ప్రేరితాః 28
1 ఇత్థం సర్వ్వేషు రక్షాం ప్రాప్తేషు తత్రత్యోపద్వీపస్య నామ మిలీతేతి తే జ్ఞాతవన్తః|
Y como escaparon, entonces conocieron la isla, que se llamaba Melita.
2 అసభ్యలోకా యథేష్టమ్ అనుకమ్పాం కృత్వా వర్త్తమానవృష్టేః శీతాచ్చ వహ్నిం ప్రజ్జ్వాల్యాస్మాకమ్ ఆతిథ్యమ్ అకుర్వ్వన్|
Y los bárbaros nos trataban con no poca humanidad; porque encendiendo un gran fuego, nos recibieron a todos, a causa de la lluvia que nos estaba encima, y a causa del frío.
3 కిన్తు పౌల ఇన్ధనాని సంగృహ్య యదా తస్మిన్ అగ్రౌ నిరక్షిపత్, తదా వహ్నేః ప్రతాపాత్ ఏకః కృష్ణసర్పో నిర్గత్య తస్య హస్తే ద్రష్టవాన్|
Entonces habiendo Pablo allegado algunos sarmientos, y puésto los en el fuego, una víbora huyendo del calor, le acometió a la mano.
4 తేఽసభ్యలోకాస్తస్య హస్తే సర్పమ్ అవలమ్బమానం దృష్ట్వా పరస్పరమ్ ఉక్తవన్త ఏష జనోఽవశ్యం నరహా భవిష్యతి, యతో యద్యపి జలధే రక్షాం ప్రాప్తవాన్ తథాపి ప్రతిఫలదాయక ఏనం జీవితుం న దదాతి|
Y como los bárbaros vieron la bestia venenosa colgando de su mano, decían los unos a los otros: Ciertamente este hombre es homicida: a quien, aunque escapado de la mar, la venganza sin embargo no le deja vivir.
5 కిన్తు స హస్తం విధున్వన్ తం సర్పమ్ అగ్నిమధ్యే నిక్షిప్య కామపి పీడాం నాప్తవాన్|
Mas él, sacudiendo la bestia en el fuego, ningún mal padeció.
6 తతో విషజ్వాలయా ఏతస్య శరీరం స్ఫీతం భవిష్యతి యద్వా హఠాదయం ప్రాణాన్ త్యక్ష్యతీతి నిశ్చిత్య లోకా బహుక్షణాని యావత్ తద్ ద్రష్టుం స్థితవన్తః కిన్తు తస్య కస్యాశ్చిద్ విపదోఽఘటనాత్ తే తద్విపరీతం విజ్ఞాయ భాషితవన్త ఏష కశ్చిద్ దేవో భవేత్|
Empero ellos estaban esperando, cuando se había de hinchar, o de caer muerto de repente; mas habiendo esperado mucho, y viendo que ningún mal le venía, mudados de parecer, decían que era un dios.
7 పుబ్లియనామా జన ఏకస్తస్యోపద్వీపస్యాధిపతిరాసీత్ తత్ర తస్య భూమ్యాది చ స్థితం| స జనోఽస్మాన్ నిజగృహం నీత్వా సౌజన్యం ప్రకాశ్య దినత్రయం యావద్ అస్మాకం ఆతిథ్యమ్ అకరోత్|
En aquellos lugares había unas heredades del hombre principal de la isla, llamado Publio, el cual nos recibió, y nos hospedó tres días humanamente.
8 తదా తస్య పుబ్లియస్య పితా జ్వరాతిసారేణ పీడ్యమానః సన్ శయ్యాయామ్ ఆసీత్; తతః పౌలస్తస్య సమీపం గత్వా ప్రార్థనాం కృత్వా తస్య గాత్రే హస్తం సమర్ప్య తం స్వస్థం కృతవాన్|
Y aconteció, que el padre de Publio estaba en cama enfermo de fiebres y de disentería: al cual Pablo entró, y después de haber orado, le puso las manos encima, y le sanó.
9 ఇత్థం భూతే తద్వీపనివాసిన ఇతరేపి రోగిలోకా ఆగత్య నిరామయా అభవన్|
Y esto hecho, también los otros que en la isla tenían enfermedades, llegaban, y fueron sanados:
10 తస్మాత్తేఽస్మాకమ్ అతీవ సత్కారం కృతవన్తః, విశేషతః ప్రస్థానసమయే ప్రయోజనీయాని నానద్రవ్యాణి దత్తవన్తః|
Los cuales también nos honraron de muchas honras; y habiendo de navegar, nos cargaron de las cosas necesarias.
11 ఇత్థం తత్ర త్రిషు మాసేషు గతేషు యస్య చిహ్నం దియస్కూరీ తాదృశ ఏకః సికన్దరీయనగరస్య పోతః శీతకాలం యాపయన్ తస్మిన్ ఉపద్వీపే ఽతిష్ఠత్ తమేవ పోతం వయమ్ ఆరుహ్య యాత్రామ్ అకుర్మ్మ|
Así que pasados tres meses, navegamos en una nave Alejandrina, que había invernado en la isla, la cual tenía por enseña a Cástor y Pollux.
