లూకః 4
1 తతః పరం యీశుః పవిత్రేణాత్మనా పూర్ణః సన్ యర్ద్దననద్యాః పరావృత్యాత్మనా ప్రాన్తరం నీతః సన్ చత్వారింశద్దినాని యావత్ శైతానా పరీక్షితోఽభూత్,
Jesus aber, voll Heiligen Geistes, kam wieder von dem Jordan und ward vom Geist in die Wüste geführet
2 కిఞ్చ తాని సర్వ్వదినాని భోజనం వినా స్థితత్వాత్ కాలే పూర్ణే స క్షుధితవాన్|
und ward vierzig Tage lang von dem Teufel versucht. Und er aß nichts in denselbigen Tagen. Und da dieselbigen ein Ende hatten, hungerte ihn danach.
3 తతః శైతానాగత్య తమవదత్ త్వం చేదీశ్వరస్య పుత్రస్తర్హి ప్రస్తరానేతాన్ ఆజ్ఞయా పూపాన్ కురు|
Der Teufel aber sprach zu ihm: Bist du Gottes Sohn, so sprich zu dem Stein, daß er Brot werde.
4 తదా యీశురువాచ, లిపిరీదృశీ విద్యతే మనుజః కేవలేన పూపేన న జీవతి కిన్త్వీశ్వరస్య సర్వ్వాభిరాజ్ఞాభి ర్జీవతి|
Und Jesus antwortete und sprach zu ihm: Es stehet geschrieben: Der Mensch lebt nicht allein vom Brot, sondern von einem jeglichen Wort Gottes.
5 తదా శైతాన్ తముచ్చం పర్వ్వతం నీత్వా నిమిషైకమధ్యే జగతః సర్వ్వరాజ్యాని దర్శితవాన్|
Und der Teufel führete ihn auf einen hohen Berg und weisete ihm alle Reiche der ganzen Welt in einem Augenblick
6 పశ్చాత్ తమవాదీత్ సర్వ్వమ్ ఏతద్ విభవం ప్రతాపఞ్చ తుభ్యం దాస్యామి తన్ మయి సమర్పితమాస్తే యం ప్రతి మమేచ్ఛా జాయతే తస్మై దాతుం శక్నోమి,
und sprach zu ihm: Alle diese Macht will ich dir geben und ihre HERRLIchkeit; denn sie ist mir übergeben, und ich gebe sie, welchem ich will.
7 త్వం చేన్మాం భజసే తర్హి సర్వ్వమేతత్ తవైవ భవిష్యతి|
So du nun mich willst anbeten, so soll es alles dein sein.
8 తదా యీశుస్తం ప్రత్యుక్తవాన్ దూరీ భవ శైతాన్ లిపిరాస్తే, నిజం ప్రభుం పరమేశ్వరం భజస్వ కేవలం తమేవ సేవస్వ చ|
Jesus antwortete ihm und sprach: Heb' dich weg von mir, Satan! Es stehet geschrieben: Du sollst Gott, deinen HERRN, anbeten und ihm allein dienen.
9 అథ శైతాన్ తం యిరూశాలమం నీత్వా మన్దిరస్య చూడాయా ఉపరి సముపవేశ్య జగాద త్వం చేదీశ్వరస్య పుత్రస్తర్హి స్థానాదితో లమ్ఫిత్వాధః
Und er führete ihn gen Jerusalem und stellete ihn auf des Tempels Zinne und sprach zu ihm: Bist du Gottes Sohn, so laß dich von hinnen hinunter;
10 పత యతో లిపిరాస్తే, ఆజ్ఞాపయిష్యతి స్వీయాన్ దూతాన్ స పరమేశ్వరః|
denn es stehet geschrieben: Er wird befehlen seinen Engeln von dir, daß sie dich bewahren
11 రక్షితుం సర్వ్వమార్గే త్వాం తేన త్వచ్చరణే యథా| న లగేత్ ప్రస్తరాఘాతస్త్వాం ధరిష్యన్తి తే తథా|
und auf den Händen tragen, auf daß du nicht etwa deinen Fuß an einen Stein stoßest.
12 తదా యీశునా ప్రత్యుక్తమ్ ఇదమప్యుక్తమస్తి త్వం స్వప్రభుం పరేశం మా పరీక్షస్వ|
Jesus antwortete und sprach zu ihm: Es ist gesagt: Du sollst Gott, deinen HERRN, nicht versuchen.
