లూకః 14
1 అనన్తరం విశ్రామవారే యీశౌ ప్రధానస్య ఫిరూశినో గృహే భోక్తుం గతవతి తే తం వీక్షితుమ్ ఆరేభిరే|
Et factum est cum intraret Iesus in domum cuiusdam principis Pharisæorum Sabbato manducare panem, et ipsi observabant eum.
2 తదా జలోదరీ తస్య సమ్ముఖే స్థితః|
Et ecce homo quidam hydropicus erat ante illum.
3 తతః స వ్యవస్థాపకాన్ ఫిరూశినశ్చ పప్రచ్ఛ, విశ్రామవారే స్వాస్థ్యం కర్త్తవ్యం న వా? తతస్తే కిమపి న ప్రత్యూచుః|
Et respondens Iesus dixit ad legis peritos, et Pharisæos, dicens: Si licet Sabbato curare?
4 తదా స తం రోగిణం స్వస్థం కృత్వా విససర్జ;
At illi tacuerunt. Ipse vero apprehensum sanavit eum, ac dimisit.
5 తానువాచ చ యుష్మాకం కస్యచిద్ గర్ద్దభో వృషభో వా చేద్ గర్త్తే పతతి తర్హి విశ్రామవారే తత్క్షణం స కిం తం నోత్థాపయిష్యతి?
Et respondens ad illos dixit: Cuius vestrum asinus, aut bos in puteum cadet, et non continuo extrahet illum die Sabbati?
6 తతస్తే కథాయా ఏతస్యాః కిమపి ప్రతివక్తుం న శేకుః|
Et non poterant ad hæc respondere illi.
7 అపరఞ్చ ప్రధానస్థానమనోనీతత్వకరణం విలోక్య స నిమన్త్రితాన్ ఏతదుపదేశకథాం జగాద,
Dicebat autem et ad invitatos parabolam, intendens quomodo primos accubitus eligerent, dicens ad illos:
8 త్వం వివాహాదిభోజ్యేషు నిమన్త్రితః సన్ ప్రధానస్థానే మోపావేక్షీః| త్వత్తో గౌరవాన్వితనిమన్త్రితజన ఆయాతే
Cum invitatus fueris ad nuptias, non discumbas in primo loco, ne forte honoratior te sit invitatus ab illo,
9 నిమన్త్రయితాగత్య మనుష్యాయైతస్మై స్థానం దేహీతి వాక్యం చేద్ వక్ష్యతి తర్హి త్వం సఙ్కుచితో భూత్వా స్థాన ఇతరస్మిన్ ఉపవేష్టుమ్ ఉద్యంస్యసి|
et veniens is, qui te et illum vocavit, dicat tibi: Da huic locum: et tunc incipias cum rubore novissimum locum tenere.
10 అస్మాత్ కారణాదేవ త్వం నిమన్త్రితో గత్వాఽప్రధానస్థాన ఉపవిశ, తతో నిమన్త్రయితాగత్య వదిష్యతి, హే బన్ధో ప్రోచ్చస్థానం గత్వోపవిశ, తథా సతి భోజనోపవిష్టానాం సకలానాం సాక్షాత్ త్వం మాన్యో భవిష్యసి|
Sed cum vocatus fueris, vade, recumbe in novissimo loco: ut, cum venerit qui te invitavit, dicat tibi: Amice, ascende superius. Tunc erit tibi gloria coram simul discumbentibus:
11 యః కశ్చిత్ స్వమున్నమయతి స నమయిష్యతే, కిన్తు యః కశ్చిత్ స్వం నమయతి స ఉన్నమయిష్యతే|
quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur: et qui se humiliat, exaltabitur.
12 తదా స నిమన్త్రయితారం జనమపి జగాద, మధ్యాహ్నే రాత్రౌ వా భోజ్యే కృతే నిజబన్ధుగణో వా భ్రాతృగణో వా జ్ఞాతిగణో వా ధనిగణో వా సమీపవాసిగణో వా ఏతాన్ న నిమన్త్రయ, తథా కృతే చేత్ తే త్వాం నిమన్త్రయిష్యన్తి, తర్హి పరిశోధో భవిష్యతి|
Dicebat autem et ei, qui invitaverat: Cum facis prandium, aut cœnam, noli vocare amicos tuos, neque fratres tuos, neque cognatos, neque vicinos divites: ne forte te et ipsi reinvitent, et fiat tibi retributio.
