ලූකඃ 20
1 අථෛකදා යීශු ර්මනිදරේ සුසංවාදං ප්‍රචාරයන් ලෝකානුපදිශති, ඒතර්හි ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යාපකාඃ ප්‍රාඤ්චශ්ච තන්නිකටමාගත්‍ය පප්‍රච්ඡුඃ
Un de ces jours-là, comme Jésus enseignait le peuple dans le temple, et lui annonçait la bonne nouvelle, les sacrificateurs et les scribes accompagnés des anciens survinrent,
2 කයාඥයා ත්වං කර්ම්මාණ්‍යේතානි කරෝෂි? කෝ වා ත්වාමාඥාපයත්? තදස්මාන් වද|
et s'adressèrent à lui, disant: «Dis-nous de quel droit tu fais ces choses, et qui t'a donné ce droit?»
3 ස ප්‍රත්‍යුවාච, තර්හි යුෂ්මානපි කථාමේකාං පෘච්ඡාමි තස්‍යෝත්තරං වදත|
Jésus leur répondit: «Je vous ferai aussi une question;
4 යෝහනෝ මජ්ජනම් ඊශ්වරස්‍ය මානුෂාණාං වාඥාතෝ ජාතං?
dites-moi: «Le baptême de Jean venait-il du ciel ou des hommes?»
5 තතස්තේ මිථෝ විවිච්‍ය ජගදුඃ, යදීශ්වරස්‍ය වදාමස්තර්හි තං කුතෝ න ප්‍රත්‍යෛත ස ඉති වක්‍ෂ්‍යති|
Mais ils firent entre eux cette réflexion: Si nous disons «du ciel, » il dira: Pourquoi n'y avez-vous pas cru?
6 යදි මනුෂ්‍යස්‍යේති වදාමස්තර්හි සර්ව්වේ ලෝකා අස්මාන් පාෂාණෛ ර්හනිෂ්‍යන්ති යතෝ යෝහන් භවිෂ්‍යද්වාදීති සර්ව්වේ දෘඪං ජානන්ති|
et si nous disons «des hommes, » tout le peuple nous lapidera, car il est persuadé que Jean était un prophète!
7 අතඒව තේ ප්‍රත්‍යූචුඃ කස්‍යාඥයා ජාතම් ඉති වක්තුං න ශක්නුමඃ|
Ils répondirent qu'ils ne savaient d'où il venait.
8 තදා යීශුරවදත් තර්හි කයාඥයා කර්ම්මාණ්‍යේතාති කරෝමීති ච යුෂ්මාන් න වක්‍ෂ්‍යාමි|
Et Jésus leur dit: «Moi non plus, je ne vous dirai pas de quel droit je fais ces choses.»
9 අථ ලෝකානාං සාක්‍ෂාත් ස ඉමාං දෘෂ්ටාන්තකථාං වක්තුමාරේභේ, කශ්චිද් ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රං කෘත්වා තත් ක්‍ෂේත්‍රං කෘෂීවලානාං හස්තේෂු සමර්ප්‍ය බහුකාලාර්ථං දූරදේශං ජගාම|
Il se mit à adresser au peuple cette parabole: «Un homme avait planté une vigne; il l'afferma à des vignerons, et quitta le pays pour un temps assez long.
10 අථ ඵලකාලේ ඵලානි ග්‍රහීතු කෘෂීවලානාං සමීපේ දාසං ප්‍රාහිණෝත් කින්තු කෘෂීවලාස්තං ප්‍රහෘත්‍ය රික්තහස්තං විසසර්ජුඃ|
A l'époque des vendanges, il envoya un serviteur vers les vignerons pour qu'ils lui donnent une part de la récolte; mais les vignerons le battirent, et le renvoyèrent les mains vides.
11 තතඃ සෝධිපතිඃ පුනරන්‍යං දාසං ප්‍රේෂයාමාස, තේ තමපි ප්‍රහෘත්‍ය කුව්‍යවහෘත්‍ය රික්තහස්තං විසසෘජුඃ|
Il envoya un second serviteur; ils le battirent aussi, le maltraitèrent indignement, et le renvoyèrent les mains vides.
12 තතඃ ස තෘතීයවාරම් අන්‍යං ප්‍රාහිණෝත් තේ තමපි ක්‍ෂතාඞ්ගං කෘත්වා බහි ර්නිචික්‍ෂිපුඃ|
Il en envoya encore un troisième; ils le blessèrent aussi, et le chassèrent.
