లూకః 19
1 యదా యీశు ర్యిరీహోపురం ప్రవిశ్య తన్మధ్యేన గచ్ఛంస్తదా
Entrato in Gerico, attraversava la città.
2 సక్కేయనామా కరసఞ్చాయినాం ప్రధానో ధనవానేకో
Ed ecco un uomo di nome Zaccheo, capo dei pubblicani e ricco,
3 యీశుః కీదృగితి ద్రష్టుం చేష్టితవాన్ కిన్తు ఖర్వ్వత్వాల్లోకసంఘమధ్యే తద్దర్శనమప్రాప్య
cercava di vedere quale fosse Gesù, ma non gli riusciva a causa della folla, poiché era piccolo di statura.
4 యేన పథా స యాస్యతి తత్పథేఽగ్రే ధావిత్వా తం ద్రష్టుమ్ ఉడుమ్బరతరుమారురోహ|
Allora corse avanti e, per poterlo vedere, salì su un sicomoro, poiché doveva passare di là.
5 పశ్చాద్ యీశుస్తత్స్థానమ్ ఇత్వా ఊర్ద్ధ్వం విలోక్య తం దృష్ట్వావాదీత్, హే సక్కేయ త్వం శీఘ్రమవరోహ మయాద్య త్వద్గేహే వస్తవ్యం|
Quando giunse sul luogo, Gesù alzò lo sguardo e gli disse: «Zaccheo, scendi subito, perché oggi devo fermarmi a casa tua».
6 తతః స శీఘ్రమవరుహ్య సాహ్లాదం తం జగ్రాహ|
In fretta scese e lo accolse pieno di gioia.
7 తద్ దృష్ట్వా సర్వ్వే వివదమానా వక్తుమారేభిరే, సోతిథిత్వేన దుష్టలోకగృహం గచ్ఛతి|
Vedendo ciò, tutti mormoravano: «E' andato ad alloggiare da un peccatore!».
8 కిన్తు సక్కేయో దణ్డాయమానో వక్తుమారేభే, హే ప్రభో పశ్య మమ యా సమ్పత్తిరస్తి తదర్ద్ధం దరిద్రేభ్యో దదే, అపరమ్ అన్యాయం కృత్వా కస్మాదపి యది కదాపి కిఞ్చిత్ మయా గృహీతం తర్హి తచ్చతుర్గుణం దదామి|
Ma Zaccheo, alzatosi, disse al Signore: «Ecco, Signore, io do la metà dei miei beni ai poveri; e se ho frodato qualcuno, restituisco quattro volte tanto».
9 తదా యీశుస్తముక్తవాన్ అయమపి ఇబ్రాహీమః సన్తానోఽతః కారణాద్ అద్యాస్య గృహే త్రాణముపస్థితం|
Gesù gli rispose: «Oggi la salvezza è entrata in questa casa, perché anch'egli è figlio di Abramo;
10 యద్ హారితం తత్ మృగయితుం రక్షితుఞ్చ మనుష్యపుత్ర ఆగతవాన్|
il Figlio dell'uomo infatti è venuto a cercare e a salvare ciò che era perduto».
11 అథ స యిరూశాలమః సమీప ఉపాతిష్ఠద్ ఈశ్వరరాజత్వస్యానుష్ఠానం తదైవ భవిష్యతీతి లోకైరన్వభూయత, తస్మాత్ స శ్రోతృభ్యః పునర్దృష్టాన్తకథామ్ ఉత్థాప్య కథయామాస|
Mentre essi stavano ad ascoltare queste cose, Gesù disse ancora una parabola perché era vicino a Gerusalemme ed essi credevano che il regno di Dio dovesse manifestarsi da un momento all'altro.
12 కోపి మహాల్లోకో నిజార్థం రాజత్వపదం గృహీత్వా పునరాగన్తుం దూరదేశం జగామ|
Disse dunque: «Un uomo di nobile stirpe partì per un paese lontano per ricevere un titolo regale e poi ritornare.
