மதி²: 24
1 அநந்தரம்’ யீஸு² ர்யதா³ மந்தி³ராத்³ ப³ஹி ர்க³ச்ச²தி, ததா³நீம்’ ஸி²ஷ்யாஸ்தம்’ மந்தி³ரநிர்ம்மாணம்’ த³ர்ஸ²யிதுமாக³தா: |
Und Jesus ging hinweg von dem Tempel, und seine Jünger traten zu ihm, daß sie ihm zeigeten des Tempels Gebäu.
2 ததோ யீஸு²ஸ்தாநுவாச, யூயம்’ கிமேதாநி ந பஸ்²யத²? யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ வதா³மி, ஏதந்நிசயநஸ்ய பாஷாணைகமப்யந்யபாஷாணேபரி ந ஸ்தா²ஸ்யதி ஸர்வ்வாணி பூ⁴மிஸாத் காரிஷ்யந்தே|
Jesus aber sprach zu ihnen: Sehet ihr nicht das alles? Wahrlich, ich sage euch, es wird hier nicht ein Stein auf dem andern bleiben, der nicht zerbrochen werde.
3 அநந்தரம்’ தஸ்மிந் ஜைதுநபர்வ்வதோபரி ஸமுபவிஷ்டே ஸி²ஷ்யாஸ்தஸ்ய ஸமீபமாக³த்ய கு³ப்தம்’ பப்ரச்சு²: , ஏதா க⁴டநா: கதா³ ப⁴விஷ்யந்தி? ப⁴வத ஆக³மநஸ்ய யுகா³ந்தஸ்ய ச கிம்’ லக்ஷ்ம? தத³ஸ்மாந் வத³து| (aiōn g165)
Und als er auf dem Ölberge saß, traten zu ihm seine Jünger besonders und sprachen: Sage uns, wann wird das geschehen, und welches wird das Zeichen sein deiner Zukunft und der Welt Ende? (aiōn g165)
4 ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாநவோசத், அவத⁴த்³வ்வம்’, கோபி யுஷ்மாந் ந ப்⁴ரமயேத்|
Jesus aber antwortete und sprach zu ihnen: Sehet zu, daß euch nicht jemand verführe!
5 ப³ஹவோ மம நாம க்³ரு’ஹ்லந்த ஆக³மிஷ்யந்தி, க்²ரீஷ்டோ(அ)ஹமேவேதி வாசம்’ வத³ந்தோ ப³ஹூந் ப்⁴ரமயிஷ்யந்தி|
Denn es werden viele kommen unter meinem Namen und sagen: Ich bin Christus! und werden viele verführen.
6 யூயஞ்ச ஸம்’க்³ராமஸ்ய ரணஸ்ய சாட³ம்ப³ரம்’ ஸ்²ரோஷ்யத², அவத⁴த்³வ்வம்’ தேந சஞ்சலா மா ப⁴வத, ஏதாந்யவஸ்²யம்’ க⁴டிஷ்யந்தே, கிந்து ததா³ யுகா³ந்தோ நஹி|
Ihr werdet hören Kriege und Geschrei von Kriegen; sehet zu und erschrecket nicht! Das muß zum ersten alles geschehen; aber es ist noch nicht das Ende da.
7 அபரம்’ தே³ஸ²ஸ்ய விபக்ஷோ தே³ஸோ² ராஜ்யஸ்ய விபக்ஷோ ராஜ்யம்’ ப⁴விஷ்யதி, ஸ்தா²நே ஸ்தா²நே ச து³ர்பி⁴க்ஷம்’ மஹாமாரீ பூ⁴கம்பஸ்²ச ப⁴விஷ்யந்தி,
Denn es wird sich empören ein Volk über das andere und ein Königreich über das andere, und werden sein Pestilenz und teure Zeit und Erdbeben hin und wieder.
8 ஏதாநி து³: கோ²பக்ரமா: |
Da wird sich allererst die Not anheben.
9 ததா³நீம்’ லோகா து³: க²ம்’ போ⁴ஜயிதும்’ யுஷ்மாந் பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யந்தி ஹநிஷ்யந்தி ச, ததா² மம நாமகாரணாத்³ யூயம்’ ஸர்வ்வதே³ஸீ²யமநுஜாநாம்’ ஸமீபே க்⁴ரு’ணார்ஹா ப⁴விஷ்யத²|
Alsdann werden sie euch überantworten in Trübsal und werden euch töten. Und ihr müsset gehasset werden um meines Namens willen von allen Völkern.
