ලූකඃ 20
1 අථෛකදා යීශු ර්මනිදරේ සුසංවාදං ප්‍රචාරයන් ලෝකානුපදිශති, ඒතර්හි ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යාපකාඃ ප්‍රාඤ්චශ්ච තන්නිකටමාගත්‍ය පප්‍රච්ඡුඃ
On one of those days, as he was teaching the people in the temple and preaching the Good News, the priests and scribes came to him with the elders.
2 කයාඥයා ත්වං කර්ම්මාණ්‍යේතානි කරෝෂි? කෝ වා ත්වාමාඥාපයත්? තදස්මාන් වද|
They asked him, “Tell us: by what authority do you do these things? Or who is giving you this authority?”
3 ස ප්‍රත්‍යුවාච, තර්හි යුෂ්මානපි කථාමේකාං පෘච්ඡාමි තස්‍යෝත්තරං වදත|
He answered them, “I also will ask you one question. Tell me:
4 යෝහනෝ මජ්ජනම් ඊශ්වරස්‍ය මානුෂාණාං වාඥාතෝ ජාතං?
the baptism of John, was it from heaven, or from men?”
5 තතස්තේ මිථෝ විවිච්‍ය ජගදුඃ, යදීශ්වරස්‍ය වදාමස්තර්හි තං කුතෝ න ප්‍රත්‍යෛත ස ඉති වක්‍ෂ්‍යති|
They reasoned with themselves, saying, “If we say, ‘From heaven,’ he will say, ‘Why didn’t you believe him?’
6 යදි මනුෂ්‍යස්‍යේති වදාමස්තර්හි සර්ව්වේ ලෝකා අස්මාන් පාෂාණෛ ර්හනිෂ්‍යන්ති යතෝ යෝහන් භවිෂ්‍යද්වාදීති සර්ව්වේ දෘඪං ජානන්ති|
But if we say, ‘From men,’ all the people will stone us, for they are persuaded that John was a prophet.”
7 අතඒව තේ ප්‍රත්‍යූචුඃ කස්‍යාඥයා ජාතම් ඉති වක්තුං න ශක්නුමඃ|
They answered that they didn’t know where it was from.
8 තදා යීශුරවදත් තර්හි කයාඥයා කර්ම්මාණ්‍යේතාති කරෝමීති ච යුෂ්මාන් න වක්‍ෂ්‍යාමි|
Jesus said to them, “Neither will I tell you by what authority I do these things.”
9 අථ ලෝකානාං සාක්‍ෂාත් ස ඉමාං දෘෂ්ටාන්තකථාං වක්තුමාරේභේ, කශ්චිද් ද්‍රාක්‍ෂාක්‍ෂේත්‍රං කෘත්වා තත් ක්‍ෂේත්‍රං කෘෂීවලානාං හස්තේෂු සමර්ප්‍ය බහුකාලාර්ථං දූරදේශං ජගාම|
He began to tell the people this parable: “A man planted a vineyard and rented it out to some farmers, and went into another country for a long time.
10 අථ ඵලකාලේ ඵලානි ග්‍රහීතු කෘෂීවලානාං සමීපේ දාසං ප්‍රාහිණෝත් කින්තු කෘෂීවලාස්තං ප්‍රහෘත්‍ය රික්තහස්තං විසසර්ජුඃ|
At the proper season, he sent a servant to the farmers to collect his share of the fruit of the vineyard. But the farmers beat him and sent him away empty.
11 තතඃ සෝධිපතිඃ පුනරන්‍යං දාසං ප්‍රේෂයාමාස, තේ තමපි ප්‍රහෘත්‍ය කුව්‍යවහෘත්‍ය රික්තහස්තං විසසෘජුඃ|
He sent yet another servant, and they also beat him and treated him shamefully, and sent him away empty.
12 තතඃ ස තෘතීයවාරම් අන්‍යං ප්‍රාහිණෝත් තේ තමපි ක්‍ෂතාඞ්ගං කෘත්වා බහි ර්නිචික්‍ෂිපුඃ|
He sent yet a third, and they also wounded him and threw him out.