13 యాత్రాకాలే నిజాన్ దశదాసాన్ ఆహూయ దశస్వర్ణముద్రా దత్త్వా మమాగమనపర్య్యన్తం వాణిజ్యం కురుతేత్యాదిదేశ|
Chiamati dieci servi, consegnò loro dieci mine, dicendo: Impiegatele fino al mio ritorno.
14 కిన్తు తస్య ప్రజాస్తమవజ్ఞాయ మనుష్యమేనమ్ అస్మాకముపరి రాజత్వం న కారయివ్యామ ఇమాం వార్త్తాం తన్నికటే ప్రేరయామాసుః|
Ma i suoi cittadini lo odiavano e gli mandarono dietro un'ambasceria a dire: Non vogliamo che costui venga a regnare su di noi.
15 అథ స రాజత్వపదం ప్రాప్యాగతవాన్ ఏకైకో జనో బాణిజ్యేన కిం లబ్ధవాన్ ఇతి జ్ఞాతుం యేషు దాసేషు ముద్రా అర్పయత్ తాన్ ఆహూయానేతుమ్ ఆదిదేశ|
Quando fu di ritorno, dopo aver ottenuto il titolo di re, fece chiamare i servi ai quali aveva consegnato il denaro, per vedere quanto ciascuno avesse guadagnato.
16 తదా ప్రథమ ఆగత్య కథితవాన్, హే ప్రభో తవ తయైకయా ముద్రయా దశముద్రా లబ్ధాః|
Si presentò il primo e disse: Signore, la tua mina ha fruttato altre dieci mine.
17 తతః స ఉవాచ త్వముత్తమో దాసః స్వల్పేన విశ్వాస్యో జాత ఇతః కారణాత్ త్వం దశనగరాణామ్ అధిపో భవ|
Gli disse: Bene, bravo servitore; poiché ti sei mostrato fedele nel poco, ricevi il potere sopra dieci città.
18 ద్వితీయ ఆగత్య కథితవాన్, హే ప్రభో తవైకయా ముద్రయా పఞ్చముద్రా లబ్ధాః|
Poi si presentò il secondo e disse: La tua mina, signore, ha fruttato altre cinque mine.
19 తతః స ఉవాచ, త్వం పఞ్చానాం నగరాణామధిపతి ర్భవ|
Anche a questo disse: Anche tu sarai a capo di cinque città.
20 తతోన్య ఆగత్య కథయామాస, హే ప్రభో పశ్య తవ యా ముద్రా అహం వస్త్రే బద్ధ్వాస్థాపయం సేయం|
Venne poi anche l'altro e disse: Signore, ecco la tua mina, che ho tenuta riposta in un fazzoletto;
21 త్వం కృపణో యన్నాస్థాపయస్తదపి గృహ్లాసి, యన్నావపస్తదేవ చ ఛినత్సి తతోహం త్వత్తో భీతః|
avevo paura di te che sei un uomo severo e prendi quello che non hai messo in deposito, mieti quello che non hai seminato.
22 తదా స జగాద, రే దుష్టదాస తవ వాక్యేన త్వాం దోషిణం కరిష్యామి, యదహం నాస్థాపయం తదేవ గృహ్లామి, యదహం నావపఞ్చ తదేవ ఛినద్మి, ఏతాదృశః కృపణోహమితి యది త్వం జానాసి,
Gli rispose: Dalle tue stesse parole ti giudico, servo malvagio! Sapevi che sono un uomo severo, che prendo quello che non ho messo in deposito e mieto quello che non ho seminato:
23 తర్హి మమ ముద్రా బణిజాం నికటే కుతో నాస్థాపయః? తయా కృతేఽహమ్ ఆగత్య కుసీదేన సార్ద్ధం నిజముద్రా అప్రాప్స్యమ్|
perché allora non hai consegnato il mio denaro a una banca? Al mio ritorno l'avrei riscosso con gli interessi.