12 తతః ప్రథమతః సురాకూసనగరమ్ ఉపస్థాయ తత్ర త్రీణి దినాని స్థితవన్తః|
Y venidos a Siracusa, estuvimos allí tres días.
13 తస్మాద్ ఆవృత్య రీగియనగరమ్ ఉపస్థితాః దినైకస్మాత్ పరం దక్షిణవయౌ సానుకూల్యే సతి పరస్మిన్ దివసే పతియలీనగరమ్ ఉపాతిష్ఠామ|
De donde costeando al derredor, vinimos a Regio; y un día después ventando del austro, vinimos al segundo día a Puteoli:
14 తతోఽస్మాసు తత్రత్యం భ్రాతృగణం ప్రాప్తేషు తే స్వైః సార్ద్ధమ్ అస్మాన్ సప్త దినాని స్థాపయితుమ్ అయతన్త, ఇత్థం వయం రోమానగరమ్ ప్రత్యగచ్ఛామ|
Donde hallando hermanos, nos rogaron que quedásemos con ellos siete días; y así vinimos hacia Roma:
15 తస్మాత్ తత్రత్యాః భ్రాతరోఽస్మాకమ్ ఆగమనవార్త్తాం శ్రుత్వా ఆప్పియఫరం త్రిష్టావర్ణీఞ్చ యావద్ అగ్రేసరాః సన్తోస్మాన్ సాక్షాత్ కర్త్తుమ్ ఆగమన్; తేషాం దర్శనాత్ పౌల ఈశ్వరం ధన్యం వదన్ ఆశ్వాసమ్ ఆప్తవాన్|
De donde oyendo de nosotros los hermanos, nos salieron a recibir hasta el Foro de Appio, y las Tres Tabernas: a los cuales como Pablo vio, dando gracias a Dios, tomó confianza.
16 అస్మాసు రోమానగరం గతేషు శతసేనాపతిః సర్వ్వాన్ బన్దీన్ ప్రధానసేనాపతేః సమీపే సమార్పయత్ కిన్తు పౌలాయ స్వరక్షకపదాతినా సహ పృథగ్ వస్తుమ్ అనుమతిం దత్తవాన్|
Y como llegamos a Roma, el centurión entregó los presos al prefecto de la guardia; mas a Pablo fue permitido de estar por sí, con un soldado que le guardase.
17 దినత్రయాత్ పరం పౌలస్తద్దేశస్థాన్ ప్రధానయిహూదిన ఆహూతవాన్ తతస్తేషు సముపస్థితేషు స కథితవాన్, హే భ్రాతృగణ నిజలోకానాం పూర్వ్వపురుషాణాం వా రీతే ర్విపరీతం కిఞ్చన కర్మ్మాహం నాకరవం తథాపి యిరూశాలమనివాసినో లోకా మాం బన్దిం కృత్వా రోమిలోకానాం హస్తేషు సమర్పితవన్తః|
Y aconteció, que tres días después, Pablo convocó los principales de los Judíos: a los cuales como fueron juntos, les dijo: Yo, varones y hermanos, no habiendo hecho nada contra el pueblo, ni contra las costumbres de los padres, he sido sin embargo entregado preso desde Jerusalem en manos de los Romanos:
18 రోమిలోకా విచార్య్య మమ ప్రాణహననార్హం కిమపి కారణం న ప్రాప్య మాం మోచయితుమ్ ఐచ్ఛన్;
Los cuales habiéndome examinado, me querían soltar, por no haber en mí ninguna causa de muerte.
19 కిన్తు యిహూదిలోకానామ్ ఆపత్త్యా మయా కైసరరాజస్య సమీపే విచారస్య ప్రార్థనా కర్త్తవ్యా జాతా నోచేత్ నిజదేశీయలోకాన్ ప్రతి మమ కోప్యభియోగో నాస్తి|
Mas oponiéndose los Judíos, me fue forzoso de apelar a César: no como que tenga de qué acusar a mi nación.
20 ఏతత్కారణాద్ అహం యుష్మాన్ ద్రష్టుం సంలపితుఞ్చాహూయమ్ ఇస్రాయేల్వశీయానాం ప్రత్యాశాహేతోహమ్ ఏతేన శుఙ్ఖలేన బద్ధోఽభవమ్|
Así que por esta causa os he llamado para ver os y hablar os; porque por la esperanza de Israel estoy atado con esta cadena.
21 తదా తే తమ్ అవాదిషుః, యిహూదీయదేశాద్ వయం త్వామధి కిమపి పత్రం న ప్రాప్తా యే భ్రాతరః సమాయాతాస్తేషాం కోపి తవ కామపి వార్త్తాం నావదత్ అభద్రమపి నాకథయచ్చ|
Entonces ellos le dijeron: Nosotros ni hemos recibido cartas en cuanto a ti de Judea, ni viniendo alguno de los hermanos nos ha noticiado ni hablado algún mal de ti.
