< ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤੰ 14 >

1 ਤਤਃ ਪਰੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣੇਨ ਮਯਾ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਸ ਸਿਯੋਨਪਰ੍ੱਵਤਸ੍ਯੋਪਰ੍ੱਯਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍, ਅਪਰੰ ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਭਾਲੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ ਤਤ੍ਪਿਤੁਸ਼੍ਚ ਨਾਮ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਸ਼੍ਚਤੁਸ਼੍ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਤ੍ਸਹਸ੍ਰਾਧਿਕਾ ਲਕ੍ਸ਼਼ਲੋਕਾਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਸਨ੍|
I zobaczyłem, a oto Baranek stał na górze Syjon, a z nim sto czterdzieści cztery tysiące tych, którzy mieli imię jego Ojca wypisane na czołach.
2 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਬਹੁਤੋਯਾਨਾਂ ਰਵ ਇਵ ਗੁਰੁਤਰਸ੍ਤਨਿਤਸ੍ਯ ਚ ਰਵ ਇਵ ਏਕੋ ਰਵਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਤ੍ ਮਯਾਸ਼੍ਰਾਵਿ| ਮਯਾ ਸ਼੍ਰੁਤਃ ਸ ਰਵੋ ਵੀਣਾਵਾਦਕਾਨਾਂ ਵੀਣਾਵਾਦਨਸ੍ਯ ਸਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ|
I usłyszałem z nieba głos jakby głos wielu wód i jakby głos wielkiego gromu. I słyszałem głos harfiarzy grających na swoich harfach.
3 ਸਿੰਹਸਨਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਪ੍ਰਾਣਿਚਤੁਸ਼਼੍ਟਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਚੀਨਵਰ੍ਗਸ੍ਯ ਚਾਨ੍ਤਿਕੇ (ਅ)ਪਿ ਤੇ ਨਵੀਨਮੇਕੰ ਗੀਤਮ੍ ਅਗਾਯਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਧਰਣੀਤਃ ਪਰਿਕ੍ਰੀਤਾਨ੍ ਤਾਨ੍ ਚਤੁਸ਼੍ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ਤ੍ਯਹਸ੍ਰਾਧਿਕਲਕ੍ਸ਼਼ਲੋਕਾਨ੍ ਵਿਨਾ ਨਾਪਰੇਣ ਕੇਨਾਪਿ ਤਦ੍ ਗੀਤੰ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ|
I śpiewali jakby nową pieśń przed tronem i przed czterema stworzeniami, i przed starszymi. A nikt się tej pieśni nie mógł nauczyć oprócz stu czterdziestu czterech tysięcy, którzy zostali wykupieni z ziemi.
4 ਇਮੇ ਯੋਸ਼਼ਿਤਾਂ ਸਙ੍ਗੇਨ ਨ ਕਲਙ੍ਕਿਤਾ ਯਤਸ੍ਤੇ (ਅ)ਮੈਥੁਨਾ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕੋ ਯਤ੍ ਕਿਮਪਿ ਸ੍ਥਾਨੰ ਗੱਛੇਤ੍ ਤਤ੍ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਾਨੇ ਤਮ੍ ਅਨੁਗੱਛਨ੍ਤਿ ਯਤਸ੍ਤੇ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਮਧ੍ਯਤਃ ਪ੍ਰਥਮਫਲਾਨੀਵੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ੍ਯ ਚ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਪਰਿਕ੍ਰੀਤਾਃ|
Są to ci, którzy nie skalali się z kobietami, są bowiem dziewiczy. To ci, którzy podążają za Barankiem, dokądkolwiek idzie. Oni zostali wykupieni spośród ludzi, aby byli pierwocinami dla Boga i dla Baranka;
5 ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਦਨੇਸ਼਼ੁ ਚਾਨ੍ਰੁʼਤੰ ਕਿਮਪਿ ਨ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਯਤਸ੍ਤੇ ਨਿਰ੍ੱਦੋਸ਼਼ਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸਿੰਹਾਸਨਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤਿ|
A w ich ustach nie znaleziono podstępu. Są bowiem bez skazy przed tronem Boga.
