< ਮਥਿਃ 26 >

1 ਯੀਸ਼ੁਰੇਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਤਾਵਾਨ੍ ਸਮਾਪ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੂਚੇ,
και εγενετο οτε ετελεσεν ο ιησους παντας τους λογους τουτους ειπεν τοις μαθηταις αυτου
2 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਜ੍ਞਾਤੰ ਦਿਨਦ੍ਵਯਾਤ੍ ਪਰੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹ ਉਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ, ਤਤ੍ਰ ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਕ੍ਰੁਸ਼ੇਨ ਹਨ੍ਤੁੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
οιδατε οτι μετα δυο ημερας το πασχα γινεται και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις το σταυρωθηναι
3 ਤਤਃ ਪਰੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਧ੍ਯਾਪਕਪ੍ਰਾਞ੍ਚਃ ਕਿਯਫਾਨਾਮ੍ਨੋ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਯਾਂ ਮਿਲਿਤ੍ਵਾ
τοτε συνηχθησαν οι αρχιερεις και οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι του λαου εις την αυλην του αρχιερεως του λεγομενου καιαφα
4 ਕੇਨੋਪਾਯੇਨ ਯੀਸ਼ੁੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਹਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਯੁਰਿਤਿ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ|
και συνεβουλευσαντο ινα τον ιησουν κρατησωσιν δολω και αποκτεινωσιν
5 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੈਰੁਕ੍ਤੰ ਮਹਕਾਲੇ ਨ ਧਰ੍ੱਤਵ੍ਯਃ, ਧ੍ਰੁʼਤੇ ਪ੍ਰਜਾਨਾਂ ਕਲਹੇਨ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ|
ελεγον δε μη εν τη εορτη ινα μη θορυβος γενηται εν τω λαω
6 ਤਤੋ ਬੈਥਨਿਯਾਪੁਰੇ ਸ਼ਿਮੋਨਾਖ੍ਯਸ੍ਯ ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨੋ ਵੇਸ਼੍ਮਨਿ ਯੀਸ਼ੌ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ
του δε ιησου γενομενου εν βηθανια εν οικια σιμωνος του λεπρου
7 ਕਾਚਨ ਯੋਸ਼਼ਾ ਸ਼੍ਵੇਤੋਪਲਭਾਜਨੇਨ ਮਹਾਰ੍ਘ੍ਯੰ ਸੁਗਨ੍ਧਿ ਤੈਲਮਾਨੀਯ ਭੋਜਨਾਯੋਪਵਿਸ਼ਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਰੋਭ੍ਯਸ਼਼ੇਚਤ੍|
προσηλθεν αυτω γυνη αλαβαστρον μυρου εχουσα βαρυτιμου και κατεχεεν επι την κεφαλην αυτου ανακειμενου
8 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾਲੋਕ੍ਯ ਤੱਛਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਕੁਪਿਤੈਰੁਕ੍ਤੰ, ਕੁਤ ਇੱਥਮਪਵ੍ਯਯਤੇ?
ιδοντες δε οι μαθηται αυτου ηγανακτησαν λεγοντες εις τι η απωλεια αυτη
9 ਚੇਦਿਦੰ ਵ੍ਯਕ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਤ, ਤਰ੍ਹਿ ਭੂਰਿਮੂਲ੍ਯੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਦਰਿਦ੍ਰੇਭ੍ਯੋ ਵ੍ਯਤਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤ|
ηδυνατο γαρ τουτο το μυρον πραθηναι πολλου και δοθηναι πτωχοις
10 ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤਦਵਗਤ੍ਯ ਤੇ ਸਮੁਦਿਤਾਃ, ਯੋਸ਼਼ਾਮੇਨਾਂ ਕੁਤੋ ਦੁਃਖਿਨੀਂ ਕੁਰੁਥ, ਸਾ ਮਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਸਾਧੁ ਕਰ੍ੰਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
γνους δε ο ιησους ειπεν αυτοις τι κοπους παρεχετε τη γυναικι εργον γαρ καλον ειργασατο εις εμε
11 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੰ ਸਮੀਪੇ ਦਰਿਦ੍ਰਾਃ ਸਤਤਮੇਵਾਸਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਨ੍ਤਿਕੇਹੰ ਨਾਸੇ ਸਤਤੰ|
παντοτε γαρ τους πτωχους εχετε μεθ εαυτων εμε δε ου παντοτε εχετε
12 ਸਾ ਮਮ ਕਾਯੋਪਰਿ ਸੁਗਨ੍ਧਿਤੈਲੰ ਸਿਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮਮ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਦਾਨਕਰ੍ੰਮਾਕਾਰ੍ਸ਼਼ੀਤ੍|
