< மதி²​: 8 >

1 யதா³ ஸ பர்வ்வதாத்³ அவாரோஹத் ததா³ ப³ஹவோ மாநவாஸ்தத்பஸ்²சாத்³ வவ்ரஜு​: |
A gdy zszedł z góry, poszło za nim mnóstwo ludzi.
2 ஏக​: குஷ்ட²வாந் ஆக³த்ய தம்’ ப்ரணம்ய ப³பா⁴ஷே, ஹே ப்ரபோ⁴, யதி³ ப⁴வாந் ஸம்’மந்யதே, தர்ஹி மாம்’ நிராமயம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்நோதி|
A oto trędowaty podszedł i oddał mu pokłon, mówiąc: Panie, jeśli chcesz, możesz mnie oczyścić.
3 ததோ யீஸு²​: கரம்’ ப்ரஸார்ய்ய தஸ்யாங்க³ம்’ ஸ்ப்ரு’ஸ²ந் வ்யாஜஹார, ஸம்மந்யே(அ)ஹம்’ த்வம்’ நிராமயோ ப⁴வ; தேந ஸ தத்க்ஷணாத் குஷ்டே²நாமோசி|
Jezus wyciągnął rękę i dotknął go, mówiąc: Chcę, bądź oczyszczony. I natychmiast został oczyszczony z trądu.
4 ததோ யீஸு²ஸ்தம்’ ஜகா³த³, அவதே⁴ஹி கதா²மேதாம்’ கஸ்²சித³பி மா ப்³ரூஹி, கிந்து யாஜகஸ்ய ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா ஸ்வாத்மாநம்’ த³ர்ஸ²ய மநுஜேப்⁴யோ நிஜநிராமயத்வம்’ ப்ரமாணயிதும்’ மூஸாநிரூபிதம்’ த்³ரவ்யம் உத்ஸ்ரு’ஜ ச|
Wtedy Jezus powiedział do niego: Uważaj, abyś nikomu nie mówił, ale idź, pokaż się kapłanowi i ofiaruj dar, który nakazał Mojżesz, na świadectwo [dla] nich.
5 தத³நந்தரம்’ யீஸு²நா கப²ர்நாஹூம்நாமநி நக³ரே ப்ரவிஷ்டே கஸ்²சித் ஸ²தஸேநாபதிஸ்தத்ஸமீபம் ஆக³த்ய விநீய ப³பா⁴ஷே,
A gdy Jezus wszedł do Kafarnaum, przyszedł do niego setnik i prosił go:
6 ஹே ப்ரபோ⁴, மதீ³ய ஏகோ தா³ஸ​: பக்ஷாகா⁴தவ்யாதி⁴நா ப்⁴ரு’ஸ²ம்’ வ்யதி²த​: , ஸது ஸ²யநீய ஆஸ்தே|
Panie, mój sługa leży w domu sparaliżowany i bardzo cierpi.
7 ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தஸ்மை கதி²தவாந், அஹம்’ க³த்வா தம்’ நிராமயம்’ கரிஷ்யாமி|
I powiedział mu Jezus: Przyjdę i uzdrowię go.
8 தத​: ஸ ஸ²தஸேநாபதி​: ப்ரத்யவத³த், ஹே ப்ரபோ⁴, ப⁴வாந் யத் மம கே³ஹமத்⁴யம்’ யாதி தத்³யோக்³யபா⁴ஜநம்’ நாஹமஸ்மி; வாங்மாத்ரம் ஆதி³ஸ²து, தேநைவ மம தா³ஸோ நிராமயோ ப⁴விஷ்யதி|
Lecz setnik odpowiedział: Panie, nie jestem godny, abyś wszedł pod mój dach, ale powiedz tylko słowo, a mój sługa będzie uzdrowiony.
9 யதோ மயி பரநித்⁴நே(அ)பி மம நிதே³ஸ²வஸ்²யா​: கதி கதி ஸேநா​: ஸந்தி, தத ஏகஸ்மிந் யாஹீத்யுக்தே ஸ யாதி, தத³ந்யஸ்மிந் ஏஹீத்யுக்தே ஸ ஆயாதி, ததா² மம நிஜதா³ஸே கர்ம்மைதத் குர்வ்வித்யுக்தே ஸ தத் கரோதி|
Bo i ja jestem człowiekiem podległym władzy i mam pod sobą żołnierzy. Mówię jednemu: Idź, a idzie; a drugiemu: Chodź tu, a przychodzi; a memu słudze: Zrób to, a robi.
