< ਮਥਿਃ 18 >
1 ਤਦਾਨੀਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੇ ਕਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ?
W tym czasie podeszli do Jezusa uczniowie, pytając: Kto jest największy w królestwie niebieskim?
2 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਮੇਕੰ ਬਾਲਕੰ ਸ੍ਵਸਮੀਪਮਾਨੀਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਨਿਧਾਯ ਜਗਾਦ,
A Jezus, zawoławszy dziecko, postawił je pośród nich;
3 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ, ਯੂਯੰ ਮਨੋਵਿਨਿਮਯੇਨ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਬਾਲਵਤ੍ ਨ ਸਨ੍ਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ|
I powiedział: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie się jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
4 ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਬਾਲਕਸ੍ਯ ਸਮਮਾਤ੍ਮਾਨੰ ਨਮ੍ਰੀਕਰੋਤਿ, ਸਏਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜਯੇ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ|
Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim.
5 ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਬਾਲਕਮੇਕੰ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਿ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਸ ਮਾਮੇਵ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ|
A kto przyjmie jedno takie dziecko w moje imię, mnie przyjmuje.
6 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਨਾਮੇਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਣਿਨਾਮ੍ ਏਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਿਧ੍ਨਿੰ ਜਨਯਤਿ, ਕਣ੍ਠਬੱਧਪੇਸ਼਼ਣੀਕਸ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਾਗਰਾਗਾਧਜਲੇ ਮੱਜਨੰ ਸ਼੍ਰੇਯਃ|
Kto zaś zgorszy jednego z tych małych, którzy we mnie wierzą, lepiej byłoby dla niego, gdyby zawieszono mu u szyi kamień młyński i utopiono go w morskiej głębinie.
7 ਵਿਘ੍ਨਾਤ੍ ਜਗਤਃ ਸਨ੍ਤਾਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਵਿਘ੍ਨੋ(ਅ)ਵਸ਼੍ਯੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਮਨੁਜੇਨ ਵਿਘ੍ਨੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਯੈਵ ਸਨ੍ਤਾਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą bowiem przyjść zgorszenia, ale biada temu człowiekowi, przez którego przychodzi zgorszenie!
8 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਵ ਕਰਸ਼੍ਚਰਣੋ ਵਾ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਬਾਧਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਛਿੱਤ੍ਵਾ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ, ਦ੍ਵਿਕਰਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਪਦਸ੍ਯ ਵਾ ਤਵਾਨਪ੍ਤਵਹ੍ਨੌ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪਾਤ੍, ਖਞ੍ਜਸ੍ਯ ਵਾ ਛਿੰਨਹਸ੍ਤਸ੍ਯ ਤਵ ਜੀਵਨੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ੋ ਵਰੰ| (aiōnios )
Dlatego jeśli twoja ręka albo noga jest ci powodem upadku, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej jest dla ciebie wejść do życia chromym albo ułomnym, niż mając dwie ręce albo dwie nogi, być wrzuconym do ognia wiecznego. (aiōnios )
9 ਅਪਰੰ ਤਵ ਨੇਤ੍ਰੰ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਬਾਧਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਦਪ੍ਯੁਤ੍ਪਾਵ੍ਯ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ, ਦ੍ਵਿਨੇਤ੍ਰਸ੍ਯ ਨਰਕਾਗ੍ਨੌ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪਾਤ੍ ਕਾਣਸ੍ਯ ਤਵ ਜੀਵਨੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ੋ ਵਰੰ| (Geenna )
A jeśli twoje oko jest ci powodem upadku, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do życia, niż mając dwoje oczu, być wrzuconym do ognia piekielnego. (Geenna )
10 ਤਸ੍ਮਾਦਵਧੱਧੰ, ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਣਿਨਾਮ੍ ਏਕਮਪਿ ਮਾ ਤੁੱਛੀਕੁਰੁਤ,
Uważajcie, abyście nie gardzili żadnym z tych małych. Mówię wam bowiem, że ich aniołowie w niebie zawsze patrzą na oblicze mojego Ojca, który jest w niebie.
