< லூக​: 14 >

1 அநந்தரம்’ விஸ்²ராமவாரே யீஸௌ² ப்ரதா⁴நஸ்ய பி²ரூஸி²நோ க்³ரு’ஹே போ⁴க்தும்’ க³தவதி தே தம்’ வீக்ஷிதும் ஆரேபி⁴ரே|
Kaj kiam li eniris en sabato en la domon de unu reganto de la Fariseoj, por manĝi panon, ili lin observis.
2 ததா³ ஜலோத³ரீ தஸ்ய ஸம்முகே² ஸ்தி²த​: |
Kaj jen antaŭ li estis unu hidropsulo.
3 தத​: ஸ வ்யவஸ்தா²பகாந் பி²ரூஸி²நஸ்²ச பப்ரச்ச², விஸ்²ராமவாரே ஸ்வாஸ்த்²யம்’ கர்த்தவ்யம்’ ந வா? ததஸ்தே கிமபி ந ப்ரத்யூசு​: |
Kaj respondante, Jesuo parolis al la leĝistoj kaj la Fariseoj, kaj diris: Ĉu estas permesate sanigi en sabato, aŭ ne?
4 ததா³ ஸ தம்’ ரோகி³ணம்’ ஸ்வஸ்த²ம்’ க்ரு’த்வா விஸஸர்ஜ;
Sed ili silentis. Kaj li prenis lin kaj sanigis lin, kaj forliberigis lin.
5 தாநுவாச ச யுஷ்மாகம்’ கஸ்யசித்³ க³ர்த்³த³போ⁴ வ்ரு’ஷபோ⁴ வா சேத்³ க³ர்த்தே பததி தர்ஹி விஸ்²ராமவாரே தத்க்ஷணம்’ ஸ கிம்’ தம்’ நோத்தா²பயிஷ்யதி?
Kaj li diris al ili: Kiu el vi havos azenon aŭ bovon, falintan en puton, kaj ne tuj eltiros ĝin en sabata tago?
6 ததஸ்தே கதா²யா ஏதஸ்யா​: கிமபி ப்ரதிவக்தும்’ ந ஸே²கு​: |
Kaj ili ne povis respondi al tio.
7 அபரஞ்ச ப்ரதா⁴நஸ்தா²நமநோநீதத்வகரணம்’ விலோக்ய ஸ நிமந்த்ரிதாந் ஏதது³பதே³ஸ²கதா²ம்’ ஜகா³த³,
Kaj li parolis parabolon al la invititoj, vidinte, kiel ili elektas la ĉefajn sidlokojn; li diris al ili:
8 த்வம்’ விவாஹாதி³போ⁴ஜ்யேஷு நிமந்த்ரித​: ஸந் ப்ரதா⁴நஸ்தா²நே மோபாவேக்ஷீ​: | த்வத்தோ கௌ³ரவாந்விதநிமந்த்ரிதஜந ஆயாதே
Kiam vi estas invitita de iu al edziĝa festo, ne sidiĝu en la ĉefa loko, por ke ne okazu, ke iu, pli honorinda ol vi, estas de li invitita;
9 நிமந்த்ரயிதாக³த்ய மநுஷ்யாயைதஸ்மை ஸ்தா²நம்’ தே³ஹீதி வாக்யம்’ சேத்³ வக்ஷ்யதி தர்ஹி த்வம்’ ஸங்குசிதோ பூ⁴த்வா ஸ்தா²ந இதரஸ்மிந் உபவேஷ்டும் உத்³யம்’ஸ்யஸி|
kaj tiu, kiu invitis vin kaj lin, venos, kaj diros al vi: Cedu lokon al ĉi tiu; kaj tiam vi komencos kun honto preni la lastan lokon.
10 அஸ்மாத் காரணாதே³வ த்வம்’ நிமந்த்ரிதோ க³த்வா(அ)ப்ரதா⁴நஸ்தா²ந உபவிஸ², ததோ நிமந்த்ரயிதாக³த்ய வதி³ஷ்யதி, ஹே ப³ந்தோ⁴ ப்ரோச்சஸ்தா²நம்’ க³த்வோபவிஸ², ததா² ஸதி போ⁴ஜநோபவிஷ்டாநாம்’ ஸகலாநாம்’ ஸாக்ஷாத் த்வம்’ மாந்யோ ப⁴விஷ்யஸி|
Sed kiam vi estas invitita, iru kaj sidiĝu en la lasta loko; kaj tiel, kiam venos tiu, kiu vin invitis, li diros al vi: Amiko, iru pli alten; tiam vi havos honoron antaŭ ĉiuj, kiuj sidas kun vi.
