ලූකඃ 18
1 අපරඤ්ච ලෝකෛරක්ලාන්තෛ ර්නිරන්තරං ප්‍රාර්ථයිතව්‍යම් ඉත්‍යාශයේන යීශුනා දෘෂ්ටාන්ත ඒකඃ කථිතඃ|
Les narró también una parábola con respecto a la necesidad de hablar ellos siempre con Dios y no desmayar:
2 කුත්‍රචින්නගරේ කශ්චිත් ප්‍රාඩ්විවාක ආසීත් ස ඊශ්වරාන්නාබිභේත් මානුෂාංශ්ච නාමන්‍යත|
Había un juez en una ciudad que no temía a Dios ni respetaba a hombre.
3 අථ තත්පුරවාසිනී කාචිද්විධවා තත්සමීපමේත්‍ය විවාදිනා සහ මම විවාදං පරිෂ්කුර්ව්විති නිවේදයාමාස|
Había también una viuda en aquella ciudad que iba ante él y decía: Hazme justicia contra mi oponente.
4 තතඃ ස ප්‍රාඩ්විවාකඃ කියද්දිනානි න තදඞ්ගීකෘතවාන් පශ්චාච්චිත්තේ චින්තයාමාස, යද්‍යපීශ්වරාන්න බිභේමි මනුෂ්‍යානපි න මන්‍යේ
No quería por un tiempo, pero después de esto se dijo: Aunque no temo a Dios, ni respeto a hombre,
5 තථාප්‍යේෂා විධවා මාං ක්ලිශ්නාති තස්මාදස්‍යා විවාදං පරිෂ්කරිෂ්‍යාමි නෝචේත් සා සදාගත්‍ය මාං ව්‍යග්‍රං කරිෂ්‍යති|
por cuanto esta viuda me causa molestia, le haré justicia, no sea que al venir de continuo me agote la paciencia.
6 පශ්චාත් ප්‍රභුරවදද් අසාවන්‍යායප්‍රාඩ්විවාකෝ යදාහ තත්‍ර මනෝ නිධධ්වං|
Y dijo el Señor: Oigan al juez injusto.
7 ඊශ්වරස්‍ය යේ (අ)භිරුචිතලෝකා දිවානිශං ප්‍රාර්ථයන්තේ ස බහුදිනානි විලම්බ්‍යාපි තේෂාං විවාදාන් කිං න පරිෂ්කරිෂ්‍යති?
¿Dios de ningún modo hará la justicia a sus escogidos que claman a Él día y noche? ¿Demorará en responderles?
8 යුෂ්මානහං වදාමි ත්වරයා පරිෂ්කරිෂ්‍යති, කින්තු යදා මනුෂ්‍යපුත්‍ර ආගමිෂ්‍යති තදා පෘථිව්‍යාං කිමීදෘශං විශ්වාසං ප්‍රාප්ස්‍යති?
Les digo que con prontitud les hará justicia. Pero cuando el Hijo del Hombre venga, ¿hallará la fe en la tierra?
9 යේ ස්වාන් ධාර්ම්මිකාන් ඥාත්වා පරාන් තුච්ඡීකුර්ව්වන්ති ඒතාදෘග්භ්‍යඃ, කියද්භ්‍ය ඉමං දෘෂ්ටාන්තං කථයාමාස|
Narró esta parábola a unos que confiaban en ellos mismos como justos y menospreciaban a los demás:
10 ඒකඃ ඵිරූශ්‍යපරඃ කරසඤ්චායී ද්වාවිමෞ ප්‍රාර්ථයිතුං මන්දිරං ගතෞ|
Dos hombres subieron al Templo a hablar con Dios: el uno fariseo y el otro publicano.
