யோஹந: 21
1 தத: பரம்’ திபி³ரியாஜலதே⁴ஸ்தடே யீஸு²: புநரபி ஸி²ஷ்யேப்⁴யோ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந் த³ர்ஸ²நஸ்யாக்²யாநமித³ம்|
After these things, Jesus manifested himself again, unto the disciples, by the sea of Tiberias; and manifested himself, thus: —
2 ஸி²மோந்பிதர: யமஜதோ²மா கா³லீலீயகாந்நாநக³ரநிவாஸீ நித²நேல் ஸிவதே³: புத்ராவந்யௌ த்³வௌ ஸி²ஷ்யௌ சைதேஷ்வேகத்ர மிலிதேஷு ஸி²மோந்பிதரோ(அ)கத²யத் மத்ஸ்யாந் த⁴ர்தும்’ யாமி|
There were together, Simon Peter, and Thomas, who was called Didymus, and Nathanael, who was from Cana of Galilee, and the sons of Zebedee, and, two other, of his disciples.
3 ததஸ்தே வ்யாஹரந் தர்ஹி வயமபி த்வயா ஸார்த்³த⁴ம்’ யாம: ததா³ தே ப³ஹிர்க³தா: ஸந்த: க்ஷிப்ரம்’ நாவம் ஆரோஹந் கிந்து தஸ்யாம்’ ரஜந்யாம் ஏகமபி ந ப்ராப்நுவந்|
Simon Peter saith unto them—I go a fishing! They say unto him—We also, go with thee! They went out, and got up into the boat, and during that night, they caught nothing.
4 ப்ரபா⁴தே ஸதி யீஸு²ஸ்தடே ஸ்தி²தவாந் கிந்து ஸ யீஸு²ரிதி ஸி²ஷ்யா ஜ்ஞாதும்’ நாஸ²க்நுவந்|
But, morning by this time drawing on, Jesus stood upon the beach; nevertheless, the disciples knew not that it was, Jesus.
5 ததா³ யீஸு²ரப்ரு’ச்ச²த், ஹே வத்ஸா ஸந்நிதௌ⁴ கிஞ்சித் கா²த்³யத்³ரவ்யம் ஆஸ்தே? தே(அ)வத³ந் கிமபி நாஸ்தி|
Jesus, therefore, saith unto them—Children! perhaps ye have nothing to eat? They answered him—No.
6 ததா³ ஸோ(அ)வத³த் நௌகாயா த³க்ஷிணபார்ஸ்²வே ஜாலம்’ நிக்ஷிபத ததோ லப்ஸ்யத்⁴வே, தஸ்மாத் தை ர்நிக்ஷிப்தே ஜாலே மத்ஸ்யா ஏதாவந்தோ(அ)பதந் யேந தே ஜாலமாக்ரு’ஷ்ய நோத்தோலயிதும்’ ஸ²க்தா: |
And, he, said unto them—Cast the net, on the right side of the boat, —and ye shall find. They cast, therefore; and, no longer, were they able, to draw, it, for the multitude of the fishes.
7 தஸ்மாத்³ யீஸோ²: ப்ரியதமஸி²ஷ்ய: பிதராயாகத²யத் ஏஷ ப்ரபு⁴ ர்ப⁴வேத், ஏஷ ப்ரபு⁴ரிதி வாசம்’ ஸ்²ருத்வைவ ஸி²மோந் நக்³நதாஹேதோ ர்மத்ஸ்யதா⁴ரிண உத்தரீயவஸ்த்ரம்’ பரிதா⁴ய ஹ்ரத³ம்’ ப்ரத்யுத³லம்ப²யத்|
That disciple, therefore, whom Jesus loved, saith unto Peter—It is, the Lord! Simon Peter, therefore, hearing that it was the Lord, girded about him, his upper garment, —for he was naked; and cast himself into the sea;
8 அபரே ஸி²ஷ்யா மத்ஸ்யை: ஸார்த்³த⁴ம்’ ஜாலம் ஆகர்ஷந்த: க்ஷுத்³ரநௌகாம்’ வாஹயித்வா கூலமாநயந் தே கூலாத்³ அதிதூ³ரே நாஸந் த்³விஸ²தஹஸ்தேப்⁴யோ தூ³ர ஆஸந் இத்யநுமீயதே|
but, the other disciples, came, by the little boat, —for they were not farther from the land than about two hundred cubits off, —dragging the net of fishes.
9 தீரம்’ ப்ராப்தைஸ்தைஸ்தத்ர ப்ரஜ்வலிதாக்³நிஸ்தது³பரி மத்ஸ்யா: பூபாஸ்²ச த்³ரு’ஷ்டா: |
So, when they got out upon the land, they behold a coal fire lying, and fish lying over, and bread.