βαλουσα γαρ αυτη το μυρον τουτο επι του σωματος μου προς το ενταφιασαι με εποιησεν
13 ਅਤੋਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਜਗਤਿ ਯਤ੍ਰ ਯਤ੍ਰੈਸ਼਼ ਸੁਸਮਾਚਾਰਃ ਪ੍ਰਚਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਤ੍ਰ ਤਤ੍ਰੈਤਸ੍ਯਾ ਨਾਰ੍ੱਯਾਃ ਸ੍ਮਰਣਾਰ੍ਥਮ੍ ਕਰ੍ੰਮੇਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
αμην λεγω υμιν οπου εαν κηρυχθη το ευαγγελιον τουτο εν ολω τω κοσμω λαληθησεται και ο εποιησεν αυτη εις μνημοσυνον αυτης
14 ਤਤੋ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮ੍ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਯਿਹੂਦਾਨਾਮਕ ਏਕਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਨਾਮਨ੍ਤਿਕੰ ਗਤ੍ਵਾ ਕਥਿਤਵਾਨ੍,
τοτε πορευθεις εις των δωδεκα ο λεγομενος ιουδας ισκαριωτης προς τους αρχιερεις
15 ਯਦਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਯੀਸ਼ੁੰ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਕਿੰ ਦਾਸ੍ਯਥ? ਤਦਾਨੀਂ ਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਤ੍ਰਿੰਸ਼ਨ੍ਮੁਦ੍ਰਾ ਦਾਤੁੰ ਸ੍ਥਿਰੀਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
ειπεν τι θελετε μοι δουναι καγω υμιν παραδωσω αυτον οι δε εστησαν αυτω τριακοντα αργυρια
16 ਸ ਤਦਾਰਭ੍ਯ ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਤੁੰ ਸੁਯੋਗੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਾਨ੍|
και απο τοτε εζητει ευκαιριαν ινα αυτον παραδω
17 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਕਿਣ੍ਵਸ਼ੂਨ੍ਯਪੂਪਪਰ੍ੱਵਣਃ ਪ੍ਰਥਮੇਹ੍ਨਿ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਉਪਗਤ੍ਯ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ ਭਵਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਕੁਤ੍ਰ ਵਯੰ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹਭੋਜ੍ਯਮ੍ ਆਯੋਜਯਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ? ਭਵਤਃ ਕੇੱਛਾ?
τη δε πρωτη των αζυμων προσηλθον οι μαθηται τω ιησου λεγοντες αυτω που θελεις ετοιμασωμεν σοι φαγειν το πασχα
18 ਤਦਾ ਸ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਮਧ੍ਯੇਨਗਰਮਮੁਕਪੁੰਸਃ ਸਮੀਪੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਵਦਤ, ਗੁਰੁ ਰ੍ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਮਤ੍ਕਾਲਃ ਸਵਿਧਃ, ਸਹ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਸ੍ਤ੍ਵਦਾਲਯੇ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹਭੋਜ੍ਯੰ ਭੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇ|
ο δε ειπεν υπαγετε εις την πολιν προς τον δεινα και ειπατε αυτω ο διδασκαλος λεγει ο καιρος μου εγγυς εστιν προς σε ποιω το πασχα μετα των μαθητων μου
19 ਤਦਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੋਸ੍ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਨਿਦੇਸ਼ਾਨੁਰੂਪਕਰ੍ੰਮ ਵਿਧਾਯ ਤਤ੍ਰ ਨਿਸ੍ਤਾਰਮਹਭੋਜ੍ਯਮਾਸਾਦਯਾਮਾਸੁਃ|
και εποιησαν οι μαθηται ως συνεταξεν αυτοις ο ιησους και ητοιμασαν το πασχα
20 ਤਤਃ ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਯਾਂ ਸਤ੍ਯਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਭਿਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕੰ ਸ ਨ੍ਯਵਿਸ਼ਤ੍|
οψιας δε γενομενης ανεκειτο μετα των δωδεκα
21 ਅਪਰੰ ਭੁਞ੍ਜਾਨ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮੇਕੋ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
και εσθιοντων αυτων ειπεν αμην λεγω υμιν οτι εις εξ υμων παραδωσει με
22 ਤਦਾ ਤੇ(ਅ)ਤੀਵ ਦੁਃਖਿਤਾ ਏਕੈਕਸ਼ੋ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਸ ਕਿਮਹੰ?
