యోహనః 11
1 అనన్తరం మరియమ్ తస్యా భగినీ మర్థా చ యస్మిన్ వైథనీయాగ్రామే వసతస్తస్మిన్ గ్రామే ఇలియాసర్ నామా పీడిత ఏక ఆసీత్|
Estaba entonces enfermo un hombre llamado Lázaro, de Betania, la aldea de María y de Marta su hermana.
2 యా మరియమ్ ప్రభుం సుగన్ధితేలైన మర్ద్దయిత్వా స్వకేశైస్తస్య చరణౌ సమమార్జత్ తస్యా భ్రాతా స ఇలియాసర్ రోగీ|
(Era María la que ungió al Señor con ungüento, y limpió sus pies con sus cabellos, cuyo hermano Lázaro estaba enfermo.)
3 అపరఞ్చ హే ప్రభో భవాన్ యస్మిన్ ప్రీయతే స ఏవ పీడితోస్తీతి కథాం కథయిత్వా తస్య భగిన్యౌ ప్రేషితవత్యౌ|
Enviaron pues sus hermanas a él, diciendo: Señor, he aquí, el que amas está enfermo.
4 తదా యీశురిమాం వార్త్తాం శ్రుత్వాకథయత పీడేయం మరణార్థం న కిన్త్వీశ్వరస్య మహిమార్థమ్ ఈశ్వరపుత్రస్య మహిమప్రకాశార్థఞ్చ జాతా|
Y oyéndo lo Jesús, dijo: Esta enfermedad no es para muerte, sino por gloria de Dios, para que el Hijo de Dios sea glorificado por ella.
5 యీశు ర్యద్యపిమర్థాయాం తద్భగిన్యామ్ ఇలియాసరి చాప్రీయత,
Y amaba Jesús a Marta, y a su hermana, y a Lázaro.
6 తథాపి ఇలియాసరః పీడాయాః కథం శ్రుత్వా యత్ర ఆసీత్ తత్రైవ దినద్వయమతిష్ఠత్|
Como oyó, pues, que estaba enfermo, entonces a la verdad se quedó dos días en aquel lugar donde estaba.
7 తతః పరమ్ స శిష్యానకథయద్ వయం పున ర్యిహూదీయప్రదేశం యామః|
Luego después de esto dijo a sus discípulos: Vamos a Judea otra vez.
8 తతస్తే ప్రత్యవదన్, హే గురో స్వల్పదినాని గతాని యిహూదీయాస్త్వాం పాషాణై ర్హన్తుమ్ ఉద్యతాస్తథాపి కిం పునస్తత్ర యాస్యసి?
Dícenle sus discípulos: Rabbi, ahora poco procuraban los Judíos apedrearte, ¿y vas otra vez allá?
9 యీశుః ప్రత్యవదత్, ఏకస్మిన్ దినే కిం ద్వాదశఘటికా న భవన్తి? కోపి దివా గచ్ఛన్ న స్ఖలతి యతః స ఏతజ్జగతో దీప్తిం ప్రాప్నోతి|
Respondió Jesús: ¿No tiene el día doce horas? El que anduviere de día, no tropieza, porque ve la luz de este mundo.
10 కిన్తు రాత్రౌ గచ్ఛన్ స్ఖలతి యతో హేతోస్తత్ర దీప్తి ర్నాస్తి|
Mas el que anduviere de noche, tropieza, porque no hay luz en él.
11 ఇమాం కథాం కథయిత్వా స తానవదద్, అస్మాకం బన్ధుః ఇలియాసర్ నిద్రితోభూద్ ఇదానీం తం నిద్రాతో జాగరయితుం గచ్ఛామి|
Dicho esto, díceles después: Lázaro nuestro amigo duerme; mas voy a despertarle del sueño.