11 තතෝ(අ)සෞ ඵිරූශ්‍යේකපාර්ශ්වේ තිෂ්ඨන් හේ ඊශ්වර අහමන්‍යලෝකවත් ලෝඨයිතාන්‍යායී පාරදාරිකශ්ච න භවාමි අස්‍ය කරසඤ්චායිනස්තුල්‍යශ්ච න, තස්මාත්ත්වාං ධන්‍යං වදාමි|
El fariseo se puso en pie y hablaba consigo mismo: Dios, te doy gracias porque no soy como los demás hombres: ladrones, injustos, adúlteros, ni aun como este publicano.
12 සප්තසු දිනේෂු දිනද්වයමුපවසාමි සර්ව්වසම්පත්තේ ර්දශමාංශං දදාමි ච, ඒතත්කථාං කථයන් ප්‍රාර්ථයාමාස|
Ayuno dos veces [por] semana y doy diezmo de todo lo que me gano.
13 කින්තු ස කරසඤ්චායි දූරේ තිෂ්ඨන් ස්වර්ගං ද්‍රෂ්ටුං නේච්ඡන් වක්‍ෂසි කරාඝාතං කුර්ව්වන් හේ ඊශ්වර පාපිෂ්ඨං මාං දයස්ව, ඉත්ථං ප්‍රාර්ථයාමාස|
Pero el publicano, situado lejos, no quería ni aun levantar los ojos al cielo, sino golpeaba su pecho y decía: ¡Dios, compadécete de mí, pecador!
14 යුෂ්මානහං වදාමි, තයෝර්ද්වයෝ ර්මධ්‍යේ කේවලඃ කරසඤ්චායී පුණ්‍යවත්ත්වේන ගණිතෝ නිජගෘහං ජගාම, යතෝ යඃ කශ්චිත් ස්වමුන්නමයති ස නාමයිෂ්‍යතේ කින්තු යඃ කශ්චිත් ස්වං නමයති ස උන්නමයිෂ්‍යතේ|
Les digo que éste bajó a su casa justificado y no el otro, porque todo el que se enaltece será humillado, y el que se humilla será enaltecido.
15 අථ ශිශූනාං ගාත්‍රස්පර්ශාර්ථං ලෝකාස්තාන් තස්‍ය සමීපමානින්‍යුඃ ශිෂ්‍යාස්තද් දෘෂ්ට්වානේතෘන් තර්ජයාමාසුඃ,
Le presentaban también los niños para que los tocara. Al ver esto, los discípulos los reprendían.
16 කින්තු යීශුස්තානාහූය ජගාද, මන්නිකටම් ආගන්තුං ශිශූන් අනුජානීධ්වං තාංශ්ච මා වාරයත; යත ඊශ්වරරාජ්‍යාධිකාරිණ ඒෂාං සදෘශාඃ|
Pero Jesús los llamó y les dijo: Dejen que los niños vengan a Mí, y no se lo impidan, porque de ellos es el reino de Dios.
17 අහං යුෂ්මාන් යථාර්ථං වදාමි, යෝ ජනඃ ශිශෝඃ සදෘශෝ භූත්වා ඊශ්වරරාජ්‍යං න ගෘහ්ලාති ස කේනාපි ප්‍රකාරේණ තත් ප්‍රවේෂ්ටුං න ශක්නෝති|
En verdad les digo: El que no reciba el reino de Dios como un niño, que de ningún modo entre en él.
18 අපරම් ඒකෝධිපතිස්තං පප්‍රච්ඡ, හේ පරමගුරෝ, අනන්තායුෂඃ ප්‍රාප්තයේ මයා කිං කර්ත්තව්‍යං? (aiōnios g166)
Un dignatario le preguntó: Maestro bueno, ¿qué hago para heredar [la] vida eterna? (aiōnios g166)
19 යීශුරුවාච, මාං කුතඃ පරමං වදසි? ඊශ්වරං විනා කෝපි පරමෝ න භවති|
Jesús le preguntó: ¿Por qué me llamas bueno? Nadie es bueno, sino uno solo: Dios.
