మథిః 14
1 తదానీం రాజా హేరోద్ యీశో ర్యశః శ్రుత్వా నిజదాసేయాన్ జగాద్,
En aquel tiempo Heródes el Tetrarca oyó la fama de Jesús;
2 ఏష మజ్జయితా యోహన్, ప్రమితేభయస్తస్యోత్థానాత్ తేనేత్థమద్భుతం కర్మ్మ ప్రకాశ్యతే|
Y dijo a sus criados: Este es Juan el Bautista: él ha resucitado de entre los muertos, y por eso virtudes obran en él.
3 పురా హేరోద్ నిజభ్రాతు: ఫిలిపో జాయాయా హేరోదీయాయా అనురోధాద్ యోహనం ధారయిత్వా బద్ధా కారాయాం స్థాపితవాన్|
Porque Heródes había prendido a Juan, y le había aprisionado, y puesto en la cárcel, por causa de Herodías, mujer de Felipe su hermano.
4 యతో యోహన్ ఉక్తవాన్, ఏత్సయాః సంగ్రహో భవతో నోచితః|
Porque Juan le decía: No te es lícito tenerla.
5 తస్మాత్ నృపతిస్తం హన్తుమిచ్ఛన్నపి లోకేభ్యో విభయాఞ్చకార; యతః సర్వ్వే యోహనం భవిష్యద్వాదినం మేనిరే|
Y quería matarle, mas tenía miedo de la multitud; porque le tenían como a profeta.
6 కిన్తు హేరోదో జన్మాహీయమహ ఉపస్థితే హేరోదీయాయా దుహితా తేషాం సమక్షం నృతిత్వా హేరోదమప్రీణ్యత్|
Y celebrándose el día del nacimiento de Heródes, la hija de Herodías danzó en medio, y agradó a Heródes.
7 తస్మాత్ భూపతిః శపథం కుర్వ్వన్ ఇతి ప్రత్యజ్ఞాసీత్, త్వయా యద్ యాచ్యతే, తదేవాహం దాస్యామి|
Y prometió con juramento de darle todo lo que pidiese.
8 సా కుమారీ స్వీయమాతుః శిక్షాం లబ్ధా బభాషే, మజ్జయితుర్యోహన ఉత్తమాఙ్గం భాజనే సమానీయ మహ్యం విశ్రాణయ|
Y ella, instruida primero de su madre, dijo: Dáme aquí en un plato la cabeza de Juan el Bautista.
9 తతో రాజా శుశోచ, కిన్తు భోజనాయోపవిశతాం సఙ్గినాం స్వకృతశపథస్య చానురోధాత్ తత్ ప్రదాతుమ ఆదిదేశ|
Entonces el rey se entristeció: mas por el juramento, y por los que estaban juntamente a la mesa, mandó que se le diese.
10 పశ్చాత్ కారాం ప్రతి నరం ప్రహిత్య యోహన ఉత్తమాఙ్గం ఛిత్త్వా
Y enviando, degolló a Juan en la cárcel.
11 తత్ భాజన ఆనాయ్య తస్యై కుమార్య్యై వ్యశ్రాణయత్, తతః సా స్వజనన్యాః సమీపం తన్నినాయ|
Y fue traída su cabeza en un plato, y dada a la moza; y ella la presentó a su madre.
12 పశ్చాత్ యోహనః శిష్యా ఆగత్య కాయం నీత్వా శ్మశానే స్థాపయామాసుస్తతో యీశోః సన్నిధిం వ్రజిత్వా తద్వార్త్తాం బభాషిరే|
Entonces sus discípulos llegaron, y tomaron el cuerpo, y le enterraron; y fueron, y dieron las nuevas a Jesús.
13 అనన్తరం యీశురితి నిశభ్య నావా నిర్జనస్థానమ్ ఏకాకీ గతవాన్, పశ్చాత్ మానవాస్తత్ శ్రుత్వా నానానగరేభ్య ఆగత్య పదైస్తత్పశ్చాద్ ఈయుః|
Y oyéndo lo Jesús, se retiró de allí en una nave a un lugar desierto apartado; y cuando el pueblo lo oyó, le siguió a pie de las ciudades.