12 యీశు ర్మృతౌ కథామిమాం కథితవాన్ కిన్తు విశ్రామార్థం నిద్రాయాం కథితవాన్ ఇతి జ్ఞాత్వా శిష్యా అకథయన్,
Dijéronle entonces sus discípulos: Señor, si duerme, bueno estará.
13 హే గురో స యది నిద్రాతి తర్హి భద్రమేవ|
Mas esto decía Jesús de la muerte de él; y ellos pensaron que hablaba de dormir de sueño.
14 తదా యీశుః స్పష్టం తాన్ వ్యాహరత్, ఇలియాసర్ అమ్రియత;
Entonces pues Jesús les dijo claramente: Lázaro es muerto;
15 కిన్తు యూయం యథా ప్రతీథ తదర్థమహం తత్ర న స్థితవాన్ ఇత్యస్మాద్ యుష్మన్నిమిత్తమ్ ఆహ్లాదితోహం, తథాపి తస్య సమీపే యామ|
Y huélgome por vosotros, que yo no haya estado allí, porque creáis; mas vamos a él.
16 తదా థోమా యం దిదుమం వదన్తి స సఙ్గినః శిష్యాన్ అవదద్ వయమపి గత్వా తేన సార్ద్ధం మ్రియామహై|
Dijo entonces Tomás, el que se llama Dídimo, a sus condiscípulos: Vamos también nosotros, para que muramos con él.
17 యీశుస్తత్రోపస్థాయ ఇలియాసరః శ్మశానే స్థాపనాత్ చత్వారి దినాని గతానీతి వార్త్తాం శ్రుతవాన్|
Vino pues Jesús, y hallólo, que había cuatro días que estaba en el sepulcro.
18 వైథనీయా యిరూశాలమః సమీపస్థా క్రోశైకమాత్రాన్తరితా;
Betania estaba cerca de Jerusalem como quince estadios.
19 తస్మాద్ బహవో యిహూదీయా మర్థాం మరియమఞ్చ భ్యాతృశోకాపన్నాం సాన్త్వయితుం తయోః సమీపమ్ ఆగచ్ఛన్|
Y muchos de los Judíos habían venido a Marta y a María, para consolarlas de su hermano.
20 మర్థా యీశోరాగమనవార్తాం శ్రుత్వైవ తం సాక్షాద్ అకరోత్ కిన్తు మరియమ్ గేహ ఉపవిశ్య స్థితా|
Entonces Marta, como oyó que Jesús venía, le salió a recibir; mas María estaba sentada en casa.
21 తదా మర్థా యీశుమవాదత్, హే ప్రభో యది భవాన్ అత్రాస్థాస్యత్ తర్హి మమ భ్రాతా నామరిష్యత్|
Entonces Marta dijo a Jesús: Señor, si hubieras estado aquí, mi hermano no hubiera muerto.
22 కిన్త్విదానీమపి యద్ ఈశ్వరే ప్రార్థయిష్యతే ఈశ్వరస్తద్ దాస్యతీతి జానేఽహం|
Mas sé que también ahora, todo lo que pidieres a Dios, te lo dará Dios.
23 యీశురవాదీత్ తవ భ్రాతా సముత్థాస్యతి|
Dícele Jesús: Resucitará tu hermano.
24 మర్థా వ్యాహరత్ శేషదివసే స ఉత్థానసమయే ప్రోత్థాస్యతీతి జానేఽహం|
Marta le dice: Yo sé que resucitará en la resurrección en el día postrero.
25 తదా యీశుః కథితవాన్ అహమేవ ఉత్థాపయితా జీవయితా చ యః కశ్చన మయి విశ్వసితి స మృత్వాపి జీవిష్యతి;
Dícele Jesús: Yo soy la resurrección, y la vida: el que cree en mí, aunque esté muerto, vivirá;
Y todo aquel que vive, y cree en mí no morirá eternamente. ¿Crees esto? (aiōn g165)
27 సావదత్ ప్రభో యస్యావతరణాపేక్షాస్తి భవాన్ సఏవాభిషిక్త్త ఈశ్వరపుత్ర ఇతి విశ్వసిమి|
Ella le dice: Sí, Señor, yo he creído que tú eres el Cristo, el Hijo de Dios, que había de venir al mundo.
