< ලූකඃ 15 >

1 තදා කරසඤ්චායිනඃ පාපිනශ්ච ලෝකා උපදේශ්කථාං ශ්‍රෝතුං යීශෝඃ සමීපම් ආගච්ඡන්|
و چون همه باجگیران و گناهکاران به نزدش می‌آمدند تا کلام او را بشنوند،۱
2 තතඃ ඵිරූශින උපාධ්‍යායාශ්ච විවදමානාඃ කථයාමාසුඃ ඒෂ මානුෂඃ පාපිභිඃ සහ ප්‍රණයං කෘත්වා තෛඃ සාර්ද්ධං භුංක්තේ|
فریسیان و کاتبان، همهمه‌کنان می‌گفتند: «این شخص، گناهکارن را می‌پذیرد و با ایشان می‌خورد.»۲
3 තදා ස තේභ්‍ය ඉමාං දෘෂ්ටාන්තකථාං කථිතවාන්,
پس برای ایشان این مثل را زده، گفت:۳
4 කස්‍යචිත් ශතමේෂේෂු තිෂ්ඨත්මු තේෂාමේකං ස යදි හාරයති තර්හි මධ්‍යේප්‍රාන්තරම් ඒකෝනශතමේෂාන් විහාය හාරිතමේෂස්‍ය උද්දේශප්‍රාප්තිපර‍්‍ය්‍යනතං න ගවේෂයති, ඒතාදෘශෝ ලෝකෝ යුෂ්මාකං මධ්‍යේ ක ආස්තේ?
«کیست از شما که صد گوسفند داشته باشد و یکی از آنها گم شود که آن نود و نه را درصحرا نگذارد و از عقب آن گمشده نرود تا آن رابیابد؟۴
5 තස්‍යෝද්දේශං ප්‍රාප්‍ය හෘෂ්ටමනාස්තං ස්කන්ධේ නිධාය ස්වස්ථානම් ආනීය බන්ධුබාන්ධවසමීපවාසින ආහූය වක්ති,
پس چون آن را یافت به شادی بر دوش خود می‌گذارد،۵
6 හාරිතං මේෂං ප්‍රාප්තෝහම් අතෝ හේතෝ ර්මයා සාර්ද්ධම් ආනන්දත|
و به خانه آمده، دوستان وهمسایگان را می‌طلبد و بدیشان می‌گوید با من شادی کنید زیرا گوسفند گمشده خود را یافته‌ام.۶
7 තද්වදහං යුෂ්මාන් වදාමි, යේෂාං මනඃපරාවර්ත්තනස්‍ය ප්‍රයෝජනං නාස්ති, තාදෘශෛකෝනශතධාර්ම්මිකකාරණාද් ය ආනන්දස්තස්මාද් ඒකස්‍ය මනඃපරිවර්ත්තිනඃ පාපිනඃ කාරණාත් ස්වර්ගේ (අ)ධිකානන්දෝ ජායතේ|
به شما می‌گویم که بر این منوال خوشی درآسمان رخ می‌نماید به‌سبب توبه یک گناهکاربیشتر از برای نود و نه عادل که احتیاج به توبه ندارند.۷
8 අපරඤ්ච දශානාං රූප්‍යඛණ්ඩානාම් ඒකඛණ්ඩේ හාරිතේ ප්‍රදීපං ප්‍රජ්වාල්‍ය ගෘහං සම්මාර්ජ්‍ය තස්‍ය ප්‍රාප්තිං යාවද් යත්නේන න ගවේෂයති, ඒතාදෘශී යෝෂිත් කාස්තේ?