10 ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தஸ்யைதத் வசோ நிஸ²ம்ய விஸ்மயாபந்நோ(அ)பூ⁴த்; நிஜபஸ்²சாத்³கா³மிநோ மாநவாந் அவோச்ச, யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வச்மி, இஸ்ராயேலீயலோகாநாம்’ மத்⁴யே(அ)பி நைதாத்³ரு’ஸோ² விஸ்²வாஸோ மயா ப்ராப்த​: |
A gdy Jezus to usłyszał, zdziwił się i powiedział do tych, którzy szli za nim: Zaprawdę powiadam wam: Nawet w Izraelu nie znalazłem tak wielkiej wiary.
11 அந்யச்சாஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, ப³ஹவ​: பூர்வ்வஸ்யா​: பஸ்²சிமாயாஸ்²ச தி³ஸ² ஆக³த்ய இப்³ராஹீமா இஸ்ஹாகா யாகூபா³ ச ஸாகம் மிலித்வா ஸமுபவேக்ஷ்யந்தி;
A mówię wam: Wielu przyjdzie ze wschodu i z zachodu i zasiądą za stołem z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem w królestwie niebieskim.
12 கிந்து யத்ர ஸ்தா²நே ரோத³நத³ந்தக⁴ர்ஷணே ப⁴வதஸ்தஸ்மிந் ப³ஹிர்பூ⁴ததமிஸ்ரே ராஜ்யஸ்ய ஸந்தாநா நிக்ஷேஸ்யந்தே|
Lecz synowie królestwa będą wyrzuceni do ciemności zewnętrznych. Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów.
13 தத​: பரம்’ யீஸு²ஸ்தம்’ ஸ²தஸேநாபதிம்’ ஜகா³த³, யாஹி, தவ ப்ரதீத்யநுஸாரதோ மங்க³லம்’ பூ⁴யாத்; ததா³ தஸ்மிந்நேவ த³ண்டே³ ததீ³யதா³ஸோ நிராமயோ ப³பூ⁴வ|
I powiedział Jezus setnikowi: Idź, a jak uwierzyłeś, tak niech ci się stanie. I o tej godzinie jego sługa został uzdrowiony.
14 அநந்தரம்’ யீஸு²​: பிதரஸ்ய கே³ஹமுபஸ்தா²ய ஜ்வரேண பீடி³தாம்’ ஸ²யநீயஸ்தி²தாம்’ தஸ்ய ஸ்²வஸ்²ரூம்’ வீக்ஷாஞ்சக்ரே|
A gdy Jezus przyszedł do domu Piotra, zobaczył jego teściową, która leżała w gorączce.
15 ததஸ்தேந தஸ்யா​: கரஸ்ய ஸ்ப்ரு’ஷ்டதவாத் ஜ்வரஸ்தாம்’ தத்யாஜ, ததா³ ஸா ஸமுத்தா²ய தாந் ஸிஷேவே|
Dotknął więc jej ręki i opuściła ją gorączka. Ona zaś wstała i usługiwała im.
16 அநந்தரம்’ ஸந்த்⁴யாயாம்’ ஸத்யாம்’ ப³ஹுஸோ² பூ⁴தக்³ரஸ்தமநுஜாந் தஸ்ய ஸமீபம் ஆநிந்யு​: ஸ ச வாக்யேந பூ⁴தாந் த்யாஜயாமாஸ, ஸர்வ்வப்ரகாரபீடி³தஜநாம்’ஸ்²ச நிராமயாந் சகார;
Kiedy nastał wieczór, przyprowadzono do niego wielu opętanych. A on wypędził duchy słowem i uzdrowił wszystkich chorych;
17 தஸ்மாத், ஸர்வ்வா து³ர்ப்³ப³லதாஸ்மாகம்’ தேநைவ பரிதா⁴ரிதா| அஸ்மாகம்’ ஸகலம்’ வ்யாதி⁴ம்’ ஸஏவ ஸம்’க்³ரு’ஹீதவாந்| யதே³தத்³வசநம்’ யிஸ²யியப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோக்தமாஸீத், தத்ததா³ ஸப²லமப⁴வத்|
Aby się wypełniło, co zostało powiedziane przez proroka Izajasza: On nasze słabości wziął [na siebie] i nosił nasze choroby.
