இப்³ரிண: 10
1 வ்யவஸ்தா² ப⁴விஷ்யந்மங்க³லாநாம்’ சா²யாஸ்வரூபா ந ச வஸ்தூநாம்’ மூர்த்திஸ்வரூபா ததோ ஹேதோ ர்நித்யம்’ தீ³யமாநைரேகவிதை⁴ ர்வார்ஷிகப³லிபி⁴: ஸ²ரணாக³தலோகாந் ஸித்³தா⁴ந் கர்த்தும்’ கதா³பி ந ஸ²க்நோதி|
Das Gesetz ist nur ein Schattenbild der künftigen Heilsgüter, nicht aber das wahre Bild der Wirklichkeit. Trotz der gleichen Opfer, die man Jahr für Jahr unaufhörlich darbringt, ist es nicht imstande, die Opfernden zu vollenden.
2 யத்³யஸ²க்ஷ்யத் தர்ஹி தேஷாம்’ ப³லீநாம்’ தா³நம்’ கிம்’ ந ந்யவர்த்திஷ்யத? யத: ஸேவாகாரிஷ்வேகக்ரு’த்வ: பவித்ரீபூ⁴தேஷு தேஷாம்’ கோ(அ)பி பாபபோ³த⁴: புந ர்நாப⁴விஷ்யத்|
Oder hätte man nicht aufgehört, sie darzubringen, wenn die Opfernden sich frei von Sünden wüßten und wenn sie ein für allemal gereinigt wären?
3 கிந்து தை ர்ப³லிதா³நை: ப்ரதிவத்ஸரம்’ பாபாநாம்’ ஸ்மாரணம்’ ஜாயதே|
Im Gegenteil, durch die Opfer werden wir Jahr für Jahr nur an die Sünden recht erinnert.
4 யதோ வ்ரு’ஷாணாம்’ சா²கா³நாம்’ வா ருதி⁴ரேண பாபமோசநம்’ ந ஸம்ப⁴வதி|
Unmöglich kann das Blut von Stieren und Böcken Sünden tilgen.
5 ஏதத்காரணாத் க்²ரீஷ்டேந ஜக³த் ப்ரவிஸ்²யேத³ம் உச்யதே, யதா², "நேஷ்ட்வா ப³லிம்’ ந நைவேத்³யம்’ தே³ஹோ மே நிர்ம்மிதஸ்த்வயா|
Deshalb sagt er auch bei seinem Eintritt in die Welt: "Du willst keine Opfer und keine Gaben; einen Leib aber hast Du mir geschaffen.
6 ந ச த்வம்’ ப³லிபி⁴ ர்ஹவ்யை: பாபக்⁴நை ர்வா ப்ரதுஷ்யஸி|
An Brand- und Sündopfern hast Du keinen Gefallen.
7 அவாதி³ஷம்’ ததை³வாஹம்’ பஸ்²ய குர்வ்வே ஸமாக³மம்’| த⁴ர்ம்மக்³ரந்த²ஸ்ய ஸர்கே³ மே வித்³யதே லிகி²தா கதா²| ஈஸ² மநோ(அ)பி⁴லாஷஸ்தே மயா ஸம்பூரயிஷ்யதே| "
Da sprach ich: Siehe, ich bin da; es steht in der Buchrolle von mir geschrieben, daß ich, o Gott, Deinen Willen vollbringen soll."
8 இத்யஸ்மிந் ப்ரத²மதோ யேஷாம்’ தா³நம்’ வ்யவஸ்தா²நுஸாராத்³ ப⁴வதி தாந்யதி⁴ தேநேத³முக்தம்’ யதா², ப³லிநைவேத்³யஹவ்யாநி பாபக்⁴நஞ்சோபசாரகம்’, நேமாநி வாஞ்ச²ஸி த்வம்’ ஹி ந சைதேஷு ப்ரதுஷ்யஸீதி|
Zuerst sagt er: Du willst keine Opfer und Gaben, nicht Brand- noch Sündopfer, und hast daran kein Wohlgefallen. Es sind dies Opfer, wie man sie nach dem Gesetze darbringt.
9 தத: பரம்’ தேநோக்தம்’ யதா², "பஸ்²ய மநோ(அ)பி⁴லாஷம்’ தே கர்த்தும்’ குர்வ்வே ஸமாக³மம்’;" த்³விதீயம் ஏதத்³ வாக்யம்’ ஸ்தி²ரீகர்த்தும்’ ஸ ப்ரத²மம்’ லும்பதி|
Dann aber fährt er fort: "Siehe, ich bin da, um Deinen Willen zu erfüllen." Damit hebt er das erste auf, um das zweite als maßgebend zu kennzeichnen.
