லூக​: 10

1 தத​: பரம்’ ப்ரபு⁴ரபராந் ஸப்ததிஸி²ஷ்யாந் நியுஜ்ய ஸ்வயம்’ யாநி நக³ராணி யாநி ஸ்தா²நாநி ச க³மிஷ்யதி தாநி நக³ராணி தாநி ஸ்தா²நாநி ச ப்ரதி த்³வௌ த்³வௌ ஜநௌ ப்ரஹிதவாந்|

١ وَبَعْدَ ذلِكَ عَيَّنَ الرَّبُّ أَيْضاً اثْنَيْنِ وَسَبْعِينَ آخَرِينَ، وَأَرْسَلَهُمُ اثْنَيْنِ اثْنَيْنِ، لِيَسْبِقُوهُ إِلَى كُلِّ مَدِينَةٍ وَمَكَانٍ كَانَ عَلَى وَشْكِ الذَّهَابِ إِلَيْهِ.

2 தேப்⁴ய​: கத²யாமாஸ ச ஸ²ஸ்யாநி ப³ஹூநீதி ஸத்யம்’ கிந்து சே²த³கா அல்பே; தஸ்மாத்³தே⁴தோ​: ஸ²ஸ்யக்ஷேத்ரே சே²த³காந் அபராநபி ப்ரேஷயிதும்’ க்ஷேத்ரஸ்வாமிநம்’ ப்ரார்த²யத்⁴வம்’|

٢ وَقَالَ لَهُمْ: «إِنَّ الْحَصَادَ كَثِيرٌ، وَلكِنَّ الْعُمَّالَ قَلِيلُونَ، فَتَضَرَّعُوا إِلَى رَبِّ الْحَصَادِ أَنْ يَبْعَثَ عُمَّالاً إِلَى حَصَادِهِ.

3 யூயம்’ யாத, பஸ்²யத, வ்ரு’காணாம்’ மத்⁴யே மேஷஸா²வகாநிவ யுஷ்மாந் ப்ரஹிணோமி|

٣ فَاذْهَبُوا! هَا إِنِّي أُرْسِلُكُمْ كَحُمْلانٍ بَيْنَ ذِئَابٍ.

4 யூயம்’ க்ஷுத்³ரம்’ மஹத்³ வா வஸநஸம்புடகம்’ பாது³காஸ்²ச மா க்³ரு’ஹ்லீத, மார்க³மத்⁴யே கமபி மா நமத ச|

٤ لَا تَحْمِلُوا صُرَّةَ مَالٍ وَلا كِيسَ زَادٍ وَلا حِذَاءً؛ وَلا تُسَلِّمُوا فِي الطَّرِيقِ عَلَى أَحَدٍ.

5 அபரஞ்ச யூயம்’ யத்³ யத் நிவேஸ²நம்’ ப்ரவிஸ²த² தத்ர நிவேஸ²நஸ்யாஸ்ய மங்க³லம்’ பூ⁴யாதி³தி வாக்யம்’ ப்ரத²மம்’ வத³த|

٥ وَأَيَّ بَيْتٍ دَخَلْتُمُوهُ، فَقُولُوا أَوَّلاً: سَلامٌ لِهَذَا الْبَيْتِ!

6 தஸ்மாத் தஸ்மிந் நிவேஸ²நே யதி³ மங்க³லபாத்ரம்’ ஸ்தா²ஸ்யதி தர்ஹி தந்மங்க³லம்’ தஸ்ய ப⁴விஷ்யதி, நோசேத் யுஷ்மாந் ப்ரதி பராவர்த்திஷ்யதே|

٦ فَإِنْ كَانَ فِي الْبَيْتِ ابْنُ سَلامٍ، يَحِلُّ سَلامُكُمْ عَلَيْهِ. وَإلَّا، فَسَلامُكُمْ يَعُودُ لَكُمْ.

