< லூக​: 7 >

1 தத​: பரம்’ ஸ லோகாநாம்’ கர்ணகோ³சரே தாந் ஸர்வ்வாந் உபதே³ஸா²ந் ஸமாப்ய யதா³ கப²ர்நாஹூம்புரம்’ ப்ரவிஸ²தி
Αφού δε ετελείωσε πάντας τους λόγους αυτού εις τας ακοάς του λαού, εισήλθεν εις Καπερναούμ.
2 ததா³ ஸ²தஸேநாபதே​: ப்ரியதா³ஸ ஏகோ ம்ரு’தகல்ப​: பீடி³த ஆஸீத்|
Εκατοντάρχου δε τινός δούλος, όστις ήτο πολύτιμος εις αυτόν, κακώς έχων έμελλε να αποθάνη.
3 அத​: ஸேநாபதி ர்யீஸோ² ர்வார்த்தாம்’ நிஸ²ம்ய தா³ஸஸ்யாரோக்³யகரணாய தஸ்யாக³மநார்த²ம்’ விநயகரணாய யிஹூதீ³யாந் கியத​: ப்ராச​: ப்ரேஷயாமாஸ|
Και ακούσας περί του Ιησού, απέστειλε προς αυτόν πρεσβυτέρους των Ιουδαίων, παρακαλών αυτόν να έλθη να διασώση τον δούλον αυτού.
4 தே யீஸோ²ரந்திகம்’ க³த்வா விநயாதிஸ²யம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே, ஸ ஸேநாபதி ர்ப⁴வதோநுக்³ரஹம்’ ப்ராப்தும் அர்ஹதி|
Οι δε ελθόντες προς τον Ιησούν, παρεκάλουν αυτόν επιμόνως, λέγοντες ότι είναι άξιος εκείνος, εις τον οποίον θέλεις κάμει τούτο·
5 யத​: ஸோஸ்மஜ்ஜாதீயேஷு லோகேஷு ப்ரீயதே ததா²ஸ்மத்க்ரு’தே ப⁴ஜநகே³ஹம்’ நிர்ம்மிதவாந்|
διότι αγαπά το έθνος υμών, και την συναγωγήν αυτός ωκοδόμησεν εις ημάς.
6 தஸ்மாத்³ யீஸு²ஸ்தை​: ஸஹ க³த்வா நிவேஸ²நஸ்ய ஸமீபம்’ ப்ராப, ததா³ ஸ ஸ²தஸேநாபதி ர்வக்ஷ்யமாணவாக்யம்’ தம்’ வக்தும்’ ப³ந்தூ⁴ந் ப்ராஹிணோத்| ஹே ப்ரபோ⁴ ஸ்வயம்’ ஸ்²ரமோ ந கர்த்தவ்யோ யத்³ ப⁴வதா மத்³கே³ஹமத்⁴யே பாதா³ர்பணம்’ க்ரியேத தத³ப்யஹம்’ நார்ஹாமி,
Ο δε Ιησούς επορεύετο μετ' αυτών. Ενώ δε απείχεν ήδη ου μακράν από της οικίας, έπεμψε προς αυτόν ο εκατόνταρχος φίλους, λέγων προς αυτόν· Κύριε, μη ενοχλείσαι· διότι δεν είμαι άξιος να εισέλθης υπό την στέγην μου·
7 கிஞ்சாஹம்’ ப⁴வத்ஸமீபம்’ யாதுமபி நாத்மாநம்’ யோக்³யம்’ பு³த்³த⁴வாந், ததோ ப⁴வாந் வாக்யமாத்ரம்’ வத³து தேநைவ மம தா³ஸ​: ஸ்வஸ்தோ² ப⁴விஷ்யதி|
όθεν ουδέ εμαυτόν έκρινα άξιον να έλθω προς σέ· αλλά ειπέ λόγον, και θέλει ιατρευθή ο δούλός μου.