10 தேந மநோ(அ)பி⁴லாஷேண ச வயம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்யைகக்ரு’த்வ: ஸ்வஸ²ரீரோத்ஸர்கா³த் பவித்ரீக்ரு’தா அப⁴வாம|
Kraft dieses Willens sind wir ein für allemal geheiligt durch die Hingabe des Leibes Jesu Christi.
11 அபரம் ஏகைகோ யாஜக: ப்ரதிதி³நம் உபாஸநாம்’ குர்வ்வந் யைஸ்²ச பாபாநி நாஸ²யிதும்’ கதா³பி ந ஸ²க்யந்தே தாத்³ரு’ஸா²ந் ஏகரூபாந் ப³லீந் புந: புநருத்ஸ்ரு’ஜந் திஷ்ட²தி|
Jeder Priester steht im heiligen Dienste Tag für Tag und bringt immer wieder nur die gleichen Opfer dar, die doch nie die Sünden tilgen können.
12 கிந்த்வஸௌ பாபநாஸ²கம் ஏகம்’ ப³லிம்’ த³த்வாநந்தகாலார்த²ம் ஈஸ்²வரஸ்ய த³க்ஷிண உபவிஸ்²ய
Dieser aber hat das eine Opfer für die Sünden dargebracht und sich alsdann für immer zur Rechten Gottes gesetzt,
13 யாவத் தஸ்ய ஸ²த்ரவஸ்தஸ்ய பாத³பீட²ம்’ ந ப⁴வந்தி தாவத் ப்ரதீக்ஷமாணஸ்திஷ்ட²தி|
um abzuwarten, bis ihm seine Feinde als Schemel zu Füßen gelegt sind.
14 யத ஏகேந ப³லிதா³நேந ஸோ(அ)நந்தகாலார்த²ம்’ பூயமாநாந் லோகாந் ஸாதி⁴தவாந்|
Ja, durch ein einziges Opfer hat er für alle Zeit die vollendet, die heilig werden wollen.
15 ஏதஸ்மிந் பவித்ர ஆத்மாப்யஸ்மாகம்’ பக்ஷே ப்ரமாணயதி
Das bezeugt uns auch der Heilige Geist; denn nach den Worten:
16 "யதோ ஹேதோஸ்தத்³தி³நாத் பரம் அஹம்’ தை: ஸார்த்³த⁴ம் இமம்’ நியமம்’ ஸ்தி²ரீகரிஷ்யாமீதி ப்ரத²மத உக்த்வா பரமேஸ்²வரேணேத³ம்’ கதி²தம்’, தேஷாம்’ சித்தே மம விதீ⁴ந் ஸ்தா²பயிஷ்யாமி தேஷாம்’ மந: ஸு ச தாந் லேகி²ஷ்யாமி ச,
"Dieses ist mein Bund, den ich nach jenen Tagen mit ihnen schließen will", spricht der Herr: "Ich lege meine Gesetze in ihre Herzen und schreibe sie in ihr Inneres,
17 அபரஞ்ச தேஷாம்’ பாபாந்யபராதா⁴ம்’ஸ்²ச புந: கதா³பி ந ஸ்மாரிஷ்யாமி| "
und ich will ihrer Sünden und Vergehen nicht mehr gedenken."
18 கிந்து யத்ர பாபமோசநம்’ ப⁴வதி தத்ர பாபார்த²கப³லிதா³நம்’ புந ர்ந ப⁴வதி|
Wo aber diese vergeben sind, bedarf es keines Opfers mehr der Sünde wegen.
19 அதோ ஹே ப்⁴ராதர: , யீஸோ² ருதி⁴ரேண பவித்ரஸ்தா²நப்ரவேஸா²யாஸ்மாகம் உத்ஸாஹோ ப⁴வதி,
Liebe Brüder, wir besitzen also voll Zuversicht die Hoffnung, das Heiligtum im Blute Jesu zu betreten,
20 யத: ஸோ(அ)ஸ்மத³ர்த²ம்’ திரஸ்கரிண்யார்த²த: ஸ்வஸ²ரீரேண நவீநம்’ ஜீவநயுக்தஞ்சைகம்’ பந்தா²நம்’ நிர்ம்மிதவாந்,
wohin er uns einen neuen und lebendigen Weg aufgetan hat, durch den Vorhang hindurch, das heißt durch seinen Leib.
