மதி²: 21
1 அநந்தரம்’ தேஷு யிரூஸா²லம்நக³ரஸ்ய ஸமீபவேர்த்திநோ ஜைதுநநாமகத⁴ராத⁴ரஸ்ய ஸமீபஸ்த்²திம்’ பை³த்ப²கி³க்³ராமம் ஆக³தேஷு, யீஸு²: ஸி²ஷ்யத்³வயம்’ ப்ரேஷயந் ஜகா³த³,
And, when they drew near unto Jerusalem, and came unto Bethphage, unto the Mount of Olives, then, Jesus sent forth two disciples;
2 யுவாம்’ ஸம்முக²ஸ்த²க்³ராமம்’ க³த்வா ப³த்³தா⁴ம்’ யாம்’ ஸவத்ஸாம்’ க³ர்த்³த³பீ⁴ம்’ ஹடா²த் ப்ராப்ஸ்யத²: , தாம்’ மோசயித்வா மத³ந்திகம் ஆநயதம்’|
saying unto them—Be going into the village that is over against you, and, straightway, ye shall find an ass, bound, and a colt with her, —loose them, and lead them unto me.
3 தத்ர யதி³ கஸ்²சித் கிஞ்சித்³ வக்ஷ்யதி, தர்ஹி வதி³ஷ்யத²: , ஏதஸ்யாம்’ ப்ரபோ⁴: ப்ரயோஜநமாஸ்தே, தேந ஸ தத்க்ஷணாத் ப்ரஹேஷ்யதி|
And, if anyone, unto you, say aught, ye shall say—Their Lord, hath, need, —and, straightway, he will send them.
4 ஸீயோந: கந்யகாம்’ யூயம்’ பா⁴ஷத்⁴வமிதி பா⁴ரதீம்’| பஸ்²ய தே நம்ரஸீ²ல: ஸந் ந்ரு’ப ஆருஹ்ய க³ர்த³பீ⁴ம்’| அர்தா²தா³ருஹ்ய தத்³வத்ஸமாயாஸ்யதி த்வத³ந்திகம்’|
But, this, hath come to pass, that it might be fulfilled, which was spoken through the prophet, saying:
5 ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோக்தம்’ வசநமித³ம்’ ததா³ ஸப²லமபூ⁴த்|
Tell ye the daughter of Zion, Lo! thy King, is coming unto thee, meek and mounted upon an ass, and upon a colt the foal of a toiling ass.
6 அநந்தரம்’ தௌ ஸ்²ஷ்யி யீஸோ² ர்யதா²நிதே³ஸ²ம்’ தம்’ க்³ராமம்’ க³த்வா
And the disciples, went, and did as Jesus directed them;
7 க³ர்த³பீ⁴ம்’ தத்³வத்ஸஞ்ச ஸமாநீதவந்தௌ, பஸ்²சாத் தது³பரி ஸ்வீயவஸநாநீ பாதயித்வா தமாரோஹயாமாஸது: |
and led the ass and the colt, and laid upon them their garments, and he took his seat upon them.
8 ததோ ப³ஹவோ லோகா நிஜவஸநாநி பதி² ப்ரஸாரயிதுமாரேபி⁴ரே, கதிபயா ஜநாஸ்²ச பாத³பபர்ணாதி³கம்’ சி²த்வா பதி² விஸ்தாரயாமாஸு: |
And, the chief multitude, spread their own mantles in the way, and, others, were cutting off young branches from the trees, and spreading them in the way;
9 அக்³ரகா³மிந: பஸ்²சாத்³கா³மிநஸ்²ச மநுஜா உச்சைர்ஜய ஜய தா³யூத³: ஸந்தாநேதி ஜக³து³: பரமேஸ்²வரஸ்ய நாம்நா ய ஆயாதி ஸ த⁴ந்ய: , ஸர்வ்வோபரிஸ்த²ஸ்வர்கே³பி ஜயதி|
and the multitudes, they who were going before him and they who were following after, were crying aloud, saying—Hosanna! to the Son of David, Blessed is he that is coming in the name of the Lord, Hosanna in the highest.
10 இத்த²ம்’ தஸ்மிந் யிரூஸா²லமம்’ ப்ரவிஷ்டே கோ(அ)யமிதி கத²நாத் க்ரு’த்ஸ்நம்’ நக³ரம்’ சஞ்சலமப⁴வத்|
And, when he entered into Jerusalem, all the city was startled, saying—Who is this?
