మార్కః 9
1 అథ స తానవాదీత్ యుష్మభ్యమహం యథార్థం కథయామి, ఈశ్వరరాజ్యం పరాక్రమేణోపస్థితం న దృష్ట్వా మృత్యుం నాస్వాదిష్యన్తే, అత్ర దణ్డాయమానానాం మధ్యేపి తాదృశా లోకాః సన్తి|
I mówił im: Zaprawdę powiadam wam, że niektórzy z tych, co tu stoją, nie zakosztują śmierci, aż ujrzą królestwo Boże przychodzące w mocy.
2 అథ షడ్దినేభ్యః పరం యీశుః పితరం యాకూబం యోహనఞ్చ గృహీత్వా గిరేరుచ్చస్య నిర్జనస్థానం గత్వా తేషాం ప్రత్యక్షే మూర్త్యన్తరం దధార|
A po sześciu dniach Jezus wziął [ze sobą] Piotra, Jakuba i Jana i wprowadził ich samych na wysoką górę, [żeby byli] na osobności. I przemienił się przed nimi.
3 తతస్తస్య పరిధేయమ్ ఈదృశమ్ ఉజ్జ్వలహిమపాణడరం జాతం యద్ జగతి కోపి రజకో న తాదృక్ పాణడరం కర్త్తాం శక్నోతి|
A jego szaty stały się lśniące [i] bardzo białe, jak śnieg, jak żaden folusznik na ziemi nie potrafi wybielić.
4 అపరఞ్చ ఏలియో మూసాశ్చ తేభ్యో దర్శనం దత్త్వా యీశునా సహ కథనం కర్త్తుమారేభాతే|
I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.
5 తదా పితరో యీశుమవాదీత్ హే గురోఽస్మాకమత్ర స్థితిరుత్తమా, తతఏవ వయం త్వత్కృతే ఏకాం మూసాకృతే ఏకామ్ ఏలియకృతే చైకాం, ఏతాస్తిస్రః కుటీ ర్నిర్మ్మామ|
Wtedy Piotr powiedział do Jezusa: Mistrzu, dobrze nam tu być. Postawmy więc trzy namioty: jeden dla ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza.
6 కిన్తు స యదుక్తవాన్ తత్ స్వయం న బుబుధే తతః సర్వ్వే బిభయాఞ్చక్రుః|
Nie wiedział bowiem, co ma powiedzieć, gdyż byli przestraszeni.
7 ఏతర్హి పయోదస్తాన్ ఛాదయామాస, మమయాం ప్రియః పుత్రః కథాసు తస్య మనాంసి నివేశయతేతి నభోవాణీ తన్మేద్యాన్నిర్యయౌ|
I pojawił się obłok, który ich zacienił, a z obłoku rozległ się głos: To jest mój umiłowany Syn, jego słuchajcie.
8 అథ హఠాత్తే చతుర్దిశో దృష్ట్వా యీశుం వినా స్వైః సహితం కమపి న దదృశుః|
A nagle, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli obok siebie, tylko samego Jezusa.
9 తతః పరం గిరేరవరోహణకాలే స తాన్ గాఢమ్ దూత్యాదిదేశ యావన్నరసూనోః శ్మశానాదుత్థానం న భవతి, తావత్ దర్శనస్యాస్య వార్త్తా యుష్మాభిః కస్మైచిదపి న వక్తవ్యా|
A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie mówili o tym, co widzieli, aż Syn Człowieczy powstanie z martwych.
10 తదా శ్మశానాదుత్థానస్య కోభిప్రాయ ఇతి విచార్య్య తే తద్వాక్యం స్వేషు గోపాయాఞ్చక్రిరే|
I zachowali te słowa dla siebie, rozprawiając między sobą, co znaczy powstać z martwych.
11 అథ తే యీశుం పప్రచ్ఛుః ప్రథమత ఏలియేనాగన్తవ్యమ్ ఇతి వాక్యం కుత ఉపాధ్యాయా ఆహుః?
I pytali go: Dlaczego uczeni w Piśmie mówią, że najpierw ma przyjść Eliasz?
12 తదా స ప్రత్యువాచ, ఏలియః ప్రథమమేత్య సర్వ్వకార్య్యాణి సాధయిష్యతి; నరపుత్రే చ లిపి ర్యథాస్తే తథైవ సోపి బహుదుఃఖం ప్రాప్యావజ్ఞాస్యతే|
A on im odpowiedział: Istotnie, najpierw przyjdzie Eliasz i wszystko odnowi, a jak jest napisane o Synu Człowieczym, [że musi] wiele cierpieć i za nic być poczytany.
