லூக: 10
1 தத: பரம்’ ப்ரபு⁴ரபராந் ஸப்ததிஸி²ஷ்யாந் நியுஜ்ய ஸ்வயம்’ யாநி நக³ராணி யாநி ஸ்தா²நாநி ச க³மிஷ்யதி தாநி நக³ராணி தாநி ஸ்தா²நாநி ச ப்ரதி த்³வௌ த்³வௌ ஜநௌ ப்ரஹிதவாந்|
Nach diesem aber stellte der Herr auch siebenzig andere auf, und sandte sie zu je zwei vor sich her, in alle Städte und Orte, wohin er selbst zu gehen vorhatte.
2 தேப்⁴ய: கத²யாமாஸ ச ஸ²ஸ்யாநி ப³ஹூநீதி ஸத்யம்’ கிந்து சே²த³கா அல்பே; தஸ்மாத்³தே⁴தோ: ஸ²ஸ்யக்ஷேத்ரே சே²த³காந் அபராநபி ப்ரேஷயிதும்’ க்ஷேத்ரஸ்வாமிநம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்’|
Er sagte aber zu ihnen: die Ernte ist reich, der Arbeiter aber sind wenige. So bittet denn den Herrn der Ernte, daß er Arbeiter ausschicke zu seiner Ernte.
3 யூயம்’ யாத, பஸ்²யத, வ்ரு’காணாம்’ மத்⁴யே மேஷஸா²வகாநிவ யுஷ்மாந் ப்ரஹிணோமி|
Gehet hin; siehe, ich sende euch wie Lämmer mitten unter Wölfe.
4 யூயம்’ க்ஷுத்³ரம்’ மஹத்³ வா வஸநஸம்புடகம்’ பாது³காஸ்²ச மா க்³ரு’ஹ்லீத, மார்க³மத்⁴யே கமபி மா நமத ச|
Traget keinen Beutel, keine Tasche, keine Schuhe; grüßet niemand unterwegs.
5 அபரஞ்ச யூயம்’ யத்³ யத் நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ²த² தத்ர நிவேஸ²நஸ்யாஸ்ய மங்க³லம்’ பூ⁴யாதி³தி வாக்யம்’ ப்ரத²மம்’ வத³த|
Wo ihr aber in ein Haus eintretet, saget zuerst: Friede diesem Hause;
6 தஸ்மாத் தஸ்மிந் நிவேஸ²நே யதி³ மங்க³லபாத்ரம்’ ஸ்தா²ஸ்யதி தர்ஹி தந்மங்க³லம்’ தஸ்ய ப⁴விஷ்யதி, நோசேத் யுஷ்மாந் ப்ரதி பராவர்த்திஷ்யதே|
und wenn daselbst ein Kind des Friedens ist, so wird euer Friede auf ihm ruhen; wo aber nicht, so wird er sich zu euch zurückwenden.
7 அபரஞ்ச தே யத்கிஞ்சித்³ தா³ஸ்யந்தி ததே³வ பு⁴க்த்வா பீத்வா தஸ்மிந்நிவேஸ²நே ஸ்தா²ஸ்யத²; யத: கர்ம்மகாரீ ஜநோ ப்⁴ரு’திம் அர்ஹதி; க்³ரு’ஹாத்³ க்³ரு’ஹம்’ மா யாஸ்யத²|
In demselben Hause aber bleibet und nehmet Essen und Trinken von ihnen; denn der Arbeiter verdient seinen Lohn. Gehet nicht von einem Hause zum andern über.
8 அந்யச்ச யுஷ்மாஸு கிமபி நக³ரம்’ ப்ரவிஷ்டேஷு லோகா யதி³ யுஷ்மாகம் ஆதித்²யம்’ கரிஷ்யந்தி, தர்ஹி யத் கா²த்³யம் உபஸ்தா²ஸ்யந்தி ததே³வ கா²தி³ஷ்யத²|
Und wo ihr in eine Stadt eintretet, und man euch aufnimmt, da esset, was man euch vorsetzt,
9 தந்நக³ரஸ்தா²ந் ரோகி³ண: ஸ்வஸ்தா²ந் கரிஷ்யத², ஈஸ்²வரீயம்’ ராஜ்யம்’ யுஷ்மாகம் அந்திகம் ஆக³மத் கதா²மேதாஞ்ச ப்ரசாரயிஷ்யத²|
und heilet die Kranken daselbst, und saget ihnen: Das Reich Gottes ist zu euch gekommen.
