మార్కః 2
1 తదనన్తరం యీశై కతిపయదినాని విలమ్బ్య పునః కఫర్నాహూమ్నగరం ప్రవిష్టే స గృహ ఆస్త ఇతి కింవదన్త్యా తత్క్షణం తత్సమీపం బహవో లోకా ఆగత్య సముపతస్థుః,
Y entró otra vez en Capernaum después de algunos días; y se oyó que estaba en casa.
2 తస్మాద్ గృహమధ్యే సర్వ్వేషాం కృతే స్థానం నాభవద్ ద్వారస్య చతుర్దిక్ష్వపి నాభవత్, తత్కాలే స తాన్ ప్రతి కథాం ప్రచారయాఞ్చక్రే|
Y luego se juntaron a él muchos, que ya no cabían ni aun al contorno de la puerta; y les predicaba la palabra.
3 తతః పరం లోకాశ్చతుర్భి ర్మానవైరేకం పక్షాఘాతినం వాహయిత్వా తత్సమీపమ్ ఆనిన్యుః|
Entonces vinieron a él unos trayendo un paralítico, que era traído de cuatro.
4 కిన్తు జనానాం బహుత్వాత్ తం యీశోః సమ్ముఖమానేతుం న శక్నువన్తో యస్మిన్ స్థానే స ఆస్తే తదుపరిగృహపృష్ఠం ఖనిత్వా ఛిద్రం కృత్వా తేన మార్గేణ సశయ్యం పక్షాఘాతినమ్ అవరోహయామాసుః|
Y como no podían llegar a él a causa de la multitud, descubrieron la techumbre donde estaba, y habiéndo la destechado, bajaron el lecho en que el paralítico estaba echado.
5 తతో యీశుస్తేషాం విశ్వాసం దృష్ట్వా తం పక్షాఘాతినం బభాషే హే వత్స తవ పాపానాం మార్జనం భవతు|
Y viendo Jesús la fe de ellos, dice al paralítico: Hijo, tus pecados te son perdonados.
6 తదా కియన్తోఽధ్యాపకాస్తత్రోపవిశన్తో మనోభి ర్వితర్కయాఞ్చక్రుః, ఏష మనుష్య ఏతాదృశీమీశ్వరనిన్దాం కథాం కుతః కథయతి?
Y estaban allí sentados algunos de los escribas, los cuales pensando en sus corazones,
7 ఈశ్వరం వినా పాపాని మార్ష్టుం కస్య సామర్థ్యమ్ ఆస్తే?
Decían: ¿Por qué habla éste blasfemias? ¿Quién puede perdonar pecados, sino solo Dios?
8 ఇత్థం తే వితర్కయన్తి యీశుస్తత్క్షణం మనసా తద్ బుద్వ్వా తానవదద్ యూయమన్తఃకరణైః కుత ఏతాని వితర్కయథ?
Y conociendo luego Jesús en su espíritu que pensaban esto dentro de sí, les dijo: ¿Por qué pensáis estas cosas en vuestros corazones?
9 తదనన్తరం యీశుస్తత్స్థానాత్ పునః సముద్రతటం యయౌ; లోకనివహే తత్సమీపమాగతే స తాన్ సముపదిదేశ|
¿Cuál es más fácil: Decir al paralítico: Tus pecados te son perdonados; o decirle: Levántate, y toma tu lecho, y anda?
10 కిన్తు పృథివ్యాం పాపాని మార్ష్టుం మనుష్యపుత్రస్య సామర్థ్యమస్తి, ఏతద్ యుష్మాన్ జ్ఞాపయితుం (స తస్మై పక్షాఘాతినే కథయామాస)
Pues porque sepáis que el Hijo del hombre tiene potestad en la tierra de perdonar los pecados, (dice al paralítico: )
11 ఉత్తిష్ఠ తవ శయ్యాం గృహీత్వా స్వగృహం యాహి, అహం త్వామిదమ్ ఆజ్ఞాపయామి|
A ti digo: Levántate, y toma tu lecho, y vete a tu casa.