6 ਅਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਆਕਾਸ਼ਮਧ੍ਯੇਨੋੱਡੀਯਮਾਨੋ (ਅ)ਪਰ ਏਕੋ ਦੂਤੋ ਮਯਾ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਃ ਸੋ (ਅ)ਨਨ੍ਤਕਾਲੀਯੰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਧਾਰਯਤਿ ਸ ਚ ਸੁਸੰਵਾਦਃ ਸਰ੍ੱਵਜਾਤੀਯਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਵੰਸ਼ੀਯਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਭਾਸ਼਼ਾਵਾਦਿਨਃ ਸਰ੍ੱਵਦੇਸ਼ੀਯਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵੀਨਿਵਾਸਿਨਃ ਪ੍ਰਤਿ ਤੇਨ ਘੋਸ਼਼ਿਤਵ੍ਯਃ| (aiōnios g166)
I zobaczyłem innego anioła lecącego środkiem nieba, który miał ewangelię wieczną, aby ją zwiastować mieszkańcom ziemi, wszystkim narodom, plemionom, językom i ludom; (aiōnios g166)
7 ਸ ਉੱਚੈਃਸ੍ਵਰੇਣੇਦੰ ਗਦਤਿ ਯੂਯਮੀਸ਼੍ਵਰਾਦ੍ ਬਿਭੀਤ ਤਸ੍ਯ ਸ੍ਤਵੰ ਕੁਰੁਤ ਚ ਯਤਸ੍ਤਦੀਯਵਿਚਾਰਸ੍ਯ ਦਣ੍ਡ ਉਪਾਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਆਕਾਸ਼ਮਣ੍ਡਲਸ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਃ ਸਮੁਦ੍ਰਸ੍ਯ ਤੋਯਪ੍ਰਸ੍ਰਵਣਾਨਾਞ੍ਚ ਸ੍ਰਸ਼਼੍ਟਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰਣਮ੍ਯਤਾਂ|
Mówiącego donośnym głosem: Bójcie się Boga i oddajcie mu chwałę, bo przyszła godzina jego sądu. Oddajcie pokłon temu, który stworzył niebo i ziemię, morze i źródła wód.
8 ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਦ੍ਵਿਤੀਯ ਏਕੋ ਦੂਤ ਉਪਸ੍ਥਾਯਾਵਦਤ੍ ਪਤਿਤਾ ਪਤਿਤਾ ਸਾ ਮਹਾਬਾਬਿਲ੍ ਯਾ ਸਰ੍ੱਵਜਾਤੀਯਾਨ੍ ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਵ੍ਯਭਿਚਾਰਰੂਪੰ ਕ੍ਰੋਧਮਦਮ੍ ਅਪਾਯਯਤ੍|
A za nim szedł inny anioł i mówił: Upadł, upadł Babilon, wielkie miasto, bo winem gniewu swego nierządu napoiło wszystkie narody.
9 ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯੋ ਦੂਤ ਉਪਸ੍ਥਾਯੋੱਚੈਰਵਦਤ੍, ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ ਤੰ ਸ਼ਸ਼ੁੰ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਮਾਞ੍ਚ ਪ੍ਰਣਮਤਿ ਸ੍ਵਭਾਲੇ ਸ੍ਵਕਰੇ ਵਾ ਕਲਙ੍ਕੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ ਚ
A po nich przyszedł trzeci anioł i donośnym głosem mówił: Jeśli ktoś odda pokłon bestii i jej wizerunkowi i przyjmie znamię na czoło lub na rękę;
10 ਸੋ (ਅ)ਪੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕ੍ਰੋਧਪਾਤ੍ਰੇ ਸ੍ਥਿਤਮ੍ ਅਮਿਸ਼੍ਰਿਤੰ ਮਦਤ੍ ਅਰ੍ਥਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕ੍ਰੋਧਮਦੰ ਪਾਸ੍ਯਤਿ ਪਵਿਤ੍ਰਦੂਤਾਨਾਂ ਮੇਸ਼਼ਸ਼ਾਵਕਸ੍ਯ ਚ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦ੍ ਵਹ੍ਨਿਗਨ੍ਧਕਯੋ ਰ੍ਯਾਤਨਾਂ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ ਚ|
Ten również będzie pił z wina zapalczywości Boga, nierozcieńczonego, nalanego do kielicha jego gniewu, i będzie męczony w ogniu i siarce przed świętymi aniołami i przed Barankiem.
