< ਮਥਿਃ 21 >

1 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ੁ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਨਗਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਵੇਰ੍ੱਤਿਨੋ ਜੈਤੁਨਨਾਮਕਧਰਾਧਰਸ੍ਯ ਸਮੀਪਸ੍ਥ੍ਤਿੰ ਬੈਤ੍ਫਗਿਗ੍ਰਾਮਮ੍ ਆਗਤੇਸ਼਼ੁ, ਯੀਸ਼ੁਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਯੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਨ੍ ਜਗਾਦ,
και οτε ηγγισαν εις ιεροσολυμα και ηλθον εις βηθσφαγη προς το ορος των ελαιων τοτε ο ιησους απεστειλεν δυο μαθητας
2 ਯੁਵਾਂ ਸੰਮੁਖਸ੍ਥਗ੍ਰਾਮੰ ਗਤ੍ਵਾ ਬੱਧਾਂ ਯਾਂ ਸਵਤ੍ਸਾਂ ਗਰ੍ੱਦਭੀਂ ਹਠਾਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਥਃ, ਤਾਂ ਮੋਚਯਿਤ੍ਵਾ ਮਦਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਆਨਯਤੰ|
λεγων αυτοις πορευθητε εις την κωμην την απεναντι υμων και ευθεως ευρησετε ονον δεδεμενην και πωλον μετ αυτης λυσαντες αγαγετε μοι
3 ਤਤ੍ਰ ਯਦਿ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਕਿਞ੍ਚਿਦ੍ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਥਃ, ਏਤਸ੍ਯਾਂ ਪ੍ਰਭੋਃ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮਾਸ੍ਤੇ, ਤੇਨ ਸ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਪ੍ਰਹੇਸ਼਼੍ਯਤਿ|
και εαν τις υμιν ειπη τι ερειτε οτι ο κυριος αυτων χρειαν εχει ευθεως δε αποστελλει αυτους
4 ਸੀਯੋਨਃ ਕਨ੍ਯਕਾਂ ਯੂਯੰ ਭਾਸ਼਼ਧ੍ਵਮਿਤਿ ਭਾਰਤੀਂ| ਪਸ਼੍ਯ ਤੇ ਨਮ੍ਰਸ਼ੀਲਃ ਸਨ੍ ਨ੍ਰੁʼਪ ਆਰੁਹ੍ਯ ਗਰ੍ਦਭੀਂ| ਅਰ੍ਥਾਦਾਰੁਹ੍ਯ ਤਦ੍ਵਤ੍ਸਮਾਯਾਸ੍ਯਤਿ ਤ੍ਵਦਨ੍ਤਿਕੰ|
τουτο δε ολον γεγονεν ινα πληρωθη το ρηθεν δια του προφητου λεγοντος
5 ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੋਕ੍ਤੰ ਵਚਨਮਿਦੰ ਤਦਾ ਸਫਲਮਭੂਤ੍|
ειπατε τη θυγατρι σιων ιδου ο βασιλευς σου ερχεται σοι πραυς και επιβεβηκως επι ονον και πωλον υιον υποζυγιου
6 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤੌ ਸ਼੍ਸ਼਼੍ਯਿ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਯਥਾਨਿਦੇਸ਼ੰ ਤੰ ਗ੍ਰਾਮੰ ਗਤ੍ਵਾ
πορευθεντες δε οι μαθηται και ποιησαντες καθως προσεταξεν αυτοις ο ιησους
7 ਗਰ੍ਦਭੀਂ ਤਦ੍ਵਤ੍ਸਞ੍ਚ ਸਮਾਨੀਤਵਨ੍ਤੌ, ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤਦੁਪਰਿ ਸ੍ਵੀਯਵਸਨਾਨੀ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਤਮਾਰੋਹਯਾਮਾਸਤੁਃ|
ηγαγον την ονον και τον πωλον και επεθηκαν επανω αυτων τα ιματια αυτων και επεκαθισεν επανω αυτων
8 ਤਤੋ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾ ਨਿਜਵਸਨਾਨਿ ਪਥਿ ਪ੍ਰਸਾਰਯਿਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ, ਕਤਿਪਯਾ ਜਨਾਸ਼੍ਚ ਪਾਦਪਪਰ੍ਣਾਦਿਕੰ ਛਿਤ੍ਵਾ ਪਥਿ ਵਿਸ੍ਤਾਰਯਾਮਾਸੁਃ|
ο δε πλειστος οχλος εστρωσαν εαυτων τα ιματια εν τη οδω αλλοι δε εκοπτον κλαδους απο των δενδρων και εστρωννυον εν τη οδω
9 ਅਗ੍ਰਗਾਮਿਨਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ਗਾਮਿਨਸ਼੍ਚ ਮਨੁਜਾ ਉੱਚੈਰ੍ਜਯ ਜਯ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨੇਤਿ ਜਗਦੁਃ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਨਾਮ੍ਨਾ ਯ ਆਯਾਤਿ ਸ ਧਨ੍ਯਃ, ਸਰ੍ੱਵੋਪਰਿਸ੍ਥਸ੍ਵਰ੍ਗੇਪਿ ਜਯਤਿ|
