ప్రేరితాః 12
1 తస్మిన్ సమయే హేరోద్‌రాజో మణ్డల్యాః కియజ్జనేభ్యో దుఃఖం దాతుం ప్రారభత్|
Y en el mismo tiempo el rey Heródes tendió las manos para maltratar a algunos de la iglesia.
2 విశేషతో యోహనః సోదరం యాకూబం కరవాలాఘాతేన్ హతవాన్|
Y mató a Santiago el hermano de Juan a espada.
3 తస్మాద్ యిహూదీయాః సన్తుష్టా అభవన్ ఇతి విజ్ఞాయ స పితరమపి ధర్త్తుం గతవాన్|
Y viendo que había agradado a los Judíos, pasó adelante para prender también a Pedro. (Eran entonces los días de los panes sin levadura.)
4 తదా కిణ్వశూన్యపూపోత్సవసమయ ఉపాతిష్టత్; అత ఉత్సవే గతే సతి లోకానాం సమక్షం తం బహిరానేయ్యామీతి మనసి స్థిరీకృత్య స తం ధారయిత్వా రక్ష్ణార్థమ్ యేషామ్ ఏకైకసంఘే చత్వారో జనాః సన్తి తేషాం చతుర్ణాం రక్షకసంఘానాం సమీపే తం సమర్ప్య కారాయాం స్థాపితవాన్|
El cual prendido, le echó en la cárcel, entregándo le a cuatro cuaterniones de soldados que le guardasen: queriendo sacarle al pueblo después de la pascua.
5 కిన్తుం పితరస్య కారాస్థితికారణాత్ మణ్డల్యా లోకా అవిశ్రామమ్ ఈశ్వరస్య సమీపే ప్రార్థయన్త|
Así que, Pedro era guardado en la cárcel; mas la iglesia hacía oración a Dios sin cesar por él.
6 అనన్తరం హేరోది తం బహిరానాయితుం ఉద్యతే సతి తస్యాం రాత్రౌ పితరో రక్షకద్వయమధ్యస్థానే శృఙ్ఖలద్వయేన బద్ధ్వః సన్ నిద్రిత ఆసీత్, దౌవారికాశ్చ కారాయాః సమ్ముఖే తిష్ఠనతో ద్వారమ్ అరక్షిషుః|
Y cuando Heródes le había de sacar, aquella misma noche, estaba Pedro durmiendo entre dos soldados, preso con dos cadenas, y los guardas delante de la puerta que guardaban la cárcel.
7 ఏతస్మిన్ సమయే పరమేశ్వరస్య దూతే సముపస్థితే కారా దీప్తిమతీ జాతా; తతః స దూతః పితరస్య కుక్షావావాతం కృత్వా తం జాగరయిత్వా భాషితవాన్ తూర్ణముత్తిష్ఠ; తతస్తస్య హస్తస్థశృఙ్ఖలద్వయం గలత్ పతితం|
Y, he aquí, el ángel del Señor sobrevino, y una luz resplandeció en la cárcel: e hiriendo a Pedro en el lado, le despertó, diciendo: Levántate prestamente. Y las cadenas se le cayeron de las manos.
8 స దూతస్తమవదత్, బద్ధకటిః సన్ పాదయోః పాదుకే అర్పయ; తేన తథా కృతే సతి దూతస్తమ్ ఉక్తవాన్ గాత్రీయవస్త్రం గాత్రే నిధాయ మమ పశ్చాద్ ఏహి|
Y le dijo el ángel: Cíñete, y átate tus sandalias. Y lo hizo así. Y le dijo: Rodéate tu ropa, y sígueme.
9 తతః పితరస్తస్య పశ్చాద్ వ్రజన బహిరగచ్ఛత్, కిన్తు దూతేన కర్మ్మైతత్ కృతమితి సత్యమజ్ఞాత్వా స్వప్నదర్శనం జ్ఞాతవాన్|
Y saliendo, le seguía; y no sabía que era verdad lo que hacía el ángel: mas pensaba que veía una visión.
10 ఇత్థం తౌ ప్రథమాం ద్వితీయాఞ్చ కారాం లఙ్ఘిత్వా యేన లౌహనిర్మ్మితద్వారేణ నగరం గమ్యతే తత్సమీపం ప్రాప్నుతాం; తతస్తస్య కవాటం స్వయం ముక్తమభవత్ తతస్తౌ తత్స్థానాద్ బహి ర్భూత్వా మార్గైకస్య సీమాం యావద్ గతౌ; తతోఽకస్మాత్ స దూతః పితరం త్యక్తవాన్|
Y como pasaron la primera y la segunda guarda, vinieron a la puerta de hierro, que va a la ciudad, la cual se les abrió de suyo; y salidos, pasaron adelante por una calle; y luego el ángel se apartó de él.
11 తదా స చేతనాం ప్రాప్య కథితవాన్ నిజదూతం ప్రహిత్య పరమేశ్వరో హేరోదో హస్తాద్ యిహూదీయలోకానాం సర్వ్వాశాయాశ్చ మాం సముద్ధృతవాన్ ఇత్యహం నిశ్చయం జ్ఞాతవాన్|
Entonces Pedro, volviendo en sí, dijo: Ahora entiendo verdaderamente, que el Señor ha enviado su ángel, y me ha librado de la mano de Heródes, y de toda la expectación del pueblo de los Judíos.
12 స వివిచ్య మార్కనామ్రా విఖ్యాతస్య యోహనో మాతు ర్మరియమో యస్మిన్ గృహే బహవః సమ్భూయ ప్రార్థయన్త తన్నివేశనం గతః|
Y habiendo considerado, llegó a casa de María la madre de Juan, el que tenía por sobrenombre Márcos, donde muchos estaban congregados, y orando.