11 தத்ர லோகோ: கத²யாமாஸு: , ஏஷ கா³லீல்ப்ரதே³ஸீ²ய-நாஸரதீய-ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ யீஸு²: |
And, the multitudes, were saying—This, is the prophet Jesus, —He from Nazareth of Galilee.
12 அநந்தரம்’ யீஸு²ரீஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய தந்மத்⁴யாத் க்ரயவிக்ரயிணோ வஹிஸ்²சகார; வணிஜாம்’ முத்³ராஸநாநீ கபோதவிக்ரயிணாஞ்சஸநாநீ ச ந்யுவ்ஜயாமாஸ|
And Jesus entered into the temple, and cast out all who were selling and buying in the temple, —and, the tables of the money-changers, he overthrew, and the seats of them who were selling doves;
13 அபரம்’ தாநுவாச, ஏஷா லிபிராஸ்தே, "மம க்³ரு’ஹம்’ ப்ரார்த²நாக்³ரு’ஹமிதி விக்²யாஸ்யதி", கிந்து யூயம்’ தத்³ த³ஸ்யூநாம்’ க³ஹ்வரம்’ க்ரு’தவந்த: |
and saith unto them—It is written, My house, a house of prayer, shall be called; but, ye, are making it, A den of robbers!
14 தத³நந்தரம் அந்த⁴க²ஞ்சலோகாஸ்தஸ்ய ஸமீபமாக³தா: , ஸ தாந் நிராமயாந் க்ரு’தவாந்|
And there came unto him blind and lame, in the temple, and he cured them.
15 யதா³ ப்ரதா⁴நயாஜகா அத்⁴யாபகாஸ்²ச தேந க்ரு’தாந்யேதாநி சித்ரகர்ம்மாணி த³த்³ரு’ஸு²: , ஜய ஜய தா³யூத³: ஸந்தாந, மந்தி³ரே பா³லகாநாம் ஏதாத்³ரு’ஸ²ம் உச்சத்⁴வநிம்’ ஸு²ஸ்²ருவுஸ்²ச, ததா³ மஹாக்ருத்³தா⁴ ப³பூ⁴வ: ,
But the Chief-priests and the Scribes, seeing, the marvels that he wrought, and the boys who were crying aloud in the temple, and saying, Hosanna to the Son of David! were greatly displeased;
16 தம்’ பப்ரச்சு²ஸ்²ச, இமே யத்³ வத³ந்தி, தத் கிம்’ த்வம்’ ஸ்²ரு’ணோஷி? ததோ யீஸு²ஸ்தாந் அவோசத், ஸத்யம்; ஸ்தந்யபாயிஸி²ஸூ²நாஞ்ச பா³லகாநாஞ்ச வக்த்ரத: | ஸ்வகீயம்’ மஹிமாநம்’ த்வம்’ ஸம்’ப்ரகாஸ²யஸி ஸ்வயம்’| ஏதத்³வாக்யம்’ யூயம்’ கிம்’ நாபட²த?
and said unto him—Hearest thou what these are saying? And, Jesus, saith unto them—Yea: Have ye never read, Out of the mouth of babes and sucklings, hast thou prepared praise?
17 ததஸ்தாந் விஹாய ஸ நக³ராத்³ பை³த²நியாக்³ராமம்’ க³த்வா தத்ர ரஜநீம்’ யாபயாமாஸ|
And, leaving them behind, he went forth outside the city into Bethany, and spent the night there.
18 அநந்தரம்’ ப்ரபா⁴தே ஸதி யீஸு²: புநரபி நக³ரமாக³ச்ச²ந் க்ஷுதா⁴ர்த்தோ ப³பூ⁴வ|
And, early, returning into the city, he hungered;
19 ததோ மார்க³பார்ஸ்²வ உடு³ம்ப³ரவ்ரு’க்ஷமேகம்’ விலோக்ய தத்ஸமீபம்’ க³த்வா பத்ராணி விநா கிமபி ந ப்ராப்ய தம்’ பாத³பம்’ ப்ரோவாச, அத்³யாரப்⁴ய கதா³பி த்வயி ப²லம்’ ந ப⁴வது; தேந தத்க்ஷணாத் ஸ உடு³ம்ப³ரமாஹீருஹ: ஸு²ஷ்கதாம்’ க³த: | (aiōn g165)
and, seeing one fig-tree by the way, he came up to it, and nothing, found he thereon, save leaves only, —and he saith unto it—No more, from thee, let fruit spring forth, unto times age-abiding, —and the fig-tree, instantly withered away. (aiōn g165)
20 தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஸி²ஷ்யா ஆஸ்²சர்ய்யம்’ விஜ்ஞாய கத²யாமாஸு: , ஆ: , உடு³ம்வரபாத³போ(அ)திதூர்ணம்’ ஸு²ஷ்கோ(அ)ப⁴வத்|
And the disciples, seeing it, marvelled, saying—How instantly, did the fig-tree wither away.
