லூக: 7
1 தத: பரம்’ ஸ லோகாநாம்’ கர்ணகோ³சரே தாந் ஸர்வ்வாந் உபதே³ஸா²ந் ஸமாப்ய யதா³ கப²ர்நாஹூம்புரம்’ ப்ரவிஸ²தி
After he had finished speaking in the hearing of the people, he entered into Capernaum.
2 ததா³ ஸ²தஸேநாபதே: ப்ரியதா³ஸ ஏகோ ம்ரு’தகல்ப: பீடி³த ஆஸீத்|
A certain centurion’s servant, who was dear to him, was sick and at the point of death.
3 அத: ஸேநாபதி ர்யீஸோ² ர்வார்த்தாம்’ நிஸ²ம்ய தா³ஸஸ்யாரோக்³யகரணாய தஸ்யாக³மநார்த²ம்’ விநயகரணாய யிஹூதீ³யாந் கியத: ப்ராச: ப்ரேஷயாமாஸ|
When he heard about Jesus, he sent to him elders of the Jews, asking him to come and save his servant.
4 தே யீஸோ²ரந்திகம்’ க³த்வா விநயாதிஸ²யம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே, ஸ ஸேநாபதி ர்ப⁴வதோநுக்³ரஹம்’ ப்ராப்தும் அர்ஹதி|
When they came to Jesus, they begged him earnestly, saying, “He is worthy for you to do this for him,
5 யத: ஸோஸ்மஜ்ஜாதீயேஷு லோகேஷு ப்ரீயதே ததா²ஸ்மத்க்ரு’தே ப⁴ஜநகே³ஹம்’ நிர்ம்மிதவாந்|
for he loves our nation, and he built our synagogue for us.”
6 தஸ்மாத்³ யீஸு²ஸ்தை: ஸஹ க³த்வா நிவேஸ²நஸ்ய ஸமீபம்’ ப்ராப, ததா³ ஸ ஸ²தஸேநாபதி ர்வக்ஷ்யமாணவாக்யம்’ தம்’ வக்தும்’ ப³ந்தூ⁴ந் ப்ராஹிணோத்| ஹே ப்ரபோ⁴ ஸ்வயம்’ ஸ்²ரமோ ந கர்த்தவ்யோ யத்³ ப⁴வதா மத்³கே³ஹமத்⁴யே பாதா³ர்பணம்’ க்ரியேத தத³ப்யஹம்’ நார்ஹாமி,
Jesus went with them. When he was now not far from the house, the centurion sent friends to him, saying to him, “Lord, don’t trouble yourself, for I am not worthy for you to come under my roof.
7 கிஞ்சாஹம்’ ப⁴வத்ஸமீபம்’ யாதுமபி நாத்மாநம்’ யோக்³யம்’ பு³த்³த⁴வாந், ததோ ப⁴வாந் வாக்யமாத்ரம்’ வத³து தேநைவ மம தா³ஸ: ஸ்வஸ்தோ² ப⁴விஷ்யதி|
Therefore I didn’t even think myself worthy to come to you; but say the word, and my servant will be healed.
8 யஸ்மாத்³ அஹம்’ பராதீ⁴நோபி மமாதீ⁴நா யா: ஸேநா: ஸந்தி தாஸாம் ஏகஜநம்’ ப்ரதி யாஹீதி மயா ப்ரோக்தே ஸ யாதி; தத³ந்யம்’ ப்ரதி ஆயாஹீதி ப்ரோக்தே ஸ ஆயாதி; ததா² நிஜதா³ஸம்’ ப்ரதி ஏதத் குர்வ்விதி ப்ரோக்தே ஸ ததே³வ கரோதி|
For I also am a man placed under authority, having under myself soldiers. I tell this one, ‘Go!’ and he goes; and to another, ‘Come!’ and he comes; and to my servant, ‘Do this,’ and he does it.”
