யோஹந: 19
1 பீலாதோ யீஸு²ம் ஆநீய கஸ²யா ப்ராஹாரயத்|
Then Pilate, therefore, took Jesus, and scourged him.
2 பஸ்²சாத் ஸேநாக³ண: கண்டகநிர்ம்மிதம்’ முகுடம்’ தஸ்ய மஸ்தகே ஸமர்ப்ய வார்த்தாகீவர்ணம்’ ராஜபரிச்ச²த³ம்’ பரிதா⁴ப்ய,
And, the soldiers, plaiting a crown out of thorns, placed it upon his head, and, a purple robe, cast they about him;
3 ஹே யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜந் நமஸ்கார இத்யுக்த்வா தம்’ சபேடேநாஹந்தும் ஆரப⁴த|
and kept coming unto him, and saying—Joy to thee! O King of the Jews!—and were giving unto him smart blows.
4 ததா³ பீலாத: புநரபி ப³ஹிர்க³த்வா லோகாந் அவத³த், அஸ்ய கமப்யபராத⁴ம்’ ந லபே⁴(அ)ஹம்’, பஸ்²யத தத்³ யுஷ்மாந் ஜ்ஞாபயிதும்’ யுஷ்மாகம்’ ஸந்நிதௌ⁴ ப³ஹிரேநம் ஆநயாமி|
And Pilate went forth again outside, and saith unto them—See! I lead him unto you outside, that ye may take knowledge, that, no single fault, do I find in him.
5 தத: பரம்’ யீஸு²: கண்டகமுகுடவாந் வார்த்தாகீவர்ணவஸநவாம்’ஸ்²ச ப³ஹிராக³ச்ச²த்| தத: பீலாத உக்தவாந் ஏநம்’ மநுஷ்யம்’ பஸ்²யத|
Jesus, therefore, came forth outside, wearing the thorn crown, and the purple mantle. And he saith unto them—Lo! the Man!
6 ததா³ ப்ரதா⁴நயாஜகா: பதா³தயஸ்²ச தம்’ த்³ரு’ஷ்ட்வா, ஏநம்’ க்ருஸே² வித⁴, ஏநம்’ க்ருஸே² வித⁴, இத்யுக்த்வா ரவிதும்’ ஆரப⁴ந்த| தத: பீலாத: கதி²தவாந் யூயம்’ ஸ்வயம் ஏநம்’ நீத்வா க்ருஸே² வித⁴த, அஹம் ஏதஸ்ய கமப்யபராத⁴ம்’ ந ப்ராப்தவாந்|
When, therefore, the High-priests and the officers saw him, they cried aloud, saying—Crucify! Crucify! Pilate saith unto them—Ye, take him, and crucify; for, I, find not in him, a fault.
7 யிஹூதீ³யா: ப்ரத்யவத³ந் அஸ்மாகம்’ யா வ்யவஸ்தா²ஸ்தே தத³நுஸாரேணாஸ்ய ப்ராணஹநநம் உசிதம்’ யதோயம்’ ஸ்வம் ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரமவத³த்|
The Jews answered him—We, have, a law, and, according to the law, he ought to die, because, Son of God, himself, he made.
8 பீலாத இமாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா மஹாத்ராஸயுக்த:
When, therefore, Pilate heard this word, he was the more afraid;
9 ஸந் புநரபி ராஜக்³ரு’ஹ ஆக³த்ய யீஸு²ம்’ ப்ரு’ஷ்டவாந் த்வம்’ குத்ரத்யோ லோக: ? கிந்து யீஸ²ஸ்தஸ்ய கிமபி ப்ரத்யுத்தரம்’ நாவத³த்|
and entered into the judgment-hall again, and saith unto Jesus—Whence, art, thou? But, Jesus, gave him no, answer.
10 தத: பீலாத் கதி²தவாந த்வம்’ கிம்’ மயா ஸார்த்³த⁴ம்’ ந ஸம்’லபிஷ்யஸி? த்வாம்’ க்ருஸே² வேதி⁴தும்’ வா மோசயிதும்’ ஸ²க்தி ர்மமாஸ்தே இதி கிம்’ த்வம்’ ந ஜாநாஸி? ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ ஈஸ்²வரேணாத³ம்’ மமோபரி தவ கிமப்யதி⁴பதித்வம்’ ந வித்³யதே, ததா²பி யோ ஜநோ மாம்’ தவ ஹஸ்தே ஸமார்பயத் தஸ்ய மஹாபாதகம்’ ஜாதம்|
Pilate, therefore, saith unto him—Unto me, dost thou not speak? Knowest thou not, that, authority, have I to release thee, and, authority, have I to crucify thee?