11 ய​: கஸ்²சித் ஸ்வமுந்நமயதி ஸ நமயிஷ்யதே, கிந்து ய​: கஸ்²சித் ஸ்வம்’ நமயதி ஸ உந்நமயிஷ்யதே|
Ĉar ĉiu, kiu sin altigas, estos humiligita, kaj kiu sin humiligas, tiu estos altigita.
12 ததா³ ஸ நிமந்த்ரயிதாரம்’ ஜநமபி ஜகா³த³, மத்⁴யாஹ்நே ராத்ரௌ வா போ⁴ஜ்யே க்ரு’தே நிஜப³ந்து⁴க³ணோ வா ப்⁴ராத்ரு’க³ணோ வா ஜ்ஞாதிக³ணோ வா த⁴நிக³ணோ வா ஸமீபவாஸிக³ணோ வா ஏதாந் ந நிமந்த்ரய, ததா² க்ரு’தே சேத் தே த்வாம்’ நிமந்த்ரயிஷ்யந்தி, தர்ஹி பரிஸோ²தோ⁴ ப⁴விஷ்யதி|
Kaj li diris al tiu, kiu lin invitis: Kiam vi faras tagmanĝon aŭ vespermanĝon, ne voku viajn amikojn, nek viajn fratojn, nek viajn parencojn, nek viajn riĉajn najbarojn, por ke ne okazu, ke ili ankaŭ invitos vin, kaj vi ricevos rekompencon.
13 கிந்து யதா³ பே⁴ஜ்யம்’ கரோஷி ததா³ த³ரித்³ரஸு²ஷ்ககரக²ஞ்ஜாந்தா⁴ந் நிமந்த்ரய,
Sed kiam vi faras festenon, invitu malriĉulojn, kriplulojn, lamulojn, blindulojn;
14 தத ஆஸி²ஷம்’ லப்ஸ்யஸே, தேஷு பரிஸோ²த⁴ம்’ கர்த்துமஸ²க்நுவத்ஸு ஸ்²மஸா²நாத்³தா⁴ர்ம்மிகாநாமுத்தா²நகாலே த்வம்’ ப²லாம்’ லப்ஸ்யஸே|
kaj vi estos feliĉa, ĉar ili ne povas rekompenci vin, sed vi rekompenciĝos en la releviĝo de la justuloj.
15 அநந்தரம்’ தாம்’ கதா²ம்’ நிஸ²ம்ய போ⁴ஜநோபவிஷ்ட​: கஸ்²சித் கத²யாமாஸ, யோ ஜந ஈஸ்²வரஸ்ய ராஜ்யே போ⁴க்தும்’ லப்ஸ்யதே ஸஏவ த⁴ந்ய​: |
Kaj aŭdinte tion, unu el la kunsidantoj diris al li: Feliĉa estas tiu, kiu manĝos panon en la regno de Dio.
16 தத​: ஸ உவாச, கஸ்²சித் ஜநோ ராத்ரௌ பே⁴ஜ்யம்’ க்ரு’த்வா ப³ஹூந் நிமந்த்ரயாமாஸ|
Sed li diris al li: Unu viro faris grandan vespermanĝon, kaj invitis multajn;
17 ததோ போ⁴ஜநஸமயே நிமந்த்ரிதலோகாந் ஆஹ்வாதும்’ தா³ஸத்³வாரா கத²யாமாஸ, க²த்³யத்³ரவ்யாணி ஸர்வ்வாணி ஸமாஸாதி³தாநி ஸந்தி, யூயமாக³ச்ச²த|
kaj en la horo de la festeno li elsendis sian serviston, por diri al la invititoj: Venu, ĉar ĉio estas jam preta.
18 கிந்து தே ஸர்வ்வ ஏகைகம்’ ச²லம்’ க்ரு’த்வா க்ஷமாம்’ ப்ரார்த²யாஞ்சக்ரிரே| ப்ரத²மோ ஜந​: கத²யாமாஸ, க்ஷேத்ரமேகம்’ க்ரீதவாநஹம்’ ததே³வ த்³ரஷ்டும்’ மயா க³ந்தவ்யம், அதஏவ மாம்’ க்ஷந்தும்’ தம்’ நிவேத³ய|
Kaj ĉiuj tiel same komencis peti pri indulgo. La unua diris al li: Mi aĉetis kampon, kaj mi nepre devas eliri, por ĝin vidi; mi petas, kalkulu al mi indulgon.