7 அபரஞ்ச தே யத்கிஞ்சித்³ தா³ஸ்யந்தி ததே³வ பு⁴க்த்வா பீத்வா தஸ்மிந்நிவேஸ²நே ஸ்தா²ஸ்யத²; யத​: கர்ம்மகாரீ ஜநோ ப்⁴ரு’திம் அர்ஹதி; க்³ரு’ஹாத்³ க்³ரு’ஹம்’ மா யாஸ்யத²|

٧ وَانْزِلُوا فِي ذلِكَ الْبَيْتِ تَأْكُلُونَ وَتَشْرَبُونَ مِمَّا عِنْدَهُمْ: لأَنَّ الْعَامِلَ يَسْتَحِقُّ أُجْرَتَهُ. لَا تَنْتَقِلُوا مِنْ بَيْتٍ إِلَى بَيْتٍ.

8 அந்யச்ச யுஷ்மாஸு கிமபி நக³ரம்’ ப்ரவிஷ்டேஷு லோகா யதி³ யுஷ்மாகம் ஆதித்²யம்’ கரிஷ்யந்தி, தர்ஹி யத் கா²த்³யம் உபஸ்தா²ஸ்யந்தி ததே³வ கா²தி³ஷ்யத²|

٨ وَأَيَّةَ مَدِينَةٍ دَخَلْتُمُوهَا وَقَبِلَكُمْ أَهْلُهَا، فَكُلُوا مِمَّا يُقَدَّمُ لَكُمْ،

9 தந்நக³ரஸ்தா²ந் ரோகி³ண​: ஸ்வஸ்தா²ந் கரிஷ்யத², ஈஸ்²வரீயம்’ ராஜ்யம்’ யுஷ்மாகம் அந்திகம் ஆக³மத் கதா²மேதாஞ்ச ப்ரசாரயிஷ்யத²|

٩ وَاشْفُوا الْمَرْضَى الَّذِينَ فِيهَا، وَقُولُوا لَهُمْ: قَدِ اقْتَرَبَ مِنْكُمْ مَلَكُوتُ اللهِ!

10 கிந்து கிமபி புரம்’ யுஷ்மாஸு ப்ரவிஷ்டேஷு லோகா யதி³ யுஷ்மாகம் ஆதித்²யம்’ ந கரிஷ்யந்தி, தர்ஹி தஸ்ய நக³ரஸ்ய பந்தா²நம்’ க³த்வா கதா²மேதாம்’ வதி³ஷ்யத²,

١٠ وَأَيَّةَ مَدِينَةٍ دَخَلْتُمُوهَا وَلَمْ يَقْبَلْكُمْ أَهْلُهَا، فَاخْرُجُوا إِلَى شَوَارِعِهَا، وَقُولُوا:

11 யுஷ்மாகம்’ நக³ரீயா யா தூ⁴ல்யோ(அ)ஸ்மாஸு ஸமலக³ந் தா அபி யுஷ்மாகம்’ ப்ராதிகூல்யேந ஸாக்ஷ்யார்த²ம்’ ஸம்பாதயாம​: ; ததா²பீஸ்²வரராஜ்யம்’ யுஷ்மாகம்’ ஸமீபம் ஆக³தம் இதி நிஸ்²சிதம்’ ஜாநீத|

١١ حَتَّى غُبَارُ مَدِينَتِكُمُ الْعَالِقُ بِأَقْدَامِنَا نَنْفُضُهُ عَلَيْكُمْ، وَلكِنِ اعْلَمُوا هَذَا: أَنَّ مَلَكُوتَ اللهِ قَدِ اقْتَرَبَ!

12 அஹம்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி, விசாரதி³நே தஸ்ய நக³ரஸ்ய த³ஸா²த​: ஸிதோ³மோ த³ஸா² ஸஹ்யா ப⁴விஷ்யதி|

١٢ أَقُولُ لَكُمْ: إِنَّ سَدُومَ سَتَكُونُ حَالَتُهَا فِي ذلِكَ الْيَوْمِ أَكْثَرَ احْتِمَالاً مِنْ حَالَةِ تِلْكَ الْمَدِينَةِ.