28 ఇతి కథాం కథయిత్వా సా గత్వా స్వాం భగినీం మరియమం గుప్తమాహూయ వ్యాహరత్ గురురుపతిష్ఠతి త్వామాహూయతి చ|
Y esto dicho, se fue, y llamó en secreto a María su hermana, diciendo: El Maestro está aquí, y te llama.
29 కథామిమాం శ్రుత్వా సా తూర్ణమ్ ఉత్థాయ తస్య సమీపమ్ అగచ్ఛత్|
Ella, como lo oyó, se levanta prestamente, y viene a él.
30 యీశు ర్గ్రామమధ్యం న ప్రవిశ్య యత్ర మర్థా తం సాక్షాద్ అకరోత్ తత్ర స్థితవాన్|
(Porque aun no había llegado Jesús a la aldea, mas estaba en aquel lugar donde Marta le había salido a recibir.)
31 యే యిహూదీయా మరియమా సాకం గృహే తిష్ఠన్తస్తామ్ అసాన్త్వయన తే తాం క్షిప్రమ్ ఉత్థాయ గచ్ఛన్తిం విలోక్య వ్యాహరన్, స శ్మశానే రోదితుం యాతి, ఇత్యుక్త్వా తే తస్యాః పశ్చాద్ అగచ్ఛన్|
Entonces los Judíos que estaban en casa con ella, y la consolaban, como vieron que María se había levantado prestamente, y había salido, la siguieron, diciendo: Va al sepulcro a llorar allí.
32 యత్ర యీశురతిష్ఠత్ తత్ర మరియమ్ ఉపస్థాయ తం దృష్ట్వా తస్య చరణయోః పతిత్వా వ్యాహరత్ హే ప్రభో యది భవాన్ అత్రాస్థాస్యత్ తర్హి మమ భ్రాతా నామరిష్యత్|
Mas María, como vino donde estaba Jesús, viéndole, derribóse a sus pies, diciéndole: Señor, si hubieras estado aquí, no hubiera muerto mi hermano.
33 యీశుస్తాం తస్యాః సఙ్గినో యిహూదీయాంశ్చ రుదతో విలోక్య శోకార్త్తః సన్ దీర్ఘం నిశ్వస్య కథితవాన్ తం కుత్రాస్థాపయత?
Jesús entonces como la vio llorando, y a los Judíos que habían venido juntamente con ella llorando, gimió en espíritu, y se turbó,
34 తే వ్యాహరన్, హే ప్రభో భవాన్ ఆగత్య పశ్యతు|
Y dijo: ¿Dónde le pusisteis? Dícenle: Señor, ven, y lo verás.
35 యీశునా క్రన్దితం|
Jesús lloraba.
36 అతఏవ యిహూదీయా అవదన్, పశ్యతాయం తస్మిన్ కిదృగ్ అప్రియత|
Dijeron entonces los Judíos: ¡He aquí cómo le amaba!
37 తేషాం కేచిద్ అవదన్ యోన్ధాయ చక్షుషీ దత్తవాన్ స కిమ్ అస్య మృత్యుం నివారయితుం నాశక్నోత్?
Y algunos de ellos dijeron: ¿No podía éste, que abrió los ojos del ciego, hacer que éste no muriera?
38 తతో యీశుః పునరన్తర్దీర్ఘం నిశ్వస్య శ్మశానాన్తికమ్ అగచ్ఛత్| తత్ శ్మశానమ్ ఏకం గహ్వరం తన్ముఖే పాషాణ ఏక ఆసీత్|
Y Jesús, gimiendo otra vez en sí mismo, vino al sepulcro, que era una cueva, la cual tenía una piedra puesta encima.