13 కిన్త్వహం యుష్మాన్ వదామి, ఏలియార్థే లిపి ర్యథాస్తే తథైవ స ఏత్య యయౌ, లోకా: స్వేచ్ఛానురూపం తమభివ్యవహరన్తి స్మ|
Ale mówię wam, że Eliasz już przyszedł i zrobili z nim, co chcieli, jak jest o nim napisane.
14 అనన్తరం స శిష్యసమీపమేత్య తేషాం చతుఃపార్శ్వే తైః సహ బహుజనాన్ వివదమానాన్ అధ్యాపకాంశ్చ దృష్టవాన్;
A przyszedłszy do uczniów, zobaczył wielki tłum wokół nich oraz uczonych w Piśmie, którzy rozprawiali z nimi.
15 కిన్తు సర్వ్వలోకాస్తం దృష్ట్వైవ చమత్కృత్య తదాసన్నం ధావన్తస్తం ప్రణేముః|
Wszyscy ludzie, gdy tylko go zobaczyli, zdumieli się i przybiegłszy, witali go.
16 తదా యీశురధ్యాపకానప్రాక్షీద్ ఏతైః సహ యూయం కిం వివదధ్వే?
I zapytał uczonych w Piśmie: O czym rozprawiacie z nimi?
17 తతో లోకానాం కశ్చిదేకః ప్రత్యవాదీత్ హే గురో మమ సూనుం మూకం భూతధృతఞ్చ భవదాసన్నమ్ ఆనయం|
A jeden z tłumu odpowiedział: Nauczycielu, przyprowadziłem do ciebie mego syna, który ma ducha niemego.
18 యదాసౌ భూతస్తమాక్రమతే తదైవ పాతసతి తథా స ఫేణాయతే, దన్తైర్దన్తాన్ ఘర్షతి క్షీణో భవతి చ; తతో హేతోస్తం భూతం త్యాజయితుం భవచ్ఛిష్యాన్ నివేదితవాన్ కిన్తు తే న శేకుః|
Ten, gdziekolwiek go chwyci, szarpie nim, a on się pieni, zgrzyta zębami i schnie. I mówiłem twoim uczniom, aby go wypędzili, ale nie mogli.
19 తదా స తమవాదీత్, రే అవిశ్వాసినః సన్తానా యుష్మాభిః సహ కతి కాలానహం స్థాస్యామి? అపరాన్ కతి కాలాన్ వా వ ఆచారాన్ సహిష్యే? తం మదాసన్నమానయత|
A on mu odpowiedział: O pokolenie bez wiary! Jak długo będę z wami? Jak długo mam was znosić? Przyprowadźcie go do mnie.
20 తతస్తత్సన్నిధిం స ఆనీయత కిన్తు తం దృష్ట్వైవ భూతో బాలకం ధృతవాన్; స చ భూమౌ పతిత్వా ఫేణాయమానో లులోఠ|
I przyprowadzili go do niego. A gdy tylko go zobaczył, zaraz duch nim szarpnął, a on upadł na ziemię i tarzał się z pianą na ustach.
21 తదా స తత్పితరం పప్రచ్ఛ, అస్యేదృశీ దశా కతి దినాని భూతా? తతః సోవాదీత్ బాల్యకాలాత్|
Jezus zapytał jego ojca: Od jak dawna mu się to zdarza? A on odpowiedział: Od dzieciństwa.
22 భూతోయం తం నాశయితుం బహువారాన్ వహ్నౌ జలే చ న్యక్షిపత్ కిన్తు యది భవాన కిమపి కర్త్తాం శక్నోతి తర్హి దయాం కృత్వాస్మాన్ ఉపకరోతు|
I często wrzucał go w ogień i w wodę, żeby go zgubić. Ale jeśli możesz coś [zrobić], zlituj się nad nami i pomóż nam.
23 తదా యీశుస్తమవదత్ యది ప్రత్యేతుం శక్నోషి తర్హి ప్రత్యయినే జనాయ సర్వ్వం సాధ్యమ్|
Jezus mu powiedział: Jeśli możesz wierzyć. Wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy.
24 తతస్తత్క్షణం తద్బాలకస్య పితా ప్రోచ్చై రూవన్ సాశ్రునేత్రః ప్రోవాచ, ప్రభో ప్రత్యేమి మమాప్రత్యయం ప్రతికురు|
I natychmiast ojciec tego chłopca zawołał ze łzami: Wierzę, Panie! Pomóż mojej niewierze!
25 అథ యీశు ర్లోకసఙ్ఘం ధావిత్వాయాన్తం దృష్ట్వా తమపూతభూతం తర్జయిత్వా జగాద, రే బధిర మూక భూత త్వమేతస్మాద్ బహిర్భవ పునః కదాపి మాశ్రయైనం త్వామహమ్ ఇత్యాదిశామి|
A Jezus, widząc, że ludzie się zbiegają, zgromił ducha nieczystego, mówiąc: Duchu niemy i głuchy! Rozkazuję ci, wyjdź z niego i więcej w niego nie wchodź.