και λυπουμενοι σφοδρα ηρξαντο λεγειν αυτω εκαστος αυτων μητι εγω ειμι κυριε
23 ਤਤਃ ਸ ਜਗਾਦ, ਮਯਾ ਸਾਕੰ ਯੋ ਜਨੋ ਭੋਜਨਪਾਤ੍ਰੇ ਕਰੰ ਸੰਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤਿ, ਸ ਏਵ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
ο δε αποκριθεις ειπεν ο εμβαψας μετ εμου εν τω τρυβλιω την χειρα ουτος με παραδωσει
24 ਮਨੁਜਸੁਤਮਧਿ ਯਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, ਤਦਨੁਰੂਪਾ ਤਦ੍ਗਤਿ ਰ੍ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਪੁੰਸਾ ਸ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਹਾ ਹਾ ਚੇਤ੍ ਸ ਨਾਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤ, ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ੇਮਮਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤ੍|
ο μεν υιος του ανθρωπου υπαγει καθως γεγραπται περι αυτου ουαι δε τω ανθρωπω εκεινω δι ου ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται καλον ην αυτω ει ουκ εγεννηθη ο ανθρωπος εκεινος
25 ਤਦਾ ਯਿਹੂਦਾਨਾਮਾ ਯੋ ਜਨਸ੍ਤੰ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਗੁਰੋ, ਸ ਕਿਮਹੰ? ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵਯਾ ਸਤ੍ਯੰ ਗਦਿਤਮ੍|
αποκριθεις δε ιουδας ο παραδιδους αυτον ειπεν μητι εγω ειμι ραββι λεγει αυτω συ ειπας
26 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮਸ਼ਨਕਾਲੇ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੂਪਮਾਦਾਯੇਸ਼੍ਵਰੀਯਗੁਣਾਨਨੂਦ੍ਯ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਦਾਯ ਜਗਾਦ, ਮਦ੍ਵਪੁਃਸ੍ਵਰੂਪਮਿਮੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਖਾਦਤ|
εσθιοντων δε αυτων λαβων ο ιησους τον αρτον και ευλογησας εκλασεν και εδιδου τοις μαθηταις και ειπεν λαβετε φαγετε τουτο εστιν το σωμα μου
27 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਕੰਸੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਗੁਣਾਨਨੂਦ੍ਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਪ੍ਰਦਾਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਸਰ੍ੱਵੈ ਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਨੇਨ ਪਾਤਵ੍ਯੰ,
και λαβων το ποτηριον και ευχαριστησας εδωκεν αυτοις λεγων πιετε εξ αυτου παντες
28 ਯਸ੍ਮਾਦਨੇਕੇਸ਼਼ਾਂ ਪਾਪਮਰ੍ਸ਼਼ਣਾਯ ਪਾਤਿਤੰ ਯਨ੍ਮੰਨੂਤ੍ਨਨਿਯਮਰੂਪਸ਼ੋਣਿਤੰ ਤਦੇਤਤ੍|
τουτο γαρ εστιν το αιμα μου το της καινης διαθηκης το περι πολλων εκχυνομενον εις αφεσιν αμαρτιων
29 ਅਪਰਮਹੰ ਨੂਤ੍ਨਗੋਸ੍ਤਨੀਰਸੰ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਤਾਵਤ੍ ਗੋਸ੍ਤਨੀਫਲਰਸੰ ਪੁਨਃ ਕਦਾਪਿ ਨ ਪਾਸ੍ਯਾਮਿ|
λεγω δε υμιν οτι ου μη πιω απ αρτι εκ τουτου του γεννηματος της αμπελου εως της ημερας εκεινης οταν αυτο πινω μεθ υμων καινον εν τη βασιλεια του πατρος μου
30 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਗੀਤਮੇਕੰ ਸੰਗੀਯ ਜੈਤੁਨਾਖ੍ਯਗਿਰਿੰ ਗਤਵਨ੍ਤਃ|
και υμνησαντες εξηλθον εις το ορος των ελαιων
31 ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵੋਚਤ੍, ਅਸ੍ਯਾਂ ਰਜਨ੍ਯਾਮਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਘ੍ਨਰੂਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ, ਯਤੋ ਲਿਖਿਤਮਾਸ੍ਤੇ, "ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਰਕ੍ਸ਼਼ਕੋ ਯਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਹਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮ੍ਯਹੰ ਤਤਃ| ਮੇਸ਼਼ਾਣਾਂ ਨਿਵਹੋ ਨੂਨੰ ਪ੍ਰਵਿਕੀਰ੍ਣੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ"||