21 அபரஞ்சேஸ்²வரீயபரிவாரஸ்யாத்⁴யக்ஷ ஏகோ மஹாயாஜகோ(அ)ஸ்மாகமஸ்தி|
Und da wir auch einen hocherhabenen Priester haben, der über dem Hause Gottes waltet,
22 அதோ ஹேதோரஸ்மாபி⁴: ஸரலாந்த: கரணை ர்த்³ரு’ட⁴விஸ்²வாஸை: பாபபோ³தா⁴த் ப்ரக்ஷாலிதமநோபி⁴ ர்நிர்ம்மலஜலே ஸ்நாதஸ²ரீரைஸ்²சேஸ்²வரம் உபாக³த்ய ப்ரத்யாஸா²யா: ப்ரதிஜ்ஞா நிஸ்²சலா தா⁴ரயிதவ்யா|
laßt uns aufrichtigen Herzens hintreten, in vollem Glauben, die Herzen rein vom sündigen Gewissen, den Leib mit reinem Wasser abgewaschen.
23 யதோ யஸ்தாம் அங்கீ³க்ரு’தவாந் ஸ விஸ்²வஸநீய: |
Wir wollen unerschütterlich am Bekenntnis unserer Hoffnung festhalten. Getreu ist der, der die Verheißungen gegeben hat.
24 அபரம்’ ப்ரேம்நி ஸத்க்ரியாஸு சைகைகஸ்யோத்ஸாஹவ்ரு’த்³த்⁴யர்த²ம் அஸ்மாபி⁴: பரஸ்பரம்’ மந்த்ரயிதவ்யம்’|
Sorgfältig wollen wir einander im Auge behalten, um uns zur Liebe und zu guten Werken anzuspornen.
25 அபரம்’ கதிபயலோகா யதா² குர்வ்வந்தி ததா²ஸ்மாபி⁴: ஸபா⁴கரணம்’ ந பரித்யக்தவ்யம்’ பரஸ்பரம் உபதே³ஷ்டவ்யஞ்ச யதஸ்தத் மஹாதி³நம் உத்தரோத்தரம்’ நிகடவர்த்தி ப⁴வதீதி யுஷ்மாபி⁴ ர்த்³ரு’ஸ்²யதே|
Bleiben wir doch unserer Versammlung nicht fern, wie einige die Gewohnheit haben; vielmehr ermuntern wir uns gegenseitig, und dies um so mehr, je näher ihr den "Tag" erscheinen seht.
26 ஸத்யமதஸ்ய ஜ்ஞாநப்ராப்தே: பரம்’ யதி³ வயம்’ ஸ்வம்’ச்ச²யா பாபாசாரம்’ குர்ம்மஸ்தர்ஹி பாபாநாம்’ க்ரு’தே (அ)ந்யத் கிமபி ப³லிதா³நம்’ நாவஸி²ஷ்யதே
Denn wenn wir freiwillig sündigen, nachdem wir schon die Wahrheit voll erfaßt haben, dann gibt es kein Opfer für die Sünden mehr;
27 கிந்து விசாரஸ்ய ப⁴யாநகா ப்ரதீக்ஷா ரிபுநாஸ²காநலஸ்ய தாபஸ்²சாவஸி²ஷ்யதே|
wohl aber wartet unser dann ein furchtbares Gericht sowie die Glut des Feuers, das künftig die Widersacher verzehren wird.
28 ய: கஸ்²சித் மூஸஸோ வ்யவஸ்தா²ம் அவமந்யதே ஸ த³யாம்’ விநா த்³வயோஸ்திஸ்ரு’ணாம்’ வா ஸாக்ஷிணாம்’ ப்ரமாணேந ஹந்யதே,
Wenn jemand das Gesetz des Moses übertritt, so muß er ohne Erbarmen sterben auf Aussage von zwei oder drei Zeugen hin.
29 தஸ்மாத் கிம்’ பு³த்⁴யத்⁴வே யோ ஜந ஈஸ்²வரஸ்ய புத்ரம் அவஜாநாதி யேந ச பவித்ரீக்ரு’தோ (அ)ப⁴வத் தத் நியமஸ்ய ருதி⁴ரம் அபவித்ரம்’ ஜாநாதி, அநுக்³ரஹகரம் ஆத்மாநம் அபமந்யதே ச, ஸ கியந்மஹாகோ⁴ரதரத³ண்ட³ஸ்ய யோக்³யோ ப⁴விஷ்யதி?