10 ப³ஹுஷு விக்⁴நம்’ ப்ராப்தவத்ஸு பரஸ்பரம் ரு’தீயாம்’ க்ரு’தவத்ஸு ச ஏகோ(அ)பரம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி|
Dann werden sich viele ärgern und werden sich untereinander verraten und werden sich untereinander hassen.
11 ததா² ப³ஹவோ ம்ரு’ஷாப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந உபஸ்தா²ய ப³ஹூந் ப்⁴ரமயிஷ்யந்தி|
Und es werden sich viel falsche Propheten erheben und werden viele verführen.
12 து³ஷ்கர்ம்மணாம்’ பா³ஹுல்யாஞ்ச ப³ஹூநாம்’ ப்ரேம ஸீ²தலம்’ ப⁴விஷ்யதி|
Und dieweil die Ungerechtigkeit wird überhandnehmen, wird die Liebe in vielen erkalten.
13 கிந்து ய: கஸ்²சித் ஸே²ஷம்’ யாவத்³ தை⁴ர்ய்யமாஸ்²ரயதே, ஸஏவ பரித்ராயிஷ்யதே|
Wer aber beharret bis ans Ende, der wird selig.
14 அபரம்’ ஸர்வ்வதே³ஸீ²யலோகாந் ப்ரதிமாக்ஷீ ப⁴விதும்’ ராஜஸ்ய ஸு²ப⁴ஸமாசார: ஸர்வ்வஜக³தி ப்ரசாரிஷ்யதே, ஏதாத்³ரு’ஸி² ஸதி யுகா³ந்த உபஸ்தா²ஸ்யதி|
Und es wird geprediget werden das Evangelium vom Reich in der ganzen Welt zu einem Zeugnis über alle Völker; und dann wird das Ende kommen.
15 அதோ யத் ஸர்வ்வநாஸ²க்ரு’த்³க்⁴ரு’ணார்ஹம்’ வஸ்து தா³நியேல்ப⁴விஷ்யத்³வதி³நா ப்ரோக்தம்’ தத்³ யதா³ புண்யஸ்தா²நே ஸ்தா²பிதம்’ த்³ரக்ஷ்யத², (ய: பட²தி, ஸ பு³த்⁴யதாம்’)
Wenn ihr nun sehen werdet den Greuel der Verwüstung, davon gesagt ist durch den Propheten Daniel, daß er stehet an der heiligen Stätte (wer das lieset, der merke darauf!),
16 ததா³நீம்’ யே யிஹூதீ³யதே³ஸே² திஷ்ட²ந்தி, தே பர்வ்வதேஷு பலாயந்தாம்’|
alsdann fliehe auf die Berge, wer im jüdischen Lande ist;
17 ய: கஸ்²சித்³ க்³ரு’ஹப்ரு’ஷ்டே² திஷ்ட²தி, ஸ க்³ரு’ஹாத் கிமபி வஸ்த்வாநேதும் அதே⁴ நாவரோஹேத்|
und wer auf dem Dach ist, der steige nicht hernieder, etwas aus seinem Hause zu holen;
18 யஸ்²ச க்ஷேத்ரே திஷ்ட²தி, ஸோபி வஸ்த்ரமாநேதும்’ பராவ்ரு’த்ய ந யாயாத்|
und wer auf dem Felde ist, der kehre nicht um, seine Kleider zu holen.
19 ததா³நீம்’ க³ர்பி⁴ணீஸ்தந்யபாயயித்ரீணாம்’ து³ர்க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி|
Wehe aber den Schwangern und Säugerinnen zu der Zeit!
20 அதோ யஷ்மாகம்’ பலாயநம்’ ஸீ²தகாலே விஸ்²ராமவாரே வா யந்ந ப⁴வேத், தத³ர்த²ம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்|
Bittet aber, daß eure Flucht nicht geschehe im Winter oder am Sabbat,
21 ஆ ஜக³தா³ரம்பா⁴த்³ ஏதத்காலபர்ய்யநந்தம்’ யாத்³ரு’ஸ²: கதா³பி நாப⁴வத் ந ச ப⁴விஷ்யதி தாத்³ரு’ஸோ² மஹாக்லேஸ²ஸ்ததா³நீம் உபஸ்தா²ஸ்யதி|
Denn es wird alsdann eine große Trübsal sein, als nicht gewesen ist von Anfang der Welt bisher und als auch nicht werden wird.
