లూకః 15
1 తదా కరసఞ్చాయినః పాపినశ్చ లోకా ఉపదేశ్కథాం శ్రోతుం యీశోః సమీపమ్ ఆగచ్ఛన్|
Et tous les publicains et les pécheurs s’approchaient de lui pour l’entendre.
2 తతః ఫిరూశిన ఉపాధ్యాయాశ్చ వివదమానాః కథయామాసుః ఏష మానుషః పాపిభిః సహ ప్రణయం కృత్వా తైః సార్ద్ధం భుంక్తే|
Et les pharisiens et les scribes murmuraient, disant: Celui-ci reçoit des pécheurs, et mange avec eux.
3 తదా స తేభ్య ఇమాం దృష్టాన్తకథాం కథితవాన్,
Et il leur dit cette parabole, disant:
4 కస్యచిత్ శతమేషేషు తిష్ఠత్ము తేషామేకం స యది హారయతి తర్హి మధ్యేప్రాన్తరమ్ ఏకోనశతమేషాన్ విహాయ హారితమేషస్య ఉద్దేశప్రాప్తిపర్య్యనతం న గవేషయతి, ఏతాదృశో లోకో యుష్మాకం మధ్యే క ఆస్తే?
Quel est l’homme d’entre vous, qui, ayant 100 brebis et en ayant perdu une, ne laisse les 99 au désert, et ne s’en aille après celle qui est perdue, jusqu’à ce qu’il l’ait trouvée?
5 తస్యోద్దేశం ప్రాప్య హృష్టమనాస్తం స్కన్ధే నిధాయ స్వస్థానమ్ ఆనీయ బన్ధుబాన్ధవసమీపవాసిన ఆహూయ వక్తి,
et l’ayant trouvée, il la met sur ses propres épaules, bien joyeux;
6 హారితం మేషం ప్రాప్తోహమ్ అతో హేతో ర్మయా సార్ద్ధమ్ ఆనన్దత|
et, étant de retour à la maison, il appelle les amis et les voisins, leur disant: Réjouissez-vous avec moi, car j’ai trouvé ma brebis perdue.
7 తద్వదహం యుష్మాన్ వదామి, యేషాం మనఃపరావర్త్తనస్య ప్రయోజనం నాస్తి, తాదృశైకోనశతధార్మ్మికకారణాద్ య ఆనన్దస్తస్మాద్ ఏకస్య మనఃపరివర్త్తినః పాపినః కారణాత్ స్వర్గే ఽధికానన్దో జాయతే|
Je vous dis, qu’ainsi il y aura de la joie au ciel pour un seul pécheur qui se repent, plus que pour 99 justes qui n’ont pas besoin de repentance.
8 అపరఞ్చ దశానాం రూప్యఖణ్డానామ్ ఏకఖణ్డే హారితే ప్రదీపం ప్రజ్వాల్య గృహం సమ్మార్జ్య తస్య ప్రాప్తిం యావద్ యత్నేన న గవేషయతి, ఏతాదృశీ యోషిత్ కాస్తే?
Ou quelle est la femme, qui, ayant dix drachmes, si elle perd une drachme, n’allume la lampe et ne balaie la maison, et ne cherche diligemment jusqu’à ce qu’elle l’ait trouvée?
9 ప్రాప్తే సతి బన్ధుబాన్ధవసమీపవాసినీరాహూయ కథయతి, హారితం రూప్యఖణ్డం ప్రాప్తాహం తస్మాదేవ మయా సార్ద్ధమ్ ఆనన్దత|
et l’ayant trouvée, elle assemble les amies et les voisines, disant: Réjouissez-vous avec moi, car j’ai trouvé la drachme que j’avais perdue.
10 తద్వదహం యుష్మాన్ వ్యాహరామి, ఏకేన పాపినా మనసి పరివర్త్తితే, ఈశ్వరస్య దూతానాం మధ్యేప్యానన్దో జాయతే|
Ainsi, je vous dis, il y a de la joie devant les anges de Dieu pour un seul pécheur qui se repent.