13 పశ్చాత్ శైతాన్ సర్వ్వపరీక్షాం సమాప్య క్షణాత్తం త్యక్త్వా యయౌ|
Und da der Teufel alle Versuchung vollendet hatte, wich er von ihm eine Zeitlang.
14 తదా యీశురాత్మప్రభావాత్ పునర్గాలీల్ప్రదేశం గతస్తదా తత్సుఖ్యాతిశ్చతుర్దిశం వ్యానశే|
Und Jesus kam wieder in des Geistes Kraft nach Galiläa; und das Gerücht erscholl von ihm durch alle umliegenden Orte.
15 స తేషాం భజనగృహేషు ఉపదిశ్య సర్వ్వైః ప్రశంసితో బభూవ|
Und er lehrete in ihren Schulen und ward von jedermann gepreiset.
16 అథ స స్వపాలనస్థానం నాసరత్పురమేత్య విశ్రామవారే స్వాచారాద్ భజనగేహం ప్రవిశ్య పఠితుముత్తస్థౌ|
Und er kam gen Nazareth, da er erzogen war, und ging in die Schule nach seiner Gewohnheit am Sabbattage und stund auf und wollte lesen.
17 తతో యిశయియభవిష్యద్వాదినః పుస్తకే తస్య కరదత్తే సతి స తత్ పుస్తకం విస్తార్య్య యత్ర వక్ష్యమాణాని వచనాని సన్తి తత్ స్థానం ప్రాప్య పపాఠ|
Da ward ihm das Buch des Propheten Jesaja gereicht. Und da er das Buch herumwarf, fand er den Ort, da geschrieben stehet:
18 ఆత్మా తు పరమేశస్య మదీయోపరి విద్యతే| దరిద్రేషు సుసంవాదం వక్తుం మాం సోభిషిక్తవాన్| భగ్నాన్తః కరణాల్లోకాన్ సుస్వస్థాన్ కర్త్తుమేవ చ| బన్దీకృతేషు లోకేషు ముక్తే ర్ఘోషయితుం వచః| నేత్రాణి దాతుమన్ధేభ్యస్త్రాతుం బద్ధజనానపి|
Der Geist des HERRN ist bei mir, derhalben er mich gesalbet hat und gesandt, zu verkündigen das Evangelium den Armen, zu heilen die zerstoßenen Herzen, zu predigen den Gefangenen, daß sie los sein sollen, und den Blinden das Gesicht und den Zerschlagenen, daß sie frei und ledig sein sollen,
19 పరేశానుగ్రహే కాలం ప్రచారయితుమేవ చ| సర్వ్వైతత్కరణార్థాయ మామేవ ప్రహిణోతి సః||
und zu predigen das angenehme Jahr des HERRN.
20 తతః పుస్తకం బద్వ్వా పరిచారకస్య హస్తే సమర్ప్య చాసనే సముపవిష్టః, తతో భజనగృహే యావన్తో లోకా ఆసన్ తే సర్వ్వేఽనన్యదృష్ట్యా తం విలులోకిరే|
Und als er das Buch zutat, gab er's dem Diener und setzte sich. Und aller Augen, die in der Schule waren, sahen auf ihn.
21 అనన్తరమ్ అద్యైతాని సర్వ్వాణి లిఖితవచనాని యుష్మాకం మధ్యే సిద్ధాని స ఇమాం కథాం తేభ్యః కథయితుమారేభే|
Und er fing an, zu sagen zu ihnen: Heute ist diese Schrift erfüllet vor euren Ohren.
22 తతః సర్వ్వే తస్మిన్ అన్వరజ్యన్త, కిఞ్చ తస్య ముఖాన్నిర్గతాభిరనుగ్రహస్య కథాభిశ్చమత్కృత్య కథయామాసుః కిమయం యూషఫః పుత్రో న?
Und sie gaben alle Zeugnis von ihm und wunderten sich der holdseligen Worte, die aus seinem Munde gingen, und sprachen: Ist das nicht Josephs Sohn?