9 யீஸு²ரித³ம்’ வாக்யம்’ ஸ்²ருத்வா விஸ்மயம்’ யயௌ, முக²ம்’ பராவர்த்ய பஸ்²சாத்³வர்த்திநோ லோகாந் ப³பா⁴ஷே ச, யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி இஸ்ராயேலோ வம்’ஸ²மத்⁴யேபி விஸ்²வாஸமீத்³ரு’ஸ²ம்’ ந ப்ராப்நவம்’|
When Jesus heard these things, he marveled at him, and turned and said to the multitude who followed him, “I tell you, I have not found such great faith, no, not in Israel.”
10 ததஸ்தே ப்ரேஷிதா க்³ரு’ஹம்’ க³த்வா தம்’ பீடி³தம்’ தா³ஸம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ த³த்³ரு’ஸு²: |
Those who were sent, returning to the house, found that the servant who had been sick was well.
11 பரே(அ)ஹநி ஸ நாயீநாக்²யம்’ நக³ரம்’ ஜகா³ம தஸ்யாநேகே ஸி²ஷ்யா அந்யே ச லோகாஸ்தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யயு: |
Soon afterwards, he went to a city called Nain. Many of his disciples, along with a great multitude, went with him.
12 தேஷு தந்நக³ரஸ்ய த்³வாரஸந்நிதி⁴ம்’ ப்ராப்தேஷு கியந்தோ லோகா ஏகம்’ ம்ரு’தமநுஜம்’ வஹந்தோ நக³ரஸ்ய ப³ஹிர்யாந்தி, ஸ தந்மாதுரேகபுத்ரஸ்தந்மாதா ச வித⁴வா; தயா ஸார்த்³த⁴ம்’ தந்நக³ரீயா ப³ஹவோ லோகா ஆஸந்|
Now when he came near to the gate of the city, behold, one who was dead was carried out, the only born son of his mother, and she was a widow. Many people of the city were with her.
13 ப்ரபு⁴ஸ்தாம்’ விலோக்ய ஸாநுகம்ப: கத²யாமாஸ, மா ரோதீ³: | ஸ ஸமீபமித்வா க²ட்வாம்’ பஸ்பர்ஸ² தஸ்மாத்³ வாஹகா: ஸ்த²கி³தாஸ்தம்யு: ;
When the Lord saw her, he had compassion on her and said to her, “Don’t cry.”
14 ததா³ ஸ உவாச ஹே யுவமநுஷ்ய த்வமுத்திஷ்ட², த்வாமஹம் ஆஜ்ஞாபயாமி|
He came near and touched the coffin, and the bearers stood still. He said, “Young man, I tell you, arise!”
15 தஸ்மாத் ஸ ம்ரு’தோ ஜநஸ்தத்க்ஷணமுத்தா²ய கதா²ம்’ ப்ரகதி²த: ; ததோ யீஸு²ஸ்தஸ்ய மாதரி தம்’ ஸமர்பயாமாஸ|
He who was dead sat up and began to speak. Then he gave him to his mother.
16 தஸ்மாத் ஸர்வ்வே லோகா: ஸ²ஸ²ங்கிரே; ஏகோ மஹாப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ மத்⁴யே(அ)ஸ்மாகம் ஸமுதை³த், ஈஸ்²வரஸ்²ச ஸ்வலோகாநந்வக்³ரு’ஹ்லாத் கதா²மிமாம்’ கத²யித்வா ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ ஜக³து³: |
Fear took hold of all, and they glorified God, saying, “A great prophet has arisen among us!” and, “God has visited his people!”
17 தத: பரம்’ ஸமஸ்தம்’ யிஹூதா³தே³ஸ²ம்’ தஸ்ய சதுர்தி³க்ஸ்த²தே³ஸ²ஞ்ச தஸ்யைதத்கீர்த்தி ர்வ்யாநஸே²|
This report went out concerning him in the whole of Judea and in all the surrounding region.
