ఇబ్రిణః 12
1 అతో హేతోరేతావత్సాక్షిమేఘై ర్వేష్టితాః సన్తో వయమపి సర్వ్వభారమ్ ఆశుబాధకం పాపఞ్చ నిక్షిప్యాస్మాకం గమనాయ నిరూపితే మార్గే ధైర్య్యేణ ధావామ|
Por tanto nosotros también teniendo puesta sobre nosotros una tan grande nube de testigos, desechando todo peso, y el pecado que tan cómodamente nos cerca, corramos con paciencia la carrera que nos es propuesta,
2 యశ్చాస్మాకం విశ్వాసస్యాగ్రేసరః సిద్ధికర్త్తా చాస్తి తం యీశుం వీక్షామహై యతః స స్వసమ్ముఖస్థితానన్దస్య ప్రాప్త్యర్థమ్ అపమానం తుచ్ఛీకృత్య క్రుశస్య యాతనాం సోఢవాన్ ఈశ్వరీయసింహాసనస్య దక్షిణపార్శ్వే సముపవిష్టవాంశ్చ|
Puestos los ojos en el capitán y consumador de la fe, Jesús; el cual habiéndole sido propuesto gozo, sufrió la cruz, menospreciando la vergüenza, y se asentó a la diestra del trono de Dios.
3 యః పాపిభిః స్వవిరుద్ధమ్ ఏతాదృశం వైపరీత్యం సోఢవాన్ తమ్ ఆలోచయత తేన యూయం స్వమనఃసు శ్రాన్తాః క్లాన్తాశ్చ న భవిష్యథ|
Reducíd pues a vuestro pensamiento a aquel que sufrió tal contradicción de pecadores contra sí mismo, porque no os fatiguéis en vuestros ánimos desmayando:
4 యూయం పాపేన సహ యుధ్యన్తోఽద్యాపి శోణితవ్యయపర్య్యన్తం ప్రతిరోధం నాకురుత|
Que aun no habéis resistido hasta la sangre, combatiendo contra el pecado.
5 తథా చ పుత్రాన్ ప్రతీవ యుష్మాన్ ప్రతి య ఉపదేశ ఉక్తస్తం కిం విస్మృతవన్తః? "పరేశేన కృతాం శాస్తిం హే మత్పుత్ర న తుచ్ఛయ| తేన సంభర్త్సితశ్చాపి నైవ క్లామ్య కదాచన|
Y estáis ya olvidados de la exhortación que como con hijos habla con vosotros, diciendo: Hijo mío, no menosprecies el castigo del Señor, ni desmayes cuando eres de él reprendido;
6 పరేశః ప్రీయతే యస్మిన్ తస్మై శాస్తిం దదాతి యత్| యన్తు పుత్రం స గృహ్లాతి తమేవ ప్రహరత్యపి| "
Porque el Señor al que ama castiga, y azota a cualquiera que recibe por hijo.
7 యది యూయం శాస్తిం సహధ్వం తర్హీశ్వరః పుత్రైరివ యుష్మాభిః సార్ద్ధం వ్యవహరతి యతః పితా యస్మై శాస్తిం న దదాతి తాదృశః పుత్రః కః?
Si sufrís el castigo, Dios se os presenta como a hijos; porque ¿qué hijo es aquel a quien el Padre no castiga?
8 సర్వ్వే యస్యాః శాస్తేరంశినో భవన్తి సా యది యుష్మాకం న భవతి తర్హి యూయమ్ ఆత్మజా న కిన్తు జారజా ఆధ్వే|
Empero si estáis fuera del castigo, del cual todos los hijos han sido hechos participantes, luego adulterinos sois que no hijos:
9 అపరమ్ అస్మాకం శారీరికజన్మదాతారోఽస్మాకం శాస్తికారిణోఽభవన్ తే చాస్మాభిః సమ్మానితాస్తస్మాద్ య ఆత్మనాం జనయితా వయం కిం తతోఽధికం తస్య వశీభూయ న జీవిష్యామః?
