ලූකඃ 17
1 ඉතඃ පරං යීශුඃ ශිෂ්‍යාන් උවාච, විඝ්නෛරවශ්‍යම් ආගන්තව්‍යං කින්තු විඝ්නා යේන ඝටිෂ්‍යන්තේ තස්‍ය දුර්ගති ර්භවිෂ්‍යති|
Jesus sprach dann weiter zu seinen Jüngern: "Verführungen sind zwar unvermeidlich; doch wehe dem, durch den sie kommen!
2 ඒතේෂාං ක්‍ෂුද්‍රප්‍රාණිනාම් ඒකස්‍යාපි විඝ්නජනනාත් කණ්ඨබද්ධපේෂණීකස්‍ය තස්‍ය සාගරාගාධජලේ මජ්ජනං භද්‍රං|
Es wäre für ihn besser, er läge in des Meeres Tiefe mit einem Mühlstein um den Hals, als daß er eins der Kinder, die hier stehen, zur Sünde verführte.
3 යූයං ස්වේෂු සාවධානාස්තිෂ්ඨත; තව භ්‍රාතා යදි තව කිඤ්චිද් අපරාධ්‍යති තර්හි තං තර්ජය, තේන යදි මනඃ පරිවර්ත්තයති තර්හි තං ක්‍ෂමස්ව|
Hütet euch davor! Sündigt dein Bruder, so weise ihn ernst zurecht; und wenn er es bereut, vergib ihm!
4 පුනරේකදිනමධ්‍යේ යදි ස තව සප්තකෘත්වෝ(අ)පරාධ්‍යති කින්තු සප්තකෘත්ව ආගත්‍ය මනඃ පරිවර්ත්‍ය මයාපරාද්ධම් ඉති වදති තර්හි තං ක්‍ෂමස්ව|
Ja wenn er sich siebenmal an einem Tag gegen dich versündigte und er käme siebenmal zu dir zurück und spräche: 'Es tut mir leid', so sollst du ihm vergeben."
5 තදා ප්‍රේරිතාඃ ප්‍රභුම් අවදන් අස්මාකං විශ්වාසං වර්ද්ධය|
Da baten die Apostel den Herrn: "Gib uns mehr Glauben!"
6 ප්‍රභුරුවාච, යදි යුෂ්මාකං සර්ෂපෛකප්‍රමාණෝ විශ්වාසෝස්ති තර්හි ත්වං සමූලමුත්පාටිතෝ භූත්වා සමුද්‍රේ රෝපිතෝ භව කථායාම් ඒතස්‍යාම් ඒතදුඩුම්බරාය කථිතායාං ස යුෂ්මාකමාඥාවහෝ භවිෂ්‍යති|
Der Herr antwortete: "Wenn ihr Glauben hättet wie ein Senfkorn, so sprächt ihr zu diesem Maulbeerbaum: Entwurzele dich und verpflanze dich ins Meer!' —, und er gehorchte euch.
7 අපරං ස්වදාසේ හලං වාහයිත්වා වා පශූන් චාරයිත්වා ක්‍ෂේත්‍රාද් ආගතේ සති තං වදති, ඒහි භෝක්තුමුපවිශ, යුෂ්මාකම් ඒතාදෘශඃ කෝස්ති?
Wer von euch sagt zu seinem Acker- oder Hüteknecht, wenn er vom Feld heimkehrt: 'Geschwind komm her und geh zu Tisch'?
8 වරඤ්ච පූර්ව්වං මම ඛාද්‍යමාසාද්‍ය යාවද් භුඤ්ජේ පිවාමි ච තාවද් බද්ධකටිඃ පරිචර පශ්චාත් ත්වමපි භෝක්‍ෂ්‍යසේ පාස්‍යසි ච කථාමීදෘශීං කිං න වක්‍ෂ්‍යති?
Wird er ihm nicht vielmehr befehlen: 'Mach mir mein Abendessen fertig, schürze dich und bediene mich, bis ich gegessen und getrunken habe — dann halte du dein Mahl'?
9 තේන දාසේන ප්‍රභෝරාඥානුරූපේ කර්ම්මණි කෘතේ ප්‍රභුඃ කිං තස්මින් බාධිතෝ ජාතඃ? නේත්ථං බුධ්‍යතේ මයා|
Dankt er etwa dem Knecht, weil er getan hat, was ihm befohlen worden ist?
10 ඉත්ථං නිරූපිතේෂු සර්ව්වකර්ම්මසු කෘතේෂු සත්මු යූයමපීදං වාක්‍යං වදථ, වයම් අනුපකාරිණෝ දාසා අස්මාභිර‍්‍යද්‍යත්කර්ත්තව්‍යං තන්මාත්‍රමේව කෘතං|
Ebenso auch ihr: Habt ihr alles ausgeführt, was euch aufgetragen worden ist, so denkt: wir haben als Knechte kein Verdienst; wir haben nur getan, was wir zu tun schuldig waren."
