< ਮਥਿਃ 18 >

1 ਤਦਾਨੀਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਪ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੇ ਕਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ?
W tym czasie podeszli do Jezusa uczniowie, pytając: Kto jest największy w królestwie niebieskim?
2 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਃ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਮੇਕੰ ਬਾਲਕੰ ਸ੍ਵਸਮੀਪਮਾਨੀਯ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਨਿਧਾਯ ਜਗਾਦ,
A Jezus, zawoławszy dziecko, postawił je pośród nich;
3 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ, ਯੂਯੰ ਮਨੋਵਿਨਿਮਯੇਨ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਬਾਲਵਤ੍ ਨ ਸਨ੍ਤਃ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜ੍ਯੰ ਪ੍ਰਵੇਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਨੁਥ|
I powiedział: Zaprawdę powiadam wam: Jeśli się nie nawrócicie i nie staniecie się jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego.
4 ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਏਤਸ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਬਾਲਕਸ੍ਯ ਸਮਮਾਤ੍ਮਾਨੰ ਨਮ੍ਰੀਕਰੋਤਿ, ਸਏਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜਯੇ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ|
Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim.
5 ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ੰ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਬਾਲਕਮੇਕੰ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਿ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ, ਸ ਮਾਮੇਵ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਾਤਿ|
A kto przyjmie jedno takie dziecko w moje imię, mnie przyjmuje.
6 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੋ ਜਨੋ ਮਯਿ ਕ੍ਰੁʼਤਵਿਸ਼੍ਵਾਸਾਨਾਮੇਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਣਿਨਾਮ੍ ਏਕਸ੍ਯਾਪਿ ਵਿਧ੍ਨਿੰ ਜਨਯਤਿ, ਕਣ੍ਠਬੱਧਪੇਸ਼਼ਣੀਕਸ੍ਯ ਤਸ੍ਯ ਸਾਗਰਾਗਾਧਜਲੇ ਮੱਜਨੰ ਸ਼੍ਰੇਯਃ|
Kto zaś zgorszy jednego z tych małych, którzy we mnie wierzą, lepiej byłoby dla niego, gdyby zawieszono mu u szyi kamień młyński i utopiono go w morskiej głębinie.
7 ਵਿਘ੍ਨਾਤ੍ ਜਗਤਃ ਸਨ੍ਤਾਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਵਿਘ੍ਨੋ(ਅ)ਵਸ਼੍ਯੰ ਜਨਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇਨ ਮਨੁਜੇਨ ਵਿਘ੍ਨੋ ਜਨਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਸ੍ਯੈਵ ਸਨ੍ਤਾਪੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Biada światu z powodu zgorszeń! Muszą bowiem przyjść zgorszenia, ale biada temu człowiekowi, przez którego przychodzi zgorszenie!
8 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਵ ਕਰਸ਼੍ਚਰਣੋ ਵਾ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਬਾਧਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਛਿੱਤ੍ਵਾ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ, ਦ੍ਵਿਕਰਸ੍ਯ ਦ੍ਵਿਪਦਸ੍ਯ ਵਾ ਤਵਾਨਪ੍ਤਵਹ੍ਨੌ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪਾਤ੍, ਖਞ੍ਜਸ੍ਯ ਵਾ ਛਿੰਨਹਸ੍ਤਸ੍ਯ ਤਵ ਜੀਵਨੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ੋ ਵਰੰ| (aiōnios g166)
Dlatego jeśli twoja ręka albo noga jest ci powodem upadku, odetnij ją i odrzuć od siebie. Lepiej jest dla ciebie wejść do życia chromym albo ułomnym, niż mając dwie ręce albo dwie nogi, być wrzuconym do ognia wiecznego. (aiōnios g166)
9 ਅਪਰੰ ਤਵ ਨੇਤ੍ਰੰ ਯਦਿ ਤ੍ਵਾਂ ਬਾਧਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਦਪ੍ਯੁਤ੍ਪਾਵ੍ਯ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ਿਪ, ਦ੍ਵਿਨੇਤ੍ਰਸ੍ਯ ਨਰਕਾਗ੍ਨੌ ਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪਾਤ੍ ਕਾਣਸ੍ਯ ਤਵ ਜੀਵਨੇ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ੋ ਵਰੰ| (Geenna g1067)
A jeśli twoje oko jest ci powodem upadku, wyłup je i odrzuć od siebie. Lepiej jest dla ciebie jednookim wejść do życia, niż mając dwoje oczu, być wrzuconym do ognia piekielnego. (Geenna g1067)
10 ਤਸ੍ਮਾਦਵਧੱਧੰ, ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਣਿਨਾਮ੍ ਏਕਮਪਿ ਮਾ ਤੁੱਛੀਕੁਰੁਤ,
Uważajcie, abyście nie gardzili żadnym z tych małych. Mówię wam bowiem, że ich aniołowie w niebie zawsze patrzą na oblicze mojego Ojca, który jest w niebie.