11 ததா³ யீஸு²: ப்ரத்யவத³த்³ ஈஸ்²வரேணாத³த்தம்’ மமோபரி தவ கிமப்யதி⁴பதித்வம்’ ந வித்³யதே, ததா²பி யோ ஜநோ மாம்’ தவ ஹஸ்தே ஸமார்பயத் தஸ்ய மஹாபாதகம்’ ஜாதம்|
Jesus answered him—Thou couldst have had no authority against me, at all, if it had not been given unto thee from above. Therefore, he that delivered me unto thee, hath, greater sin.
12 ததா³ரப்⁴ய பீலாதஸ்தம்’ மோசயிதும்’ சேஷ்டிதவாந் கிந்து யிஹூதீ³யா ருவந்தோ வ்யாஹரந் யதீ³மம்’ மாநவம்’ த்யஜஸி தர்ஹி த்வம்’ கைஸரஸ்ய மித்ரம்’ ந ப⁴வஸி, யோ ஜந: ஸ்வம்’ ராஜாநம்’ வக்தி ஸஏவ கைமரஸ்ய விருத்³தா⁴ம்’ கதா²ம்’ கத²யதி|
For this cause, Pilate, began seeking to release him; but, the Jews, cried aloud saying—If this man thou release, thou art not a friend of Caesar, for, every one who maketh himself king, speaketh against Caesar.
13 ஏதாம்’ கதா²ம்’ ஸ்²ருத்வா பீலாதோ யீஸு²ம்’ ப³ஹிராநீய நிஸ்தாரோத்ஸவஸ்ய ஆஸாத³நதி³நஸ்ய த்³விதீயப்ரஹராத் பூர்வ்வம்’ ப்ரஸ்தரப³ந்த⁴நநாம்நி ஸ்தா²நே (அ)ர்தா²த் இப்³ரீயபா⁴ஷயா யத்³ க³ப்³பி³தா² கத்²யதே தஸ்மிந் ஸ்தா²நே விசாராஸந உபாவிஸ²த்|
Pilate, therefore, when he heard these words, led Jesus outside, and sat down upon a raised seat, in a place called Pavement, but, in Hebrew, Gabbatha.
14 அநந்தரம்’ பீலாதோ யிஹூதீ³யாந் அவத³த், யுஷ்மாகம்’ ராஜாநம்’ பஸ்²யத|
Now it was the preparation of the passover, —it was about the sixth hour. And he saith unto the Jews—See! your King!
15 கிந்து ஏநம்’ தூ³ரீகுரு, ஏநம்’ தூ³ரீகுரு, ஏநம்’ க்ருஸே² வித⁴, இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா தே ரவிதும் ஆரப⁴ந்த; ததா³ பீலாத: கதி²தவாந் யுஷ்மாகம்’ ராஜாநம்’ கிம்’ க்ருஸே² வேதி⁴ஷ்யாமி? ப்ரதா⁴நயாஜகா உத்தரம் அவத³ந் கைஸரம்’ விநா கோபி ராஜாஸ்மாகம்’ நாஸ்தி|
They, therefore, cried aloud—Away! away! Crucify him! Pilate saith unto them—Your king, shall I crucify? The High-priests answered—We have no king but Caesar!
16 தத: பீலாதோ யீஸு²ம்’ க்ருஸே² வேதி⁴தும்’ தேஷாம்’ ஹஸ்தேஷு ஸமார்பயத், ததஸ்தே தம்’ த்⁴ரு’த்வா நீதவந்த: |
Then, therefore, he delivered him up unto them, that he might be crucified. They took possession, therefore, of Jesus.