13 තදා ක්‍ෂේත්‍රපති ර්විචාරයාමාස, මමේදානීං කිං කර්ත්තව්‍යං? මම ප්‍රියේ පුත්‍රේ ප්‍රහිතේ තේ තමවශ්‍යං දෘෂ්ට්වා සමාදරිෂ්‍යන්තේ|
The lord of the vineyard said, ‘What shall I do? I will send my beloved son. It may be that seeing him, they will respect him.’
14 කින්තු කෘෂීවලාස්තං නිරීක්‍ෂ්‍ය පරස්පරං විවිච්‍ය ප්‍රෝචුඃ, අයමුත්තරාධිකාරී ආගච්ඡතෛනං හන්මස්තතෝධිකාරෝස්මාකං භවිෂ්‍යති|
“But when the farmers saw him, they reasoned among themselves, saying, ‘This is the heir. Come, let’s kill him, that the inheritance may be ours.’
15 තතස්තේ තං ක්‍ෂේත්‍රාද් බහි ර්නිපාත්‍ය ජඝ්නුස්තස්මාත් ස ක්‍ෂේත්‍රපතිස්තාන් ප්‍රති කිං කරිෂ්‍යති?
Then they threw him out of the vineyard and killed him. What therefore will the lord of the vineyard do to them?
16 ස ආගත්‍ය තාන් කෘෂීවලාන් හත්වා පරේෂාං හස්තේෂු තත්ක්‍ෂේත්‍රං සමර්පයිෂ්‍යති; ඉති කථාං ශ්‍රුත්වා තේ (අ)වදන් ඒතාදෘශී ඝටනා න භවතු|
He will come and destroy these farmers, and will give the vineyard to others.” When they heard that, they said, “May that never be!”
17 කින්තු යීශුස්තානවලෝක්‍ය ජගාද, තර්හි, ස්ථපතයඃ කරිෂ්‍යන්ති ග්‍රාවාණං යන්තු තුච්ඡකං| ප්‍රධානප්‍රස්තරඃ කෝණේ ස ඒව හි භවිෂ්‍යති| ඒතස්‍ය ශාස්ත්‍රීයවචනස්‍ය කිං තාත්පර‍්‍ය්‍යං?
But he looked at them and said, “Then what is this that is written, ‘The stone which the builders rejected was made the chief cornerstone’?
18 අපරං තත්පාෂාණෝපරි යඃ පතිෂ්‍යති ස භංක්‍ෂ්‍යතේ කින්තු යස්‍යෝපරි ස පාෂාණඃ පතිෂ්‍යති ස තේන ධූලිවච් චූර්ණීභවිෂ්‍යති|
Everyone who falls on that stone will be broken to pieces, but it will crush whomever it falls on to dust.”
19 සෝස්මාකං විරුද්ධං දෘෂ්ටාන්තමිමං කථිතවාන් ඉති ඥාත්වා ප්‍රධානයාජකා අධ්‍යාපකාශ්ච තදෛව තං ධර්තුං වවාඤ්ඡුඃ කින්තු ලෝකේභ්‍යෝ බිභ්‍යුඃ|
The chief priests and the scribes sought to lay hands on him that very hour, but they feared the people—for they knew he had spoken this parable against them.
20 අතඒව තං ප්‍රති සතර්කාඃ සන්තඃ කථං තද්වාක්‍යදෝෂං ධෘත්වා තං දේශාධිපස්‍ය සාධුවේශධාරිණශ්චරාන් තස්‍ය සමීපේ ප්‍රේෂයාමාසුඃ|
They watched him and sent out spies, who pretended to be righteous, that they might trap him in something he said, so as to deliver him up to the power and authority of the governor.
21 තදා තේ තං පප්‍රච්ඡුඃ, හේ උපදේශක භවාන් යථාර්ථං කථයන් උපදිශති, කමප්‍යනපේක්‍ෂ්‍ය සත්‍යත්වේනෛශ්වරං මාර්ගමුපදිශති, වයමේතජ්ජානීමඃ|
They asked him, “Teacher, we know that you say and teach what is right, and aren’t partial to anyone, but truly teach the way of God.