22 தஸ்ய க்லேஸ²ஸ்ய ஸமயோ யதி³ ஹ்ஸ்வோ ந க்ரியேத, தர்ஹி கஸ்யாபி ப்ராணிநோ ரக்ஷணம்’ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்நுயாத், கிந்து மநோநீதமநுஜாநாம்’ க்ரு’தே ஸ காலோ ஹ்ஸ்வீகரிஷ்யதே|
Und wo diese Tage nicht würden verkürzt, so würde kein Mensch selig; aber um der Auserwählten willen werden die Tage verkürzt.
23 அபரஞ்ச பஸ்²யத, க்²ரீஷ்டோ(அ)த்ர வித்³யதே, வா தத்ர வித்³யதே, ததா³நீம்’ யதீ³ கஸ்²சித்³ யுஷ்மாந இதி வாக்யம்’ வத³தி, ததா²பி தத் ந ப்ரதீத்|
So alsdann jemand zu euch wird sagen: Siehe, hier ist Christus oder da! so sollt ihr's nicht glauben.
24 யதோ பா⁴க்தக்²ரீஷ்டா பா⁴க்தப⁴விஷ்யத்³வாதி³நஸ்²ச உபஸ்தா²ய யாநி மஹந்தி லக்ஷ்மாணி சித்ரகர்ம்மாணி ச ப்ரகாஸ²யிஷ்யந்தி, தை ர்யதி³ ஸம்ப⁴வேத் தர்ஹி மநோநீதமாநவா அபி ப்⁴ராமிஷ்யந்தே|
Denn es werden falsche Christi und falsche Propheten aufstehen und große Zeichen und Wunder tun, daß verführet werden in den Irrtum (wo es möglich wäre) auch die Auserwählten.
25 பஸ்²யத, க⁴டநாத: பூர்வ்வம்’ யுஷ்மாந் வார்த்தாம் அவாதி³ஷம்|
Siehe, ich hab's euch zuvor gesagt!
26 அத: பஸ்²யத, ஸ ப்ராந்தரே வித்³யத இதி வாக்யே கேநசித் கதி²தேபி ப³ஹி ர்மா க³ச்ச²த, வா பஸ்²யத, ஸோந்த: புரே வித்³யதே, ஏதத்³வாக்ய உக்தேபி மா ப்ரதீத|
Darum wenn sie zu euch sagen werden: Siehe, er ist in der Wüste! so gehet nicht hinaus; siehe, er ist in der Kammer! so glaubt nicht.
27 யதோ யதா² வித்³யுத் பூர்வ்வதி³ஸோ² நிர்க³த்ய பஸ்²சிமதி³ஸ²ம்’ யாவத் ப்ரகாஸ²தே, ததா² மாநுஷபுத்ரஸ்யாப்யாக³மநம்’ ப⁴விஷ்யதி|
Denn gleichwie der Blitz ausgehet vom Aufgang und scheinet bis zum Niedergang, also wird auch sein die Zukunft des Menschensohnes.
28 யத்ர ஸ²வஸ்திஷ்ட²தி, தத்ரேவ க்³ரு’த்⁴ரா மிலந்தி|
Wo aber ein Aas ist, da sammeln sich die Adler.
29 அபரம்’ தஸ்ய க்லேஸ²ஸமயஸ்யாவ்யவஹிதபரத்ர ஸூர்ய்யஸ்ய தேஜோ லோப்ஸ்யதே, சந்த்³ரமா ஜ்யோஸ்நாம்’ ந கரிஷ்யதி, நப⁴ஸோ நக்ஷத்ராணி பதிஷ்யந்தி, க³க³ணீயா க்³ரஹாஸ்²ச விசலிஷ்யந்தி|
Bald aber nach der Trübsal derselbigen Zeit werden Sonne und Mond den Schein verlieren, und die Sterne werden vom Himmel fallen, und die Kräfte der Himmel werden sich bewegen.
30 ததா³நீம் ஆகாஸ²மத்⁴யே மநுஜஸுதஸ்ய லக்ஷ்ம த³ர்ஸி²ஷ்யதே, ததோ நிஜபராக்ரமேண மஹாதேஜஸா ச மேகா⁴ரூட⁴ம்’ மநுஜஸுதம்’ நப⁴ஸாக³ச்ச²ந்தம்’ விலோக்ய ப்ரு’தி²வ்யா: ஸர்வ்வவம்’ஸீ²யா விலபிஷ்யந்தி|
Und alsdann wird erscheinen das Zeichen des Menschensohnes am Himmel. Und alsdann werden heulen alle Geschlechter auf Erden und werden sehen kommen des Menschen Sohn in den Wolken des Himmels mit großer Kraft und HERRLIchkeit.