17 தத: பரம்’ யீஸு²: க்ருஸ²ம்’ வஹந் ஸி²ர: கபாலம் அர்தா²த்³ யத்³ இப்³ரீயபா⁴ஷயா கு³ல்க³ல்தாம்’ வத³ந்தி தஸ்மிந் ஸ்தா²ந உபஸ்தி²த: |
And, bearing for himself the cross, he went forth unto the so-called Skull-place, which is named, in Hebrew, Golgotha;
18 ததஸ்தே மத்⁴யஸ்தா²நே தம்’ தஸ்யோப⁴யபார்ஸ்²வே த்³வாவபரௌ க்ருஸே²(அ)வித⁴ந்|
where, him, they crucified; and, with him, other two, on this side and on that, and, in the midst, Jesus.
19 அபரம் ஏஷ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜா நாஸரதீயயீஸு²: , இதி விஜ்ஞாபநம்’ லிகி²த்வா பீலாதஸ்தஸ்ய க்ருஸோ²பரி ஸமயோஜயத்|
And Pilate wrote a title also, and placed on the cross; and there was written—JESUS, THE NAZARENE, THE KING OF THE JEWS.
20 ஸா லிபி: இப்³ரீயயூநாநீயரோமீயபா⁴ஷாபி⁴ ர்லிகி²தா; யீஸோ²: க்ருஸ²வேத⁴நஸ்தா²நம்’ நக³ரஸ்ய ஸமீபம்’, தஸ்மாத்³ ப³ஹவோ யிஹூதீ³யாஸ்தாம்’ படி²தும் ஆரப⁴ந்த|
This title, therefore, read many of the Jews, because, near, was the place to the city where Jesus was crucified; and it was written in Hebrew, in Latin, in Greek.
21 யிஹூதீ³யாநாம்’ ப்ரதா⁴நயாஜகா: பீலாதமிதி ந்யவேத³யந் யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜேதி வாக்யம்’ ந கிந்து ஏஷ ஸ்வம்’ யிஹூதீ³யாநாம்’ ராஜாநம் அவத³த்³ இத்த²ம்’ லிக²து|
The High-priests of the Jews, therefore, were saying unto Pilate—Do not be writing, The King of the Jews; but that, he, said: King of the Jews, I am.
22 தத: பீலாத உத்தரம்’ த³த்தவாந் யல்லேக²நீயம்’ தல்லிகி²தவாந்|
Pilate answered—What I have written, I have written!
23 இத்த²ம்’ ஸேநாக³ணோ யீஸு²ம்’ க்ருஸே² விதி⁴த்வா தஸ்ய பரிதே⁴யவஸ்த்ரம்’ சதுரோ பா⁴கா³ந் க்ரு’த்வா ஏகைகஸேநா ஏகைகபா⁴க³ம் அக்³ரு’ஹ்லத் தஸ்யோத்தரீயவஸ்த்ரஞ்சாக்³ரு’ஹ்லத்| கிந்தூத்தரீயவஸ்த்ரம்’ ஸூசிஸேவநம்’ விநா ஸர்வ்வம் ஊதம்’|
The soldiers, therefore, when they had crucified Jesus, took his garments and made four parts, unto each soldier, a part; also the tunic. Howbeit, the tunic was without seam, from above, woven throughout.
24 தஸ்மாத்தே வ்யாஹரந் ஏதத் க: ப்ராப்ஸ்யதி? தந்ந க²ண்ட³யித்வா தத்ர கு³டிகாபாதம்’ கரவாம| விப⁴ஜந்தே(அ)த⁴ரீயம்’ மே வஸநம்’ தே பரஸ்பரம்’| மமோத்தரீயவஸ்த்ரார்த²ம்’ கு³டிகாம்’ பாதயந்தி ச| இதி யத்³வாக்யம்’ த⁴ர்ம்மபுஸ்தகே லிகி²தமாஸ்தே தத் ஸேநாக³ணேநேத்த²ம்’ வ்யவஹரணாத் ஸித்³த⁴மப⁴வத்|
They said, therefore, one to another—Let us not rend it, but cast lots for it, whose, it shall be; —that, the Scripture, might be fulfilled—They parted my garments amongst them, and, for my vestment, they cast lots: —yes verily, the soldiers, these things did.
25 ததா³நீம்’ யீஸோ² ர்மாதா மாது ர்ப⁴கி³நீ ச யா க்லியபா பா⁴ர்ய்யா மரியம் மக்³த³லீநீ மரியம் ச ஏதாஸ்தஸ்ய க்ருஸ²ஸ்ய ஸந்நிதௌ⁴ ஸமதிஷ்ட²ந்|
And there were standing by the cross of Jesus, his mother, and his mother’s sister, Mary the wife of Clopas, and Mary the Magdalene.