13 ஹா ஹா கோராஸீந் நக³ர, ஹா ஹா பை³த்ஸைதா³நக³ர யுவயோர்மத்⁴யே யாத்³ரு’ஸா²நி ஆஸ்²சர்ய்யாணி கர்ம்மாண்யக்ரியந்த, தாநி கர்ம்மாணி யதி³ ஸோரஸீதோ³நோ ர்நக³ரயோரகாரிஷ்யந்த, ததா³ இதோ ப³ஹுதி³நபூர்வ்வம்’ தந்நிவாஸிந​: ஸ²ணவஸ்த்ராணி பரிதா⁴ய கா³த்ரேஷு ப⁴ஸ்ம விலிப்ய ஸமுபவிஸ்²ய ஸமகே²த்ஸ்யந்த|

١٣ الْوَيْلُ لَكِ يَا كُورَزِينُ! الْوَيْلُ لَكِ يَا بَيْتَ صَيْدَا! فَلَوْ أُجْرِيَ فِي صُورَ وَصَيْدَا مَا أُجْرِيَ فِيكُمَا مِنَ الْمُعْجِزَاتِ، لَتَابَ أَهْلُهُمَا مُنْذُ الْقَدِيمِ لابِسِينَ الْمُسُوحَ قَاعِدِينَ فِي الرَّمَادِ.

14 அதோ விசாரதி³வஸே யுஷ்மாகம்’ த³ஸா²த​: ஸோரஸீதோ³ந்நிவாஸிநாம்’ த³ஸா² ஸஹ்யா ப⁴விஷ்யதி|

١٤ وَلكِنَّ صُورَ وَصَيْدَا سَتَكُونُ حَالَتُهُمَا فِي الدَّيْنُونَةِ أَكْثَرَ احْتِمَالاً مِنْ حَالَتِكُمَا.

15 ஹே கப²ர்நாஹூம், த்வம்’ ஸ்வர்க³ம்’ யாவத்³ உந்நதா கிந்து நரகம்’ யாவத் ந்யக்³ப⁴விஷ்யஸி| (Hadēs g86)

١٥ وَأَنْتِ يَا كَفْرَنَاحُومُ، هَلِ ارْتَفَعْتِ حَتَّى السَّمَاءِ؟ إِنَّكِ إِلَى الْهَاوِيَةِ سَتُهْبَطِينَ! (Hadēs g86)

16 யோ ஜநோ யுஷ்மாகம்’ வாக்யம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி ஸ மமைவ வாக்யம்’ க்³ரு’ஹ்லாதி; கிஞ்ச யோ ஜநோ யுஷ்மாகம் அவஜ்ஞாம்’ கரோதி ஸ மமைவாவஜ்ஞாம்’ கரோதி; யோ ஜநோ மமாவஜ்ஞாம்’ கரோதி ச ஸ மத்ப்ரேரகஸ்யைவாவஜ்ஞாம்’ கரோதி|

١٦ مَنْ يَسْمَعْ لَكُمْ يَسْمَعْ لِي، وَمَنْ يَرْفُضْكُمْ يَرْفُضْنِي؛ وَمَنْ يَرْفُضْنِي يَرْفُضِ الَّذِي أَرْسَلَنِي!»

17 அத² தே ஸப்ததிஸி²ஷ்யா ஆநந்தே³ந ப்ரத்யாக³த்ய கத²யாமாஸு​: , ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வதோ நாம்நா பூ⁴தா அப்யஸ்மாகம்’ வஸீ²ப⁴வந்தி|

١٧ وَبَعْدَئِذٍ رَجَعَ الاثْنَانِ وَالسَّبْعُونَ فَرِحِينَ، وَقَالُوا: «يَا رَبُّ، حَتَّى الشَّيَاطِينُ تَخْضَعُ لَنَا بِاسْمِكَ!»

18 ததா³நீம்’ ஸ தாந் ஜகா³த³, வித்³யுதமிவ ஸ்வர்கா³த் பதந்தம்’ ஸை²தாநம் அத³ர்ஸ²ம்|

١٨ فَقَالَ لَهُمْ: «قَدْ رَأَيْتُ الشَّيْطَانَ وَهُوَ يَهْوِي مِنَ السَّمَاءِ مِثْلَ الْبَرْقِ.

19 பஸ்²யத ஸர்பாந் வ்ரு’ஸ்²சிகாந் ரிபோ​: ஸர்வ்வபராக்ரமாம்’ஸ்²ச பத³தலை ர்த³லயிதும்’ யுஷ்மப்⁴யம்’ ஸ²க்திம்’ த³தா³மி தஸ்மாத்³ யுஷ்மாகம்’ காபி ஹாநி ர்ந ப⁴விஷ்யதி|

١٩ وَهَا أَنَا قَدْ أَعْطَيْتُكُمْ سُلْطَةً لِتَدُوسُوا الْحَيَّاتِ وَالْعَقَارِبَ وَقُدْرَةَ الْعَدُوِّ كُلَّهَا، وَلَنْ يُؤْذِيَكُمْ شَيْءٌ أَبَداً.