10 கிந்து கிமபி புரம்’ யுஷ்மாஸு ப்ரவிஷ்டேஷு லோகா யதி³ யுஷ்மாகம் ஆதித்²யம்’ ந கரிஷ்யந்தி, தர்ஹி தஸ்ய நக³ரஸ்ய பந்தா²நம்’ க³த்வா கதா²மேதாம்’ வதி³ஷ்யத²,
Wo ihr aber in eine Stadt eintretet und man nimmt euch nicht auf, da gehet hinaus auf ihre Gassen und saget:
11 யுஷ்மாகம்’ நக³ரீயா யா தூ⁴ல்யோ(அ)ஸ்மாஸு ஸமலக³ந் தா அபி யுஷ்மாகம்’ ப்ராதிகூல்யேந ஸாக்ஷ்யார்த²ம்’ ஸம்பாதயாம: ; ததா²பீஸ்²வரராஜ்யம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம் ஆக³தம் இதி நிஸ்²சிதம்’ ஜாநீத|
auch den Staub, der uns von eurer Stadt an den Füßen hängt, wischen wir für euch ab; merket aber, daß das Reich Gottes herbeigekommen ist.
12 அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி, விசாரதி³நே தஸ்ய நக³ரஸ்ய த³ஸா²த: ஸிதோ³மோ த³ஸா² ஸஹ்யா ப⁴விஷ்யதி|
Ich sage euch aber, es wird Sodom an jenem Tage erträglicher gehen als dieser Stadt.
13 ஹா ஹா கோராஸீந் நக³ர, ஹா ஹா பை³த்ஸைதா³நக³ர யுவயோர்மத்⁴யே யாத்³ரு’ஸா²நி ஆஸ்²சர்ய்யாணி கர்ம்மாண்யக்ரியந்த, தாநி கர்ம்மாணி யதி³ ஸோரஸீதோ³நோ ர்நக³ரயோரகாரிஷ்யந்த, ததா³ இதோ ப³ஹுதி³நபூர்வ்வம்’ தந்நிவாஸிந: ஸ²ணவஸ்த்ராணி பரிதா⁴ய கா³த்ரேஷு ப⁴ஸ்ம விலிப்ய ஸமுபவிஸ்²ய ஸமகே²த்ஸ்யந்த|
Wehe dir Chorazin, wehe dir Bethsaida; denn wenn in Tyrus und Sidon die Wunder geschehen wären, die bei euch geschehen sind, sie hätten dereinst in Sack und Asche sitzend Buße gethan.
14 அதோ விசாரதி³வஸே யுஷ்மாகம்’ த³ஸா²த: ஸோரஸீதோ³ந்நிவாஸிநாம்’ த³ஸா² ஸஹ்யா ப⁴விஷ்யதி|
Es wird aber auch Tyrus und Sidon erträglicher gehen im Gericht als euch.
Und du Kapernaum, wardst du nicht zum Himmel erhöht? Bis zur Hölle sollst du hinabgestoßen werden. (Hadēs g86)
16 யோ ஜநோ யுஷ்மாகம்’ வாக்யம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி ஸ மமைவ வாக்யம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி; கிஞ்ச யோ ஜநோ யுஷ்மாகம் அவஜ்ஞாம்’ கரோதி ஸ மமைவாவஜ்ஞாம்’ கரோதி; யோ ஜநோ மமாவஜ்ஞாம்’ கரோதி ச ஸ மத்ப்ரேரகஸ்யைவாவஜ்ஞாம்’ கரோதி|
Wer euch hört, der hört mich; und wer euch verwirft, der verwirft mich; wer aber mich verwirft, der verwirft den, der mich gesandt hat.
17 அத² தே ஸப்ததிஸி²ஷ்யா ஆநந்தே³ந ப்ரத்யாக³த்ய கத²யாமாஸு: , ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வதோ நாம்நா பூ⁴தா அப்யஸ்மாகம்’ வஸீ²ப⁴வந்தி|
Es kehrten aber die Siebenzig zurück in Freude und sagten: Herr, selbst die Dämonen sind uns unterthan in deinem Namen.
