லூக: 18
1 அபரஞ்ச லோகைரக்லாந்தை ர்நிரந்தரம்’ ப்ரார்த²யிதவ்யம் இத்யாஸ²யேந யீஸு²நா த்³ரு’ஷ்டாந்த ஏக: கதி²த: |
E [Jesus] lhes disse também uma parábola [sobre] o dever de sempre orar, e nunca se cansar.
2 குத்ரசிந்நக³ரே கஸ்²சித் ப்ராட்³விவாக ஆஸீத் ஸ ஈஸ்²வராந்நாபி³பே⁴த் மாநுஷாம்’ஸ்²ச நாமந்யத|
Dizendo: Havia um certo juiz em uma cidade, que não temia a Deus, nem respeitava pessoa alguma.
3 அத² தத்புரவாஸிநீ காசித்³வித⁴வா தத்ஸமீபமேத்ய விவாதி³நா ஸஹ மம விவாத³ம்’ பரிஷ்குர்வ்விதி நிவேத³யாமாஸ|
Havia também naquela mesma cidade uma certa viúva, e vinha até ele, dizendo: Faze-me justiça com meu adversário.
4 தத: ஸ ப்ராட்³விவாக: கியத்³தி³நாநி ந தத³ங்கீ³க்ரு’தவாந் பஸ்²சாச்சித்தே சிந்தயாமாஸ, யத்³யபீஸ்²வராந்ந பி³பே⁴மி மநுஷ்யாநபி ந மந்யே
E por um [certo] tempo ele não quis; mas depois disto, disse para si: Ainda que eu não tema a Deus, nem respeite pessoa alguma,
5 ததா²ப்யேஷா வித⁴வா மாம்’ க்லிஸ்²நாதி தஸ்மாத³ஸ்யா விவாத³ம்’ பரிஷ்கரிஷ்யாமி நோசேத் ஸா ஸதா³க³த்ய மாம்’ வ்யக்³ரம்’ கரிஷ்யதி|
Porém, porque esta viúva me incomoda, eu lhe farei justiça, para que ela pare de vir me chatear.
6 பஸ்²சாத் ப்ரபு⁴ரவத³த்³ அஸாவந்யாயப்ராட்³விவாகோ யதா³ஹ தத்ர மநோ நித⁴த்⁴வம்’|
E disse o Senhor: Ouvi o que diz o juiz injusto.
7 ஈஸ்²வரஸ்ய யே (அ)பி⁴ருசிதலோகா தி³வாநிஸ²ம்’ ப்ரார்த²யந்தே ஸ ப³ஹுதி³நாநி விலம்ப்³யாபி தேஷாம்’ விவாதா³ந் கிம்’ ந பரிஷ்கரிஷ்யதி?
E Deus não fará justiça para seus escolhidos, que clamam a ele de dia e de noite? Demorará com eles?
8 யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி த்வரயா பரிஷ்கரிஷ்யதி, கிந்து யதா³ மநுஷ்யபுத்ர ஆக³மிஷ்யதி ததா³ ப்ரு’தி²வ்யாம்’ கிமீத்³ரு’ஸ²ம்’ விஸ்²வாஸம்’ ப்ராப்ஸ்யதி?
Digo-vos que depressa lhes fará justiça. Porém, quando o Filho do homem vier, por acaso ele achará fé na terra?
9 யே ஸ்வாந் தா⁴ர்ம்மிகாந் ஜ்ஞாத்வா பராந் துச்சீ²குர்வ்வந்தி ஏதாத்³ரு’க்³ப்⁴ய: , கியத்³ப்⁴ய இமம்’ த்³ரு’ஷ்டாந்தம்’ கத²யாமாஸ|
E disse também a uns, que tinham confiança de si mesmos que eram justos, e desprezavam aos outros, esta parábola:
10 ஏக: பி²ரூஸ்²யபர: கரஸஞ்சாயீ த்³வாவிமௌ ப்ரார்த²யிதும்’ மந்தி³ரம்’ க³தௌ|
Dois homens subiram ao Templo para orar, um fariseu, e o outro publicano.
11 ததோ(அ)ஸௌ பி²ரூஸ்²யேகபார்ஸ்²வே திஷ்ட²ந் ஹே ஈஸ்²வர அஹமந்யலோகவத் லோட²யிதாந்யாயீ பாரதா³ரிகஸ்²ச ந ப⁴வாமி அஸ்ய கரஸஞ்சாயிநஸ்துல்யஸ்²ச ந, தஸ்மாத்த்வாம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி|
O fariseu, estando de pé, orava consigo desta maneira: Ó Deus, eu te agradeço, porque não sou como os outros homens, ladrões, injustos e adúlteros; nem [sou] como este publicano.