13 కిన్తు యదా భేజ్యం కరోషి తదా దరిద్రశుష్కకరఖఞ్జాన్ధాన్ నిమన్త్రయ,
Sed cum facis convivium, voca pauperes, debiles, claudos, et cæcos:
14 తత ఆశిషం లప్స్యసే, తేషు పరిశోధం కర్త్తుమశక్నువత్సు శ్మశానాద్ధార్మ్మికానాముత్థానకాలే త్వం ఫలాం లప్స్యసే|
et beatus eris, quia non habent retribuere tibi: retribuetur enim tibi in resurrectione iustorum.
15 అనన్తరం తాం కథాం నిశమ్య భోజనోపవిష్టః కశ్చిత్ కథయామాస, యో జన ఈశ్వరస్య రాజ్యే భోక్తుం లప్స్యతే సఏవ ధన్యః|
Hæc cum audisset quidam de simul discumbentibus, dixit illi: Beatus, qui manducabit panem in regno Dei.
16 తతః స ఉవాచ, కశ్చిత్ జనో రాత్రౌ భేజ్యం కృత్వా బహూన్ నిమన్త్రయామాస|
At ipse dixit ei: Homo quidam fecit cœnam magnam, et vocavit multos.
17 తతో భోజనసమయే నిమన్త్రితలోకాన్ ఆహ్వాతుం దాసద్వారా కథయామాస, ఖద్యద్రవ్యాణి సర్వ్వాణి సమాసాదితాని సన్తి, యూయమాగచ్ఛత|
Et misit servum suum hora cœnæ dicere invitatis ut venirent, quia iam parata sunt omnia.
18 కిన్తు తే సర్వ్వ ఏకైకం ఛలం కృత్వా క్షమాం ప్రార్థయాఞ్చక్రిరే| ప్రథమో జనః కథయామాస, క్షేత్రమేకం క్రీతవానహం తదేవ ద్రష్టుం మయా గన్తవ్యమ్, అతఏవ మాం క్షన్తుం తం నివేదయ|
Et cœperunt simul omnes excusare. Primus dixit ei: Villam emi, et necesse habeo exire, et videre illam: rogo te habe me excusatum.
19 అన్యో జనః కథయామాస, దశవృషానహం క్రీతవాన్ తాన్ పరీక్షితుం యామి తస్మాదేవ మాం క్షన్తుం తం నివేదయ|
Et alter dixit: Iuga boum emi quinque, et eo probare illa: rogo te habe me excusatum.
20 అపరః కథయామాస, వ్యూఢవానహం తస్మాత్ కారణాద్ యాతుం న శక్నోమి|
Et alius dixit: Uxorem duxi, et ideo non possum venire.
21 పశ్చాత్ స దాసో గత్వా నిజప్రభోః సాక్షాత్ సర్వ్వవృత్తాన్తం నివేదయామాస, తతోసౌ గృహపతిః కుపిత్వా స్వదాసం వ్యాజహార, త్వం సత్వరం నగరస్య సన్నివేశాన్ మార్గాంశ్చ గత్వా దరిద్రశుష్కకరఖఞ్జాన్ధాన్ అత్రానయ|
Et reversus servus nunciavit hæc domino suo. Tunc iratus paterfamilias, dixit servo suo: Exi cito in plateas, et vicos civitatis: et pauperes, ac debiles, et cæcos, et claudos introduc huc.
22 తతో దాసోఽవదత్, హే ప్రభో భవత ఆజ్ఞానుసారేణాక్రియత తథాపి స్థానమస్తి|
Et ait servus: domine, factum est ut imperasti, et adhuc locus est.
23 తదా ప్రభుః పున ర్దాసాయాకథయత్, రాజపథాన్ వృక్షమూలాని చ యాత్వా మదీయగృహపూరణార్థం లోకానాగన్తుం ప్రవర్త్తయ|
Et ait dominus servo: Exi in vias, et sepes: et compelle intrare, ut impleatur domus mea.
24 అహం యుష్మభ్యం కథయామి, పూర్వ్వనిమన్త్రితానమేకోపి మమాస్య రాత్రిభోజ్యస్యాస్వాదం న ప్రాప్స్యతి|
Dico autem vobis quod nemo virorum illorum, qui vocati sunt, gustabit cœnam meam.
