ਰੋਮਿਣਃ 12
1 ਹੇ ਭ੍ਰਾਤਰ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕ੍ਰੁʼਪਯਾਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਿਨਯੇ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵੰ ਸ਼ਰੀਰੰ ਸਜੀਵੰ ਪਵਿਤ੍ਰੰ ਗ੍ਰਾਹ੍ਯੰ ਬਲਿਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਸਮੁਤ੍ਸ੍ਰੁʼਜਤ, ਏਸ਼਼ਾ ਸੇਵਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯੋਗ੍ਯਾ|
Proszę więc was, bracia, przez miłosierdzie Boże, abyście składali wasze ciała jako ofiarę żywą, świętą, przyjemną Bogu, [to jest] wasza rozumna służba.
2 ਅਪਰੰ ਯੂਯੰ ਸਾਂਸਾਰਿਕਾ ਇਵ ਮਾਚਰਤ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵੰ ਸ੍ਵਭਾਵੰ ਪਰਾਵਰ੍ਤ੍ਯ ਨੂਤਨਾਚਾਰਿਣੋ ਭਵਤ, ਤਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਿਦੇਸ਼ਃ ਕੀਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਉੱਤਮੋ ਗ੍ਰਹਣੀਯਃ ਸਮ੍ਪੂਰ੍ਣਸ਼੍ਚੇਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਨੁਭਾਵਿਸ਼਼੍ਯਤੇ| (aiōn g165)
A nie dostosowujcie się do tego świata, ale przemieńcie się przez odnowienie waszego umysłu, abyście [mogli] rozeznać, co jest dobrą, przyjemną i doskonałą wolą Boga. (aiōn g165)
3 ਕਸ਼੍ਚਿਦਪਿ ਜਨੋ ਯੋਗ੍ਯਤ੍ਵਾਦਧਿਕੰ ਸ੍ਵੰ ਨ ਮਨ੍ਯਤਾਂ ਕਿਨ੍ਤੁ ਈਸ਼੍ਵਰੋ ਯਸ੍ਮੈ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਸ੍ਯ ਯਤ੍ਪਰਿਮਾਣਮ੍ ਅਦਦਾਤ੍ ਸ ਤਦਨੁਸਾਰਤੋ ਯੋਗ੍ਯਰੂਪੰ ਸ੍ਵੰ ਮਨੁਤਾਮ੍, ਈਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਅਨੁਗ੍ਰਹੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਃ ਸਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕੈਕੰ ਜਨਮ੍ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਾਮਿ|
Mówię bowiem przez łaskę, która mi jest dana, każdemu, kto jest wśród was, aby nie myślał [o sobie] więcej niż należy, ale żeby myślał [o sobie] skromnie, stosownie do miary wiary, jakiej Bóg każdemu udzielił.
4 ਯਤੋ ਯਦ੍ਵਦਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ਼ਰੀਰੇ ਬਹੂਨ੍ਯਙ੍ਗਾਨਿ ਸਨ੍ਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਮਙ੍ਗਾਨਾਂ ਕਾਰ੍ੱਯੰ ਸਮਾਨੰ ਨਹਿ;
Jak bowiem w jednym ciele mamy wiele członków, ale nie wszystkie członki wykonują tę samą czynność;
5 ਤਦ੍ਵਦਸ੍ਮਾਕੰ ਬਹੁਤ੍ਵੇ(ਅ)ਪਿ ਸਰ੍ੱਵੇ ਵਯੰ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੇ ਏਕਸ਼ਰੀਰਾਃ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਅਙ੍ਗਪ੍ਰਤ੍ਯਙ੍ਗਤ੍ਵੇਨ ਭਵਾਮਃ|
Tak my, [chociaż] liczni, jesteśmy jednym ciałem w Chrystusie, ale z osobna jesteśmy członkami jedni drugich.