τοτε λεγει αυτοις ο ιησους παντες υμεις σκανδαλισθησεσθε εν εμοι εν τη νυκτι ταυτη γεγραπται γαρ παταξω τον ποιμενα και διασκορπισθησεται τα προβατα της ποιμνης
32 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਸਮੁੱਥਾਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਗ੍ਰੇ(ਅ)ਹੰ ਗਾਲੀਲੰ ਗਮਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
μετα δε το εγερθηναι με προαξω υμας εις την γαλιλαιαν
33 ਪਿਤਰਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਭਵਾਂਸ਼੍ਚੇਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਘ੍ਨਰੂਪੋ ਭਵਤਿ, ਤਥਾਪਿ ਮਮ ਨ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
αποκριθεις δε ο πετρος ειπεν αυτω ει και παντες σκανδαλισθησονται εν σοι εγω ουδεποτε σκανδαλισθησομαι
34 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸ ਉਕ੍ਤਃ, ਤੁਭ੍ਯਮਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਯਾਮਿਨ੍ਯਾਮਸ੍ਯਾਂ ਚਰਣਾਯੁਧਸ੍ਯ ਰਵਾਤ੍ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਤ੍ਰਿ ਰ੍ਨਾਙ੍ਗੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਸਿ|
εφη αυτω ο ιησους αμην λεγω σοι οτι εν ταυτη τη νυκτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με
35 ਤਤਃ ਪਿਤਰ ਉਦਿਤਵਾਨ੍, ਯਦ੍ਯਪਿ ਤ੍ਵਯਾ ਸਮੰ ਮਰ੍ੱਤਵ੍ਯੰ, ਤਥਾਪਿ ਕਦਾਪਿ ਤ੍ਵਾਂ ਨ ਨਾਙ੍ਗੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਿ; ਤਥੈਵ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ਼੍ਚੋਚੁਃ|
λεγει αυτω ο πετρος καν δεη με συν σοι αποθανειν ου μη σε απαρνησομαι ομοιως και παντες οι μαθηται ειπον
36 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਾਕੰ ਗੇਤ੍ਸ਼ਿਮਾਨੀਨਾਮਕੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਅਦਃ ਸ੍ਥਾਨੰ ਗਤ੍ਵਾ ਯਾਵਦਹੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਸ਼਼੍ਯੇ ਤਾਵਦ੍ ਯੂਯਮਤ੍ਰੋਪਵਿਸ਼ਤ|
τοτε ερχεται μετ αυτων ο ιησους εις χωριον λεγομενον γεθσημανη και λεγει τοις μαθηταις καθισατε αυτου εως ου απελθων προσευξωμαι εκει
37 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਪਿਤਰੰ ਸਿਵਦਿਯਸੁਤੌ ਚ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਗਤਵਾਨ੍, ਸ਼ੋਕਾਕੁਲੋ(ਅ)ਤੀਵ ਵ੍ਯਥਿਤਸ਼੍ਚ ਬਭੂਵ|
και παραλαβων τον πετρον και τους δυο υιους ζεβεδαιου ηρξατο λυπεισθαι και αδημονειν
38 ਤਾਨਵਾਦੀੱਚ ਮ੍ਰੁʼਤਿਯਾਤਨੇਵ ਮਤ੍ਪ੍ਰਾਣਾਨਾਂ ਯਾਤਨਾ ਜਾਯਤੇ, ਯੂਯਮਤ੍ਰ ਮਯਾ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਜਾਗ੍ਰੁʼਤ|
τοτε λεγει αυτοις περιλυπος εστιν η ψυχη μου εως θανατου μεινατε ωδε και γρηγορειτε μετ εμου
39 ਤਤਃ ਸ ਕਿਞ੍ਚਿੱਦੂਰੰ ਗਤ੍ਵਾਧੋਮੁਖਃ ਪਤਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ, ਹੇ ਮਤ੍ਪਿਤਰ੍ਯਦਿ ਭਵਿਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਕੰਸੋ(ਅ)ਯੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੰ ਯਾਤੁ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਦਿੱਛਾਵਤ੍ ਨ ਭਵਤੁ, ਤ੍ਵਦਿੱਛਾਵਦ੍ ਭਵਤੁ|
και προελθων μικρον επεσεν επι προσωπον αυτου προσευχομενος και λεγων πατερ μου ει δυνατον εστιν παρελθετω απ εμου το ποτηριον τουτο πλην ουχ ως εγω θελω αλλ ως συ
40 ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਪੇਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਤੋ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਿਤਰਾਯ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਯੂਯੰ ਮਯਾ ਸਾਕੰ ਦਣ੍ਡਮੇਕਮਪਿ ਜਾਗਰਿਤੁੰ ਨਾਸ਼ਨ੍ਕੁਤ?