8 யஸ்மாத்³ அஹம்’ பராதீ⁴நோபி மமாதீ⁴நா யா​: ஸேநா​: ஸந்தி தாஸாம் ஏகஜநம்’ ப்ரதி யாஹீதி மயா ப்ரோக்தே ஸ யாதி; தத³ந்யம்’ ப்ரதி ஆயாஹீதி ப்ரோக்தே ஸ ஆயாதி; ததா² நிஜதா³ஸம்’ ப்ரதி ஏதத் குர்வ்விதி ப்ரோக்தே ஸ ததே³வ கரோதி|
Διότι και εγώ είμαι άνθρωπος υποκείμενος εις εξουσίαν, έχων υπ' εμαυτόν στρατιώτας, και λέγω προς τούτον, Ύπαγε, και υπάγει; και προς άλλον, Έρχου, και έρχεται, και προς τον δούλον μου, Κάμε τούτο, και κάμνει.
9 யீஸு²ரித³ம்’ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா விஸ்மயம்’ யயௌ, முக²ம்’ பராவர்த்ய பஸ்²சாத்³வர்த்திநோ லோகாந் ப³பா⁴ஷே ச, யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி இஸ்ராயேலோ வம்’ஸ²மத்⁴யேபி விஸ்²வாஸமீத்³ரு’ஸ²ம்’ ந ப்ராப்நவம்’|
Ακούσας δε ταύτα ο Ιησούς εθαύμασεν αυτόν, και στραφείς προς τον όχλον τον ακολουθούντα αυτόν, είπε· Σας λέγω, Ουδέ εν τω Ισραήλ εύρον τοσαύτην πίστιν.
10 ததஸ்தே ப்ரேஷிதா க்³ரு’ஹம்’ க³த்வா தம்’ பீடி³தம்’ தா³ஸம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ த³த்³ரு’ஸு²​: |
Και υποστρέψαντες οι απεσταλμένοι εις τον οίκον, εύρον τον ασθενή δούλον υγιαίνοντα.
11 பரே(அ)ஹநி ஸ நாயீநாக்²யம்’ நக³ரம்’ ஜகா³ம தஸ்யாநேகே ஸி²ஷ்யா அந்யே ச லோகாஸ்தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யயு​: |
Την δε ακόλουθον ημέραν επορεύετο ο Ιησούς εις πόλιν ονομαζομένην Ναΐν· και συνεπορεύοντο μετ' αυτού ικανοί εκ των μαθητών αυτού και όχλος πολύς.
12 தேஷு தந்நக³ரஸ்ய த்³வாரஸந்நிதி⁴ம்’ ப்ராப்தேஷு கியந்தோ லோகா ஏகம்’ ம்ரு’தமநுஜம்’ வஹந்தோ நக³ரஸ்ய ப³ஹிர்யாந்தி, ஸ தந்மாதுரேகபுத்ரஸ்தந்மாதா ச வித⁴வா; தயா ஸார்த்³த⁴ம்’ தந்நக³ரீயா ப³ஹவோ லோகா ஆஸந்|
Ως δε επλησίασεν εις την πύλην της πόλεως, ιδού, εφέρετο έξω νεκρός υιός μονογενής της μητρός αυτού, και αύτη ήτο χήρα, και όχλος πολύς της πόλεως ήτο μετ' αυτής.
13 ப்ரபு⁴ஸ்தாம்’ விலோக்ய ஸாநுகம்ப​: கத²யாமாஸ, மா ரோதீ³​: | ஸ ஸமீபமித்வா க²ட்வாம்’ பஸ்பர்ஸ² தஸ்மாத்³ வாஹகா​: ஸ்த²கி³தாஸ்தம்யு​: ;
Και ιδών αυτήν ο Κύριος, εσπλαγχνίσθη δι' αυτήν και είπε προς αυτήν· Μη κλαίε·
14 ததா³ ஸ உவாச ஹே யுவமநுஷ்ய த்வமுத்திஷ்ட², த்வாமஹம் ஆஜ்ஞாபயாமி|
και πλησιάσας ήγγισε το νεκροκράββατον, οι δε βαστάζοντες εστάθησαν, και είπε· Νεανίσκε, προς σε λέγω, σηκώθητι.