21 ததோ யீஸு²ஸ்தாநுவாச, யுஷ்மாநஹம்’ ஸத்யம்’ வதா³மி, யதி³ யூயமஸந்தி³க்³தா⁴: ப்ரதீத², தர்ஹி யூயமபி கேவலோடு³ம்வரபாத³பம்’ ப்ரதீத்த²ம்’ கர்த்தும்’ ஸ²க்ஷ்யத², தந்ந, த்வம்’ சலித்வா ஸாக³ரே பதேதி வாக்யம்’ யுஷ்மாபி⁴ரஸ்மிந ஸை²லே ப்ரோக்தேபி ததை³வ தத்³ க⁴டிஷ்யதே|
And Jesus, answering, said unto them—Verily, I say unto you, If ye have faith, and do not doubt, not only, this of the fig-tree, shall ye do, —but, even if, unto this mountain, ye shall say, Be lifted up, and be cast into the sea, it shall be done.
22 ததா² விஸ்²வஸ்ய ப்ரார்த்²ய யுஷ்மாபி⁴ ர்யத்³ யாசிஷ்யதே, ததே³வ ப்ராப்ஸ்யதே|
And, all things whatsoever ye shall ask in prayer, believing, ye shall receive.
23 அநந்தரம்’ மந்தி³ரம்’ ப்ரவிஸ்²யோபதே³ஸ²நஸமயே தத்ஸமீபம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா: ப்ராசீநலோகாஸ்²சாக³த்ய பப்ரச்சு²: , த்வயா கேந ஸாமர்த்²யநைதாநி கர்ம்மாணி க்ரியந்தே? கேந வா துப்⁴யமேதாநி ஸாமர்த்²யாநி த³த்தாநி?
And, when he, entered, the temple, the Chief-priests and the Elders of the people, came unto him as he was teaching, saying, By what authority, these things, art thou doing? and, who, to thee, gave, this authority?
24 ததோ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த், அஹமபி யுஷ்மாந் வாசமேகாம்’ ப்ரு’ச்சா²மி, யதி³ யூயம்’ தது³த்தரம்’ தா³தும்’ ஸ²க்ஷ்யத², ததா³ கேந ஸாமர்த்²யேந கர்ம்மாண்யேதாநி கரோமி, தத³ஹம்’ யுஷ்மாந் வக்ஷ்யாமி|
And, making answer, Jesus said unto them—I also, will ask, you, one thing, —which if ye tell me, I also, will tell, you, by what authority, these things, I am doing: —
25 யோஹநோ மஜ்ஜநம்’ கஸ்யாஜ்ஞயாப⁴வத்? கிமீஸ்²வரஸ்ய மநுஷ்யஸ்ய வா? ததஸ்தே பரஸ்பரம்’ விவிச்ய கத²யாமாஸு: , யதீ³ஸ்²வரஸ்யேதி வதா³மஸ்தர்ஹி யூயம்’ தம்’ குதோ ந ப்ரத்யைத? வாசமேதாம்’ வக்ஷ்யதி|
The immersion by John, whence was it? Of heaven, or of men? But, they, began to deliberate among themselves, saying—If we say, Of heaven; He will say unto us, Wherefore then did ye not believe him?
26 மநுஷ்யஸ்யேதி வக்துமபி லோகேப்⁴யோ பி³பீ⁴ம: , யத: ஸர்வ்வைரபி யோஹந் ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³தி ஜ்ஞாயதே|
But, if we say, Of men, we fear the multitude, for, all, as a prophet, are holding John.
27 தஸ்மாத் தே யீஸு²ம்’ ப்ரத்யவத³ந், தத்³ வயம்’ ந வித்³ம: | ததா³ ஸ தாநுக்தவாந், தர்ஹி கேந ஸாமரத்²யேந கர்ம்மாண்யேதாந்யஹம்’ கரோமி, தத³ப்யஹம்’ யுஷ்மாந் ந வக்ஷ்யாமி|
And, making answer to Jesus, they said—We know not. He also, said unto them—Neither do, I, tell, you, by what authority, these things, I am doing.
