లూకః 17
1 ఇతః పరం యీశుః శిష్యాన్ ఉవాచ, విఘ్నైరవశ్యమ్ ఆగన్తవ్యం కిన్తు విఘ్నా యేన ఘటిష్యన్తే తస్య దుర్గతి ర్భవిష్యతి|
Jésus dit encore à ses disciples: « Il est impossible qu’il n’arrive pas des scandales; mais malheur à celui par qui ils arrivent!
2 ఏతేషాం క్షుద్రప్రాణినామ్ ఏకస్యాపి విఘ్నజననాత్ కణ్ఠబద్ధపేషణీకస్య తస్య సాగరాగాధజలే మజ్జనం భద్రం|
Il vaudrait mieux pour lui qu’on lui mit au cou une meule de moulin, et qu’on le jetât dans la mer, que de scandaliser un seul de ces petits.
3 యూయం స్వేషు సావధానాస్తిష్ఠత; తవ భ్రాతా యది తవ కిఞ్చిద్ అపరాధ్యతి తర్హి తం తర్జయ, తేన యది మనః పరివర్త్తయతి తర్హి తం క్షమస్వ|
Prenez garde à vous-mêmes. Si ton frère a péché contre toi reprends-le, et s’il se repent, pardonne-lui.
4 పునరేకదినమధ్యే యది స తవ సప్తకృత్వోఽపరాధ్యతి కిన్తు సప్తకృత్వ ఆగత్య మనః పరివర్త్య మయాపరాద్ధమ్ ఇతి వదతి తర్హి తం క్షమస్వ|
Et quand il pécherait contre toi sept fois le jour, s’il revient sept fois [le jour] te dire: Je me repens, tu lui pardonneras. »
5 తదా ప్రేరితాః ప్రభుమ్ అవదన్ అస్మాకం విశ్వాసం వర్ద్ధయ|
Les apôtres dirent au Seigneur: « Augmentez notre foi. »
6 ప్రభురువాచ, యది యుష్మాకం సర్షపైకప్రమాణో విశ్వాసోస్తి తర్హి త్వం సమూలముత్పాటితో భూత్వా సముద్రే రోపితో భవ కథాయామ్ ఏతస్యామ్ ఏతదుడుమ్బరాయ కథితాయాం స యుష్మాకమాజ్ఞావహో భవిష్యతి|
Le Seigneur répondit: « Si vous aviez de la foi comme un grain de sénevé, vous diriez à ce mûrier: Déracine-toi, et te transplante dans la mer; et il vous obéirait.
7 అపరం స్వదాసే హలం వాహయిత్వా వా పశూన్ చారయిత్వా క్షేత్రాద్ ఆగతే సతి తం వదతి, ఏహి భోక్తుముపవిశ, యుష్మాకమ్ ఏతాదృశః కోస్తి?
Qui de vous, ayant un serviteur au labourage ou à la garde des troupeaux, lui dira, à son retour des champs: Viens vite, et mets-toi à table?
8 వరఞ్చ పూర్వ్వం మమ ఖాద్యమాసాద్య యావద్ భుఞ్జే పివామి చ తావద్ బద్ధకటిః పరిచర పశ్చాత్ త్వమపి భోక్ష్యసే పాస్యసి చ కథామీదృశీం కిం న వక్ష్యతి?
Ne lui dira-t-il pas, au contraire: Prépare-moi à souper, ceins-toi, et me sers, jusqu’à ce que j’aie mangé et bu; après cela, toi, tu mangeras et boiras?
9 తేన దాసేన ప్రభోరాజ్ఞానురూపే కర్మ్మణి కృతే ప్రభుః కిం తస్మిన్ బాధితో జాతః? నేత్థం బుధ్యతే మయా|
A-t-il de la reconnaissance à ce serviteur, parce qu’il a fait ce qui lui était ordonné?
10 ఇత్థం నిరూపితేషు సర్వ్వకర్మ్మసు కృతేషు సత్ము యూయమపీదం వాక్యం వదథ, వయమ్ అనుపకారిణో దాసా అస్మాభిర్యద్యత్కర్త్తవ్యం తన్మాత్రమేవ కృతం|
Je ne le pense pas. De même vous, quand vous aurez fait ce qui vous était commandé, dites: Nous sommes des serviteurs inutiles; nous avons fait ce que nous devions faire. »
11 స యిరూశాలమి యాత్రాం కుర్వ్వన్ శోమిరోణ్గాలీల్ప్రదేశమధ్యేన గచ్ఛతి,
En se rendant à Jérusalem, Jésus côtoyait la frontière de la Samarie et de la Galilée.
