ਮਥਿਃ 25
1 ਯਾ ਦਸ਼ ਕਨ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਤ੍ਯੋ ਵਰੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਿਰਿਤਾਃ, ਤਾਭਿਸ੍ਤਦਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸਾਦ੍ਰੁʼਸ਼੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Alors le royaume des cieux sera semblable à dix vierges qui, ayant pris leurs lampes, allèrent au-devant de l'époux.
2 ਤਾਸਾਂ ਕਨ੍ਯਾਨਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਪਞ੍ਚ ਸੁਧਿਯਃ ਪਞ੍ਚ ਦੁਰ੍ਧਿਯ ਆਸਨ੍|
Or, cinq d'entre elles étaient sages, et cinq folles.
3 ਯਾ ਦੁਰ੍ਧਿਯਸ੍ਤਾਃ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਸਙ੍ਗੇ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੈਲੰ ਨ ਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ,
Les folles, en prenant leurs lampes, n'avaient point pris d'huile avec elles.
4 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੁਧਿਯਃ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਪਾਤ੍ਰੇਣ ਤੈਲਞ੍ਚ ਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ|
Mais les sages avaient pris de l'huile dans leurs vaisseaux, avec leurs lampes.
5 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਵਰੇ ਵਿਲਮ੍ਬਿਤੇ ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾ ਨਿਦ੍ਰਾਵਿਸ਼਼੍ਟਾ ਨਿਦ੍ਰਾਂ ਜਗ੍ਮੁਃ|
Et comme l'époux tardait à venir, elles s'assoupirent toutes et s'endormirent.
6 ਅਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਅਰ੍ੱਧਰਾਤ੍ਰੇ ਪਸ਼੍ਯਤ ਵਰ ਆਗੱਛਤਿ, ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਿਰ੍ਯਾਤੇਤਿ ਜਨਰਵਾਤ੍
Et sur le minuit un cri s'éleva: Voici l'époux qui vient; sortez au-devant de lui.
7 ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵਾਃ ਕਨ੍ਯਾ ਉੱਥਾਯ ਪ੍ਰਦੀਪਾਨ੍ ਆਸਾਦਯਿਤੁੰ ਆਰਭਨ੍ਤ|
Alors toutes les vierges se levèrent et préparèrent leurs lampes.
8 ਤਤੋ ਦੁਰ੍ਧਿਯਃ ਸੁਧਿਯ ਊਚੁਃ, ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਤੈਲੰ ਦੱਤ, ਪ੍ਰਦੀਪਾ ਅਸ੍ਮਾਕੰ ਨਿਰ੍ੱਵਾਣਾਃ|
Et les folles dirent aux sages: Donnez-nous de votre huile; car nos lampes s'éteignent.
9 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੁਧਿਯਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਦੱਤੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਸ੍ਮਾਂਸ਼੍ਚ ਪ੍ਰਤਿ ਤੈਲੰ ਨ੍ਯੂਨੀਭਵੇਤ੍, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਵਿਕ੍ਰੇਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੰ ਤੈਲੰ ਕ੍ਰੀਣੀਤ|
Mais les sages répondirent: Nous craignons qu'il n'y en ait pas assez pour nous et pour vous; allez plutôt vers ceux qui en vendent, et en achetez pour vous.
10 ਤਦਾ ਤਾਸੁ ਕ੍ਰੇਤੁੰ ਗਤਾਸੁ ਵਰ ਆਜਗਾਮ, ਤਤੋ ਯਾਃ ਸੱਜਿਤਾ ਆਸਨ੍, ਤਾਸ੍ਤੇਨ ਸਾਕੰ ਵਿਵਾਹੀਯੰ ਵੇਸ਼੍ਮ ਪ੍ਰਵਿਵਿਸ਼ੁਃ|
Mais, pendant qu'elles allaient en acheter, l'époux vint; et celles qui étaient prêtes entrèrent avec lui aux noces; et la porte fut fermée.
11 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਦ੍ਵਾਰੇ ਰੁੱਧੇ ਅਪਰਾਃ ਕਨ੍ਯਾ ਆਗਤ੍ਯ ਜਗਦੁਃ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਅਸ੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿ ਦ੍ਵਾਰੰ ਮੋਚਯ|
Après cela, les autres vierges vinrent aussi et dirent: Seigneur, Seigneur, ouvre-nous.
12 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਨ ਵੇਦ੍ਮਿ|
Mais il leur répondit: Je vous dis en vérité que je ne vous connais point.