10 ததோ யீஸு²ரகத²யத்³ யாந் மத்ஸ்யாந் அத⁴ரத தேஷாம்’ கதிபயாந் ஆநயத|
Jesus saith unto them—Bring of the fish which ye caught just now.
11 அத: ஸி²மோந்பிதர: பராவ்ரு’த்ய க³த்வா ப்³ரு’ஹத்³பி⁴ஸ்த்ரிபஞ்சாஸ²த³தி⁴கஸ²தமத்ஸ்யை: பரிபூர்ணம்’ தஜ்ஜாலம் ஆக்ரு’ஷ்யோத³தோலயத் கிந்த்வேதாவத்³பி⁴ ர்மத்ஸ்யைரபி ஜாலம்’ நாசி²த்³யத|
Simon Peter, therefore, went on board, and drew the net on to the land, —full of large fishes, a hundred and fifty-three; and, though they were so many, the net was not rent.
12 அநந்தரம்’ யீஸு²ஸ்தாந் அவாதீ³த் யூயமாக³த்ய பு⁴ம்’க்³த்⁴வம்’; ததா³ ஸஏவ ப்ரபு⁴ரிதி ஜ்ஞாதத்வாத் த்வம்’ க: ? இதி ப்ரஷ்டும்’ ஸி²ஷ்யாணாம்’ கஸ்யாபி ப்ரக³ல்ப⁴தா நாப⁴வத்|
Jesus saith unto them—Come! break your fast. Not one, of the disciples was venturing to ask him, Who art, thou? knowing that it was, the Lord.
13 ததோ யீஸு²ராக³த்ய பூபாந் மத்ஸ்யாம்’ஸ்²ச க்³ரு’ஹீத்வா தேப்⁴ய: பர்ய்யவேஷயத்|
Jesus cometh, and taketh the bread, and giveth unto them; and the fish, in like manner.
14 இத்த²ம்’ ஸ்²மஸா²நாது³த்தா²நாத் பரம்’ யீஸு²: ஸி²ஷ்யேப்⁴யஸ்த்ரு’தீயவாரம்’ த³ர்ஸ²நம்’ த³த்தவாந்|
This, already, is the third time Jesus was manifested unto the disciples, after he was raised from among the dead.
15 போ⁴ஜநே ஸமாப்தே ஸதி யீஸு²: ஸி²மோந்பிதரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந், ஹே யூநஸ: புத்ர ஸி²மோந் த்வம்’ கிம் ஏதேப்⁴யோதி⁴கம்’ மயி ப்ரீயஸே? தத: ஸ உதி³தவாந் ஸத்யம்’ ப்ரபோ⁴ த்வயி ப்ரீயே(அ)ஹம்’ தத்³ ப⁴வாந் ஜாநாதி; ததா³ யீஸு²ரகத²யத் தர்ஹி மம மேஷஸா²வகக³ணம்’ பாலய|
When, therefore, they had broken their fast, Jesus saith unto Simon Peter—Simon, son of John! lovest thou me more than these? He saith unto him—Yea, Lord! thou, knowest that I am fond of thee, he saith unto him—Be feeding my lambs.
16 தத: ஸ த்³விதீயவாரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் ஹே யூநஸ: புத்ர ஸி²மோந் த்வம்’ கிம்’ மயி ப்ரீயஸே? தத: ஸ உக்தவாந் ஸத்யம்’ ப்ரபோ⁴ த்வயி ப்ரீயே(அ)ஹம்’ தத்³ ப⁴வாந் ஜாநாதி; ததா³ யீஸு²ரகத²யத தர்ஹி மம மேஷக³ணம்’ பாலய|
He saith unto him, again, the second time—Simon, son of John! lovest thou me? He saith unto him—Yea, Lord! thou, knowest that I am fond of thee. He saith unto him—Be shepherding my sheep.
17 பஸ்²சாத் ஸ த்ரு’தீயவாரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந், ஹே யூநஸ: புத்ர ஸி²மோந் த்வம்’ கிம்’ மயி ப்ரீயஸே? ஏதத்³வாக்யம்’ த்ரு’தீயவாரம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் தஸ்மாத் பிதரோ து³: கி²தோ பூ⁴த்வா(அ)கத²யத் ஹே ப்ரபோ⁴ ப⁴வத: கிமப்யகோ³சரம்’ நாஸ்தி த்வய்யஹம்’ ப்ரீயே தத்³ ப⁴வாந் ஜாநாதி; ததோ யீஸு²ரவத³த் தர்ஹி மம மேஷக³ணம்’ பாலய|
He saith unto him, the third time—Simon, son of John! art thou fond of me? Peter was grieved, that he said unto him, the third time, Art thou fond of me? and he said unto him—Lord! all things, thou, knowest: thou perceivest that I am fond of thee. Jesus saith unto him—Be feeding my sheep.
