లూకః 13
1 అపరఞ్చ పీలాతో యేషాం గాలీలీయానాం రక్తాని బలీనాం రక్తైః సహామిశ్రయత్ తేషాం గాలీలీయానాం వృత్తాన్తం కతిపయజనా ఉపస్థాప్య యీశవే కథయామాసుః|
Es stellen sich aber in selbiger Zeit etliche ein, die berichteten ihm von den Galiläern, deren Blut Pilatus mit ihrem Opfer vermischt hatte.
2 తతః స ప్రత్యువాచ తేషాం లోకానామ్ ఏతాదృశీ దుర్గతి ర్ఘటితా తత్కారణాద్ యూయం కిమన్యేభ్యో గాలీలీయేభ్యోప్యధికపాపినస్తాన్ బోధధ్వే?
Und Jesus antwortete, und sprach zu ihnen: Meinet ihr, daß diese Galiläer Sünder waren vor allen Galiläern, weil sie solches erlitten haben?
3 యుష్మానహం వదామి తథా న కిన్తు మనఃసు న పరావర్త్తితేషు యూయమపి తథా నంక్ష్యథ|
Nein, sage ich euch, sondern wenn ihr eure Gesinnung nicht ändert, so werdet ihr alle also umkommen.
4 అపరఞ్చ శీలోహనామ్న ఉచ్చగృహస్య పతనాద్ యేఽష్టాదశజనా మృతాస్తే యిరూశాలమి నివాసిసర్వ్వలోకేభ్యోఽధికాపరాధినః కిం యూయమిత్యం బోధధ్వే?
Oder jene achtzehn, auf welchen der Turm von Siloam fiel, und tötete sie, meinet ihr, daß sie verschuldet waren vor allen Leuten, die in Jerusalem wohnen?
5 యుష్మానహం వదామి తథా న కిన్తు మనఃసు న పరివర్త్తితేషు యూయమపి తథా నంక్ష్యథ|
Nein, sage ich euch, sondern wenn ihr eure Gesinnung nicht ändert, so werdet ihr alle also umkommen.
6 అనన్తరం స ఇమాం దృష్టాన్తకథామకథయద్ ఏకో జనో ద్రాక్షాక్షేత్రమధ్య ఏకముడుమ్బరవృక్షం రోపితవాన్| పశ్చాత్ స ఆగత్య తస్మిన్ ఫలాని గవేషయామాస,
Er sagte aber dieses Gleichnis: Es hatte jemand einen Feigenbaum, der in seinem Weinberg gepflanzt war, und kam, und suchte Frucht darauf, und fand sie nicht.
7 కిన్తు ఫలాప్రాప్తేః కారణాద్ ఉద్యానకారం భృత్యం జగాద, పశ్య వత్సరత్రయం యావదాగత్య ఏతస్మిన్నుడుమ్బరతరౌ క్షలాన్యన్విచ్ఛామి, కిన్తు నైకమపి ప్రప్నోమి తరురయం కుతో వృథా స్థానం వ్యాప్య తిష్ఠతి? ఏనం ఛిన్ధి|
Er sprach aber zu dem Weingärtner: Siehe, drei Jahre komme ich, und suche Frucht an diesem Feigenbaum, und finde keine; haue ihn ab, für was erschöpft er das Land?
8 తతో భృత్యః ప్రత్యువాచ, హే ప్రభో పునర్వర్షమేకం స్థాతుమ్ ఆదిశ; ఏతస్య మూలస్య చతుర్దిక్షు ఖనిత్వాహమ్ ఆలవాలం స్థాపయామి|
Er aber antwortete, und sagte ihm: Herr, laß ihn noch dieses Jahr, bis daß ich um ihn grabe, und Dünger daran tue.
9 తతః ఫలితుం శక్నోతి యది న ఫలతి తర్హి పశ్చాత్ ఛేత్స్యసి|
Und wenn er dann Frucht bringt, (nun gut); wenn aber nicht, so magst du ihn hernach weghauen.