19 அந்யோ ஜந​: கத²யாமாஸ, த³ஸ²வ்ரு’ஷாநஹம்’ க்ரீதவாந் தாந் பரீக்ஷிதும்’ யாமி தஸ்மாதே³வ மாம்’ க்ஷந்தும்’ தம்’ நிவேத³ய|
Alia diris: Mi aĉetis kvin jugojn da bovoj, kaj mi iras, por ilin provi; mi petas, kalkulu al mi indulgon.
20 அபர​: கத²யாமாஸ, வ்யூட⁴வாநஹம்’ தஸ்மாத் காரணாத்³ யாதும்’ ந ஸ²க்நோமி|
Kaj alia diris: Mi edziĝis kun edzino, kaj tial mi ne povas veni.
21 பஸ்²சாத் ஸ தா³ஸோ க³த்வா நிஜப்ரபோ⁴​: ஸாக்ஷாத் ஸர்வ்வவ்ரு’த்தாந்தம்’ நிவேத³யாமாஸ, ததோஸௌ க்³ரு’ஹபதி​: குபித்வா ஸ்வதா³ஸம்’ வ்யாஜஹார, த்வம்’ ஸத்வரம்’ நக³ரஸ்ய ஸந்நிவேஸா²ந் மார்கா³ம்’ஸ்²ச க³த்வா த³ரித்³ரஸு²ஷ்ககரக²ஞ்ஜாந்தா⁴ந் அத்ராநய|
Kaj la servisto revenis, kaj rakontis tion al sia mastro. Tiam ekkoleris la mastro, kaj diris al sia servisto: Eliru rapide sur la stratojn kaj irejojn de la urbo, kaj alkonduku ĉi tien la malriĉulojn kaj kriplulojn kaj blindulojn kaj lamulojn.
22 ததோ தா³ஸோ(அ)வத³த், ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வத ஆஜ்ஞாநுஸாரேணாக்ரியத ததா²பி ஸ்தா²நமஸ்தி|
Kaj la servisto diris: Sinjoro, estas farita tio, kion vi ordonis, kaj ankoraŭ estas loko.
23 ததா³ ப்ரபு⁴​: புந ர்தா³ஸாயாகத²யத், ராஜபதா²ந் வ்ரு’க்ஷமூலாநி ச யாத்வா மதீ³யக்³ரு’ஹபூரணார்த²ம்’ லோகாநாக³ந்தும்’ ப்ரவர்த்தய|
Kaj la sinjoro diris al la servisto: Eliru sur la vojojn kaj kamplimojn, kaj devigu ilin enveni, por ke mia domo pleniĝu.
24 அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ கத²யாமி, பூர்வ்வநிமந்த்ரிதாநமேகோபி மமாஸ்ய ராத்ரிபோ⁴ஜ்யஸ்யாஸ்வாத³ம்’ ந ப்ராப்ஸ்யதி|
Ĉar mi diras al vi, ke neniu el tiuj viroj invititaj gustumos mian vespermanĝon.
25 அநந்தரம்’ ப³ஹுஷு லோகேஷு யீஸோ²​: பஸ்²சாத்³ வ்ரஜிதேஷு ஸத்ஸு ஸ வ்யாகு⁴ட்ய தேப்⁴ய​: கத²யாமாஸ,
Kaj grandaj homamasoj iris kun li, kaj li sin turnis, kaj diris al ili:
26 ய​: கஸ்²சிந் மம ஸமீபம் ஆக³த்ய ஸ்வஸ்ய மாதா பிதா பத்நீ ஸந்தாநா ப்⁴ராதரோ ப⁴கி³ம்யோ நிஜப்ராணாஸ்²ச, ஏதேப்⁴ய​: ஸர்வ்வேப்⁴யோ மய்யதி⁴கம்’ ப்ரேம ந கரோதி, ஸ மம ஸி²ஷ்யோ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி|
Se iu venas al mi, kaj ne malamas sian patron kaj sian patrinon kaj sian edzinon kaj siajn infanojn kaj fratojn kaj fratinojn, kaj eĉ ankaŭ sian vivon, li ne povas esti mia disĉiplo.
