ప్రేరితాః 10
1 కైసరియానగర ఇతాలియాఖ్యసైన్యాన్తర్గతః కర్ణీలియనామా సేనాపతిరాసీత్
Y había un varón en Cesarea llamado Cornelio, centurión de la compañía que se llamaba la Italiana,
2 స సపరివారో భక్త ఈశ్వరపరాయణశ్చాసీత్; లోకేభ్యో బహూని దానాదీని దత్వా నిరన్తరమ్ ఈశ్వరే ప్రార్థయాఞ్చక్రే|
Piadoso, y temeroso de Dios con toda su casa, y que hacía muchas limosnas al pueblo, y que oraba a Dios siempre.
3 ఏకదా తృతీయప్రహరవేలాయాం స దృష్టవాన్ ఈశ్వరస్యైకో దూతః సప్రకాశం తత్సమీపమ్ ఆగత్య కథితవాన్, హే కర్ణీలియ|
Este vio en visión manifiestamente, como a la hora de nona del día, a un ángel de Dios que entraba a él, y le decía: Cornelio.
4 కిన్తు స తం దృష్ట్వా భీతోఽకథయత్, హే ప్రభో కిం? తదా తమవదత్ తవ ప్రార్థనా దానాది చ సాక్షిస్వరూపం భూత్వేశ్వరస్య గోచరమభవత్|
Y él, puestos en él los ojos, espantado, dijo: ¿Qué es esto, Señor? Y le dijo: Tus oraciones y tus limosnas han subido en memoria a la presencia de Dios.
5 ఇదానీం యాఫోనగరం ప్రతి లోకాన్ ప్రేష్య సముద్రతీరే శిమోన్నామ్నశ్చర్మ్మకారస్య గృహే ప్రవాసకారీ పితరనామ్నా విఖ్యాతో యః శిమోన్ తమ్ ఆహ్వాయయ;
Envía pues ahora varones a Joppe, y haz venir a un tal Simón, que tiene por sobrenombre Pedro.
6 తస్మాత్ త్వయా యద్యత్ కర్త్తవ్యం తత్తత్ స వదిష్యతి|
Este posa en casa de un cierto Simón, curtidor, que tiene su casa junto a la mar: él te dirá lo que debes hacer.
7 ఇత్యుపదిశ్య దూతే ప్రస్థితే సతి కర్ణీలియః స్వగృహస్థానాం దాసానాం ద్వౌ జనౌ నిత్యం స్వసఙ్గినాం సైన్యానామ్ ఏకాం భక్తసేనాఞ్చాహూయ
E ido el ángel que hablaba con Cornelio, llamó a dos de sus criados, y a un soldado temeroso del Señor, de los que estaban siempre con él.
8 సకలమేతం వృత్తాన్తం విజ్ఞాప్య యాఫోనగరం తాన్ ప్రాహిణోత్|
A los cuales, después de habérselo contado todo, los envió a Joppe.
9 పరస్మిన్ దినే తే యాత్రాం కృత్వా యదా నగరస్య సమీప ఉపాతిష్ఠన్, తదా పితరో ద్వితీయప్రహరవేలాయాం ప్రార్థయితుం గృహపృష్ఠమ్ ఆరోహత్|
Y un día después, yendo ellos de camino, y llegando cerca de la ciudad, Pedro subió sobre la casa a orar, cerca de la hora de sexta.
10 ఏతస్మిన్ సమయే క్షుధార్త్తః సన్ కిఞ్చిద్ భోక్తుమ్ ఐచ్ఛత్ కిన్తు తేషామ్ అన్నాసాదనసమయే స మూర్చ్ఛితః సన్నపతత్|
Y aconteció que le vino una grande hambre, y quiso comer, y aparejándoselo ellos, cayó en un éxtasis.
