ప్రేరితాః 14
1 తౌ ద్వౌ జనౌ యుగపద్ ఇకనియనగరస్థయిహూదీయానాం భజనభవనం గత్వా యథా బహవో యిహూదీయా అన్యదేశీయలోకాశ్చ వ్యశ్వసన్ తాదృశీం కథాం కథితవన్తౌ|
Y aconteció en Iconio, que entrados ambos en la sinagoga de los Judíos, hablaron de tal manera que creyó una grande multitud de Judíos, y asimismo de Griegos.
2 కిన్తు విశ్వాసహీనా యిహూదీయా అన్యదేశీయలోకాన్ కుప్రవృత్తిం గ్రాహయిత్వా భ్రాతృగణం ప్రతి తేషాం వైరం జనితవన్తః|
Mas los Judíos que fueron incrédulos, incitaron a los Gentiles, y corrompieron los ánimos de ellos contra los hermanos.
3 అతః స్వానుగ్రహకథాయాః ప్రమాణం దత్వా తయో ర్హస్తై ర్బహులక్షణమ్ అద్భుతకర్మ్మ చ ప్రాకాశయద్ యః ప్రభుస్తస్య కథా అక్షోభేన ప్రచార్య్య తౌ తత్ర బహుదినాని సమవాతిష్ఠేతాం|
Con todo eso se detuvieron allí mucho tiempo, hablando animosamente en el Señor, el cual daba testimonio a la palabra de su gracia, dando que señales y milagros fuesen hechos por las manos de ellos.
4 కిన్తు కియన్తో లోకా యిహూదీయానాం సపక్షాః కియన్తో లోకాః ప్రేరితానాం సపక్షా జాతాః, అతో నాగరికజననివహమధ్యే భిన్నవాక్యత్వమ్ అభవత్|
Y la multitud de la ciudad fue dividida; y unos eran con los Judíos, y otros con los apóstoles.
5 అన్యదేశీయా యిహూదీయాస్తేషామ్ అధిపతయశ్చ దౌరాత్మ్యం కుత్వా తౌ ప్రస్తరైరాహన్తుమ్ ఉద్యతాః|
Mas haciendo ímpetu los Judíos y los Gentiles, juntamente con sus príncipes, para afrentar los y apedrearlos,
6 తౌ తద్వార్త్తాం ప్రాప్య పలాయిత్వా లుకాయనియాదేశస్యాన్తర్వ్వర్త్తిలుస్త్రాదర్బ్బో
Entendiéndo lo ellos se huyeron a Listra y Derbe, ciudades de Licaonia, y por toda la tierra al derredor.
7 తత్సమీపస్థదేశఞ్చ గత్వా తత్ర సుసంవాదం ప్రచారయతాం|
Y allí predicaban el evangelio.
8 తత్రోభయపాదయోశ్చలనశక్తిహీనో జన్మారభ్య ఖఞ్జః కదాపి గమనం నాకరోత్ ఏతాదృశ ఏకో మానుషో లుస్త్రానగర ఉపవిశ్య పౌలస్య కథాం శ్రుతవాన్|
Y un varón de Listra, impotente de los pies, estaba sentado, cojo desde el vientre de su madre, que jamás había andado.
9 ఏతస్మిన్ సమయే పౌలస్తమ్ప్రతి దృష్టిం కృత్వా తస్య స్వాస్థ్యే విశ్వాసం విదిత్వా ప్రోచ్చైః కథితవాన్
Este oyó hablar a Pablo: el cual, como puso los ojos en él, y vio que tenía fe para ser sano,
10 పద్భ్యాముత్తిష్ఠన్ ఋజు ర్భవ| తతః స ఉల్లమ్ఫం కృత్వా గమనాగమనే కుతవాన్|
Dijo a gran voz: Levántate derecho sobre tus pies. Y él saltó, y anduvo.