یا کدام زن است که ده درهم داشته باشدهرگاه یک درهم گم شود، چراغی افروخته، خانه را جاروب نکند و به دقت تفحص ننماید تا آن رابیابد؟۸
9 ප්‍රාප්තේ සති බන්ධුබාන්ධවසමීපවාසිනීරාහූය කථයති, හාරිතං රූප්‍යඛණ්ඩං ප්‍රාප්තාහං තස්මාදේව මයා සාර්ද්ධම් ආනන්දත|
و چون یافت دوستان و همسایگان خودرا جمع کرده می‌گوید با من شادی کنید زیرادرهم گمشده را پیدا کرده‌ام.۹
10 තද්වදහං යුෂ්මාන් ව්‍යාහරාමි, ඒකේන පාපිනා මනසි පරිවර්ත්තිතේ, ඊශ්වරස්‍ය දූතානාං මධ්‍යේප්‍යානන්දෝ ජායතේ|
همچنین به شمامی گویم شادی برای فرشتگان خدا روی می‌دهدبه‌سبب یک خطاکار که توبه کند.»۱۰
11 අපරඤ්ච ස කථයාමාස, කස්‍යචිද් ද්වෞ පුත්‍රාවාස්තාං,
باز‌گفت: «شخصی را دو پسر بود.۱۱
12 තයෝඃ කනිෂ්ඨඃ පුත්‍රඃ පිත්‍රේ කථයාමාස, හේ පිතස්තව සම්පත්ත්‍යා යමංශං ප්‍රාප්ස්‍යාම්‍යහං විභජ්‍ය තං දේහි, තතඃ පිතා නිජාං සම්පත්තිං විභජ්‍ය තාභ්‍යාං දදෞ|
روزی پسر کوچک به پدر خود گفت: ای پدر، رصداموالی که باید به من رسد، به من بده. پس اومایملک خود را بر این دو تقسیم کرد.۱۲
13 කතිපයාත් කාලාත් පරං ස කනිෂ්ඨපුත්‍රඃ සමස්තං ධනං සංගෘහ්‍ය දූරදේශං ගත්වා දුෂ්ටාචරණේන සර්ව්වාං සම්පත්තිං නාශයාමාස|
و چندی نگذشت که آن پسر کهتر، آنچه داشت جمع کرده، به ملکی بعید کوچ کرد و به عیاشی ناهنجار، سرمایه خود را تلف نمود.۱۳
14 තස්‍ය සර්ව්වධනේ ව්‍යයං ගතේ තද්දේශේ මහාදුර්භික්‍ෂං බභූව, තතස්තස්‍ය දෛන්‍යදශා භවිතුම් ආරේභේ|
و چون تمام راصرف نموده بود، قحطی سخت در آن دیارحادث گشت و او به محتاج شدن شروع کرد.۱۴
15 තතඃ පරං ස ගත්වා තද්දේශීයං ගෘහස්ථමේකම් ආශ්‍රයත; තතඃ සතං ශූකරව්‍රජං චාරයිතුං ප්‍රාන්තරං ප්‍රේෂයාමාස|
پس رفته خود را به یکی از اهل آن ملک پیوست. وی او را به املاک خود فرستاد تاگرازبانی کند.۱۵
16 කේනාපි තස්මෛ භක්‍ෂ්‍යාදානාත් ස ශූකරඵලවල්කලේන පිචිණ්ඩපූරණාං වවාඤ්ඡ|
و آرزو می‌داشت که شکم خودرا از خرنوبی که خوکان می‌خوردند سیر کند وهیچ‌کس او را چیزی نمی داد.۱۶
17 ශේෂේ ස මනසි චේතනාං ප්‍රාප්‍ය කථයාමාස, හා මම පිතුඃ සමීපේ කති කති වේතනභුජෝ දාසා යථේෂ්ටං තතෝධිකඤ්ච භක්‍ෂ්‍යං ප්‍රාප්නුවන්ති කින්ත්වහං ක්‍ෂුධා මුමූර්ෂුඃ|
«آخر به خود آمده، گفت چقدر از مزدوران پدرم نان فراوان دارند و من از گرسنگی هلاک می‌شوم،۱۷
18 අහමුත්ථාය පිතුඃ සමීපං ගත්වා කථාමේතාං වදිෂ්‍යාමි, හේ පිතර් ඊශ්වරස්‍ය තව ච විරුද්ධං පාපමකරවම්
برخاسته نزد پدر خود می‌روم و بدوخواهم گفت‌ای پدر به آسمان و به حضور تو گناه کرده‌ام،۱۸
19 තව පුත්‍රඉති විඛ්‍යාතෝ භවිතුං න යෝග්‍යෝස්මි ච, මාං තව වෛතනිකං දාසං කෘත්වා ස්ථාපය|
و دیگر شایسته آن نیستم که پسر توخوانده شوم، مرا چون یکی از مزدوران خودبگیر.۱۹
20 පශ්චාත් ස උත්ථාය පිතුඃ සමීපං ජගාම; තතස්තස්‍ය පිතාතිදූරේ තං නිරීක්‍ෂ්‍ය දයාඤ්චක්‍රේ, ධාවිත්වා තස්‍ය කණ්ඨං ගෘහීත්වා තං චුචුම්බ ච|
در ساعت برخاسته به سوی پدر خودمتوجه شد. اما هنوز دور بود که پدرش او را دیده، ترحم نمود و دوان دوان آمده او را در آغوش خود کشیده، بوسید.۲۰