οι δε οχλοι οι προαγοντες και οι ακολουθουντες εκραζον λεγοντες ωσαννα τω υιω δαυιδ ευλογημενος ο ερχομενος εν ονοματι κυριου ωσαννα εν τοις υψιστοις
10 ਇੱਥੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼਼੍ਟੇ ਕੋ(ਅ)ਯਮਿਤਿ ਕਥਨਾਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਸ੍ਨੰ ਨਗਰੰ ਚਞ੍ਚਲਮਭਵਤ੍|
και εισελθοντος αυτου εις ιεροσολυμα εσεισθη πασα η πολις λεγουσα τις εστιν ουτος
11 ਤਤ੍ਰ ਲੋਕੋਃ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਏਸ਼਼ ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯ-ਨਾਸਰਤੀਯ-ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਯੀਸ਼ੁਃ|
οι δε οχλοι ελεγον ουτος εστιν ιησους ο προφητης ο απο ναζαρετ της γαλιλαιας
12 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਰੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯਾਤ੍ ਕ੍ਰਯਵਿਕ੍ਰਯਿਣੋ ਵਹਿਸ਼੍ਚਕਾਰ; ਵਣਿਜਾਂ ਮੁਦ੍ਰਾਸਨਾਨੀ ਕਪੋਤਵਿਕ੍ਰਯਿਣਾਞ੍ਚਸਨਾਨੀ ਚ ਨ੍ਯੁਵ੍ਜਯਾਮਾਸ|
και εισηλθεν ο ιησους εις το ιερον του θεου και εξεβαλεν παντας τους πωλουντας και αγοραζοντας εν τω ιερω και τας τραπεζας των κολλυβιστων κατεστρεψεν και τας καθεδρας των πωλουντων τας περιστερας
13 ਅਪਰੰ ਤਾਨੁਵਾਚ, ਏਸ਼਼ਾ ਲਿਪਿਰਾਸ੍ਤੇ, "ਮਮ ਗ੍ਰੁʼਹੰ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਗ੍ਰੁʼਹਮਿਤਿ ਵਿਖ੍ਯਾਸ੍ਯਤਿ", ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੂਯੰ ਤਦ੍ ਦਸ੍ਯੂਨਾਂ ਗਹ੍ਵਰੰ ਕ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ|
και λεγει αυτοις γεγραπται ο οικος μου οικος προσευχης κληθησεται υμεις δε αυτον εποιησατε σπηλαιον ληστων
14 ਤਦਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਅਨ੍ਧਖਞ੍ਚਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪਮਾਗਤਾਃ, ਸ ਤਾਨ੍ ਨਿਰਾਮਯਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍|
και προσηλθον αυτω χωλοι και τυφλοι εν τω ιερω και εθεραπευσεν αυτους
15 ਯਦਾ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾ ਅਧ੍ਯਾਪਕਾਸ਼੍ਚ ਤੇਨ ਕ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ਯੇਤਾਨਿ ਚਿਤ੍ਰਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ, ਜਯ ਜਯ ਦਾਯੂਦਃ ਸਨ੍ਤਾਨ, ਮਨ੍ਦਿਰੇ ਬਾਲਕਾਨਾਮ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਮ੍ ਉੱਚਧ੍ਵਨਿੰ ਸ਼ੁਸ਼੍ਰੁਵੁਸ਼੍ਚ, ਤਦਾ ਮਹਾਕ੍ਰੁੱਧਾ ਬਭੂਵਃ,
ιδοντες δε οι αρχιερεις και οι γραμματεις τα θαυμασια α εποιησεν και τους παιδας κραζοντας εν τω ιερω και λεγοντας ωσαννα τω υιω δαυιδ ηγανακτησαν
16 ਤੰ ਪਪ੍ਰੱਛੁਸ਼੍ਚ, ਇਮੇ ਯਦ੍ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਤਤ੍ ਕਿੰ ਤ੍ਵੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਸ਼਼ਿ? ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨ੍ ਅਵੋਚਤ੍, ਸਤ੍ਯਮ੍; ਸ੍ਤਨ੍ਯਪਾਯਿਸ਼ਿਸ਼ੂਨਾਞ੍ਚ ਬਾਲਕਾਨਾਞ੍ਚ ਵਕ੍ਤ੍ਰਤਃ| ਸ੍ਵਕੀਯੰ ਮਹਿਮਾਨੰ ਤ੍ਵੰ ਸੰਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਸਿ ਸ੍ਵਯੰ| ਏਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੂਯੰ ਕਿੰ ਨਾਪਠਤ?