15 தஸ்மாத் ஸ ம்ரு’தோ ஜநஸ்தத்க்ஷணமுத்தா²ய கதா²ம்’ ப்ரகதி²த​: ; ததோ யீஸு²ஸ்தஸ்ய மாதரி தம்’ ஸமர்பயாமாஸ|
Και ανεκάθησεν ο νεκρός και ήρχισε να λαλή, και έδωκεν αυτόν εις την μητέρα αυτού.
16 தஸ்மாத் ஸர்வ்வே லோகா​: ஸ²ஸ²ங்கிரே; ஏகோ மஹாப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ மத்⁴யே(அ)ஸ்மாகம் ஸமுதை³த், ஈஸ்²வரஸ்²ச ஸ்வலோகாநந்வக்³ரு’ஹ்லாத் கதா²மிமாம்’ கத²யித்வா ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ ஜக³து³​: |
Κατέλαβε δε άπαντας φόβος και εδόξαζον τον Θεόν, λέγοντες ότι προφήτης μέγας ηγέρθη εν ημίν, και ότι επεσκέφθη ο Θεός τον λαόν αυτού.
17 தத​: பரம்’ ஸமஸ்தம்’ யிஹூதா³தே³ஸ²ம்’ தஸ்ய சதுர்தி³க்ஸ்த²தே³ஸ²ஞ்ச தஸ்யைதத்கீர்த்தி ர்வ்யாநஸே²|
Και εξήλθεν ο λόγος ούτος περί αυτού εν όλη τη Ιουδαία και εν πάσι τοις περιχώροις.
18 தத​: பரம்’ யோஹந​: ஸி²ஷ்யேஷு தம்’ தத்³வ்ரு’த்தாந்தம்’ ஜ்ஞாபிதவத்ஸு
Και απήγγειλαν προς τον Ιωάννην οι μαθηταί αυτού περί πάντων τούτων.
19 ஸ ஸ்வஸி²ஷ்யாணாம்’ த்³வௌ ஜநாவாஹூய யீஸு²ம்’ ப்ரதி வக்ஷ்யமாணம்’ வாக்யம்’ வக்தும்’ ப்ரேஷயாமாஸ, யஸ்யாக³மநம் அபேக்ஷ்ய திஷ்டா²மோ வயம்’ கிம்’ ஸ ஏவ ஜநஸ்த்வம்’? கிம்’ வயமந்யமபேக்ஷ்ய ஸ்தா²ஸ்யாம​: ?
Και προσκαλέσας ο Ιωάννης δύο τινάς των μαθητών αυτού, έπεμψε προς τον Ιησούν, λέγων· Συ είσαι ο ερχόμενος, ή άλλον προσδοκώμεν;
20 பஸ்²சாத்தௌ மாநவௌ க³த்வா கத²யாமாஸது​: , யஸ்யாக³மநம் அபேக்ஷ்ய திஷ்டா²மோ வயம்’, கிம்’ ஸஏவ ஜநஸ்த்வம்’? கிம்’ வயமந்யமபேக்ஷ்ய ஸ்தா²ஸ்யாம​: ? கதா²மிமாம்’ துப்⁴யம்’ கத²யிதும்’ யோஹந் மஜ்ஜக ஆவாம்’ ப்ரேஷிதவாந்|
Και ελθόντες προς αυτόν οι άνθρωποι, είπον· Ιωάννης ο Βαπτιστής απέστειλεν ημάς προς σε, λέγων· Συ είσαι ο ερχόμενος, ή άλλον προσδοκώμεν;
21 தஸ்மிந் த³ண்டே³ யீஸூ²ரோகி³ணோ மஹாவ்யாதி⁴மதோ து³ஷ்டபூ⁴தக்³ரஸ்தாம்’ஸ்²ச ப³ஹூந் ஸ்வஸ்தா²ந் க்ரு’த்வா, அநேகாந்தே⁴ப்⁴யஸ்²சக்ஷும்’ஷி த³த்த்வா ப்ரத்யுவாச,
Εν αυτή δε τη ώρα εθεράπευσε πολλούς από νόσων και μαστίγων και πνευμάτων πονηρών, και εις τυφλούς πολλούς εχάρισε το βλέπειν.