39 తదా యీశురవదద్ ఏనం పాషాణమ్ అపసారయత, తతః ప్రమీతస్య భగినీ మర్థావదత్ ప్రభో, అధునా తత్ర దుర్గన్ధో జాతః, యతోద్య చత్వారి దినాని శ్మశానే స తిష్ఠతి|
Dice Jesús: Quitád la piedra. Marta, la hermana del que había sido muerto, le dice: Señor, hiede ya; que es muerto de cuatro días.
40 తదా యీశురవాదీత్, యది విశ్వసిషి తర్హీశ్వరస్య మహిమప్రకాశం ద్రక్ష్యసి కథామిమాం కిం తుభ్యం నాకథయం?
Jesús le dice: ¿No te he dicho que si creyeres, verás la gloria de Dios?
41 తదా మృతస్య శ్మశానాత్ పాషాణోఽపసారితే యీశురూర్ద్వ్వం పశ్యన్ అకథయత్, హే పిత ర్మమ నేవేసనమ్ అశృణోః కారణాదస్మాత్ త్వాం ధన్యం వదామి|
Entonces quitaron la piedra de donde el muerto había sido puesto; y Jesús, alzando los ojos arriba, dijo: Padre, gracias te doy porque me has oído.
42 త్వం సతతం శృణోషి తదప్యహం జానామి, కిన్తు త్వం మాం యత్ ప్రైరయస్తద్ యథాస్మిన్ స్థానే స్థితా లోకా విశ్వసన్తి తదర్థమ్ ఇదం వాక్యం వదామి|
Y yo sabía que siempre me oyes; mas por causa del pueblo que está al rededor lo dije, para que crean que tú me has enviado.
43 ఇమాం కథాం కథయిత్వా స ప్రోచ్చైరాహ్వయత్, హే ఇలియాసర్ బహిరాగచ్ఛ|
Y habiendo dicho estas cosas, clamó a gran voz: Lázaro, ven fuera.
44 తతః స ప్రమీతః శ్మశానవస్త్రై ర్బద్ధహస్తపాదో గాత్రమార్జనవాససా బద్ధముఖశ్చ బహిరాగచ్ఛత్| యీశురుదితవాన్ బన్ధనాని మోచయిత్వా త్యజతైనం|
Entonces el que había sido muerto, salió, atadas las manos y los pies con vendas; y su rostro estaba envuelto en un sudario. Díceles Jesús: Desatádle, y dejádle ir.
45 మరియమః సమీపమ్ ఆగతా యే యిహూదీయలోకాస్తదా యీశోరేతత్ కర్మ్మాపశ్యన్ తేషాం బహవో వ్యశ్వసన్,
Entonces muchos de los Judíos que habían venido a María, y habían visto lo que había hecho Jesús, creyeron en él.
46 కిన్తు కేచిదన్యే ఫిరూశినాం సమీపం గత్వా యీశోరేతస్య కర్మ్మణో వార్త్తామ్ అవదన్|
Mas algunos de ellos fueron a los Fariseos, y les dijeron lo que Jesús había hecho.
47 తతః పరం ప్రధానయాజకాః ఫిరూశినాశ్చ సభాం కృత్వా వ్యాహరన్ వయం కిం కుర్మ్మః? ఏష మానవో బహూన్యాశ్చర్య్యకర్మ్మాణి కరోతి|
Entonces los príncipes de los sacerdotes, y los Fariseos juntaron concilio, y decían: ¿Qué hacemos? porque este hombre hace muchos milagros.
48 యదీదృశం కర్మ్మ కర్త్తుం న వారయామస్తర్హి సర్వ్వే లోకాస్తస్మిన్ విశ్వసిష్యన్తి రోమిలోకాశ్చాగత్యాస్మాకమ్ అనయా రాజధాన్యా సార్ద్ధం రాజ్యమ్ ఆఛేత్స్యన్తి|
Si le dejamos así, todos creerán en él; y vendrán los Romanos, y quitarán nuestro lugar y la nación.