18 ததா³நீம்’ ஸ தாந் ஜகா³த³, வித்³யுதமிவ ஸ்வர்கா³த் பதந்தம்’ ஸை²தாநம் அத³ர்ஸ²ம்|
Er aber sagte zu ihnen: ich sah den Satan wie einen Blitz vom Himmel fallen.
19 பஸ்²யத ஸர்பாந் வ்ரு’ஸ்²சிகாந் ரிபோ: ஸர்வ்வபராக்ரமாம்’ஸ்²ச பத³தலை ர்த³லயிதும்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ ஸ²க்திம்’ த³தா³மி தஸ்மாத்³ யுஷ்மாகம்’ காபி ஹாநி ர்ந ப⁴விஷ்யதி|
Siehe, ich habe euch Vollmacht gegeben, zu wandeln über Schlangen und Skorpionen, und auf aller Gewalt des Feindes, und nimmermehr soll euch etwas Schaden thun.
20 பூ⁴தா யுஷ்மாகம்’ வஸீ²ப⁴வந்தி, ஏதந்நிமித்தத் மா ஸமுல்லஸத, ஸ்வர்கே³ யுஷ்மாகம்’ நாமாநி லிகி²தாநி ஸந்தீதி நிமித்தம்’ ஸமுல்லஸத|
Doch nicht darüber freuet euch, daß euch die Geister unterthan sind; freuet euch aber, daß eure Namen in den Himmel eingeschrieben sind.
21 தத்³க⁴டிகாயாம்’ யீஸு² ர்மநஸி ஜாதாஹ்லாத³: கத²யாமாஸ ஹே ஸ்வர்க³ப்ரு’தி²வ்யோரேகாதி⁴பதே பிதஸ்த்வம்’ ஜ்ஞாநவதாம்’ விது³ஷாஞ்ச லோகாநாம்’ புரஸ்தாத் ஸர்வ்வமேதத்³ அப்ரகாஸ்²ய பா³லகாநாம்’ புரஸ்தாத் ப்ராகாஸ²ய ஏதஸ்மாத்³தே⁴தோஸ்த்வாம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி, ஹே பிதரித்த²ம்’ ப⁴வது யத்³ ஏததே³வ தவ கோ³சர உத்தமம்|
Zu eben der Stunde frohlockte er durch den heiligen Geist und sprach: ich danke dir, Vater, Herr des Himmels und der Erde, daß du dieses verborgen hast vor Weisen und Verständigen, und hast es Unmündigen geoffenbart. Ja, Vater, denn so ist es wohlgefällig vor dir gewesen.
22 பித்ரா ஸர்வ்வாணி மயி ஸமர்பிதாநி பிதரம்’ விநா கோபி புத்ரம்’ ந ஜாநாதி கிஞ்ச புத்ரம்’ விநா யஸ்மை ஜநாய புத்ரஸ்தம்’ ப்ரகாஸி²தவாந் தஞ்ச விநா கோபி பிதரம்’ ந ஜாநாதி|
Und er wandte sich zu den Jüngern und sagte: Alles ward mir übergeben von meinem Vater, und niemand erkennet wer der Sohn ist, außer der Vater, und wer der Vater ist, außer der Sohn, und wem es der Sohn will offenbaren.
23 தப: பரம்’ ஸ ஸி²ஷ்யாந் ப்ரதி பராவ்ரு’த்ய கு³ப்தம்’ ஜகா³த³, யூயமேதாநி ஸர்வ்வாணி பஸ்²யத² ததோ யுஷ்மாகம்’ சக்ஷூம்’ஷி த⁴ந்யாநி|
Und er wandte sich zu den Jüngern besonders und sagte: selig die Augen, die da sehen was ihr sehet.
24 யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, யூயம்’ யாநி ஸர்வ்வாணி பஸ்²யத² தாநி ப³ஹவோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ பூ⁴பதயஸ்²ச த்³ரஷ்டுமிச்ச²ந்தோபி த்³ரஷ்டும்’ ந ப்ராப்நுவந், யுஷ்மாபி⁴ ர்யா யா: கதா²ஸ்²ச ஸ்²ரூயந்தே தா: ஸ்²ரோதுமிச்ச²ந்தோபி ஸ்²ரோதும்’ நாலப⁴ந்த|
Denn ich sage euch: viele Propheten und Könige begehrten zu sehen, was ihr sehet, und haben es nicht gesehen, und zu hören, was ihr höret, und haben es nicht gehört.