20 පරදාරාන් මා ගච්ඡ, නරං මා ජහි, මා චෝරය, මිථ්‍යාසාක්‍ෂ්‍යං මා දේහි, මාතරං පිතරඤ්ච සංමන්‍යස්ව, ඒතා යා ආඥාඃ සන්ති තාස්ත්වං ජානාසි|
Sabes los Mandamientos: No adulteres, no asesines, no robes, no des falso testimonio, honra a tu padre y a tu madre.
21 තදා ස උවාච, බාල්‍යකාලාත් සර්ව්වා ඒතා ආචරාමි|
Y él respondió: Todo esto guardé desde [la] juventud.
22 ඉති කථාං ශ්‍රුත්වා යීශුස්තමවදත්, තථාපි තවෛකං කර්ම්ම න්‍යූනමාස්තේ, නිජං සර්ව්වස්වං වික්‍රීය දරිද්‍රේභ්‍යෝ විතර, තස්මාත් ස්වර්ගේ ධනං ප්‍රාප්ස්‍යසි; තත ආගත්‍ය මමානුගාමී භව|
Cuando Jesús lo oyó le dijo: Aún te falta uno: Vende todo lo que tienes. Repártelo a los pobres y tendrás un tesoro en [el] cielo. Y ven, sígueme.
23 කින්ත්වේතාං කථාං ශ්‍රුත්වා සෝධිපතිඃ ශුශෝච, යතස්තස්‍ය බහුධනමාසීත්|
Cuando oyó esto se entristeció profundamente porque era muy rico.
24 තදා යීශුස්තමතිශෝකාන්විතං දෘෂ්ට්වා ජගාද, ධනවතාම් ඊශ්වරරාජ්‍යප්‍රවේශඃ කීදෘග් දුෂ්කරඃ|
Jesús lo miró y dijo: ¡Cuán difícilmente entran los ricos en el reino de Dios!
25 ඊශ්වරරාජ්‍යේ ධනිනඃ ප්‍රවේශාත් සූචේශ්ඡිද්‍රේණ මහාඞ්ගස්‍ය ගමනාගමනේ සුකරේ|
Es más fácil pasar un camello por un ojo de aguja que entrar un rico en el reino de Dios.
26 ශ්‍රෝතාරඃ පප්‍රච්ඡුස්තර්හි කේන පරිත්‍රාණං ප්‍රාප්ස්‍යතේ?
Entonces los que lo oyeron le preguntaron: ¿Quién puede ser salvo?
27 ස උක්තවාන්, යන් මානුෂේණාශක්‍යං තද් ඊශ්වරේණ ශක්‍යං|
Y Él respondió: Lo imposible para [los] hombres es posible para Dios.
28 තදා පිතර උවාච, පශ්‍ය වයං සර්ව්වස්වං පරිත්‍යජ්‍ය තව පශ්චාද්ගාමිනෝ(අ)භවාම|
Luego Pedro le dijo: Mira: Nosotros dejamos todo y te seguimos.
29 තතඃ ස උවාච, යුෂ්මානහං යථාර්ථං වදාමි, ඊශ්වරරාජ්‍යාර්ථං ගෘහං පිතරෞ භ්‍රාතෘගණං ජායාං සන්තානාංශ්ච ත්‍යක්තවා
Entonces Él les contestó: En verdad les digo que nadie hay que deje casa, esposa, hermanos, padres o hijos por causa del reino de Dios
31 අනන්තරං ස ද්වාදශශිෂ්‍යානාහූය බභාෂේ, පශ්‍යත වයං යිරූශාලම්නගරං යාමඃ, තස්මාත් මනුෂ්‍යපුත්‍රේ භවිෂ්‍යද්වාදිභිරුක්තං යදස්ති තදනුරූපං තං ප්‍රති ඝටිෂ්‍යතේ;
[Jesús] tomó consigo a los 12 y les dijo: Miren, subimos a Jerusalén. Se cumplirán todas las cosas que fueron escritas por los profetas con respecto al Hijo del Hombre.