14 తదానీం యీశు ర్బహిరాగత్య మహాన్తం జననివహం నిరీక్ష్య తేషు కారుణికః మన్ తేషాం పీడితజనాన్ నిరామయాన్ చకార|
Y saliendo Jesús, vio una gran multitud; y tuvo misericordia de ellos, y sanó los que de ellos había enfermos.
15 తతః పరం సన్ధ్యాయాం శిష్యాస్తదన్తికమాగత్య కథయాఞ్చక్రుః, ఇదం నిర్జనస్థానం వేలాప్యవసన్నా; తస్మాత్ మనుజాన్ స్వస్వగ్రామం గన్తుం స్వార్థం భక్ష్యాణి క్రేతుఞ్చ భవాన్ తాన్ విసృజతు|
Y cuando fue la tarde del día, se llegaron a él sus discípulos, diciendo: El lugar es desierto, y el tiempo es ya pasado: envía las multitudes, que se vayan por las aldeas, y compren para sí de comer.
16 కిన్తు యీశుస్తానవాదీత్, తేషాం గమనే ప్రయోజనం నాస్తి, యూయమేవ తాన్ భోజయత|
Y Jesús les dijo: No tienen necesidad de irse: dádles vosotros de comer.
17 తదా తే ప్రత్యవదన్, అస్మాకమత్ర పూపపఞ్చకం మీనద్వయఞ్చాస్తే|
Y ellos dijeron: No tenemos aquí sino cinco panes y dos peces.
18 తదానీం తేనోక్తం తాని మదన్తికమానయత|
Y él les dijo: Traédmelos acá.
19 అనన్తరం స మనుజాన్ యవసోపర్య్యుపవేష్టుమ్ ఆజ్ఞాపయామాస; అపర తత్ పూపపఞ్చకం మీనద్వయఞ్చ గృహ్లన్ స్వర్గం ప్రతి నిరీక్ష్యేశ్వరీయగుణాన్ అనూద్య భంక్త్వా శిష్యేభ్యో దత్తవాన్, శిష్యాశ్చ లోకేభ్యో దదుః|
Y mandando a las multitudes recostarse sobre la yerba, y tomando los cinco panes y los dos peces, alzando los ojos al cielo, bendijo; y rompiendo los panes, los dio a los discípulos, y los discípulos a las multitudes.
20 తతః సర్వ్వే భుక్త్వా పరితృప్తవన్తః, తతస్తదవశిష్టభక్ష్యైః పూర్ణాన్ ద్వాదశడలకాన్ గృహీతవన్తః|
Y comieron todos, y se hartaron; y alzaron lo que sobró, los pedazos, doce esportones llenos.
21 తే భోక్తారః స్త్రీర్బాలకాంశ్చ విహాయ ప్రాయేణ పఞ్చ సహస్రాణి పుమాంస ఆసన్|
Y los que comieron fueron varones como cinco mil, sin las mujeres y muchachos.
22 తదనన్తరం యీశు ర్లోకానాం విసర్జనకాలే శిష్యాన్ తరణిమారోఢుం స్వాగ్రే పారం యాతుఞ్చ గాఢమాదిష్టవాన్|
Y luego Jesús hizo a sus discípulos entrar en la nave, e ir delante de él a la otra parte del lago, entre tanto que él despedía las multitudes.
23 తతో లోకేషు విసృష్టేషు స వివిక్తే ప్రార్థయితుం గిరిమేకం గత్వా సన్ధ్యాం యావత్ తత్రైకాకీ స్థితవాన్|
Y despedidas las multitudes, subió en un monte apartado a orar. Y como fue la tarde del día, estaba allí solo.
