లూకః 10
1 తతః పరం ప్రభురపరాన్ సప్తతిశిష్యాన్ నియుజ్య స్వయం యాని నగరాణి యాని స్థానాని చ గమిష్యతి తాని నగరాణి తాని స్థానాని చ ప్రతి ద్వౌ ద్వౌ జనౌ ప్రహితవాన్|
Darnach sonderte der HERR andere siebzig aus und sandte sie je zwei und zwei vor ihm her in alle Städte und Orte, da er wollte hinkommen,
2 తేభ్యః కథయామాస చ శస్యాని బహూనీతి సత్యం కిన్తు ఛేదకా అల్పే; తస్మాద్ధేతోః శస్యక్షేత్రే ఛేదకాన్ అపరానపి ప్రేషయితుం క్షేత్రస్వామినం ప్రార్థయధ్వం|
und sprach zu ihnen: Die Ernte ist groß, der Arbeiter aber sind wenige. Bittet den HERRN der Ernte, daß er Arbeiter aussende in seine Ernte.
3 యూయం యాత, పశ్యత, వృకాణాం మధ్యే మేషశావకానివ యుష్మాన్ ప్రహిణోమి|
Gehet hin; siehe, ich sende euch als die Lämmer mitten unter die Wölfe.
4 యూయం క్షుద్రం మహద్ వా వసనసమ్పుటకం పాదుకాశ్చ మా గృహ్లీత, మార్గమధ్యే కమపి మా నమత చ|
Tragt keinen Beutel noch Tasche noch Schuhe und grüßet niemand auf der Straße.
5 అపరఞ్చ యూయం యద్ యత్ నివేశనం ప్రవిశథ తత్ర నివేశనస్యాస్య మఙ్గలం భూయాదితి వాక్యం ప్రథమం వదత|
Wo ihr in ein Haus kommt, da sprecht zuerst: Friede sei in diesem Hause!
6 తస్మాత్ తస్మిన్ నివేశనే యది మఙ్గలపాత్రం స్థాస్యతి తర్హి తన్మఙ్గలం తస్య భవిష్యతి, నోచేత్ యుష్మాన్ ప్రతి పరావర్త్తిష్యతే|
Und so daselbst wird ein Kind des Friedens sein, so wird euer Friede auf ihm beruhen; wo aber nicht, so wird sich euer Friede wieder zu euch wenden.
7 అపరఞ్చ తే యత్కిఞ్చిద్ దాస్యన్తి తదేవ భుక్త్వా పీత్వా తస్మిన్నివేశనే స్థాస్యథ; యతః కర్మ్మకారీ జనో భృతిమ్ అర్హతి; గృహాద్ గృహం మా యాస్యథ|
In dem Hause aber bleibet, esset und trinket, was sie haben; denn ein Arbeiter ist seines Lohnes wert. Ihr sollt nicht von einem Hause zum anderen gehen.
8 అన్యచ్చ యుష్మాసు కిమపి నగరం ప్రవిష్టేషు లోకా యది యుష్మాకమ్ ఆతిథ్యం కరిష్యన్తి, తర్హి యత్ ఖాద్యమ్ ఉపస్థాస్యన్తి తదేవ ఖాదిష్యథ|
Und wo ihr in eine Stadt kommt und sie euch aufnehmen, da esset, was euch wird vorgetragen;
9 తన్నగరస్థాన్ రోగిణః స్వస్థాన్ కరిష్యథ, ఈశ్వరీయం రాజ్యం యుష్మాకమ్ అన్తికమ్ ఆగమత్ కథామేతాఞ్చ ప్రచారయిష్యథ|
und heilet die Kranken, die daselbst sind, und saget ihnen: Das Reich Gottes ist nahe zu euch gekommen.
10 కిన్తు కిమపి పురం యుష్మాసు ప్రవిష్టేషు లోకా యది యుష్మాకమ్ ఆతిథ్యం న కరిష్యన్తి, తర్హి తస్య నగరస్య పన్థానం గత్వా కథామేతాం వదిష్యథ,
Wo ihr aber in eine Stadt kommt, da sie euch nicht aufnehmen, da geht heraus auf ihre Gassen und sprecht:
11 యుష్మాకం నగరీయా యా ధూల్యోఽస్మాసు సమలగన్ తా అపి యుష్మాకం ప్రాతికూల్యేన సాక్ష్యార్థం సమ్పాతయామః; తథాపీశ్వరరాజ్యం యుష్మాకం సమీపమ్ ఆగతమ్ ఇతి నిశ్చితం జానీత|
Auch den Staub, der sich an uns gehängt hat von eurer Stadt, schlagen wir ab auf euch; doch sollt ihr wissen, daß euch das Reich Gottes nahe gewesen ist.