También tuvimos a la verdad por castigadores a los padres de nuestra carne, y los reverenciábamos, ¿por qué no obedeceremos mucho mejor al Padre de los espíritus, y viviremos?
10 తే త్వల్పదినాని యావత్ స్వమనోఽమతానుసారేణ శాస్తిం కృతవన్తః కిన్త్వేషోఽస్మాకం హితాయ తస్య పవిత్రతాయా అంశిత్వాయ చాస్మాన్ శాస్తి|
Porque aquellos a la verdad por pocos días nos castigaban como a ellos les parecía; mas éste para lo que nos es provechoso, a fin de que participemos de su santidad.
11 శాస్తిశ్చ వర్త్తమానసమయే కేనాపి నానన్దజనికా కిన్తు శోకజనికైవ మన్యతే తథాపి యే తయా వినీయన్తే తేభ్యః సా పశ్చాత్ శాన్తియుక్తం ధర్మ్మఫలం దదాతి|
Es verdad que ningún castigo al presente parece ser causa de gozo, sino de tristeza; empero después fruto quietísimo de justicia da a los que por él son ejercitados.
12 అతఏవ యూయం శిథిలాన్ హస్తాన్ దుర్బ్బలాని జానూని చ సబలాని కురుధ్వం|
Por lo cual enhestád las manos cansadas, y las rodillas descoyuntadas;
13 యథా చ దుర్బ్బలస్య సన్ధిస్థానం న భజ్యేత స్వస్థం తిష్ఠేత్ తథా స్వచరణార్థం సరలం మార్గం నిర్మ్మాత|
Y hacéd derechos pasos a vuestros pies, porque lo que es cojo no salga fuera de camino; sino antes bien sea sanado.
14 అపరఞ్చ సర్వ్వైః సార్థమ్ ఏక్యభావం యచ్చ వినా పరమేశ్వరస్య దర్శనం కేనాపి న లప్స్యతే తత్ పవిత్రత్వం చేష్టధ్వం|
Seguíd la paz con todos; y la santidad, sin la cual nadie verá al Señor.
15 యథా కశ్చిద్ ఈశ్వరస్యానుగ్రహాత్ న పతేత్, యథా చ తిక్తతాయా మూలం ప్రరుహ్య బాధాజనకం న భవేత్ తేన చ బహవోఽపవిత్రా న భవేయుః,
Mirando bien que ninguno se aparte de la gracia de Dios, que ninguna raíz de amargura brotando os perturbe, y por ella muchos sean contaminados.
16 యథా చ కశ్చిత్ లమ్పటో వా ఏకకృత్వ ఆహారార్థం స్వీయజ్యేష్ఠాధికారవిక్రేతా య ఏషౌస్తద్వద్ అధర్మ్మాచారీ న భవేత్ తథా సావధానా భవత|
Que ninguno sea fornicario, o profano, como Esaú, que por una vianda vendió su primogenitura.
17 యతః స ఏషౌః పశ్చాద్ ఆశీర్వ్వాదాధికారీ భవితుమ్ ఇచ్ఛన్నపి నానుగృహీత ఇతి యూయం జానీథ, స చాశ్రుపాతేన మత్యన్తరం ప్రార్థయమానోఽపి తదుపాయం న లేభే|
Porque ya sabéis que aun después deseando heredar la bendición, fue reprobado, que no halló lugar de arrepentimiento, aunque la procuró con lágrimas.