21 තදා පුත්‍ර උවාච, හේ පිතර් ඊශ්වරස්‍ය තව ච විරුද්ධං පාපමකරවං, තව පුත්‍රඉති විඛ්‍යාතෝ භවිතුං න යෝග්‍යෝස්මි ච|
پسر وی را گفت، ای پدربه آسمان و به حضور تو گناه کرده‌ام و بعد از این لایق آن نیستم که پسر تو خوانده شوم.۲۱
22 කින්තු තස්‍ය පිතා නිජදාසාන් ආදිදේශ, සර්ව්වෝත්තමවස්ත්‍රාණ්‍යානීය පරිධාපයතෛනං හස්තේ චාඞ්ගුරීයකම් අර්පයත පාදයෝශ්චෝපානහෞ සමර්පයත;
لیکن پدر به غلامان خود گفت، جامه بهترین را از خانه آورده بدو بپوشانید و انگشتری بر دستش کنید ونعلین بر پایهایش،۲۲
23 පුෂ්ටං ගෝවත්සම් ආනීය මාරයත ච තං භුක්ත්වා වයම් ආනන්දාම|
و گوساله پرواری را آورده ذبح کنید تا بخوریم و شادی نماییم.۲۳
24 යතෝ මම පුත්‍රෝයම් අම්‍රියත පුනරජීවීද් හාරිතශ්ච ලබ්ධෝභූත් තතස්ත ආනන්දිතුම් ආරේභිරේ|
زیرا که این پسر من مرده بود، زنده گردید و گم شده بود، یافت شد. پس به شادی کردن شروع نمودند.۲۴
25 තත්කාලේ තස්‍ය ජ්‍යේෂ්ඨඃ පුත්‍රඃ ක්‍ෂේත්‍ර ආසීත්| අථ ස නිවේශනස්‍ය නිකටං ආගච්ඡන් නෘත්‍යානාං වාද්‍යානාඤ්ච ශබ්දං ශ්‍රුත්වා
اما پسر بزرگ او در مزرعه بود. چون آمده نزدیک به خانه رسید، صدای ساز و رقص راشنید.۲۵
26 දාසානාම් ඒකම් ආහූය පප්‍රච්ඡ, කිං කාරණමස්‍ය?
پس یکی از نوکران خود را طلبیده پرسید این چیست؟۲۶
27 තතඃ සෝවාදීත්, තව භ්‍රාතාගමත්, තව තාතශ්ච තං සුශරීරං ප්‍රාප්‍ය පුෂ්ටං ගෝවත්සං මාරිතවාන්|
به وی عرض کرد برادرت آمده و پدرت گوساله پرواری را ذبح کرده است زیرا که او را صحیح باز‌یافت.۲۷
28 තතඃ ස ප්‍රකුප්‍ය නිවේශනාන්තඃ ප්‍රවේෂ්ටුං න සම්මේනේ; තතස්තස්‍ය පිතා බහිරාගත්‍ය තං සාධයාමාස|
ولی او خشم نموده نخواست به خانه درآید تا پدرش بیرون آمده به او التماس نمود.۲۸
29 තතඃ ස පිතරං ප්‍රත්‍යුවාච, පශ්‍ය තව කාඤ්චිදප්‍යාඥාං න විලංඝ්‍ය බහූන් වත්සරාන් අහං ත්වාං සේවේ තථාපි මිත්‍රෛඃ සාර්ද්ධම් උත්සවං කර්ත්තුං කදාපි ඡාගමේකමපි මහ්‍යං නාදදාඃ;
اما او در جواب پدرخود گفت، اینک سالها است که من خدمت توکرده‌ام و هرگز از حکم تو تجاوز نورزیده و هرگزبزغاله‌ای به من ندادی تا با دوستان خود شادی کنم.۲۹
30 කින්තු තව යඃ පුත්‍රෝ වේශ්‍යාගමනාදිභිස්තව සම්පත්තිම් අපව්‍යයිතවාන් තස්මින්නාගතමාත්‍රේ තස්‍යෛව නිමිත්තං පුෂ්ටං ගෝවත්සං මාරිතවාන්|
لیکن چون این پسرت آمد که دولت تو رابا فاحشه‌ها تلف کرده است، برای او گوساله پرواری را ذبح کردی.۳۰
31 තදා තස්‍ය පිතාවෝචත්, හේ පුත්‍ර ත්වං සර්ව්වදා මයා සහාසි තස්මාන් මම යද්‍යදාස්තේ තත්සර්ව්වං තව|
او وی را گفت، ای فرزند تو همیشه با من هستی و آنچه از آن من است، مال تو است.۳۱
32 කින්තු තවායං භ්‍රාතා මෘතඃ පුනරජීවීද් හාරිතශ්ච භූත්වා ප්‍රාප්තෝභූත්, ඒතස්මාත් කාරණාද් උත්සවානන්දෞ කර්ත්තුම් උචිතමස්මාකම්|
ولی می‌بایست شادمانی کرد و مسرور شد زیرا که این برادر تو مرده بود، زنده گشت و گم شده بود، یافت گردید.»۳۲

< ලූකඃ 15 >