20 பூ⁴தா யுஷ்மாகம்’ வஸீ²ப⁴வந்தி, ஏதந்நிமித்தத் மா ஸமுல்லஸத, ஸ்வர்கே³ யுஷ்மாகம்’ நாமாநி லிகி²தாநி ஸந்தீதி நிமித்தம்’ ஸமுல்லஸத|

٢٠ إِنَّمَا لَا تَفْرَحُوا بِأَنَّ الأَرْوَاحَ تَخْضَعُ لَكُمْ، بَلِ افْرَحُوا بِأَنَّ أَسْمَاءَكُمْ قَدْ كُتِبَتْ فِي السَّمَاوَاتِ».

21 தத்³க⁴டிகாயாம்’ யீஸு² ர்மநஸி ஜாதாஹ்லாத³​: கத²யாமாஸ ஹே ஸ்வர்க³ப்ரு’தி²வ்யோரேகாதி⁴பதே பிதஸ்த்வம்’ ஜ்ஞாநவதாம்’ விது³ஷாஞ்ச லோகாநாம்’ புரஸ்தாத் ஸர்வ்வமேதத்³ அப்ரகாஸ்²ய பா³லகாநாம்’ புரஸ்தாத் ப்ராகாஸ²ய ஏதஸ்மாத்³தே⁴தோஸ்த்வாம்’ த⁴ந்யம்’ வதா³மி, ஹே பிதரித்த²ம்’ ப⁴வது யத்³ ஏததே³வ தவ கோ³சர உத்தமம்|

٢١ فِي تِلْكَ السَّاعَةِ ابْتَهَجَ يَسُوعُ بِالرُّوحِ وَقَالَ: «أَحْمَدُكَ أَيُّهَا الآبُ، رَبَّ السَّمَاءِ وَالأَرْضِ، لأَنَّكَ حَجَبْتَ هذِهِ الأُمُورَ عَنِ الْحُكَمَاءِ وَالْفُهَمَاءِ، وَكَشَفْتَهَا لِلأَطْفَالِ. نَعَمْ، أَيُّهَا الآبُ، لأَنَّهُ هكَذَا حَسُنَ فِي نَظَرِكَ!

22 பித்ரா ஸர்வ்வாணி மயி ஸமர்பிதாநி பிதரம்’ விநா கோபி புத்ரம்’ ந ஜாநாதி கிஞ்ச புத்ரம்’ விநா யஸ்மை ஜநாய புத்ரஸ்தம்’ ப்ரகாஸி²தவாந் தஞ்ச விநா கோபி பிதரம்’ ந ஜாநாதி|

٢٢ كُلُّ شَيْءٍ قَدْ سُلِّمَ إِلَيَّ مِنْ قِبَلِ أَبِي، وَلا أَحَدَ يَعْرِفُ مَنْ هُوَ الاِبْنُ إِلّا الآبُ، وَلا مَنْ هُوَ الآبُ إِلّا الاِبْنُ وَمَنْ أَرَادَ الاِبْنُ أَنْ يُعْلِنَهُ لَهُ!»

23 தப​: பரம்’ ஸ ஸி²ஷ்யாந் ப்ரதி பராவ்ரு’த்ய கு³ப்தம்’ ஜகா³த³, யூயமேதாநி ஸர்வ்வாணி பஸ்²யத² ததோ யுஷ்மாகம்’ சக்ஷூம்’ஷி த⁴ந்யாநி|

٢٣ ثُمَّ الْتَفَتَ إِلَى التَّلامِيذِ وَقَالَ لَهُمْ عَلَى حِدَةٍ: «طُوبَى لِلْعُيُونِ الَّتِي تَرَى مَا أَنْتُمْ تَرَوْنَ.