12 ஸப்தஸு தி³நேஷு தி³நத்³வயமுபவஸாமி ஸர்வ்வஸம்பத்தே ர்த³ஸ²மாம்’ஸ²ம்’ த³தா³மி ச, ஏதத்கதா²ம்’ கத²யந் ப்ரார்த²யாமாஸ|
Jejuo duas vezes por semana, [e] dou dízimo de tudo quanto possuo.
13 கிந்து ஸ கரஸஞ்சாயி தூ³ரே திஷ்ட²ந் ஸ்வர்க³ம்’ த்³ரஷ்டும்’ நேச்ச²ந் வக்ஷஸி கராகா⁴தம்’ குர்வ்வந் ஹே ஈஸ்²வர பாபிஷ்ட²ம்’ மாம்’ த³யஸ்வ, இத்த²ம்’ ப்ரார்த²யாமாஸ|
E o publicano, estando em pé de longe, nem mesmo queria levantar os olhos ao céu, mas batia em seu peito, dizendo: Ó Deus, tem misericórdia de mim, [que sou] pecador.
14 யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, தயோர்த்³வயோ ர்மத்⁴யே கேவல: கரஸஞ்சாயீ புண்யவத்த்வேந க³ணிதோ நிஜக்³ரு’ஹம்’ ஜகா³ம, யதோ ய: கஸ்²சித் ஸ்வமுந்நமயதி ஸ நாமயிஷ்யதே கிந்து ய: கஸ்²சித் ஸ்வம்’ நமயதி ஸ உந்நமயிஷ்யதே|
Digo-vos que este desceu mais justificado à sua casa do que aquele outro; porque qualquer que a si mesmo se exalta, será humilhado; e qualquer que a si mesmo se humilha, será exaltado.
15 அத² ஸி²ஸூ²நாம்’ கா³த்ரஸ்பர்ஸா²ர்த²ம்’ லோகாஸ்தாந் தஸ்ய ஸமீபமாநிந்யு: ஸி²ஷ்யாஸ்தத்³ த்³ரு’ஷ்ட்வாநேத்ரு’ந் தர்ஜயாமாஸு: ,
E traziam-lhe também crianças pequenas, para que as tocasse; e os discípulos, vendo, os repreendiam.
16 கிந்து யீஸு²ஸ்தாநாஹூய ஜகா³த³, மந்நிகடம் ஆக³ந்தும்’ ஸி²ஸூ²ந் அநுஜாநீத்⁴வம்’ தாம்’ஸ்²ச மா வாரயத; யத ஈஸ்²வரராஜ்யாதி⁴காரிண ஏஷாம்’ ஸத்³ரு’ஸா²: |
Mas Jesus, chamando-lhes para si, disse: Deixai as crianças virem a mim, e não as impeçais; porque das tais é o Reino de Deus.
17 அஹம்’ யுஷ்மாந் யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, யோ ஜந: ஸி²ஸோ²: ஸத்³ரு’ஸோ² பூ⁴த்வா ஈஸ்²வரராஜ்யம்’ ந க்³ரு’ஹ்லாதி ஸ கேநாபி ப்ரகாரேண தத் ப்ரவேஷ்டும்’ ந ஸ²க்நோதி|
Em verdade vos digo, que qualquer que não receber o Reino de Deus como criança, não entrará nele.
18 அபரம் ஏகோதி⁴பதிஸ்தம்’ பப்ரச்ச², ஹே பரமகு³ரோ, அநந்தாயுஷ: ப்ராப்தயே மயா கிம்’ கர்த்தவ்யம்’? (aiōnios g166)
E um certo líder lhe perguntou, dizendo: Bom mestre, o que tenho que fazer para herdar a vida eterna? (aiōnios g166)
19 யீஸு²ருவாச, மாம்’ குத: பரமம்’ வத³ஸி? ஈஸ்²வரம்’ விநா கோபி பரமோ ந ப⁴வதி|
E Jesus lhe disse: Por que me chamas de bom? Ninguém [é] bom, a não ser um: Deus.