27 ய​: கஸ்²சித் ஸ்வீயம்’ க்ருஸ²ம்’ வஹந் மம பஸ்²சாந்ந க³ச்ச²தி, ஸோபி மம ஸி²ஷ்யோ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி|
Kiu ne portas sian krucon kaj ne sekvas min, tiu ne povas esti mia disĉiplo.
28 து³ர்க³நிர்ம்மாணே கதிவ்யயோ ப⁴விஷ்யதி, ததா² தஸ்ய ஸமாப்திகரணார்த²ம்’ ஸம்பத்திரஸ்தி ந வா, ப்ரத²மமுபவிஸ்²ய ஏதந்ந க³ணயதி, யுஷ்மாகம்’ மத்⁴ய ஏதாத்³ரு’ஸ²​: கோஸ்தி?
Ĉar kiu el vi, dezirante konstrui turon, unue ne sidiĝas, por kalkuli la koston, ĉu li havas sufiĉe, por fini ĝin?
29 நோசேத்³ பி⁴த்திம்’ க்ரு’த்வா ஸே²ஷே யதி³ ஸமாபயிதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி,
Por ke, kiam li metis la fundamenton kaj ne povas ĝin fini, ĉiuj vidantoj ne komencu moki lin,
30 தர்ஹி மாநுஷோயம்’ நிசேதும் ஆரப⁴த ஸமாபயிதும்’ நாஸ²க்நோத், இதி வ்யாஹ்ரு’த்ய ஸர்வ்வே தமுபஹஸிஷ்யந்தி|
dirante: Ĉi tiu homo komencis konstrui, sed ne povis fini.
31 அபரஞ்ச பி⁴ந்நபூ⁴பதிநா ஸஹ யுத்³த⁴ம்’ கர்த்தும் உத்³யம்ய த³ஸ²ஸஹஸ்ராணி ஸைந்யாநி க்³ரு’ஹீத்வா விம்’ஸ²திஸஹஸ்ரே​: ஸைந்யை​: ஸஹிதஸ்ய ஸமீபவாஸிந​: ஸம்முக²ம்’ யாதும்’ ஸ²க்ஷ்யாமி ந வேதி ப்ரத²மம்’ உபவிஸ்²ய ந விசாரயதி ஏதாத்³ரு’ஸோ² பூ⁴மிபதி​: க​: ?
Kaj kiu reĝo, ekirante, por renkonti en batalo alian reĝon, unue ne sidiĝos, por konsiliĝi, ĉu li povas kun dek mil renkonti tiun, kiu venas kontraŭ li kun dudek mil?
32 யதி³ ந ஸ²க்நோதி தர்ஹி ரிபாவதிதூ³ரே திஷ்ட²தி ஸதி நிஜதூ³தம்’ ப்ரேஷ்ய ஸந்தி⁴ம்’ கர்த்தும்’ ப்ரார்த²யேத|
Aŭ alie, dum la alia estas tre malproksime, li alsendas ambasadorojn kaj demandas pri paco.
33 தத்³வத்³ யுஷ்மாகம்’ மத்⁴யே ய​: கஸ்²சிந் மத³ர்த²ம்’ ஸர்வ்வஸ்வம்’ ஹாதும்’ ந ஸ²க்நோதி ஸ மம ஸி²ஷ்யோ ப⁴விதும்’ ந ஸ²க்ஷ்யதி|
Kiu do el vi ne forlasas ĉiujn siajn posedaĵojn, tiu ne povas esti mia disĉiplo.
34 லவணம் உத்தமம் இதி ஸத்யம்’, கிந்து யதி³ லவணஸ்ய லவணத்வம் அபக³ச்ச²தி தர்ஹி தத் கத²ம்’ ஸ்வாது³யுக்தம்’ ப⁴விஷ்யதி?
Salo do estas bona, sed se eĉ la salo sengustiĝis, per kio ĝi estos spicata?
35 தத³ பூ⁴ம்யர்த²ம் ஆலவாலராஸ்²யர்த²மபி ப⁴த்³ரம்’ ந ப⁴வதி; லோகாஸ்தத்³ ப³ஹி​: க்ஷிபந்தி| யஸ்ய ஸ்²ரோதும்’ ஸ்²ரோத்ரே ஸ்த​: ஸ ஸ்²ரு’ணோது|
Ĝi taŭgas nek por la tero nek por sterkejo; oni ĝin forĵetas. Kiu havas orelojn por aŭdi, tiu aŭdu.

< லூக​: 14 >