13 పితరేణ బహిర్ద్వార ఆహతే సతి రోదానామా బాలికా ద్రష్టుం గతా|
Y tocando Pedro a la puerta del portal, salió una muchacha, para escuchar, que se llamaba Rode.
14 తతః పితరస్య స్వరం శ్రువా సా హర్షయుక్తా సతీ ద్వారం న మోచయిత్వా పితరో ద్వారే తిష్ఠతీతి వార్త్తాం వక్తుమ్ అభ్యన్తరం ధావిత్వా గతవతీ|
La cual como conoció la voz de Pedro, de gozo no abrió la puerta, sino corriendo dentro, dio la nueva, que Pedro estaba ante la puerta.
15 తే ప్రావోచన్ త్వమున్మత్తా జాతాసి కిన్తు సా ముహుర్ముహురుక్తవతీ సత్యమేవైతత్|
Y ellos le dijeron: Estás loca: mas ella afirmaba que era así. Entonces ellos decían: Su ángel es.
16 తదా తే కథితవన్తస్తర్హి తస్య దూతో భవేత్|
Empero Pedro perseveraba en llamar; y como le abrieron la puerta, le vieron, y se espantaron.
17 పితరో ద్వారమాహతవాన్ ఏతస్మిన్నన్తరే ద్వారం మోచయిత్వా పితరం దృష్ట్వా విస్మయం ప్రాప్తాః|
Mas él, haciéndoles señal con la mano que callasen, les contó como el Señor le había sacado de la cárcel; y dijo: Hacéd saber esto a Santiago y a los hermanos. Y salido, se partió a otro lugar.
18 తతః పితరో నిఃశబ్దం స్థాతుం తాన్ ప్రతి హస్తేన సఙ్కేతం కృత్వా పరమేశ్వరో యేన ప్రకారేణ తం కారాయా ఉద్ధృత్యానీతవాన్ తస్య వృత్తాన్తం తానజ్ఞాపయత్, యూయం గత్వా యాకుబం భ్రాతృగణఞ్చ వార్త్తామేతాం వదతేత్యుక్తా స్థానాన్తరం ప్రస్థితవాన్|
Siendo pues de día, había no poco alboroto entre los soldados, sobre qué se había hecho de Pedro.
19 ప్రభాతే సతి పితరః క్వ గత ఇత్యత్ర రక్షకాణాం మధ్యే మహాన్ కలహో జాతః|
Mas Heródes, como le buscó, y no le halló, hecha inquisición de los guardas, los mandó llevar a la muerte. Y descendiendo de Judea a Cesarea, se quedó allí.
20 హేరోద్ బహు మృగయిత్వా తస్యోద్దేశే న ప్రాప్తే సతి రక్షకాన్ సంపృచ్ఛ్య తేషాం ప్రాణాన్ హన్తుమ్ ఆదిష్టవాన్|
Y Heródes estaba enojado contra los de Tiro, y los de Sidón; mas ellos vinieron de acuerdo a él; y habiendo sobornado a Blasto, que era el camarero del rey, pedían paz; porque las tierras de ellos eran mantenidas por las del rey.
21 పశ్చాత్ స యిహూదీయప్రదేశాత్ కైసరియానగరం గత్వా తత్రావాతిష్ఠత్|
Y en un día señalado, Heródes vestido de ropa real, se sentó en su trono, y les arengaba.
22 సోరసీదోనదేశయో ర్లోకేభ్యో హేరోది యుయుత్సౌ సతి తే సర్వ్వ ఏకమన్త్రణాః సన్తస్తస్య సమీప ఉపస్థాయ ల్వాస్తనామానం తస్య వస్త్రగృహాధీశం సహాయం కృత్వా హేరోదా సార్ద్ధం సన్ధిం ప్రార్థయన్త యతస్తస్య రాజ్ఞో దేశేన తేషాం దేశీయానాం భరణమ్ అభవత్ం
Y el pueblo aclamaba, diciendo: Esta es la voz de un dios, y no de un hombre.
23 అతః కుత్రచిన్ నిరుపితదినే హేరోద్ రాజకీయం పరిచ్ఛదం పరిధాయ సింహాసనే సముపవిశ్య తాన్ ప్రతి కథామ్ ఉక్తవాన్|
Y luego el ángel del Señor le hirió, por cuanto no dio la gloria a Dios; y comido de gusanos espiró.
24 తతో లోకా ఉచ్చైఃకారం ప్రత్యవదన్, ఏష మనుజరవో న హి, ఈశ్వరీయరవః|
Mas la palabra del Señor crecía, y se multiplicaba.
25 తదా హేరోద్ ఈశ్వరస్య సమ్మానం నాకరోత్; తస్మాద్ధేతోః పరమేశ్వరస్య దూతో హఠాత్ తం ప్రాహరత్ తేనైవ స కీటైః క్షీణః సన్ ప్రాణాన్ అజహాత్| కిన్త్వీశ్వరస్య కథా దేశం వ్యాప్య ప్రబలాభవత్| తతః పరం బర్ణబ్బాశౌలౌ యస్య కర్మ్మణో భారం ప్రాప్నుతాం తాభ్యాం తస్మిన్ సమ్పాదితే సతి మార్కనామ్నా విఖ్యాతో యో యోహన్ తం సఙ్గినం కృత్వా యిరూశాలమ్నగరాత్ ప్రత్యాగతౌ|
Y Barnabás y Saulo volvieron de Jerusalem, cumplido su ministerio, tomando consigo a Juan, el que tenía por sobrenombre Márcos.
