2 கரிந்தி²ந​: 10

1 யுஷ்மத்ப்ரத்யக்ஷே நம்ர​: கிந்து பரோக்ஷே ப்ரக³ல்ப⁴​: பௌலோ(அ)ஹம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய க்ஷாந்த்யா விநீத்யா ச யுஷ்மாந் ப்ரார்த²யே|

Moreover, I, Paul, myself, exhort you, through the meekness and considerateness of the Christ, —I who, to look upon, indeed, am lowly toward you, but, absent, am bold towards you; —

2 மம ப்ரார்த²நீயமித³ம்’ வயம்’ யை​: ஸா²ரீரிகாசாரிணோ மந்யாமஹே தாந் ப்ரதி யாம்’ ப்ரக³ல்ப⁴தாம்’ ப்ரகாஸ²யிதும்’ நிஸ்²சிநோமி ஸா ப்ரக³ல்ப⁴தா ஸமாக³தேந மயாசரிதவ்யா ந ப⁴வது|

I entreat, however, that, when present, I may not be bold with the assurance wherewith I think to be daring against some who account of us as though, according to flesh, we were walking, —

3 யத​: ஸ²ரீரே சரந்தோ(அ)பி வயம்’ ஸா²ரீரிகம்’ யுத்³த⁴ம்’ ந குர்ம்ம​: |

For, though, in flesh, we walk, not, according to flesh, do we war, —

4 அஸ்மாகம்’ யுத்³தா⁴ஸ்த்ராணி ச ந ஸா²ரீரிகாநி கிந்த்வீஸ்²வரேண து³ர்க³ப⁴ஞ்ஜநாய ப்ரப³லாநி ப⁴வந்தி,

For, the weapons of our warfare, are not fleshly, but mighty, by God, unto a pulling down of strongholds, —

5 தைஸ்²ச வயம்’ விதர்காந் ஈஸ்²வரீயதத்த்வஜ்ஞாநஸ்ய ப்ரதிப³ந்தி⁴காம்’ ஸர்வ்வாம்’ சித்தஸமுந்நதிஞ்ச நிபாதயாம​: ஸர்வ்வஸங்கல்பஞ்ச ப³ந்தி³நம்’ க்ரு’த்வா க்²ரீஷ்டஸ்யாஜ்ஞாக்³ராஹிணம்’ குர்ம்ம​: ,

When we pull down, calculations, and every height that uplifteth itself against the knowledge of God, and when we bring into captivity every thought unto the obedience of the Christ,

6 யுஷ்மாகம் ஆஜ்ஞாக்³ராஹித்வே ஸித்³தே⁴ ஸதி ஸர்வ்வஸ்யாஜ்ஞாலங்க⁴நஸ்ய ப்ரதீகாரம்’ கர்த்தும் உத்³யதா ஆஸ்மஹே ச|

And when we hold ourselves, in readiness, to avenge all disobedience, as soon as your obedience shall be fulfilled!

7 யத்³ த்³ரு’ஷ்டிகோ³சரம்’ தத்³ யுஷ்மாபி⁴ ர்த்³ரு’ஸ்²யதாம்’| அஹம்’ க்²ரீஷ்டஸ்ய லோக இதி ஸ்வமநஸி யேந விஜ்ஞாயதே ஸ யதா² க்²ரீஷ்டஸ்ய ப⁴வதி வயம் அபி ததா² க்²ரீஷ்டஸ்ய ப⁴வாம இதி புநர்விவிச்ய தேந பு³த்⁴யதாம்’|

The things that lie on the surface, ye are looking at: —if anyone hath come to trust in himself that he is, Christ’s, this, let him reckon, again, with himself—that, even as, he, is Christ’s, so, also are, we.

8 யுஷ்மாகம்’ நிபாதாய தந்நஹி கிந்து நிஷ்டா²யை ப்ரபு⁴நா த³த்தம்’ யத³ஸ்மாகம்’ ஸாமர்த்²யம்’ தேந யத்³யபி கிஞ்சித்³ அதி⁴கம்’ ஸ்²லாகே⁴ ததா²பி தஸ்மாந்ந த்ரபிஷ்யே|

Yea, if, somewhat more abundantly, I should boast concerning our authority—which the Lord hath given for building up and not for pulling you down, I shall not be put to shame, —

9 அஹம்’ பத்ரை ர்யுஷ்மாந் த்ராஸயாமி யுஷ்மாபி⁴ரேதந்ந மந்யதாம்’|

That I may not seem as though I would be terrifying you through means of my letters;

10 தஸ்ய பத்ராணி கு³ருதராணி ப்ரப³லாநி ச ப⁴வந்தி கிந்து தஸ்ய ஸா²ரீரஸாக்ஷாத்காரோ து³ர்ப்³ப³ல ஆலாபஸ்²ச துச்ச²நீய இதி கைஸ்²சித்³ உச்யதே|