6 ਅਸ੍ਮਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਨੁਗ੍ਰਹੇਣ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਵਿਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਦਾਨਮ੍ ਅਸ੍ਮਾਸੁ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੇਸ਼਼ੁ ਸਤ੍ਸੁ ਕੋਪਿ ਯਦਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਦਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯਯਸ੍ਯ ਪਰਿਮਾਣਾਨੁਸਾਰਤਃ ਸ ਤਦ੍ ਵਦਤੁ;
Mamy więc różne dary według łaski, która nam jest dana: jeśli [ktoś ma] dar prorokowania, niech [go używa] stosownie do miary wiary;
7 ਯਦ੍ਵਾ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸੇਵਨਕਾਰੀ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਤਤ੍ਸੇਵਨੰ ਕਰੋਤੁ; ਅਥਵਾ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਅਧ੍ਯਾਪਯਿਤਾ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸੋ(ਅ)ਧ੍ਯਾਪਯਤੁ;
Jeśli usługiwania, niech usługuje; jeśli ktoś naucza, niech [trwa] w nauczaniu;
8 ਤਥਾ ਯ ਉਪਦੇਸ਼਼੍ਟਾ ਭਵਤਿ ਸ ਉਪਦਿਸ਼ਤੁ ਯਸ਼੍ਚ ਦਾਤਾ ਸ ਸਰਲਤਯਾ ਦਦਾਤੁ ਯਸ੍ਤ੍ਵਧਿਪਤਿਃ ਸ ਯਤ੍ਨੇਨਾਧਿਪਤਿਤ੍ਵੰ ਕਰੋਤੁ ਯਸ਼੍ਚ ਦਯਾਲੁਃ ਸ ਹ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਮਨਸਾ ਦਯਤਾਮ੍|
Jeśli ktoś napomina, to w napominaniu; jeśli ktoś rozdaje, to w szczerości; jeśli ktoś jest przełożonym, [niech nim będzie] w pilności; jeśli ktoś okazuje miłosierdzie, niech to czyni ochoczo.
9 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪ੍ਰੇਮ ਕਾਪਟ੍ਯਵਰ੍ਜਿਤੰ ਭਵਤੁ ਯਦ੍ ਅਭਦ੍ਰੰ ਤਦ੍ ਰੁʼਤੀਯਧ੍ਵੰ ਯੱਚ ਭਦ੍ਰੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਨੁਰਜ੍ਯਧ੍ਵਮ੍|
Miłość [niech będzie] nieobłudna. Brzydźcie się złem, trzymając się tego, co dobre.
10 ਅਪਰੰ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਤ੍ਵਪ੍ਰੇਮ੍ਨਾ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਪ੍ਰੀਯਧ੍ਵੰ ਸਮਾਦਰਾਦ੍ ਏਕੋ(ਅ)ਪਰਜਨੰ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੰ ਜਾਨੀਧ੍ਵਮ੍|
Miłujcie się wzajemnie miłością braterską, wyprzedzając jedni drugich w [okazywaniu] szacunku.
11 ਤਥਾ ਕਾਰ੍ੱਯੇ ਨਿਰਾਲਸ੍ਯਾ ਮਨਸਿ ਚ ਸੋਦ੍ਯੋਗਾਃ ਸਨ੍ਤਃ ਪ੍ਰਭੁੰ ਸੇਵਧ੍ਵਮ੍|
W pracy nieleniwi, pałający duchem, służący Panu;
12 ਅਪਰੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਸ਼ਾਯਾਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਿਤਾ ਦੁਃਖਸਮਯੇ ਚ ਧੈਰ੍ੱਯਯੁਕ੍ਤਾ ਭਵਤ; ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਯਾਂ ਸਤਤੰ ਪ੍ਰਵਰ੍ੱਤਧ੍ਵੰ|
Radujący się w nadziei, cierpliwi w ucisku, nieustający w modlitwie;
13 ਪਵਿਤ੍ਰਾਣਾਂ ਦੀਨਤਾਂ ਦੂਰੀਕੁਰੁਧ੍ਵਮ੍ ਅਤਿਥਿਸੇਵਾਯਾਮ੍ ਅਨੁਰਜ੍ਯਧ੍ਵਮ੍|
Wspomagający świętych w potrzebach, okazujący gościnność.
14 ਯੇ ਜਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਾਡਯਨ੍ਤਿ ਤਾਨ੍ ਆਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਵਦਤ ਸ਼ਾਪਮ੍ ਅਦੱਤ੍ਵਾ ਦੱਧ੍ਵਮਾਸ਼ਿਸ਼਼ਮ੍|
Błogosławcie tych, którzy was prześladują, błogosławcie, a nie przeklinajcie.