11 ਯਤੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਬ੍ਰਵੀਮਿ, ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦੂਤਾ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਸ੍ਯ ਪਿਤੁਰਾਸ੍ਯੰ ਨਿਤ੍ਯੰ ਪਸ਼੍ਯਨ੍ਤਿ| ਏਵੰ ਯੇ ਯੇ ਹਾਰਿਤਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਮਨੁਜਪੁਤ੍ਰ ਆਗੱਛਤ੍|
Przyszedł bowiem Syn Człowieczy, aby zbawić to, co zginęło.
12 ਯੂਯਮਤ੍ਰ ਕਿੰ ਵਿਵਿੰੱਘ੍ਵੇ? ਕਸ੍ਯਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਸ਼ਤੰ ਮੇਸ਼਼ਾਃ ਸਨ੍ਤਿ, ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋ ਹਾਰ੍ੱਯਤੇ ਚ, ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਏਕੋਨਸ਼ਤੰ ਮੇਸ਼਼ਾਨ੍ ਵਿਹਾਯ ਪਰ੍ੱਵਤੰ ਗਤ੍ਵਾ ਤੰ ਹਾਰਿਤਮੇਕੰ ਕਿੰ ਨ ਮ੍ਰੁʼਗਯਤੇ?
Jak wam się wydaje? Gdyby jakiś człowiek miał sto owiec, a jedna z nich zabłąkałaby się, czyż nie zostawi tych dziewięćdziesięciu dziewięciu i nie pójdzie w góry szukać zabłąkanej?
13 ਯਦਿ ਚ ਕਦਾਚਿਤ੍ ਤਨ੍ਮੇਸ਼਼ੋੱਦੇਸ਼ੰ ਲਮਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਸਤ੍ਯੰ ਕਥਯਾਮਿ, ਸੋ(ਅ)ਵਿਪਥਗਾਮਿਭ੍ਯ ਏਕੋਨਸ਼ਤਮੇਸ਼਼ੇਭ੍ਯੋਪਿ ਤਦੇਕਹੇਤੋਰਧਿਕਮ੍ ਆਹ੍ਲਾਦਤੇ|
A jeśli uda mu się ją znaleźć, zaprawdę powiadam wam, że cieszy się z niej bardziej niż z tych dziewięćdziesięciu dziewięciu, które się nie zabłąkały.
14 ਤਦ੍ਵਦ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਪ੍ਰਾਏਨਾਮ੍ ਏਕੋਪਿ ਨਸ਼੍ਯਤੀਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਪਿਤੁ ਰ੍ਨਾਭਿਮਤਮ੍|
Tak też nie jest wolą waszego Ojca, który jest w niebie, aby zginął jeden z tych małych.