25 அநந்தரம் ஏகோ வ்யவஸ்தா²பக உத்தா²ய தம்’ பரீக்ஷிதும்’ பப்ரச்ச², ஹே உபதே³ஸ²க அநந்தாயுஷ: ப்ராப்தயே மயா கிம்’ கரணீயம்’? (aiōnios g166)
Und siehe, ein Gesetzesmann stand auf ihn zu versuchen, und sagte: Meister, was muß ich thun, ewiges Leben zu ererben? (aiōnios g166)
26 யீஸு²: ப்ரத்யுவாச, அத்ரார்தே² வ்யவஸ்தா²யாம்’ கிம்’ லிகி²தமஸ்தி? த்வம்’ கீத்³ரு’க் பட²ஸி?
Er aber sagte zu ihm: was steht im Gesetze geschrieben? wie liest du?
27 தத: ஸோவத³த், த்வம்’ ஸர்வ்வாந்த: கரணை: ஸர்வ்வப்ராணை: ஸர்வ்வஸ²க்திபி⁴: ஸர்வ்வசித்தைஸ்²ச ப்ரபௌ⁴ பரமேஸ்²வரே ப்ரேம குரு, ஸமீபவாஸிநி ஸ்வவத் ப்ரேம குரு ச|
Er aber antwortete: du sollst lieben den Herrn deinen Gott aus deinem ganzen Herzen und mit deiner ganzen Seele und deiner ganzen Kraft und deinem ganzen Denken, und deinen Nächsten wie dich selbst.
28 ததா³ ஸ கத²யாமாஸ, த்வம்’ யதா²ர்த²ம்’ ப்ரத்யவோச: , இத்த²ம் ஆசர தேநைவ ஜீவிஷ்யஸி|
Er sagte aber zu ihm: du hast richtig geantwortet; thue das, so wirst du leben.
29 கிந்து ஸ ஜந: ஸ்வம்’ நிர்த்³தோ³ஷம்’ ஜ்ஞாபயிதும்’ யீஸு²ம்’ பப்ரச்ச², மம ஸமீபவாஸீ க: ? ததோ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச,
Er aber wollte sich selbst rechtfertigen und sagte zu Jesus: Wer ist denn mein Nächster?
30 ஏகோ ஜநோ யிரூஸா²லம்புராத்³ யிரீஹோபுரம்’ யாதி, ஏதர்ஹி த³ஸ்யூநாம்’ கரேஷு பதிதே தே தஸ்ய வஸ்த்ராதி³கம்’ ஹ்ரு’தவந்த: தமாஹத்ய ம்ரு’தப்ராயம்’ க்ரு’த்வா த்யக்த்வா யயு: |
Jesus erwiderte: ein Mann gieng hinab von Jerusalem nach Jericho, und fiel unter Räuber, die zogen ihn aus und schlugen ihn, ließen ihn halbtot liegen und giengen davon.
31 அகஸ்மாத்³ ஏகோ யாஜகஸ்தேந மார்கே³ண க³ச்ச²ந் தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா மார்கா³ந்யபார்ஸ்²வேந ஜகா³ம|
Zufällig aber kam ein Priester des Weges herab, der sah ihn und gieng vorüber.
32 இத்த²ம் ஏகோ லேவீயஸ்தத்ஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ய தஸ்யாந்திகம்’ க³த்வா தம்’ விலோக்யாந்யேந பார்ஸ்²வேந ஜகா³ம|
Ebenso aber auch ein Levite, der an den Ort kam, sah es und gieng vorüber.
33 கிந்த்வேக: ஸோ²மிரோணீயோ க³ச்ச²ந் தத்ஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ய தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாத³யத|
Ein Samariter aber, der seines Weges zog, kam in seine Nähe, sah ihn und hatte Mitleiden,
34 தஸ்யாந்திகம்’ க³த்வா தஸ்ய க்ஷதேஷு தைலம்’ த்³ராக்ஷாரஸஞ்ச ப்ரக்ஷிப்ய க்ஷதாநி ப³த்³த்⁴வா நிஜவாஹநோபரி தமுபவேஸ்²ய ப்ரவாஸீயக்³ரு’ஹம் ஆநீய தம்’ ஸிஷேவே|
trat hinzu, verband seine Wunden, goß Oel und Wein darauf, setzte ihn auf sein eigenes Tier, brachte ihn in eine Herberge und sorgte für ihn.