15 ਯੇ ਜਨਾ ਆਨਨ੍ਦਨ੍ਤਿ ਤੈਃ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਨਨ੍ਦਤ ਯੇ ਚ ਰੁਦਨ੍ਤਿ ਤੈਃ ਸਹ ਰੁਦਿਤ|
Radujcie się z tymi, którzy się radują, a płaczcie z tymi, którzy płaczą.
16 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨਸਾਂ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਏਕੋਭਾਵੋ ਭਵਤੁ; ਅਪਰਮ੍ ਉੱਚਪਦਮ੍ ਅਨਾਕਾਙ੍ਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਨੀਚਲੋਕੈਃ ਸਹਾਪਿ ਮਾਰ੍ਦਵਮ੍ ਆਚਰਤ; ਸ੍ਵਾਨ੍ ਜ੍ਞਾਨਿਨੋ ਨ ਮਨ੍ਯਧ੍ਵੰ|
Bądźcie między sobą jednomyślni. Nie miejcie [o sobie] wysokiego mniemania, ale się ku niskim skłaniajcie. Nie uważajcie samych siebie za mądrych.
17 ਪਰਸ੍ਮਾਦ੍ ਅਪਕਾਰੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯਾਪਿ ਪਰੰ ਨਾਪਕੁਰੁਤ| ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿਤੋ ਯਤ੍ ਕਰ੍ੰਮੋੱਤਮੰ ਤਦੇਵ ਕੁਰੁਤ|
Nikomu złem za zło nie odpłacajcie; starajcie się o to, co uczciwe wobec wszystkich ludzi.
18 ਯਦਿ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਯਥਾਸ਼ਕ੍ਤਿ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕੈਃ ਸਹ ਨਿਰ੍ੱਵਿਰੋਧੇਨ ਕਾਲੰ ਯਾਪਯਤ|
Jeśli to możliwe, o ile to od was zależy, ze wszystkimi ludźmi żyjcie w pokoju.
19 ਹੇ ਪ੍ਰਿਯਬਨ੍ਧਵਃ, ਕਸ੍ਮੈਚਿਦ੍ ਅਪਕਾਰਸ੍ਯ ਸਮੁਚਿਤੰ ਦਣ੍ਡੰ ਸ੍ਵਯੰ ਨ ਦੱਧ੍ਵੰ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰੀਯਕ੍ਰੋਧਾਯ ਸ੍ਥਾਨੰ ਦੱਤ ਯਤੋ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ ਕਥਯਤਿ, ਦਾਨੰ ਫਲਸ੍ਯ ਮਤ੍ਕਰ੍ੰਮ ਸੂਚਿਤੰ ਪ੍ਰਦਦਾਮ੍ਯਹੰ|
Najmilsi, nie mścijcie się sami, ale pozostawcie miejsce gniewowi. Jest bowiem napisane: Zemsta [do] mnie [należy], ja odpłacę – mówi Pan.
20 ਇਤਿਕਾਰਣਾਦ੍ ਰਿਪੁ ਰ੍ਯਦਿ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਾਰ੍ੱਤਸ੍ਤੇ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਤ੍ਵੰ ਪ੍ਰਭੋਜਯ| ਤਥਾ ਯਦਿ ਤ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਰ੍ੱਤਃ ਸ੍ਯਾਤ੍ ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਪਰਿਪਾਯਯ| ਤੇਨ ਤ੍ਵੰ ਮਸ੍ਤਕੇ ਤਸ੍ਯ ਜ੍ਵਲਦਗ੍ਨਿੰ ਨਿਧਾਸ੍ਯਸਿ|
Jeśli więc twój nieprzyjaciel jest głodny, nakarm go, jeśli jest spragniony, napój go. Tak bowiem robiąc, rozżarzone węgle zgarniesz na jego głowę.
21 ਕੁਕ੍ਰਿਯਯਾ ਪਰਾਜਿਤਾ ਨ ਸਨ੍ਤ ਉੱਤਮਕ੍ਰਿਯਯਾ ਕੁਕ੍ਰਿਯਾਂ ਪਰਾਜਯਤ|
Nie daj się zwyciężyć złu, ale zło dobrem zwyciężaj.