13 ਅਤੋ ਜਾਗ੍ਰਤਃ ਸਨ੍ਤਸ੍ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ, ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਿਨੇ ਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਣ੍ਡੇ ਵਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨ ਜ੍ਞਾਯਤੇ|
Veillez donc, car vous ne savez ni le jour ni l'heure où le Fils de l'homme viendra.
14 ਅਪਰੰ ਸ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਃ ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਪੁੰਸਸ੍ਤੁਲ੍ਯਃ, ਯੋ ਦੂਰਦੇਸ਼ੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਤ੍ਰਾਕਾਲੇ ਨਿਜਦਾਸਾਨ੍ ਆਹੂਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਵਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਾਨੁਰੂਪਮ੍
Car il en est comme d'un homme qui, s'en allant en voyage, appela ses serviteurs et leur remit ses biens.
15 ਏਕਸ੍ਮਿਨ੍ ਮੁਦ੍ਰਾਣਾਂ ਪਞ੍ਚ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਅਨ੍ਯਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚ ਦ੍ਵੇ ਪੋਟਲਿਕੇ ਅਪਰਸ੍ਮਿੰਸ਼੍ਚ ਪੋਟਲਿਕੈਕਾਮ੍ ਇੱਥੰ ਪ੍ਰਤਿਜਨੰ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਸ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰਵਾਸੰ ਗਤਵਾਨ੍|
Et à l'un il donna cinq talents, à l'autre deux, et à l'autre un; à chacun selon ses forces; et il partit aussitôt.
16 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੋ ਦਾਸਃ ਪਞ੍ਚ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍, ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਵਾਣਿਜ੍ਯੰ ਵਿਧਾਯ ਤਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਚਕਾਰ|
Or, celui qui avait reçu cinq talents s'en alla et en trafiqua; et il gagna cinq autres talents.
17 ਯਸ਼੍ਚ ਦਾਸੋ ਦ੍ਵੇ ਪੋਟਲਿਕੇ ਅਲਭਤ, ਸੋਪਿ ਤਾ ਮੁਦ੍ਰਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਚਕਾਰ|
De même, celui qui en avait reçu deux en gagna aussi deux autres.
18 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਦਾਸ ਏਕਾਂ ਪੋਟਲਿਕਾਂ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍, ਸ ਗਤ੍ਵਾ ਭੂਮਿੰ ਖਨਿਤ੍ਵਾ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਨਿਜਪ੍ਰਭੋਸ੍ਤਾ ਮੁਦ੍ਰਾ ਗੋਪਯਾਞ੍ਚਕਾਰ|
Mais celui qui n'en avait reçu qu'un s'en alla et creusa dans la terre, et y cacha l'argent de son maître.
19 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਬਹੁਤਿਥੇ ਕਾਲੇ ਗਤੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦਾਸਾਨਾਂ ਪ੍ਰਭੁਰਾਗਤ੍ਯ ਤੈਰ੍ਦਾਸੈਃ ਸਮੰ ਗਣਯਾਞ੍ਚਕਾਰ|
Longtemps après, le maître de ces serviteurs revint, et il leur fit rendre compte.
20 ਤਦਾਨੀਂ ਯਃ ਪਞ੍ਚ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍ ਸ ਤਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਕ੍ਰੁʼਤਮੁਦ੍ਰਾ ਆਨੀਯ ਜਗਾਦ; ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਭਵਤਾ ਮਯਿ ਪਞ੍ਚ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਸਮਰ੍ਪਿਤਾਃ, ਪਸ਼੍ਯਤੁ, ਤਾ ਮਯਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਕ੍ਰੁʼਤਾਃ|
Alors celui qui avait reçu cinq talents, vint et présenta cinq autres talents, et dit: Seigneur, tu m'as remis cinq talents; en voici cinq autres que j'ai gagnés de plus.
21 ਤਦਾਨੀਂ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਮੁਵਾਚ, ਹੇ ਉੱਤਮ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯ ਦਾਸ, ਤ੍ਵੰ ਧਨ੍ਯੋਸਿ, ਸ੍ਤੋਕੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯੋ ਜਾਤਃ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਬਹੁਵਿੱਤਾਧਿਪੰ ਕਰੋਮਿ, ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਪ੍ਰਭੋਃ ਸੁਖਸ੍ਯ ਭਾਗੀ ਭਵ|
Et son maître lui dit: Cela est bien, bon et fidèle serviteur; tu as été fidèle en peu de chose, je t'établirai sur beaucoup; entre dans la joie de ton seigneur.