12 అహం యుష్మభ్యం యథార్థం కథయామి, విచారదినే తస్య నగరస్య దశాతః సిదోమో దశా సహ్యా భవిష్యతి|
Ich sage euch: Es wird Sodom erträglicher gehen an jenem Tage denn solcher Stadt.
13 హా హా కోరాసీన్ నగర, హా హా బైత్సైదానగర యువయోర్మధ్యే యాదృశాని ఆశ్చర్య్యాణి కర్మ్మాణ్యక్రియన్త, తాని కర్మ్మాణి యది సోరసీదోనో ర్నగరయోరకారిష్యన్త, తదా ఇతో బహుదినపూర్వ్వం తన్నివాసినః శణవస్త్రాణి పరిధాయ గాత్రేషు భస్మ విలిప్య సముపవిశ్య సమఖేత్స్యన్త|
Weh dir Chorazin! Weh dir Bethsaida! Denn wären solche Taten zu Tyrus oder Sidon geschehen, die bei euch geschehen sind, sie hätten vorzeiten im Sack und in der Asche gesessen und Buße getan.
14 అతో విచారదివసే యుష్మాకం దశాతః సోరసీదోన్నివాసినాం దశా సహ్యా భవిష్యతి|
Doch es wird Tyrus und Sidon erträglicher gehen im Gericht als euch.
Und du, Kapernaum, die du bis an den Himmel erhoben bist, du wirst in die Hölle hinunter gestoßen werden. (Hadēs g86)
16 యో జనో యుష్మాకం వాక్యం గృహ్లాతి స మమైవ వాక్యం గృహ్లాతి; కిఞ్చ యో జనో యుష్మాకమ్ అవజ్ఞాం కరోతి స మమైవావజ్ఞాం కరోతి; యో జనో మమావజ్ఞాం కరోతి చ స మత్ప్రేరకస్యైవావజ్ఞాం కరోతి|
Wer euch hört, der hört mich; und wer euch verachtet, der verachtet mich; wer aber mich verachtet, der verachtet den, der mich gesandt hat.
17 అథ తే సప్తతిశిష్యా ఆనన్దేన ప్రత్యాగత్య కథయామాసుః, హే ప్రభో భవతో నామ్నా భూతా అప్యస్మాకం వశీభవన్తి|
Die Siebzig aber kamen wieder mit Freuden und sprachen: HERR, es sind uns auch die Teufel untertan in deinem Namen.
18 తదానీం స తాన్ జగాద, విద్యుతమివ స్వర్గాత్ పతన్తం శైతానమ్ అదర్శమ్|
Er sprach aber zu ihnen: Ich sah wohl den Satanas vom Himmel fallen als einen Blitz.
19 పశ్యత సర్పాన్ వృశ్చికాన్ రిపోః సర్వ్వపరాక్రమాంశ్చ పదతలై ర్దలయితుం యుష్మభ్యం శక్తిం దదామి తస్మాద్ యుష్మాకం కాపి హాని ర్న భవిష్యతి|
Sehet, ich habe euch Macht gegeben, zu treten auf Schlangen und Skorpione, und über alle Gewalt des Feindes; und nichts wird euch beschädigen.
20 భూతా యుష్మాకం వశీభవన్తి, ఏతన్నిమిత్తత్ మా సముల్లసత, స్వర్గే యుష్మాకం నామాని లిఖితాని సన్తీతి నిమిత్తం సముల్లసత|
Doch darin freuet euch nicht, daß euch die Geister untertan sind. Freuet euch aber, daß eure Namen im Himmel geschrieben sind.
21 తద్ఘటికాయాం యీశు ర్మనసి జాతాహ్లాదః కథయామాస హే స్వర్గపృథివ్యోరేకాధిపతే పితస్త్వం జ్ఞానవతాం విదుషాఞ్చ లోకానాం పురస్తాత్ సర్వ్వమేతద్ అప్రకాశ్య బాలకానాం పురస్తాత్ ప్రాకాశయ ఏతస్మాద్ధేతోస్త్వాం ధన్యం వదామి, హే పితరిత్థం భవతు యద్ ఏతదేవ తవ గోచర ఉత్తమమ్|
Zu der Stunde freute sich Jesus im Geist und sprach: Ich preise dich, Vater und HERR des Himmels und der Erde, daß du solches verborgen hast den Weisen und Klugen, und hast es offenbart den Unmündigen. Ja, Vater, also war es wohlgefällig vor dir.