11 ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਯਾਤਨਾਯਾ ਧੂਮੋ (ਅ)ਨਨ੍ਤਕਾਲੰ ਯਾਵਦ੍ ਉਦ੍ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਯੇ ਚ ਪਸ਼ੁੰ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਤਿਮਾਞ੍ਚ ਪੂਜਯਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨੋ (ਅ)ਙ੍ਕੰ ਵਾ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ਤਿ ਤੇ ਦਿਵਾਨਿਸ਼ੰ ਕਞ੍ਚਨ ਵਿਰਾਮੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਨ੍ਤਿ| (aiōn g165)
A dym ich męki wznosi się na wieki wieków i nie zaznają odpoczynku we dnie i w nocy ci, którzy oddają pokłon bestii i jej wizerunkowi, i ten, kto przyjmuje znamię jej imienia. (aiōn g165)
12 ਯੇ ਮਾਨਵਾ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯਾਜ੍ਞਾ ਯੀਸ਼ੌ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸਞ੍ਚ ਪਾਲਯਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪਵਿਤ੍ਰਲੋਕਾਨਾਂ ਸਹਿਸ਼਼੍ਣੁਤਯਾਤ੍ਰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤਵ੍ਯੰ|
Tu jest cierpliwość świętych, tu są ci, którzy zachowują przykazania Boga i wiarę Jezusa.
13 ਅਪਰੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਾਤ੍ ਮਯਾ ਸਹ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼ਮਾਣ ਏਕੋ ਰਵੋ ਮਯਾਸ਼੍ਰਾਵਿ ਤੇਨੋਕ੍ਤੰ ਤ੍ਵੰ ਲਿਖ, ਇਦਾਨੀਮਾਰਭ੍ਯ ਯੇ ਪ੍ਰਭੌ ਮ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ ਤੇ ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਧਨ੍ਯਾ ਇਤਿ; ਆਤ੍ਮਾ ਭਾਸ਼਼ਤੇ ਸਤ੍ਯੰ ਸ੍ਵਸ਼੍ਰਮੇਭ੍ਯਸ੍ਤੈ ਰ੍ਵਿਰਾਮਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵ੍ਯਃ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਚ ਤਾਨ੍ ਅਨੁਗੱਛਨ੍ਤਿ|
I usłyszałem głos z nieba, który mówił do mnie: Napisz: Błogosławieni [są] umarli, którzy odtąd umierają w Panu, tak, mówi Duch, aby odpoczęli od swoich prac, a ich uczynki idą za nimi.
14 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼ਮਾਣੇਨ ਮਯਾ ਸ਼੍ਵੇਤਵਰ੍ਣ ਏਕੋ ਮੇਘੋ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਸ੍ਤਨ੍ਮੇਘਾਰੂਢੋ ਜਨੋ ਮਾਨਵਪੁਤ੍ਰਾਕ੍ਰੁʼਤਿਰਸ੍ਤਿ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਰਸਿ ਸੁਵਰ੍ਣਕਿਰੀਟੰ ਕਰੇ ਚ ਤੀਕ੍ਸ਼਼੍ਣੰ ਦਾਤ੍ਰੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ|
I zobaczyłem, a oto biały obłok, a na obłoku siedział [ktoś] podobny do Syna Człowieczego, który miał na głowie złotą koronę, a w ręku ostry sierp.
