லூக: 6
1 அசரஞ்ச பர்வ்வணோ த்³விதீயதி³நாத் பரம்’ ப்ரத²மவிஸ்²ராமவாரே ஸ²ஸ்யக்ஷேத்ரேண யீஸோ²ர்க³மநகாலே தஸ்ய ஸி²ஷ்யா: கணிஸ²ம்’ சி²த்த்வா கரேஷு மர்த்³த³யித்வா கா²தி³துமாரேபி⁴ரே|
Och det begaf sig på en Eftersabbath, att han gick igenom säd; och hans Lärjungar ryckte upp ax, och gnuggade sönder med händerna, och åto.
2 தஸ்மாத் கியந்த: பி²ரூஸி²நஸ்தாநவத³ந் விஸ்²ராமவாரே யத் கர்ம்ம ந கர்த்தவ்யம்’ தத் குத: குருத²?
Då sade somlige af de Phariseer till dem: Hvi gören I det som icke är lofligit göra om Sabbatherna?
3 யீஸு²: ப்ரத்யுவாச தா³யூத்³ தஸ்ய ஸங்கி³நஸ்²ச க்ஷுதா⁴ர்த்தா: கிம்’ சக்ரு: ஸ கத²ம் ஈஸ்²வரஸ்ய மந்தி³ரம்’ ப்ரவிஸ்²ய
Svarade Jesus, och sade till dem: Hafven I icke läsit hvad David gjorde, då han hungrade, och de med honom voro?
4 யே த³ர்ஸ²நீயா: பூபா யாஜகாந் விநாந்யஸ்ய கஸ்யாப்யபோ⁴ஜநீயாஸ்தாநாநீய ஸ்வயம்’ பு³ப⁴ஜே ஸங்கி³ப்⁴யோபி த³தௌ³ தத் கிம்’ யுஷ்மாபி⁴: கதா³பி நாபாடி²?
Huru han gick in i Guds hus, och tog skådobröden, och åt, och gaf desslikes dem som med honom voro; hvilket ingom lofligit var att äta, utan allenast Prestomen.
5 பஸ்²சாத் ஸ தாநவத³த் மநுஜஸுதோ விஸ்²ராமவாரஸ்யாபி ப்ரபு⁴ ர்ப⁴வதி|
Och sade han till dem: Menniskones Son är en Herre, desslikes ock öfver Sabbathen.
6 அநந்தரம் அந்யவிஸ்²ராமவாரே ஸ ப⁴ஜநகே³ஹம்’ ப்ரவிஸ்²ய ஸமுபதி³ஸ²தி| ததா³ தத்ஸ்தா²நே ஸு²ஷ்கத³க்ஷிணகர ஏக: புமாந் உபதஸ்தி²வாந்|
Och det begaf sig på en annan Sabbath, att han gick in uti Synagogon, och lärde; och der var en menniska, hvilkens högra hand var borttvinad.
7 தஸ்மாத்³ அத்⁴யாபகா: பி²ரூஸி²நஸ்²ச தஸ்மிந் தோ³ஷமாரோபயிதும்’ ஸ விஸ்²ராமவாரே தஸ்ய ஸ்வாஸ்த்²யம்’ கரோதி நவேதி ப்ரதீக்ஷிதுமாரேபி⁴ரே|
Och de Skriftlärde och Phariseer vaktade på honom, om han någon helbregda gjorde på Sabbathen, att de måtte finna något, der de kunde anklagan före.
8 ததா³ யீஸு²ஸ்தேஷாம்’ சிந்தாம்’ விதி³த்வா தம்’ ஸு²ஷ்ககரம்’ புமாம்’ஸம்’ ப்ரோவாச, த்வமுத்தா²ய மத்⁴யஸ்தா²நே திஷ்ட²|
Men han förstod deras tankar, och sade till menniskona, som den tvinada handen hade: Statt upp, och gack fram. Han stod upp, och gick fram.
9 தஸ்மாத் தஸ்மிந் உத்தி²தவதி யீஸு²ஸ்தாந் வ்யாஜஹார, யுஷ்மாந் இமாம்’ கதா²ம்’ ப்ரு’ச்சா²மி, விஸ்²ராமவாரே ஹிதம் அஹிதம்’ வா, ப்ராணரக்ஷணம்’ ப்ராணநாஸ²நம்’ வா, ஏதேஷாம்’ கிம்’ கர்ம்மகரணீயம்?