15 ਯਦ੍ਯਪਿ ਤਵ ਭ੍ਰਾਤਾ ਤ੍ਵਯਿ ਕਿਮਪ੍ਯਪਰਾਧ੍ਯਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਗਤ੍ਵਾ ਯੁਵਯੋਰ੍ਦ੍ਵਯੋਃ ਸ੍ਥਿਤਯੋਸ੍ਤਸ੍ਯਾਪਰਾਧੰ ਤੰ ਜ੍ਞਾਪਯ| ਤਤ੍ਰ ਸ ਯਦਿ ਤਵ ਵਾਕ੍ਯੰ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਭ੍ਰਾਤਰੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤਵਾਨ੍,
Jeśli twój brat zgrzeszy przeciwko tobie, idź, strofuj go sam na sam. Jeśli cię usłucha, pozyskałeś twego brata.
16 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣੋਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਦ੍ਵਾਭ੍ਯਾਂ ਤ੍ਰਿਭਿ ਰ੍ਵਾ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ੀਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵਾਕ੍ਯੰ ਯਥਾ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤੰ ਜਾਯਤੇ, ਤਦਰ੍ਥਮ੍ ਏਕੰ ਦ੍ਵੌ ਵਾ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਣੌ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਯਾਹਿ|
Jeśli zaś cię nie usłucha, weź ze sobą jeszcze jednego albo dwóch, aby na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków oparte było każde słowo.
17 ਤੇਨ ਸ ਯਦਿ ਤਯੋ ਰ੍ਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਮਾਨ੍ਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਸਮਾਜੰ ਤੱਜ੍ਞਾਪਯ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਦਿ ਸਮਾਜਸ੍ਯਾਪਿ ਵਾਕ੍ਯੰ ਨ ਮਾਨ੍ਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਤਵ ਸਮੀਪੇ ਦੇਵਪੂਜਕਇਵ ਚਣ੍ਡਾਲਇਵ ਚ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Jeśli ich nie usłucha, powiedz kościołowi. A jeśli kościoła nie usłucha, niech będzie dla ciebie jak poganin i celnik.
18 ਅਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਸਤ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਪ੍ਰੁʼਥਿਵ੍ਯਾਂ ਯਦ੍ ਬਧ੍ਯਤੇ ਤਤ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ ਭੰਤ੍ਸ੍ਯਤੇ; ਮੇਦਿਨ੍ਯਾਂ ਯਤ੍ ਭੋਚ੍ਯਤੇ, ਸ੍ਵਰ੍ਗੇ(ਅ)ਪਿ ਤਤ੍ ਮੋਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Zaprawdę powiadam wam: Cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane i w niebie. A cokolwiek rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane i w niebie.
19 ਪੁਨਰਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਵਦਾਮਿ, ਮੇਦਿਨ੍ਯਾਂ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਯਦਿ ਦ੍ਵਾਵੇਕਵਾਕ੍ਯੀਭੂਯ ਕਿਞ੍ਚਿਤ੍ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯੇਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਪਿਤ੍ਰਾ ਤਤ੍ ਤਯੋਃ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸਮ੍ਪੰਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Mówię wam też: Jeśli dwaj z was na ziemi będą zgodnie prosić o cokolwiek, otrzymają to od mego Ojca, który jest w niebie.
20 ਯਤੋ ਯਤ੍ਰ ਦ੍ਵੌ ਤ੍ਰਯੋ ਵਾ ਮਮ ਨਾੰਨਿ ਮਿਲਨ੍ਤਿ, ਤਤ੍ਰੈਵਾਹੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ(ਅ)ਸ੍ਮਿ|
Gdzie bowiem dwaj albo trzej są zgromadzeni w moje imię, tam jestem pośród nich.
21 ਤਦਾਨੀਂ ਪਿਤਰਸ੍ਤਤ੍ਸਮੀਪਮਾਗਤ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍ ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਮਮ ਭ੍ਰਾਤਾ ਮਮ ਯਦ੍ਯਪਰਾਧ੍ਯਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤੰ ਕਤਿਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਃ ਕ੍ਸ਼਼ਮਿਸ਼਼੍ਯੇ?