20 பரதா³ராந் மா க³ச்ச², நரம்’ மா ஜஹி, மா சோரய, மித்²யாஸாக்ஷ்யம்’ மா தே³ஹி, மாதரம்’ பிதரஞ்ச ஸம்’மந்யஸ்வ, ஏதா யா ஆஜ்ஞா: ஸந்தி தாஸ்த்வம்’ ஜாநாஸி|
Tu sabes os mandamentos: não adulterarás, não matarás, não furtarás, não darás falso testemunho, honra a teu pai e a tua mãe.
21 ததா³ ஸ உவாச, பா³ல்யகாலாத் ஸர்வ்வா ஏதா ஆசராமி|
E ele disse: Todas estas coisas tenho guardado desde minha juventude.
22 இதி கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா யீஸு²ஸ்தமவத³த், ததா²பி தவைகம்’ கர்ம்ம ந்யூநமாஸ்தே, நிஜம்’ ஸர்வ்வஸ்வம்’ விக்ரீய த³ரித்³ரேப்⁴யோ விதர, தஸ்மாத் ஸ்வர்கே³ த⁴நம்’ ப்ராப்ஸ்யஸி; தத ஆக³த்ய மமாநுகா³மீ ப⁴வ|
Porém Jesus, ouvindo isto, disse-lhe: Ainda uma coisa te falta: vende tudo quanto tens, e reparte-o entre os pobres, e terás um tesouro no céu; e vem, segue-me.
23 கிந்த்வேதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா ஸோதி⁴பதி: ஸு²ஸோ²ச, யதஸ்தஸ்ய ப³ஹுத⁴நமாஸீத்|
Mas ele, ouvindo isto, ficou muito triste, porque era muito rico.
24 ததா³ யீஸு²ஸ்தமதிஸோ²காந்விதம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா ஜகா³த³, த⁴நவதாம் ஈஸ்²வரராஜ்யப்ரவேஸ²: கீத்³ரு’க்³ து³ஷ்கர: |
E vendo Jesus que ele tinha ficado muito triste, disse: Como é difícil os que têm [muitos] bens entrarem no Reino de Deus!
25 ஈஸ்²வரராஜ்யே த⁴நிந: ப்ரவேஸா²த் ஸூசேஸ்²சி²த்³ரேண மஹாங்க³ஸ்ய க³மநாக³மநே ஸுகரே|
Porque é mais fácil um camelo entrar pelo olho de uma agulha do que um rico entrar no Reino de Deus.
26 ஸ்²ரோதார: பப்ரச்சு²ஸ்தர்ஹி கேந பரித்ராணம்’ ப்ராப்ஸ்யதே?
E os que ouviram [isto], disseram: Quem então pode se salvar?
27 ஸ உக்தவாந், யந் மாநுஷேணாஸ²க்யம்’ தத்³ ஈஸ்²வரேண ஸ²க்யம்’|
E ele disse: As coisas que são impossíveis para os seres humanos são possíveis para Deus.
28 ததா³ பிதர உவாச, பஸ்²ய வயம்’ ஸர்வ்வஸ்வம்’ பரித்யஜ்ய தவ பஸ்²சாத்³கா³மிநோ(அ)ப⁴வாம|
E Pedro disse: Eis que deixamos tudo, e temos te seguido.
29 தத: ஸ உவாச, யுஷ்மாநஹம்’ யதா²ர்த²ம்’ வதா³மி, ஈஸ்²வரராஜ்யார்த²ம்’ க்³ரு’ஹம்’ பிதரௌ ப்⁴ராத்ரு’க³ணம்’ ஜாயாம்’ ஸந்தாநாம்’ஸ்²ச த்யக்தவா
E ele lhes disse: Em verdade vos digo, que há ninguém que, tenha deixado casa, ou pais, ou irmãos, ou mulher, ou filhos,
31 அநந்தரம்’ ஸ த்³வாத³ஸ²ஸி²ஷ்யாநாஹூய ப³பா⁴ஷே, பஸ்²யத வயம்’ யிரூஸா²லம்நக³ரம்’ யாம: , தஸ்மாத் மநுஷ்யபுத்ரே ப⁴விஷ்யத்³வாதி³பி⁴ருக்தம்’ யத³ஸ்தி தத³நுரூபம்’ தம்’ ப்ரதி க⁴டிஷ்யதே;
E tomando consigo aos doze, disse-lhes: Eis que estamos subindo a Jerusalém, e se cumprirá no Filho do homem tudo o que [está] escrito pelos profetas.