11 తతో మేఘద్వారం ముక్తం చతుర్భిః కోణై ర్లమ్బితం బృహద్వస్త్రమివ కిఞ్చన భాజనమ్ ఆకాశాత్ పృథివీమ్ అవారోహతీతి దృష్టవాన్|
Y vio el cielo abierto, y que descendía a él un vaso, como un gran lienzo, que atado de los cuatro cantos fue abajado del cielo a la tierra:
12 తన్మధ్యే నానప్రకారా గ్రామ్యవన్యపశవః ఖేచరోరోగామిప్రభృతయో జన్తవశ్చాసన్|
En el cual había de todos los animales cuadrúpedos de la tierra, y fieras, y reptiles, y aves del cielo.
13 అనన్తరం హే పితర ఉత్థాయ హత్వా భుంక్ష్వ తమ్ప్రతీయం గగణీయా వాణీ జాతా|
Y le vino una voz, diciendo: Levántate, Pedro, mata, y come.
14 తదా పితరః ప్రత్యవదత్, హే ప్రభో ఈదృశం మా భవతు, అహమ్ ఏతత్ కాలం యావత్ నిషిద్ధమ్ అశుచి వా ద్రవ్యం కిఞ్చిదపి న భుక్తవాన్|
Entonces Pedro dijo: Señor, no; porque ninguna cosa común, ni inmunda, he comido jamás.
15 తతః పునరపి తాదృశీ విహయసీయా వాణీ జాతా యద్ ఈశ్వరః శుచి కృతవాన్ తత్ త్వం నిషిద్ధం న జానీహి|
Y volvió la voz a decir le la segunda vez: Lo que Dios limpió, no lo llames tú común.
16 ఇత్థం త్రిః సతి తత్ పాత్రం పునరాకృష్టం ఆకాశమ్ అగచ్ఛత్|
Y esto fue hecho por tres veces; y el vaso volvió a ser recogido en el cielo.
17 తతః పరం యద్ దర్శనం ప్రాప్తవాన్ తస్య కో భావ ఇత్యత్ర పితరో మనసా సన్దేగ్ధి, ఏతస్మిన్ సమయే కర్ణీలియస్య తే ప్రేషితా మనుష్యా ద్వారస్య సన్నిధావుపస్థాయ,
Y estando Pedro dudando dentro de sí, que sería la visión que había visto, he aquí, los varones que habían sido enviados por Cornelio, que preguntando por la casa de Simón, llegaron a la puerta.
18 శిమోనో గృహమన్విచ్ఛన్తః సమ్పృఛ్యాహూయ కథితవన్తః పితరనామ్నా విఖ్యాతో యః శిమోన్ స కిమత్ర ప్రవసతి?
Y llamando, preguntaron, si Simón, que tenía por sobrenombre Pedro, posaba allí.
19 యదా పితరస్తద్దర్శనస్య భావం మనసాన్దోలయతి తదాత్మా తమవదత్, పశ్య త్రయో జనాస్త్వాం మృగయన్తే|
Y estando Pedro pensando en la visión, le dijo el Espíritu: He aquí, tres varones te buscan.
20 త్వమ్ ఉత్థాయావరుహ్య నిఃసన్దేహం తైః సహ గచ్ఛ మయైవ తే ప్రేషితాః|
Levántate pues, y desciende, y no dudes de ir con ellos, porque yo los he enviado.
21 తస్మాత్ పితరోఽవరుహ్య కర్ణీలియప్రేరితలోకానాం నికటమాగత్య కథితవాన్ పశ్యత యూయం యం మృగయధ్వే స జనోహం, యూయం కిన్నిమిత్తమ్ ఆగతాః?
Entonces Pedro descendiendo a los varones que le eran enviados por Cornelio, dijo: He aquí, yo soy el que buscáis: ¿qué es la causa por qué habéis venido?