24 யுஷ்மாநஹம்’ வதா³மி, யூயம்’ யாநி ஸர்வ்வாணி பஸ்²யத² தாநி ப³ஹவோ ப⁴விஷ்யத்³வாதி³நோ பூ⁴பதயஸ்²ச த்³ரஷ்டுமிச்ச²ந்தோபி த்³ரஷ்டும்’ ந ப்ராப்நுவந், யுஷ்மாபி⁴ ர்யா யா​: கதா²ஸ்²ச ஸ்²ரூயந்தே தா​: ஸ்²ரோதுமிச்ச²ந்தோபி ஸ்²ரோதும்’ நாலப⁴ந்த|

٢٤ فَإِنِّي أَقُولُ لَكُمْ إِنَّ كَثِيرِينَ مِنَ الأَنْبِيَاءِ وَالْمُلُوكِ تَمَنَّوْا أَنْ يَرَوْا مَا تُبْصِرُونَ وَلكِنَّهُمْ لَمْ يَرَوْا، وَأَنْ يَسْمَعُوا مَا تَسْمَعُونَ وَلكِنَّهُمْ لَمْ يَسْمَعُوا».

25 அநந்தரம் ஏகோ வ்யவஸ்தா²பக உத்தா²ய தம்’ பரீக்ஷிதும்’ பப்ரச்ச², ஹே உபதே³ஸ²க அநந்தாயுஷ​: ப்ராப்தயே மயா கிம்’ கரணீயம்’? (aiōnios g166)

٢٥ وَتَصَدَّى لَهُ أَحَدُ عُلَمَاءِ الشَّرِيعَةِ لِيُجَرِّبَهُ، فَقَالَ: «يَا مُعَلِّمُ، مَاذَا أَعْمَلُ لأَرِثَ الْحَيَاةَ الأَبَدِيَّةَ؟» (aiōnios g166)

26 யீஸு²​: ப்ரத்யுவாச, அத்ரார்தே² வ்யவஸ்தா²யாம்’ கிம்’ லிகி²தமஸ்தி? த்வம்’ கீத்³ரு’க் பட²ஸி?

٢٦ فَقَالَ لَهُ: «مَاذَا كُتِبَ فِي الشَّرِيعَةِ؟ وَكَيْفَ تَقْرَؤهَا؟»

27 தத​: ஸோவத³த், த்வம்’ ஸர்வ்வாந்த​: கரணை​: ஸர்வ்வப்ராணை​: ஸர்வ்வஸ²க்திபி⁴​: ஸர்வ்வசித்தைஸ்²ச ப்ரபௌ⁴ பரமேஸ்²வரே ப்ரேம குரு, ஸமீபவாஸிநி ஸ்வவத் ப்ரேம குரு ச|

٢٧ فَأَجَابَ: «أَحِبَّ الرَّبَّ إِلهَكَ بِكُلِّ قَلْبِكَ وَكُلِّ نَفْسِكَ وَكُلِّ قُدْرَتِكَ وَكُلِّ فِكْرِكَ، وَأَحِبَّ قَرِيبَكَ كَنَفْسِكَ».

28 ததா³ ஸ கத²யாமாஸ, த்வம்’ யதா²ர்த²ம்’ ப்ரத்யவோச​: , இத்த²ம் ஆசர தேநைவ ஜீவிஷ்யஸி|

٢٨ فَقَالَ لَهُ: «جَوَابُكَ صَحِيحٌ. فَإِنْ عَمِلْتَ بِهَذَا، تَحْيَا!»

29 கிந்து ஸ ஜந​: ஸ்வம்’ நிர்த்³தோ³ஷம்’ ஜ்ஞாபயிதும்’ யீஸு²ம்’ பப்ரச்ச², மம ஸமீபவாஸீ க​: ? ததோ யீஸு²​: ப்ரத்யுவாச,

٢٩ لكِنَّهُ إِذْ كَانَ رَاغِباً فِي تَبْرِيرِ نَفْسِهِ، سَأَلَ يَسُوعَ: «وَمَنْ هُوَ قَرِيبِي؟»

30 ஏகோ ஜநோ யிரூஸா²லம்புராத்³ யிரீஹோபுரம்’ யாதி, ஏதர்ஹி த³ஸ்யூநாம்’ கரேஷு பதிதே தே தஸ்ய வஸ்த்ராதி³கம்’ ஹ்ரு’தவந்த​: தமாஹத்ய ம்ரு’தப்ராயம்’ க்ரு’த்வா த்யக்த்வா யயு​: |

٣٠ فَرَدَّ عَلَيْهِ يَسُوعُ قَائِلا: «كَانَ إِنْسَانٌ نَازِلاً مِنْ أُورُشَلِيمَ إِلَى أَرِيحَا، فَوَقَعَ بِأَيْدِي لُصُوصٍ، فَانْتَزَعُوا ثِيَابَهُ وَمَالَهُ وَجَرَّحُوهُ، ثُمَّ مَضَوْا وَقَدْ تَرَكُوهُ بَيْنَ حَيٍّ وَمَيْتٍ.