11 తదా లోకాః పౌలస్య తత్ కార్య్యం విలోక్య లుకాయనీయభాషయా ప్రోచ్చైః కథామేతాం కథితవన్తః, దేవా మనుష్యరూపం ధృత్వాస్మాకం సమీపమ్ అవారోహన్|
Y las gentes, visto lo que Pablo había hecho, alzaron la voz, diciendo en lengua Licaonia: Dioses en semejanza de hombres han descendido a nosotros.
12 తే బర్ణబ్బాం యూపితరమ్ అవదన్ పౌలశ్చ ముఖ్యో వక్తా తస్మాత్ తం మర్కురియమ్ అవదన్|
Y a Barnabás llamaban Júpiter; y a Pablo, Mercurio, porque éste era el que llevaba la palabra.
13 తస్య నగరస్య సమ్ముఖే స్థాపితస్య యూపితరవిగ్రహస్య యాజకో వృషాన్ పుష్పమాలాశ్చ ద్వారసమీపమ్ ఆనీయ లోకైః సర్ద్ధం తావుద్దిశ్య సముత్సృజ్య దాతుమ్ ఉద్యతః|
Entonces el sacerdote de Júpiter que estaba delante de la ciudad de ellos, trayendo toros y guirnaldas delante de las puertas, quería con el pueblo ofrecer les sacrificio.
14 తద్వార్త్తాం శ్రుత్వా బర్ణబ్బాపౌలౌ స్వీయవస్త్రాణి ఛిత్వా లోకానాం మధ్యం వేగేన ప్రవిశ్య ప్రోచ్చైః కథితవన్తౌ,
Lo cual como oyeron los apóstoles Barnabás y Pablo, rompiendo sus ropas, saltaron en medio de la multitud, dando voces,
15 హే మహేచ్ఛాః కుత ఏతాదృశం కర్మ్మ కురుథ? ఆవామపి యుష్మాదృశౌ సుఖదుఃఖభోగినౌ మనుష్యౌ, యుయమ్ ఏతాః సర్వ్వా వృథాకల్పనాః పరిత్యజ్య యథా గగణవసున్ధరాజలనిధీనాం తన్మధ్యస్థానాం సర్వ్వేషాఞ్చ స్రష్టారమమరమ్ ఈశ్వరం ప్రతి పరావర్త్తధ్వే తదర్థమ్ ఆవాం యుష్మాకం సన్నిధౌ సుసంవాదం ప్రచారయావః|
Y diciendo: Varones, ¿por qué hacéis esto? Nosotros también somos hombres semejantes a vosotros, que os anunciamos que de estas vanidades os convirtáis al Dios vivo, que hizo el cielo, y la tierra, y la mar, y todo lo que está en ellos.
16 స ఈశ్వరః పూర్వ్వకాలే సర్వ్వదేశీయలోకాన్ స్వస్వమార్గే చలితుమనుమతిం దత్తవాన్,
El cual en las edades pasadas ha dejado a todas las naciones andar en sus propios caminos:
17 తథాపి ఆకాశాత్ తోయవర్షణేన నానాప్రకారశస్యోత్పత్యా చ యుష్మాకం హితైషీ సన్ భక్ష్యైరాననదేన చ యుష్మాకమ్ అన్తఃకరణాని తర్పయన్ తాని దానాని నిజసాక్షిస్వరూపాణి స్థపితవాన్|
Aunque no se dejó a sí mismo sin testimonio, bien haciendo, dándonos lluvias del cielo, y tiempos fructíferos, llenando de mantenimiento, y de alegría nuestros corazones.
18 కిన్తు తాదృశాయాం కథాయాం కథితాయామపి తయోః సమీప ఉత్సర్జనాత్ లోకనివహం ప్రాయేణ నివర్త్తయితుం నాశక్నుతామ్|
Y diciendo estas cosas, apenas contuvieron las multitudes a que no les sacrificasen.