και ειπον αυτω ακουεις τι ουτοι λεγουσιν ο δε ιησους λεγει αυτοις ναι ουδεποτε ανεγνωτε οτι εκ στοματος νηπιων και θηλαζοντων κατηρτισω αινον
17 ਤਤਸ੍ਤਾਨ੍ ਵਿਹਾਯ ਸ ਨਗਰਾਦ੍ ਬੈਥਨਿਯਾਗ੍ਰਾਮੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਤ੍ਰ ਰਜਨੀਂ ਯਾਪਯਾਮਾਸ|
και καταλιπων αυτους εξηλθεν εξω της πολεως εις βηθανιαν και ηυλισθη εκει
18 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰਭਾਤੇ ਸਤਿ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪੁਨਰਪਿ ਨਗਰਮਾਗੱਛਨ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਾਰ੍ੱਤੋ ਬਭੂਵ|
πρωιας δε επαναγων εις την πολιν επεινασεν
19 ਤਤੋ ਮਾਰ੍ਗਪਾਰ੍ਸ਼੍ਵ ਉਡੁਮ੍ਬਰਵ੍ਰੁʼਕ੍ਸ਼਼ਮੇਕੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਤਤ੍ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਪਤ੍ਰਾਣਿ ਵਿਨਾ ਕਿਮਪਿ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੰ ਪਾਦਪੰ ਪ੍ਰੋਵਾਚ, ਅਦ੍ਯਾਰਭ੍ਯ ਕਦਾਪਿ ਤ੍ਵਯਿ ਫਲੰ ਨ ਭਵਤੁ; ਤੇਨ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਸ ਉਡੁਮ੍ਬਰਮਾਹੀਰੁਹਃ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕਤਾਂ ਗਤਃ| (aiōn g165)
και ιδων συκην μιαν επι της οδου ηλθεν επ αυτην και ουδεν ευρεν εν αυτη ει μη φυλλα μονον και λεγει αυτη μηκετι εκ σου καρπος γενηται εις τον αιωνα και εξηρανθη παραχρημα η συκη (aiōn g165)
20 ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਆਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੰ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਆਃ, ਉਡੁਮ੍ਵਰਪਾਦਪੋ(ਅ)ਤਿਤੂਰ੍ਣੰ ਸ਼ੁਸ਼਼੍ਕੋ(ਅ)ਭਵਤ੍|
και ιδοντες οι μαθηται εθαυμασαν λεγοντες πως παραχρημα εξηρανθη η συκη
21 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨੁਵਾਚ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯਦਿ ਯੂਯਮਸਨ੍ਦਿਗ੍ਧਾਃ ਪ੍ਰਤੀਥ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯਮਪਿ ਕੇਵਲੋਡੁਮ੍ਵਰਪਾਦਪੰ ਪ੍ਰਤੀੱਥੰ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, ਤੰਨ, ਤ੍ਵੰ ਚਲਿਤ੍ਵਾ ਸਾਗਰੇ ਪਤੇਤਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰਸ੍ਮਿਨ ਸ਼ੈਲੇ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤੇਪਿ ਤਦੈਵ ਤਦ੍ ਘਟਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις αμην λεγω υμιν εαν εχητε πιστιν και μη διακριθητε ου μονον το της συκης ποιησετε αλλα καν τω ορει τουτω ειπητε αρθητι και βληθητι εις την θαλασσαν γενησεται
22 ਤਥਾ ਵਿਸ਼੍ਵਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥ੍ਯ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਦ੍ ਯਾਚਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਦੇਵ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤੇ|