18 అపరఞ్చ స్పృశ్యః పర్వ్వతః ప్రజ్వలితో వహ్నిః కృష్ణావర్ణో మేఘో ఽన్ధకారో ఝఞ్భ్శ తూరీవాద్యం వాక్యానాం శబ్దశ్చ నైతేషాం సన్నిధౌ యూయమ్ ఆగతాః|
Porque no os habéis llegado al monte palpable y que ardía con fuego, y al turbión, y a la oscuridad, y a la tempestad,
19 తం శబ్దం శ్రుత్వా శ్రోతారస్తాదృశం సమ్భాషణం యత్ పున ర్న జాయతే తత్ ప్రార్థితవన్తః|
Y al sonido de la trompeta, y a la voz de las palabras, la cual los que la oyeron rogaron que no se les hablase más;
20 యతః పశురపి యది ధరాధరం స్పృశతి తర్హి స పాషాణాఘాతై ర్హన్తవ్య ఇత్యాదేశం సోఢుం తే నాశక్నువన్|
(Porque no podían tolerar lo que se mandaba: Que si aun una bestia tocare al monte, será apedreada, o pasada con dardo:
21 తచ్చ దర్శనమ్ ఏవం భయానకం యత్ మూససోక్తం భీతస్త్రాసయుక్తశ్చాస్మీతి|
Y tan terrible cosa era lo que se veía, que Moisés dijo: Estoy asombrado, y temblando.)
22 కిన్తు సీయోన్పర్వ్వతో ఽమరేశ్వరస్య నగరం స్వర్గస్థయిరూశాలమమ్ అయుతాని దివ్యదూతాః
Mas os habéis llegado al monte de Sión, y a la ciudad del Dios vivo, Jerusalem la celestial, y a la compañía de muchos millares de ángeles,
23 స్వర్గే లిఖితానాం ప్రథమజాతానామ్ ఉత్సవః సమితిశ్చ సర్వ్వేషాం విచారాధిపతిరీశ్వరః సిద్ధీకృతధార్మ్మికానామ్ ఆత్మానో
A la congregación general e iglesia de los primogénitos que están tomados por lista en los cielos, y al Juez de todos, Dios, y a los espíritus de los justos ya perfectos;
24 నూతననియమస్య మధ్యస్థో యీశుః, అపరం హాబిలో రక్తాత్ శ్రేయః ప్రచారకం ప్రోక్షణస్య రక్తఞ్చైతేషాం సన్నిధౌ యూయమ్ ఆగతాః|
Y a Jesús el mediador del nuevo concierto; y a la sangre del esparcimiento que habla cosas mejores que la de Abel.
25 సావధానా భవత తం వక్తారం నావజానీత యతో హేతోః పృథివీస్థితః స వక్తా యైరవజ్ఞాతస్తై ర్యది రక్షా నాప్రాపి తర్హి స్వర్గీయవక్తుః పరాఙ్ముఖీభూయాస్మాభిః కథం రక్షా ప్రాప్స్యతే?
Mirád que no recuséis al que habla. Porque si aquellos no escaparon que recusaron al que hablaba en la tierra, mucho menos escaparemos nosotros, si desechamos al que nos habla desde los cielos:
26 తదా తస్య రవాత్ పృథివీ కమ్పితా కిన్త్విదానీం తేనేదం ప్రతిజ్ఞాతం యథా, "అహం పునరేకకృత్వః పృథివీం కమ్పయిష్యామి కేవలం తన్నహి గగనమపి కమ్పయిష్యామి| "
La voz del cual entonces conmovió la tierra; mas ahora ha prometido, diciendo: Aun una vez, y yo conmoveré no solamente la tierra, mas aun el cielo.
27 స ఏకకృత్వః శబ్దో నిశ్చలవిషయాణాం స్థితయే నిర్మ్మితానామివ చఞ్చలవస్తూనాం స్థానాన్తరీకరణం ప్రకాశయతి|
Y en esto que dice: Aun una vez, declara el quitamiento de las cosas movibles, como de cosas hechizas, para que queden las que son firmes.
28 అతఏవ నిశ్చలరాజ్యప్రాప్తైరస్మాభిః సోఽనుగ్రహ ఆలమ్బితవ్యో యేన వయం సాదరం సభయఞ్చ తుష్టిజనకరూపేణేశ్వరం సేవితుం శక్నుయామ|
Así que tomando el reino inmóvil, retengamos la gracia por la cual sirvamos a Dios, agradándole con reverencia y religioso temor.
29 యతోఽస్మాకమ్ ఈశ్వరః సంహారకో వహ్నిః|
Porque nuestro Dios es fuego consumidor.