28 கஸ்யசிஜ்ஜநஸ்ய த்³வௌ ஸுதாவாஸ்தாம்’ ஸ ஏகஸ்ய ஸுதஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ஜகா³த³, ஹே ஸுத, த்வமத்³ய மம த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரே கர்ம்ம கர்தும்’ வ்ரஜ|
But how, to you, doth it seem? A man, had two sons: coming unto the first, he said, Son! go thy way, to-day, be working in the vineyard.
29 தத: ஸ உக்தவாந், ந யாஸ்யாமி, கிந்து ஸே²ஷே(அ)நுதப்ய ஜகா³ம|
And, he, answering, said, I, sir! and went not;
30 அநந்தரம்’ ஸோந்யஸுதஸ்ய ஸமீபம்’ க³த்வா ததை²வ கத்²திவாந்; தத: ஸ ப்ரத்யுவாச, மஹேச்ச² யாமி, கிந்து ந க³த: |
And, coming unto the second, he spake, in like manner, —and, he, answering, said, I will not: afterwards, smitten with regret, he went.
31 ஏதயோ: புத்ரயோ ர்மத்⁴யே பிதுரபி⁴மதம்’ கேந பாலிதம்’? யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ பு³த்⁴யதே? ததஸ்தே ப்ரத்யூசு: , ப்ரத²மேந புத்ரேண| ததா³நீம்’ யீஸு²ஸ்தாநுவாச, அஹம்’ யுஷ்மாந் தத்²யம்’ வதா³மி, சண்டா³லா க³ணிகாஸ்²ச யுஷ்மாகமக்³ரத ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யம்’ ப்ரவிஸ²ந்தி|
Which of the two, did the will of the father? They say, The latter. Jesus saith unto them—Verily, I say unto you, the tax-collectors and the harlots, are going before you, into the kingdom of God;
32 யதோ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம்’ யோஹநி த⁴ர்ம்மபதே²நாக³தே யூயம்’ தம்’ ந ப்ரதீத², கிந்து சண்டா³லா க³ணிகாஸ்²ச தம்’ ப்ரத்யாயந், தத்³ விலோக்யாபி யூயம்’ ப்ரத்யேதும்’ நாகி²த்³யத்⁴வம்’|
For John came unto you, in a way of righteousness, and ye believed him not, —but, the tax-collectors and the harlots, believed him; and, ye, seeing it, were not even smitten with regret, afterwards, so as to believe him.
33 அபரமேகம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தம்’ ஸ்²ரு’ணுத, கஸ்²சித்³ க்³ரு’ஹஸ்த²: க்ஷேத்ரே த்³ராக்ஷாலதா ரோபயித்வா தச்சதுர்தி³க்ஷு வாரணீம்’ விதா⁴ய தந்மத்⁴யே த்³ராக்ஷாயந்த்ரம்’ ஸ்தா²பிதவாந், மாஞ்சஞ்ச நிர்ம்மிதவாந், தத: க்ரு’ஷகேஷு தத் க்ஷேத்ரம்’ ஸமர்ப்ய ஸ்வயம்’ தூ³ரதே³ஸ²ம்’ ஜகா³ம|
Another parable, hear ye: —A man there was, a householder, who planted a vineyard, and, a wall around it, placed, and digged in it a wine-vat, and built a tower, and let it out to husbandmen, —and left home.
34 தத³நந்தரம்’ ப²லஸமய உபஸ்தி²தே ஸ ப²லாநி ப்ராப்தும்’ க்ரு’ஷீவலாநாம்’ ஸமீபம்’ நிஜதா³ஸாந் ப்ரேஷயாமாஸ|
And, when the season of fruits drew near, He sent forth his servants unto the husbandmen to receive his fruits.
35 கிந்து க்ரு’ஷீவலாஸ்தஸ்ய தாந் தா³ஸேயாந் த்⁴ரு’த்வா கஞ்சந ப்ரஹ்ரு’தவந்த: , கஞ்சந பாஷாணைராஹதவந்த: , கஞ்சந ச ஹதவந்த: |
And the husbandmen, taking his servants, one, indeed, they beat, and, another, slew, —and, another, stoned.
36 புநரபி ஸ ப்ரபு⁴: ப்ரத²மதோ(அ)தி⁴கதா³ஸேயாந் ப்ரேஷயாமாஸ, கிந்து தே தாந் ப்ரத்யபி ததை²வ சக்ரு: |
Again, sent he forth other servants, more than the first, and they did unto them, likewise.
