లూకః 15
1 తదా కరసఞ్చాయినః పాపినశ్చ లోకా ఉపదేశ్కథాం శ్రోతుం యీశోః సమీపమ్ ఆగచ్ఛన్|
सब महसूल लेनेवाले और गुनहगार उसके पास आते थे ताकि उसकी बातें सुनें।
2 తతః ఫిరూశిన ఉపాధ్యాయాశ్చ వివదమానాః కథయామాసుః ఏష మానుషః పాపిభిః సహ ప్రణయం కృత్వా తైః సార్ద్ధం భుంక్తే|
और उलमा और फ़रीसी बुदबुदाकर कहने लगे, “ये आदमी गुनाहगारों से मिलता और उनके साथ खाना खाता है।”
3 తదా స తేభ్య ఇమాం దృష్టాన్తకథాం కథితవాన్,
उसने उनसे ये मिसाल कही,
4 కస్యచిత్ శతమేషేషు తిష్ఠత్ము తేషామేకం స యది హారయతి తర్హి మధ్యేప్రాన్తరమ్ ఏకోనశతమేషాన్ విహాయ హారితమేషస్య ఉద్దేశప్రాప్తిపర్య్యనతం న గవేషయతి, ఏతాదృశో లోకో యుష్మాకం మధ్యే క ఆస్తే?
“तुम में से कौन है जिसकी सौ भेड़ें हों, और उनमें से एक गुम हो जाए तो निनानवें को जंगल में छोड़कर उस खोई हुई को जब तक मिल न जाए ढूँडता न रहेगा?
5 తస్యోద్దేశం ప్రాప్య హృష్టమనాస్తం స్కన్ధే నిధాయ స్వస్థానమ్ ఆనీయ బన్ధుబాన్ధవసమీపవాసిన ఆహూయ వక్తి,
फिर मिल जाती है तो वो ख़ुश होकर उसे कन्धे पर उठा लेता है,
6 హారితం మేషం ప్రాప్తోహమ్ అతో హేతో ర్మయా సార్ద్ధమ్ ఆనన్దత|
और घर पहुँचकर दोस्तों और पड़ोसियों को बुलाता और कहता है, 'मेरे साथ ख़ुशी करो, क्यूँकि मेरी खोई हुई भेड़ मिल गई।
7 తద్వదహం యుష్మాన్ వదామి, యేషాం మనఃపరావర్త్తనస్య ప్రయోజనం నాస్తి, తాదృశైకోనశతధార్మ్మికకారణాద్ య ఆనన్దస్తస్మాద్ ఏకస్య మనఃపరివర్త్తినః పాపినః కారణాత్ స్వర్గే ఽధికానన్దో జాయతే|
मैं तुम से कहता हूँ कि इसी तरह निनानवें, रास्तबाज़ों की निस्बत जो तौबा की हाजत नहीं रखते, एक तौबा करने वाले गुनहगार के बा'इस आसमान पर ज़्यादा ख़ुशी होगी।”
8 అపరఞ్చ దశానాం రూప్యఖణ్డానామ్ ఏకఖణ్డే హారితే ప్రదీపం ప్రజ్వాల్య గృహం సమ్మార్జ్య తస్య ప్రాప్తిం యావద్ యత్నేన న గవేషయతి, ఏతాదృశీ యోషిత్ కాస్తే?