15 ਤਤਃ ਪਰਮ੍ ਅਨ੍ਯ ਏਕੋ ਦੂਤੋ ਮਨ੍ਦਿਰਾਤ੍ ਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯੋੱਚੈਃਸ੍ਵਰੇਣ ਤੰ ਮੇਘਾਰੂਢੰ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼੍ਯਾਵਦਤ੍ ਤ੍ਵਯਾ ਦਾਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਸ਼ਸ੍ਯੱਛੇਦਨੰ ਕ੍ਰਿਯਤਾਂ ਸ਼ਸ੍ਯੱਛੇਦਨਸ੍ਯ ਸਮਯ ਉਪਸ੍ਥਿਤੋ ਯਤੋ ਮੇਦਿਨ੍ਯਾਃ ਸ਼ਸ੍ਯਾਨਿ ਪਰਿਪੱਕਾਨਿ|
A inny anioł wyszedł ze świątyni, wołając donośnym głosem do tego, który siedział na obłoku: Zapuść swój sierp i żnij, gdyż nadeszła dla ciebie pora, abyś żął, bo dojrzało żniwo ziemi.
16 ਤਤਸ੍ਤੇਨ ਮੇਘਾਰੂਢੇਨ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਦਾਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਃ ਸ਼ਸ੍ਯੱਛੇਦਨੰ ਕ੍ਰੁʼਤੰ|
Wtedy rzucił ten, który siedział na obłoku, swój sierp na ziemię i ziemia została zżęta.
17 ਅਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਅਪਰ ਏਕੋ ਦੂਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਮਨ੍ਦਿਰਾਤ੍ ਨਿਰ੍ਗਤਃ ਸੋ (ਅ)ਪਿ ਤੀਕ੍ਸ਼਼੍ਣੰ ਦਾਤ੍ਰੰ ਧਾਰਯਤਿ|
I inny anioł wyszedł ze świątyni, która jest w niebie, mając także ostry sierp.
18 ਅਪਰਮ੍ ਅਨ੍ਯ ਏਕੋ ਦੂਤੋ ਵੇਦਿਤੋ ਨਿਰ੍ਗਤਃ ਸ ਵਹ੍ਨੇਰਧਿਪਤਿਃ ਸ ਉੱਚੈਃਸ੍ਵਰੇਣ ਤੰ ਤੀਕ੍ਸ਼਼੍ਣਦਾਤ੍ਰਧਾਰਿਣੰ ਸਮ੍ਭਾਸ਼਼੍ਯਾਵਦਤ੍ ਤ੍ਵਯਾ ਸ੍ਵੰ ਤੀਕ੍ਸ਼਼੍ਣੰ ਦਾਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਮੇਦਿਨ੍ਯਾ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਗੁੱਛੱਛੇਦਨੰ ਕ੍ਰਿਯਤਾਂ ਯਤਸ੍ਤਤ੍ਫਲਾਨਿ ਪਰਿਣਤਾਨਿ|
Potem od ołtarza wyszedł inny anioł, który miał władzę nad ogniem i zawołał donośnym głosem do tego, który miał ostry sierp: Zapuść swój ostry sierp i zbierz grona winorośli ziemi, bo dojrzały jej winne grona.
19 ਤਤਃ ਸ ਦੂਤਃ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਸ੍ਵਦਾਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਫਲੱਛੇਦਨਮ੍ ਅਕਰੋਤ੍ ਤਤ੍ਫਲਾਨਿ ਚੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਕ੍ਰੋਧਸ੍ਵਰੂਪਸ੍ਯ ਮਹਾਕੁਣ੍ਡਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੰ ਨਿਰਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤ੍|
I rzucił anioł swój ostry sierp na ziemię, i zebrał [grona] winorośli ziemi, i wrzucił [je] do wielkiej tłoczni gniewu Boga.
20 ਤਤ੍ਕੁਣ੍ਡਸ੍ਥਫਲਾਨਿ ਚ ਬਹਿ ਰ੍ਮਰ੍ੱਦਿਤਾਨਿ ਤਤਃ ਕੁਣ੍ਡਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਨਿਰ੍ਗਤੰ ਰਕ੍ਤੰ ਕ੍ਰੋਸ਼ਸ਼ਤਪਰ੍ੱਯਨ੍ਤਮ੍ ਅਸ਼੍ਵਾਨਾਂ ਖਲੀਨਾਨ੍ ਯਾਵਦ੍ ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਤ੍|
I udeptano tłocznię poza miastem, a z tłoczni wypłynęła krew aż po wędzidła koni, na tysiąc sześćset stadiów.

< ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਤੰ 14 >