Då sade Jesus till dem: Jag skall spörja eder: Må man göra väl om Sabbatherna, eller göra illa; hjelpa lifvet, eller förspillat?
10 பஸ்²சாத் சதுர்தி³க்ஷு ஸர்வ்வாந் விலோக்ய தம்’ மாநவம்’ ப³பா⁴ஷே, நிஜகரம்’ ப்ரஸாரய; ததஸ்தேந ததா² க்ரு’த இதரகரவத் தஸ்ய ஹஸ்த: ஸ்வஸ்தோ²ப⁴வத்|
Och han såg sig om på dem alla, och sade till menniskona: Räck ut dina hand. Han ock så gjorde. Och hans hand vardt honom färdig, såsom den andra.
11 தஸ்மாத் தே ப்ரசண்ட³கோபாந்விதா யீஸு²ம்’ கிம்’ கரிஷ்யந்தீதி பரஸ்பரம்’ ப்ரமந்த்ரிதா: |
Men de vordo ursinnige, och talades vid emellan sig, hvad de skulle göra åt Jesus.
12 தத: பரம்’ ஸ பர்வ்வதமாருஹ்யேஸ்²வரமுத்³தி³ஸ்²ய ப்ரார்த²யமாந: க்ரு’த்ஸ்நாம்’ ராத்ரிம்’ யாபிதவாந்|
Så hände det uti de dagar, att han utgick uppå ett berg till att bedja; och blef der öfver nattena i bönen till Gud.
13 அத² தி³நே ஸதி ஸ ஸர்வ்வாந் ஸி²ஷ்யாந் ஆஹூதவாந் தேஷாம்’ மத்⁴யே
Och då dager vardt, kallade han sina Lärjungar; och utvalde tolf af dem, hvilka han ock kallade Apostlar.
14 பிதரநாம்நா க்²யாத: ஸி²மோந் தஸ்ய ப்⁴ராதா ஆந்த்³ரியஸ்²ச யாகூப்³ யோஹந் ச பி²லிப் ப³ர்த²லமயஸ்²ச
Simon, den han ock kallade Petrus, och Andreas, hans broder, Jacobus och Johannes, Philippus och Bartholomeus,
15 மதி²: தோ²மா ஆல்பீ²யஸ்ய புத்ரோ யாகூப்³ ஜ்வலந்தநாம்நா க்²யாத: ஸி²மோந்
Mattheus och Thomas, Jacobus, Alphei son, och Simon, som kallas Zelotes,
16 ச யாகூபோ³ ப்⁴ராதா யிஹூதா³ஸ்²ச தம்’ ய: பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதி ஸ ஈஷ்கரீயோதீயயிஹூதா³ஸ்²சைதாந் த்³வாத³ஸ² ஜநாந் மநோநீதாந் க்ரு’த்வா ஸ ஜக்³ராஹ ததா² ப்ரேரித இதி தேஷாம்’ நாம சகார|
Och Judas, Jacobs ( son ), och Judas Ischariothes, den ock förrädaren var.
17 தத: பரம்’ ஸ தை: ஸஹ பர்வ்வதாத³வருஹ்ய உபத்யகாயாம்’ தஸ்தௌ² ததஸ்தஸ்ய ஸி²ஷ்யஸங்கோ⁴ யிஹூதா³தே³ஸா²த்³ யிரூஸா²லமஸ்²ச ஸோர: ஸீதோ³நஸ்²ச ஜலதே⁴ ரோத⁴ஸோ ஜநநிஹாஸ்²ச ஏத்ய தஸ்ய கதா²ஸ்²ரவணார்த²ம்’ ரோக³முக்த்யர்த²ஞ்ச தஸ்ய ஸமீபே தஸ்து²: |
Och han gick neder med dem, och stod på en plats i markene, och hele hopen af hans Lärjungar, och ganska mycket folk utaf allt Judiska landet, och Jerusalem, och ifrå Tyrus och Sidon, som vid hafvet ligga;
18 அமேத்⁴யபூ⁴தக்³ரஸ்தாஸ்²ச தந்நிகடமாக³த்ய ஸ்வாஸ்த்²யம்’ ப்ராபு: |
Hvilke komne voro, på det de ville höra honom, och varda botade af sina sjukdomar. Och de, som qvalde voro af de orena andar, vordo helbregda.