11 ස යිරූශාලමි යාත්‍රාං කුර්ව්වන් ශෝමිරෝණ්ගාලීල්ප්‍රදේශමධ්‍යේන ගච්ඡති,
Auf seiner Wanderung nach Jerusalem zog er längs der Grenze zwischen Samaria und Galiläa.
12 ඒතර්හි කුත්‍රචිද් ග්‍රාමේ ප්‍රවේශමාත්‍රේ දශකුෂ්ඨිනස්තං සාක්‍ෂාත් කෘත්වා
Als er in ein Dorf kam, begegneten ihm zehn aussätzige Männer: die blieben von weitem stehen
13 දූරේ තිෂ්ඨනත උච්චෛ ර්වක්තුමාරේභිරේ, හේ ප්‍රභෝ යීශෝ දයස්වාස්මාන්|
und riefen laut: "Jesus, Meister, erbarme dich unser!"
14 තතඃ ස තාන් දෘෂ්ට්වා ජගාද, යූයං යාජකානාං සමීපේ ස්වාන් දර්ශයත, තතස්තේ ගච්ඡන්තෝ රෝගාත් පරිෂ්කෘතාඃ|
Als er sie erblickte, sagte er zu ihnen: "Geht hin und zeigt euch den Priestern!" Während sie hingingen, wurden sie rein.
15 තදා තේෂාමේකඃ ස්වං ස්වස්ථං දෘෂ්ට්වා ප්‍රෝච්චෛරීශ්වරං ධන්‍යං වදන් ව්‍යාඝුට්‍යායාතෝ යීශෝ ර්ගුණානනුවදන් තච්චරණාධෝභූමෞ පපාත;
Aber einer von ihnen kam zurück, als er sich geheilt sah: er pries Gott mit lauter Stimme,
16 ස චාසීත් ශෝමිරෝණී|
warf sich zu Jesu Füßen auf sein Angesicht und dankte ihm. Das war ein Samariter.
17 තදා යීශුරවදත්, දශජනාඃ කිං න පරිෂ්කෘතාඃ? තහ්‍යන්‍යේ නවජනාඃ කුත්‍ර?
Da fragte Jesus: "Sind nicht alle zehn gesund geworden? Wo sind die anderen neun?
18 ඊශ්වරං ධන්‍යං වදන්තම් ඒනං විදේශිනං විනා කෝප්‍යන්‍යෝ න ප්‍රාප්‍යත|
Hat sich sonst keiner gefunden, der zurückkäme, um Gott die Ehre zu geben, als dieser Fremdling?"
19 තදා ස තමුවාච, ත්වමුත්ථාය යාහි විශ්වාසස්තේ ත්වාං ස්වස්ථං කෘතවාන්|
Und er sprach zu ihm: "Steh auf und geh! Dein Glaube hat dich gesund gemacht."
20 අථ කදේශ්වරස්‍ය රාජත්වං භවිෂ්‍යතීති ඵිරූශිභිඃ පෘෂ්ටේ ස ප්‍රත්‍යුවාච, ඊශ්වරස්‍ය රාජත්වම් ඓශ්වර‍්‍ය්‍යදර්ශනේන න භවිෂ්‍යති|
Einst fragten ihn die Pharisäer: "Wann kommt Gottes Königreich?" Er antwortete ihnen: "Gottes Königreich kommt ganz ohne äußeres Aufsehen.
21 අත ඒතස්මින් පශ්‍ය තස්මින් වා පශ්‍ය, ඉති වාක්‍යං ලෝකා වක්තුං න ශක්‍ෂ්‍යන්ති, ඊශ්වරස්‍ය රාජත්වං යුෂ්මාකම් අන්තරේවාස්තේ|
Man kann auch nicht sagen: 'Hier ist es oder dort.' Denn wißt: Gottes Königreich ist schon mitten unter euch."
22 තතඃ ස ශිෂ්‍යාන් ජගාද, යදා යුෂ්මාභි ර්මනුජසුතස්‍ය දිනමේකං ද්‍රෂ්ටුම් වාඤ්ඡිෂ්‍යතේ කින්තු න දර්ශිෂ්‍යතේ, ඊදෘක්කාල ආයාති|
Dann sagte er zu seinen Jüngern: "Die Zeit wird kommen, wo ihr euch danach sehnt, nur einen von den Tagen des Menschensohnes zu erleben; doch ihr sollt ihn nicht erleben.
23 තදාත්‍ර පශ්‍ය වා තත්‍ර පශ්‍යේති වාක්‍යං ලෝකා වක්‍ෂ්‍යන්ති, කින්තු තේෂාං පශ්චාත් මා යාත, මානුගච්ඡත ච|
Dann wird man zu euch sagen: 'Seht dort, seht hier (ist der Messias)!' Geht nicht hin, lauft solchen Leuten nicht nach!
24 යතස්තඩිද් යථාකාශෛකදිශ්‍යුදිය තදන්‍යාමපි දිශං ව්‍යාප්‍ය ප්‍රකාශතේ තද්වත් නිජදිනේ මනුජසූනුඃ ප්‍රකාශිෂ්‍යතේ|
Denn wie der Blitz aufleuchtet und am Himmel hin- und herzuckt, so wird der Menschensohn an seinem Tage sein.