24 పశ్చాత్ స సమీపస్థాన్ జనాన్ ఆజ్ఞాపయత్ అస్మాత్ ముద్రా ఆనీయ యస్య దశముద్రాః సన్తి తస్మై దత్త|
Disse poi ai presenti: Toglietegli la mina e datela a colui che ne ha dieci
25 తే ప్రోచుః ప్రభోఽస్య దశముద్రాః సన్తి|
Gli risposero: Signore, ha gia dieci mine!
26 యుష్మానహం వదామి యస్యాశ్రయే వద్ధతే ఽధికం తస్మై దాయిష్యతే, కిన్తు యస్యాశ్రయే న వర్ద్ధతే తస్య యద్యదస్తి తదపి తస్మాన్ నాయిష్యతే|
Vi dico: A chiunque ha sarà dato; ma a chi non ha sarà tolto anche quello che ha.
27 కిన్తు మమాధిపతిత్వస్య వశత్వే స్థాతుమ్ అసమ్మన్యమానా యే మమ రిపవస్తానానీయ మమ సమక్షం సంహరత|
E quei miei nemici che non volevano che diventassi loro re, conduceteli qui e uccideteli davanti a me».
28 ఇత్యుపదేశకథాం కథయిత్వా సోగ్రగః సన్ యిరూశాలమపురం యయౌ|
Dette queste cose, Gesù proseguì avanti agli altri salendo verso Gerusalemme.
29 తతో బైత్ఫగీబైథనీయాగ్రామయోః సమీపే జైతునాద్రేరన్తికమ్ ఇత్వా శిష్యద్వయమ్ ఇత్యుక్త్వా ప్రేషయామాస,
Quando fu vicino a Bètfage e a Betània, presso il monte detto degli Ulivi, inviò due discepoli dicendo:
30 యువామముం సమ్ముఖస్థగ్రామం ప్రవిశ్యైవ యం కోపి మానుషః కదాపి నారోహత్ తం గర్ద్దభశావకం బద్ధం ద్రక్ష్యథస్తం మోచయిత్వానయతం|
«Andate nel villaggio di fronte; entrando, troverete un puledro legato, sul quale nessuno è mai salito; scioglietelo e portatelo qui.
31 తత్ర కుతో మోచయథః? ఇతి చేత్ కోపి వక్ష్యతి తర్హి వక్ష్యథః ప్రభేరత్ర ప్రయోజనమ్ ఆస్తే|
E se qualcuno vi chiederà: Perché lo sciogliete?, direte così: Il Signore ne ha bisogno».
32 తదా తౌ ప్రరితౌ గత్వా తత్కథానుసారేణ సర్వ్వం ప్రాప్తౌ|
Gli inviati andarono e trovarono tutto come aveva detto.
33 గర్దభశావకమోచనకాలే తత్వామిన ఊచుః, గర్దభశావకం కుతో మోచయథః?
Mentre scioglievano il puledro, i proprietari dissero loro: «Perché sciogliete il puledro?».
34 తావూచతుః ప్రభోరత్ర ప్రయోజనమ్ ఆస్తే|
Essi risposero: «Il Signore ne ha bisogno».
35 పశ్చాత్ తౌ తం గర్దభశావకం యీశోరన్తికమానీయ తత్పృష్ఠే నిజవసనాని పాతయిత్వా తదుపరి యీశుమారోహయామాసతుః|
Lo condussero allora da Gesù; e gettati i loro mantelli sul puledro, vi fecero salire Gesù.
36 అథ యాత్రాకాలే లోకాః పథి స్వవస్త్రాణి పాతయితుమ్ ఆరేభిరే|
Via via che egli avanzava, stendevano i loro mantelli sulla strada.
