லூக: 16
1 அபரஞ்ச யீஸு²: ஸி²ஷ்யேப்⁴யோந்யாமேகாம்’ கதா²ம்’ கத²யாமாஸ கஸ்யசித்³ த⁴நவதோ மநுஷ்யஸ்ய க்³ரு’ஹகார்ய்யாதீ⁴ஸே² ஸம்பத்தேரபவ்யயே(அ)பவாதி³தே ஸதி
[Jesus ]também disse aos discípulos dele, “Havia um homem rico que tinha um administrador de casa. Certo dia alguém disse a ele que o administrador estava manejando mal o dinheiro do homem rico.
2 தஸ்ய ப்ரபு⁴ஸ்தம் ஆஹூய ஜகா³த³, த்வயி யாமிமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ரு’ணோமி ஸா கீத்³ரு’ஸீ²? த்வம்’ க்³ரு’ஹகார்ய்யாதீ⁴ஸ²கர்ம்மணோ க³ணநாம்’ த³ர்ஸ²ய க்³ரு’ஹகார்ய்யாதீ⁴ஸ²பதே³ த்வம்’ ந ஸ்தா²ஸ்யஸி|
Então ele chamou [o administrador ]e disse a ele, É terrível/é a verdade o que eles dizem a respeito do senhor! Dê para mim um relato [dos fundos ]que o senhor está dirigindo, porque o senhor não pode ser mais o administrador [da ]minha [casa].
3 ததா³ ஸ க்³ரு’ஹகார்ய்யாதீ⁴ஸோ² மநஸா சிந்தயாமாஸ, ப்ரபு⁴ ர்யதி³ மாம்’ க்³ரு’ஹகார்ய்யாதீ⁴ஸ²பதா³த்³ ப்⁴ரம்’ஸ²யதி தர்ஹி கிம்’ கரிஷ்யே(அ)ஹம்’? ம்ரு’த³ம்’ க²நிதும்’ மம ஸ²க்தி ர்நாஸ்தி பி⁴க்ஷிதுஞ்ச லஜ்ஜிஷ்யே(அ)ஹம்’|
aí o administrador disse para si mesmo, Meu senhor está para me despedir, então não sei o que/o que é que vou fazer. Pois não sou bastante forte para [trabalhar] cavando valas e tenho vergonha demais para pedir [dinheiro].
4 அதஏவ மயி க்³ரு’ஹகார்ய்யாதீ⁴ஸ²பதா³த் ச்யுதே ஸதி யதா² லோகா மஹ்யம் ஆஸ்²ரயம்’ தா³ஸ்யந்தி தத³ர்த²ம்’ யத்கர்ம்ம மயா கரணீயம்’ தந் நிர்ணீயதே|
[De repente ele teve uma ideia]. Já sei o que farei, para que as pessoas me recebam nas suas casas [e providenciem para mim ]depois do meu chefe me despedir!
5 பஸ்²சாத் ஸ ஸ்வப்ரபோ⁴ரேகைகம் அத⁴மர்ணம் ஆஹூய ப்ரத²மம்’ பப்ரச்ச², த்வத்தோ மே ப்ரபு⁴ணா கதி ப்ராப்யம்?
[Então um por um ]ele chamou as pessoas que deviam dinheiro ao seu chefe. Ele perguntou ao primeiro, Quanto é que deve para meu chefe?
6 தத: ஸ உவாச, ஏகஸ²தாட⁴கதைலாநி; ததா³ க்³ரு’ஹகார்ய்யாதீ⁴ஸ²: ப்ரோவாச, தவ பத்ரமாநீய ஸீ²க்⁴ரமுபவிஸ்²ய தத்ர பஞ்சாஸ²தம்’ லிக²|
O homem respondeu, 800 barris de azeite de oliva. O administrador disse a ele, Tome as sua conta e sente-se e mude logo para 400 barris!