22 කෛසරරාජාය කරෝස්මාභි ර්දේයෝ න වා?
Is it lawful for us to pay taxes to Caesar, or not?”
23 ස තේෂාං වඤ්චනං ඥාත්වාවදත් කුතෝ මාං පරීක්‍ෂධ්වේ? මාං මුද්‍රාමේකං දර්ශයත|
But he perceived their craftiness, and said to them, “Why do you test me?
24 ඉහ ලිඛිතා මූර්තිරියං නාම ච කස්‍ය? තේ(අ)වදන් කෛසරස්‍ය|
Show me a denarius. Whose image and inscription are on it?” They answered, “Caesar’s.”
25 තදා ස උවාච, තර්හි කෛසරස්‍ය ද්‍රව්‍යං කෛසරාය දත්ත; ඊශ්වරස්‍ය තු ද්‍රව්‍යමීශ්වරාය දත්ත|
He said to them, “Then give to Caesar the things that are Caesar’s, and to God the things that are God’s.”
26 තස්මාල්ලෝකානාං සාක්‍ෂාත් තත්කථායාඃ කමපි දෝෂං ධර්තුමප්‍රාප්‍ය තේ තස්‍යෝත්තරාද් ආශ්චර‍්‍ය්‍යං මන්‍යමානා මෞනිනස්තස්ථුඃ|
They weren’t able to trap him in his words before the people. They marveled at his answer and were silent.
27 අපරඤ්ච ශ්මශානාදුත්ථානානඞ්ගීකාරිණාං සිදූකිනාං කියන්තෝ ජනා ආගත්‍ය තං පප්‍රච්ඡුඃ,
Some of the Sadducees came to him, those who deny that there is a resurrection.
28 හේ උපදේශක ශාස්ත්‍රේ මූසා අස්මාන් ප්‍රතීති ලිලේඛ යස්‍ය භ්‍රාතා භාර‍්‍ය්‍යායාං සත්‍යාං නිඃසන්තානෝ ම්‍රියතේ ස තජ්ජායාං විවහ්‍ය තද්වංශම් උත්පාදයිෂ්‍යති|
They asked him, “Teacher, Moses wrote to us that if a man’s brother dies having a wife, and he is childless, his brother should take the wife and raise up children for his brother.
29 තථාච කේචිත් සප්ත භ්‍රාතර ආසන් තේෂාං ජ්‍යේෂ්ඨෝ භ්‍රාතා විවහ්‍ය නිරපත්‍යඃ ප්‍රාණාන් ජහෞ|
There were therefore seven brothers. The first took a wife, and died childless.
30 අථ ද්විතීයස්තස්‍ය ජායාං විවහ්‍ය නිරපත්‍යඃ සන් මමාර| තෘතීයශ්ච තාමේව ව්‍යුවාහ;
The second took her as wife, and he died childless.
31 ඉත්ථං සප්ත භ්‍රාතරස්තාමේව විවහ්‍ය නිරපත්‍යාඃ සන්තෝ මම්‍රුඃ|
The third took her, and likewise the seven all left no children, and died.
32 ශේෂේ සා ස්ත්‍රී ච මමාර|
Afterward the woman also died.
33 අතඒව ශ්මශානාදුත්ථානකාලේ තේෂාං සප්තජනානාං කස්‍ය සා භාර‍්‍ය්‍යා භවිෂ්‍යති? යතඃ සා තේෂාං සප්තානාමේව භාර‍්‍ය්‍යාසීත්|
Therefore in the resurrection whose wife of them will she be? For the seven had her as a wife.”