18 தத: பரம்’ யோஹந: ஸி²ஷ்யேஷு தம்’ தத்³வ்ரு’த்தாந்தம்’ ஜ்ஞாபிதவத்ஸு
The disciples of John told him about all these things.
19 ஸ ஸ்வஸி²ஷ்யாணாம்’ த்³வௌ ஜநாவாஹூய யீஸு²ம்’ ப்ரதி வக்ஷ்யமாணம்’ வாக்யம்’ வக்தும்’ ப்ரேஷயாமாஸ, யஸ்யாக³மநம் அபேக்ஷ்ய திஷ்டா²மோ வயம்’ கிம்’ ஸ ஏவ ஜநஸ்த்வம்’? கிம்’ வயமந்யமபேக்ஷ்ய ஸ்தா²ஸ்யாம: ?
John, calling to himself two of his disciples, sent them to Jesus, saying, “Are you the one who is coming, or should we look for another?”
20 பஸ்²சாத்தௌ மாநவௌ க³த்வா கத²யாமாஸது: , யஸ்யாக³மநம் அபேக்ஷ்ய திஷ்டா²மோ வயம்’, கிம்’ ஸஏவ ஜநஸ்த்வம்’? கிம்’ வயமந்யமபேக்ஷ்ய ஸ்தா²ஸ்யாம: ? கதா²மிமாம்’ துப்⁴யம்’ கத²யிதும்’ யோஹந் மஜ்ஜக ஆவாம்’ ப்ரேஷிதவாந்|
When the men had come to him, they said, “John the Baptizer has sent us to you, saying, ‘Are you he who comes, or should we look for another?’”
21 தஸ்மிந் த³ண்டே³ யீஸூ²ரோகி³ணோ மஹாவ்யாதி⁴மதோ து³ஷ்டபூ⁴தக்³ரஸ்தாம்’ஸ்²ச ப³ஹூந் ஸ்வஸ்தா²ந் க்ரு’த்வா, அநேகாந்தே⁴ப்⁴யஸ்²சக்ஷும்’ஷி த³த்த்வா ப்ரத்யுவாச,
In that hour he cured many of diseases and plagues and evil spirits; and to many who were blind he gave sight.
22 யுவாம்’ வ்ரஜதம் அந்தா⁴ நேத்ராணி க²ஞ்ஜாஸ்²சரணாநி ச ப்ராப்நுவந்தி, குஷ்டி²ந: பரிஷ்க்ரியந்தே, ப³தி⁴ரா: ஸ்²ரவணாநி ம்ரு’தாஸ்²ச ஜீவநாநி ப்ராப்நுவந்தி, த³ரித்³ராணாம்’ ஸமீபேஷு ஸுஸம்’வாத³: ப்ரசார்ய்யதே, யம்’ ப்ரதி விக்⁴நஸ்வரூபோஹம்’ ந ப⁴வாமி ஸ த⁴ந்ய: ,
Jesus answered them, “Go and tell John the things which you have seen and heard: that the blind receive their sight, the lame walk, the lepers are cleansed, the deaf hear, the dead are raised up, and the poor have good news preached to them.
23 ஏதாநி யாநி பஸ்²யத²: ஸ்²ரு’ணுத²ஸ்²ச தாநி யோஹநம்’ ஜ்ஞாபயதம்|
Blessed is he who finds no occasion for stumbling in me.”
24 தயோ ர்தூ³தயோ ர்க³தயோ: ஸதோ ர்யோஹநி ஸ லோகாந் வக்துமுபசக்ரமே, யூயம்’ மத்⁴யேப்ராந்தரம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ நிரக³மத? கிம்’ வாயுநா கம்பிதம்’ நட³ம்’?
When John’s messengers had departed, he began to tell the multitudes about John, “What did you go out into the wilderness to see? A reed shaken by the wind?