22 ਤਤੋ ਯੇਨ ਦ੍ਵੇ ਪੋਟਲਿਕੇ ਲਬ੍ਧੇ ਸੋਪ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਜਗਾਦ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਭਵਤਾ ਮਯਿ ਦ੍ਵੇ ਪੋਟਲਿਕੇ ਸਮਰ੍ਪਿਤੇ, ਪਸ਼੍ਯਤੁ ਤੇ ਮਯਾ ਦ੍ਵਿਗੁਣੀਕ੍ਰੁʼਤੇ|
Et celui qui avait reçu deux talents, vint et dit: Seigneur, tu m'as remis deux talents; en voici deux autres que j'ai gagnés de plus.
23 ਤੇਨ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਮਵੋਚਤ੍, ਹੇ ਉੱਤਮ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯ ਦਾਸ, ਤ੍ਵੰ ਧਨ੍ਯੋਸਿ, ਸ੍ਤੋਕੇਨ ਵਿਸ਼੍ਵਾਸ੍ਯੋ ਜਾਤਃ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤ੍ਵਾਂ ਬਹੁਦ੍ਰਵਿਣਾਧਿਪੰ ਕਰੋਮਿ, ਤ੍ਵੰ ਨਿਜਪ੍ਰਭੋਃ ਸੁਖਸ੍ਯ ਭਾਗੀ ਭਵ|
Et son maître lui dit: Cela est bien, bon et fidèle serviteur; tu as été fidèle en peu de chose, je t'établirai sur beaucoup; entre dans la joie de ton seigneur.
24 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯ ਏਕਾਂ ਪੋਟਲਿਕਾਂ ਲਬ੍ਧਵਾਨ੍, ਸ ਏਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਤ੍ਵਾਂ ਕਠਿਨਨਰੰ ਜ੍ਞਾਤਵਾਨ੍, ਤ੍ਵਯਾ ਯਤ੍ਰ ਨੋਪ੍ਤੰ, ਤਤ੍ਰੈਵ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯਤੇ, ਯਤ੍ਰ ਚ ਨ ਕੀਰ੍ਣੰ, ਤਤ੍ਰੈਵ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਯਤੇ|
Mais celui qui n'avait reçu qu'un talent, vint et dit: Seigneur, je savais que tu es un homme dur, qui moissonnes où tu n'as pas semé, et qui recueilles où tu n'as pas répandu;
25 ਅਤੋਹੰ ਸਸ਼ਙ੍ਕਃ ਸਨ੍ ਗਤ੍ਵਾ ਤਵ ਮੁਦ੍ਰਾ ਭੂਮਧ੍ਯੇ ਸੰਗੋਪ੍ਯ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਯ, ਤਵ ਯਤ੍ ਤਦੇਵ ਗ੍ਰੁʼਹਾਣ|
C'est pourquoi, te craignant, je suis allé et j'ai caché ton talent dans la terre; voici, tu as ce qui est à toi.
26 ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍ ਰੇ ਦੁਸ਼਼੍ਟਾਲਸ ਦਾਸ, ਯਤ੍ਰਾਹੰ ਨ ਵਪਾਮਿ, ਤਤ੍ਰ ਛਿਨਦ੍ਮਿ, ਯਤ੍ਰ ਚ ਨ ਕਿਰਾਮਿ, ਤਤ੍ਰੇਵ ਸੰਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਮੀਤਿ ਚੇਦਜਾਨਾਸ੍ਤਰ੍ਹਿ
Et son maître lui répondit: Méchant et paresseux serviteur, tu savais que je moissonne où je n'ai pas semé, et que je recueille où je n'ai pas répandu;
27 ਵਣਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਮਮ ਵਿੱਤਾਰ੍ਪਣੰ ਤਵੋਚਿਤਮਾਸੀਤ੍, ਯੇਨਾਹਮਾਗਤ੍ਯ ਵ੍ਰੁʼਦ੍ਵ੍ਯਾ ਸਾਕੰ ਮੂਲਮੁਦ੍ਰਾਃ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਮ੍|
Il te fallait donc donner mon argent aux banquiers, et à mon retour j'aurais retiré ce qui est à moi avec l'intérêt.
28 ਅਤੋਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਾਂ ਪੋਟਲਿਕਾਮ੍ ਆਦਾਯ ਯਸ੍ਯ ਦਸ਼ ਪੋਟਲਿਕਾਃ ਸਨ੍ਤਿ ਤਸ੍ਮਿੰਨਰ੍ਪਯਤ|
Otez-lui donc le talent et le donnez à celui qui a les dix talents.
29 ਯੇਨ ਵਰ੍ਦ੍ਵ੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਮਿੰਨੈਵਾਰ੍ਪਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਸ੍ਯੈਵ ਚ ਬਾਹੁਲ੍ਯੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਨ ਵਰ੍ਦ੍ਵ੍ਯਤੇ, ਤਸ੍ਯਾਨ੍ਤਿਕੇ ਯਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਨ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤਿ, ਤਦਪਿ ਪੁਨਰ੍ਨੇਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Car à celui qui a, on donnera, et il aura encore davantage; mais à celui qui n'a pas, on ôtera même ce qu'il a.