23 తదా సోఽవాదీద్ హే చికిత్సక స్వమేవ స్వస్థం కురు కఫర్నాహూమి యద్యత్ కృతవాన్ తదశ్రౌష్మ తాః సర్వాః క్రియా అత్ర స్వదేశే కురు కథామేతాం యూయమేవావశ్యం మాం వదిష్యథ|
Und er sprach zu ihnen: Ihr werdet freilich zu mir sagen dies Sprichwort: Arzt, hilf dir selber! Denn wie große Dinge haben wir gehört zu Kapernaum geschehen? Tue auch also hier in deinem Vaterlande!
24 పునః సోవాదీద్ యుష్మానహం యథార్థం వదామి, కోపి భవిష్యద్వాదీ స్వదేశే సత్కారం న ప్రాప్నోతి|
Er aber sprach: Wahrlich, ich sage euch, kein Prophet ist angenehm in seinem Vaterlande.
25 అపరఞ్చ యథార్థం వచ్మి, ఏలియస్య జీవనకాలే యదా సార్ద్ధత్రితయవర్షాణి యావత్ జలదప్రతిబన్ధాత్ సర్వ్వస్మిన్ దేశే మహాదుర్భిక్షమ్ అజనిష్ట తదానీమ్ ఇస్రాయేలో దేశస్య మధ్యే బహ్వ్యో విధవా ఆసన్,
Aber in der Wahrheit sage ich euch: Es waren viel Witwen in Israel zu Elias Zeiten, da der Himmel verschlossen war drei Jahre und sechs Monden, da eine große Teurung war im ganzen Lande;
26 కిన్తు సీదోన్ప్రదేశీయసారిఫత్పురనివాసినీమ్ ఏకాం విధవాం వినా కస్యాశ్చిదపి సమీపే ఏలియః ప్రేరితో నాభూత్|
und zu der keiner ward Elia gesandt denn allein gen Sarepta der Sidonier, zu einer Witwe.
27 అపరఞ్చ ఇలీశాయభవిష్యద్వాదివిద్యమానతాకాలే ఇస్రాయేల్దేశే బహవః కుష్ఠిన ఆసన్ కిన్తు సురీయదేశీయం నామాన్కుష్ఠినం వినా కోప్యన్యః పరిష్కృతో నాభూత్|
Und viel Aussätzige waren in Israel zu des Propheten Elisa Zeiten; und der keiner ward gereiniget denn allein Naeman aus Syrien.
28 ఇమాం కథాం శ్రుత్వా భజనగేహస్థితా లోకాః సక్రోధమ్ ఉత్థాయ
Und sie wurden voll Zorns alle, die in der Schule waren, da sie das höreten,
29 నగరాత్తం బహిష్కృత్య యస్య శిఖరిణ ఉపరి తేషాం నగరం స్థాపితమాస్తే తస్మాన్నిక్షేప్తుం తస్య శిఖరం తం నిన్యుః
und stunden auf und stießen ihn zur Stadt hinaus und führeten ihn auf einen Hügel des Berges, darauf ihre Stadt gebauet war, daß sie ihn hinabstürzeten.
30 కిన్తు స తేషాం మధ్యాదపసృత్య స్థానాన్తరం జగామ|
Aber er ging mitten durch sie hinweg.
31 తతః పరం యీశుర్గాలీల్ప్రదేశీయకఫర్నాహూమ్నగర ఉపస్థాయ విశ్రామవారే లోకానుపదేష్టుమ్ ఆరబ్ధవాన్|
Und kam gen Kapernaum, in die Stadt Galiläas, und lehrete sie an den Sabbaten.
32 తదుపదేశాత్ సర్వ్వే చమచ్చక్రు ర్యతస్తస్య కథా గురుతరా ఆసన్|
Und sie verwunderten sich seiner Lehre; denn seine Rede war gewaltig.
33 తదానీం తద్భజనగేహస్థితోఽమేధ్యభూతగ్రస్త ఏకో జన ఉచ్చైః కథయామాస,
Und es war ein Mensch in der Schule, besessen mit einem unsaubern Teufel. Und der schrie laut
34 హే నాసరతీయయీశోఽస్మాన్ త్యజ, త్వయా సహాస్మాకం కః సమ్బన్ధః? కిమస్మాన్ వినాశయితుమాయాసి? త్వమీశ్వరస్య పవిత్రో జన ఏతదహం జానామి|
und sprach: Halt, was haben wir mit dir zu schaffen, Jesus von Nazareth? Du bist kommen, uns zu verderben. Ich weiß, wer du bist, nämlich der Heilige Gottes.