Wtedy Piotr podszedł do niego i zapytał: Panie, ile razy mam przebaczyć mojemu bratu, gdy zgrzeszy przeciwko mnie? Czy aż siedem razy?
22 ਕਿੰ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਃ? ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਜਗਾਦ, ਤ੍ਵਾਂ ਕੇਵਲੰ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ ਯਾਵਤ੍ ਨ ਵਦਾਮਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਸਪ੍ਤਤ੍ਯਾ ਗੁਣਿਤੰ ਸਪ੍ਤਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵੋ ਯਾਵਤ੍|
I odpowiedział mu Jezus: Nie mówię ci, że aż siedem razy, ale aż siedemdziesiąt siedem razy.
23 ਅਪਰੰ ਨਿਜਦਾਸੈਃ ਸਹ ਜਿਗਣਯਿਸ਼਼ੁਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਰਾਜੇਵ ਸ੍ਵਰ੍ਗਰਾਜਯੰ|
Dlatego królestwo niebieskie podobne jest do króla, który chciał się rozliczyć ze swymi sługami.
24 ਆਰਬ੍ਧੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਗਣਨੇ ਸਾਰ੍ੱਧਸਹਸ੍ਰਮੁਦ੍ਰਾਪੂਰਿਤਾਨਾਂ ਦਸ਼ਸਹਸ੍ਰਪੁਟਕਾਨਾਮ੍ ਏਕੋ(ਅ)ਘਮਰ੍ਣਸ੍ਤਤ੍ਸਮਕ੍ਸ਼਼ਮਾਨਾਯਿ|
A gdy zaczął się rozliczać, przyprowadzono mu jednego, [który] był mu winien dziesięć tysięcy talentów.
25 ਤਸ੍ਯ ਪਰਿਸ਼ੋਧਨਾਯ ਦ੍ਰਵ੍ਯਾਭਾਵਾਤ੍ ਪਰਿਸ਼ੋਧਨਾਰ੍ਥੰ ਸ ਤਦੀਯਭਾਰ੍ੱਯਾਪੁਤ੍ਰਾਦਿਸਰ੍ੱਵਸ੍ਵਞ੍ਚ ਵਿਕ੍ਰੀਯਤਾਮਿਤਿ ਤਤ੍ਪ੍ਰਭੁਰਾਦਿਦੇਸ਼|
A ponieważ nie miał [z czego] oddać, jego pan kazał go sprzedać wraz z żoną, dziećmi i wszystkim, co miał, i spłacić [dług].
26 ਤੇਨ ਸ ਦਾਸਸ੍ਤਸ੍ਯ ਪਾਦਯੋਃ ਪਤਨ੍ ਪ੍ਰਣਮ੍ਯ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਤਾ ਘੈਰ੍ੱਯੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਯਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਰਿਸ਼ੋਧਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Wtedy sługa upadł i oddał mu pokłon, mówiąc: Panie, okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam.
27 ਤਦਾਨੀਂ ਦਾਸਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਃ ਸਕਰੁਣਃ ਸਨ੍ ਸਕਲਰ੍ਣੰ ਕ੍ਸ਼਼ਮਿਤ੍ਵਾ ਤੰ ਤਤ੍ਯਾਜ|
Pan tego sługi, ulitowawszy się [nad nim], uwolnił go i darował mu dług.
28 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਦਾਸੇ ਬਹਿ ਰ੍ਯਾਤੇ, ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਤੰ ਮੁਦ੍ਰਾਚਤੁਰ੍ਥਾਂਸ਼ਾਨ੍ ਯੋ ਧਾਰਯਤਿ, ਤੰ ਸਹਦਾਸੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਦ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਕਣ੍ਠੰ ਨਿਸ਼਼੍ਪੀਡ੍ਯ ਗਦਿਤਵਾਨ੍, ਮਮ ਯਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਪਰਿਸ਼ੋਧਯ|
Lecz gdy ten sługa wyszedł, spotkał jednego ze swoich współsług, który był mu winien sto groszy. Chwycił go i zaczął dusić, mówiąc: Oddaj, coś winien!