19 ஸர்வ்வேஷாம்’ ஸ்வாஸ்த்²யகரணப்ரபா⁴வஸ்ய ப்ரகாஸி²தத்வாத் ஸர்வ்வே லோகா ஏத்ய தம்’ ஸ்ப்ரஷ்டும்’ யேதிரே|
Och allt folket for efter att taga på honom; ty af honom gick kraft, som alla botade.
20 பஸ்²சாத் ஸ ஸி²ஷ்யாந் ப்ரதி த்³ரு’ஷ்டிம்’ குத்வா ஜகா³த³, ஹே த³ரித்³ரா யூயம்’ த⁴ந்யா யத ஈஸ்²வரீயே ராஜ்யே வோ(அ)தி⁴காரோஸ்தி|
Och han lyfte upp sin ögon öfver sina Lärjungar, och sade: Salige ären I fattige; ty Guds rike hörer eder till.
21 ஹே அது⁴நா க்ஷுதி⁴தலோகா யூயம்’ த⁴ந்யா யதோ யூயம்’ தர்ப்ஸ்யத²; ஹே இஹ ரோதி³நோ ஜநா யூயம்’ த⁴ந்யா யதோ யூயம்’ ஹஸிஷ்யத²|
Salige ären I, som nu hungren; ty I skolen blifva mättade. Salige ären I, som nu gråten; ty I skolen le.
22 யதா³ லோகா மநுஷ்யஸூநோ ர்நாமஹேதோ ர்யுஷ்மாந் ரு’தீயிஷ்யந்தே ப்ரு’த²க் க்ரு’த்வா நிந்தி³ஷ்யந்தி, அத⁴மாநிவ யுஷ்மாந் ஸ்வஸமீபாத்³ தூ³ரீகரிஷ்யந்தி ச ததா³ யூயம்’ த⁴ந்யா: |
Salige varden I, då menniskorna hata eder, och afskilja eder, och banna eder, och bortkasta edart namn, såsom det ondt vore, för menniskones Sons skull.
23 ஸ்வர்கே³ யுஷ்மாகம்’ யதே²ஷ்டம்’ ப²லம்’ ப⁴விஷ்யதி, ஏதத³ர்த²ம்’ தஸ்மிந் தி³நே ப்ரோல்லஸத ஆநந்தே³ந ந்ரு’த்யத ச, தேஷாம்’ பூர்வ்வபுருஷாஸ்²ச ப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந: ப்ரதி ததை²வ வ்யவாஹரந்|
Glädjens och fröjdens på den dagen; ty si, edor lön är mycken i himmelen; sammalunda hafva deras fäder ock gjort Prophetomen.
24 கிந்து ஹா ஹா த⁴நவந்தோ யூயம்’ ஸுக²ம்’ ப்ராப்நுத| ஹந்த பரித்ரு’ப்தா யூயம்’ க்ஷுதி⁴தா ப⁴விஷ்யத²;
Men ve eder, som rike ären; ty I hafven edar hugnad.
25 இஹ ஹஸந்தோ யூயம்’ வத யுஷ்மாபி⁴: ஸோ²சிதவ்யம்’ ரோதி³தவ்யஞ்ச|
Ve eder, som mätte ären; ty I skolen hungra. Ve eder, som nu len; ty I skolen gråta och sörja.
26 ஸர்வ்வைலாகை ர்யுஷ்மாகம்’ ஸுக்²யாதௌ க்ரு’தாயாம்’ யுஷ்மாகம்’ து³ர்க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி யுஷ்மாகம்’ பூர்வ்வபுருஷா ம்ரு’ஷாப⁴விஷ்யத்³வாதி³ந: ப்ரதி தத்³வத் க்ரு’தவந்த: |
Ve eder, då alla menniskor lofva eder; ty sammalunda hafva ock deras fäder gjort dem falska Prophetomen.