7 பஸ்²சாத³ந்யமேகம்’ பப்ரச்ச², த்வத்தோ மே ப்ரபு⁴ணா கதி ப்ராப்யம்? தத: ஸோவாதீ³த்³ ஏகஸ²தாட⁴ககோ³தூ⁴மா: ; ததா³ ஸ கத²யாமாஸ, தவ பத்ரமாநீய அஸீ²திம்’ லிக²|
Ele disse a outro homem, Quanto é que o senhor deve? O homem respondeu, mil medidas de trigo. O administrador disse a ele, Tome a sua conta e mude esta figura para oitocentas medidas! [Ele fez coisas semelhantes aos outros que deviam dinheiro ao seu chefe. ]
8 தேநைவ ப்ரபு⁴ஸ்தமயதா²ர்த²க்ரு’தம் அதீ⁴ஸ²ம்’ தத்³பு³த்³தி⁴நைபுண்யாத் ப்ரஸ²ஸ²ம்’ஸ; இத்த²ம்’ தீ³ப்திரூபஸந்தாநேப்⁴ய ஏதத்ஸம்’ஸாரஸ்ய ஸந்தாநா வர்த்தமாநகாலே(அ)தி⁴கபு³த்³தி⁴மந்தோ ப⁴வந்தி| (aiōn g165)
Quando o chefe [soube do que o administrador dele tinha feito], ele admirava o administrador desonesto pela coisa esperta que tinha feito. [A verdade ]é/isso mostrou que as pessoas que não seguem a Deus neste mundo agem com mais esperteza para com os outros do que as pessoas que seguem a Deus. (aiōn g165)
9 அதோ வதா³மி யூயமப்யயதா²ர்தே²ந த⁴நேந மித்ராணி லப⁴த்⁴வம்’ ததோ யுஷ்மாஸு பத³ப்⁴ரஷ்டேஷ்வபி தாநி சிரகாலம் ஆஸ்²ரயம்’ தா³ஸ்யந்தி| (aiōnios g166)
[Então ]digo isto a vocês: usem o dinheiro que têm para ajudar aos outros para que eles se tornem seus amigos. Então quando [morrerem ]e não puderem [levar ]nenhum dinheiro consigo, [seus amigos ]vão receber vocês em uma morada [no céu ]que dura para sempre. (aiōnios g166)
10 ய: கஸ்²சித் க்ஷுத்³ரே கார்ய்யே விஸ்²வாஸ்யோ ப⁴வதி ஸ மஹதி கார்ய்யேபி விஸ்²வாஸ்யோ ப⁴வதி, கிந்து ய: கஸ்²சித் க்ஷுத்³ரே கார்ய்யே(அ)விஸ்²வாஸ்யோ ப⁴வதி ஸ மஹதி கார்ய்யேப்யவிஸ்²வாஸ்யோ ப⁴வதி|
Aqueles que manejam fielmente as [coisas ]pequenas vão manejar fielmente as [coisas/os assuntos ]importantes. Aqueles que são desonestos [na sua maneira de manejar os assuntos ]pequenos vão ser desonestos [na sua maneira de tratar de assuntos ]importantes.
11 அதஏவ அயதா²ர்தே²ந த⁴நேந யதி³ யூயமவிஸ்²வாஸ்யா ஜாதாஸ்தர்ஹி ஸத்யம்’ த⁴நம்’ யுஷ்மாகம்’ கரேஷு க: ஸமர்பயிஷ்யதி?
Então se vocês não tiverem manejado fielmente o dinheiro [que Deus lhes tem dado aqui ]na terra, ele certamente não vai/como é que ele vai [deixar vocês ]possuírem as verdadeiras riquezas espirituais [no céu]!
12 யதி³ ச பரத⁴நேந யூயம் அவிஸ்²வாஸ்யா ப⁴வத² தர்ஹி யுஷ்மாகம்’ ஸ்வகீயத⁴நம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ கோ தா³ஸ்யதி?