11 ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ, ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦੂਤਾ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਸ੍ਯ ਪਿਤੁਰਾਸ੍ਯੰ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ| ਏਵੰ ਯੇ ਯੇ ਹਾਰਿਤਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਮਨੁਜਪੁਤ੍ਰ ਆਗੱਛਤ੍|
Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby zbawić to, co zginęło.
12 ਯੂਯਮਤ੍ਰ ਕਿੰ ਵਿਵਿੰੱਘ੍ਵੇ? ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਸ਼ਤੰ ਮੇਸ਼਼ਾਃ ਸਨ੍ਤਿ, ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਹਾਰ੍ੱਯਤੇ ਚ, ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਏਕੋਨਸ਼ਤੰ ਮੇਸ਼਼ਾਨ੍ ਵਿਹਾਯ ਪਰ੍ੱਵਤੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੰ ਹਾਰਿਤਮੇਕੰ ਕਿੰ ਨ ਮ੍ਰੁʼਗਯਤੇ?
Jak wam się wydaje? Gdyby jakiś człowiek miał sto owiec, a jedna z nich zabłąkałaby się, czyż nie zostawi tych dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie pójdzie w góry szukać zabłąkanej?
13 ਯਦਿ ਚ ਕਦਾਚਿਤ੍ ਤਨ੍ਮੇਸ਼਼ੋੱਦੇਸ਼ੰ ਲਮਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਸੋ(ਅ)ਵਿਪਥਗਾਮਿਭ੍ਯ ਏਕੋਨਸ਼ਤਮੇਸ਼਼ੇਭ੍ਯੋਪਿ ਤਦੇਕਹੇਤੋਰਧਿਕਮ੍ ਆਹ੍ਲਾਦਤੇ|
A jeśli uda mu się ją znaleźć, zaprawdę powiadam wam, że cieszy się z niej bardziej niż z tych dziewięćdziesięciu dziewięciu, które się nie zabłąkały.
14 ਤਦ੍ਵਦ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਏਨਾਮ੍ ਏਕੋਪਿ ਨਸ਼੍ਯਤੀਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਪਿਤੁ ਰ੍ਨਾਭਿਮਤਮ੍|
Tak też nie jest wolą waszego Ojca, który jest w niebie, aby zginął jeden z tych małych.
15 ਯਦ੍ਯਪਿ ਤਵ ਭ੍ਰਾਤਾ ਤ੍ਵਯਿ ਕਿਮਪ੍ਯਪਰਾਧ੍ਯਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਗਤ੍ਵਾ ਯੁਵਯੋਰ੍ਦ੍ਵਯੋਃ ਸ੍ਥਿਤਯੋਸ੍ਤਸ੍ਯਾਪਰਾਧੰ ਤੰ ਜ੍ਞਾਪਯ| ਤਤ੍ਰ ਸ ਯਦਿ ਤਵ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍,
Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, idź, strofuj go sam na sam. Jeśli cię usłucha, pozyskałeś twego brata.
16 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਦ੍ਵਾਭ੍ਯਾਂ ਤ੍ਰਿਭਿ ਰ੍ਵਾ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ੀਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯਥਾ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਜਾਯਤੇ, ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਏਕੰ ਦ੍ਵੌ ਵਾ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੌ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯਾਹਿ|
Jeśli zaś cię nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch, aby na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków oparte było każde słowo.
17 ਤੇਨ ਸ ਯਦਿ ਤਯੋ ਰ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਮਾਨ੍ਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਸਮਾਜੰ ਤੱਜ੍ਞਾਪਯ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਸਮਾਜਸ੍ਯਾਪਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਮਾਨ੍ਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਤਵ ਸਮੀਪੇ ਦੇਵਪੂਜਕਇਵ ਚਣ੍ਡਾਲਇਵ ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Jeśli ich nie usłucha, powiedz kościołowi. A jeśli kościoła nie usłucha, niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik.