37 అపరం జైతునాద్రేరుపత్యకామ్ ఇత్వా శిష్యసంఘః పూర్వ్వదృష్టాని మహాకర్మ్మాణి స్మృత్వా,
Era ormai vicino alla discesa del monte degli Ulivi, quando tutta la folla dei discepoli, esultando, cominciò a lodare Dio a gran voce, per tutti i prodigi che avevano veduto, dicendo:
38 యో రాజా ప్రభో ర్నామ్నాయాతి స ధన్యః స్వర్గే కుశలం సర్వ్వోచ్చే జయధ్వని ర్భవతు, కథామేతాం కథయిత్వా సానన్దమ్ ఉచైరీశ్వరం ధన్యం వక్తుమారేభే|
« Benedetto colui che viene, nel nome del Signore. Pace in cielo e gloria nel più alto dei cieli!».
39 తదా లోకారణ్యమధ్యస్థాః కియన్తః ఫిరూశినస్తత్ శ్రుత్వా యీశుం ప్రోచుః, హే ఉపదేశక స్వశిష్యాన్ తర్జయ|
Alcuni farisei tra la folla gli dissero: «Maestro, rimprovera i tuoi discepoli».
40 స ఉవాచ, యుష్మానహం వదామి యద్యమీ నీరవాస్తిష్ఠన్తి తర్హి పాషాణా ఉచైః కథాః కథయిష్యన్తి|
Ma egli rispose: «Vi dico che, se questi taceranno, grideranno le pietre».
41 పశ్చాత్ తత్పురాన్తికమేత్య తదవలోక్య సాశ్రుపాతం జగాద,
Quando fu vicino, alla vista della città, pianse su di essa, dicendo:
42 హా హా చేత్ త్వమగ్రేఽజ్ఞాస్యథాః, తవాస్మిన్నేవ దినే వా యది స్వమఙ్గలమ్ ఉపాలప్స్యథాః, తర్హ్యుత్తమమ్ అభవిష్యత్, కిన్తు క్షణేస్మిన్ తత్తవ దృష్టేరగోచరమ్ భవతి|
«Se avessi compreso anche tu, in questo giorno, la via della pace. Ma ormai è stata nascosta ai tuoi occhi.
43 త్వం స్వత్రాణకాలే న మనో న్యధత్థా ఇతి హేతో ర్యత్కాలే తవ రిపవస్త్వాం చతుర్దిక్షు ప్రాచీరేణ వేష్టయిత్వా రోత్స్యన్తి
Giorni verranno per te in cui i tuoi nemici ti cingeranno di trincee, ti circonderanno e ti stringeranno da ogni parte;
44 బాలకైః సార్ద్ధం భూమిసాత్ కరిష్యన్తి చ త్వన్మధ్యే పాషాణైకోపి పాషాణోపరి న స్థాస్యతి చ, కాల ఈదృశ ఉపస్థాస్యతి|
abbatteranno te e i tuoi figli dentro di te e non lasceranno in te pietra su pietra, perché non hai riconosciuto il tempo in cui sei stata visitata».
45 అథ మధ్యేమన్దిరం ప్రవిశ్య తత్రత్యాన్ క్రయివిక్రయిణో బహిష్కుర్వ్వన్
Entrato poi nel tempio, cominciò a cacciare i venditori,
46 అవదత్ మద్గృహం ప్రార్థనాగృహమితి లిపిరాస్తే కిన్తు యూయం తదేవ చైరాణాం గహ్వరం కురుథ|
La mia casa sarà casa di preghiera. una spelonca di ladri! ». dicendo: «Sta scritto:
47 పశ్చాత్ స ప్రత్యహం మధ్యేమన్దిరమ్ ఉపదిదేశ; తతః ప్రధానయాజకా అధ్యాపకాః ప్రాచీనాశ్చ తం నాశయితుం చిచేష్టిరే;
Ogni giorno insegnava nel tempio. I sommi sacerdoti e gli scribi cercavano di farlo perire e così anche i notabili del popolo;
48 కిన్తు తదుపదేశే సర్వ్వే లోకా నివిష్టచిత్తాః స్థితాస్తస్మాత్ తే తత్కర్త్తుం నావకాశం ప్రాపుః|
ma non sapevano come fare, perché tutto il popolo pendeva dalle sue parole.