35 తదా యీశుస్తం తర్జయిత్వావదత్ మౌనీ భవ ఇతో బహిర్భవ; తతః సోమేధ్యభూతస్తం మధ్యస్థానే పాతయిత్వా కిఞ్చిదప్యహింసిత్వా తస్మాద్ బహిర్గతవాన్|
Und Jesus bedräuete ihn und sprach: Verstumme und fahre aus von ihm! Und der Teufel warf ihn mitten unter sie und fuhr von ihm aus und tat ihm keinen Schaden.
36 తతః సర్వ్వే లోకాశ్చమత్కృత్య పరస్పరం వక్తుమారేభిరే కోయం చమత్కారః| ఏష ప్రభావేణ పరాక్రమేణ చామేధ్యభూతాన్ ఆజ్ఞాపయతి తేనైవ తే బహిర్గచ్ఛన్తి|
Und es kam eine Furcht über sie alle, und redeten miteinander und sprachen: Was ist das für ein Ding? Er gebeut mit Macht und Gewalt den unsaubern Geistern, und sie fahren aus.
37 అనన్తరం చతుర్దిక్స్థదేశాన్ తస్య సుఖ్యాతిర్వ్యాప్నోత్|
Und es erscholl sein Geschrei in alle Örter des umliegenden Landes.
38 తదనన్తరం స భజనగేహాద్ బహిరాగత్య శిమోనో నివేశనం ప్రవివేశ తదా తస్య శ్వశ్రూర్జ్వరేణాత్యన్తం పీడితాసీత్ శిష్యాస్తదర్థం తస్మిన్ వినయం చక్రుః|
Und er stund auf aus der Schule und kam in Simons Haus. Und Simons Schwieger war mit einem harten Fieber behaftet; und sie baten ihn für sie.
39 తతః స తస్యాః సమీపే స్థిత్వా జ్వరం తర్జయామాస తేనైవ తాం జ్వరోఽత్యాక్షీత్ తతః సా తత్క్షణమ్ ఉత్థాయ తాన్ సిషేవే|
Und er trat zu ihr und gebot dem Fieber, und es verließ sie. Und bald stund sie auf und dienete ihnen.
40 అథ సూర్య్యాస్తకాలే స్వేషాం యే యే జనా నానారోగైః పీడితా ఆసన్ లోకాస్తాన్ యీశోః సమీపమ్ ఆనిన్యుః, తదా స ఏకైకస్య గాత్రే కరమర్పయిత్వా తానరోగాన్ చకార|
Und da die Sonne untergegangen war, alle die, so Kranke hatten mit mancherlei Seuchen, brachten sie zu ihm. Und er legte auf einen jeglichen die Hände und machte sie gesund.
41 తతో భూతా బహుభ్యో నిర్గత్య చీత్శబ్దం కృత్వా చ బభాషిరే త్వమీశ్వరస్య పుత్రోఽభిషిక్తత్రాతా; కిన్తు సోభిషిక్తత్రాతేతి తే వివిదురేతస్మాత్ కారణాత్ తాన్ తర్జయిత్వా తద్వక్తుం నిషిషేధ|
Es fuhren auch die Teufel aus von vielen, schrieen und sprachen: Du bist Christus, der Sohn Gottes. Und er bedräuete sie und ließ sie nicht reden; denn sie wußten, daß er Christus war.
42 అపరఞ్చ ప్రభాతే సతి స విజనస్థానం ప్రతస్థే పశ్చాత్ జనాస్తమన్విచ్ఛన్తస్తన్నికటం గత్వా స్థానాన్తరగమనార్థం తమన్వరున్ధన్|
Da es aber Tag ward, ging er hinaus an eine wüste Stätte; und das Volk suchte ihn, und kamen zu ihm und hielten ihn auf, daß er nicht von ihnen ginge.
43 కిన్తు స తాన్ జగాద, ఈశ్వరీయరాజ్యస్య సుసంవాదం ప్రచారయితుమ్ అన్యాని పురాణ్యపి మయా యాతవ్యాని యతస్తదర్థమేవ ప్రేరితోహం|
Er aber sprach. zu ihnen: Ich muß auch andern Städten das Evangelium predigen vom Reich Gottes; denn dazu bin ich gesandt
44 అథ గాలీలో భజనగేహేషు స ఉపదిదేశ|
Und er predigte in den Schulen Galiläas.