11 అపరఞ్చ స కథయామాస, కస్యచిద్ ద్వౌ పుత్రావాస్తాం,
Et il dit: Un homme avait deux fils;
12 తయోః కనిష్ఠః పుత్రః పిత్రే కథయామాస, హే పితస్తవ సమ్పత్త్యా యమంశం ప్రాప్స్యామ్యహం విభజ్య తం దేహి, తతః పితా నిజాం సమ్పత్తిం విభజ్య తాభ్యాం దదౌ|
et le plus jeune d’entre eux dit à son père: Père, donne-moi la part du bien qui me revient. Et il leur partagea son bien.
13 కతిపయాత్ కాలాత్ పరం స కనిష్ఠపుత్రః సమస్తం ధనం సంగృహ్య దూరదేశం గత్వా దుష్టాచరణేన సర్వ్వాం సమ్పత్తిం నాశయామాస|
Et peu de jours après, le plus jeune fils, ayant tout ramassé, s’en alla dehors en un pays éloigné; et là il dissipa son bien en vivant dans la débauche.
14 తస్య సర్వ్వధనే వ్యయం గతే తద్దేశే మహాదుర్భిక్షం బభూవ, తతస్తస్య దైన్యదశా భవితుమ్ ఆరేభే|
Et après qu’il eut tout dépensé, une grande famine survint dans ce pays-là; et il commença d’être dans le besoin.
15 తతః పరం స గత్వా తద్దేశీయం గృహస్థమేకమ్ ఆశ్రయత; తతః సతం శూకరవ్రజం చారయితుం ప్రాన్తరం ప్రేషయామాస|
Et il s’en alla et se joignit à l’un des citoyens de ce pays-là, et celui-ci l’envoya dans ses champs pour paître des pourceaux.
16 కేనాపి తస్మై భక్ష్యాదానాత్ స శూకరఫలవల్కలేన పిచిణ్డపూరణాం వవాఞ్ఛ|
Et il désirait de remplir son ventre des gousses que les pourceaux mangeaient; et personne ne lui donnait [rien].
17 శేషే స మనసి చేతనాం ప్రాప్య కథయామాస, హా మమ పితుః సమీపే కతి కతి వేతనభుజో దాసా యథేష్టం తతోధికఞ్చ భక్ష్యం ప్రాప్నువన్తి కిన్త్వహం క్షుధా ముమూర్షుః|
Et étant revenu à lui-même, il dit: Combien de mercenaires de mon père ont du pain en abondance, et moi je péris ici de faim!
18 అహముత్థాయ పితుః సమీపం గత్వా కథామేతాం వదిష్యామి, హే పితర్ ఈశ్వరస్య తవ చ విరుద్ధం పాపమకరవమ్
Je me lèverai et je m’en irai vers mon père, et je lui dirai: Père, j’ai péché contre le ciel et devant toi;
19 తవ పుత్రఇతి విఖ్యాతో భవితుం న యోగ్యోస్మి చ, మాం తవ వైతనికం దాసం కృత్వా స్థాపయ|
je ne suis plus digne d’être appelé ton fils; traite-moi comme l’un de tes mercenaires.
20 పశ్చాత్ స ఉత్థాయ పితుః సమీపం జగామ; తతస్తస్య పితాతిదూరే తం నిరీక్ష్య దయాఞ్చక్రే, ధావిత్వా తస్య కణ్ఠం గృహీత్వా తం చుచుమ్బ చ|
Et se levant, il vint vers son père. Et comme il était encore loin, son père le vit et fut ému de compassion, et, courant [à lui], se jeta à son cou et le couvrit de baisers.
21 తదా పుత్ర ఉవాచ, హే పితర్ ఈశ్వరస్య తవ చ విరుద్ధం పాపమకరవం, తవ పుత్రఇతి విఖ్యాతో భవితుం న యోగ్యోస్మి చ|
Et le fils lui dit: Père, j’ai péché contre le ciel et devant toi; je ne suis plus digne d’être appelé ton fils.