13 තදා ක්‍ෂේත්‍රපති ර්විචාරයාමාස, මමේදානීං කිං කර්ත්තව්‍යං? මම ප්‍රියේ පුත්‍රේ ප්‍රහිතේ තේ තමවශ්‍යං දෘෂ්ට්වා සමාදරිෂ්‍යන්තේ|
Le maître de la vigne se dit: «Que faire? Je vais envoyer mon fils bien-aimé; peut-être qu'en le voyant, ils le respecteront.»
14 කින්තු කෘෂීවලාස්තං නිරීක්‍ෂ්‍ය පරස්පරං විවිච්‍ය ප්‍රෝචුඃ, අයමුත්තරාධිකාරී ආගච්ඡතෛනං හන්මස්තතෝධිකාරෝස්මාකං භවිෂ්‍යති|
Mais, quand les vignerons le virent, ils se dirent entre eux: «C'est l'héritier; tuons-le, pour que l'héritage soit à nous.»
15 තතස්තේ තං ක්‍ෂේත්‍රාද් බහි ර්නිපාත්‍ය ජඝ්නුස්තස්මාත් ස ක්‍ෂේත්‍රපතිස්තාන් ප්‍රති කිං කරිෂ්‍යති?
Là-dessus, ils le jetèrent hors de la vigne, et le tuèrent. Que leur fera donc le maître de la vigne?
16 ස ආගත්‍ය තාන් කෘෂීවලාන් හත්වා පරේෂාං හස්තේෂු තත්ක්‍ෂේත්‍රං සමර්පයිෂ්‍යති; ඉති කථාං ශ්‍රුත්වා තේ (අ)වදන් ඒතාදෘශී ඝටනා න භවතු|
Il viendra, fera périr ces vignerons, et donnera la vigne à d'autres.» A ces mots, le peuple dit: «A Dieu ne plaise!»
17 කින්තු යීශුස්තානවලෝක්‍ය ජගාද, තර්හි, ස්ථපතයඃ කරිෂ්‍යන්ති ග්‍රාවාණං යන්තු තුච්ඡකං| ප්‍රධානප්‍රස්තරඃ කෝණේ ස ඒව හි භවිෂ්‍යති| ඒතස්‍ය ශාස්ත්‍රීයවචනස්‍ය කිං තාත්පර‍්‍ය්‍යං?
Mais Jésus jetant les yeux sur eux, dit: «Que signifie donc cette parole de l'Ecriture: «La pierre que les constructeurs avaient mise au rebut, est devenue la pierre angulaire?»
18 අපරං තත්පාෂාණෝපරි යඃ පතිෂ්‍යති ස භංක්‍ෂ්‍යතේ කින්තු යස්‍යෝපරි ස පාෂාණඃ පතිෂ්‍යති ස තේන ධූලිවච් චූර්ණීභවිෂ්‍යති|
Quiconque tombera sur cette pierre, s'y brisera; et elle écrasera celui sur qui elle tombera.»
19 සෝස්මාකං විරුද්ධං දෘෂ්ටාන්තමිමං කථිතවාන් ඉති ඥාත්වා ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යාපකාශ්ච තදෛව තං ධර්තුං වවාඤ්ඡුඃ කින්තු ලෝකේභ්‍යෝ බිභ්‍යුඃ|
Les scribes et les principaux sacrificateurs désiraient se saisir de lui sur l'heure, mais la crainte du peuple les retint: ils avaient compris que c'était à eux que s'adressait cette parabole.
20 අතඒව තං ප්‍රති සතර්කාඃ සන්තඃ කථං තද්වාක්‍යදෝෂං ධෘත්වා තං දේශාධිපස්‍ය සාධුවේශධාරිණශ්චරාන් තස්‍ය සමීපේ ප්‍රේෂයාමාසුඃ|
Ils ne perdirent pas Jésus de vue, et envoyèrent des personnes insidieuses, qui contrefaisaient les justes, afin de le surprendre dans ses paroles, et de le livrer aux magistrats et au pouvoir du gouverneur.
21 තදා තේ තං පප්‍රච්ඡුඃ, හේ උපදේශක භවාන් යථාර්ථං කථයන් උපදිශති, කමප්‍යනපේක්‍ෂ්‍ය සත්‍යත්වේනෛශ්වරං මාර්ගමුපදිශති, වයමේතජ්ජානීමඃ|
Elles lui posèrent cette question: «Maître, nous savons que tu parles et enseignes comme il faut, et que tu ne fais pas acception de personnes, mais que tu enseignes en toute vérité la voie de Dieu.