31 ததா³நீம்’ ஸ மஹாஸ²ப்³தா³யமாநதூர்ய்யா வாத³காந் நிஜதூ³தாந் ப்ரஹேஷ்யதி, தே வ்யோம்ந ஏகஸீமாதோ(அ)பரஸீமாம்’ யாவத் சதுர்தி³ஸ²ஸ்தஸ்ய மநோநீதஜநாந் ஆநீய மேலயிஷ்யந்தி|
Und er wird senden seine Engel mit hellen Posaunen, und sie werden sammeln seine Auserwählten von den vier Winden, von einem Ende des Himmels zu dem andern.
32 உடு³ம்ப³ரபாத³பஸ்ய த்³ரு’ஷ்டாந்தம்’ ஸி²க்ஷத்⁴வம்’; யதா³ தஸ்ய நவீநா: ஸா²கா² ஜாயந்தே, பல்லவாதி³ஸ்²ச நிர்க³ச்ச²தி, ததா³ நிதா³க⁴கால: ஸவிதோ⁴ ப⁴வதீதி யூயம்’ ஜாநீத²;
An dem Feigenbaum lernet ein Gleichnis. Wenn sein Zweig jetzt saftig wird und Blätter gewinnet, so wisset ihr, daß der Sommer nahe ist.
33 தத்³வத்³ ஏதா க⁴டநா த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸ ஸமயோ த்³வார உபாஸ்தா²த்³ இதி ஜாநீத|
Also auch, wenn ihr das alles sehet, so wisset, daß es nahe vor der Tür ist.
34 யுஷ்மாநஹம்’ தத்²யம்’ வதா³மி, இதா³நீந்தநஜநாநாம்’ க³மநாத் பூர்வ்வமேவ தாநி ஸர்வ்வாணி க⁴டிஷ்யந்தே|
Wahrlich, ich sage euch, dies Geschlecht wird nicht vergehen, bis daß dieses alles geschehe.
35 நபோ⁴மேதி³ந்யோ ர்லுப்தயோரபி மம வாக் கதா³பி ந லோப்ஸ்யதே|
Himmel und Erde werden vergehen, aber meine Worte werden nicht vergehen.
36 அபரம்’ மம தாதம்’ விநா மாநுஷ: ஸ்வர்க³ஸ்தோ² தூ³தோ வா கோபி தத்³தி³நம்’ தத்³த³ண்ட³ஞ்ச ந ஜ்ஞாபயதி|
Von dem Tage aber und von der Stunde weiß niemand, auch die Engel nicht im Himmel, sondern allein mein Vater.
37 அபரம்’ நோஹே வித்³யமாநே யாத்³ரு’ஸ²மப⁴வத் தாத்³ரு’ஸ²ம்’ மநுஜஸுதஸ்யாக³மநகாலேபி ப⁴விஷ்யதி|
Gleich aber wie es zu der Zeit Noahs war, also wird auch sein die Zukunft des Menschensohnes.
38 ப²லதோ ஜலாப்லாவநாத் பூர்வ்வம்’ யத்³தி³நம்’ யாவத் நோஹ: போதம்’ நாரோஹத், தாவத்காலம்’ யதா² மநுஷ்யா போ⁴ஜநே பாநே விவஹநே விவாஹநே ச ப்ரவ்ரு’த்தா ஆஸந்;
Denn gleichwie sie waren in den Tagen vor der Sintflut: sie aßen, sie tranken, sie freieten und ließen sich freien bis an den Tag, da Noah zu der Arche einging,
39 அபரம் ஆப்லாவிதோயமாக³த்ய யாவத் ஸகலமநுஜாந் ப்லாவயித்வா நாநயத், தாவத் தே யதா² ந விதா³மாஸு: , ததா² மநுஜஸுதாக³மநேபி ப⁴விஷ்யதி|
und sie achteten's nicht, bis die Sintflut kam und nahm sie alle dahin: also wird auch sein die Zukunft des Menschensohnes.