και ερχεται προς τους μαθητας και ευρισκει αυτους καθευδοντας και λεγει τω πετρω ουτως ουκ ισχυσατε μιαν ωραν γρηγορησαι μετ εμου
41 ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਯਾਂ ਨ ਪਤਿਤੁੰ ਜਾਗ੍ਰੁʼਤ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਧ੍ਵਞ੍ਚ; ਆਤ੍ਮਾ ਸਮੁਦ੍ਯਤੋਸ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਵਪੁ ਰ੍ਦੁਰ੍ੱਬਲੰ|
γρηγορειτε και προσευχεσθε ινα μη εισελθητε εις πειρασμον το μεν πνευμα προθυμον η δε σαρξ ασθενης
42 ਸ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਾਰੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ, ਹੇ ਮੱਤਾਤ, ਨ ਪੀਤੇ ਯਦਿ ਕੰਸਮਿਦੰ ਮੱਤੋ ਦੂਰੰ ਯਾਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵਦਿੱਛਾਵਦ੍ ਭਵਤੁ|
παλιν εκ δευτερου απελθων προσηυξατο λεγων πατερ μου ει ου δυναται τουτο το ποτηριον παρελθειν απ εμου εαν μη αυτο πιω γενηθητω το θελημα σου
43 ਸ ਪੁਨਰੇਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਨਿਦ੍ਰਤੋ ਦਦਰ੍ਸ਼, ਯਤਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨੇਤ੍ਰਾਣਿ ਨਿਦ੍ਰਯਾ ਪੂਰ੍ਣਾਨ੍ਯਾਸਨ੍|
και ελθων ευρισκει αυτους παλιν καθευδοντας ησαν γαρ αυτων οι οφθαλμοι βεβαρημενοι
44 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਤਾਨ੍ ਵਿਹਾਯ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਵਾਰੰ ਪੂਰ੍ੱਵਵਤ੍ ਕਥਯਨ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
και αφεις αυτους απελθων παλιν προσηυξατο εκ τριτου τον αυτον λογον ειπων
45 ਤਤਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨੁਪਾਗਤ੍ਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਸਾਮ੍ਪ੍ਰਤੰ ਸ਼ਯਾਨਾਃ ਕਿੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ੍ਯਥ? ਪਸ਼੍ਯਤ, ਸਮਯ ਉਪਾਸ੍ਥਾਤ੍, ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਪਾਪਿਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯਤੇ|
τοτε ερχεται προς τους μαθητας αυτου και λεγει αυτοις καθευδετε το λοιπον και αναπαυεσθε ιδου ηγγικεν η ωρα και ο υιος του ανθρωπου παραδιδοται εις χειρας αμαρτωλων
46 ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਵਯੰ ਯਾਮਃ, ਯੋ ਮਾਂ ਪਰਕਰੇਸ਼਼ੁ ਮਸਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਪਸ਼੍ਯਤ, ਸ ਸਮੀਪਮਾਯਾਤਿ|
εγειρεσθε αγωμεν ιδου ηγγικεν ο παραδιδους με
47 ਏਤਤ੍ਕਥਾਕਥਨਕਾਲੇ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਣਾਮੇਕੋ ਯਿਹੂਦਾਨਾਮਕੋ ਮੁਖ੍ਯਯਾਜਕਲੋਕਪ੍ਰਾਚੀਨੈਃ ਪ੍ਰਹਿਤਾਨ੍ ਅਸਿਧਾਰਿਯਸ਼਼੍ਟਿਧਾਰਿਣੋ ਮਨੁਜਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਸਮੀਪਮੁਪਤਸ੍ਥੌ|
και ετι αυτου λαλουντος ιδου ιουδας εις των δωδεκα ηλθεν και μετ αυτου οχλος πολυς μετα μαχαιρων και ξυλων απο των αρχιερεων και πρεσβυτερων του λαου
48 ਅਸੌ ਪਰਕਰੇਸ਼਼੍ਵਰ੍ਪਯਿਤਾ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਤਾਨ੍ ਇੱਥੰ ਸਙ੍ਕੇਤਯਾਮਾਸ, ਯਮਹੰ ਚੁਮ੍ਬਿਸ਼਼੍ਯੇ, ਸੋ(ਅ)ਸੌ ਮਨੁਜਃ, ਸਏਵ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਧਾਰ੍ੱਯਤਾਂ|
ο δε παραδιδους αυτον εδωκεν αυτοις σημειον λεγων ον αν φιλησω αυτος εστιν κρατησατε αυτον
49 ਤਦਾ ਸ ਸਪਦਿ ਯੀਸ਼ੁਮੁਪਾਗਤ੍ਯ ਹੇ ਗੁਰੋ, ਪ੍ਰਣਮਾਮੀਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤੰ ਚੁਚੁਮ੍ਬੇ|