22 తతస్తే ప్రత్యవదన్ కర్ణీలియనామా శుద్ధసత్త్వ ఈశ్వరపరాయణో యిహూదీయదేశస్థానాం సర్వ్వేషాం సన్నిధౌ సుఖ్యాత్యాపన్న ఏకః సేనాపతి ర్నిజగృహం త్వామాహూయ నేతుం త్వత్తః కథా శ్రోతుఞ్చ పవిత్రదూతేన సమాదిష్టః|
Y ellos dijeron: Cornelio, el centurión, varón justo, y temeroso de Dios, y de buen testimonio entre toda la nación de los Judíos, ha sido amonestado de Dios por un santo ángel, que te hiciese venir a su casa, y oyese de ti algunas palabras.
23 తదా పితరస్తానభ్యన్తరం నీత్వా తేషామాతిథ్యం కృతవాన్, పరేఽహని తైః సార్ద్ధం యాత్రామకరోత్, యాఫోనివాసినాం భ్రాతృణాం కియన్తో జనాశ్చ తేన సహ గతాః|
Pedro entonces metiéndolos dentro, los hospedó: y al día siguiente se fue con ellos; y le acompañaron algunos de los hermanos de Joppe.
24 పరస్మిన్ దివసే కైసరియానగరమధ్యప్రవేశసమయే కర్ణీలియో జ్ఞాతిబన్ధూన్ ఆహూయానీయ తాన్ అపేక్ష్య స్థితః|
Y al otro día después entraron en Cesarea. Y Cornelio los estaba esperando, habiendo llamado a sus parientes, y a los amigos más familiares.
25 పితరే గృహ ఉపస్థితే కర్ణీలియస్తం సాక్షాత్కృత్య చరణయోః పతిత్వా ప్రాణమత్|
Y como Pedro entró, Cornelio le salió a recibir; y derribándose a sus pies, le adoró.
26 పితరస్తముత్థాప్య కథితవాన్, ఉత్తిష్ఠాహమపి మానుషః|
Mas Pedro le levantó, diciendo: Álzate, que yo mismo también soy hombre.
27 తదా కర్ణీలియేన సాకమ్ ఆలపన్ గృహం ప్రావిశత్ తన్మధ్యే చ బహులోకానాం సమాగమం దృష్ట్వా తాన్ అవదత్,
Y hablando con él, entró; y halló a muchos que se habían juntado.
28 అన్యజాతీయలోకైః మహాలపనం వా తేషాం గృహమధ్యే ప్రవేశనం యిహూదీయానాం నిషిద్ధమ్ అస్తీతి యూయమ్ అవగచ్ఛథ; కిన్తు కమపి మానుషమ్ అవ్యవహార్య్యమ్ అశుచిం వా జ్ఞాతుం మమ నోచితమ్ ఇతి పరమేశ్వరో మాం జ్ఞాపితవాన్|
Y les dijo: Vosotros sabéis, que no es lícito a un hombre Judío juntarse, o llegarse a uno de otra nación; mas me ha mostrado Dios, que a ningún hombre llame común o inmundo.
29 ఇతి హేతోరాహ్వానశ్రవణమాత్రాత్ కాఞ్చనాపత్తిమ్ అకృత్వా యుష్మాకం సమీపమ్ ఆగతోస్మి; పృచ్ఛామి యూయం కిన్నిమిత్తం మామ్ ఆహూయత?
Por lo cual llamado, he venido sin vacilar. Así que pregunto, ¿por qué causa me habéis hecho venir?
30 తదా కర్ణీలియః కథితవాన్, అద్య చత్వారి దినాని జాతాని ఏతావద్వేలాం యావద్ అహమ్ అనాహార ఆసన్ తతస్తృతీయప్రహరే సతి గృహే ప్రార్థనసమయే తేజోమయవస్త్రభృద్ ఏకో జనో మమ సమక్షం తిష్ఠన్ ఏతాం కథామ్ అకథయత్,
Entonces Cornelio dijo: Cuatro días ha que a esta hora yo estaba ayunando; y a la hora de nona estando orando en mi casa, he aquí, un varón se puso delante de mí en vestido resplandeciente,
31 హే కర్ణీలియ త్వదీయా ప్రార్థనా ఈశ్వరస్య కర్ణగోచరీభూతా తవ దానాది చ సాక్షిస్వరూపం భూత్వా తస్య దృష్టిగోచరమభవత్|
Y dijo: Cornelio, tu oración es oída, y tus limosnas han venido en memoria a la presencia de Dios.