31 அகஸ்மாத்³ ஏகோ யாஜகஸ்தேந மார்கே³ண க³ச்ச²ந் தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா மார்கா³ந்யபார்ஸ்²வேந ஜகா³ம|

٣١ وَحَدَثَ أَنَّ كَاهِناً كَانَ نَازِلاً فِي تِلْكَ الطَّرِيقِ، فَرَآهُ وَلكِنَّهُ جَاوَزَهُ إِلَى الْجَانِبِ الآخَرِ.

32 இத்த²ம் ஏகோ லேவீயஸ்தத்ஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ய தஸ்யாந்திகம்’ க³த்வா தம்’ விலோக்யாந்யேந பார்ஸ்²வேந ஜகா³ம|

٣٢ وَكَذلِكَ مَرَّ أَيْضاً وَاحِدٌ مِنَ اللّاوِيِّينَ، فَلَمَّا وَصَلَ إِلَى ذلِكَ الْمَكَانِ، نَظَرَ إِلَيْهِ، وَلكِنَّهُ جَاوَزَهُ إِلَى الْجَانِبِ الآخَرِ.

33 கிந்த்வேக​: ஸோ²மிரோணீயோ க³ச்ச²ந் தத்ஸ்தா²நம்’ ப்ராப்ய தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வாத³யத|

٣٣ إِلّا أَنَّ سَامِرِيًّا مُسَافِراً جَاءَ إِلَيْهِ، وَلَمَّا رَآهُ، أَشْفَقَ عَلَيْهِ،

34 தஸ்யாந்திகம்’ க³த்வா தஸ்ய க்ஷதேஷு தைலம்’ த்³ராக்ஷாரஸஞ்ச ப்ரக்ஷிப்ய க்ஷதாநி ப³த்³த்⁴வா நிஜவாஹநோபரி தமுபவேஸ்²ய ப்ரவாஸீயக்³ரு’ஹம் ஆநீய தம்’ ஸிஷேவே|

٣٤ فَتَقَدَّمَ إِلَيْهِ وَرَبَطَ جِرَاحَهُ بَعْدَمَا صَبَّ عَلَيْهَا زَيْتاً وَخَمْراً. ثُمَّ أَرْكَبَهُ عَلَى دَابَّتِهِ وَأَوْصَلَهُ إِلَى الْفُنْدُقِ وَاعْتَنَى بِهِ.

35 பரஸ்மிந் தி³வஸே நிஜக³மநகாலே த்³வௌ முத்³ராபாதௌ³ தத்³க்³ரு’ஹஸ்வாமிநே த³த்த்வாவத³த் ஜநமேநம்’ ஸேவஸ்வ தத்ர யோ(அ)தி⁴கோ வ்யயோ ப⁴விஷ்யதி தமஹம்’ புநராக³மநகாலே பரிஸோ²த்ஸ்யாமி|

٣٥ وَعِنْدَ مُغَادَرَتِهِ الْفُنْدُقَ فِي الْيَوْمِ التَّالِي، أَخْرَجَ دِينَارَيْنِ وَدَفَعَهُمَا إِلَى صَاحِبِ الْفُنْدُقِ، وَقَالَ لَهُ: اعْتَنِ بِهِ! وَمَهْمَا تُنْفِقْ أَكْثَرَ، فَإِنِّي أَرُدُّهُ لَكَ عِنْدَ رُجُوعِي.

36 ஏஷாம்’ த்ரயாணாம்’ மத்⁴யே தஸ்ய த³ஸ்யுஹஸ்தபதிதஸ்ய ஜநஸ்ய ஸமீபவாஸீ க​: ? த்வயா கிம்’ பு³த்⁴யதே?