και παντα οσα εαν αιτησητε εν τη προσευχη πιστευοντες ληψεσθε
23 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਨ੍ਦਿਰੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯੋਪਦੇਸ਼ਨਸਮਯੇ ਤਤ੍ਸਮੀਪੰ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕਾਸ਼੍ਚਾਗਤ੍ਯ ਪਪ੍ਰੱਛੁਃ, ਤ੍ਵਯਾ ਕੇਨ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਨੈਤਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਕ੍ਰਿਯਨ੍ਤੇ? ਕੇਨ ਵਾ ਤੁਭ੍ਯਮੇਤਾਨਿ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਾਨਿ ਦੱਤਾਨਿ?
και ελθοντι αυτω εις το ιερον προσηλθον αυτω διδασκοντι οι αρχιερεις και οι πρεσβυτεροι του λαου λεγοντες εν ποια εξουσια ταυτα ποιεις και τις σοι εδωκεν την εξουσιαν ταυτην
24 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਤ੍, ਅਹਮਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਾਚਮੇਕਾਂ ਪ੍ਰੁʼੱਛਾਮਿ, ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਤਦੁੱਤਰੰ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ, ਤਦਾ ਕੇਨ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯੇਨ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਨਿ ਕਰੋਮਿ, ਤਦਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
αποκριθεις δε ο ιησους ειπεν αυτοις ερωτησω υμας καγω λογον ενα ον εαν ειπητε μοι καγω υμιν ερω εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
25 ਯੋਹਨੋ ਮੱਜਨੰ ਕਸ੍ਯਾਜ੍ਞਯਾਭਵਤ੍? ਕਿਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯ ਵਾ? ਤਤਸ੍ਤੇ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਯਦੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯੇਤਿ ਵਦਾਮਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਯੂਯੰ ਤੰ ਕੁਤੋ ਨ ਪ੍ਰਤ੍ਯੈਤ? ਵਾਚਮੇਤਾਂ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ|
το βαπτισμα ιωαννου ποθεν ην εξ ουρανου η εξ ανθρωπων οι δε διελογιζοντο παρ εαυτοις λεγοντες εαν ειπωμεν εξ ουρανου ερει ημιν δια τι ουν ουκ επιστευσατε αυτω
26 ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਸ੍ਯੇਤਿ ਵਕ੍ਤੁਮਪਿ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਬਿਭੀਮਃ, ਯਤਃ ਸਰ੍ੱਵੈਰਪਿ ਯੋਹਨ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀਤਿ ਜ੍ਞਾਯਤੇ|
εαν δε ειπωμεν εξ ανθρωπων φοβουμεθα τον οχλον παντες γαρ εχουσιν τον ιωαννην ως προφητην
27 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਤਦ੍ ਵਯੰ ਨ ਵਿਦ੍ਮਃ| ਤਦਾ ਸ ਤਾਨੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਤਰ੍ਹਿ ਕੇਨ ਸਾਮਰਥ੍ਯੇਨ ਕਰ੍ੰਮਾਣ੍ਯੇਤਾਨ੍ਯਹੰ ਕਰੋਮਿ, ਤਦਪ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਨ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਮਿ|
και αποκριθεντες τω ιησου ειπον ουκ οιδαμεν εφη αυτοις και αυτος ουδε εγω λεγω υμιν εν ποια εξουσια ταυτα ποιω