35 பரஸ்மிந் தி³வஸே நிஜக³மநகாலே த்³வௌ முத்³ராபாதௌ³ தத்³க்³ரு’ஹஸ்வாமிநே த³த்த்வாவத³த் ஜநமேநம்’ ஸேவஸ்வ தத்ர யோ(அ)தி⁴கோ வ்யயோ ப⁴விஷ்யதி தமஹம்’ புநராக³மநகாலே பரிஸோ²த்ஸ்யாமி|
Und am folgenden Tag legte er zwei Denare hin, gab sie dem Wirt und sagte: sorge für ihn, und was du weiter aufwendest, will ich dir auf meinem Rückweg ersetzen.
36 ஏஷாம்’ த்ரயாணாம்’ மத்⁴யே தஸ்ய த³ஸ்யுஹஸ்தபதிதஸ்ய ஜநஸ்ய ஸமீபவாஸீ க: ? த்வயா கிம்’ பு³த்⁴யதே?
Wer von diesen drei dünket dir der Nächste gewesen zu sein dem, der unter die Räuber fiel?
37 தத: ஸ வ்யவஸ்தா²பக: கத²யாமாஸ யஸ்தஸ்மிந் த³யாம்’ சகார| ததா³ யீஸு²: கத²யாமாஸ த்வமபி க³த்வா ததா²சர|
Er aber sagte: der die Barmherzigkeit an ihm that. Jesus aber sagte zu ihm: gehe hin und thue desgleichen.
38 தத: பரம்’ தே க³ச்ச²ந்த ஏகம்’ க்³ராமம்’ ப்ரவிவிஸு²: ; ததா³ மர்தா²நாமா ஸ்த்ரீ ஸ்வக்³ரு’ஹே தஸ்யாதித்²யம்’ சகார|
Es geschah aber da sie wanderten, trat er ein in einen Flecken: eine Frau aber mit Namen Martha nahm ihn in ihrem Hause auf.
39 தஸ்மாத் மரியம் நாமதே⁴யா தஸ்யா ப⁴கி³நீ யீஸோ²: பத³ஸமீப உவவிஸ்²ய தஸ்யோபதே³ஸ²கதா²ம்’ ஸ்²ரோதுமாரேபே⁴|
Und sie hatte eine Schwester mit Namen Mariam, die setzte sich zu den Füßen des Herrn und hörte sein Wort.
40 கிந்து மர்தா² நாநாபரிசர்ய்யாயாம்’ வ்யக்³ரா ப³பூ⁴வ தஸ்மாத்³தே⁴தோஸ்தஸ்ய ஸமீபமாக³த்ய ப³பா⁴ஷே; ஹே ப்ரபோ⁴ மம ப⁴கி³நீ கேவலம்’ மமோபரி ஸர்வ்வகர்ம்மணாம்’ பா⁴ரம் அர்பிதவதீ தத்ர ப⁴வதா கிஞ்சித³பி ந மநோ நிதீ⁴யதே கிம்? மம ஸாஹாய்யம்’ கர்த்தும்’ ப⁴வாந் தாமாதி³ஸ²து|
Martha aber machte sich zu schaffen mit vieler Aufwartung; sie trat aber hinzu und sagte: Herr, kümmert es dich nicht, daß meine Schwester mich allein aufwarten läßt? Sage ihr doch, daß sie mit mir angreife.
41 ததோ யீஸு²: ப்ரத்யுவாச ஹே மர்தே² ஹே மர்தே², த்வம்’ நாநாகார்ய்யேஷு சிந்திதவதீ வ்யக்³ரா சாஸி,
Der Herr aber antwortete ihr: Martha, Martha, du sorgst und beunruhigst dich um Vieles;
42 கிந்து ப்ரயோஜநீயம் ஏகமாத்ரம் ஆஸ்தே| அபரஞ்ச யமுத்தமம்’ பா⁴க³ம்’ கோபி ஹர்த்தும்’ ந ஸ²க்நோதி ஸஏவ மரியமா வ்ரு’த: |
es braucht nur wenig oder eines; Mariam hat das gute Teil erwählt, das soll nicht von ihr genommen werden.