18 ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਤ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਯਦ੍ ਬਧ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਭੰਤ੍ਸ੍ਯਤੇ; ਮੇਦਿਨ੍ਯਾਂ ਯਤ੍ ਭੋਚ੍ਯਤੇ, ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ(ਅ)ਪਿ ਤਤ੍ ਮੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane i w niebie. A cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.
19 ਪੁਨਰਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਮੇਦਿਨ੍ਯਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯਦਿ ਦ੍ਵਾਵੇਕਵਾਕ੍ਯੀਭੂਯ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਪਿਤ੍ਰਾ ਤਤ੍ ਤਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸਮ੍ਪੰਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Mówię wam też: Jeśli dwaj z was na ziemi będą zgodnie prosić o cokolwiek, otrzymają to od mego Ojca, który jest w niebie.
20 ਯਤੋ ਯਤ੍ਰ ਦ੍ਵੌ ਤ੍ਰਯੋ ਵਾ ਮਮ ਨਾੰਨਿ ਮਿਲਨ੍ਤਿ, ਤਤ੍ਰੈਵਾਹੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਸ੍ਮਿ|
Gdzie bowiem dwaj albo trzej są zgromadzeni w moje imię, tam jestem pośród nich.
21 ਤਦਾਨੀਂ ਪਿਤਰਸ੍ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਾ ਮਮ ਯਦ੍ਯਪਰਾਧ੍ਯਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਕਤਿਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਃ ਕ੍ਸ਼਼ਮਿਸ਼਼੍ਯੇ?
Wtedy Piotr podszedł do niego i zapytał: Panie, ile razy mam przebaczyć mojemu bratu, gdy zgrzeszy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?
22 ਕਿੰ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਃ? ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ, ਤ੍ਵਾਂ ਕੇਵਲੰ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ ਯਾਵਤ੍ ਨ ਵਦਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਪ੍ਤਤ੍ਯਾ ਗੁਣਿਤੰ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ ਯਾਵਤ੍|
I odpowiedział mu Jezus: Nie mówię ci, że aż siedem razy, ale aż siedemdziesiąt siedem razy.
23 ਅਪਰੰ ਨਿਜਦਾਸੈਃ ਸਹ ਜਿਗਣਯਿਸ਼਼ੁਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਰਾਜੇਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜਯੰ|
Dlatego królestwo niebieskie podobne jest do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami.
24 ਆਰਬ੍ਧੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਗਣਨੇ ਸਾਰ੍ੱਧਸਹਸ੍ਰਮੁਦ੍ਰਾਪੂਰਿਤਾਨਾਂ ਦਸ਼ਸਹਸ੍ਰਪੁਟਕਾਨਾਮ੍ ਏਕੋ(ਅ)ਘਮਰ੍ਣਸ੍ਤਤ੍ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮਾਨਾਯਿ|
A gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, [który] był mu winien dziesięć tysięcy talentów.
25 ਤਸ੍ਯ ਪਰਿਸ਼ੋਧਨਾਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਭਾਵਾਤ੍ ਪਰਿਸ਼ੋਧਨਾਰ੍ਥੰ ਸ ਤਦੀਯਭਾਰ੍ੱਯਾਪੁਤ੍ਰਾਦਿਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵਞ੍ਚ ਵਿਕ੍ਰੀਯਤਾਮਿਤਿ ਤਤ੍ਪ੍ਰਭੁਰਾਦਿਦੇਸ਼|
A ponieważ nie miał [z czego] oddać, jego pan kazał go sprzedać wraz z żoną, dziećmi i wszystkim, co miał, i spłacić [dług].
26 ਤੇਨ ਸ ਦਾਸਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਾਦਯੋਃ ਪਤਨ੍ ਪ੍ਰਣਮ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਤਾ ਘੈਰ੍ੱਯੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਯਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਰਿਸ਼ੋਧਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Wtedy sługa upadł i oddał mu pokłon, mówiąc: Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam.