24 కిన్తు తదానీం సమ్ముఖవాతత్వాత్ సరిత్పతే ర్మధ్యే తరఙ్గైస్తరణిర్దోలాయమానాభవత్|
Y ya la nave estaba en medio de la mar, atormentada de las ondas; porque el viento era contrario.
25 తదా స యామిన్యాశ్చతుర్థప్రహరే పద్భ్యాం వ్రజన్ తేషామన్తికం గతవాన్|
Mas a la cuarta vela de la noche Jesús fue a ellos andando sobre la mar.
26 కిన్తు శిష్యాస్తం సాగరోపరి వ్రజన్తం విలోక్య సముద్విగ్నా జగదుః, ఏష భూత ఇతి శఙ్కమానా ఉచ్చైః శబ్దాయాఞ్చక్రిరే చ|
Y los discípulos, viéndole andar sobre la mar, se turbaron, diciendo: Fantasma es; y dieron voces de miedo.
27 తదైవ యీశుస్తానవదత్, సుస్థిరా భవత, మా భైష్ట, ఏషోఽహమ్|
Mas luego Jesús les habló, diciendo: Aseguráos: yo soy, no tengáis miedo.
28 తతః పితర ఇత్యుక్తవాన్, హే ప్రభో, యది భవానేవ, తర్హి మాం భవత్సమీపం యాతుమాజ్ఞాపయతు|
Entonces le respondió Pedro, y dijo: Señor, si tú eres, manda que yo venga a ti sobre las aguas.
29 తతః తేనాదిష్టః పితరస్తరణితోఽవరుహ్య యీశేరన్తికం ప్రాప్తుం తోయోపరి వవ్రాజ|
Y él dijo: Ven. Y descendiendo Pedro de la nave, anduvo sobre las aguas para venir a Jesús.
30 కిన్తు ప్రచణ్డం పవనం విలోక్య భయాత్ తోయే మంక్తుమ్ ఆరేభే, తస్మాద్ ఉచ్చైః శబ్దాయమానః కథితవాన్, హే ప్రభో, మామవతు|
Mas viendo el viento fuerte, tuvo miedo; y comenzándose a hundir, dio voces, diciendo: Señor, sálvame.
31 యీశుస్తత్క్షణాత్ కరం ప్రసార్య్య తం ధరన్ ఉక్తవాన్, హ స్తోకప్రత్యయిన్ త్వం కుతః సమశేథాః?
Y luego Jesús extendiendo la mano, trabó de él, y le dice: Hombre de poca fe, ¿por qué dudaste?
32 అనన్తరం తయోస్తరణిమారూఢయోః పవనో నివవృతే|
Y como ellos entraron en la nave, el viento reposó.
33 తదానీం యే తరణ్యామాసన్, త ఆగత్య తం ప్రణభ్య కథితవన్తః, యథార్థస్త్వమేవేశ్వరసుతః|
Entonces los que estaban en la nave, vinieron, y le adoraron, diciendo: Verdaderamente eres tú el Hijo de Dios.
34 అనన్తరం పారం ప్రాప్య తే గినేషరన్నామకం నగరముపతస్థుః,
Y llegando a la otra parte, vinieron a la tierra de Genesaret.
35 తదా తత్రత్యా జనా యీశుం పరిచీయ తద్దేశ్స్య చతుర్దిశో వార్త్తాం ప్రహిత్య యత్ర యావన్తః పీడితా ఆసన్, తావతఏవ తదన్తికమానయామాసుః|
Y como le conocieron los varones de aquel lugar, enviaron por toda aquella tierra al derredor, y trajeron a él todos los enfermos.
36 అపరం తదీయవసనస్య గ్రన్థిమాత్రం స్ప్రష్టుం వినీయ యావన్తో జనాస్తత్ స్పర్శం చక్రిరే, తే సర్వ్వఏవ నిరామయా బభూవుః|
Y le rogaban que solamente tocasen el borde de su manto; y todos los que lo tocaron, fueron salvos.