49 తదా తేషాం కియఫానామా యస్తస్మిన్ వత్సరే మహాయాజకపదే న్యయుజ్యత స ప్రత్యవదద్ యూయం కిమపి న జానీథ;
Entonces Caifás, uno de ellos, sumo sacerdote de aquel año, les dijo: Vosotros no sabéis nada,
50 సమగ్రదేశస్య వినాశతోపి సర్వ్వలోకార్థమ్ ఏకస్య జనస్య మరణమ్ అస్మాకం మఙ్గలహేతుకమ్ ఏతస్య వివేచనామపి న కురుథ|
Ni consideráis que nos conviene que un hombre muera por el pueblo, y no que toda la nación se pierda.
51 ఏతాం కథాం స నిజబుద్ధ్యా వ్యాహరద్ ఇతి న,
Mas esto no lo dijo de sí mismo; sino que, como era el sumo sacerdote de aquel año, profetizó que Jesús había de morir por la nación;
52 కిన్తు యీశూస్తద్దేశీయానాం కారణాత్ ప్రాణాన్ త్యక్ష్యతి, దిశి దిశి వికీర్ణాన్ ఈశ్వరస్య సన్తానాన్ సంగృహ్యైకజాతిం కరిష్యతి చ, తస్మిన్ వత్సరే కియఫా మహాయాజకత్వపదే నియుక్తః సన్ ఇదం భవిష్యద్వాక్యం కథితవాన్|
Y no solamente por aquella nación, mas también para que juntase en uno a los hijos de Dios que estaban dispersos.
53 తద్దినమారభ్య తే కథం తం హన్తుం శక్నువన్తీతి మన్త్రణాం కర్త్తుం ప్రారేభిరే|
Así que desde aquel día consultaban juntos para matarle.
54 అతఏవ యిహూదీయానాం మధ్యే యీశుః సప్రకాశం గమనాగమనే అకృత్వా తస్మాద్ గత్వా ప్రాన్తరస్య సమీపస్థాయిప్రదేశస్యేఫ్రాయిమ్ నామ్ని నగరే శిష్యైః సాకం కాలం యాపయితుం ప్రారేభే|
De manera que Jesús ya no andaba manifiestamente entre los Judíos; mas se fue de allí a la tierra que está junto al desierto, a una ciudad que se llama Efraím; y estábase allí con sus discípulos.
55 అనన్తరం యిహూదీయానాం నిస్తారోత్సవే నికటవర్త్తిని సతి తదుత్సవాత్ పూర్వ్వం స్వాన్ శుచీన్ కర్త్తుం బహవో జనా గ్రామేభ్యో యిరూశాలమ్ నగరమ్ ఆగచ్ఛన్,
Y la pascua de los Judíos estaba cerca; y muchos de la tierra subieron a Jerusalem antes de la pascua para purificarse.
56 యీశోరన్వేషణం కృత్వా మన్దిరే దణ్డాయమానాః సన్తః పరస్పరం వ్యాహరన్, యుష్మాకం కీదృశో బోధో జాయతే? స కిమ్ ఉత్సవేఽస్మిన్ అత్రాగమిష్యతి?
Y buscaban a Jesús, y hablaban los unos con los otros estando en el templo: ¿Qué os parece, que no vendrá a la fiesta?
57 స చ కుత్రాస్తి యద్యేతత్ కశ్చిద్ వేత్తి తర్హి దర్శయతు ప్రధానయాజకాః ఫిరూశినశ్చ తం ధర్త్తుం పూర్వ్వమ్ ఇమామ్ ఆజ్ఞాం ప్రాచారయన్|
Mas los príncipes de los sacerdotes y los Fariseos habían dado mandamiento, que si alguno supiese donde estuviera, que lo manifestase, para que le prendiesen.