18 அஹம்’ துப்⁴யம்’ யதா²ர்த²ம்’ கத²யாமி யௌவநகாலே ஸ்வயம்’ ப³த்³த⁴கடி ர்யத்ரேச்சா² தத்ர யாதவாந் கிந்த்வித: பரம்’ வ்ரு’த்³தே⁴ வயஸி ஹஸ்தம்’ விஸ்தாரயிஷ்யஸி, அந்யஜநஸ்த்வாம்’ ப³த்³த்⁴வா யத்ர க³ந்தும்’ தவேச்சா² ந ப⁴வதி த்வாம்’ த்⁴ரு’த்வா தத்ர நேஷ்யதி|
Verily, verily, I say unto thee—When thou wast younger, thou usedst to gird thyself, and to walk whither thou didst choose; but, when thou shalt become aged, thou shalt stretch out thy hands, and, another, shall gird thee, and bear thee, whither thou dost not choose.
19 ப²லத: கீத்³ரு’ஸே²ந மரணேந ஸ ஈஸ்²வரஸ்ய மஹிமாநம்’ ப்ரகாஸ²யிஷ்யதி தத்³ போ³த⁴யிதும்’ ஸ இதி வாக்யம்’ ப்ரோக்தவாந்| இத்யுக்தே ஸதி ஸ தமவோசத் மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²|
Now, this, he said, signifying, by what manner of death, he should glorify God. And, having said this, he saith unto him—Be following me.
20 யோ ஜநோ ராத்ரிகாலே யீஸோ² ர்வக்ஷோ(அ)வலம்ப்³ய, ஹே ப்ரபோ⁴ கோ ப⁴வந்தம்’ பரகரேஷு ஸமர்பயிஷ்யதீதி வாக்யம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந், தம்’ யீஸோ²: ப்ரியதமஸி²ஷ்யம்’ பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²ந்தம்’
Peter, turning about, beholdeth the disciple whom Jesus loved, following, —who also reclined during the supper upon his breast, and said—Lord, who is it that is delivering thee up?
21 பிதரோ முக²ம்’ பராவர்த்த்ய விலோக்ய யீஸு²ம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந், ஹே ப்ரபோ⁴ ஏதஸ்ய மாநவஸ்ய கீத்³ரு’ஸீ² க³தி ர்ப⁴விஷ்யதி?
Peter, therefore, seeing, this one, saith unto Jesus—Lord! and, this one, what?
22 ஸ ப்ரத்யவத³த், மம புநராக³மநபர்ய்யந்தம்’ யதி³ தம்’ ஸ்தா²பயிதும் இச்சா²மி தத்ர தவ கிம்’? த்வம்’ மம பஸ்²சாத்³ ஆக³ச்ச²|
Jesus saith unto him—If I will that, he, remain until I come, what is that to thee? Thou, be following me.
23 தஸ்மாத் ஸ ஸி²ஷ்யோ ந மரிஷ்யதீதி ப்⁴ராத்ரு’க³ணமத்⁴யே கிம்’வத³ந்தீ ஜாதா கிந்து ஸ ந மரிஷ்யதீதி வாக்யம்’ யீஸு² ர்நாவத³த் கேவலம்’ மம புநராக³மநபர்ய்யந்தம்’ யதி³ தம்’ ஸ்தா²பயிதும் இச்சா²மி தத்ர தவ கிம்’? இதி வாக்யம் உக்தவாந்|
This word, therefore, went forth unto the brethren, that, that disciple, should not die. Howbeit, Jesus did not tell him, he should not die; but, If I will that, he, remain until I come, what is that to thee?
24 யோ ஜந ஏதாநி ஸர்வ்வாணி லிகி²தவாந் அத்ர ஸாக்ஷ்யஞ்ச த³த்தவாந் ஸஏவ ஸ ஸி²ஷ்ய: , தஸ்ய ஸாக்ஷ்யம்’ ப்ரமாணமிதி வயம்’ ஜாநீம: |
This, is the disciple who beareth witness concerning these things, and who hath written these things; and we know that, true, is, his witness.
25 யீஸு²ரேதேப்⁴யோ(அ)பராண்யபி ப³ஹூநி கர்ம்மாணி க்ரு’தவாந் தாநி ஸர்வ்வாணி யத்³யேகைகம்’ க்ரு’த்வா லிக்²யந்தே தர்ஹி க்³ரந்தா² ஏதாவந்தோ ப⁴வந்தி தேஷாம்’ தா⁴ரணே ப்ரு’தி²வ்யாம்’ ஸ்தா²நம்’ ந ப⁴வதி| இதி||
Now there are many other things also, which Jesus did, which, indeed, if they were to be written one by one, not even the world, itself, I suppose, would contain, the books which must be written.