22 కిన్తు తస్య పితా నిజదాసాన్ ఆదిదేశ, సర్వ్వోత్తమవస్త్రాణ్యానీయ పరిధాపయతైనం హస్తే చాఙ్గురీయకమ్ అర్పయత పాదయోశ్చోపానహౌ సమర్పయత;
Mais le père dit à ses esclaves: Apportez dehors la plus belle robe, et l’en revêtez; et mettez un anneau à sa main et des sandales à ses pieds;
23 పుష్టం గోవత్సమ్ ఆనీయ మారయత చ తం భుక్త్వా వయమ్ ఆనన్దామ|
et amenez le veau gras et tuez-le; et mangeons et faisons bonne chère;
24 యతో మమ పుత్రోయమ్ అమ్రియత పునరజీవీద్ హారితశ్చ లబ్ధోభూత్ తతస్త ఆనన్దితుమ్ ఆరేభిరే|
car mon fils que voici était mort, et il est revenu à la vie; il était perdu, et il est retrouvé. Et ils se mirent à faire bonne chère.
25 తత్కాలే తస్య జ్యేష్ఠః పుత్రః క్షేత్ర ఆసీత్| అథ స నివేశనస్య నికటం ఆగచ్ఛన్ నృత్యానాం వాద్యానాఞ్చ శబ్దం శ్రుత్వా
Or son fils aîné était aux champs; et comme il revenait et qu’il approchait de la maison, il entendit la mélodie et les danses;
26 దాసానామ్ ఏకమ్ ఆహూయ పప్రచ్ఛ, కిం కారణమస్య?
et, ayant appelé l’un des serviteurs, il demanda ce que c’était.
27 తతః సోవాదీత్, తవ భ్రాతాగమత్, తవ తాతశ్చ తం సుశరీరం ప్రాప్య పుష్టం గోవత్సం మారితవాన్|
Et il lui dit: Ton frère est venu, et ton père a tué le veau gras, parce qu’il l’a recouvré sain et sauf.
28 తతః స ప్రకుప్య నివేశనాన్తః ప్రవేష్టుం న సమ్మేనే; తతస్తస్య పితా బహిరాగత్య తం సాధయామాస|
Et il se mit en colère et ne voulait pas entrer. Et son père étant sorti, le pria.
29 తతః స పితరం ప్రత్యువాచ, పశ్య తవ కాఞ్చిదప్యాజ్ఞాం న విలంఘ్య బహూన్ వత్సరాన్ అహం త్వాం సేవే తథాపి మిత్రైః సార్ద్ధమ్ ఉత్సవం కర్త్తుం కదాపి ఛాగమేకమపి మహ్యం నాదదాః;
Mais lui, répondant, dit à son père: Voici tant d’années que je te sers, et jamais je n’ai transgressé ton commandement; et tu ne m’as jamais donné un chevreau pour faire bonne chère avec mes amis;
30 కిన్తు తవ యః పుత్రో వేశ్యాగమనాదిభిస్తవ సమ్పత్తిమ్ అపవ్యయితవాన్ తస్మిన్నాగతమాత్రే తస్యైవ నిమిత్తం పుష్టం గోవత్సం మారితవాన్|
mais quand celui-ci, ton fils, qui a mangé ton bien avec des prostituées, est venu, tu as tué pour lui le veau gras.
31 తదా తస్య పితావోచత్, హే పుత్ర త్వం సర్వ్వదా మయా సహాసి తస్మాన్ మమ యద్యదాస్తే తత్సర్వ్వం తవ|
Et il lui dit: [Mon] enfant, tu es toujours avec moi, et tout ce qui est à moi est à toi;
32 కిన్తు తవాయం భ్రాతా మృతః పునరజీవీద్ హారితశ్చ భూత్వా ప్రాప్తోభూత్, ఏతస్మాత్ కారణాద్ ఉత్సవానన్దౌ కర్త్తుమ్ ఉచితమస్మాకమ్|
mais il fallait faire bonne chère et se réjouir; car celui-ci, ton frère, était mort, et il est revenu à la vie; il était perdu, et il est retrouvé.