27 ஹே ஸ்²ரோதாரோ யுஷ்மப்⁴யமஹம்’ கத²யாமி, யூயம்’ ஸ²த்ருஷு ப்ரீயத்⁴வம்’ யே ச யுஷ்மாந் த்³விஷந்தி தேஷாமபி ஹிதம்’ குருத|
Men eder, som hören, säger jag: Älsker edra ovänner; görer dem godt, som hata eder;
28 யே ச யுஷ்மாந் ஸ²பந்தி தேப்⁴ய ஆஸி²ஷம்’ த³த்த யே ச யுஷ்மாந் அவமந்யந்தே தேஷாம்’ மங்க³லம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்’|
Välsigner dem som eder banna, och beder för dem som eder orätt göra.
29 யதி³ கஸ்²சித் தவ கபோலே சபேடாகா⁴தம்’ கரோதி தர்ஹி தம்’ ப்ரதி கபோலம் அந்யம்’ பராவர்த்த்ய ஸம்முகீ²குரு புநஸ்²ச யதி³ கஸ்²சித் தவ கா³த்ரீயவஸ்த்ரம்’ ஹரதி தர்ஹி தம்’ பரிதே⁴யவஸ்த்ரம் அபி க்³ரஹீதும்’ மா வாரய|
Den dig slår på det ena kindbenet, dem håll ock det andra till; och den dig tager mantelen ifrå, honom förhåll icke heller kjortelen.
30 யஸ்த்வாம்’ யாசதே தஸ்மை தே³ஹி, யஸ்²ச தவ ஸம்பத்திம்’ ஹரதி தம்’ மா யாசஸ்வ|
Hvarjom och enom, som något begärar af dig, honom gif; och af den, som dina ting tager ifrå dig, beds intet igen.
31 பரேப்⁴ய: ஸ்வாந் ப்ரதி யதா²சரணம் அபேக்ஷத்⁴வே பராந் ப்ரதி யூயமபி ததா²சரத|
Och såsom I viljen att menniskorna skola göra eder, görer ock I dem sammalunda.
32 யே ஜநா யுஷ்மாஸு ப்ரீயந்தே கேவலம்’ தேஷு ப்ரீயமாணேஷு யுஷ்மாகம்’ கிம்’ ப²லம்’? பாபிலோகா அபி ஸ்வேஷு ப்ரீயமாணேஷு ப்ரீயந்தே|
Och om I älsken dem, som eder älska, hvad tack hafven I derföre? Ty syndarena älska ock dem, af hvilka de älskade varda.
33 யதி³ ஹிதகாரிண ஏவ ஹிதம்’ குருத² தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ கிம்’ ப²லம்’? பாபிலோகா அபி ததா² குர்வ்வந்தி|
Och om I gören dem godt, som eder godt göra, hvad tack hafven I derföre? Ty syndarena göra det ock.
34 யேப்⁴ய ரு’ணபரிஸோ²த⁴ஸ்ய ப்ராப்திப்ரத்யாஸா²ஸ்தே கேவலம்’ தேஷு ரு’ணே ஸமர்பிதே யுஷ்மாகம்’ கிம்’ ப²லம்’? புந: ப்ராப்த்யாஸ²யா பாபீலோகா அபி பாபிஜநேஷு ரு’ணம் அர்பயந்தி|
Och om I lånen dem, der I hoppens få något igen, hvad tack hafven I derföre? Ty syndarena låna ock syndarom, på det de skola få lika igen.
35 அதோ யூயம்’ ரிபுஷ்வபி ப்ரீயத்⁴வம்’, பரஹிதம்’ குருத ச; புந: ப்ராப்த்யாஸா²ம்’ த்யக்த்வா ரு’ணமர்பயத, ததா² க்ரு’தே யுஷ்மாகம்’ மஹாப²லம்’ ப⁴விஷ்யதி, யூயஞ்ச ஸர்வ்வப்ரதா⁴நஸ்ய ஸந்தாநா இதி க்²யாதிம்’ ப்ராப்ஸ்யத², யதோ யுஷ்மாகம்’ பிதா க்ரு’தக்⁴நாநாம்’ து³ர்வ்டத்தாநாஞ்ச ஹிதமாசரதி|
Utan heldre älsker edra ovänner, och görer väl, och låner, förhoppandes der intet af; och edor lön skall vara mycken, och I skolen vara dens Högstas barn; ty han är mild emot de otacksamma och onda.