25 யூயம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ நிரக³மத? கிம்’ ஸூக்ஷ்மவஸ்த்ரபரிதா⁴யிநம்’ கமபி நரம்’? கிந்து யே ஸூக்ஷ்மம்ரு’து³வஸ்த்ராணி பரித³த⁴தி ஸூத்தமாநி த்³ரவ்யாணி பு⁴ஞ்ஜதே ச தே ராஜதா⁴நீஷு திஷ்ட²ந்தி|
But what did you go out to see? A man clothed in soft clothing? Behold, those who are gorgeously dressed and live delicately are in kings’ courts.
26 தர்ஹி யூயம்’ கிம்’ த்³ரஷ்டும்’ நிரக³மத? கிமேகம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நம்’? ததே³வ ஸத்யம்’ கிந்து ஸ புமாந் ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோபி ஸ்²ரேஷ்ட² இத்யஹம்’ யுஷ்மாந் வதா³மி;
But what did you go out to see? A prophet? Yes, I tell you, and much more than a prophet.
27 பஸ்²ய ஸ்வகீயதூ³தந்து தவாக்³ர ப்ரேஷயாம்யஹம்’| க³த்வா த்வதீ³யமார்க³ந்து ஸ ஹி பரிஷ்கரிஷ்யதி| யத³ர்தே² லிபிரியம் ஆஸ்தே ஸ ஏவ யோஹந்|
This is he of whom it is written, ‘Behold, I send my messenger before your face, who will prepare your way before you.’
28 அதோ யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி ஸ்த்ரியா க³ர்ப்³ப⁴ஜாதாநாம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ மத்⁴யே யோஹநோ மஜ்ஜகாத் ஸ்²ரேஷ்ட²: கோபி நாஸ்தி, தத்ராபி ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே ய: ஸர்வ்வஸ்மாத் க்ஷுத்³ர: ஸ யோஹநோபி ஸ்²ரேஷ்ட²: |
“For I tell you, among those who are born of women there is not a greater prophet than John the Baptizer; yet he who is least in God’s Kingdom is greater than he.”
29 அபரஞ்ச ஸர்வ்வே லோகா: கரமஞ்சாயிநஸ்²ச தஸ்ய வாக்யாநி ஸ்²ருத்வா யோஹநா மஜ்ஜநேந மஜ்ஜிதா: பரமேஸ்²வரம்’ நிர்தோ³ஷம்’ மேநிரே|
When all the people and the tax collectors heard this, they declared God to be just, having been baptized with John’s baptism.
30 கிந்து பி²ரூஸி²நோ வ்யவஸ்தா²பகாஸ்²ச தேந ந மஜ்ஜிதா: ஸ்வாந் ப்ரதீஸ்²வரஸ்யோபதே³ஸ²ம்’ நிஷ்ப²லம் அகுர்வ்வந்|
But the Pharisees and the lawyers rejected the counsel of God, not being baptized by him themselves.
31 அத² ப்ரபு⁴: கத²யாமாஸ, இதா³நீந்தநஜநாந் கேநோபமாமி? தே கஸ்ய ஸத்³ரு’ஸா²: ?
“To what then should I compare the people of this generation? What are they like?
32 யே பா³லகா விபண்யாம் உபவிஸ்²ய பரஸ்பரம் ஆஹூய வாக்யமித³ம்’ வத³ந்தி, வயம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகடே வம்’ஸீ²ரவாதி³ஷ்ம, கிந்து யூயம்’ நாநர்த்திஷ்ட, வயம்’ யுஷ்மாகம்’ நிகட அரோதி³ஷ்ம, கிந்து யுயம்’ ந வ்யலபிஷ்ட, பா³லகைரேதாத்³ரு’ஸை²ஸ்தேஷாம் உபமா ப⁴வதி|
They are like children who sit in the marketplace and call to one another, saying, ‘We piped to you, and you didn’t dance. We mourned, and you didn’t weep.’