“या कौन ऐसी “औरत है जिसके पास दस दिरहम हों और एक खो जाए तो वो चराग़ जलाकर घर में झाडू न दे, और जब तक मिल न जाए कोशिश से ढूँडती न रहे।
9 ప్రాప్తే సతి బన్ధుబాన్ధవసమీపవాసినీరాహూయ కథయతి, హారితం రూప్యఖణ్డం ప్రాప్తాహం తస్మాదేవ మయా సార్ద్ధమ్ ఆనన్దత|
और जब मिल जाए तो अपनी दोस्तों और पड़ोसियों को बुलाकर न कहे, 'मेरे साथ ख़ुशी करो, क्यूँकि 'मेरा खोया हुआ दिरहम मिल गया।
10 తద్వదహం యుష్మాన్ వ్యాహరామి, ఏకేన పాపినా మనసి పరివర్త్తితే, ఈశ్వరస్య దూతానాం మధ్యేప్యానన్దో జాయతే|
मैं तुम से कहता हूँ कि इसी तरह एक तौबा करनेवाला गुनाहगार के बारे में ख़ुदा के फ़रिश्तों के सामने ख़ुशी होती है।”
11 అపరఞ్చ స కథయామాస, కస్యచిద్ ద్వౌ పుత్రావాస్తాం,
फिर उसने कहा, “किसी शख़्स के दो बेटे थे।
12 తయోః కనిష్ఠః పుత్రః పిత్రే కథయామాస, హే పితస్తవ సమ్పత్త్యా యమంశం ప్రాప్స్యామ్యహం విభజ్య తం దేహి, తతః పితా నిజాం సమ్పత్తిం విభజ్య తాభ్యాం దదౌ|
उनमें से छोटे ने बाप से कहा, 'ऐ बाप! माल का जो हिस्सा मुझ को पहुँचता है मुझे दे दे। उसने अपना माल — ओ — अस्बाब उन्हें बाँट दिया।
13 కతిపయాత్ కాలాత్ పరం స కనిష్ఠపుత్రః సమస్తం ధనం సంగృహ్య దూరదేశం గత్వా దుష్టాచరణేన సర్వ్వాం సమ్పత్తిం నాశయామాస|
और बहुत दिन न गुज़रे कि छोटा बेटा अपना सब कुछ जमा करके दूर दराज़ मुल्क को रवाना हुआ, और वहाँ अपना माल बदचलनी में उड़ा दिया।
14 తస్య సర్వ్వధనే వ్యయం గతే తద్దేశే మహాదుర్భిక్షం బభూవ, తతస్తస్య దైన్యదశా భవితుమ్ ఆరేభే|
जब सब ख़र्च कर चुका तो उस मुल्क में सख़्त काल पड़ा, और वो मुहताज होने लगा।
15 తతః పరం స గత్వా తద్దేశీయం గృహస్థమేకమ్ ఆశ్రయత; తతః సతం శూకరవ్రజం చారయితుం ప్రాన్తరం ప్రేషయామాస|
फिर उस मुल्क के एक बाशिन्दे के वहाँ जा पड़ा। उसने उसको अपने खेत में खिंजीर यनी [सूअवर] चराने भेजा।
16 కేనాపి తస్మై భక్ష్యాదానాత్ స శూకరఫలవల్కలేన పిచిణ్డపూరణాం వవాఞ్ఛ|
और उसे आरज़ू थी कि जो फलियाँ खिंजीर यनी [सूअवर] खाते थे उन्हीं से अपना पेट भरे, मगर कोई उसे न देता था।
17 శేషే స మనసి చేతనాం ప్రాప్య కథయామాస, హా మమ పితుః సమీపే కతి కతి వేతనభుజో దాసా యథేష్టం తతోధికఞ్చ భక్ష్యం ప్రాప్నువన్తి కిన్త్వహం క్షుధా ముమూర్షుః|
फिर उसने होश में आकर कहा, 'मेरे बाप के बहुत से मज़दूरों को इफ़रात से रोटी मिलती है, और मैं यहाँ भूखा मर रहा हूँ।
18 అహముత్థాయ పితుః సమీపం గత్వా కథామేతాం వదిష్యామి, హే పితర్ ఈశ్వరస్య తవ చ విరుద్ధం పాపమకరవమ్
मैं उठकर अपने बाप के पास जाऊँगा और उससे कहूँगा, 'ऐ बाप! मैं आसमान का और तेरी नज़र में गुनहगार हुआ।
19 తవ పుత్రఇతి విఖ్యాతో భవితుం న యోగ్యోస్మి చ, మాం తవ వైతనికం దాసం కృత్వా స్థాపయ|
अब इस लायक़ नहीं रहा कि फिर तेरा बेटा कहलाऊँ। मुझे अपने मज़दूरों जैसा कर ले।”
20 పశ్చాత్ స ఉత్థాయ పితుః సమీపం జగామ; తతస్తస్య పితాతిదూరే తం నిరీక్ష్య దయాఞ్చక్రే, ధావిత్వా తస్య కణ్ఠం గృహీత్వా తం చుచుమ్బ చ|
“पस वो उठकर अपने बाप के पास चला। वो अभी दूर ही था कि उसे देखकर उसके बाप को तरस आया, और दौड़कर उसको गले लगा लिया और चूमा।