12 ఏతర్హి కుత్రచిద్ గ్రామే ప్రవేశమాత్రే దశకుష్ఠినస్తం సాక్షాత్ కృత్వా
Comme il entrait dans un village, dix lépreux vinrent à sa rencontre, et se tenant à distance,
13 దూరే తిష్ఠనత ఉచ్చై ర్వక్తుమారేభిరే, హే ప్రభో యీశో దయస్వాస్మాన్|
ils élevèrent la voix en disant: « Jésus, Maître, ayez pitié de nous. »
14 తతః స తాన్ దృష్ట్వా జగాద, యూయం యాజకానాం సమీపే స్వాన్ దర్శయత, తతస్తే గచ్ఛన్తో రోగాత్ పరిష్కృతాః|
Dès qu’il les eut aperçus: « Allez, leur dit-il, montrez-vous aux prêtres. » Et en y allant, ils furent guéris.
15 తదా తేషామేకః స్వం స్వస్థం దృష్ట్వా ప్రోచ్చైరీశ్వరం ధన్యం వదన్ వ్యాఘుట్యాయాతో యీశో ర్గుణాననువదన్ తచ్చరణాధోభూమౌ పపాత;
L’un d’eux, lorsqu’il se vit guéri, revint sur ses pas, glorifiant Dieu à haute voix,
16 స చాసీత్ శోమిరోణీ|
et tombant le visage contre terre aux pieds de Jésus, il lui rendit grâces. Or c’était un Samaritain.
17 తదా యీశురవదత్, దశజనాః కిం న పరిష్కృతాః? తహ్యన్యే నవజనాః కుత్ర?
Prenant alors la parole, Jésus dit: « Est-ce que les dix n’ont pas été guéris? Et les neuf, où sont-ils?
18 ఈశ్వరం ధన్యం వదన్తమ్ ఏనం విదేశినం వినా కోప్యన్యో న ప్రాప్యత|
Il ne s’est trouvé parmi eux que cet étranger pour revenir et rendre gloire à Dieu?
19 తదా స తమువాచ, త్వముత్థాయ యాహి విశ్వాసస్తే త్వాం స్వస్థం కృతవాన్|
Et il lui dit: Lève-toi, va; ta foi t’a sauvé. »
20 అథ కదేశ్వరస్య రాజత్వం భవిష్యతీతి ఫిరూశిభిః పృష్టే స ప్రత్యువాచ, ఈశ్వరస్య రాజత్వమ్ ఐశ్వర్య్యదర్శనేన న భవిష్యతి|
Les Pharisiens lui ayant demandé quand viendrait le royaume de Dieu, il leur répondit: « Le royaume de Dieu ne vient pas de manière à frapper les regards.
21 అత ఏతస్మిన్ పశ్య తస్మిన్ వా పశ్య, ఇతి వాక్యం లోకా వక్తుం న శక్ష్యన్తి, ఈశ్వరస్య రాజత్వం యుష్మాకమ్ అన్తరేవాస్తే|
On ne dira pas: Il est ici, ou: Il est là; car voyez, le royaume de Dieu est au milieu de vous. »
22 తతః స శిష్యాన్ జగాద, యదా యుష్మాభి ర్మనుజసుతస్య దినమేకం ద్రష్టుమ్ వాఞ్ఛిష్యతే కిన్తు న దర్శిష్యతే, ఈదృక్కాల ఆయాతి|
Il dit encore à ses disciples: « Viendra un temps où vous désirerez voir un seul des jours du Fils de l’homme, et vous ne le verrez pas.
23 తదాత్ర పశ్య వా తత్ర పశ్యేతి వాక్యం లోకా వక్ష్యన్తి, కిన్తు తేషాం పశ్చాత్ మా యాత, మానుగచ్ఛత చ|
On vous dira: Il est ici, et: Il est là; gardez-vous d’y aller et de courir après.
