యోహనః 20
1 అనన్తరం సప్తాహస్య ప్రథమదినే ఽతిప్రత్యూషే ఽన్ధకారే తిష్ఠతి మగ్దలీనీ మరియమ్ తస్య శ్మశానస్య నికటం గత్వా శ్మశానస్య ముఖాత్ ప్రస్తరమపసారితమ్ అపశ్యత్|
Y el primer día de la semana, María Magdalena vino de mañana, siendo aun oscuro, al sepulcro, y vio la piedra quitada del sepulcro.
2 పశ్చాద్ ధావిత్వా శిమోన్పితరాయ యీశోః ప్రియతమశిష్యాయ చేదమ్ అకథయత్, లోకాః శ్మశానాత్ ప్రభుం నీత్వా కుత్రాస్థాపయన్ తద్ వక్తుం న శక్నోమి|
Entonces corrió, y vino a Simón Pedro, y al otro discípulo, al cual amaba Jesús, y les dice: Han llevado al Señor del sepulcro, y no sabemos donde le han puesto.
3 అతః పితరః సోన్యశిష్యశ్చ బర్హి ర్భుత్వా శ్మశానస్థానం గన్తుమ్ ఆరభేతాం|
Salió pues Pedro, y el otro discípulo, y vinieron al sepulcro.
4 ఉభయోర్ధావతోః సోన్యశిష్యః పితరం పశ్చాత్ త్యక్త్వా పూర్వ్వం శ్మశానస్థాన ఉపస్థితవాన్|
Y corrían los dos juntos; mas el otro discípulo corrió más presto que Pedro, y vino primero al sepulcro.
5 తదా ప్రహ్వీభూయ స్థాపితవస్త్రాణి దృష్టవాన్ కిన్తు న ప్రావిశత్|
Y abajándose a mirar, vio los lienzos puestos; mas no entró.
6 అపరం శిమోన్పితర ఆగత్య శ్మశానస్థానం ప్రవిశ్య
Vino pues Simón Pedro siguiéndole, y entró en el sepulcro, y vio los lienzos puestos,
7 స్థాపితవస్త్రాణి మస్తకస్య వస్త్రఞ్చ పృథక్ స్థానాన్తరే స్థాపితం దృష్టవాన్|
Y el sudario que había estado sobre su cabeza, no puesto con los lienzos, sino a parte en un lugar envuelto.
8 తతః శ్మశానస్థానం పూర్వ్వమ్ ఆగతో యోన్యశిష్యః సోపి ప్రవిశ్య తాదృశం దృష్టా వ్యశ్వసీత్|
Entonces entró también aquel otro discípulo, que había venido primero al sepulcro; y vio, y creyó.
9 యతః శ్మశానాత్ స ఉత్థాపయితవ్య ఏతస్య ధర్మ్మపుస్తకవచనస్య భావం తే తదా వోద్ధుం నాశన్కువన్|
Porque aun no sabían la Escritura, que era menester que él resucitase de entre los muertos.
10 అనన్తరం తౌ ద్వౌ శిష్యౌ స్వం స్వం గృహం పరావృత్యాగచ్ఛతామ్|
Así que volvieron los discípulos a los suyos.
11 తతః పరం మరియమ్ శ్మశానద్వారస్య బహిః స్థిత్వా రోదితుమ్ ఆరభత తతో రుదతీ ప్రహ్వీభూయ శ్మశానం విలోక్య
Empero María estaba fuera llorando junto al sepulcro; y estando llorando abajóse a mirar en el sepulcro.
12 యీశోః శయనస్థానస్య శిరఃస్థానే పదతలే చ ద్వయో ర్దిశో ద్వౌ స్వర్గీయదూతావుపవిష్టౌ సమపశ్యత్|
Y vio dos ángeles en ropas blancas que estaban sentados, el uno a la cabecera, y el otro a los pies, donde el cuerpo de Jesús había sido puesto.
