< 2 தி²ஷலநீகிந​: 1 >

1 பௌல​: ஸில்வாநஸ்தீமதி²யஸ்²சேதிநாமாநோ வயம் அஸ்மதீ³யதாதம் ஈஸ்²வரம்’ ப்ரபு⁴ம்’ யீஸு²க்²ரீஷ்டஞ்சாஸ்²ரிதாம்’ தி²ஷலநீகிநாம்’ ஸமிதிம்’ ப்ரதி பத்ரம்’ லிகா²ம​: |
पौलः सिल्वानस्तीमथियश्चेतिनामानो वयम् अस्मदीयतातम् ईश्वरं प्रभुं यीशुख्रीष्टञ्चाश्रितां थिषलनीकिनां समितिं प्रति पत्रं लिखामः।
2 அஸ்மாகம்’ தாத ஈஸ்²வர​: ப்ரபு⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்²ச யுஷ்மாஸ்வநுக்³ரஹம்’ ஸா²ந்திஞ்ச க்ரியாஸ்தாம்’|
अस्माकं तात ईश्वरः प्रभु र्यीशुख्रीष्टश्च युष्मास्वनुग्रहं शान्तिञ्च क्रियास्तां।
3 ஹே ப்⁴ராதர​: , யுஷ்மாகம்’ க்ரு’தே ஸர்வ்வதா³ யதா²யோக்³யம் ஈஸ்²வரஸ்ய த⁴ந்யவாதோ³ (அ)ஸ்மாபி⁴​: கர்த்தவ்ய​: , யதோ ஹேதோ ர்யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸ உத்தரோத்தரம்’ வர்த்³த⁴தே பரஸ்பரம் ஏகைகஸ்ய ப்ரேம ச ப³ஹுப²லம்’ ப⁴வதி|
हे भ्रातरः, युष्माकं कृते सर्व्वदा यथायोग्यम् ईश्वरस्य धन्यवादो ऽस्माभिः कर्त्तव्यः, यतो हेतो र्युष्माकं विश्वास उत्तरोत्तरं वर्द्धते परस्परम् एकैकस्य प्रेम च बहुफलं भवति।
4 தஸ்மாத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்யாவந்த உபத்³ரவக்லேஸா²​: ஸஹ்யந்தே தேஷு யத்³ தே⁴ர்ய்யம்’ யஸ்²ச விஸ்²வாஸ​: ப்ரகாஸ்²யதே தத்காரணாத்³ வயம் ஈஸ்²வரீயஸமிதிஷு யுஷ்மாபி⁴​: ஸ்²லாகா⁴மஹே|
तस्माद् युष्माभि र्यावन्त उपद्रवक्लेशाः सह्यन्ते तेषु यद् धेैर्य्यं यश्च विश्वासः प्रकाश्यते तत्कारणाद् वयम् ईश्वरीयसमितिषु युष्माभिः श्लाघामहे।
5 தச்சேஸ்²வரஸ்ய ந்யாயவிசாரஸ்ய ப்ரமாணம்’ ப⁴வதி யதோ யூயம்’ யஸ்ய க்ரு’தே து³​: க²ம்’ ஸஹத்⁴வம்’ தஸ்யேஸ்²வரீயராஜ்யஸ்ய யோக்³யா ப⁴வத²|
तच्चेश्वरस्य न्यायविचारस्य प्रमाणं भवति यतो यूयं यस्य कृते दुःखं सहध्वं तस्येश्वरीयराज्यस्य योग्या भवथ।
6 யத​: ஸ்வகீயஸ்வர்க³தூ³தாநாம்’ ப³லை​: ஸஹிதஸ்ய ப்ரபோ⁴ ர்யீஸோ²​: ஸ்வர்கா³த்³ ஆக³மநகாலே யுஷ்மாகம்’ க்லேஸ²கேப்⁴ய​: க்லேஸே²ந ப²லதா³நம்’ ஸார்த்³த⁴மஸ்மாபி⁴ஸ்²ச
यतः स्वकीयस्वर्गदूतानां बलैः सहितस्य प्रभो र्यीशोः स्वर्गाद् आगमनकाले युष्माकं क्लेशकेभ्यः क्लेशेन फलदानं सार्द्धमस्माभिश्च