36 அத ஏவ ஸ யதா² த³யாலு ர்யூயமபி தாத்³ரு’ஸா² த³யாலவோ ப⁴வத|
Varer fördenskull barmhertige, såsom edar Fader ock barmhertig är.
37 அபரஞ்ச பராந் தோ³ஷிணோ மா குருத தஸ்மாத்³ யூயம்’ தோ³ஷீக்ரு’தா ந ப⁴விஷ்யத²; அத³ண்ட்³யாந் மா த³ண்ட³யத தஸ்மாத்³ யூயமபி த³ண்ட³ம்’ ந ப்ராப்ஸ்யத²; பரேஷாம்’ தோ³ஷாந் க்ஷமத்⁴வம்’ தஸ்மாத்³ யுஷ்மாகமபி தோ³ஷா: க்ஷமிஷ்யந்தே|
Dömer icke så varden I icke dömde; fördömer icke, så varden I icke fördömde; förlåter, så varder eder förlåtet.
38 தா³நாநித³த்த தஸ்மாத்³ யூயம்’ தா³நாநி ப்ராப்ஸ்யத², வரஞ்ச லோகா: பரிமாணபாத்ரம்’ ப்ரத³லய்ய ஸஞ்சால்ய ப்ரோஞ்சால்ய பரிபூர்ய்ய யுஷ்மாகம்’ க்ரோடே³ஷு ஸமர்பயிஷ்யந்தி; யூயம்’ யேந பரிமாணேந பரிமாத² தேநைவ பரிமாணேந யுஷ்மத்க்ரு’தே பரிமாஸ்யதே|
Gifver, så varder eder gifvet; ett godt mått, väl stoppadt, skakadt och öfverflödande, skall man gifva uti edart sköt; ty med samma mått, som I mäten, skola andre mäta eder.
39 அத² ஸ தேப்⁴யோ த்³ரு’ஷ்டாந்தகதா²மகத²யத், அந்தோ⁴ ஜந: கிமந்த⁴ம்’ பந்தா²நம்’ த³ர்ஸ²யிதும்’ ஸ²க்நோதி? தஸ்மாத்³ உபா⁴வபி கிம்’ க³ர்த்தே ந பதிஷ்யத: ?
Och han sade till dem en liknelse: Kan ock en blinder leda en blindan? Falla de icke både i gropena?
40 கு³ரோ: ஸி²ஷ்யோ ந ஸ்²ரேஷ்ட²: கிந்து ஸி²ஷ்யே ஸித்³தே⁴ ஸதி ஸ கு³ருதுல்யோ ப⁴விதும்’ ஸ²க்நோதி|
Lärjungen är icke öfver sin Mästare; men hvar och en är fullkommen, då han är såsom hans Mästare.
41 அபரஞ்ச த்வம்’ ஸ்வசக்ஷுஷி நாஸாம் அத்³ரு’ஷ்ட்வா தவ ப்⁴ராதுஸ்²சக்ஷுஷி யத்த்ரு’ணமஸ்தி ததே³வ குத: பஸ்²யமி?
Hvad ser du ett grand uti dins broders öga; men en bjelka uti ditt eget öga varder du intet varse?
42 ஸ்வசக்ஷுஷி யா நாஸா வித்³யதே தாம் அஜ்ஞாத்வா, ப்⁴ராதஸ்தவ நேத்ராத் த்ரு’ணம்’ ப³ஹி: கரோமீதி வாக்யம்’ ப்⁴ராதரம்’ கத²ம்’ வக்தும்’ ஸ²க்நோஷி? ஹே கபடிந் பூர்வ்வம்’ ஸ்வநயநாத் நாஸாம்’ ப³ஹி: குரு ததோ ப்⁴ராதுஸ்²சக்ஷுஷஸ்த்ரு’ணம்’ ப³ஹி: கர்த்தும்’ ஸுத்³ரு’ஷ்டிம்’ ப்ராப்ஸ்யஸி|
Eller huru kan du säga till din broder: Broder, håll, jag vill borttaga grandet, som uti ditt öga är; och du ser icke sjelf bjelkan uti ditt öga? Du skrymtare, tag först bort bjelkan utu ditt öga, och sedan se till att du kan uttaga grandet, som är i dins broders öga.