37 அநந்தரம்’ மம ஸுதே க³தே தம்’ ஸமாத³ரிஷ்யந்தே, இத்யுக்த்வா ஸே²ஷே ஸ நிஜஸுதம்’ தேஷாம்’ ஸந்நிதி⁴ம்’ ப்ரேஷயாமாஸ|
Afterwards, however, he sent forth unto them his son, saying, —They will pay deference unto my son!
38 கிந்து தே க்ரு’ஷீவலா: ஸுதம்’ வீக்ஷ்ய பரஸ்பரம் இதி மந்த்ரயிதும் ஆரேபி⁴ரே, அயமுத்தராதி⁴காரீ வயமேநம்’ நிஹத்யாஸ்யாதி⁴காரம்’ ஸ்வவஸீ²கரிஷ்யாம: |
But, the husbandmen, seeing the son, said among themselves, —This, is, the heir: Come on! Let us slay him, and have his inheritance.
39 பஸ்²சாத் தே தம்’ த்⁴ரு’த்வா த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ராத்³ ப³ஹி: பாதயித்வாப³தி⁴ஷு: |
And, taking him, they cast him forth outside the vineyard, —and slew him.
40 யதா³ ஸ த்³ராக்ஷாக்ஷேத்ரபதிராக³மிஷ்யதி, ததா³ தாந் க்ரு’ஷீவலாந் கிம்’ கரிஷ்யதி?
When therefore the master of the vineyard shall come, what will he do unto those husbandmen?
41 ததஸ்தே ப்ரத்யவத³ந், தாந் கலுஷிணோ தா³ருணயாதநாபி⁴ராஹநிஷ்யதி, யே ச ஸமயாநுக்ரமாத் ப²லாநி தா³ஸ்யந்தி, தாத்³ரு’ஸே²ஷு க்ரு’ஷீவலேஷு க்ஷேத்ரம்’ ஸமர்பயிஷ்யதி|
They say unto him—Miserable men! Miserably, will he destroy them; and will let out, the vineyard, to other husbandmen, who will render unto him the fruits in their seasons.
42 ததா³ யீஸு²நா தே க³தி³தா: , க்³ரஹணம்’ ந க்ரு’தம்’ யஸ்ய பாஷாணஸ்ய நிசாயகை: | ப்ரதா⁴நப்ரஸ்தர: கோணே ஸஏவ ஸம்’ப⁴விஷ்யதி| ஏதத் பரேஸி²து: கர்ம்மாஸ்மத்³ரு’ஷ்டாவத்³பு⁴தம்’ ப⁴வேத்| த⁴ர்ம்மக்³ரந்தே² லிகி²தமேதத்³வசநம்’ யுஷ்மாபி⁴: கிம்’ நாபாடி²?
Jesus saith unto them—Have ye, never, read in the Scriptures, A stone which the builders rejected, the same, hath become, head of the corner: From the Lord, hath this come to pass, and is marvellous in our eyes.
43 தஸ்மாத³ஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி, யுஷ்மத்த ஈஸ்²வரீயராஜ்யமபநீய ப²லோத்பாத³யித்ரந்யஜாதயே தா³யிஷ்யதே|
Wherefore I say unto you, The kingdom of God, will be taken away from you, and given to a nation bringing forth the fruits thereof:
44 யோ ஜந ஏதத்பாஷாணோபரி பதிஷ்யதி, தம்’ ஸ ப⁴ம்’க்ஷ்யதே, கிந்த்வயம்’ பாஷாணோ யஸ்யோபரி பதிஷ்யதி, தம்’ ஸ தூ⁴லிவத் சூர்ணீகரிஷ்யதி|
[And, he that falleth on this stone, will be sorely bruised; but, on whomsoever it may fall, it will utterly destroy him.]
45 ததா³நீம்’ ப்ராத⁴நயாஜகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச தஸ்யேமாம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா ஸோ(அ)ஸ்மாநுத்³தி³ஸ்²ய கதி²தவாந், இதி விஜ்ஞாய தம்’ த⁴ர்த்தும்’ சேஷ்டிதவந்த: ;
And the Chief-priests and the Pharisees, hearing his parables, took note, that, concerning them, he was speaking.
46 கிந்து லோகேப்⁴யோ பி³ப்⁴யு: , யதோ லோகை: ஸ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³த்யஜ்ஞாயி|
And, seeking to secure him, they feared the multitudes; since, for a prophet, were they holding him.