27 ਤਦਾਨੀਂ ਦਾਸਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਃ ਸਕਰੁਣਃ ਸਨ੍ ਸਕਲਰ੍ਣੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਤਤ੍ਯਾਜ|
Pan tego sługi, ulitowawszy się [nad nim], uwolnił go i darował mu dług.
28 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਾਸੇ ਬਹਿ ਰ੍ਯਾਤੇ, ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਤੰ ਮੁਦ੍ਰਾਚਤੁਰ੍ਥਾਂਸ਼ਾਨ੍ ਯੋ ਧਾਰਯਤਿ, ਤੰ ਸਹਦਾਸੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਦ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਕਣ੍ਠੰ ਨਿਸ਼਼੍ਪੀਡ੍ਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਮਮ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਪਰਿਸ਼ੋਧਯ|
Lecz gdy ten sługa wyszedł, spotkał jednego ze swoich współsług, który był mu winien sto groszy. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: Oddaj, coś winien!
29 ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਸਹਦਾਸਸ੍ਤਤ੍ਪਾਦਯੋਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਵਿਨੀਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਤ੍ਵਯਾ ਧੈਰ੍ੱਯੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਯਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਰਿਸ਼ੋਧਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Wtedy jego współsługa upadł mu do nóg i prosił go: Okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam.
30 ਤਥਾਪਿ ਸ ਤਤ੍ ਨਾਙਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ਰੁʼਣੰ ਨ ਪਰਿਸ਼ੋਧਿਤਵਾਨ੍ ਤਾਵਤ੍ ਤੰ ਕਾਰਾਯਾਂ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸ|
On jednak nie chciał, ale poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.
31 ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਸਹਦਾਸਾਸ੍ਤਸ੍ਯੈਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਆਚਰਣੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਨਿਵੇਦਯਾਮਾਸੁਃ|
A jego współsłudzy, widząc, co się stało, zasmucili się bardzo i poszedłszy, oznajmili swemu panu wszystko, co zaszło.
32 ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਮਾਹੂਯ ਜਗਾਦ, ਰੇ ਦੁਸ਼਼੍ਟ ਦਾਸ, ਤ੍ਵਯਾ ਮਤ੍ਸੰਨਿਧੌ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤੇ ਮਯਾ ਤਵ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ਰੁʼਣੰ ਤ੍ਯਕ੍ਤੰ;
Wtedy jego pan wezwał go i powiedział: Zły sługo, darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś.
33 ਯਥਾ ਚਾਹੰ ਤ੍ਵਯਿ ਕਰੁਣਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍, ਤਥੈਵ ਤ੍ਵਤ੍ਸਹਦਾਸੇ ਕਰੁਣਾਕਰਣੰ ਕਿੰ ਤਵ ਨੋਚਿਤੰ?
Czyż i ty nie powinieneś był zmiłować się nad swoim współsługą, jak ja zmiłowałem się nad tobą?
34 ਇਤਿ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਃ ਕ੍ਰੁੱਧ੍ਯਨ੍ ਨਿਜਪ੍ਰਾਪ੍ਯੰ ਯਾਵਤ੍ ਸ ਨ ਪਰਿਸ਼ੋਧਿਤਵਾਨ੍, ਤਾਵਤ੍ ਪ੍ਰਹਾਰਕਾਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਤੰ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|
I jego pan, rozgniewany, wydał go katom, dopóki nie odda wszystkiego, co był mu winien.
35 ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣੈਃ ਸ੍ਵਸ੍ਵਸਹਜਾਨਾਮ੍ ਅਪਰਾਧਾਨ੍ ਨ ਕ੍ਸ਼਼ਮਧ੍ਵੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਯਃ ਪਿਤਾਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀੱਥੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Tak i wam uczyni mój Ojciec niebieski, jeśli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu jego przewinień.