Jesus said to them, “The children of this age marry and are given in marriage. (aiōn g165)
35 කින්තු යේ තජ්ජගත්ප්‍රාප්තියෝග්‍යත්වේන ගණිතාං භවිෂ්‍යන්ති ශ්මශානාච්චෝත්ථාස්‍යන්ති තේ න විවහන්ති වාග්දත්තාශ්ච න භවන්ති, (aiōn g165)
But those who are considered worthy to attain to that age and the resurrection from the dead neither marry nor are given in marriage. (aiōn g165)
36 තේ පුන ර්න ම්‍රියන්තේ කින්තු ශ්මශානාදුත්ථාපිතාඃ සන්ත ඊශ්වරස්‍ය සන්තානාඃ ස්වර්ගීයදූතානාං සදෘශාශ්ච භවන්ති|
For they can’t die any more, for they are like the angels and are children of God, being children of the resurrection.
37 අධිකන්තු මූසාඃ ස්තම්බෝපාඛ්‍යානේ පරමේශ්වර ඊබ්‍රාහීම ඊශ්වර ඉස්හාක ඊශ්වරෝ යාකූබශ්චේශ්වර ඉත්‍යුක්ත්වා මෘතානාං ශ්මශානාද් උත්ථානස්‍ය ප්‍රමාණං ලිලේඛ|
But that the dead are raised, even Moses showed at the bush, when he called the Lord ‘The God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob.’
38 අතඒව ය ඊශ්වරඃ ස මෘතානාං ප්‍රභු ර්න කින්තු ජීවතාමේව ප්‍රභුඃ, තන්නිකටේ සර්ව්වේ ජීවන්තඃ සන්ති|
Now he is not the God of the dead, but of the living, for all are alive to him.”
39 ඉති ශ්‍රුත්වා කියන්තෝධ්‍යාපකා ඌචුඃ, හේ උපදේශක භවාන් භද්‍රං ප්‍රත්‍යුක්තවාන්|
Some of the scribes answered, “Teacher, you speak well.”
40 ඉතඃ පරං තං කිමපි ප්‍රෂ්ටං තේෂාං ප්‍රගල්භතා නාභූත්|
They didn’t dare to ask him any more questions.
41 පශ්චාත් ස තාන් උවාච, යඃ ඛ්‍රීෂ්ටඃ ස දායූදඃ සන්තාන ඒතාං කථාං ලෝකාඃ කථං කථයන්ති?
He said to them, “Why do they say that the Christ is David’s son?
42 යතඃ මම ප්‍රභුමිදං වාක්‍යමවදත් පරමේශ්වරඃ| තව ශත්‍රූනහං යාවත් පාදපීඨං කරෝමි න| තාවත් කාලං මදීයේ ත්වං දක්‍ෂපාර්ශ්ව උපාවිශ|
David himself says in the book of Psalms, ‘The Lord said to my Lord, “Sit at my right hand,
43 ඉති කථාං දායූද් ස්වයං ගීතග්‍රන්ථේ(අ)වදත්|
until I make your enemies the footstool of your feet.”’
44 අතඒව යදි දායූද් තං ප්‍රභුං වදති, තර්හි ස කථං තස්‍ය සන්තානෝ භවති?
“David therefore calls him Lord, so how is he his son?”
45 පශ්චාද් යීශුඃ සර්ව්වජනානාං කර්ණගෝචරේ ශිෂ්‍යානුවාච,
In the hearing of all the people, he said to his disciples,
46 යේ(අ)ධ්‍යාපකා දීර්ඝපරිච්ඡදං පරිධාය භ්‍රමන්ති, හට්ටාපණයෝ ර්නමස්කාරේ භජනගේහස්‍ය ප්‍රෝච්චාසනේ භෝජනගෘහස්‍ය ප්‍රධානස්ථානේ ච ප්‍රීයන්තේ
“Beware of those scribes who like to walk in long robes, and love greetings in the marketplaces, the best seats in the synagogues, and the best places at feasts;
47 විධවානාං සර්ව්වස්වං ග්‍රසිත්වා ඡලේන දීර්ඝකාලං ප්‍රාර්ථයන්තේ ච තේෂු සාවධානා භවත, තේෂාමුග්‍රදණ්ඩෝ භවිෂ්‍යති|
who devour widows’ houses, and for a pretense make long prayers. These will receive greater condemnation.”