26 ததோ யீஸு²: ஸ்வமாதரம்’ ப்ரியதமஸி²ஷ்யஞ்ச ஸமீபே த³ண்டா³யமாநௌ விலோக்ய மாதரம் அவத³த், ஹே யோஷித்³ ஏநம்’ தவ புத்ரம்’ பஸ்²ய,
Jesus, therefore, seeing his mother and the disciple whom he loved, saith unto his mother—O woman, see! thy son!
27 ஸி²ஷ்யந்த்வவத³த், ஏநாம்’ தவ மாதரம்’ பஸ்²ய| தத: ஸ ஸி²ஷ்யஸ்தத்³க⁴டிகாயாம்’ தாம்’ நிஜக்³ரு’ஹம்’ நீதவாந்|
Afterwards, he saith unto the disciple—See! thy mother! And, from that hour, the disciple took her unto his own home.
28 அநந்தரம்’ ஸர்வ்வம்’ கர்ம்மாது⁴நா ஸம்பந்நமபூ⁴த் யீஸு²ரிதி ஜ்ஞாத்வா த⁴ர்ம்மபுஸ்தகஸ்ய வசநம்’ யதா² ஸித்³த⁴ம்’ ப⁴வதி தத³ர்த²ம் அகத²யத் மம பிபாஸா ஜாதா|
After this, Jesus, knowing that, already, all things, have been finished, —that the Scripture might be fulfilled, saith—I thirst!
29 ததஸ்தஸ்மிந் ஸ்தா²நே அம்லரஸேந பூர்ணபாத்ரஸ்தி²த்யா தே ஸ்பஞ்ஜமேகம்’ தத³ம்லரஸேநார்த்³ரீக்ரு’த்ய ஏஸோப்³நலே தத்³ யோஜயித்வா தஸ்ய முக²ஸ்ய ஸந்நிதா⁴வஸ்தா²பயந்|
A vessel, was standing, full of vinegar. A sponge, therefore, full of the vinegar, put about, hyssop, brought they unto his mouth.
30 ததா³ யீஸு²ரம்லரஸம்’ க்³ரு’ஹீத்வா ஸர்வ்வம்’ ஸித்³த⁴ம் இதி கதா²ம்’ கத²யித்வா மஸ்தகம்’ நமயந் ப்ராணாந் பர்ய்யத்யஜத்|
When, therefore, he had received the vinegar, Jesus said—It is finished! And, bowing his head, delivered up his spirit.
31 தத்³விநம் ஆஸாத³நதி³நம்’ தஸ்மாத் பரே(அ)ஹநி விஸ்²ராமவாரே தே³ஹா யதா² க்ருஸோ²பரி ந திஷ்ட²ந்தி, யத: ஸ விஸ்²ராமவாரோ மஹாதி³நமாஸீத், தஸ்மாத்³ யிஹூதீ³யா: பீலாதநிகடம்’ க³த்வா தேஷாம்’ பாத³ப⁴ஞ்ஜநஸ்ய ஸ்தா²நாந்தரநயநஸ்ய சாநுமதிம்’ ப்ரார்த²யந்த|
The Jews, therefore, since it was, a preparation, that the bodies might not remain upon the cross during the Sabbath, —for that Sabbath day was, great, requested Pilate that their legs might be broken, and they be taken away.
32 அத: ஸேநா ஆக³த்ய யீஸு²நா ஸஹ க்ருஸே² ஹதயோ: ப்ரத²மத்³விதீயசோரயோ: பாதா³ந் அப⁴ஞ்ஜந்;
The soldiers, therefore, came; and, of the first, indeed, brake the legs, and of the other who was crucified with him, —
33 கிந்து யீஸோ²: ஸந்நிதி⁴ம்’ க³த்வா ஸ ம்ரு’த இதி த்³ரு’ஷ்ட்வா தஸ்ய பாதௌ³ நாப⁴ஞ்ஜந்|
but coming, unto Jesus, when they saw that, already, he was dead, they brake not his legs; —
34 பஸ்²சாத்³ ஏகோ யோத்³தா⁴ ஸூ²லாகா⁴தேந தஸ்ய குக்ஷிம் அவித⁴த் தத்க்ஷணாத் தஸ்மாத்³ ரக்தம்’ ஜலஞ்ச நிரக³ச்ச²த்|
but, one of the soldiers, with a spear, pierced, his side, and there came out, straightway, blood and water.