7 க்லிஸ்²யமாநேப்⁴யோ யுஷ்மப்⁴யம்’ ஸா²ந்திதா³நம் ஈஸ்²வரேண ந்யாய்யம்’ போ⁴த்ஸ்யதே;
क्लिश्यमानेभ्यो युष्मभ्यं शान्तिदानम् ईश्वरेण न्याय्यं भोत्स्यते;
8 ததா³நீம் ஈஸ்²வராநபி⁴ஜ்ஞேப்⁴யோ (அ)ஸ்மத்ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாதா³க்³ராஹகேப்⁴யஸ்²ச லோகேப்⁴யோ ஜாஜ்வல்யமாநேந வஹ்நிநா ஸமுசிதம்’ ப²லம்’ யீஸு²நா தா³ஸ்யதே;
तदानीम् ईश्वरानभिज्ञेभ्यो ऽस्मत्प्रभो र्यीशुख्रीष्टस्य सुसंवादाग्राहकेभ्यश्च लोकेभ्यो जाज्वल्यमानेन वह्निना समुचितं फलं यीशुना दास्यते;
9 தே ச ப்ரபோ⁴ ர்வத³நாத் பராக்ரமயுக்தவிப⁴வாச்ச ஸதா³தநவிநாஸ²ரூபம்’ த³ண்ட³ம்’ லப்ஸ்யந்தே, (aiōnios g166)
ते च प्रभो र्वदनात् पराक्रमयुक्तविभवाच्च सदातनविनाशरूपं दण्डं लप्स्यन्ते, (aiōnios g166)
10 கிந்து தஸ்மிந் தி³நே ஸ்வகீயபவித்ரலோகேஷு விராஜிதும்’ யுஷ்மாந் அபராம்’ஸ்²ச ஸர்வ்வாந் விஸ்²வாஸிலோகாந் விஸ்மாபயிதுஞ்ச ஸ ஆக³மிஷ்யதி யதோ (அ)ஸ்மாகம்’ ப்ரமாணே யுஷ்மாபி⁴ ர்விஸ்²வாஸோ(அ)காரி|
किन्तु तस्मिन् दिने स्वकीयपवित्रलोकेषु विराजितुं युष्मान् अपरांश्च सर्व्वान् विश्वासिलोकान् विस्मापयितुञ्च स आगमिष्यति यतो ऽस्माकं प्रमाणे युष्माभि र्विश्वासोऽकारि।
11 அதோ(அ)ஸ்மாகம் ஈஸ்²வரோ யுஷ்மாந் தஸ்யாஹ்வாநஸ்ய யோக்³யாந் கரோது ஸௌஜந்யஸ்ய ஸு²ப⁴ப²லம்’ விஸ்²வாஸஸ்ய கு³ணஞ்ச பராக்ரமேண ஸாத⁴யத்விதி ப்ரார்த²நாஸ்மாபி⁴​: ஸர்வ்வதா³ யுஷ்மந்நிமித்தம்’ க்ரியதே,
अतोऽस्माकम् ईश्वरो युष्मान् तस्याह्वानस्य योग्यान् करोतु सौजन्यस्य शुभफलं विश्वासस्य गुणञ्च पराक्रमेण साधयत्विति प्रार्थनास्माभिः सर्व्वदा युष्मन्निमित्तं क्रियते,
12 யதஸ்ததா² ஸத்யஸ்மாகம் ஈஸ்²வரஸ்ய ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய சாநுக்³ரஹாத்³ அஸ்மத்ப்ரபோ⁴ ர்யீஸு²க்²ரீஷ்டஸ்ய நாம்நோ கௌ³ரவம்’ யுஷ்மாஸு யுஷ்மாகமபி கௌ³ரவம்’ தஸ்மிந் ப்ரகாஸி²ஷ்யதே|
यतस्तथा सत्यस्माकम् ईश्वरस्य प्रभो र्यीशुख्रीष्टस्य चानुग्रहाद् अस्मत्प्रभो र्यीशुख्रीष्टस्य नाम्नो गौरवं युष्मासु युष्माकमपि गौरवं तस्मिन् प्रकाशिष्यते।

< 2 தி²ஷலநீகிந​: 1 >