٣٦ فَأَيُّ هؤُلاءِ الثَّلاثَةِ يَبْدُو لَكَ قَرِيباً لِلَّذِي وَقَعَ بِأَيْدِي اللُّصُوصِ؟»

37 தத​: ஸ வ்யவஸ்தா²பக​: கத²யாமாஸ யஸ்தஸ்மிந் த³யாம்’ சகார| ததா³ யீஸு²​: கத²யாமாஸ த்வமபி க³த்வா ததா²சர|

٣٧ فَأَجَابَ: «إِنَّهُ الَّذِي عَامَلَهُ بِالرَّحْمَةِ!» فَقَالَ لَهُ يَسُوعُ: «اذْهَبْ، وَاعْمَلْ أَنْتَ هكَذَا!»

38 தத​: பரம்’ தே க³ச்ச²ந்த ஏகம்’ க்³ராமம்’ ப்ரவிவிஸு²​: ; ததா³ மர்தா²நாமா ஸ்த்ரீ ஸ்வக்³ரு’ஹே தஸ்யாதித்²யம்’ சகார|

٣٨ وَبَيْنَمَا هُمْ فِي الطَّرِيقِ، دَخَلَ إِحْدَى الْقُرَى، فَاسْتَقْبَلَتْهُ امْرَأَةٌ اسْمُهَا مَرْثَا فِي بَيْتِهَا.

39 தஸ்மாத் மரியம் நாமதே⁴யா தஸ்யா ப⁴கி³நீ யீஸோ²​: பத³ஸமீப உவவிஸ்²ய தஸ்யோபதே³ஸ²கதா²ம்’ ஸ்²ரோதுமாரேபே⁴|

٣٩ وَكَانَ لَهَا أُخْتٌ اسْمُهَا مَرْيَمُ، جَلَسَتْ عِنْدَ قَدَمَيْ يَسُوعَ تَسْمَعُ كَلِمَتَهُ.

40 கிந்து மர்தா² நாநாபரிசர்ய்யாயாம்’ வ்யக்³ரா ப³பூ⁴வ தஸ்மாத்³தே⁴தோஸ்தஸ்ய ஸமீபமாக³த்ய ப³பா⁴ஷே; ஹே ப்ரபோ⁴ மம ப⁴கி³நீ கேவலம்’ மமோபரி ஸர்வ்வகர்ம்மணாம்’ பா⁴ரம் அர்பிதவதீ தத்ர ப⁴வதா கிஞ்சித³பி ந மநோ நிதீ⁴யதே கிம்? மம ஸாஹாய்யம்’ கர்த்தும்’ ப⁴வாந் தாமாதி³ஸ²து|

٤٠ أَمَّا مَرْثَا فَكَانَتْ مُنْهَمِكَةً بِشُؤُونِ الْخِدْمَةِ الْكَثِيرَةِ. فَأَقْبَلَتْ وَقَالَتْ: «يَا رَبُّ، أَمَا تُبَالِي بِأَنَّ أُخْتِي قَدْ تَرَكَتْنِي أَخْدِمُ وَحْدِي؟ فَقُلْ لَهَا أَنْ تُسَاعِدَنِي!»

41 ததோ யீஸு²​: ப்ரத்யுவாச ஹே மர்தே² ஹே மர்தே², த்வம்’ நாநாகார்ய்யேஷு சிந்திதவதீ வ்யக்³ரா சாஸி,

٤١ وَلكِنَّ يَسُوعَ رَدَّ عَلَيْهَا قَائِلاً: «مَرْثَا، مَرْثَا! أَنْتِ مُهْتَمَّةٌ وَقَلِقَةٌ لأُمُورٍ كَثِيرَةٍ.

42 கிந்து ப்ரயோஜநீயம் ஏகமாத்ரம் ஆஸ்தே| அபரஞ்ச யமுத்தமம்’ பா⁴க³ம்’ கோபி ஹர்த்தும்’ ந ஸ²க்நோதி ஸஏவ மரியமா வ்ரு’த​: |

٤٢ وَلكِنَّ الْحَاجَةَ هِيَ إِلَى وَاحِدٍ، وَمَرْيَمُ قَدِ اخْتَارَتِ النَّصِيبَ الصَّالِحَ الَّذِي لَنْ يُؤْخَذَ مِنْهَا!»

The Good Samaritan Arrives at the Inn