33 யதோ யோஹந் மஜ்ஜக ஆக³த்ய பூபம்’ நாகா²த³த் த்³ராக்ஷாரஸஞ்ச நாபிவத் தஸ்மாத்³ யூயம்’ வத³த², பூ⁴தக்³ரஸ்தோயம்|
For John the Baptizer came neither eating bread nor drinking wine, and you say, ‘He has a demon.’
34 தத: பரம்’ மாநவஸுத ஆக³த்யாகா²த³த³பிவஞ்ச தஸ்மாத்³ யூயம்’ வத³த², கா²த³க: ஸுராபஸ்²சாண்டா³லபாபிநாம்’ ப³ந்து⁴ரேகோ ஜநோ த்³ரு’ஸ்²யதாம்|
The Son of Man has come eating and drinking, and you say, ‘Behold, a glutton and a drunkard, a friend of tax collectors and sinners!’
35 கிந்து ஜ்ஞாநிநோ ஜ்ஞாநம்’ நிர்தோ³ஷம்’ விது³: |
Wisdom is justified by all her children.”
36 பஸ்²சாதே³க: பி²ரூஸீ² யீஸு²ம்’ போ⁴ஜநாய ந்யமந்த்ரயத் தத: ஸ தஸ்ய க்³ரு’ஹம்’ க³த்வா போ⁴க்துமுபவிஷ்ட: |
One of the Pharisees invited him to eat with him. He entered into the Pharisee’s house and sat at the table.
37 ஏதர்ஹி தத்பி²ரூஸி²நோ க்³ரு’ஹே யீஸு² ர்பே⁴க்தும் உபாவேக்ஷீத் தச்ச்²ருத்வா தந்நக³ரவாஸிநீ காபி து³ஷ்டா நாரீ பாண்ட³ரப்ரஸ்தரஸ்ய ஸம்புடகே ஸுக³ந்தி⁴தைலம் ஆநீய
Behold, a woman in the city who was a sinner, when she knew that he was reclining in the Pharisee’s house, brought an alabaster jar of ointment.
38 தஸ்ய பஸ்²சாத் பாத³யோ: ஸந்நிதௌ⁴ தஸ்யௌ ருத³தீ ச நேத்ராம்பு³பி⁴ஸ்தஸ்ய சரணௌ ப்ரக்ஷால்ய நிஜகசைரமார்க்ஷீத், ததஸ்தஸ்ய சரணௌ சும்பி³த்வா தேந ஸுக³ந்தி⁴தைலேந மமர்த³|
Standing behind at his feet weeping, she began to wet his feet with her tears, and she wiped them with the hair of her head, kissed his feet, and anointed them with the ointment.
39 தஸ்மாத் ஸ நிமந்த்ரயிதா பி²ரூஸீ² மநஸா சிந்தயாமாஸ, யத்³யயம்’ ப⁴விஷ்யத்³வாதீ³ ப⁴வேத் தர்ஹி ஏநம்’ ஸ்ப்ரு’ஸ²தி யா ஸ்த்ரீ ஸா கா கீத்³ரு’ஸீ² சேதி ஜ்ஞாதும்’ ஸ²க்நுயாத் யத: ஸா து³ஷ்டா|
Now when the Pharisee who had invited him saw it, he said to himself, “This man, if he were a prophet, would have perceived who and what kind of woman this is who touches him, that she is a sinner.”
40 ததா³ யாஸு²ஸ்தம்’ ஜகா³த³, ஹே ஸி²மோந் த்வாம்’ ப்ரதி மம கிஞ்சித்³ வக்தவ்யமஸ்தி; தஸ்மாத் ஸ ப³பா⁴ஷே, ஹே கு³ரோ தத்³ வத³து|
Jesus answered him, “Simon, I have something to tell you.” He said, “Teacher, say on.”
41 ஏகோத்தமர்ணஸ்ய த்³வாவத⁴மர்ணாவாஸ்தாம்’, தயோரேக: பஞ்சஸ²தாநி முத்³ராபாதா³ந் அபரஸ்²ச பஞ்சாஸ²த் முத்³ராபாதா³ந் தா⁴ரயாமாஸ|
“A certain lender had two debtors. The one owed five hundred denarii, and the other fifty.