10 అథ విశ్రామవారే భజనగేహే యీశురుపదిశతి
Er lehrte aber in einer der Synagogen am Sabbat.
11 తస్మిత్ సమయే భూతగ్రస్తత్వాత్ కుబ్జీభూయాష్టాదశవర్షాణి యావత్ కేనాప్యుపాయేన ఋజు ర్భవితుం న శక్నోతి యా దుర్బ్బలా స్త్రీ,
Und siehe, da war ein Weib, die hatte einen Geist der Krankheit achtzehn Jahre; und war gekrümmt, und konnte sich durchaus nicht aufrichten.
12 తాం తత్రోపస్థితాం విలోక్య యీశుస్తామాహూయ కథితవాన్ హే నారి తవ దౌర్బ్బల్యాత్ త్వం ముక్తా భవ|
Da aber Jesus sie sah, rief er sie herbei, und sprach zu ihr: Weib sei befreit von deiner Krankheit!
13 తతః పరం తస్యా గాత్రే హస్తార్పణమాత్రాత్ సా ఋజుర్భూత్వేశ్వరస్య ధన్యవాదం కర్త్తుమారేభే|
Und er legte ihr die Hände auf, und plötzlich richtete sie sich auf, und pries Gott.
14 కిన్తు విశ్రామవారే యీశునా తస్యాః స్వాస్థ్యకరణాద్ భజనగేహస్యాధిపతిః ప్రకుప్య లోకాన్ ఉవాచ, షట్సు దినేషు లోకైః కర్మ్మ కర్త్తవ్యం తస్మాద్ధేతోః స్వాస్థ్యార్థం తేషు దినేషు ఆగచ్ఛత, విశ్రామవారే మాగచ్ఛత|
Da antwortete der Synagogenvorsteher, in dem er böse ward, daß Jesus am Sabbat geheilt hatte, und sprach zu dem Volk: Es sind sechs Tage, darinnen man arbeiten soll; an diesen kommet und lasset euch heilen, und nicht am Sabbattage.
15 తదా పభుః ప్రత్యువాచ రే కపటినో యుష్మాకమ్ ఏకైకో జనో విశ్రామవారే స్వీయం స్వీయం వృషభం గర్దభం వా బన్ధనాన్మోచయిత్వా జలం పాయయితుం కిం న నయతి?
Darauf antwortete ihm der Herr, und sprach: Heuchler! Löst nicht jeder von euch am Sabbat seinen Ochsen, oder Esel von der Krippe, und führt ihn zur Tränke?
16 తర్హ్యాష్టాదశవత్సరాన్ యావత్ శైతానా బద్ధా ఇబ్రాహీమః సన్తతిరియం నారీ కిం విశ్రామవారే న మోచయితవ్యా?
Diese aber, eine Tochter Abrahams, welche der Satan gebunden, siehe, schon achtzehn Jahre, dürfte nicht gelöst werden von diesem Bande am Sabbattage?
17 ఏషు వాక్యేషు కథితేషు తస్య విపక్షాః సలజ్జా జాతాః కిన్తు తేన కృతసర్వ్వమహాకర్మ్మకారణాత్ లోకనివహః సానన్దోఽభవత్|
Und als er solches sagte, wurden alle seine Widersacher beschämt; und der ganze Volkshaufe freute sich über alle die herrlichen Dinge, die von ihm geschahen.
18 అనన్తరం సోవదద్ ఈశ్వరస్య రాజ్యం కస్య సదృశం? కేన తదుపమాస్యామి?
Er sprach aber: Wem ist die Gottesherrschaft gleich, und womit soll ich sie vergleichen?