22 తవ మతం కిమితి వయం త్వత్తః శ్రోతుమిచ్ఛామః| యద్ ఇదం నవీనం మతముత్థితం తత్ సర్వ్వత్ర సర్వ్వేషాం నికటే నిన్దితం జాతమ ఇతి వయం జానీమః|
Mas querríamos oír de ti lo que piensas; porque de esta secta notorio nos es que en todos lugares es contradicha.
23 తైస్తదర్థమ్ ఏకస్మిన్ దినే నిరూపితే తస్మిన్ దినే బహవ ఏకత్ర మిలిత్వా పౌలస్య వాసగృహమ్ ఆగచ్ఛన్ తస్మాత్ పౌల ఆ ప్రాతఃకాలాత్ సన్ధ్యాకాలం యావన్ మూసావ్యవస్థాగ్రన్థాద్ భవిష్యద్వాదినాం గ్రన్థేభ్యశ్చ యీశోః కథామ్ ఉత్థాప్య ఈశ్వరస్య రాజ్యే ప్రమాణం దత్వా తేషాం ప్రవృత్తిం జనయితుం చేష్టితవాన్|
Y habiéndole señalado un día, vinieron a él muchos a su alojamiento, a los cuales exponía y testificaba el reino de Dios, procurando persuadirles las cosas que son de Jesús por la ley de Moisés, y por los profetas, desde la mañana hasta la tarde.
24 కేచిత్తు తస్య కథాం ప్రత్యాయన్ కేచిత్తు న ప్రత్యాయన్;
Y algunos asentían a lo que se decía, mas algunos no creían.
25 ఏతత్కారణాత్ తేషాం పరస్పరమ్ అనైక్యాత్ సర్వ్వే చలితవన్తః; తథాపి పౌల ఏతాం కథామేకాం కథితవాన్ పవిత్ర ఆత్మా యిశయియస్య భవిష్యద్వక్తు ర్వదనాద్ అస్మాకం పితృపురుషేభ్య ఏతాం కథాం భద్రం కథయామాస, యథా,
Y como fueron entre sí discordes, se fueron, después de haber les dicho Pablo una palabra: Bien ha hablado el Espíritu Santo por el profeta Isaías a nuestros padres,
26 "ఉపగత్య జనానేతాన్ త్వం భాషస్వ వచస్త్విదం| కర్ణైః శ్రోష్యథ యూయం హి కిన్తు యూయం న భోత్స్యథ| నేత్రై ర్ద్రక్ష్యథ యూయఞ్చ జ్ఞాతుం యూయం న శక్ష్యథ|
Diciendo: Vé a este pueblo, y dí les: Oyendo oiréis, y no entenderéis; y viendo veréis, y no percibiréis.
27 తే మానుషా యథా నేత్రైః పరిపశ్యన్తి నైవ హి| కర్ణైః ర్యథా న శృణ్వన్తి బుధ్యన్తే న చ మానసైః| వ్యావర్త్తయత్సు చిత్తాని కాలే కుత్రాపి తేషు వై| మత్తస్తే మనుజాః స్వస్థా యథా నైవ భవన్తి చ| తథా తేషాం మనుష్యాణాం సన్తి స్థూలా హి బుద్ధయః| బధిరీభూతకర్ణాశ్చ జాతాశ్చ ముద్రితా దృశః||
Porque el corazón de este pueblo se ha engrosado, y de los oídos oyen pesadamente, y de sus ojos guiñaron; porque no vean de los ojos, y oigan de los oídos, y entiendan de corazón, y se conviertan, y yo los sane.
28 అత ఈశ్వరాద్ యత్ పరిత్రాణం తస్య వార్త్తా భిన్నదేశీయానాం సమీపం ప్రేషితా తఏవ తాం గ్రహీష్యన్తీతి యూయం జానీత|
Séaos pues notorio, que a los Gentiles es enviada esta salvación de Dios; y que ellos la oirán.
29 ఏతాదృశ్యాం కథాయాం కథితాయాం సత్యాం యిహూదినః పరస్పరం బహువిచారం కుర్వ్వన్తో గతవన్తః|
Y habiendo dicho esto, los Judíos se salieron, y tenían entre sí gran contienda.
30 ఇత్థం పౌలః సమ్పూర్ణం వత్సరద్వయం యావద్ భాటకీయే వాసగృహే వసన్ యే లోకాస్తస్య సన్నిధిమ్ ఆగచ్ఛన్తి తాన్ సర్వ్వానేవ పరిగృహ్లన్,
Pablo empero quedó dos años enteros en su casa que tenía alquilada; y recibía a todos los que entraban a él,
31 నిర్విఘ్నమ్ అతిశయనిఃక్షోభమ్ ఈశ్వరీయరాజత్వస్య కథాం ప్రచారయన్ ప్రభౌ యీశౌ ఖ్రీష్టే కథాః సముపాదిశత్| ఇతి||
Predicando el reino de Dios, y enseñando las cosas que son del Señor Jesu Cristo, con toda libertad, y sin impedimento.