43 அந்யஞ்ச உத்தமஸ்தரு: கதா³பி ப²லமநுத்தமம்’ ந ப²லதி, அநுத்தமதருஸ்²ச ப²லமுத்தமம்’ ந ப²லதி காரணாத³த: ப²லைஸ்தரவோ ஜ்ஞாயந்தே|
Ty det är icke godt trä, som gör onda frukt; ej heller ondt trä, som gör goda frukt.
44 கண்டகிபாத³பாத் கோபி உடு³ம்ப³ரப²லாநி ந பாதயதி ததா² ஸ்²ரு’கா³லகோலிவ்ரு’க்ஷாத³பி கோபி த்³ராக்ஷாப²லம்’ ந பாதயதி|
Ty hvart och ett trä varder kändt af sine frukt; ty icke hemtar man heller fikon af törne; ej heller hemtar man vinbär af tistelen.
45 தத்³வத் ஸாது⁴லோகோ(அ)ந்த: கரணரூபாத் ஸுபா⁴ண்டா³கா³ராத்³ உத்தமாநி த்³ரவ்யாணி ப³ஹி: கரோதி, து³ஷ்டோ லோகஸ்²சாந்த: கரணரூபாத் குபா⁴ண்டா³கா³ராத் குத்ஸிதாநி த்³ரவ்யாணி நிர்க³மயதி யதோ(அ)ந்த: கரணாநாம்’ பூர்ணபா⁴வாநுரூபாணி வசாம்’ஸி முகா²ந்நிர்க³ச்ச²ந்தி|
En god menniska bär godt fram utaf sins hjertas goda fatabur, och en ond menniska bär ondt fram utaf sins hjertas onda fatabur; ty deraf hjertat fullt är, det talar munnen af.
46 அபரஞ்ச மமாஜ்ஞாநுரூபம்’ நாசரித்வா குதோ மாம்’ ப்ரபோ⁴ ப்ரபோ⁴ இதி வத³த²?
Hvad kallen I mig Herra, Herra; och gören dock icke hvad jag säger eder?
47 ய: கஸ்²சிந் மம நிகடம் ஆக³த்ய மம கதா² நிஸ²ம்ய தத³நுரூபம்’ கர்ம்ம கரோதி ஸ கஸ்ய ஸத்³ரு’ஸோ² ப⁴வதி தத³ஹம்’ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயாமி|
Hvilken som kommer till mig, och hörer min ord, och gör derefter, jag vill låta eder se, hvem han lik är.
48 யோ ஜநோ க³பீ⁴ரம்’ க²நித்வா பாஷாணஸ்த²லே பி⁴த்திம்’ நிர்ம்மாய ஸ்வக்³ரு’ஹம்’ ரசயதி தேந ஸஹ தஸ்யோபமா ப⁴வதி; யத ஆப்லாவிஜலமேத்ய தஸ்ய மூலே வேகே³ந வஹத³பி தத்³கே³ஹம்’ லாட³யிதும்’ ந ஸ²க்நோதி யதஸ்தஸ்ய பி⁴த்தி: பாஷாணோபரி திஷ்ட²தி|
Han är lik enom man, som bygger ett hus; hvilken grof djupt, och lade grundvalen på hälleberget; då floden kom, strömmade hon in på huset, och kunde dock intet röra det; ty det var grundadt på hälleberget.
49 கிந்து ய: கஸ்²சிந் மம கதா²: ஸ்²ருத்வா தத³நுரூபம்’ நாசரதி ஸ பி⁴த்திம்’ விநா ம்ரு’து³பரி க்³ரு’ஹநிர்ம்மாத்ரா ஸமாநோ ப⁴வதி; யத ஆப்லாவிஜலமாக³த்ய வேகே³ந யதா³ வஹதி ததா³ தத்³க்³ரு’ஹம்’ பததி தஸ்ய மஹத் பதநம்’ ஜாயதே|
Men den der hörer, och icke gör, han är lik enom man, som byggde sitt hus på jordena, utan grundval; der strömmade floden in på, och straxt föll det; och dess hus fall var stort.