28 ਕਸ੍ਯਚਿੱਜਨਸ੍ਯ ਦ੍ਵੌ ਸੁਤਾਵਾਸ੍ਤਾਂ ਸ ਏਕਸ੍ਯ ਸੁਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਜਗਾਦ, ਹੇ ਸੁਤ, ਤ੍ਵਮਦ੍ਯ ਮਮ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਕਰ੍ੰਮ ਕਰ੍ਤੁੰ ਵ੍ਰਜ|
τι δε υμιν δοκει ανθρωπος ειχεν τεκνα δυο και προσελθων τω πρωτω ειπεν τεκνον υπαγε σημερον εργαζου εν τω αμπελωνι μου
29 ਤਤਃ ਸ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਨ ਯਾਸ੍ਯਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ(ਅ)ਨੁਤਪ੍ਯ ਜਗਾਮ|
ο δε αποκριθεις ειπεν ου θελω υστερον δε μεταμεληθεις απηλθεν
30 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸੋਨ੍ਯਸੁਤਸ੍ਯ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤਥੈਵ ਕਥ੍ਤਿਵਾਨ੍; ਤਤਃ ਸ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਵਾਚ, ਮਹੇੱਛ ਯਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਨ ਗਤਃ|
και προσελθων τω δευτερω ειπεν ωσαυτως ο δε αποκριθεις ειπεν εγω κυριε και ουκ απηλθεν
31 ਏਤਯੋਃ ਪੁਤ੍ਰਯੋ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਪਿਤੁਰਭਿਮਤੰ ਕੇਨ ਪਾਲਿਤੰ? ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿੰ ਬੁਧ੍ਯਤੇ? ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯੂਚੁਃ, ਪ੍ਰਥਮੇਨ ਪੁਤ੍ਰੇਣ| ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨੁਵਾਚ, ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਚਣ੍ਡਾਲਾ ਗਣਿਕਾਸ਼੍ਚ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਗ੍ਰਤ ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਰਾਜ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਨ੍ਤਿ|
τις εκ των δυο εποιησεν το θελημα του πατρος λεγουσιν αυτω ο πρωτος λεγει αυτοις ο ιησους αμην λεγω υμιν οτι οι τελωναι και αι πορναι προαγουσιν υμας εις την βασιλειαν του θεου
32 ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸਮੀਪੰ ਯੋਹਨਿ ਧਰ੍ੰਮਪਥੇਨਾਗਤੇ ਯੂਯੰ ਤੰ ਨ ਪ੍ਰਤੀਥ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਚਣ੍ਡਾਲਾ ਗਣਿਕਾਸ਼੍ਚ ਤੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਯਨ੍, ਤਦ੍ ਵਿਲੋਕ੍ਯਾਪਿ ਯੂਯੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੇਤੁੰ ਨਾਖਿਦ੍ਯਧ੍ਵੰ|
ηλθεν γαρ προς υμας ιωαννης εν οδω δικαιοσυνης και ουκ επιστευσατε αυτω οι δε τελωναι και αι πορναι επιστευσαν αυτω υμεις δε ιδοντες ου μετεμεληθητε υστερον του πιστευσαι αυτω
33 ਅਪਰਮੇਕੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੁਤ, ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਗ੍ਰੁʼਹਸ੍ਥਃ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੇ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਲਤਾ ਰੋਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤੱਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ਼਼ੁ ਵਾਰਣੀਂ ਵਿਧਾਯ ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਯਨ੍ਤ੍ਰੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍, ਮਾਞ੍ਚਞ੍ਚ ਨਿਰ੍ੰਮਿਤਵਾਨ੍, ਤਤਃ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ਕੇਸ਼਼ੁ ਤਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਸ੍ਵਯੰ ਦੂਰਦੇਸ਼ੰ ਜਗਾਮ|