12 తతః స తత్క్షణమ్ ఉత్థాయ శయ్యాం గృహీత్వా సర్వ్వేషాం సాక్షాత్ జగామ; సర్వ్వే విస్మితా ఏతాదృశం కర్మ్మ వయమ్ కదాపి నాపశ్యామ, ఇమాం కథాం కథయిత్వేశ్వరం ధన్యమబ్రువన్|
Entonces él se levantó luego; y tomando su lecho, se salió delante de todos, de manera que todos quedaron atónitos, y glorificaron a Dios, diciendo: Nunca tal hemos visto.
13 తదనన్తరం యీశుస్తత్స్థానాత్ పునః సముద్రతటం యయౌ; లోకనివహే తత్సమీపమాగతే స తాన్ సముపదిదేశ|
Y volvió a salir a la mar, y toda la multitud venía a él, y les enseñaba.
14 అథ గచ్ఛన్ కరసఞ్చయగృహ ఉపవిష్టమ్ ఆల్ఫీయపుత్రం లేవిం దృష్ట్వా తమాహూయ కథితవాన్ మత్పశ్చాత్ త్వామామచ్ఛ తతః స ఉత్థాయ తత్పశ్చాద్ యయౌ|
Y pasando vio a Leví, hijo de Alfeo, sentado al banco de los tributos, y le dice: Sígueme. Y levantándose, le siguió.
15 అనన్తరం యీశౌ తస్య గృహే భోక్తుమ్ ఉపవిష్టే బహవః కరమఞ్చాయినః పాపినశ్చ తేన తచ్ఛిష్యైశ్చ సహోపవివిశుః, యతో బహవస్తత్పశ్చాదాజగ్ముః|
Y aconteció, que estando Jesús a la mesa en casa de él, muchos publicanos y pecadores se sentaban también juntamente con Jesús, y con sus discípulos; porque había muchos, y le seguían.
16 తదా స కరమఞ్చాయిభిః పాపిభిశ్చ సహ ఖాదతి, తద్ దృష్ట్వాధ్యాపకాః ఫిరూశినశ్చ తస్య శిష్యానూచుః కరమఞ్చాయిభిః పాపిభిశ్చ సహాయం కుతో భుంక్తే పివతి చ?
Y los escribas y los Fariseos, viéndole comer con publicanos, y con pecadores, dijeron a sus discípulos: ¿Qué es esto, que vuestro Maestro come y bebe con publicanos, y con pecadores?
17 తద్వాక్యం శ్రుత్వా యీశుః ప్రత్యువాచ, అరోగిలోకానాం చికిత్సకేన ప్రయోజనం నాస్తి, కిన్తు రోగిణామేవ; అహం ధార్మ్మికానాహ్వాతుం నాగతః కిన్తు మనో వ్యావర్త్తయితుం పాపిన ఏవ|
Y oyéndo lo Jesús, les dice: Los sanos no tienen necesidad de médico, sino los que tienen mal. No he venido a llamar a los justos, mas los pecadores a arrepentimiento.
18 తతః పరం యోహనః ఫిరూశినాఞ్చోపవాసాచారిశిష్యా యీశోః సమీపమ్ ఆగత్య కథయామాసుః, యోహనః ఫిరూశినాఞ్చ శిష్యా ఉపవసన్తి కిన్తు భవతః శిష్యా నోపవసన్తి కిం కారణమస్య?
Y los discípulos de Juan, y los de los Fariseos ayunaban; y vienen, y le dicen: ¿Por qué los discípulos de Juan, y los de los Fariseos ayunan; y tus discípulos no ayunan?
19 తదా యీశుస్తాన్ బభాషే యావత్ కాలం సఖిభిః సహ కన్యాయా వరస్తిష్ఠతి తావత్కాలం తే కిముపవస్తుం శక్నువన్తి? యావత్కాలం వరస్తైః సహ తిష్ఠతి తావత్కాలం త ఉపవస్తుం న శక్నువన్తి|
Y Jesús les dice: No pueden ayunar los que son de bodas, cuando el esposo está con ellos: entre tanto que tienen consigo al esposo no pueden ayunar.