22 పిత్రా సర్వ్వాణి మయి సమర్పితాని పితరం వినా కోపి పుత్రం న జానాతి కిఞ్చ పుత్రం వినా యస్మై జనాయ పుత్రస్తం ప్రకాశితవాన్ తఞ్చ వినా కోపి పితరం న జానాతి|
Es ist mir alles übergeben von meinem Vater. Und niemand weiß, wer der Sohn sei, denn nur der Vater; noch wer der Vater sei, denn nur der Sohn und welchem es der Sohn will offenbaren.
23 తపః పరం స శిష్యాన్ ప్రతి పరావృత్య గుప్తం జగాద, యూయమేతాని సర్వ్వాణి పశ్యథ తతో యుష్మాకం చక్షూంషి ధన్యాని|
Und er wandte sich zu seinen Jüngern und sprach insonderheit: Selig sind die Augen, die da sehen, was ihr sehet.
24 యుష్మానహం వదామి, యూయం యాని సర్వ్వాణి పశ్యథ తాని బహవో భవిష్యద్వాదినో భూపతయశ్చ ద్రష్టుమిచ్ఛన్తోపి ద్రష్టుం న ప్రాప్నువన్, యుష్మాభి ర్యా యాః కథాశ్చ శ్రూయన్తే తాః శ్రోతుమిచ్ఛన్తోపి శ్రోతుం నాలభన్త|
Denn ich sage euch: Viele Propheten und Könige wollten sehen, was ihr sehet, und haben's nicht gesehen, und hören, was ihr höret, und haben's nicht gehört.
25 అనన్తరమ్ ఏకో వ్యవస్థాపక ఉత్థాయ తం పరీక్షితుం పప్రచ్ఛ, హే ఉపదేశక అనన్తాయుషః ప్రాప్తయే మయా కిం కరణీయం? (aiōnios g166)
Und siehe, da stand ein Schriftgelehrter auf, versuchte ihn und sprach: Meister, was muß ich tun, daß ich das ewige Leben ererbe? (aiōnios g166)
26 యీశుః ప్రత్యువాచ, అత్రార్థే వ్యవస్థాయాం కిం లిఖితమస్తి? త్వం కీదృక్ పఠసి?
Er aber sprach zu ihm: Wie steht im Gesetz geschrieben? Wie lieset du?
27 తతః సోవదత్, త్వం సర్వ్వాన్తఃకరణైః సర్వ్వప్రాణైః సర్వ్వశక్తిభిః సర్వ్వచిత్తైశ్చ ప్రభౌ పరమేశ్వరే ప్రేమ కురు, సమీపవాసిని స్వవత్ ప్రేమ కురు చ|
Er antwortete und sprach: “Du sollst Gott, deinen HERRN, lieben von ganzem Herzen, von ganzer Seele, von allen Kräften und von ganzem Gemüte und deinen Nächsten als dich selbst.”
28 తదా స కథయామాస, త్వం యథార్థం ప్రత్యవోచః, ఇత్థమ్ ఆచర తేనైవ జీవిష్యసి|
Er aber sprach zu ihm: Du hast recht geantwortet; tue das, so wirst du leben.
29 కిన్తు స జనః స్వం నిర్ద్దోషం జ్ఞాపయితుం యీశుం పప్రచ్ఛ, మమ సమీపవాసీ కః? తతో యీశుః ప్రత్యువాచ,
Er aber wollte sich selbst rechtfertigen und sprach zu Jesus: “Wer ist denn mein Nächster?”
30 ఏకో జనో యిరూశాలమ్పురాద్ యిరీహోపురం యాతి, ఏతర్హి దస్యూనాం కరేషు పతితే తే తస్య వస్త్రాదికం హృతవన్తః తమాహత్య మృతప్రాయం కృత్వా త్యక్త్వా యయుః|
Da antwortete Jesus und sprach: Es war ein Mensch, der ging von Jerusalem hinab gen Jericho und fiel unter die Mörder; die zogen ihn aus und schlugen ihn und gingen davon und ließen ihn halbtot liegen.
31 అకస్మాద్ ఏకో యాజకస్తేన మార్గేణ గచ్ఛన్ తం దృష్ట్వా మార్గాన్యపార్శ్వేన జగామ|
Es begab sich aber ungefähr, daß ein Priester dieselbe Straße hinabzog; und da er ihn sah, ging er vorüber.