22 කෛසරරාජාය කරෝස්මාභි ර්දේයෝ න වා?
Nous est-il permis, ou non, de payer le tribut à César?»
23 ස තේෂාං වඤ්චනං ඥාත්වාවදත් කුතෝ මාං පරීක්‍ෂධ්වේ? මාං මුද්‍රාමේකං දර්ශයත|
Mais Jésus ayant démêlé leur fourberie, leur dit:
24 ඉහ ලිඛිතා මූර්තිරියං නාම ච කස්‍ය? තේ(අ)වදන් කෛසරස්‍ය|
«Montrez-moi un denier?... De qui porte-il l'effigie et la légende?» Ils répondirent: «De César.»
25 තදා ස උවාච, තර්හි කෛසරස්‍ය ද්‍රව්‍යං කෛසරාය දත්ත; ඊශ්වරස්‍ය තු ද්‍රව්‍යමීශ්වරාය දත්ත|
— «Eh bien! leur dit-il, rendez à César ce qui est à César, et à Dieu ce qui est à Dieu.»
26 තස්මාල්ලෝකානාං සාක්‍ෂාත් තත්කථායාඃ කමපි දෝෂං ධර්තුමප්‍රාප්‍ය තේ තස්‍යෝත්තරාද් ආශ්චර‍්‍ය්‍යං මන්‍යමානා මෞනිනස්තස්ථුඃ|
Ils ne purent lui arracher aucune parole compromettante devant le peuple, et, surpris de sa réponse, ils gardèrent le silence.
27 අපරඤ්ච ශ්මශානාදුත්ථානානඞ්ගීකාරිණාං සිදූකිනාං කියන්තෝ ජනා ආගත්‍ය තං පප්‍රච්ඡුඃ,
Quelques sadducéens, gens qui prétendent qu'il n'y a point de résurrection, vinrent vers Jésus, et lui posèrent cette question:
28 හේ උපදේශක ශාස්ත්‍රේ මූසා අස්මාන් ප්‍රතීති ලිලේඛ යස්‍ය භ්‍රාතා භාර‍්‍ය්‍යායාං සත්‍යාං නිඃසන්තානෝ ම්‍රියතේ ස තජ්ජායාං විවහ්‍ය තද්වංශම් උත්පාදයිෂ්‍යති|
«Maître, Moïse nous a donné cette loi: «Si un frère marié meurt, et meurt sans enfants, que son frère épouse sa femme et suscite lignée à son frère.»
29 තථාච කේචිත් සප්ත භ්‍රාතර ආසන් තේෂාං ජ්‍යේෂ්ඨෝ භ්‍රාතා විවහ්‍ය නිරපත්‍යඃ ප්‍රාණාන් ජහෞ|
Il y avait donc sept frères: le premier s'étant marié, mourut sans enfants.
30 අථ ද්විතීයස්තස්‍ය ජායාං විවහ්‍ය නිරපත්‍යඃ සන් මමාර| තෘතීයශ්ච තාමේව ව්‍යුවාහ;
Le second, puis le troisième épousèrent la veuve.
31 ඉත්ථං සප්ත භ්‍රාතරස්තාමේව විවහ්‍ය නිරපත්‍යාඃ සන්තෝ මම්‍රුඃ|
Il en fut de même des sept; ils moururent tous, sans laisser d'enfants.
32 ශේෂේ සා ස්ත්‍රී ච මමාර|
Ensuite, la femme mourut aussi.
33 අතඒව ශ්මශානාදුත්ථානකාලේ තේෂාං සප්තජනානාං කස්‍ය සා භාර‍්‍ය්‍යා භවිෂ්‍යති? යතඃ සා තේෂාං සප්තානාමේව භාර‍්‍ය්‍යාසීත්|
Duquel d'entre eux sera-t-elle donc la femme dans la résurrection, car les sept frères l'ont eue pour femme.»