E se não tiverem manejado fielmente as coisas que são de outras pessoas, [Deus ]certamente não vai/como é que Deus vai deixar vocês receberem [tesouros no céu que ]vão pertencer a vocês!
13 கோபி தா³ஸ உபௌ⁴ ப்ரபூ⁴ ஸேவிதும்’ ந ஸ²க்நோதி, யத ஏகஸ்மிந் ப்ரீயமாணோ(அ)ந்யஸ்மிந்நப்ரீயதே யத்³வா ஏகம்’ ஜநம்’ ஸமாத்³ரு’த்ய தத³ந்யம்’ துச்சீ²கரோதி தத்³வத்³ யூயமபி த⁴நேஸ்²வரௌ ஸேவிதும்’ ந ஸ²க்நுத²|
Nenhum servo pode servir [igualmente ]a dois chefes. [Pois se tentasse fazer isso], ele iria desprezar e odiar um deles e amar e ser devotado ao outro. [Da mesma maneira], não se pode [devotar a sua vida à veneração ]a Deus e [à veneração ]ao dinheiro [ao mesmo tempo].”
14 ததை³தா: ஸர்வ்வா: கதா²: ஸ்²ருத்வா லோபி⁴பி²ரூஸி²நஸ்தமுபஜஹஸு: |
Havia [ali ]alguns fariseus. Eles adoravam [amassar ]dinheiro. Quando ouviram Jesus dizer isso, eles se zombaram dele.
15 தத: ஸ உவாச, யூயம்’ மநுஷ்யாணாம்’ நிகடே ஸ்வாந் நிர்தோ³ஷாந் த³ர்ஸ²யத² கிந்து யுஷ்மாகம் அந்த: கரணாநீஸ்²வரோ ஜாநாதி, யத் மநுஷ்யாணாம் அதி ப்ரஸ²ம்’ஸ்யம்’ தத்³ ஈஸ்²வரஸ்ய க்⁴ரு’ண்யம்’|
Mas ele disse a eles, “Vocês tentam fazer com que os outros pensem que são justos, mas Deus conhece seus seres interiores/corações. [Portanto ele vai rejeitar vocês. Guardem em mente que muitas ]coisas que as pessoas acham boas/estimam muito, Deus acha que são detestáveis.
16 யோஹந ஆக³மநபர்ய்யநதம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபே வ்யவஸ்தா²ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாம்’ லேக²நாநி சாஸந் தத: ப்ரப்⁴ரு’தி ஈஸ்²வரராஜ்யஸ்ய ஸுஸம்’வாத³: ப்ரசரதி, ஏகைகோ லோகஸ்தந்மத்⁴யம்’ யத்நேந ப்ரவிஸ²தி ச|
As leis [que Deus deu a Moisés ]e aquilo que [escreveram ]os profetas [governavam ]até que chegou João [o batizador]. Desde então [eu ]tenho pregado como Deus quer [governar as vidas das pessoas de maneira nova], e muitas pessoas estão [aceitando essa mensagem e ]estão pedindo com grande desejo que Deus tome o controle das [suas vidas. Mas isso não quer dizer que Deus tenha colocado de lado as leis que ele antes estabeleceu].
17 வரம்’ நப⁴ஸ: ப்ரு’தி²வ்யாஸ்²ச லோபோ ப⁴விஷ்யதி ததா²பி வ்யவஸ்தா²யா ஏகபி³ந்தோ³ரபி லோபோ ந ப⁴விஷ்யதி|
[Todas as ]leis [de Deus, até mesmo aqueles que parecem ]insignificantes, são mais permanentes do que a terra e o céu.
18 ய: கஸ்²சித் ஸ்வீயாம்’ பா⁴ர்ய்யாம்’ விஹாய ஸ்த்ரியமந்யாம்’ விவஹதி ஸ பரதா³ராந் க³ச்ச²தி, யஸ்²ச தா த்யக்தாம்’ நாரீம்’ விவஹதி ஸோபி பரதா³ராந க³ச்ச²தி|
[Por exemplo, já que Deus considera que o casamento dura/é válido até que morra ou o esposo ou a esposa, ele considera que ]qualquer um que se divorcie de sua esposa e se case com outra mulher esteja cometendo adultério, e que qualquer um que se case com uma mulher cujo esposo tenha se divorciado dela também esteja cometendo adultério.”