26 తదా స భూతశ్చీత్శబ్దం కృత్వా తమాపీడ్య బహిర్జజామ, తతో బాలకో మృతకల్పో బభూవ తస్మాదయం మృతఇత్యనేకే కథయామాసుః|
Wtedy [duch] krzyknął i szarpiąc nim gwałtownie, wyszedł. A chłopiec wyglądał jak martwy, tak że wielu mówiło, iż umarł.
27 కిన్తు కరం ధృత్వా యీశునోత్థాపితః స ఉత్తస్థౌ|
Lecz Jezus ujął go za rękę i podniósł, a on wstał.
28 అథ యీశౌ గృహం ప్రవిష్టే శిష్యా గుప్తం తం పప్రచ్ఛుః, వయమేనం భూతం త్యాజయితుం కుతో న శక్తాః?
A gdy wszedł do domu, jego uczniowie pytali go na osobności: Czemu my nie mogliśmy go wypędzić?
29 స ఉవాచ, ప్రార్థనోపవాసౌ వినా కేనాప్యన్యేన కర్మ్మణా భూతమీదృశం త్యాజయితుం న శక్యం|
I odpowiedział im: Ten rodzaj [demonów] nie wychodzi inaczej, jak tylko przez modlitwę i post.
30 అనన్తరం స తత్స్థానాదిత్వా గాలీల్మధ్యేన యయౌ, కిన్తు తత్ కోపి జానీయాదితి స నైచ్ఛత్|
A wyszedłszy stamtąd, przechodzili przez Galileę. On jednak nie chciał, aby ktoś o tym wiedział.
31 అపరఞ్చ స శిష్యానుపదిశన్ బభాషే, నరపుత్రో నరహస్తేషు సమర్పయిష్యతే తే చ తం హనిష్యన్తి తైస్తస్మిన్ హతే తృతీయదినే స ఉత్థాస్యతీతి|
Nauczał bowiem swoich uczniów i mówił im: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi i zabiją go, ale gdy będzie zabity, trzeciego dnia zmartwychwstanie.
32 కిన్తు తత్కథాం తే నాబుధ్యన్త ప్రష్టుఞ్చ బిభ్యః|
Oni jednak nie rozumieli tych słów, a bali się go zapytać.
33 అథ యీశుః కఫర్నాహూమ్పురమాగత్య మధ్యేగృహఞ్చేత్య తానపృచ్ఛద్ వర్త్మమధ్యే యూయమన్యోన్యం కిం వివదధ్వే స్మ?
I przyszedł do Kafarnaum. A gdy był w domu, zapytał ich: O czym rozmawialiście między sobą w drodze?
34 కిన్తు తే నిరుత్తరాస్తస్థు ర్యస్మాత్తేషాం కో ముఖ్య ఇతి వర్త్మాని తేఽన్యోన్యం వ్యవదన్త|
Lecz oni milczeli. W drodze bowiem rozmawiali między sobą o tym, kto z nich jest największy.
35 తతః స ఉపవిశ్య ద్వాదశశిష్యాన్ ఆహూయ బభాషే యః కశ్చిత్ ముఖ్యో భవితుమిచ్ఛతి స సర్వ్వేభ్యో గౌణః సర్వ్వేషాం సేవకశ్చ భవతు|
A usiadłszy, zawołał dwunastu i powiedział im: Jeśli ktoś chce być pierwszy, niech będzie ostatnim ze wszystkich i sługą wszystkich.
36 తదా స బాలకమేకం గృహీత్వా మధ్యే సముపావేశయత్ తతస్తం క్రోడే కృత్వా తానవాదాత్
I wziął dziecko, postawił je pośrodku nich, a wziąwszy je na ręce, powiedział do nich:
37 యః కశ్చిదీదృశస్య కస్యాపి బాలస్యాతిథ్యం కరోతి స మమాతిథ్యం కరోతి; యః కశ్చిన్మమాతిథ్యం కరోతి స కేవలమ్ మమాతిథ్యం కరోతి తన్న మత్ప్రేరకస్యాప్యాతిథ్యం కరోతి|
Kto przyjmie jedno z takich dzieci w moje imię, mnie przyjmuje, a kto mnie przyjmie, nie mnie przyjmuje, ale tego, który mnie posłał.
38 అథ యోహన్ తమబ్రవీత్ హే గురో, అస్మాకమననుగామినమ్ ఏకం త్వాన్నామ్నా భూతాన్ త్యాజయన్తం వయం దృష్టవన్తః, అస్మాకమపశ్చాద్గామిత్వాచ్చ తం న్యషేధామ|
Wtedy Jan powiedział do niego: Nauczycielu, widzieliśmy kogoś, kto w twoim imieniu wypędzał demony, a nie chodzi z nami. Zabranialiśmy mu więc, bo nie chodzi z nami.