35 யோ ஜநோ(அ)ஸ்ய ஸாக்ஷ்யம்’ த³தா³தி ஸ ஸ்வயம்’ த்³ரு’ஷ்டவாந் தஸ்யேத³ம்’ ஸாக்ஷ்யம்’ ஸத்யம்’ தஸ்ய கதா² யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸம்’ ஜநயிதும்’ யோக்³யா தத் ஸ ஜாநாதி|
And, he that hath seen, hath borne witness; and, genuine, is his testimony, and, he, knoweth that he saith, what is true, that, ye also, may believe.
36 தஸ்யைகம் அஸ்த்⁴யபி ந ப⁴ம்’க்ஷ்யதே,
For these things came to pass, that, the Scripture, might be fulfilled—A bone thereof, shall not be crushed;
37 தத்³வத்³ அந்யஸா²ஸ்த்ரேபி லிக்²யதே, யதா², "த்³ரு’ஷ்டிபாதம்’ கரிஷ்யந்தி தே(அ)வித⁴ந் யந்து தம்ப்ரதி| "
and, again, a different Scripture, saith—They shall look unto him whom they pierced.
38 அரிமதீ²யநக³ரஸ்ய யூஷப்²நாமா ஸி²ஷ்ய ஏக ஆஸீத் கிந்து யிஹூதீ³யேப்⁴யோ ப⁴யாத் ப்ரகாஸி²தோ ந ப⁴வதி; ஸ யீஸோ² ர்தே³ஹம்’ நேதும்’ பீலாதஸ்யாநுமதிம்’ ப்ரார்த²யத, தத: பீலாதேநாநுமதே ஸதி ஸ க³த்வா யீஸோ² ர்தே³ஹம் அநயத்|
But, after these things, Joseph from Arimathaea, being a disciple of Jesus, but having kept it secret for fear of the Jews, requested Pilate, that he might take away the body of Jesus; and Pilate gave permission. He came, therefore, and took away his body.
39 அபரம்’ யோ நிகதீ³மோ ராத்ரௌ யீஸோ²: ஸமீபம் அக³ச்ச²த் ஸோபி க³ந்த⁴ரஸேந மிஸ்²ரிதம்’ ப்ராயேண பஞ்சாஸ²த்ஸேடகமகு³ரும்’ க்³ரு’ஹீத்வாக³ச்ச²த்|
There came, moreover, Nicodemus also, —he that came unto him by night at the first, —bearing a roll of myrrh and aloes, about a hundred pounds’ weight.
40 ததஸ்தே யிஹூதீ³யாநாம்’ ஸ்²மஸா²நே ஸ்தா²பநரீத்யநுஸாரேண தத்ஸுக³ந்தி⁴த்³ரவ்யேண ஸஹிதம்’ தஸ்ய தே³ஹம்’ வஸ்த்ரேணாவேஷ்டயந்|
So they received the body of Jesus, and bound it in linen-bandages with the spices, —just as it is, a custom, with the Jews to prepare for burial.
41 அபரஞ்ச யத்ர ஸ்தா²நே தம்’ க்ருஸே²(அ)வித⁴ந் தஸ்ய நிகடஸ்தோ²த்³யாநே யத்ர கிமபி ம்ரு’ததே³ஹம்’ கதா³பி நாஸ்தா²ப்யத தாத்³ரு’ஸ²ம் ஏகம்’ நூதநம்’ ஸ்²மஸா²நம் ஆஸீத்|
Now there was, in the place where he was crucified, a garden; and, in the garden, an unused tomb, wherein, as yet, no one had been laid.
42 யிஹூதீ³யாநாம் ஆஸாத³நதி³நாக³மநாத் தே தஸ்மிந் ஸமீபஸ்த²ஸ்²மஸா²நே யீஸு²ம் அஸா²யயந்|
So, there, by reason of the preparation of the Jews, because, near, was the tomb, laid they Jesus.