Welch größere Strafe wird dann der erleiden müssen, der den Sohn Gottes mit Füßen tritt und das Blut des Bundes, durch das er geheiligt ward, für gemein erachtet und so den Geist der Liebe höhnt.
30 யத: பரமேஸ்²வர: கத²யதி, "தா³நம்’ ப²லஸ்ய மத்கர்ம்ம ஸூசிதம்’ ப்ரத³தா³ம்யஹம்’| " புநரபி, "ததா³ விசாரயிஷ்யந்தே பரேஸே²ந நிஜா: ப்ரஜா: | " இத³ம்’ ய: கதி²தவாந் தம்’ வயம்’ ஜாநீம: |
Wir kennen doch den, der da sprach: "Mein ist die Rache; ich will vergelten"; und weiter noch: "Der Herr wird sein Volk richten."
31 அமரேஸ்²வரஸ்ய கரயோ: பதநம்’ மஹாப⁴யாநகம்’|
Furchtbar ist es, in die Hände des lebendigen Gottes zu fallen.
32 ஹே ப்⁴ராதர: , பூர்வ்வதி³நாநி ஸ்மரத யதஸ்ததா³நீம்’ யூயம்’ தீ³ப்திம்’ ப்ராப்ய ப³ஹுது³ர்க³திரூபம்’ ஸம்’க்³ராமம்’ ஸஹமாநா ஏகதோ நிந்தா³க்லேஸை²: கௌதுகீக்ரு’தா அப⁴வத,
Gedenket der vergangenen Tage, da ihr nach eurer Erleuchtung so viele Leidenskämpfe bestanden habt.
33 அந்யதஸ்²ச தத்³போ⁴கி³நாம்’ ஸமாம்’ஸி²நோ (அ)ப⁴வத|
Bald wurdet ihr an den Pranger gestellt mit Schmähungen und Bedrängnissen, bald nahmt ihr teil am Schicksal solcher, denen es so erging.
34 யூயம்’ மம ப³ந்த⁴நஸ்ய து³: கே²ந து³: கி²நோ (அ)ப⁴வத, யுஷ்மாகம் உத்தமா நித்யா ச ஸம்பத்தி: ஸ்வர்கே³ வித்³யத இதி ஜ்ஞாத்வா ஸாநந்த³ம்’ ஸர்வ்வஸ்வஸ்யாபஹரணம் அஸஹத்⁴வஞ்ச|
Ihr habt mit den Gefangenen gelitten und den Raub eurer Habe mit Freuden hingenommen, wohl wissend, daß ihr Besseres und Bleibendes besitzt.
35 அதஏவ மஹாபுரஸ்காரயுக்தம்’ யுஷ்மாகம் உத்ஸாஹம்’ ந பரித்யஜத|
Werft euren Bekennermut doch nicht weg! Er hat einen großen Lohn.
36 யதோ யூயம்’ யேநேஸ்²வரஸ்யேச்சா²ம்’ பாலயித்வா ப்ரதிஜ்ஞாயா: ப²லம்’ லப⁴த்⁴வம்’ தத³ர்த²ம்’ யுஷ்மாபி⁴ ர்தை⁴ர்ய்யாவலம்ப³நம்’ கர்த்தவ்யம்’|
Standhaftigkeit braucht ihr, daß ihr den Willen Gottes tut und das erlangt, was er verheißen hat:
37 யேநாக³ந்தவ்யம்’ ஸ ஸ்வல்பகாலாத் பரம் ஆக³மிஷ்யதி ந ச விலம்பி³ஷ்யதே|
"Nur noch eine ganz kleine Weile, und dann kommt der, der kommen soll; er zögert nicht.
38 "புண்யவாந் ஜநோ விஸ்²வாஸேந ஜீவிஷ்யதி கிந்து யதி³ நிவர்த்ததே தர்ஹி மம மநஸ்தஸ்மிந் ந தோஷம்’ யாஸ்யதி| "
Und mein Gerechter, der es aus dem Glauben ist, wird leben. Zieht er sich aber feig zurück, alsdann hat meine Seele an ihm kein Wohlgefallen."
39 கிந்து வயம்’ விநாஸ²ஜநிகாம்’ த⁴ர்ம்மாத் நிவ்ரு’த்திம்’ ந குர்வ்வாணா ஆத்மந: பரித்ராணாய விஸ்²வாஸம்’ குர்வ்வாமஹே|
Doch wir gehören nicht zu denen, die sich zu ihrem Untergang zurückziehen, vielmehr zu denen, die im Glauben ihre Seele retten.