19 యత్ సర్షపబీజం గృహీత్వా కశ్చిజ్జన ఉద్యాన ఉప్తవాన్ తద్ బీజమఙ్కురితం సత్ మహావృక్షోఽజాయత, తతస్తస్య శాఖాసు విహాయసీయవిహగా ఆగత్య న్యూషుః, తద్రాజ్యం తాదృశేన సర్షపబీజేన తుల్యం|
Sie ist gleich einem Senfkorn, welches ein Mensch nahm, und tat es in seinen Garten; und es wuchs, und ward zu einem großen Baum, und die Vögel des Himmels wohnten in seinen Zweigen.
20 పునః కథయామాస, ఈశ్వరస్య రాజ్యం కస్య సదృశం వదిష్యామి? యత్ కిణ్వం కాచిత్ స్త్రీ గృహీత్వా ద్రోణత్రయపరిమితగోధూమచూర్ణేషు స్థాపయామాస,
Und abermal sprach er: Womit soll ich die Gottesherrschaft vergleichen?
21 తతః క్రమేణ తత్ సర్వ్వగోధూమచూర్ణం వ్యాప్నోతి, తస్య కిణ్వస్య తుల్యమ్ ఈశ్వరస్య రాజ్యం|
Sie ist gleich einem Sauerteig, welchen ein Weib nahm, und mischte ihn unter drei Scheffel Mehl, bis daß das Ganze durchsäuert war.
22 తతః స యిరూశాలమ్నగరం ప్రతి యాత్రాం కృత్వా నగరే నగరే గ్రామే గ్రామే సముపదిశన్ జగామ|
Und er durchzog Städte und Dörfer, indem er lehrte, und die Reise nach Jerusalem machte.
23 తదా కశ్చిజ్జనస్తం పప్రచ్ఛ, హే ప్రభో కిం కేవలమ్ అల్పే లోకాః పరిత్రాస్యన్తే?
Es sprach aber jemand zu ihm: Herr, sind es wenige, die errettet werden? Er aber sprach zu ihnen:
24 తతః స లోకాన్ ఉవాచ, సంకీర్ణద్వారేణ ప్రవేష్టుం యతఘ్వం, యతోహం యుష్మాన్ వదామి, బహవః ప్రవేష్టుం చేష్టిష్యన్తే కిన్తు న శక్ష్యన్తి|
Ringet, einzugehen durch die enge Pforte, denn viele, sage ich euch, werden suchen hineinzugehen, und es nicht vermögen.
25 గృహపతినోత్థాయ ద్వారే రుద్ధే సతి యది యూయం బహిః స్థిత్వా ద్వారమాహత్య వదథ, హే ప్రభో హే ప్రభో అస్మత్కారణాద్ ద్వారం మోచయతు, తతః స ఇతి ప్రతివక్ష్యతి, యూయం కుత్రత్యా లోకా ఇత్యహం న జానామి|
Von dem an, wann der Hausherr aufgestanden ist, und die Tür verschlossen hat, da werdet ihr anfangen draußen zu stehen, und an die Türe zu klopfen, und zu sagen: Herr, Herr, tue uns auf! Und er wird antworten, und zu euch sagen:
26 తదా యూయం వదిష్యథ, తవ సాక్షాద్ వయం భేజనం పానఞ్చ కృతవన్తః, త్వఞ్చాస్మాకం నగరస్య పథి సముపదిష్టవాన్|
Ich kenne euch nicht, woher ihr seid. Alsdann werdet ihr anfangen zu sagen: Wir haben vor dir gegessen und getrunken, und du hast in unsern Gassen gelehrt.
27 కిన్తు స వక్ష్యతి, యుష్మానహం వదామి, యూయం కుత్రత్యా లోకా ఇత్యహం న జానామి; హే దురాచారిణో యూయం మత్తో దూరీభవత|
Und er wird sprechen: Ich sage euch: Ich weiß nicht, woher ihr seid. Weichet alle von mir, ihr Übeltäter.