42 தத³நந்தரம்’ தயோ: ஸோ²த்⁴யாபா⁴வாத் ஸ உத்தமர்ணஸ்தயோ ர்ரு’ணே சக்ஷமே; தஸ்மாத் தயோர்த்³வயோ: கஸ்தஸ்மிந் ப்ரேஷ்யதே ப³ஹு? தத்³ ப்³ரூஹி|
When they couldn’t pay, he forgave them both. Which of them therefore will love him most?”
43 ஸி²மோந் ப்ரத்யுவாச, மயா பு³த்⁴யதே யஸ்யாதி⁴கம் ரு’ணம்’ சக்ஷமே ஸ இதி; ததோ யீஸு²ஸ்தம்’ வ்யாஜஹார, த்வம்’ யதா²ர்த²ம்’ வ்யசாரய: |
Simon answered, “He, I suppose, to whom he forgave the most.” He said to him, “You have judged correctly.”
44 அத² தாம்’ நாரீம்’ ப்ரதி வ்யாகு⁴ட்²ய ஸி²மோநமவோசத், ஸ்த்ரீமிமாம்’ பஸ்²யஸி? தவ க்³ரு’ஹே மய்யாக³தே த்வம்’ பாத³ப்ரக்ஷாலநார்த²ம்’ ஜலம்’ நாதா³: கிந்து யோஷிதே³ஷா நயநஜலை ர்மம பாதௌ³ ப்ரக்ஷால்ய கேஸை²ரமார்க்ஷீத்|
Turning to the woman, he said to Simon, “Do you see this woman? I entered into your house, and you gave me no water for my feet, but she has wet my feet with her tears, and wiped them with the hair of her head.
45 த்வம்’ மாம்’ நாசும்பீ³: கிந்து யோஷிதே³ஷா ஸ்வீயாக³மநாதா³ரப்⁴ய மதீ³யபாதௌ³ சும்பி³தும்’ ந வ்யரம்’ஸ்த|
You gave me no kiss, but she, since the time I came in, has not ceased to kiss my feet.
46 த்வஞ்ச மதீ³யோத்தமாங்கே³ கிஞ்சித³பி தைலம்’ நாமர்தீ³: கிந்து யோஷிதே³ஷா மம சரணௌ ஸுக³ந்தி⁴தைலேநாமர்த்³தீ³த்|
You didn’t anoint my head with oil, but she has anointed my feet with ointment.
47 அதஸ்த்வாம்’ வ்யாஹராமி, ஏதஸ்யா ப³ஹு பாபமக்ஷம்யத ததோ ப³ஹு ப்ரீயதே கிந்து யஸ்யால்பபாபம்’ க்ஷம்யதே ஸோல்பம்’ ப்ரீயதே|
Therefore I tell you, her sins, which are many, are forgiven, for she loved much. But one to whom little is forgiven, loves little.”
48 தத: பரம்’ ஸ தாம்’ ப³பா⁴ஷே, த்வதீ³யம்’ பாபமக்ஷம்யத|
He said to her, “Your sins are forgiven.”
49 ததா³ தேந ஸார்த்³த⁴ம்’ யே போ⁴க்தும் உபவிவிஸு²ஸ்தே பரஸ்பரம்’ வக்துமாரேபி⁴ரே, அயம்’ பாபம்’ க்ஷமதே க ஏஷ: ?
Those who sat at the table with him began to say to themselves, “Who is this who even forgives sins?”
50 கிந்து ஸ தாம்’ நாரீம்’ ஜகா³த³, தவ விஸ்²வாஸஸ்த்வாம்’ பர்ய்யத்ராஸ்த த்வம்’ க்ஷேமேண வ்ரஜ|
He said to the woman, “Your faith has saved you. Go in peace.”