20 యస్మిన్ కాలే తేభ్యః సకాశాద్ వరో నేష్యతే స కాల ఆగచ్ఛతి, తస్మిన్ కాలే తే జనా ఉపవత్స్యన్తి|
Mas vendrán días, cuando el esposo será quitado de ellos; y entonces en aquellos días ayunarán.
21 కోపి జనః పురాతనవస్త్రే నూతనవస్త్రం న సీవ్యతి, యతో నూతనవస్త్రేణ సహ సేవనే కృతే జీర్ణం వస్త్రం ఛిద్యతే తస్మాత్ పున ర్మహత్ ఛిద్రం జాయతే|
Nadie echa remiendo de paño nuevo en vestido viejo; de otra manera el mismo remiendo nuevo tira del viejo, y se hace peor rotura.
22 కోపి జనః పురాతనకుతూషు నూతనం ద్రాక్షారసం న స్థాపయతి, యతో నూతనద్రాక్షారసస్య తేజసా తాః కుత్వో విదీర్య్యన్తే తతో ద్రాక్షారసశ్చ పతతి కుత్వశ్చ నశ్యన్తి, అతఏవ నూతనద్రాక్షారసో నూతనకుతూషు స్థాపనీయః|
Ni nadie echa vino nuevo en odres viejos; de otra manera el vino nuevo rompe los odres, y se derrama el vino, y los odres se pierden; mas el vino nuevo en odres nuevos se ha de echar.
23 తదనన్తరం యీశు ర్యదా విశ్రామవారే శస్యక్షేత్రేణ గచ్ఛతి తదా తస్య శిష్యా గచ్ఛన్తః శస్యమఞ్జరీశ్ఛేత్తుం ప్రవృత్తాః|
Y aconteció, que pasando él por los sembrados en sábado, sus discípulos andando comenzaron a arrancar espigas.
24 అతః ఫిరూశినో యీశవే కథయామాసుః పశ్యతు విశ్రామవాసరే యత్ కర్మ్మ న కర్త్తవ్యం తద్ ఇమే కుతః కుర్వ్వన్తి?
Entonces los Fariseos le dijeron: He aquí, ¿por qué hacen en sábado lo que no es lícito?
25 తదా స తేభ్యోఽకథయత్ దాయూద్ తత్సంఙ్గినశ్చ భక్ష్యాభావాత్ క్షుధితాః సన్తో యత్ కర్మ్మ కృతవన్తస్తత్ కిం యుష్మాభి ర్న పఠితమ్?
Y él les dijo: ¿Nunca leísteis qué hizo David cuando tuvo necesidad, y tuvo hambre, él y los que estaban con él?
26 అబియాథర్నామకే మహాయాజకతాం కుర్వ్వతి స కథమీశ్వరస్యావాసం ప్రవిశ్య యే దర్శనీయపూపా యాజకాన్ వినాన్యస్య కస్యాపి న భక్ష్యాస్తానేవ బుభుజే సఙ్గిలోకేభ్యోఽపి దదౌ|
¿Cómo entró en la casa de Dios, siendo Abiatar sumo sacerdote, y comió los panes de la proposición, de los cuales no es lícito comer, sino a los sacerdotes, y aun dio a los que estaban con él?
27 సోఽపరమపి జగాద, విశ్రామవారో మనుష్యార్థమేవ నిరూపితోఽస్తి కిన్తు మనుష్యో విశ్రామవారార్థం నైవ|
Díjoles también: El sábado por causa del hombre fue hecho: no el hombre por causa del sábado.
28 మనుష్యపుత్రో విశ్రామవారస్యాపి ప్రభురాస్తే|
Así que el Hijo del hombre Señor es también del sábado.