Because, The letters, it is true (saith one), are weighty and strong, but, the presence of the body, is weak, and, the discourse, contemptible; —

11 கிந்து பரோக்ஷே பத்ரை ர்பா⁴ஷமாணா வயம்’ யாத்³ரு’ஸா²​: ப்ரகாஸா²மஹே ப்ரத்யக்ஷே கர்ம்ம குர்வ்வந்தோ(அ)பி தாத்³ரு’ஸா² ஏவ ப்ரகாஸி²ஷ்யாமஹே தத் தாத்³ரு’ஸே²ந வாசாலேந ஜ்ஞாயதாம்’|

This, let such a one reckon—that, what we are, in our word, through means of letters, being absent, such, also, being present, are we, in our deed.

12 ஸ்வப்ரஸ²ம்’ஸகாநாம்’ கேஷாஞ்சிந்மத்⁴யே ஸ்வாந் க³ணயிதும்’ தை​: ஸ்வாந் உபமாதும்’ வா வயம்’ ப்ரக³ல்பா⁴ ந ப⁴வாம​: , யதஸ்தே ஸ்வபரிமாணேந ஸ்வாந் பரிமிமதே ஸ்வைஸ்²ச ஸ்வாந் உபமிப⁴தே தஸ்மாத் நிர்ப்³போ³தா⁴ ப⁴வந்தி ச|

For we dare not class or compare ourselves with some who do, themselves, commend; but, they, among themselves, measuring, themselves, and comparing themselves with themselves, are without discernment!

13 வயம் அபரிமிதேந ந ஸ்²லாகி⁴ஷ்யாமஹே கிந்த்வீஸ்²வரேண ஸ்வரஜ்ஜ்வா யுஷ்மத்³தே³ஸ²கா³மி யத் பரிமாணம் அஸ்மத³ர்த²ம்’ நிரூபிதம்’ தேநைவ ஸ்²லாகி⁴ஷ்யாமஹே|

We, however, not as to the things without measure, will boast ourselves, but, according to the measure of the limit which God apportioned unto us, as a measure—to reach as far as even you!

14 யுஷ்மாகம்’ தே³ஸோ²(அ)ஸ்மாபி⁴ரக³ந்தவ்யஸ்தஸ்மாத்³ வயம்’ ஸ்வஸீமாம் உல்லங்கா⁴மஹே தந்நஹி யத​: க்²ரீஷ்டஸ்ய ஸுஸம்’வாதே³நாபரேஷாம்’ ப்ராக்³ வயமேவ யுஷ்மாந் ப்ராப்தவந்த​: |

For, not as though we were not reaching unto you, are we over-stretching ourselves, for, as far as even you, were we beforehand in the glad-message of the Christ:

15 வயம்’ ஸ்வஸீமாம் உல்லங்க்⁴ய பரக்ஷேத்ரேண ஸ்²லாகா⁴மஹே தந்நஹி, கிஞ்ச யுஷ்மாகம்’ விஸ்²வாஸே வ்ரு’த்³தி⁴ம்’ க³தே யுஷ்மத்³தே³ஸே²(அ)ஸ்மாகம்’ ஸீமா யுஷ்மாபி⁴ர்தீ³ர்க⁴ம்’ விஸ்தாரயிஷ்யதே,

Not, as to the things without measure, boasting ourselves in other men’s toils, but having, hope—your faith, growing—among you, to be enlarged, according to our limit for something beyond, —

16 தேந வயம்’ யுஷ்மாகம்’ பஸ்²சிமதி³க்ஸ்தே²ஷு ஸ்தா²நேஷு ஸுஸம்’வாத³ம்’ கோ⁴ஷயிஷ்யாம​: , இத்த²ம்’ பரஸீமாயாம்’ பரேண யத் பரிஷ்க்ரு’தம்’ தேந ந ஸ்²லாகி⁴ஷ்யாமஹே|

Unto the regions beyond you, to carry the glad-message: not, within another man’s limit, as to the things made ready, to boast ourselves.

17 ய​: கஸ்²சித் ஸ்²லாக⁴மாந​: ஸ்யாத் ஸ்²லாக⁴தாம்’ ப்ரபு⁴நா ஸ ஹி|

He that boasteth, however, in the Lord, let him boast;

18 ஸ்வேந ய​: ப்ரஸ²ம்’ஸ்யதே ஸ பரீக்ஷிதோ நஹி கிந்து ப்ரபு⁴நா ய​: ப்ரஸ²ம்’ஸ்யதே ஸ ஏவ பரீக்ஷித​: |

For, not he that commendeth himself, he, is approved, but he whom, the Lord, doth commend.