19 ஏகோ த⁴நீ மநுஷ்ய: ஸு²க்லாநி ஸூக்ஷ்மாணி வஸ்த்ராணி பர்ய்யத³தா⁴த் ப்ரதிதி³நம்’ பரிதோஷரூபேணாபு⁴ம்’க்தாபிவச்ச|
[Jesus também disse], “havia um homem rico que vestia [roupas caras ]de linho, cor de roxo. Ele comia luxuosamente todos os dias.
20 ஸர்வ்வாங்கே³ க்ஷதயுக்த இலியாஸரநாமா கஸ்²சித்³ த³ரித்³ரஸ்தஸ்ய த⁴நவதோ போ⁴ஜநபாத்ராத் பதிதம் உச்சி²ஷ்டம்’ போ⁴க்தும்’ வாஞ்ச²ந் தஸ்ய த்³வாரே பதித்வாதிஷ்ட²த்;
[Também ]todos os dias [algumas pessoas ]deitaram um homem pobre chamado Lázaro no portão da [casa ]do rico. O corpo de Lázaro estava coberto de feridas.
21 அத² ஸ்²வாந ஆக³த்ய தஸ்ய க்ஷதாந்யலிஹந்|
Ele [tinha tanta fome que ]desejava comer os restos [de comida ]que caíam da mesa onde [comia ]o homem rico. Além disso, [o que era ainda pior], os cachorros chegavam e lambiam as feridas do pobre.
22 கியத்காலாத்பரம்’ ஸ த³ரித்³ர: ப்ராணாந் ஜஹௌ; தத: ஸ்வர்கீ³யதூ³தாஸ்தம்’ நீத்வா இப்³ராஹீம: க்ரோட³ உபவேஸ²யாமாஸு: |
Finalmente o pobre morreu. Então os anjos o levaram para [começar a festejar ]perto de Abraão, seu [grande antepassado]. O rico também morreu, e [umas pessoas ]enterraram o corpo dele.
23 பஸ்²சாத் ஸ த⁴நவாநபி மமார, தம்’ ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பயாமாஸுஸ்²ச; கிந்து பரலோகே ஸ வேத³நாகுல: ஸந் ஊர்த்³த்⁴வாம்’ நிரீக்ஷ்ய ப³ஹுதூ³ராத்³ இப்³ராஹீமம்’ தத்க்ரோட³ இலியாஸரஞ்ச விலோக்ய ருவந்நுவாச; (Hadēs g86)
No lugar onde as pessoas mortas esperam [até Deus julgá-las], ele estava sofrendo muita dor. Ele olhou para cima e viu Abraão à distância, e viu Lázaro sentado perto de Abraão. (Hadēs g86)
24 ஹே பிதர் இப்³ராஹீம் அநுக்³ரு’ஹ்ய அங்கு³ல்யக்³ரபா⁴க³ம்’ ஜலே மஜ்ஜயித்வா மம ஜிஹ்வாம்’ ஸீ²தலாம்’ கர்த்தும் இலியாஸரம்’ ப்ரேரய, யதோ வஹ்நிஸி²கா²தோஹம்’ வ்யதி²தோஸ்மி|
Então ele gritou, Pai Abraão, estou sofrendo muito nestas chamas! Portanto, [por favor ]tenha pena de mim, e envie Lázaro [para cá ]para que ele possa meter o seu dedo em água [e tocar na ]minha língua para refrescá-la!