και ευθεως προσελθων τω ιησου ειπεν χαιρε ραββι και κατεφιλησεν αυτον
50 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮੁਵਾਚ, ਹੇ ਮਿਤ੍ਰੰ ਕਿਮਰ੍ਥਮਾਗਤੋਸਿ? ਤਦਾ ਤੈਰਾਗਤ੍ਯ ਯੀਸ਼ੁਰਾਕ੍ਰਮ੍ਯ ਦਘ੍ਰੇ|
ο δε ιησους ειπεν αυτω εταιρε εφ ω παρει τοτε προσελθοντες επεβαλον τας χειρας επι τον ιησουν και εκρατησαν αυτον
51 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਙ੍ਗਿਨਾਮੇਕਃ ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਕੋਸ਼਼ਾਦਸਿੰ ਬਹਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯ ਦਾਸਮੇਕਮਾਹਤ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਕਰ੍ਣੰ ਚਿੱਛੇਦ|
και ιδου εις των μετα ιησου εκτεινας την χειρα απεσπασεν την μαχαιραν αυτου και παταξας τον δουλον του αρχιερεως αφειλεν αυτου το ωτιον
52 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ, ਖਡ੍ਗੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨੇ ਨਿਧੇਹਿ ਯਤੋ ਯੇ ਯੇ ਜਨਾ ਅਸਿੰ ਧਾਰਯਨ੍ਤਿ, ਤਏਵਾਸਿਨਾ ਵਿਨਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
τοτε λεγει αυτω ο ιησους αποστρεψον σου την μαχαιραν εις τον τοπον αυτης παντες γαρ οι λαβοντες μαχαιραν εν μαχαιρα απολουνται
53 ਅਪਰੰ ਪਿਤਾ ਯਥਾ ਮਦਨ੍ਤਿਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਦੂਤਾਨਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਵਾਹਿਨੀਤੋ(ਅ)ਧਿਕੰ ਪ੍ਰਹਿਣੁਯਾਤ੍ ਮਯਾ ਤਮੁੱਦਿਸ਼੍ਯੇਦਾਨੀਮੇਵ ਤਥਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਯਤੇ, ਤ੍ਵਯਾ ਕਿਮਿੱਥੰ ਜ੍ਞਾਯਤੇ?
η δοκεις οτι ου δυναμαι αρτι παρακαλεσαι τον πατερα μου και παραστησει μοι πλειους η δωδεκα λεγεωνας αγγελων
54 ਤਥਾ ਸਤੀੱਥੰ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਧਰ੍ੰਮਪੁਸ੍ਤਕਸ੍ਯ ਯਦਿਦੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਕਥੰ ਸਿਧ੍ਯੇਤ੍?
πως ουν πληρωθωσιν αι γραφαι οτι ουτως δει γενεσθαι
55 ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਜਨਨਿਵਹੰ ਜਗਾਦ, ਯੂਯੰ ਖਡ੍ਗਯਸ਼਼੍ਟੀਨ੍ ਆਦਾਯ ਮਾਂ ਕਿੰ ਚੌਰੰ ਧਰ੍ੱਤੁਮਾਯਾਤਾਃ? ਅਹੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਾਕਮੁਪਵਿਸ਼੍ਯ ਸਮੁਪਾਦਿਸ਼ੰ, ਤਦਾ ਮਾਂ ਨਾਧਰਤ;
εν εκεινη τη ωρα ειπεν ο ιησους τοις οχλοις ως επι ληστην εξηλθετε μετα μαχαιρων και ξυλων συλλαβειν με καθ ημεραν προς υμας εκαθεζομην διδασκων εν τω ιερω και ουκ εκρατησατε με
56 ਕਿਨ੍ਤੁ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਾਂ ਵਾਕ੍ਯਾਨਾਂ ਸੰਸਿੱਧਯੇ ਸਰ੍ੱਵਮੇਤਦਭੂਤ੍| ਤਦਾ ਸਰ੍ੱਵੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਵਿਹਾਯ ਪਲਾਯਨ੍ਤ|
τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθωσιν αι γραφαι των προφητων τοτε οι μαθηται παντες αφεντες αυτον εφυγον
57 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇ ਮਨੁਜਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰਾਧ੍ਯਾਪਕਪ੍ਰਾਞ੍ਚਃ ਪਰਿਸ਼਼ਦੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤ ਉਪਾਵਿਸ਼ਨ੍ ਤਤ੍ਰ ਕਿਯਫਾਨਾਮਕਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੰ ਨਿਨ੍ਯੁਃ|
οι δε κρατησαντες τον ιησουν απηγαγον προς καιαφαν τον αρχιερεα οπου οι γραμματεις και οι πρεσβυτεροι συνηχθησαν