28 తదా ఇబ్రాహీమం ఇస్హాకం యాకూబఞ్చ సర్వ్వభవిష్యద్వాదినశ్చ ఈశ్వరస్య రాజ్యం ప్రాప్తాన్ స్వాంశ్చ బహిష్కృతాన్ దృష్ట్వా యూయం రోదనం దన్తైర్దన్తఘర్షణఞ్చ కరిష్యథ|
Daselbst wird Heulen und Zähneknirschen sein, wenn ihr sehen werdet Abraham und Isaak und Jakob und alle die Propheten in der Gottesherrschaft, euch aber hinausgestoßen.
29 అపరఞ్చ పూర్వ్వపశ్చిమదక్షిణోత్తరదిగ్భ్యో లోకా ఆగత్య ఈశ్వరస్య రాజ్యే నివత్స్యన్తి|
Und es werden kommen von Morgen und von Abend und von Mitternacht und von Mittag, die zu Tische liegen werden in der Gottesherrschaft.
30 పశ్యతేత్థం శేషీయా లోకా అగ్రా భవిష్యన్తి, అగ్రీయా లోకాశ్చ శేషా భవిష్యన్తి|
Und siehe, es sind Letzte, die werden Erste sein, und sind Erste, die werden Letzte sein.
31 అపరఞ్చ తస్మిన్ దినే కియన్తః ఫిరూశిన ఆగత్య యీశుం ప్రోచుః, బహిర్గచ్ఛ, స్థానాదస్మాత్ ప్రస్థానం కురు, హేరోద్ త్వాం జిఘాంసతి|
An selbigen Tage kamen etliche Pharisäer herzu, und sprachen zu ihm: Gehe fort, und ziehe von hinnen, denn Herodes will dich töten.
32 తతః స ప్రత్యవోచత్ పశ్యతాద్య శ్వశ్చ భూతాన్ విహాప్య రోగిణోఽరోగిణః కృత్వా తృతీయేహ్ని సేత్స్యామి, కథామేతాం యూయమిత్వా తం భూరిమాయం వదత|
Und er sprach zu ihnen: Gehet hin und saget diesem Fuchs: Siehe, ich treibe Dämonen aus, und vollbringe Heilungen, heute und morgen, und am dritten Tage wird´s ein Ende haben mit mir.
33 తత్రాప్యద్య శ్వః పరశ్వశ్చ మయా గమనాగమనే కర్త్తవ్యే, యతో హేతో ర్యిరూశాలమో బహిః కుత్రాపి కోపి భవిష్యద్వాదీ న ఘానిష్యతే|
Doch muß ich heute und morgen und am folgenden Tage reisen, denn es geht nicht an, daß ein Prophet außerhalb Jerusalem umkomme.
34 హే యిరూశాలమ్ హే యిరూశాలమ్ త్వం భవిష్యద్వాదినో హంసి తవాన్తికే ప్రేరితాన్ ప్రస్తరైర్మారయసి చ, యథా కుక్కుటీ నిజపక్షాధః స్వశావకాన్ సంగృహ్లాతి, తథాహమపి తవ శిశూన్ సంగ్రహీతుం కతివారాన్ ఐచ్ఛం కిన్తు త్వం నైచ్ఛః|
Jerusalem, Jerusalem! die du tötest die Propheten, und steinigst, die zu dir gesandt sind; wie oft habe ich deine Kinder versammeln wollen, wie eine Henne ihre Kücklein unter ihre Flügel, und ihr habt nicht gewollt.
35 పశ్యత యుష్మాకం వాసస్థానాని ప్రోచ్ఛిద్యమానాని పరిత్యక్తాని చ భవిష్యన్తి; యుష్మానహం యథార్థం వదామి, యః ప్రభో ర్నామ్నాగచ్ఛతి స ధన్య ఇతి వాచం యావత్కాలం న వదిష్యథ, తావత్కాలం యూయం మాం న ద్రక్ష్యథ|
Siehe, euer Haus wird euch verlassen werden; aber ich sage euch, daß ihr mich nicht sehen werdet, bis es kommt, daß ihr sprechet: Gesegnet sei, der da kommt im Namen des Herrn.