29 ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਸਹਦਾਸਸ੍ਤਤ੍ਪਾਦਯੋਃ ਪਤਿਤ੍ਵਾ ਵਿਨੀਯ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਤ੍ਵਯਾ ਧੈਰ੍ੱਯੇ ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਮਯਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਪਰਿਸ਼ੋਧਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Wtedy jego współsługa upadł mu do nóg i prosił go: Okaż mi cierpliwość, a wszystko ci oddam.
30 ਤਥਾਪਿ ਸ ਤਤ੍ ਨਾਙਗੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯਾਵਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ਰੁʼਣੰ ਨ ਪਰਿਸ਼ੋਧਿਤਵਾਨ੍ ਤਾਵਤ੍ ਤੰ ਕਾਰਾਯਾਂ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸ|
On jednak nie chciał, ale poszedł i wtrącił go do więzienia, dopóki nie odda długu.
31 ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਸਹਦਾਸਾਸ੍ਤਸ੍ਯੈਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਆਚਰਣੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਪ੍ਰਭੋਃ ਸਮੀਪੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸਰ੍ੱਵੰ ਵ੍ਰੁʼੱਤਾਨ੍ਤੰ ਨਿਵੇਦਯਾਮਾਸੁਃ|
A jego współsłudzy, widząc, co się stało, zasmucili się bardzo i poszedłszy, oznajmili swemu panu wszystko, co zaszło.
32 ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਸ੍ਤਮਾਹੂਯ ਜਗਾਦ, ਰੇ ਦੁਸ਼਼੍ਟ ਦਾਸ, ਤ੍ਵਯਾ ਮਤ੍ਸੰਨਿਧੌ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਿਤੇ ਮਯਾ ਤਵ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ਰੁʼਣੰ ਤ੍ਯਕ੍ਤੰ;
Wtedy jego pan wezwał go i powiedział: Zły sługo, darowałem ci cały ten dług, ponieważ mnie prosiłeś.
33 ਯਥਾ ਚਾਹੰ ਤ੍ਵਯਿ ਕਰੁਣਾਂ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍, ਤਥੈਵ ਤ੍ਵਤ੍ਸਹਦਾਸੇ ਕਰੁਣਾਕਰਣੰ ਕਿੰ ਤਵ ਨੋਚਿਤੰ?
Czyż i ty nie powinieneś był zmiłować się nad swoim współsługą, jak ja zmiłowałem się nad tobą?
34 ਇਤਿ ਕਥਯਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਭੁਃ ਕ੍ਰੁੱਧ੍ਯਨ੍ ਨਿਜਪ੍ਰਾਪ੍ਯੰ ਯਾਵਤ੍ ਸ ਨ ਪਰਿਸ਼ੋਧਿਤਵਾਨ੍, ਤਾਵਤ੍ ਪ੍ਰਹਾਰਕਾਨਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਤੰ ਸਮਰ੍ਪਿਤਵਾਨ੍|
I jego pan, rozgniewany, wydał go katom, dopóki nie odda wszystkiego, co był mu winien.
35 ਯਦਿ ਯੂਯੰ ਸ੍ਵਾਨ੍ਤਃਕਰਣੈਃ ਸ੍ਵਸ੍ਵਸਹਜਾਨਾਮ੍ ਅਪਰਾਧਾਨ੍ ਨ ਕ੍ਸ਼਼ਮਧ੍ਵੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਮ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਯਃ ਪਿਤਾਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਪ੍ਰਤੀੱਥੰ ਕਰਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Tak i wam uczyni mój Ojciec niebieski, jeśli każdy z was nie przebaczy z serca swemu bratu jego przewinień.

< ਮਥਿਃ 18 >