40 ததா³ க்ஷேத்ரஸ்தி²தயோர்த்³வயோரேகோ தா⁴ரிஷ்யதே, அபரஸ்த்யாஜிஷ்யதே|
Dann werden zwei auf dem Felde sein; einer wird angenommen und der andere wird verlassen werden.
41 ததா² பேஷண்யா பிம்’ஷத்யோருப⁴யோ ர்யோஷிதோரேகா தா⁴ரிஷ்யதே(அ)பரா த்யாஜிஷ்யதே|
Zwo werden mahlen auf der Mühle; eine wird angenommen und die andere wird verlassen werden.
42 யுஷ்மாகம்’ ப்ரபு⁴: கஸ்மிந் த³ண்ட³ ஆக³மிஷ்யதி, தத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்நாவக³ம்யதே, தஸ்மாத் ஜாக்³ரத: ஸந்தஸ்திஷ்ட²த|
Darum wachet! Denn ihr wisset nicht, welche Stunde euer HERR kommen wird.
43 குத்ர யாமே ஸ்தேந ஆக³மிஷ்யதீதி சேத்³ க்³ரு’ஹஸ்தோ² ஜ்ஞாதும் அஸ²க்ஷ்யத், தர்ஹி ஜாக³ரித்வா தம்’ ஸந்தி⁴ம்’ கர்த்திதும் அவாரயிஷ்யத் தத்³ ஜாநீத|
Das sollt ihr aber wissen: Wenn ein Hausvater wüßte, welche Stunde der Dieb kommen wollte, so würde er ja wachen und nicht in sein Haus brechen lassen.
44 யுஷ்மாபி⁴ரவதீ⁴யதாம்’, யதோ யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்ர ந பு³த்⁴யதே, தத்ரைவ த³ண்டே³ மநுஜஸுத ஆயாஸ்யதி|
Darum seid ihr auch bereit; denn des Menschen Sohn wird kommen zu einer Stunde, da ihr nicht meinet.
45 ப்ரபு⁴ ர்நிஜபரிவாராந் யதா²காலம்’ போ⁴ஜயிதும்’ யம்’ தா³ஸம் அத்⁴யக்ஷீக்ரு’த்ய ஸ்தா²பயதி, தாத்³ரு’ஸோ² விஸ்²வாஸ்யோ தீ⁴மாந் தா³ஸ: க: ?
Welcher ist aber nun ein treuer und kluger Knecht, den sein HERR gesetzt hat über sein Gesinde, daß er ihnen zu rechter Zeit Speise gebe?
46 ப்ரபு⁴ராக³த்ய யம்’ தா³ஸம்’ ததா²சரந்தம்’ வீக்ஷதே, ஸஏவ த⁴ந்ய: |
Selig ist der Knecht, wenn sein HERR kommt und findet ihn also tun!
47 யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ வதா³மி, ஸ தம்’ நிஜஸர்வ்வஸ்வஸ்யாதி⁴பம்’ கரிஷ்யதி|
Wahrlich, ich sage euch, er wird ihn über alle seine Güter setzen.
48 கிந்து ப்ரபு⁴ராக³ந்தும்’ விலம்ப³த இதி மநஸி சிந்தயித்வா யோ து³ஷ்டோ தா³ஸோ
So aber jener, der böse Knecht, wird in seinem Herzen sagen: Mein HERR kommt noch lange nicht,
49 (அ)பரதா³ஸாந் ப்ரஹர்த்தும்’ மத்தாநாம்’ ஸங்கே³ போ⁴க்தும்’ பாதுஞ்ச ப்ரவர்த்ததே,
und fähet an zu schlagen seine Mitknechte, isset und trinket mit den Trunkenen:
50 ஸ தா³ஸோ யதா³ நாபேக்ஷதே, யஞ்ச த³ண்ட³ம்’ ந ஜாநாதி, தத்காலஏவ தத்ப்ரபு⁴ருபஸ்தா²ஸ்யதி|
so wird der HERR desselbigen Knechts kommen an dem Tage, des er sich nicht versiehet, und zu der Stunde, die er nicht meinet,
51 ததா³ தம்’ த³ண்ட³யித்வா யத்ர ஸ்தா²நே ரோத³நம்’ த³ந்தக⁴ர்ஷணஞ்சாஸாதே, தத்ர கபடிபி⁴: ஸாகம்’ தத்³த³ஸா²ம்’ நிரூபயிஷ்யதி|
und wird ihn zerscheitern und wird ihm seinen Lohn geben mit den Heuchlern. Da wird sein Heulen und Zähneklappen.