39 కిన్తు యీశురవదత్ తం మా నిషేధత్, యతో యః కశ్చిన్ మన్నామ్నా చిత్రం కర్మ్మ కరోతి స సహసా మాం నిన్దితుం న శక్నోతి|
Ale Jezus powiedział: Nie zabraniajcie mu. Nie ma bowiem nikogo, kto czyniłby cuda w moim imieniu i mógł tak łatwo źle o mnie mówić.
40 తథా యః కశ్చిద్ యుష్మాకం విపక్షతాం న కరోతి స యుష్మాకమేవ సపక్షః|
Bo kto nie jest przeciwko nam, ten jest z nami.
41 యః కశ్చిద్ యుష్మాన్ ఖ్రీష్టశిష్యాన్ జ్ఞాత్వా మన్నామ్నా కంసైకేన పానీయం పాతుం దదాతి, యుష్మానహం యథార్థం వచ్మి, స ఫలేన వఞ్చితో న భవిష్యతి|
Kto bowiem poda wam kubek wody w moje imię, [dlatego] że należycie do Chrystusa, zaprawdę powiadam wam, nie straci swojej nagrody.
42 కిన్తు యది కశ్చిన్ మయి విశ్వాసినామేషాం క్షుద్రప్రాణినామ్ ఏకస్యాపి విఘ్నం జనయతి, తర్హి తస్యైతత్కర్మ్మ కరణాత్ కణ్ఠబద్ధపేషణీకస్య తస్య సాగరాగాధజల మజ్జనం భద్రం|
A kto zgorszy jednego z tych małych, którzy we mnie wierzą, o wiele lepiej byłoby dla niego, gdyby zawieszono mu u szyi kamień młyński i wrzucono go do morza.
43 అతః స్వకరో యది త్వాం బాధతే తర్హి తం ఛిన్ధి;
Jeśli twoja ręka jest ci powodem upadku, odetnij ją. Lepiej bowiem jest dla ciebie ułomnym wejść do życia, niż mając dwie ręce, pójść do piekła, w ogień nieugaszony; (Geenna g1067)
44 యస్మాత్ యత్ర కీటా న మ్రియన్తే వహ్నిశ్చ న నిర్వ్వాతి, తస్మిన్ అనిర్వ్వాణానలనరకే కరద్వయవస్తవ గమనాత్ కరహీనస్య స్వర్గప్రవేశస్తవ క్షేమం| (Geenna g1067)
Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.
45 యది తవ పాదో విఘ్నం జనయతి తర్హి తం ఛిన్ధి,
A jeśli twoja noga jest ci powodem upadku, odetnij ją. Lepiej bowiem [jest] dla ciebie chromym wejść do życia, niż mając dwie nogi, zostać wrzuconym do piekła, w ogień nieugaszony; (Geenna g1067)
46 యతో యత్ర కీటా న మ్రియన్తే వహ్నిశ్చ న నిర్వ్వాతి, తస్మిన్ ఽనిర్వ్వాణవహ్నౌ నరకే ద్విపాదవతస్తవ నిక్షేపాత్ పాదహీనస్య స్వర్గప్రవేశస్తవ క్షేమం| (Geenna g1067)
Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.
47 స్వనేత్రం యది త్వాం బాధతే తర్హి తదప్యుత్పాటయ, యతో యత్ర కీటా న మ్రియన్తే వహ్నిశ్చ న నిర్వ్వాతి,
Jeśli zaś twoje oko jest ci powodem upadku, wyłup je. Lepiej bowiem [jest] dla ciebie jednookim wejść do królestwa Bożego, niż mając dwoje oczu, zostać wrzuconym do ognia piekielnego; (Geenna g1067)
48 తస్మిన ఽనిర్వ్వాణవహ్నౌ నరకే ద్వినేత్రస్య తవ నిక్షేపాద్ ఏకనేత్రవత ఈశ్వరరాజ్యే ప్రవేశస్తవ క్షేమం| (Geenna g1067)
Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.
49 యథా సర్వ్వో బలి ర్లవణాక్తః క్రియతే తథా సర్వ్వో జనో వహ్నిరూపేణ లవణాక్తః కారిష్యతే|
Każdy bowiem ogniem będzie posolony i każda ofiara solą będzie posolona.
50 లవణం భద్రం కిన్తు యది లవణే స్వాదుతా న తిష్ఠతి, తర్హి కథమ్ ఆస్వాద్యుక్తం కరిష్యథ? యూయం లవణయుక్తా భవత పరస్పరం ప్రేమ కురుత|
Dobra jest sól. Lecz jeśli sól przestanie być słona, czymże ją przyprawicie? Miejcie sól w samych sobie i zachowujcie pokój między sobą.