22 யுவாம்’ வ்ரஜதம் அந்தா⁴ நேத்ராணி க²ஞ்ஜாஸ்²சரணாநி ச ப்ராப்நுவந்தி, குஷ்டி²ந​: பரிஷ்க்ரியந்தே, ப³தி⁴ரா​: ஸ்²ரவணாநி ம்ரு’தாஸ்²ச ஜீவநாநி ப்ராப்நுவந்தி, த³ரித்³ராணாம்’ ஸமீபேஷு ஸுஸம்’வாத³​: ப்ரசார்ய்யதே, யம்’ ப்ரதி விக்⁴நஸ்வரூபோஹம்’ ந ப⁴வாமி ஸ த⁴ந்ய​: ,
Και αποκριθείς ο Ιησούς, είπε προς αυτούς· Υπάγετε και απαγγείλατε προς τον Ιωάννην όσα είδετε και ηκούσατε· ότι τυφλοί αναβλέπουσι, χωλοί περιπατούσι, λεπροί καθαρίζονται, κωφοί ακούουσι, νεκροί εγείρονται, πτωχοί ευαγγελίζονται·
23 ஏதாநி யாநி பஸ்²யத²​: ஸ்²ரு’ணுத²ஸ்²ச தாநி யோஹநம்’ ஜ்ஞாபயதம்|
και μακάριος είναι όστις δεν σκανδαλισθή εν εμοί.
24 தயோ ர்தூ³தயோ ர்க³தயோ​: ஸதோ ர்யோஹநி ஸ லோகாந் வக்துமுபசக்ரமே, யூயம்’ மத்⁴யேப்ராந்தரம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ நிரக³மத? கிம்’ வாயுநா கம்பிதம்’ நட³ம்’?
Αφού δε ανεχώρησαν οι απεσταλμένοι του Ιωάννου, ήρχισε να λέγη προς τους όχλους περί του Ιωάννου· Τι εξήλθετε εις την έρημον να ίδητε; κάλαμον υπό ανέμου σαλευόμενον;
25 யூயம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ நிரக³மத? கிம்’ ஸூக்ஷ்மவஸ்த்ரபரிதா⁴யிநம்’ கமபி நரம்’? கிந்து யே ஸூக்ஷ்மம்ரு’து³வஸ்த்ராணி பரித³த⁴தி ஸூத்தமாநி த்³ரவ்யாணி பு⁴ஞ்ஜதே ச தே ராஜதா⁴நீஷு திஷ்ட²ந்தி|
Αλλά τι εξήλθετε να ίδητε; άνθρωπον ενδεδυμένον μαλακά ιμάτια; ιδού, οι λαμπρώς ενδεδυμένοι και τρυφώντες ευρίσκονται εν τοις βασιλικοίς παλατίοις.
26 தர்ஹி யூயம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ நிரக³மத? கிமேகம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நம்’? ததே³வ ஸத்யம்’ கிந்து ஸ புமாந் ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி ஸ்²ரேஷ்ட² இத்யஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி;
Αλλά τι εξήλθετε να ίδητε; προφήτην; Ναι, σας λέγω, και περισσότερον προφήτου.
27 பஸ்²ய ஸ்வகீயதூ³தந்து தவாக்³ர ப்ரேஷயாம்யஹம்’| க³த்வா த்வதீ³யமார்க³ந்து ஸ ஹி பரிஷ்கரிஷ்யதி| யத³ர்தே² லிபிரியம் ஆஸ்தே ஸ ஏவ யோஹந்|
Ούτος είναι, περί του οποίου είναι γεγραμμένον, Ιδού, εγώ αποστέλλω τον άγγελόν μου προ προσώπου σου, Όστις θέλει κατασκευάσει την οδόν σου έμπροσθέν σου.