19 ఆన్తియఖియా-ఇకనియనగరాభ్యాం కతిపయయిహూదీయలోకా ఆగత్య లోకాన్ ప్రావర్త్తయన్త తస్మాత్ తై పౌలం ప్రస్తరైరాఘ్నన్ తేన స మృత ఇతి విజ్ఞాయ నగరస్య బహిస్తమ్ ఆకృష్య నీతవన్తః|
Entonces sobrevinieron unos Judíos de Antioquía y de Iconio, que persuadieron a la multitud; y habiendo apedreado a Pablo, le sacaron arrastrando fuera de la ciudad, pensando que ya estaba muerto.
20 కిన్తు శిష్యగణే తస్య చతుర్దిశి తిష్ఠతి సతి స స్వయమ్ ఉత్థాయ పునరపి నగరమధ్యం ప్రావిశత్ తత్పరేఽహని బర్ణబ్బాసహితో దర్బ్బీనగరం గతవాన్|
Mas rodéandole los discípulos, se levantó, y se entró en la ciudad; y un día después se partió con Barnabás a Derbe.
21 తత్ర సుసంవాదం ప్రచార్య్య బహులోకాన్ శిష్యాన్ కృత్వా తౌ లుస్త్రామ్ ఇకనియమ్ ఆన్తియఖియాఞ్చ పరావృత్య గతౌ|
Y como hubieron anunciado el evangelio a aquella ciudad, y enseñado a muchos, volviéronse a Listra, y a Iconio, y a Antioquía,
22 బహుదుఃఖాని భుక్త్వాపీశ్వరరాజ్యం ప్రవేష్టవ్యమ్ ఇతి కారణాద్ ధర్మ్మమార్గే స్థాతుం వినయం కృత్వా శిష్యగణస్య మనఃస్థైర్య్యమ్ అకురుతాం|
Confirmando los ánimos de los discípulos, exhortándolos que permaneciesen en la fe; y enseñándoles que es menester que por muchas tribulaciones entremos en el reino de Dios.
23 మణ్డలీనాం ప్రాచీనవర్గాన్ నియుజ్య ప్రార్థనోపవాసౌ కృత్వా యత్ప్రభౌ తే వ్యశ్వసన్ తస్య హస్తే తాన్ సమర్ప్య
Y habiéndoles ordenado ancianos en cada una de las iglesias, y habiendo orado con ayunos, los encomendaron al Señor en el cual habían creído.
24 పిసిదియామధ్యేన పామ్ఫులియాదేశం గతవన్తౌ|
Y pasando por Pisidia vinieron a Pamfilia.
25 పశ్చాత్ పర్గానగరం గత్వా సుసంవాదం ప్రచార్య్య అత్తాలియానగరం ప్రస్థితవన్తౌ|
Y habiendo predicado la palabra en Perges, descendieron a Attalia.
26 తస్మాత్ సముద్రపథేన గత్వా తాభ్యాం యత్ కర్మ్మ సమ్పన్నం తత్కర్మ్మ సాధయితుం యన్నగరే దయాలోరీశ్వరస్య హస్తే సమర్పితౌ జాతౌ తద్ ఆన్తియఖియానగరం గతవన్తా|
Y de allí navegaron a Antioquía, de donde habían sido encomendados a la gracia de Dios para la obra que ya habían acabado.
27 తత్రోపస్థాయ తన్నగరస్థమణ్డలీం సంగృహ్య స్వాభ్యామ ఈశ్వరో యద్యత్ కర్మ్మకరోత్ తథా యేన ప్రకారేణ భిన్నదేశీయలోకాన్ ప్రతి విశ్వాసరూపద్వారమ్ అమోచయద్ ఏతాన్ సర్వ్వవృత్తాన్తాన్ తాన్ జ్ఞాపితవన్తౌ|
Y como vinieron, y juntaron la iglesia, relataron cuán grandes cosas había hecho Dios por medio de ellos; y como había abierto a los Gentiles la puerta de la fe.
28 తతస్తౌ శిర్య్యైః సార్ద్ధం తత్ర బహుదినాని న్యవసతామ్|
Y se quedaron allí mucho tiempo con los discípulos.