18 அநந்தரம்’ யீஸு²ஸ்²சதுர்தி³க்ஷு ஜநநிவஹம்’ விலோக்ய தடிந்யா​: பாரம்’ யாதும்’ ஸி²ஷ்யாந் ஆதி³தே³ஸ²|
A Jezus, widząc wokół siebie mnóstwo ludzi, kazał przeprawić się na drugi brzeg.
19 ததா³நீம் ஏக உபாத்⁴யாய ஆக³த்ய கதி²தவாந், ஹே கு³ரோ, ப⁴வாந் யத்ர யாஸ்யதி தத்ராஹமபி ப⁴வத​: பஸ்²சாத்³ யாஸ்யாமி|
Wtedy podszedł pewien uczony w Piśmie i powiedział do niego: Mistrzu, pójdę za tobą, dokądkolwiek pójdziesz.
20 ததோ யீஸு² ர்ஜகா³த³, க்ரோஷ்டு​: ஸ்தா²தும்’ ஸ்தா²நம்’ வித்³யதே, விஹாயஸோ விஹங்க³மாநாம்’ நீடா³நி ச ஸந்தி; கிந்து மநுஷ்யபுத்ரஸ்ய ஸி²ர​: ஸ்தா²பயிதும்’ ஸ்தா²நம்’ ந வித்³யதே|
I powiedział mu Jezus: Lisy mają nory, a ptaki niebieskie – gniazda, ale Syn Człowieczy nie ma gdzie położyć głowy.
21 அநந்தரம் அபர ஏக​: ஸி²ஷ்யஸ்தம்’ ப³பா⁴ஷே, ஹே ப்ரபோ⁴, ப்ரத²மதோ மம பிதரம்’ ஸ்²மஸா²நே நிதா⁴தும்’ க³மநார்த²ம்’ மாம் அநுமந்யஸ்வ|
A inny spośród jego uczniów powiedział do niego: Panie, pozwól mi najpierw pójść i pogrzebać mego ojca.
22 ததோ யீஸு²ருக்தவாந் ம்ரு’தா ம்ரு’தாந் ஸ்²மஸா²நே நித³த⁴து, த்வம்’ மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²|
Ale Jezus mu odpowiedział: Pójdź za mną, a umarli niech grzebią swoich umarłych.
23 அநந்தரம்’ தஸ்மிந் நாவமாரூடே⁴ தஸ்ய ஸி²ஷ்யாஸ்தத்பஸ்²சாத் ஜக்³மு​: |
Gdy wsiadł do łodzi, weszli za nim i jego uczniowie.
24 பஸ்²சாத் ஸாக³ரஸ்ய மத்⁴யம்’ தேஷு க³தேஷு தாத்³ரு’ஸ²​: ப்ரப³லோ ஜ²ஞ்ப்⁴ஸ²நில உத³திஷ்ட²த், யேந மஹாதரங்க³ உத்தா²ய தரணிம்’ சா²தி³தவாந், கிந்து ஸ நித்³ரித ஆஸீத்|
A oto zerwała się na morzu wielka burza, tak że fale zalewały łódź. On zaś spał.
25 ததா³ ஸி²ஷ்யா ஆக³த்ய தஸ்ய நித்³ராப⁴ங்க³ம்’ க்ரு’த்வா கத²யாமாஸு​: , ஹே ப்ரபோ⁴, வயம்’ ம்ரியாமஹே, ப⁴வாந் அஸ்மாகம்’ ப்ராணாந் ரக்ஷது|
A jego uczniowie, podszedłszy, obudzili go, mówiąc: Panie, ratuj nas! Giniemy!
26 ததா³ ஸ தாந் உக்தவாந், ஹே அல்பவிஸ்²வாஸிநோ யூயம்’ குதோ விபீ⁴த²? தத​: ஸ உத்தா²ய வாதம்’ ஸாக³ரஞ்ச தர்ஜயாமாஸ, ததோ நிர்வ்வாதமப⁴வத்|
I powiedział do nich: Czemu się boicie, ludzie małej wiary? Potem wstał, zgromił wichry i morze i nastała wielka cisza.