28 அதோ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி ஸ்த்ரியா க³ர்ப்³ப⁴ஜாதாநாம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ மத்⁴யே யோஹநோ மஜ்ஜகாத் ஸ்²ரேஷ்ட²​: கோபி நாஸ்தி, தத்ராபி ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே ய​: ஸர்வ்வஸ்மாத் க்ஷுத்³ர​: ஸ யோஹநோபி ஸ்²ரேஷ்ட²​: |
Διότι σας λέγω, μεταξύ των γεννηθέντων εκ γυναικών ουδείς προφήτης είναι μεγαλήτερος Ιωάννου του βαπτιστού· πλην ο μικρότερος εν τη βασιλεία του Θεού είναι μεγαλήτερος αυτού.
29 அபரஞ்ச ஸர்வ்வே லோகா​: கரமஞ்சாயிநஸ்²ச தஸ்ய வாக்யாநி ஸ்²ருத்வா யோஹநா மஜ்ஜநேந மஜ்ஜிதா​: பரமேஸ்²வரம்’ நிர்தோ³ஷம்’ மேநிரே|
Και πας ο λαός ακούσας και οι τελώναι εδικαίωσαν τον Θεόν, βαπτισθέντες το βάπτισμα του Ιωάννου.
30 கிந்து பி²ரூஸி²நோ வ்யவஸ்தா²பகாஸ்²ச தேந ந மஜ்ஜிதா​: ஸ்வாந் ப்ரதீஸ்²வரஸ்யோபதே³ஸ²ம்’ நிஷ்ப²லம் அகுர்வ்வந்|
Οι δε Φαρισαίοι και οι νομικοί ηθέτησαν εις εαυτούς την βουλήν του Θεού, μη βαπτισθέντες υπ' αυτού.
31 அத² ப்ரபு⁴​: கத²யாமாஸ, இதா³நீந்தநஜநாந் கேநோபமாமி? தே கஸ்ய ஸத்³ரு’ஸா²​: ?
Και είπεν ο Κύριος· Με τι λοιπόν να ομοιώσω τους ανθρώπους της γενεάς ταύτης; και με τι είναι όμοιοι;
32 யே பா³லகா விபண்யாம் உபவிஸ்²ய பரஸ்பரம் ஆஹூய வாக்யமித³ம்’ வத³ந்தி, வயம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகடே வம்’ஸீ²ரவாதி³ஷ்ம, கிந்து யூயம்’ நாநர்த்திஷ்ட, வயம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகட அரோதி³ஷ்ம, கிந்து யுயம்’ ந வ்யலபிஷ்ட, பா³லகைரேதாத்³ரு’ஸை²ஸ்தேஷாம் உபமா ப⁴வதி|
Είναι όμοιοι με παιδία καθήμενα εν τη αγορά και φωνάζοντα προς άλληλα και λέγοντα· Αυλόν σας επαίξαμεν, και δεν εχορεύσατε· σας εθρηνωδήσαμεν, και δεν εκλαύσατε.
33 யதோ யோஹந் மஜ்ஜக ஆக³த்ய பூபம்’ நாகா²த³த் த்³ராக்ஷாரஸஞ்ச நாபிவத் தஸ்மாத்³ யூயம்’ வத³த², பூ⁴தக்³ரஸ்தோயம்|
Διότι ήλθεν Ιωάννης ο Βαπτιστής μήτε άρτον τρώγων μήτε οίνον πίνων, και λέγετε· Δαιμόνιον έχει.
34 தத​: பரம்’ மாநவஸுத ஆக³த்யாகா²த³த³பிவஞ்ச தஸ்மாத்³ யூயம்’ வத³த², கா²த³க​: ஸுராபஸ்²சாண்டா³லபாபிநாம்’ ப³ந்து⁴ரேகோ ஜநோ த்³ரு’ஸ்²யதாம்|
Ήλθεν ο Υιός του ανθρώπου τρώγων και πίνων, και λέγετε· Ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης, φίλος τελωνών και αμαρτωλών.
35 கிந்து ஜ்ஞாநிநோ ஜ்ஞாநம்’ நிர்தோ³ஷம்’ விது³​: |
Και εδικαιώθη η σοφία από πάντων των τέκνων αυτής.
36 பஸ்²சாதே³க​: பி²ரூஸீ² யீஸு²ம்’ போ⁴ஜநாய ந்யமந்த்ரயத் தத​: ஸ தஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ க³த்வா போ⁴க்துமுபவிஷ்ட​: |
Παρεκάλει δε αυτόν εις εκ των Φαρισαίων να φάγη μετ' αυτού· και εισελθών εις την οικίαν του Φαρισαίου, εκάθησεν εις την τράπεζαν.