13 తౌ పృష్టవన్తౌ హే నారి కుతో రోదిషి? సావదత్ లోకా మమ ప్రభుం నీత్వా కుత్రాస్థాపయన్ ఇతి న జానామి|
Y le dijeron: ¿Mujer, por qué lloras? Ella les dice: Porque han llevado a mi Señor, y no sé donde le han puesto.
14 ఇత్యుక్త్వా ముఖం పరావృత్య యీశుం దణ్డాయమానమ్ అపశ్యత్ కిన్తు స యీశురితి సా జ్ఞాతుం నాశక్నోత్|
Y como hubo dicho esto, volvió atrás, y vio a Jesús que estaba en pie; mas no sabía que era Jesús.
15 తదా యీశుస్తామ్ అపృచ్ఛత్ హే నారి కుతో రోదిషి? కం వా మృగయసే? తతః సా తమ్ ఉద్యానసేవకం జ్ఞాత్వా వ్యాహరత్, హే మహేచ్ఛ త్వం యదీతః స్థానాత్ తం నీతవాన్ తర్హి కుత్రాస్థాపయస్తద్ వద తత్స్థానాత్ తమ్ ఆనయామి|
Dícele Jesús: ¿Mujer, por qué lloras? ¿a quién buscas? Ella, pensando que era el hortelano, le dice: Señor, si tú le has llevado, díme dónde le has puesto, y yo le llevaré.
16 తదా యీశుస్తామ్ అవదత్ హే మరియమ్| తతః సా పరావృత్య ప్రత్యవదత్ హే రబ్బూనీ అర్థాత్ హే గురో|
Dícele Jesús: María. Volviéndose ella, dícele: Rabboni, que quiere decir, Maestro.
17 తదా యీశురవదత్ మాం మా ధర, ఇదానీం పితుః సమీపే ఊర్ద్ధ్వగమనం న కరోమి కిన్తు యో మమ యుష్మాకఞ్చ పితా మమ యుష్మాకఞ్చేశ్వరస్తస్య నికట ఊర్ద్ధ్వగమనం కర్త్తుమ్ ఉద్యతోస్మి, ఇమాం కథాం త్వం గత్వా మమ భ్రాతృగణం జ్ఞాపయ|
Dícele Jesús: No me toques; porque aun no he subido a mi Padre; mas vé a mis hermanos, y díles: Subo a mi Padre, y a vuestro Padre, a mi Dios, y a vuestro Dios.
18 తతో మగ్దలీనీమరియమ్ తత్క్షణాద్ గత్వా ప్రభుస్తస్యై దర్శనం దత్త్వా కథా ఏతా అకథయద్ ఇతి వార్త్తాం శిష్యేభ్యోఽకథయత్|
Vino María Magdalena dando las nuevas a los discípulos: Que había visto al Señor, y que le dijo estas cosas.
19 తతః పరం సప్తాహస్య ప్రథమదినస్య సన్ధ్యాసమయే శిష్యా ఏకత్ర మిలిత్వా యిహూదీయేభ్యో భియా ద్వారరుద్ధమ్ అకుర్వ్వన్, ఏతస్మిన్ కాలే యీశుస్తేషాం మధ్యస్థానే తిష్ఠన్ అకథయద్ యుష్మాకం కల్యాణం భూయాత్|
Y como fue tarde aquel mismo día, el primero de la semana, y las puertas estaban cerradas, donde los discípulos estaban juntos por miedo de los Judíos, vino Jesús; y púsose en medio, y les dijo: Paz a vosotros.
20 ఇత్యుక్త్వా నిజహస్తం కుక్షిఞ్చ దర్శితవాన్, తతః శిష్యాః ప్రభుం దృష్ట్వా హృష్టా అభవన్|
Y como hubo dicho esto, mostróles las manos y el costado: entonces los discípulos se regocijaron, viendo al Señor.
21 యీశుః పునరవదద్ యుష్మాకం కల్యాణం భూయాత్ పితా యథా మాం ప్రైషయత్ తథాహమపి యుష్మాన్ ప్రేషయామి|
Entonces díceles otra vez: Paz a vosotros: como me envió mi Padre, así también yo os envío.