32 అతో యాఫోనగరం ప్రతి లోకాన్ ప్రహిత్య తత్ర సముద్రతీరే శిమోన్నామ్నః కస్యచిచ్చర్మ్మకారస్య గృహే ప్రవాసకారీ పితరనామ్నా విఖ్యాతో యః శిమోన్ తమాహూయయ; తతః స ఆగత్య త్వామ్ ఉపదేక్ష్యతి|
Envía pues a Joppe, y haz venir a Simón, que tiene por sobrenombre Pedro: éste posa en casa de Simón, curtidor, junto a la mar, el cual venido, te hablará.
33 ఇతి కారణాత్ తత్క్షణాత్ తవ నికటే లోకాన్ ప్రేషితవాన్, త్వమాగతవాన్ ఇతి భద్రం కృతవాన్| ఈశ్వరో యాన్యాఖ్యానాని కథయితుమ్ ఆదిశత్ తాని శ్రోతుం వయం సర్వ్వే సామ్ప్రతమ్ ఈశ్వరస్య సాక్షాద్ ఉపస్థితాః స్మః|
Así que, envié luego a ti; y tú has hecho bien viniendo. Ahora, pues, todos nosotros estamos aquí en la presencia de Dios para oír todo lo que Dios te ha mandado.
34 తదా పితర ఇమాం కథాం కథయితుమ్ ఆరబ్ధవాన్, ఈశ్వరో మనుష్యాణామ్ అపక్షపాతీ సన్
Entonces Pedro, abriendo su boca, dijo: Hallo por verdad, que Dios no hace acepción de personas:
35 యస్య కస్యచిద్ దేశస్య యో లోకాస్తస్మాద్భీత్వా సత్కర్మ్మ కరోతి స తస్య గ్రాహ్యో భవతి, ఏతస్య నిశ్చయమ్ ఉపలబ్ధవానహమ్|
Sino que de cualquiera nación, el que le teme y obra justicia, es de su agrado.
36 సర్వ్వేషాం ప్రభు ర్యో యీశుఖ్రీష్టస్తేన ఈశ్వర ఇస్రాయేల్వంశానాం నికటే సుసంవాదం ప్రేష్య సమ్మేలనస్య యం సంవాదం ప్రాచారయత్ తం సంవాదం యూయం శ్రుతవన్తః|
La palabra que Dios envió a los hijos de Israel, anunciando la paz por Jesu Cristo: (este es el Señor de todos: )
37 యతో యోహనా మజ్జనే ప్రచారితే సతి స గాలీలదేశమారభ్య సమస్తయిహూదీయదేశం వ్యాప్నోత్;
Vosotros sabéis, es decir, la cosa que ha sido hecha por toda Judea, comenzando desde Galilea, después del bautismo que Juan predicó:
38 ఫలత ఈశ్వరేణ పవిత్రేణాత్మనా శక్త్యా చాభిషిక్తో నాసరతీయయీశుః స్థానే స్థానే భ్రమన్ సుక్రియాం కుర్వ్వన్ శైతానా క్లిష్టాన్ సర్వ్వలోకాన్ స్వస్థాన్ అకరోత్, యత ఈశ్వరస్తస్య సహాయ ఆసీత్;
A Jesús de Nazaret, como le ungió Dios del Espíritu Santo, y de poder, el cual pasó haciendo bienes, y sanando a todos los oprimidos del diablo; porque Dios era con él.