αλλην παραβολην ακουσατε ανθρωπος [τις] ην οικοδεσποτης οστις εφυτευσεν αμπελωνα και φραγμον αυτω περιεθηκεν και ωρυξεν εν αυτω ληνον και ωκοδομησεν πυργον και εξεδοτο αυτον γεωργοις και απεδημησεν
34 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਫਲਸਮਯ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸ ਫਲਾਨਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਨਾਂ ਸਮੀਪੰ ਨਿਜਦਾਸਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ|
οτε δε ηγγισεν ο καιρος των καρπων απεστειλεν τους δουλους αυτου προς τους γεωργους λαβειν τους καρπους αυτου
35 ਕਿਨ੍ਤੁ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਸ੍ਤਸ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਦਾਸੇਯਾਨ੍ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਕਞ੍ਚਨ ਪ੍ਰਹ੍ਰੁʼਤਵਨ੍ਤਃ, ਕਞ੍ਚਨ ਪਾਸ਼਼ਾਣੈਰਾਹਤਵਨ੍ਤਃ, ਕਞ੍ਚਨ ਚ ਹਤਵਨ੍ਤਃ|
και λαβοντες οι γεωργοι τους δουλους αυτου ον μεν εδειραν ον δε απεκτειναν ον δε ελιθοβολησαν
36 ਪੁਨਰਪਿ ਸ ਪ੍ਰਭੁਃ ਪ੍ਰਥਮਤੋ(ਅ)ਧਿਕਦਾਸੇਯਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਤਾਨ੍ ਪ੍ਰਤ੍ਯਪਿ ਤਥੈਵ ਚਕ੍ਰੁਃ|
παλιν απεστειλεν αλλους δουλους πλειονας των πρωτων και εποιησαν αυτοις ωσαυτως
37 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਮਮ ਸੁਤੇ ਗਤੇ ਤੰ ਸਮਾਦਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ਼ੇਸ਼਼ੇ ਸ ਨਿਜਸੁਤੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸੰਨਿਧਿੰ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ|
υστερον δε απεστειλεν προς αυτους τον υιον αυτου λεγων εντραπησονται τον υιον μου
38 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਃ ਸੁਤੰ ਵੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਪਰਸ੍ਪਰਮ੍ ਇਤਿ ਮਨ੍ਤ੍ਰਯਿਤੁਮ੍ ਆਰੇਭਿਰੇ, ਅਯਮੁੱਤਰਾਧਿਕਾਰੀ ਵਯਮੇਨੰ ਨਿਹਤ੍ਯਾਸ੍ਯਾਧਿਕਾਰੰ ਸ੍ਵਵਸ਼ੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਾਮਃ|
οι δε γεωργοι ιδοντες τον υιον ειπον εν εαυτοις ουτος εστιν ο κληρονομος δευτε αποκτεινωμεν αυτον και κατασχωμεν την κληρονομιαν αυτου
39 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤੇ ਤੰ ਧ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਾਦ੍ ਬਹਿਃ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾਬਧਿਸ਼਼ੁਃ|
και λαβοντες αυτον εξεβαλον εξω του αμπελωνος και απεκτειναν
40 ਯਦਾ ਸ ਦ੍ਰਾਕ੍ਸ਼਼ਾਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰਪਤਿਰਾਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤਦਾ ਤਾਨ੍ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲਾਨ੍ ਕਿੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ?