32 வஸ்துதஸ்து ஸோ(அ)ந்யதே³ஸீ²யாநாம்’ ஹஸ்தேஷு ஸமர்பயிஷ்யதே, தே தமுபஹஸிஷ்யந்தி, அந்யாயமாசரிஷ்யந்தி தத்³வபுஷி நிஷ்டீ²வம்’ நிக்ஷேப்ஸ்யந்தி, கஸா²பி⁴: ப்ரஹ்ரு’த்ய தம்’ ஹநிஷ்யந்தி ச,
Porque ele será entregue aos gentios, e escarnecido, injuriado e cuspido.
33 கிந்து த்ரு’தீயதி³நே ஸ ஸ்²மஸா²நாத்³ உத்தா²ஸ்யதி|
E [depois de] açoitá-lo, o matarão; e ao terceiro dia ressuscitará.
34 ஏதஸ்யா: கதா²யா அபி⁴ப்ராயம்’ கிஞ்சித³பி தே போ³த்³து⁴ம்’ ந ஸே²கு: தேஷாம்’ நிகடே(அ)ஸ்பஷ்டதவாத் தஸ்யைதாஸாம்’ கதா²நாம் ஆஸ²யம்’ தே ஜ்ஞாதும்’ ந ஸே²குஸ்²ச|
E eles nada entendiam destas coisas; e esta palavra lhes era oculta; e não entendiam o que estava sendo lhes dito.
35 அத² தஸ்மிந் யிரீஹோ: புரஸ்யாந்திகம்’ ப்ராப்தே கஸ்²சித³ந்த⁴: பத²: பார்ஸ்²வ உபவிஸ்²ய பி⁴க்ஷாம் அகரோத்
E aconteceu que ele, chegando perto de Jericó, estava um cego sentado junto ao caminho, mendigando.
36 ஸ லோகஸமூஹஸ்ய க³மநஸ²ப்³த³ம்’ ஸ்²ருத்வா தத்காரணம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந்|
E este, ouvindo a multidão passar, perguntou: O que era aquilo?
37 நாஸரதீயயீஸு²ர்யாதீதி லோகைருக்தே ஸ உச்சைர்வக்துமாரேபே⁴,
E disseram-lhe que Jesus Nazareno estava passando.
38 ஹே தா³யூத³: ஸந்தாந யீஸோ² மாம்’ த³யஸ்வ|
Então clamou, dizendo: Jesus, Filho de Davi, tem misericórdia de mim!
39 ததோக்³ரகா³மிநஸ்தம்’ மௌநீ திஷ்டே²தி தர்ஜயாமாஸு: கிந்து ஸ புநாருவந் உவாச, ஹே தா³யூத³: ஸந்தாந மாம்’ த³யஸ்வ|
E os que estavam mais a frente o repreendiam, para que calasse; porém ele clamava ainda mais: Filho de Davi, tem misericórdia de mim!
40 ததா³ யீஸு²: ஸ்த²கி³தோ பூ⁴த்வா ஸ்வாந்திகே தமாநேதும் ஆதி³தே³ஸ²|
Então Jesus, parando, mandou que o trouxessem para si; e chegando ele, perguntou-lhe,
41 தத: ஸ தஸ்யாந்திகம் ஆக³மத், ததா³ ஸ தம்’ பப்ரச்ச², த்வம்’ கிமிச்ச²ஸி? த்வத³ர்த²மஹம்’ கிம்’ கரிஷ்யாமி? ஸ உக்தவாந், ஹே ப்ரபோ⁴(அ)ஹம்’ த்³ரஷ்டும்’ லபை⁴|
Dizendo: Que queres que eu te faça? E ele disse: Senhor, que eu veja.
42 ததா³ யீஸு²ருவாச, த்³ரு’ஷ்டிஸ²க்திம்’ க்³ரு’ஹாண தவ ப்ரத்யயஸ்த்வாம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ க்ரு’தவாந்|
E Jesus lhe disse: Vê, tua fé te salvou.
43 ததஸ்தத்க்ஷணாத் தஸ்ய சக்ஷுஷீ ப்ரஸந்நே; தஸ்மாத் ஸ ஈஸ்²வரம்’ த⁴ந்யம்’ வத³ந் தத்பஸ்²சாத்³ யயௌ, ததா³லோக்ய ஸர்வ்வே லோகா ஈஸ்²வரம்’ ப்ரஸ²ம்’ஸிதும் ஆரேபி⁴ரே|
E logo ele viu, e o seguia, glorificando a Deus. E o todo o povo, vendo [isto], dava louvores a Deus.