37 ஏதர்ஹி தத்பி²ரூஸி²நோ க்³ரு’ஹே யீஸு² ர்பே⁴க்தும் உபாவேக்ஷீத் தச்ச்²ருத்வா தந்நக³ரவாஸிநீ காபி து³ஷ்டா நாரீ பாண்ட³ரப்ரஸ்தரஸ்ய ஸம்புடகே ஸுக³ந்தி⁴தைலம் ஆநீய
Και ιδού, γυνή τις εν τη πόλει, ήτις ήτο αμαρτωλή, μαθούσα ότι κάθηται εις την τράπεζαν εν τη οικία του Φαρισαίου, έφερεν αλάβαστρον μύρου
38 தஸ்ய பஸ்²சாத் பாத³யோ​: ஸந்நிதௌ⁴ தஸ்யௌ ருத³தீ ச நேத்ராம்பு³பி⁴ஸ்தஸ்ய சரணௌ ப்ரக்ஷால்ய நிஜகசைரமார்க்ஷீத், ததஸ்தஸ்ய சரணௌ சும்பி³த்வா தேந ஸுக³ந்தி⁴தைலேந மமர்த³|
και σταθείσα πλησίον των ποδών αυτού οπίσω κλαίουσα, ήρχισε να βρέχη τους πόδας αυτού με τα δάκρυα και εσπόγγιζε με τας τρίχας της κεφαλής αυτής και κατεφίλει τους πόδας αυτού και ήλειφε με το μύρον.
39 தஸ்மாத் ஸ நிமந்த்ரயிதா பி²ரூஸீ² மநஸா சிந்தயாமாஸ, யத்³யயம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ப⁴வேத் தர்ஹி ஏநம்’ ஸ்ப்ரு’ஸ²தி யா ஸ்த்ரீ ஸா கா கீத்³ரு’ஸீ² சேதி ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்நுயாத் யத​: ஸா து³ஷ்டா|
Ιδών δε ο Φαρισαίος ο καλέσας αυτόν, είπε καθ' εαυτόν λέγων· Ούτος, εάν ήτο προφήτης, ήθελε γνωρίζει τις και οποία είναι η γυνή, ήτις εγγίζει αυτόν, ότι είναι αμαρτωλή.
40 ததா³ யாஸு²ஸ்தம்’ ஜகா³த³, ஹே ஸி²மோந் த்வாம்’ ப்ரதி மம கிஞ்சித்³ வக்தவ்யமஸ்தி; தஸ்மாத் ஸ ப³பா⁴ஷே, ஹே கு³ரோ தத்³ வத³து|
Και αποκριθείς ο Ιησούς, είπε προς αυτόν· Σίμων, έχω να σοι είπω τι. Ο δε λέγει· Διδάσκαλε, ειπέ.
41 ஏகோத்தமர்ணஸ்ய த்³வாவத⁴மர்ணாவாஸ்தாம்’, தயோரேக​: பஞ்சஸ²தாநி முத்³ராபாதா³ந் அபரஸ்²ச பஞ்சாஸ²த் முத்³ராபாதா³ந் தா⁴ரயாமாஸ|
Είχε τις δανειστάς δύο χρεωφειλέτας· ο εις εχρεώστει δηνάρια πεντακόσια, ο δε άλλος πεντήκοντα.
