యాకూబః 3
1 హే మమ భ్రాతరః, శిక్షకైరస్మాభి ర్గురుతరదణ్డో లప్స్యత ఇతి జ్ఞాత్వా యూయమ్ అనేకే శిక్షకా మా భవత|
Meus irmãos, não sejaes mestres, sabendo que receberemos maior juizo.
2 యతః సర్వ్వే వయం బహువిషయేషు స్ఖలామః, యః కశ్చిద్ వాక్యే న స్ఖలతి స సిద్ధపురుషః కృత్స్నం వశీకర్త్తుం సమర్థశ్చాస్తి|
Porque todos tropeçamos em muitas coisas. Se alguem não tropeça em palavra, o tal varão é perfeito, e poderoso para tambem refrear todo o corpo.
3 పశ్యత వయమ్ అశ్వాన్ వశీకర్త్తుం తేషాం వక్త్రేషు ఖలీనాన్ నిధాయ తేషాం కృత్స్నం శరీరమ్ అనువర్త్తయామః|
Eis aqui que nós pomos freio nas boccas aos cavallos, para que nos obedeçam; e governamos todo o seu corpo.
4 పశ్యత యే పోతా అతీవ బృహదాకారాః ప్రచణ్డవాతైశ్చ చాలితాస్తేఽపి కర్ణధారస్య మనోఽభిమతాద్ అతిక్షుద్రేణ కర్ణేన వాఞ్ఛితం స్థానం ప్రత్యనువర్త్తన్తే|
Vêde tambem as náos que, sendo tão grandes, e levadas de impetuosos ventos, se viram com um bem pequeno leme para onde quer que quizer a vontade d'aquelle que as governa.
5 తద్వద్ రసనాపి క్షుద్రతరాఙ్గం సన్తీ దర్పవాక్యాని భాషతే| పశ్య కీదృఙ్మహారణ్యం దహ్యతే ఽల్పేన వహ్నినా|
Assim tambem a lingua é um pequeno membro, e gloría-se de grandes coisas. Vêde quão grande bosque um pequeno fogo incendeia.
6 రసనాపి భవేద్ వహ్నిరధర్మ్మరూపపిష్టపే| అస్మదఙ్గేషు రసనా తాదృశం సన్తిష్ఠతి సా కృత్స్నం దేహం కలఙ్కయతి సృష్టిరథస్య చక్రం ప్రజ్వలయతి నరకానలేన జ్వలతి చ| (Geenna g1067)
A lingua tambem é fogo, mundo de iniquidade; assim a lingua está posta entre os nossos membros, e contamina todo o corpo, e inflamma a roda do nosso nascimento, e é inflammada do inferno. (Geenna g1067)
7 పశుపక్ష్యురోగజలచరాణాం సర్వ్వేషాం స్వభావో దమయితుం శక్యతే మానుషికస్వభావేన దమయాఞ్చక్రే చ|
Porque toda a natureza, tanto de bestas féras como de aves, tanto de reptis como de animaes do mar, se amansa e foi domada pela natureza humana;
8 కిన్తు మానవానాం కేనాపి జిహ్వా దమయితుం న శక్యతే సా న నివార్య్యమ్ అనిష్టం హలాహలవిషేణ పూర్ణా చ|
Mas nenhum homem pode domar a lingua. É um mal que não se pode refrear, está cheia de peçonha mortal.
9 తయా వయం పితరమ్ ఈశ్వరం ధన్యం వదామః, తయా చేశ్వరస్య సాదృశ్యే సృష్టాన్ మానవాన్ శపామః|
Com ella bemdizemos a Deus e Pae, e com ella maldizemos os homens, feitos á similhança de Deus.
10 ఏకస్మాద్ వదనాద్ ధన్యవాదశాపౌ నిర్గచ్ఛతః| హే మమ భ్రాతరః, ఏతాదృశం న కర్త్తవ్యం|
De uma mesma bocca procede benção e maldição. Meus irmãos, não convém que isto se faça assim.
11 ప్రస్రవణః కిమ్ ఏకస్మాత్ ఛిద్రాత్ మిష్టం తిక్తఞ్చ తోయం నిర్గమయతి?
Porventura deita alguma fonte de um mesmo manancial agua doce e agua amargosa?
12 హే మమ భ్రాతరః, ఉడుమ్బరతరుః కిం జితఫలాని ద్రాక్షాలతా వా కిమ్ ఉడుమ్బరఫలాని ఫలితుం శక్నోతి? తద్వద్ ఏకః ప్రస్రవణో లవణమిష్టే తోయే నిర్గమయితుం న శక్నోతి|
Meus irmãos, pode tambem a figueira produzir azeitonas, ou a videira figos? Assim tambem nenhuma fonte pode produzir agua salgada e agua doce.
13 యుష్మాకం మధ్యే జ్ఞానీ సుబోధశ్చ క ఆస్తే? తస్య కర్మ్మాణి జ్ఞానమూలకమృదుతాయుక్తానీతి సదాచారాత్ స ప్రమాణయతు|
Quem d'entre vós é sabio e entendido? Mostre por seu bom trato as suas obras em mansidão de sabedoria.
14 కిన్తు యుష్మదన్తఃకరణమధ్యే యది తిక్తేర్ష్యా వివాదేచ్ఛా చ విద్యతే తర్హి సత్యమతస్య విరుద్ధం న శ్లాఘధ్వం నచానృతం కథయత|
Porém, se tendes amarga inveja, e contenda em vosso coração, não vos glorieis, nem mintaes contra a verdade;
15 తాదృశం జ్ఞానమ్ ఊర్ద్ధ్వాద్ ఆగతం నహి కిన్తు పార్థివం శరీరి భౌతికఞ్చ|
Esta sabedoria não é sabedoria que vem do alto, mas é terrena, animal e diabolica.
16 యతో హేతోరీర్ష్యా వివాదేచ్ఛా చ యత్ర వేద్యేతే తత్రైవ కలహః సర్వ్వం దుష్కృతఞ్చ విద్యతే|
Porque onde ha inveja e contenda ahi ha perturbação e toda a obra perversa.
17 కిన్తూర్ద్ధ్వాద్ ఆగతం యత్ జ్ఞానం తత్ ప్రథమం శుచి తతః పరం శాన్తం క్షాన్తమ్ ఆశుసన్ధేయం దయాదిసత్ఫలైః పరిపూర్ణమ్ అసన్దిగ్ధం నిష్కపటఞ్చ భవతి|
Mas a sabedoria que do alto vem é, primeiramente, pura, depois pacifica, moderada, tratavel, cheia de misericordia e de bons fructos, sem parcialidade, e sem hypocrisia.
18 శాన్త్యాచారిభిః శాన్త్యా ధర్మ్మఫలం రోప్యతే|
Ora o fructo da justiça semeia-se na paz, para os que exercitam a paz.