21 తదా పుత్ర ఉవాచ, హే పితర్ ఈశ్వరస్య తవ చ విరుద్ధం పాపమకరవం, తవ పుత్రఇతి విఖ్యాతో భవితుం న యోగ్యోస్మి చ|
बेटे ने उससे कहा, 'ऐ बाप! मैं आसमान का और तेरी नज़र मैं गुनहगार हुआ। अब इस लायक़ नहीं रहा कि फिर तेरा बेटा कहलाऊँ।
22 కిన్తు తస్య పితా నిజదాసాన్ ఆదిదేశ, సర్వ్వోత్తమవస్త్రాణ్యానీయ పరిధాపయతైనం హస్తే చాఙ్గురీయకమ్ అర్పయత పాదయోశ్చోపానహౌ సమర్పయత;
बाप ने अपने नौकरों से कहा, 'अच्छे से अच्छा लिबास जल्द निकाल कर उसे पहनाओ और उसके हाथ में अँगूठी और पैरों में जूती पहनाओ;
23 పుష్టం గోవత్సమ్ ఆనీయ మారయత చ తం భుక్త్వా వయమ్ ఆనన్దామ|
और तैयार किए हुए जानवर को लाकर ज़बह करो, ताकि हम खाकर ख़ुशी मनाएँ।
24 యతో మమ పుత్రోయమ్ అమ్రియత పునరజీవీద్ హారితశ్చ లబ్ధోభూత్ తతస్త ఆనన్దితుమ్ ఆరేభిరే|
क्यूँकि मेरा ये बेटा मुर्दा था, अब ज़िन्दा हुआ; खो गया था, अब मिला है। पस वो ख़ुशी मनाने लगे।”
25 తత్కాలే తస్య జ్యేష్ఠః పుత్రః క్షేత్ర ఆసీత్| అథ స నివేశనస్య నికటం ఆగచ్ఛన్ నృత్యానాం వాద్యానాఞ్చ శబ్దం శ్రుత్వా
“लेकिन उसका बड़ा बेटा खेत में था। जब वो आकर घर के नज़दीक पहुँचा, तो गाने बजाने और नाचने की आवाज़ सुनी।
26 దాసానామ్ ఏకమ్ ఆహూయ పప్రచ్ఛ, కిం కారణమస్య?
और एक नौकर को बुलाकर मालूम करने लगा, 'ये क्या हो रहा है?'
27 తతః సోవాదీత్, తవ భ్రాతాగమత్, తవ తాతశ్చ తం సుశరీరం ప్రాప్య పుష్టం గోవత్సం మారితవాన్|
उसने उससे कहा, 'तेरा भाई आ गया है, और तेरे बाप ने तैयार किया हुआ जानवर ज़बह कराया है, क्यूँकि उसे भला चंगा पाया।
28 తతః స ప్రకుప్య నివేశనాన్తః ప్రవేష్టుం న సమ్మేనే; తతస్తస్య పితా బహిరాగత్య తం సాధయామాస|
वो ग़ुस्सा हुआ और अन्दर जाना न चाहा, मगर उसका बाप बाहर जाकर उसे मनाने लगा।
29 తతః స పితరం ప్రత్యువాచ, పశ్య తవ కాఞ్చిదప్యాజ్ఞాం న విలంఘ్య బహూన్ వత్సరాన్ అహం త్వాం సేవే తథాపి మిత్రైః సార్ద్ధమ్ ఉత్సవం కర్త్తుం కదాపి ఛాగమేకమపి మహ్యం నాదదాః;
उसने अपने बाप से जवाब में कहा, 'देख, इतने बरसों से मैं तेरी ख़िदमत करता हूँ और कभी तेरी नाफ़रमानी नहीं की, मगर मुझे तूने कभी एक बकरी का बच्चा भी न दिया कि अपने दोस्तों के साथ ख़ुशी मनाता।
30 కిన్తు తవ యః పుత్రో వేశ్యాగమనాదిభిస్తవ సమ్పత్తిమ్ అపవ్యయితవాన్ తస్మిన్నాగతమాత్రే తస్యైవ నిమిత్తం పుష్టం గోవత్సం మారితవాన్|
लेकिन जब तेरा ये बेटा आया जिसने तेरा माल — ओ — अस्बाब कस्बियों में उड़ा दिया, तो उसके लिए तूने तैयार किया हुआ जानवर ज़बह कराया है'।
31 తదా తస్య పితావోచత్, హే పుత్ర త్వం సర్వ్వదా మయా సహాసి తస్మాన్ మమ యద్యదాస్తే తత్సర్వ్వం తవ|
उसने उससे कहा, बेटा, तू तो हमेशा मेरे पास है और जो कुछ मेरा है वो तेरा ही है।
32 కిన్తు తవాయం భ్రాతా మృతః పునరజీవీద్ హారితశ్చ భూత్వా ప్రాప్తోభూత్, ఏతస్మాత్ కారణాద్ ఉత్సవానన్దౌ కర్త్తుమ్ ఉచితమస్మాకమ్|
लेकिन ख़ुशी मनाना और शादमान होना मुनासिब था, क्यूँकि तेरा ये भाई मुर्दा था अब ज़िन्दा हुआ, खोया था अब मिला है'।”