32 ఇత్థమ్ ఏకో లేవీయస్తత్స్థానం ప్రాప్య తస్యాన్తికం గత్వా తం విలోక్యాన్యేన పార్శ్వేన జగామ|
Desgleichen auch ein Levit; da er kam zu der Stätte und sah ihn, ging er vorüber.
33 కిన్త్వేకః శోమిరోణీయో గచ్ఛన్ తత్స్థానం ప్రాప్య తం దృష్ట్వాదయత|
Ein Samariter aber reiste und kam dahin; und da er ihn sah, jammerte ihn sein,
34 తస్యాన్తికం గత్వా తస్య క్షతేషు తైలం ద్రాక్షారసఞ్చ ప్రక్షిప్య క్షతాని బద్ధ్వా నిజవాహనోపరి తముపవేశ్య ప్రవాసీయగృహమ్ ఆనీయ తం సిషేవే|
ging zu ihm, verband ihm seine Wunden und goß darein Öl und Wein und hob ihn auf sein Tier und führte ihn in die Herberge und pflegte sein.
35 పరస్మిన్ దివసే నిజగమనకాలే ద్వౌ ముద్రాపాదౌ తద్గృహస్వామినే దత్త్వావదత్ జనమేనం సేవస్వ తత్ర యోఽధికో వ్యయో భవిష్యతి తమహం పునరాగమనకాలే పరిశోత్స్యామి|
Des anderen Tages reiste er und zog heraus zwei Groschen und gab sie dem Wirte und sprach zu ihm: Pflege sein; und so du was mehr wirst dartun, will ich dir's bezahlen, wenn ich wiederkomme.
36 ఏషాం త్రయాణాం మధ్యే తస్య దస్యుహస్తపతితస్య జనస్య సమీపవాసీ కః? త్వయా కిం బుధ్యతే?
Welcher dünkt dich, der unter diesen Dreien der Nächste sei gewesen dem, der unter die Mörder gefallen war?
37 తతః స వ్యవస్థాపకః కథయామాస యస్తస్మిన్ దయాం చకార| తదా యీశుః కథయామాస త్వమపి గత్వా తథాచర|
Er sprach: Der die Barmherzigkeit an ihn tat. Da sprach Jesus zu ihm: So gehe hin und tue desgleichen!
38 తతః పరం తే గచ్ఛన్త ఏకం గ్రామం ప్రవివిశుః; తదా మర్థానామా స్త్రీ స్వగృహే తస్యాతిథ్యం చకార|
Es begab sich aber, da sie wandelten, ging er in einen Markt. Da war ein Weib mit Namen Martha, die nahm ihn auf in ihr Haus.
39 తస్మాత్ మరియమ్ నామధేయా తస్యా భగినీ యీశోః పదసమీప ఉవవిశ్య తస్యోపదేశకథాం శ్రోతుమారేభే|
Und sie hatte eine Schwester, die hieß Maria; die setzte sich zu Jesu Füßen und hörte seiner Rede zu.
40 కిన్తు మర్థా నానాపరిచర్య్యాయాం వ్యగ్రా బభూవ తస్మాద్ధేతోస్తస్య సమీపమాగత్య బభాషే; హే ప్రభో మమ భగినీ కేవలం మమోపరి సర్వ్వకర్మ్మణాం భారమ్ అర్పితవతీ తత్ర భవతా కిఞ్చిదపి న మనో నిధీయతే కిమ్? మమ సాహాయ్యం కర్త్తుం భవాన్ తామాదిశతు|
Martha aber machte sich viel zu schaffen, ihm zu dienen. Und sie trat hinzu und sprach: HERR, fragst du nicht darnach, daß mich meine Schwester läßt allein dienen? Sage ihr doch, daß sie es auch angreife!
41 తతో యీశుః ప్రత్యువాచ హే మర్థే హే మర్థే, త్వం నానాకార్య్యేషు చిన్తితవతీ వ్యగ్రా చాసి,
Jesus aber antwortete und sprach zu ihr: Martha, Martha, du hast viel Sorge und Mühe;
42 కిన్తు ప్రయోజనీయమ్ ఏకమాత్రమ్ ఆస్తే| అపరఞ్చ యముత్తమం భాగం కోపి హర్త్తుం న శక్నోతి సఏవ మరియమా వృతః|
eins aber ist not. Maria hat das gute Teil erwählt; das soll nicht von ihr genommen werden.