58 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਕਿੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤੀਤਿ ਵੇੱਤੁੰ ਪਿਤਰੋ ਦੂਰੇ ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਮਹਾਯਾਜਕਸ੍ਯਾੱਟਾਲਿਕਾਂ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਦਾਸੈਃ ਸਹਿਤ ਉਪਾਵਿਸ਼ਤ੍|
ο δε πετρος ηκολουθει αυτω απο μακροθεν εως της αυλης του αρχιερεως και εισελθων εσω εκαθητο μετα των υπηρετων ιδειν το τελος
59 ਤਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਪ੍ਰਾਚੀਨਮਨ੍ਤ੍ਰਿਣਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮ੍ ਅਲਿਪ੍ਸਨ੍ਤ,
οι δε αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι και το συνεδριον ολον εζητουν ψευδομαρτυριαν κατα του ιησου οπως αυτον θανατωσωσιν
60 ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਲੇਭਿਰੇ| ਅਨੇਕੇਸ਼਼ੁ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਵਾਗਤੇਸ਼਼੍ਵਪਿ ਤੰਨ ਪ੍ਰਾਪੁਃ|
και ουχ ευρον και πολλων ψευδομαρτυρων προσελθοντων ουχ ευρον
61 ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਦ੍ਵੌ ਮ੍ਰੁʼਸ਼਼ਾਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣਾਵਾਗਤ੍ਯ ਜਗਦਤੁਃ, ਪੁਮਾਨਯਮਕਥਯਤ੍, ਅਹਮੀਸ਼੍ਵਰਮਨ੍ਦਿਰੰ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਦਿਨਤ੍ਰਯਮਧ੍ਯੇ ਤੰਨਿਰ੍ੰਮਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ|
υστερον δε προσελθοντες δυο ψευδομαρτυρες ειπον ουτος εφη δυναμαι καταλυσαι τον ναον του θεου και δια τριων ημερων οικοδομησαι αυτον
62 ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕ ਉੱਥਾਯ ਯੀਸ਼ੁਮ੍ ਅਵਾਦੀਤ੍| ਤ੍ਵੰ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪ੍ਰਤਿਵਦਸਿ? ਤ੍ਵਾਮਧਿ ਕਿਮੇਤੇ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਵਦਨ੍ਤਿ?
και αναστας ο αρχιερευς ειπεν αυτω ουδεν αποκρινη τι ουτοι σου καταμαρτυρουσιν
63 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਮੌਨੀਭੂਯ ਤਸ੍ਯੌ| ਤਤੋ ਮਹਾਯਾਜਕ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵਾਮ੍ ਅਮਰੇਸ਼੍ਵਰਨਾਮ੍ਨਾ ਸ਼ਪਯਾਮਿ, ਤ੍ਵਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ(ਅ)ਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤੋ ਭਵਸਿ ਨਵੇਤਿ ਵਦ|
ο δε ιησους εσιωπα και αποκριθεις ο αρχιερευς ειπεν αυτω εξορκιζω σε κατα του θεου του ζωντος ινα ημιν ειπης ει συ ει ο χριστος ο υιος του θεου
64 ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਤ੍ਵੰ ਸਤ੍ਯਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍; ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਇਤਃਪਰੰ ਮਨੁਜਸੁਤੰ ਸਰ੍ੱਵਸ਼ਕ੍ਤਿਮਤੋ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵੇ ਸ੍ਥਾਤੁੰ ਗਗਣਸ੍ਥੰ ਜਲਧਰਾਨਾਰੁਹ੍ਯਾਯਾਨ੍ਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਧ੍ਵੇ|
λεγει αυτω ο ιησους συ ειπας πλην λεγω υμιν απ αρτι οψεσθε τον υιον του ανθρωπου καθημενον εκ δεξιων της δυναμεως και ερχομενον επι των νεφελων του ουρανου
65 ਤਦਾ ਮਹਾਯਾਜਕੋ ਨਿਜਵਸਨੰ ਛਿੱਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਏਸ਼਼ ਈਸ਼੍ਵਰੰ ਨਿਨ੍ਦਿਤਵਾਨ੍, ਅਸ੍ਮਾਕਮਪਰਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇਣ ਕਿੰ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ? ਪਸ਼੍ਯਤ, ਯੂਯਮੇਵਾਸ੍ਯਾਸ੍ਯਾਦ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਨਿਨ੍ਦਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤਵਨ੍ਤਃ,