24 యతస్తడిద్ యథాకాశైకదిశ్యుదియ తదన్యామపి దిశం వ్యాప్య ప్రకాశతే తద్వత్ నిజదినే మనుజసూనుః ప్రకాశిష్యతే|
Car, comme la lueur de l’éclair brille d’un bout du ciel à l’autre, ainsi en sera-t-il du Fils de l’homme en son jour.
25 కిన్తు తత్పూర్వ్వం తేనానేకాని దుఃఖాని భోక్తవ్యాన్యేతద్వర్త్తమానలోకైశ్చ సోఽవజ్ఞాతవ్యః|
Mais il faut auparavant qu’il souffre beaucoup, et qu’il soit rejeté par cette génération.
26 నోహస్య విద్యమానకాలే యథాభవత్ మనుష్యసూనోః కాలేపి తథా భవిష్యతి|
Et comme il arriva aux jours de Noé, ainsi arrivera-t-il aux jours du Fils de l’homme.
27 యావత్కాలం నోహో మహాపోతం నారోహద్ ఆప్లావివార్య్యేత్య సర్వ్వం నానాశయచ్చ తావత్కాలం యథా లోకా అభుఞ్జతాపివన్ వ్యవహన్ వ్యవాహయంశ్చ;
Les hommes mangeaient et buvaient, ils se mariaient et mariaient leur filles, jusqu’au jour où Noé entra dans l’arche; et le déluge vint qui les fit périr tous.
28 ఇత్థం లోటో వర్త్తమానకాలేపి యథా లోకా భోజనపానక్రయవిక్రయరోపణగృహనిర్మ్మాణకర్మ్మసు ప్రావర్త్తన్త,
Et comme il arriva aux jours de Loth: les hommes mangeaient et buvaient, ils achetaient et vendaient, ils plantaient et bâtissaient;
29 కిన్తు యదా లోట్ సిదోమో నిర్జగామ తదా నభసః సగన్ధకాగ్నివృష్టి ర్భూత్వా సర్వ్వం వ్యనాశయత్
mais le jour où Loth sortit de Sodome, une pluie de feu et de soufre tomba du ciel, et les fit périr tous:
30 తద్వన్ మానవపుత్రప్రకాశదినేపి భవిష్యతి|
ainsi en sera-t-il au jour où le Fils de l’homme paraîtra.
31 తదా యది కశ్చిద్ గృహోపరి తిష్ఠతి తర్హి స గృహమధ్యాత్ కిమపి ద్రవ్యమానేతుమ్ అవరుహ్య నైతు; యశ్చ క్షేత్రే తిష్ఠతి సోపి వ్యాఘుట్య నాయాతు|
En ce jour, que celui qui sera sur le toit, et dont les effets seront dans la maison, ne descende pas pour les prendre; et que celui qui sera aux champs ne revienne pas non plus en arrière.
32 లోటః పత్నీం స్మరత|
Souvenez-vous de la femme de Loth.
33 యః ప్రాణాన్ రక్షితుం చేష్టిష్యతే స ప్రాణాన్ హారయిష్యతి యస్తు ప్రాణాన్ హారయిష్యతి సఏవ ప్రాణాన్ రక్షిష్యతి|
Quiconque cherchera à sauver sa vie, la perdra, et quiconque l’aura perdu, la régénérera.
34 యుష్మానహం వచ్మి తస్యాం రాత్రౌ శయ్యైకగతయో ర్లోకయోరేకో ధారిష్యతే పరస్త్యక్ష్యతే|
Je vous le dis: en cette nuit-là, de deux personnes qui seront dans le même lit, l’une sera prise et l’autre laissée;
35 స్త్రియౌ యుగపత్ పేషణీం వ్యావర్త్తయిష్యతస్తయోరేకా ధారిష్యతే పరాత్యక్ష్యతే|
de deux femmes qui moudront ensemble, l’une sera prise et l’autre laissée; [de deux hommes qui seront dans un champ, l’un sera pris et l’autre laissé]. »
36 పురుషౌ క్షేత్రే స్థాస్యతస్తయోరేకో ధారిష్యతే పరస్త్యక్ష్యతే|
Ils lui dirent: « Où sera-ce, Seigneur? »
37 తదా తే పప్రచ్ఛుః, హే ప్రభో కుత్రేత్థం భవిష్యతి? తతః స ఉవాచ, యత్ర శవస్తిష్ఠతి తత్ర గృధ్రా మిలన్తి|
Il répondit: « Où sera le corps, là s’assembleront les aigles. »