42 தத³நந்தரம்’ தயோ​: ஸோ²த்⁴யாபா⁴வாத் ஸ உத்தமர்ணஸ்தயோ ர்ரு’ணே சக்ஷமே; தஸ்மாத் தயோர்த்³வயோ​: கஸ்தஸ்மிந் ப்ரேஷ்யதே ப³ஹு? தத்³ ப்³ரூஹி|
Και επειδή δεν είχον να αποδώσωσιν, εχάρισεν αυτά εις αμφοτέρους. Τις λοιπόν εξ αυτών, ειπέ, θέλει αγαπήσει αυτόν περισσότερον;
43 ஸி²மோந் ப்ரத்யுவாச, மயா பு³த்⁴யதே யஸ்யாதி⁴கம் ரு’ணம்’ சக்ஷமே ஸ இதி; ததோ யீஸு²ஸ்தம்’ வ்யாஜஹார, த்வம்’ யதா²ர்த²ம்’ வ்யசாரய​: |
Αποκριθείς δε ο Σίμων, είπε· Νομίζω ότι εκείνος, εις τον οποίον εχάρισε το περισσότερον. Ο δε είπε προς αυτόν· Ορθώς έκρινας.
44 அத² தாம்’ நாரீம்’ ப்ரதி வ்யாகு⁴ட்²ய ஸி²மோநமவோசத், ஸ்த்ரீமிமாம்’ பஸ்²யஸி? தவ க்³ரு’ஹே மய்யாக³தே த்வம்’ பாத³ப்ரக்ஷாலநார்த²ம்’ ஜலம்’ நாதா³​: கிந்து யோஷிதே³ஷா நயநஜலை ர்மம பாதௌ³ ப்ரக்ஷால்ய கேஸை²ரமார்க்ஷீத்|
Και στραφείς προς την γυναίκα, είπε προς τον Σίμωνα· Βλέπεις ταύτην την γυναίκα; Εισήλθον εις την οικίαν σου, ύδωρ διά τους πόδας μου δεν έδωκας· αύτη δε με τα δάκρυα έβρεξε τους πόδας μου και με τας τρίχας της κεφαλής αυτής εσπόγγισε.
45 த்வம்’ மாம்’ நாசும்பீ³​: கிந்து யோஷிதே³ஷா ஸ்வீயாக³மநாதா³ரப்⁴ய மதீ³யபாதௌ³ சும்பி³தும்’ ந வ்யரம்’ஸ்த|
Φίλημα δεν μοι έδωκας· αύτη δε, αφ' ης εισήλθον, δεν έπαυσε καταφιλούσα τους πόδας μου.
46 த்வஞ்ச மதீ³யோத்தமாங்கே³ கிஞ்சித³பி தைலம்’ நாமர்தீ³​: கிந்து யோஷிதே³ஷா மம சரணௌ ஸுக³ந்தி⁴தைலேநாமர்த்³தீ³த்|
Με έλαιον την κεφαλήν μου δεν ήλειψας· αύτη δε με μύρον ήλειψε τους πόδας μου.
47 அதஸ்த்வாம்’ வ்யாஹராமி, ஏதஸ்யா ப³ஹு பாபமக்ஷம்யத ததோ ப³ஹு ப்ரீயதே கிந்து யஸ்யால்பபாபம்’ க்ஷம்யதே ஸோல்பம்’ ப்ரீயதே|
Διά τούτο σοι λέγω, συγκεχωρημέναι είναι αι αμαρτίαι αυτής αι πολλαί, διότι ηγάπησε πολύ· εις όντινα δε συγχωρείται ολίγον, ολίγον αγαπά.
48 தத​: பரம்’ ஸ தாம்’ ப³பா⁴ஷே, த்வதீ³யம்’ பாபமக்ஷம்யத|
Και είπε προς αυτήν· Συγκεχωρημέναι είναι αι αμαρτίαι σου.
49 ததா³ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யே போ⁴க்தும் உபவிவிஸு²ஸ்தே பரஸ்பரம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே, அயம்’ பாபம்’ க்ஷமதே க ஏஷ​: ?
Και ήρχισαν οι συγκαθήμενοι εις την τράπεζαν να λέγωσι καθ' εαυτούς· Τις είναι ούτος, όστις και αμαρτίας συγχωρεί;
50 கிந்து ஸ தாம்’ நாரீம்’ ஜகா³த³, தவ விஸ்²வாஸஸ்த்வாம்’ பர்ய்யத்ராஸ்த த்வம்’ க்ஷேமேண வ்ரஜ|
Είπε δε προς την γυναίκα· Η πίστις σου σε έσωσεν· ύπαγε εις ειρήνην.

< லூக​: 7 >