25 అనన్తరం బహుషు లోకేషు యీశోః పశ్చాద్ వ్రజితేషు సత్సు స వ్యాఘుట్య తేభ్యః కథయామాస,
Ibant autem turbæ multæ cum eo: et conversus dixit ad illos:
26 యః కశ్చిన్ మమ సమీపమ్ ఆగత్య స్వస్య మాతా పితా పత్నీ సన్తానా భ్రాతరో భగిమ్యో నిజప్రాణాశ్చ, ఏతేభ్యః సర్వ్వేభ్యో మయ్యధికం ప్రేమ న కరోతి, స మమ శిష్యో భవితుం న శక్ష్యతి|
Si quis venit ad me, et non odit patrem suum, et matrem, et uxorem, et filios, et fratres, et sorores, adhuc autem et animam suam, non potest meus esse discipulus.
27 యః కశ్చిత్ స్వీయం క్రుశం వహన్ మమ పశ్చాన్న గచ్ఛతి, సోపి మమ శిష్యో భవితుం న శక్ష్యతి|
Et qui non baiulat crucem suam, et venit post me, non potest meus esse discipulus.
28 దుర్గనిర్మ్మాణే కతివ్యయో భవిష్యతి, తథా తస్య సమాప్తికరణార్థం సమ్పత్తిరస్తి న వా, ప్రథమముపవిశ్య ఏతన్న గణయతి, యుష్మాకం మధ్య ఏతాదృశః కోస్తి?
Quis enim ex vobis volens turrim ædificare, non prius sedens computat sumptus, qui necessarii sunt, si habeat ad perficiendum,
29 నోచేద్ భిత్తిం కృత్వా శేషే యది సమాపయితుం న శక్ష్యతి,
ne, posteaquam posuerit fundamentum, et non potuerit perficere, omnes, qui vident, incipiant illudere ei,
30 తర్హి మానుషోయం నిచేతుమ్ ఆరభత సమాపయితుం నాశక్నోత్, ఇతి వ్యాహృత్య సర్వ్వే తముపహసిష్యన్తి|
dicentes: Quia hic homo cœpit ædificare, et non potuit consummare?
31 అపరఞ్చ భిన్నభూపతినా సహ యుద్ధం కర్త్తుమ్ ఉద్యమ్య దశసహస్రాణి సైన్యాని గృహీత్వా వింశతిసహస్రేః సైన్యైః సహితస్య సమీపవాసినః సమ్ముఖం యాతుం శక్ష్యామి న వేతి ప్రథమం ఉపవిశ్య న విచారయతి ఏతాదృశో భూమిపతిః కః?
Aut quis rex iturus committere bellum adversus alium regem, non sedens prius cogitat, si possit cum decem millibus occurrere ei, qui cum viginti millibus venit ad se?
32 యది న శక్నోతి తర్హి రిపావతిదూరే తిష్ఠతి సతి నిజదూతం ప్రేష్య సన్ధిం కర్త్తుం ప్రార్థయేత|
Alioquin adhuc illo longe agente, legationem mittens rogat ea, quæ pacis sunt.
33 తద్వద్ యుష్మాకం మధ్యే యః కశ్చిన్ మదర్థం సర్వ్వస్వం హాతుం న శక్నోతి స మమ శిష్యో భవితుం న శక్ష్యతి|
Sic ergo omnis ex vobis, qui non renunciat omnibus, quæ possidet, non potest meus esse discipulus.
34 లవణమ్ ఉత్తమమ్ ఇతి సత్యం, కిన్తు యది లవణస్య లవణత్వమ్ అపగచ్ఛతి తర్హి తత్ కథం స్వాదుయుక్తం భవిష్యతి?
Bonum est sal. Si autem sal evanuerit, in quo condietur?
35 తద భూమ్యర్థమ్ ఆలవాలరాశ్యర్థమపి భద్రం న భవతి; లోకాస్తద్ బహిః క్షిపన్తి| యస్య శ్రోతుం శ్రోత్రే స్తః స శృణోతు|
Neque in terram, neque in sterquilinium utile est, sed foras mittetur. Qui habet aures audiendi, audiat.