22 ఇత్యుక్త్వా స తేషాముపరి దీర్ఘప్రశ్వాసం దత్త్వా కథితవాన్ పవిత్రమ్ ఆత్మానం గృహ్లీత|
Y como hubo dicho esto, sopló sobre ellos, y les dijo: Recibíd el Espíritu Santo.
23 యూయం యేషాం పాపాని మోచయిష్యథ తే మోచయిష్యన్తే యేషాఞ్చ పాపాతి న మోచయిష్యథ తే న మోచయిష్యన్తే|
A los que perdonareis los pecados, les son perdonados; y a los que los retuviereis, les son retenidos.
24 ద్వాదశమధ్యే గణితో యమజో థోమానామా శిష్యో యీశోరాగమనకాలై తైః సార్ద్ధం నాసీత్|
Empero Tomás uno de los doce, que se llamaba Dídimo, no estaba con ellos cuando Jesús vino.
25 అతో వయం ప్రభూమ్ అపశ్యామేతి వాక్యేఽన్యశిష్యైరుక్తే సోవదత్, తస్య హస్తయో ర్లౌహకీలకానాం చిహ్నం న విలోక్య తచ్చిహ్నమ్ అఙ్గుల్యా న స్పృష్ట్వా తస్య కుక్షౌ హస్తం నారోప్య చాహం న విశ్వసిష్యామి|
Dijéronle pues los otros discípulos: Al Señor hemos visto. Y él les dijo: Si no viere en sus manos la señal de los clavos, y metiere mi dedo en el lugar de los clavos, y metiere mi mano en su costado, no creeré.
26 అపరమ్ అష్టమేఽహ్ని గతే సతి థోమాసహితః శిష్యగణ ఏకత్ర మిలిత్వా ద్వారం రుద్ధ్వాభ్యన్తర ఆసీత్, ఏతర్హి యీశుస్తేషాం మధ్యస్థానే తిష్ఠన్ అకథయత్, యుష్మాకం కుశలం భూయాత్|
Y ocho días después estaban otra vez sus discípulos dentro, y con ellos Tomás: entonces vino Jesús cerradas las puertas, y púsose en medio, y dijo: Paz a vosotros.
27 పశ్చాత్ థామై కథితవాన్ త్వమ్ అఙ్గులీమ్ అత్రార్పయిత్వా మమ కరౌ పశ్య కరం ప్రసార్య్య మమ కుక్షావర్పయ నావిశ్వస్య|
Luego dice a Tomás: Mete tu dedo aquí, y ve mis manos; y da acá tu mano, y méte la en mi costado, y no seas incrédulo, sino fiel.
28 తదా థోమా అవదత్, హే మమ ప్రభో హే మదీశ్వర|
Entonces Tomás respondió, y le dijo: Señor mío, y Dios mío.
29 యీశురకథయత్, హే థోమా మాం నిరీక్ష్య విశ్వసిషి యే న దృష్ట్వా విశ్వసన్తి తఏవ ధన్యాః|
Dícele Jesús: Porque me has visto, oh Tomás, creíste: bienaventurados los que no vieron, y sin embargo creyeron.
30 ఏతదన్యాని పుస్తకేఽస్మిన్ అలిఖితాని బహూన్యాశ్చర్య్యకర్మ్మాణి యీశుః శిష్యాణాం పురస్తాద్ అకరోత్|
Y también muchas otras señales por cierto hizo Jesús en presencia de sus discípulos, que no están escritas en este libro.
31 కిన్తు యీశురీశ్వరస్యాభిషిక్తః సుత ఏవేతి యథా యూయం విశ్వసిథ విశ్వస్య చ తస్య నామ్నా పరమాయుః ప్రాప్నుథ తదర్థమ్ ఏతాని సర్వ్వాణ్యలిఖ్యన్త|
Estas empero están escritas, para que creáis que Jesús es el Cristo, el Hijo de Dios; y para que creyendo, tengáis vida en su nombre.