27 அபரம்’ மநுஜா விஸ்மயம்’ விலோக்ய கத²யாமாஸு​: , அஹோ வாதஸரித்பதீ அஸ்ய கிமாஜ்ஞாக்³ராஹிணௌ? கீத்³ரு’ஸோ²(அ)யம்’ மாநவ​: |
A ludzie dziwili się i mówili: Cóż to za człowiek, że nawet wichry i morze są mu posłuszne?
28 அநந்தரம்’ ஸ பாரம்’ க³த்வா கி³தே³ரீயதே³ஸ²ம் உபஸ்தி²தவாந்; ததா³ த்³வௌ பூ⁴தக்³ரஸ்தமநுஜௌ ஸ்²மஸா²நஸ்தா²நாத்³ ப³ஹி ர்பூ⁴த்வா தம்’ ஸாக்ஷாத் க்ரு’தவந்தௌ, தாவேதாத்³ரு’ஸௌ² ப்ரசண்டா³வாஸ்தாம்’ யத் தேந ஸ்தா²நேந கோபி யாதும்’ நாஸ²க்நோத்|
Kiedy przeprawił się na drugą stronę do krainy Gerazeńczyków, zabiegli mu [drogę] dwaj opętani, którzy wyszli z grobowców, tak bardzo groźni, że nikt nie mógł przechodzić tą drogą.
29 தாவுசை​: கத²யாமாஸது​: , ஹே ஈஸ்²வரஸ்ய ஸூநோ யீஸோ², த்வயா ஸாகம் ஆவயோ​: க​: ஸம்ப³ந்த⁴​: ? நிரூபிதகாலாத் ப்ராகே³வ கிமாவாப்⁴யாம்’ யாதநாம்’ தா³தும் அத்ராக³தோஸி?
I zaczęli krzyczeć: Cóż my mamy z tobą, Jezusie, Synu Boży? Przyszedłeś tu przed czasem dręczyć nas?
30 ததா³நீம்’ தாப்⁴யாம்’ கிஞ்சித்³ தூ³ரே வராஹாணாம் ஏகோ மஹாவ்ரஜோ(அ)சரத்|
Z dala od nich pasło się wielkie stado świń.
31 ததோ பூ⁴தௌ தௌ தஸ்யாந்திகே விநீய கத²யாமாஸது​: , யத்³யாவாம்’ த்யாஜயஸி, தர்ஹி வராஹாணாம்’ மத்⁴யேவ்ரஜம் ஆவாம்’ ப்ரேரய|
Demony więc prosiły go: Jeśli nas wypędzasz, pozwól nam wejść w to stado świń.
32 ததா³ யீஸு²ரவத³த் யாதம்’, அநந்தரம்’ தௌ யதா³ மநுஜௌ விஹாய வராஹாந் ஆஸ்²ரிதவந்தௌ, ததா³ தே ஸர்வ்வே வராஹா உச்சஸ்தா²நாத் மஹாஜவேந தா⁴வந்த​: ஸாக³ரீயதோயே மஜ்ஜந்தோ மம்ரு​: |
I powiedział im: Idźcie. A one, wyszedłszy, weszły w to stado świń. Naraz całe stado ruszyło pędem po urwisku do morza i zginęło w wodach.
33 ததோ வராஹரக்ஷகா​: பலாயமாநா மத்⁴யேநக³ரம்’ தௌ பூ⁴தக்³ரஸ்தௌ ப்ரதி யத்³யத்³ அக⁴டத, தா​: ஸர்வ்வவார்த்தா அவத³ந்|
A pasterze uciekli i poszedłszy do miasta, opowiedzieli wszystko, także to, [co się stało] z opętanymi.
34 ததோ நாக³ரிகா​: ஸர்வ்வே மநுஜா யீஸு²ம்’ ஸாக்ஷாத் கர்த்தும்’ ப³ஹிராயாதா​: தஞ்ச விலோக்ய ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரிரே ப⁴வாந் அஸ்மாகம்’ ஸீமாதோ யாது|
Wówczas całe miasto wyszło Jezusowi na spotkanie, a ujrzawszy go, prosili, aby odszedł z ich granic.

< மதி²​: 8 >