οταν ουν ελθη ο κυριος του αμπελωνος τι ποιησει τοις γεωργοις εκεινοις
41 ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਤਾਨ੍ ਕਲੁਸ਼਼ਿਣੋ ਦਾਰੁਣਯਾਤਨਾਭਿਰਾਹਨਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯੇ ਚ ਸਮਯਾਨੁਕ੍ਰਮਾਤ੍ ਫਲਾਨਿ ਦਾਸ੍ਯਨ੍ਤਿ, ਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੇਸ਼਼ੁ ਕ੍ਰੁʼਸ਼਼ੀਵਲੇਸ਼਼ੁ ਕ੍ਸ਼਼ੇਤ੍ਰੰ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
λεγουσιν αυτω κακους κακως απολεσει αυτους και τον αμπελωνα εκδωσεται αλλοις γεωργοις οιτινες αποδωσουσιν αυτω τους καρπους εν τοις καιροις αυτων
42 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਤੇ ਗਦਿਤਾਃ, ਗ੍ਰਹਣੰ ਨ ਕ੍ਰੁʼਤੰ ਯਸ੍ਯ ਪਾਸ਼਼ਾਣਸ੍ਯ ਨਿਚਾਯਕੈਃ| ਪ੍ਰਧਾਨਪ੍ਰਸ੍ਤਰਃ ਕੋਣੇ ਸਏਵ ਸੰਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ| ਏਤਤ੍ ਪਰੇਸ਼ਿਤੁਃ ਕਰ੍ੰਮਾਸ੍ਮਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਵਦ੍ਭੁਤੰ ਭਵੇਤ੍| ਧਰ੍ੰਮਗ੍ਰਨ੍ਥੇ ਲਿਖਿਤਮੇਤਦ੍ਵਚਨੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਕਿੰ ਨਾਪਾਠਿ?
λεγει αυτοις ο ιησους ουδεποτε ανεγνωτε εν ταις γραφαις λιθον ον απεδοκιμασαν οι οικοδομουντες ουτος εγενηθη εις κεφαλην γωνιας παρα κυριου εγενετο αυτη και εστιν θαυμαστη εν οφθαλμοις ημων
43 ਤਸ੍ਮਾਦਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯਮਪਨੀਯ ਫਲੋਤ੍ਪਾਦਯਿਤ੍ਰਨ੍ਯਜਾਤਯੇ ਦਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
δια τουτο λεγω υμιν οτι αρθησεται αφ υμων η βασιλεια του θεου και δοθησεται εθνει ποιουντι τους καρπους αυτης
44 ਯੋ ਜਨ ਏਤਤ੍ਪਾਸ਼਼ਾਣੋਪਰਿ ਪਤਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤੰ ਸ ਭੰਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਯੰ ਪਾਸ਼਼ਾਣੋ ਯਸ੍ਯੋਪਰਿ ਪਤਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਤੰ ਸ ਧੂਲਿਵਤ੍ ਚੂਰ੍ਣੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
και ο πεσων επι τον λιθον τουτον συνθλασθησεται εφ ον δ αν πεση λικμησει αυτον
45 ਤਦਾਨੀਂ ਪ੍ਰਾਧਨਯਾਜਕਾਃ ਫਿਰੂਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚ ਤਸ੍ਯੇਮਾਂ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾਨ੍ਤਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਸੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨੁੱਦਿਸ਼੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਇਤਿ ਵਿਜ੍ਞਾਯ ਤੰ ਧਰ੍ੱਤੁੰ ਚੇਸ਼਼੍ਟਿਤਵਨ੍ਤਃ;
και ακουσαντες οι αρχιερεις και οι φαρισαιοι τας παραβολας αυτου εγνωσαν οτι περι αυτων λεγει
46 ਕਿਨ੍ਤੁ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਬਿਭ੍ਯੁਃ, ਯਤੋ ਲੋਕੈਃ ਸ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀਤ੍ਯਜ੍ਞਾਯਿ|
και ζητουντες αυτον κρατησαι εφοβηθησαν τους οχλους επειδη ως προφητην αυτον ειχον

< ਮਥਿਃ 21 >