τοτε ο αρχιερευς διερρηξεν τα ιματια αυτου λεγων οτι εβλασφημησεν τι ετι χρειαν εχομεν μαρτυρων ιδε νυν ηκουσατε την βλασφημιαν αυτου
66 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯਤੇ? ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਚੁਃ, ਵਧਾਰ੍ਹੋ(ਅ)ਯੰ|
τι υμιν δοκει οι δε αποκριθεντες ειπον ενοχος θανατου εστιν
67 ਤਤੋ ਲੋਕੈਸ੍ਤਦਾਸ੍ਯੇ ਨਿਸ਼਼੍ਠੀਵਿਤੰ ਕੇਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਤਲਮਾਹਤ੍ਯ ਕੇਚਿੱਚ ਚਪੇਟਮਾਹਤ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ,
τοτε ενεπτυσαν εις το προσωπον αυτου και εκολαφισαν αυτον οι δε ερραπισαν
68 ਹੇ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟ ਤ੍ਵਾਂ ਕਸ਼੍ਚਪੇਟਮਾਹਤਵਾਨ੍? ਇਤਿ ਗਣਯਿਤ੍ਵਾ ਵਦਾਸ੍ਮਾਨ੍|
λεγοντες προφητευσον ημιν χριστε τις εστιν ο παισας σε
69 ਪਿਤਰੋ ਬਹਿਰਙ੍ਗਨ ਉਪਵਿਸ਼ਤਿ, ਤਦਾਨੀਮੇਕਾ ਦਾਸੀ ਤਮੁਪਾਗਤ੍ਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਤ੍ਵੰ ਗਾਲੀਲੀਯਯੀਸ਼ੋਃ ਸਹਚਰਏਕਃ|
ο δε πετρος εξω εκαθητο εν τη αυλη και προσηλθεν αυτω μια παιδισκη λεγουσα και συ ησθα μετα ιησου του γαλιλαιου
70 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਸਰ੍ੱਵੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਅਨਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਵਾਦੀਤ੍, ਤ੍ਵਯਾ ਯਦੁਚ੍ਯਤੇ, ਤਦਰ੍ਥਮਹੰ ਨ ਵੇਦ੍ਮਿ|
ο δε ηρνησατο εμπροσθεν παντων λεγων ουκ οιδα τι λεγεις
71 ਤਦਾ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬਹਿਰ੍ਦ੍ਵਾਰੰ ਗਤੇ (ਅ)ਨ੍ਯਾ ਦਾਸੀ ਤੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤਤ੍ਰਤ੍ਯਜਨਾਨਵਦਤ੍, ਅਯਮਪਿ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੁਨਾ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਆਸੀਤ੍|
εξελθοντα δε αυτον εις τον πυλωνα ειδεν αυτον αλλη και λεγει τοις εκει και ουτος ην μετα ιησου του ναζωραιου
72 ਤਤਃ ਸ ਸ਼ਪਥੇਨ ਪੁਨਰਨਙ੍ਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਤੰ ਨਰੰ ਨ ਪਰਿਚਿਨੋਮਿ|
και παλιν ηρνησατο μεθ ορκου οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον
73 ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਪਰੰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੋ ਜਨਾ ਏਤ੍ਯ ਪਿਤਰਮ੍ ਅਵਦਨ੍, ਤ੍ਵਮਵਸ਼੍ਯੰ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕ ਇਤਿ ਤ੍ਵਦੁੱਚਾਰਣਮੇਵ ਦ੍ਯੋਤਯਤਿ|
μετα μικρον δε προσελθοντες οι εστωτες ειπον τω πετρω αληθως και συ εξ αυτων ει και γαρ η λαλια σου δηλον σε ποιει
74 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋ(ਅ)ਭਿਸ਼ਪ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਤੰ ਜਨੰ ਨਾਹੰ ਪਰਿਚਿਨੋਮਿ, ਤਦਾ ਸਪਦਿ ਕੁੱਕੁਟੋ ਰੁਰਾਵ|
τοτε ηρξατο καταναθεματιζειν και ομνυειν οτι ουκ οιδα τον ανθρωπον και ευθεως αλεκτωρ εφωνησεν
75 ਕੁੱਕੁਟਰਵਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਕ੍ ਤ੍ਵੰ ਮਾਂ ਤ੍ਰਿਰਪਾਹ੍ਨੋਸ਼਼੍ਯਸੇ, ਯੈਸ਼਼ਾ ਵਾਗ੍ ਯੀਸ਼ੁਨਾਵਾਦਿ ਤਾਂ ਪਿਤਰਃ ਸੰਸ੍ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਬਹਿਰਿਤ੍ਵਾ ਖੇਦਾਦ੍ ਭ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਚਕ੍ਰਨ੍ਦ|
και εμνησθη ο πετρος του ρηματος του ιησου ειρηκοτος αυτω οτι πριν αλεκτορα φωνησαι τρις απαρνηση με και εξελθων εξω εκλαυσεν πικρως

< ਮਥਿਃ 26 >