30 ਅਪਰੰ ਯੂਯੰ ਤਮਕਰ੍ੰਮਣ੍ਯੰ ਦਾਸੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਯਤ੍ਰ ਸ੍ਥਾਨੇ ਕ੍ਰਨ੍ਦਨੰ ਦਨ੍ਤਘਰ੍ਸ਼਼ਣਞ੍ਚ ਵਿਦ੍ਯੇਤੇ, ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਬਹਿਰ੍ਭੂਤਤਮਸਿ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪਤ|
Jetez donc le serviteur inutile dans les ténèbres de dehors; là seront les pleurs et les grincements de dents.
31 ਯਦਾ ਮਨੁਜਸੁਤਃ ਪਵਿਤ੍ਰਦੂਤਾਨ੍ ਸਙ੍ਗਿਨਃ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਨਿਜਪ੍ਰਭਾਵੇਨਾਗਤ੍ਯ ਨਿਜਤੇਜੋਮਯੇ ਸਿੰਹਾਸਨੇ ਨਿਵੇਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ,
Or, quand le Fils de l'homme viendra dans sa gloire avec tous les saints anges, alors il s'assiéra sur le trône de sa gloire.
32 ਤਦਾ ਤਤ੍ਸੰਮੁਖੇ ਸਰ੍ੱਵਜਾਤੀਯਾ ਜਨਾ ਸੰਮੇਲਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ| ਤਤੋ ਮੇਸ਼਼ਪਾਲਕੋ ਯਥਾ ਛਾਗੇਭ੍ਯੋ(ਅ)ਵੀਨ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਕ੍ ਕਰੋਤਿ ਤਥਾ ਸੋਪ੍ਯੇਕਸ੍ਮਾਦਨ੍ਯਮ੍ ਇੱਥੰ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰੁʼਥਕ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾਵੀਨ੍
Et toutes les nations seront assemblées devant lui, et il séparera les uns d'avec les autres, comme un berger sépare les brebis d'avec les boucs.
33 ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣੇ ਛਾਗਾਂਸ਼੍ਚ ਵਾਮੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Et il mettra les brebis à sa droite, et les boucs à sa gauche.
34 ਤਤਃ ਪਰੰ ਰਾਜਾ ਦਕ੍ਸ਼਼ਿਣਸ੍ਥਿਤਾਨ੍ ਮਾਨਵਾਨ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਆਗੱਛਤ ਮੱਤਾਤਸ੍ਯਾਨੁਗ੍ਰਹਭਾਜਨਾਨਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ ਆ ਜਗਦਾਰਮ੍ਭਤ੍ ਯਦ੍ ਰਾਜ੍ਯਮ੍ ਆਸਾਦਿਤੰ ਤਦਧਿਕੁਰੁਤ|
Alors le Roi dira à ceux qui seront à sa droite: Venez, vous qui êtes bénis de mon Père, possédez en héritage le royaume qui vous a été préparé dès la fondation du monde;
35 ਯਤੋ ਬੁਭੁਕ੍ਸ਼਼ਿਤਾਯ ਮਹ੍ਯੰ ਭੋਜ੍ਯਮ੍ ਅਦੱਤ, ਪਿਪਾਸਿਤਾਯ ਪੇਯਮਦੱਤ, ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਮਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨਮਨਯਤ,
Car j'ai eu faim, et vous m'avez donné à manger; j'ai eu soif, et vous m'avez donné à boire; j'étais étranger, et vous m'avez recueilli;
36 ਵਸ੍ਤ੍ਰਹੀਨੰ ਮਾਂ ਵਸਨੰ ਪਰ੍ੱਯਧਾਪਯਤ, ਪੀਡੀਤੰ ਮਾਂ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮਾਗੱਛਤ, ਕਾਰਾਸ੍ਥਞ੍ਚ ਮਾਂ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਮ ਆਗੱਛਤ|
J'étais nu, et vous m'avez vêtu; j'étais malade, et vous m'avez visité; j'étais en prison, et vous êtes venus me voir.
37 ਤਦਾ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਾਃ ਪ੍ਰਤਿਵਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਕਦਾ ਤ੍ਵਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਵਯਮਭੋਜਯਾਮ? ਵਾ ਪਿਪਾਸਿਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਅਪਾਯਯਾਮ?
Alors les justes lui répondront: Seigneur, quand est-ce que nous t'avons vu avoir faim, et que nous t'avons donné à manger; ou avoir soif, et que nous t'avons donné à boire?
38 ਕਦਾ ਵਾ ਤ੍ਵਾਂ ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨਮਨਯਾਮ? ਕਦਾ ਵਾ ਤ੍ਵਾਂ ਨਗ੍ਨੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਵਸਨੰ ਪਰ੍ੱਯਧਾਪਯਾਮ?
Et quand est-ce que nous t'avons vu étranger, et que nous t'avons recueilli; ou nu, et que nous t'avons vêtu?
39 ਕਦਾ ਵਾ ਤ੍ਵਾਂ ਪੀਡਿਤੰ ਕਾਰਾਸ੍ਥਞ੍ਚ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤ੍ਵਦਨ੍ਤਿਕਮਗੱਛਾਮ?
Ou quand est-ce que nous t'avons vu malade ou en prison, et que nous sommes venus te voir?
40 ਤਦਾਨੀਂ ਰਾਜਾ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਮਮੈਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭ੍ਰਾਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਞ੍ਚਨੈਕੰ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਤਮੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਦ੍ ਅਕੁਰੁਤ, ਤਨ੍ਮਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯਕੁਰੁਤ|
Et le Roi, répondant, leur dira: Je vous le dis en vérité, en tant que vous avez fait ces choses à l'un de ces plus petits de mes frères, vous me les avez faites à moi-même.
41 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ ਵਾਮਸ੍ਥਿਤਾਨ੍ ਜਨਾਨ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਰੇ ਸ਼ਾਪਗ੍ਰਸ੍ਤਾਃ ਸਰ੍ੱਵੇ, ਸ਼ੈਤਾਨੇ ਤਸ੍ਯ ਦੂਤੇਭ੍ਯਸ਼੍ਚ ਯੋ(ਅ)ਨਨ੍ਤਵਹ੍ਨਿਰਾਸਾਦਿਤ ਆਸ੍ਤੇ, ਯੂਯੰ ਮਦਨ੍ਤਿਕਾਤ੍ ਤਮਗ੍ਨਿੰ ਗੱਛਤ| (aiōnios g166)
Ensuite il dira à ceux qui seront à sa gauche: Retirez-vous de moi, maudits, et allez au feu éternel, préparé au diable et à ses anges; (aiōnios g166)
42 ਯਤੋ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤਾਯ ਮਹ੍ਯਮਾਹਾਰੰ ਨਾਦੱਤ, ਪਿਪਾਸਿਤਾਯ ਮਹ੍ਯੰ ਪੇਯੰ ਨਾਦੱਤ,
Car j'ai eu faim, et vous ne m'avez pas donné à manger; j'ai eu soif, et vous ne m'avez pas donné à boire;
43 ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਮਾਂ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨੰ ਨਾਨਯਤ, ਵਸਨਹੀਨੰ ਮਾਂ ਵਸਨੰ ਨ ਪਰ੍ੱਯਧਾਪਯਤ, ਪੀਡਿਤੰ ਕਾਰਾਸ੍ਥਞ੍ਚ ਮਾਂ ਵੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਨਾਗੱਛਤ|
J'étais étranger, et vous ne m'avez pas recueilli; j'étais nu, et vous ne m'avez pas vêtu; j'étais malade et en prison, et vous ne m'avez pas visité.
44 ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਤਿਵਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਕਦਾ ਤ੍ਵਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤੰ ਵਾ ਪਿਪਾਸਿਤੰ ਵਾ ਵਿਦੇਸ਼ਿਨੰ ਵਾ ਨਗ੍ਨੰ ਵਾ ਪੀਡਿਤੰ ਵਾ ਕਾਰਾਸ੍ਥੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤ੍ਵਾਂ ਨਾਸੇਵਾਮਹਿ?
Ils répondront aussi: Seigneur, quand est-ce que nous t'avons vu avoir faim, ou soif, ou être étranger, ou nu, ou malade, ou en prison, et que nous ne t'avons point assisté?
45 ਤਦਾ ਸ ਤਾਨ੍ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਥ੍ਯਮਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਬ੍ਰਵੀਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰੇਸ਼਼ਾਂ ਕਞ੍ਚਨ ਕ੍ਸ਼਼ੋਦਿਸ਼਼੍ਠੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯੰਨਾਕਾਰਿ, ਤਨ੍ਮਾਂ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਵ ਨਾਕਾਰਿ|
Et il leur répondra: Je vous dis en vérité, qu'en tant que vous n'avez pas fait ces choses à l'un de ces plus petits, vous ne me les avez pas faites à moi-même.