25 කින්තු තත්පූර්ව්වං තේනානේකානි දුඃඛානි භෝක්තව්‍යාන්‍යේතද්වර්ත්තමානලෝකෛශ්ච සෝ(අ)වඥාතව්‍යඃ|
Zuvor aber muß er viel leiden und von dem gegenwärtigen Geschlecht verworfen werden.
26 නෝහස්‍ය විද්‍යමානකාලේ යථාභවත් මනුෂ්‍යසූනෝඃ කාලේපි තථා භවිෂ්‍යති|
Wie es in Noahs Tagen zuging, so wird's auch zugehen in des Menschensohnes Tagen:
27 යාවත්කාලං නෝහෝ මහාපෝතං නාරෝහද් ආප්ලාවිවාර‍්‍ය්‍යේත්‍ය සර්ව්වං නානාශයච්ච තාවත්කාලං යථා ලෝකා අභුඤ්ජතාපිවන් ව්‍යවහන් ව්‍යවාහයංශ්ච;
Man aß und trank, man nahm zur Ehe und gab zur Ehe bis zu dem Tag, als Noah in die Arche ging. Dann brach die Flut herein und vertilgte alle.
28 ඉත්ථං ලෝටෝ වර්ත්තමානකාලේපි යථා ලෝකා භෝජනපානක්‍රයවික්‍රයරෝපණගෘහනිර්ම්මාණකර්ම්මසු ප්‍රාවර්ත්තන්ත,
Ganz ebenso ging's in den Tagen Lots: man aß und trank, man kaufte und verkaufte, man pflanzte und baute.
29 කින්තු යදා ලෝට් සිදෝමෝ නිර්ජගාම තදා නභසඃ සගන්ධකාග්නිවෘෂ්ටි ර්භූත්වා සර්ව්වං ව්‍යනාශයත්
Doch an dem Tag, wo Lot aus Sodom ging, fiel ein Feuer- und Schwefelregen vom Himmel und vertilgte alle.
30 තද්වන් මානවපුත්‍රප්‍රකාශදිනේපි භවිෂ්‍යති|
So wird's auch an dem Tag sein, an dem der Menschensohn sich offenbart.
31 තදා යදි කශ්චිද් ගෘහෝපරි තිෂ්ඨති තර්හි ස ගෘහමධ්‍යාත් කිමපි ද්‍රව්‍යමානේතුම් අවරුහ්‍ය නෛතු; යශ්ච ක්‍ෂේත්‍රේ තිෂ්ඨති සෝපි ව්‍යාඝුට්‍ය නායාතු|
Wer an jenem Tag auf dem Dach ist und sein Gerät im Haus liegen hat, der soll nicht erst hinuntergehen und es holen; und ebenso: wer draußen auf dem Feld ist, der kehre nicht zurück in seine Wohnung.
32 ලෝටඃ පත්නීං ස්මරත|
Denkt an Lots Weib!
33 යඃ ප්‍රාණාන් රක්‍ෂිතුං චේෂ්ටිෂ්‍යතේ ස ප්‍රාණාන් හාරයිෂ්‍යති යස්තු ප්‍රාණාන් හාරයිෂ්‍යති සඒව ප්‍රාණාන් රක්‍ෂිෂ්‍යති|
Wer sein Leben zu erhalten sucht, der wird's verlieren; und wer's verliert, der wird es sich bewahren.
34 යුෂ්මානහං වච්මි තස්‍යාං රාත්‍රෞ ශය්‍යෛකගතයෝ ර්ලෝකයෝරේකෝ ධාරිෂ්‍යතේ පරස්ත්‍යක්‍ෂ්‍යතේ|
Ich sage euch: In jener Nacht werden zwei Männer auf einem Lager ruhen: der eine wird mitgenommen, der andere bleibt zurück.
35 ස්ත්‍රියෞ යුගපත් පේෂණීං ව්‍යාවර්ත්තයිෂ්‍යතස්තයෝරේකා ධාරිෂ්‍යතේ පරාත්‍යක්‍ෂ්‍යතේ|
Zwei Frauen werden miteinander mahlen: die eine wird mitgenommen, die andere bleibt zurück."
36 පුරුෂෞ ක්‍ෂේත්‍රේ ස්ථාස්‍යතස්තයෝරේකෝ ධාරිෂ්‍යතේ පරස්ත්‍යක්‍ෂ්‍යතේ|
37 තදා තේ පප්‍රච්ඡුඃ, හේ ප්‍රභෝ කුත්‍රේත්ථං භවිෂ්‍යති? තතඃ ස උවාච, යත්‍ර ශවස්තිෂ්ඨති තත්‍ර ගෘධ්‍රා මිලන්ති|
Da fragten ihn die Jünger: "Wo, Herr (finden wir dann Zuflucht)?" Er antwortete ihnen: "Wo der Leichnam ist, da versammeln sich auch die Geier."