25 ததா³ இப்³ராஹீம் ப³பா⁴ஷே, ஹே புத்ர த்வம்’ ஜீவந் ஸம்பத³ம்’ ப்ராப்தவாந் இலியாஸரஸ்து விபத³ம்’ ப்ராப்தவாந் ஏதத் ஸ்மர, கிந்து ஸம்ப்ரதி தஸ்ய ஸுக²ம்’ தவ ச து³: க²ம்’ ப⁴வதி|
Mas Abraão respondeu, Filho, lembre-se de que quando você ainda estava vivo [na terra], você gozava [muitas ]coisas boas. Mas Lázaro estava na miséria. Agora [é justo que ]ele esteja feliz aqui, e que você sofra.
26 அபரமபி யுஷ்மாகம் அஸ்மாகஞ்ச ஸ்தா²நயோ ர்மத்⁴யே மஹத்³விச்சே²தோ³(அ)ஸ்தி தத ஏதத்ஸ்தா²நஸ்ய லோகாஸ்தத் ஸ்தா²நம்’ யாதும்’ யத்³வா தத்ஸ்தா²நஸ்ய லோகா ஏதத் ஸ்தா²நமாயாதும்’ ந ஸ²க்நுவந்தி|
Além disso, há um grande vale entre você e nós. Como resultado, aqueles que querem ir daqui até onde você está, não podem. Além disso, ninguém pode cruzar de onde você está até onde nós (excl) estamos.
27 ததா³ ஸ உக்தவாந், ஹே பிதஸ்தர்ஹி த்வாம்’ நிவேத³யாமி மம பிது ர்கே³ஹே யே மம பஞ்ச ப்⁴ராதர: ஸந்தி
Então o rico disse, Neste caso, pai [Abraão], peço que o senhor mande [Lázaro ]até a casa do meu pai.
28 தே யதை²தத்³ யாதநாஸ்தா²நம்’ நாயாஸ்யந்தி ததா² மந்த்ரணாம்’ தா³தும்’ தேஷாம்’ ஸமீபம் இலியாஸரம்’ ப்ரேரய|
Tenho cinco irmãos [que vivem ali]. Diga a ele para aconselhá-los [que abandonem seus maus caminhos para que ]eles também não venham a este lugar, onde as pessoas sofrem muitíssima dor!
29 தத இப்³ராஹீம் உவாச, மூஸாப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாஞ்ச புஸ்தகாநி தேஷாம்’ நிகடே ஸந்தி தே தத்³வசநாநி மந்யந்தாம்’|
Mas Abraão respondeu, [Não, seus irmãos ]podem [ir às sinagogas onde os sacerdotes ]leem o que Moisés e os profetas [escreveram]. Deixe-os ligar para o que [disseram ]Moisés e os profetas!
30 ததா³ ஸ நிவேத³யாமாஸ, ஹே பிதர் இப்³ராஹீம் ந ததா², கிந்து யதி³ ம்ரு’தலோகாநாம்’ கஸ்²சித் தேஷாம்’ ஸமீபம்’ யாதி தர்ஹி தே மநாம்’ஸி வ்யாகோ⁴டயிஷ்யந்தி|
Mas o rico respondeu, Não, pai Abraão, [isso não vai ser suficiente]! Mas se alguém daqueles que já morreram voltar [e falar com eles], eles vão abandonar as suas vidas de pecado.
31 தத இப்³ராஹீம் ஜகா³த³, தே யதி³ மூஸாப⁴விஷ்யத்³வாதி³நாஞ்ச வசநாநி ந மந்யந்தே தர்ஹி ம்ரு’தலோகாநாம்’ கஸ்மிம்’ஸ்²சித்³ உத்தி²தேபி தே தஸ்ய மந்த்ரணாம்’ ந மம்’ஸ்யந்தே|
[Abraão ]disse a ele, Não! Se eles não ouvirem/escutarem [as palavras que ]Moisés e os profetas escreveram, mesmo que alguém fosse ressuscitar dos mortos [e fosse adverti-los], ele não poderia convencê-los [de abandonarem suas vidas de pecado].