Jésus leur dit: «Les enfants de ce siècle, hommes et femmes, se marient, (aiōn g165)
35 කින්තු යේ තජ්ජගත්ප්‍රාප්තියෝග්‍යත්වේන ගණිතාං භවිෂ්‍යන්ති ශ්මශානාච්චෝත්ථාස්‍යන්ති තේ න විවහන්ති වාග්දත්තාශ්ච න භවන්ති, (aiōn g165)
mais ceux qui seront jugés dignes d'avoir part au siècle à venir, et à la résurrection d'entre les morts, ne se marieront point; (aiōn g165)
36 තේ පුන ර්න ම්‍රියන්තේ කින්තු ශ්මශානාදුත්ථාපිතාඃ සන්ත ඊශ්වරස්‍ය සන්තානාඃ ස්වර්ගීයදූතානාං සදෘශාශ්ච භවන්ති|
car ils ne peuvent même pas mourir, puisqu'ils sont comme les anges, et qu'ils sont fils de Dieu, étant fils de la résurrection.
37 අධිකන්තු මූසාඃ ස්තම්බෝපාඛ්‍යානේ පරමේශ්වර ඊබ්‍රාහීම ඊශ්වර ඉස්හාක ඊශ්වරෝ යාකූබශ්චේශ්වර ඉත්‍යුක්ත්වා මෘතානාං ශ්මශානාද් උත්ථානස්‍ය ප්‍රමාණං ලිලේඛ|
Que les morts ressuscitent, c'est ce que Moïse même a indiqué dans le passage où il parle du buisson; lorsqu'il appelle le Seigneur «le Dieu d'Abraham, le Dieu d'Isaac et le Dieu de Jacob; »
38 අතඒව ය ඊශ්වරඃ ස මෘතානාං ප්‍රභු ර්න කින්තු ජීවතාමේව ප්‍රභුඃ, තන්නිකටේ සර්ව්වේ ජීවන්තඃ සන්ති|
Dieu n'est pas Dieu des morts, mais Dieu des vivants, car ils sont tous vivants pour lui.»
39 ඉති ශ්‍රුත්වා කියන්තෝධ්‍යාපකා ඌචුඃ, හේ උපදේශක භවාන් භද්‍රං ප්‍රත්‍යුක්තවාන්|
Quelques scribes, ayant pris la parole, dirent: «Maître, tu as bien parlé.»
40 ඉතඃ පරං තං කිමපි ප්‍රෂ්ටං තේෂාං ප්‍රගල්භතා නාභූත්|
En effet, on n'osait plus lui poser une seule question.
41 පශ්චාත් ස තාන් උවාච, යඃ ඛ්‍රීෂ්ටඃ ස දායූදඃ සන්තාන ඒතාං කථාං ලෝකාඃ කථං කථයන්ති?
Jésus leur dit: «Comment dit-on que le Messie est fils de David,
42 යතඃ මම ප්‍රභුමිදං වාක්‍යමවදත් පරමේශ්වරඃ| තව ශත්‍රූනහං යාවත් පාදපීඨං කරෝමි න| තාවත් කාලං මදීයේ ත්වං දක්‍ෂපාර්ශ්ව උපාවිශ|
quand David dit, lui-même, dans le livre des Psaumes: «Le Seigneur a dit à mon Seigneur: Assieds-toi à ma droite,
43 ඉති කථාං දායූද් ස්වයං ගීතග්‍රන්ථේ(අ)වදත්|
jusqu’à ce que j’aie fait de tes ennemis ton marchepied?»
44 අතඒව යදි දායූද් තං ප්‍රභුං වදති, තර්හි ස කථං තස්‍ය සන්තානෝ භවති?
Puis donc que David l'appelle «Seigneur, » comment est-il son fils?»
45 පශ්චාද් යීශුඃ සර්ව්වජනානාං කර්ණගෝචරේ ශිෂ්‍යානුවාච,
Il dit à ses disciples en présence de tout le peuple, qui l’écoutait:
46 යේ(අ)ධ්‍යාපකා දීර්ඝපරිච්ඡදං පරිධාය භ්‍රමන්ති, හට්ටාපණයෝ ර්නමස්කාරේ භජනගේහස්‍ය ප්‍රෝච්චාසනේ භෝජනගෘහස්‍ය ප්‍රධානස්ථානේ ච ප්‍රීයන්තේ
«Gardez-vous des scribes, qui aiment à se promener en robes, qui recherchent les salutations dans les places publiques, les premiers sièges dans les synagogues et les premières places dans les repas:
47 විධවානාං සර්ව්වස්වං ග්‍රසිත්වා ඡලේන දීර්ඝකාලං ප්‍රාර්ථයන්තේ ච තේෂු සාවධානා භවත, තේෂාමුග්‍රදණ්ඩෝ භවිෂ්‍යති|
ces gens qui dévorent les maisons des veuves, sous prétexte de longues prières, seront jugés d'autant plus sévèrement.»