32 වස්තුතස්තු සෝ(අ)න්‍යදේශීයානාං හස්තේෂු සමර්පයිෂ්‍යතේ, තේ තමුපහසිෂ්‍යන්ති, අන්‍යායමාචරිෂ්‍යන්ති තද්වපුෂි නිෂ්ඨීවං නික්‍ෂේප්ස්‍යන්ති, කශාභිඃ ප්‍රහෘත්‍ය තං හනිෂ්‍යන්ති ච,
Porque será entregado a los gentiles, ridiculizado, maltratado, escupido,
33 කින්තු තෘතීයදිනේ ස ශ්මශානාද් උත්ථාස්‍යති|
y después de azotarlo, lo asesinarán. Pero al tercer día será resucitado.
34 ඒතස්‍යාඃ කථායා අභිප්‍රායං කිඤ්චිදපි තේ බෝද්ධුං න ශේකුඃ තේෂාං නිකටේ(අ)ස්පෂ්ටතවාත් තස්‍යෛතාසාං කථානාම් ආශයං තේ ඥාතුං න ශේකුශ්ච|
Ellos nada de esto entendieron. Esta Palabra era oculta de ellos. No entendían lo que se les decía.
35 අථ තස්මින් යිරීහෝඃ පුරස්‍යාන්තිකං ප්‍රාප්තේ කශ්චිදන්ධඃ පථඃ පාර්ශ්ව උපවිශ්‍ය භික්‍ෂාම් අකරෝත්
Cuando [Él] se acercó a Jericó, un ciego estaba sentado junto al camino y mendigaba.
36 ස ලෝකසමූහස්‍ය ගමනශබ්දං ශ්‍රුත්වා තත්කාරණං පෘෂ්ටවාන්|
Al oír que pasaba una multitud, preguntaba qué sería aquello,
37 නාසරතීයයීශුර‍්‍යාතීති ලෝකෛරුක්තේ ස උච්චෛර්වක්තුමාරේභේ,
y le informaron: Que viene Jesús el Nazareno.
38 හේ දායූදඃ සන්තාන යීශෝ මාං දයස්ව|
Entonces gritó: ¡Jesús, Hijo de David, ten misericordia de mí!
39 තතෝග්‍රගාමිනස්තං මෞනී තිෂ්ඨේති තර්ජයාමාසුඃ කින්තු ස පුනාරුවන් උවාච, හේ දායූදඃ සන්තාන මාං දයස්ව|
Y los que iban delante lo reprendían para que callara. Pero él gritaba mucho más: ¡Hijo de David, ten misericordia de mí!
40 තදා යීශුඃ ස්ථගිතෝ භූත්වා ස්වාන්තිකේ තමානේතුම් ආදිදේශ|
Entonces Jesús se detuvo y pidió que se lo trajeran. Cuando se acercó, le preguntó:
41 තතඃ ස තස්‍යාන්තිකම් ආගමත්, තදා ස තං පප්‍රච්ඡ, ත්වං කිමිච්ඡසි? ත්වදර්ථමහං කිං කරිෂ්‍යාමි? ස උක්තවාන්, හේ ප්‍රභෝ(අ)හං ද්‍රෂ්ටුං ලභෛ|
¿Qué quieres que te haga? Y él contestó: Señor, que vea.
42 තදා යීශුරුවාච, දෘෂ්ටිශක්තිං ගෘහාණ තව ප්‍රත්‍යයස්ත්වාං ස්වස්ථං කෘතවාන්|
Jesús le ordenó: Ve. Tu fe te salvó.
43 තතස්තත්ක්‍ෂණාත් තස්‍ය චක්‍ෂුෂී ප්‍රසන්නේ; තස්මාත් ස ඊශ්වරං ධන්‍යං වදන් තත්පශ්චාද් යයෞ, තදාලෝක්‍ය සර්ව්වේ ලෝකා ඊශ්වරං ප්‍රශංසිතුම් ආරේභිරේ|
Al instante vio. Lo seguía y glorificaba a Dios. Cuando todo el pueblo lo vio, alabó a Dios.