39 వయఞ్చ యిహూదీయదేశే యిరూశాలమ్నగరే చ తేన కృతానాం సర్వ్వేషాం కర్మ్మణాం సాక్షిణో భవామః| లోకాస్తం క్రుశే విద్ధ్వా హతవన్తః,
Y nosotros somos testigos de todas las cosas que hizo en la tierra de Judea, y en Jerusalem, al cual mataron colgándole en un madero.
40 కిన్తు తృతీయదివసే ఈశ్వరస్తముత్థాప్య సప్రకాశమ్ అదర్శయత్|
A éste Dios le levantó al tercero día, e hizo que apareciese manifiestamente:
41 సర్వ్వలోకానాం నికట ఇతి న హి, కిన్తు తస్మిన్ శ్మశానాదుత్థితే సతి తేన సార్ద్ధం భోజనం పానఞ్చ కృతవన్త ఏతాదృశా ఈశ్వరస్య మనోనీతాః సాక్షిణో యే వయమ్ అస్మాకం నికటే తమదర్శయత్|
No a todo el pueblo, sino a los testigos que Dios antes había ordenado, es a saber, a nosotros, que comimos, y bebimos juntamente con él, después que resucitó de entre los muertos.
42 జీవితమృతోభయలోకానాం విచారం కర్త్తుమ్ ఈశ్వరో యం నియుక్తవాన్ స ఏవ స జనః, ఇమాం కథాం ప్రచారయితుం తస్మిన్ ప్రమాణం దాతుఞ్చ సోఽస్మాన్ ఆజ్ఞాపయత్|
Y nos mandó que predicásemos al pueblo, y testificásemos que él es el que Dios ha puesto por Juez de vivos y muertos.
43 యస్తస్మిన్ విశ్వసితి స తస్య నామ్నా పాపాన్ముక్తో భవిష్యతి తస్మిన్ సర్వ్వే భవిష్యద్వాదినోపి ఏతాదృశం సాక్ష్యం దదతి|
A éste dan testimonio todos los profetas, de que todos los que en él creyeren, recibirán perdón de pecados en su nombre.
44 పితరస్యైతత్కథాకథనకాలే సర్వ్వేషాం శ్రోతృణాముపరి పవిత్ర ఆత్మావారోహత్|
Estando aun hablando Pedro estas palabras, el Espíritu Santo cayó sobre todos los que oían la palabra.
45 తతః పితరేణ సార్ద్ధమ్ ఆగతాస్త్వక్ఛేదినో విశ్వాసినో లోకా అన్యదేశీయేభ్యః పవిత్ర ఆత్మని దత్తే సతి
Y se espantaron los creyentes que eran de la circuncisión, que habían venido con Pedro, de que también sobre los Gentiles se derramase el don del Espíritu Santo.
46 తే నానాజాతీయభాషాభిః కథాం కథయన్త ఈశ్వరం ప్రశంసన్తి, ఇతి దృష్ట్వా శ్రుత్వా చ విస్మయమ్ ఆపద్యన్త|
Porque los oían que hablaban en lenguas extrañas, y que magnificaban a Dios. Entonces Pedro respondió:
47 తదా పితరః కథితవాన్, వయమివ యే పవిత్రమ్ ఆత్మానం ప్రాప్తాస్తేషాం జలమజ్జనం కిం కోపి నిషేద్ధుం శక్నోతి?
¿Puede alguien impedir el agua, que no sean bautizados estos, que han recibido el Espíritu Santo también como nosotros?
48 తతః ప్రభో ర్నామ్నా మజ్జితా భవతేతి తానాజ్ఞాపయత్| అనన్తరం తే స్వైః సార్ద్ధం కతిపయదినాని స్థాతుం ప్రార్థయన్త|
Y los mandó bautizar en el nombre del Señor. Y le rogaron que se quedase con ellos por algunos días.
