< ਮਥਿਃ 14 >

1 ਤਦਾਨੀਂ ਰਾਜਾ ਹੇਰੋਦ੍ ਯੀਸ਼ੋ ਰ੍ਯਸ਼ਃ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਨਿਜਦਾਸੇਯਾਨ੍ ਜਗਾਦ੍,
W tym czasie tetrarcha Herod usłyszał wieść o Jezusie.
2 ਏਸ਼਼ ਮੱਜਯਿਤਾ ਯੋਹਨ੍, ਪ੍ਰਮਿਤੇਭਯਸ੍ਤਸ੍ਯੋੱਥਾਨਾਤ੍ ਤੇਨੇੱਥਮਦ੍ਭੁਤੰ ਕਰ੍ੰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ਼੍ਯਤੇ|
I powiedział swoim sługom: To jest Jan Chrzciciel. On zmartwychwstał i dlatego cuda dokonują się przez niego.
3 ਪੁਰਾ ਹੇਰੋਦ੍ ਨਿਜਭ੍ਰਾਤੁ: ਫਿਲਿਪੋ ਜਾਯਾਯਾ ਹੇਰੋਦੀਯਾਯਾ ਅਨੁਰੋਧਾਦ੍ ਯੋਹਨੰ ਧਾਰਯਿਤ੍ਵਾ ਬੱਧਾ ਕਾਰਾਯਾਂ ਸ੍ਥਾਪਿਤਵਾਨ੍|
Herod bowiem schwytał Jana, związał go i wtrącił do więzienia z powodu Herodiady, żony swego brata Filipa.
4 ਯਤੋ ਯੋਹਨ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਏਤ੍ਸਯਾਃ ਸੰਗ੍ਰਹੋ ਭਵਤੋ ਨੋਚਿਤਃ|
Bo Jan mówił mu: Nie wolno ci jej mieć.
5 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਨ੍ਰੁʼਪਤਿਸ੍ਤੰ ਹਨ੍ਤੁਮਿੱਛੰਨਪਿ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਵਿਭਯਾਞ੍ਚਕਾਰ; ਯਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਯੋਹਨੰ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨੰ ਮੇਨਿਰੇ|
I chciał go zabić, ale bał się ludu, bo uważano go za proroka.
6 ਕਿਨ੍ਤੁ ਹੇਰੋਦੋ ਜਨ੍ਮਾਹੀਯਮਹ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਹੇਰੋਦੀਯਾਯਾ ਦੁਹਿਤਾ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਨ੍ਰੁʼਤਿਤ੍ਵਾ ਹੇਰੋਦਮਪ੍ਰੀਣ੍ਯਤ੍|
A gdy obchodzono dzień urodzin Heroda, córka Herodiady tańczyła wśród [gości] i spodobała się Herodowi.
7 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਭੂਪਤਿਃ ਸ਼ਪਥੰ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ ਇਤਿ ਪ੍ਰਤ੍ਯਜ੍ਞਾਸੀਤ੍, ਤ੍ਵਯਾ ਯਦ੍ ਯਾਚ੍ਯਤੇ, ਤਦੇਵਾਹੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ|
Dlatego pod przysięgą obiecał jej dać, o cokolwiek poprosi.
8 ਸਾ ਕੁਮਾਰੀ ਸ੍ਵੀਯਮਾਤੁਃ ਸ਼ਿਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਲਬ੍ਧਾ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਮੱਜਯਿਤੁਰ੍ਯੋਹਨ ਉੱਤਮਾਙ੍ਗੰ ਭਾਜਨੇ ਸਮਾਨੀਯ ਮਹ੍ਯੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਣਯ|
A ona, namówiona przedtem przez swoją matkę, powiedziała: Daj mi tu na misie głowę Jana Chrzciciela.
9 ਤਤੋ ਰਾਜਾ ਸ਼ੁਸ਼ੋਚ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਭੋਜਨਾਯੋਪਵਿਸ਼ਤਾਂ ਸਙ੍ਗਿਨਾਂ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁʼਤਸ਼ਪਥਸ੍ਯ ਚਾਨੁਰੋਧਾਤ੍ ਤਤ੍ ਪ੍ਰਦਾਤੁਮ ਆਦਿਦੇਸ਼|
I zasmucił się król, ale ze względu na przysięgę i współbiesiadników kazał [jej] dać.
10 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਕਾਰਾਂ ਪ੍ਰਤਿ ਨਰੰ ਪ੍ਰਹਿਤ੍ਯ ਯੋਹਨ ਉੱਤਮਾਙ੍ਗੰ ਛਿੱਤ੍ਵਾ
A posławszy [kata], ściął Jana w więzieniu.
11 ਤਤ੍ ਭਾਜਨ ਆਨਾੱਯ ਤਸ੍ਯੈ ਕੁਮਾਰ੍ੱਯੈ ਵ੍ਯਸ਼੍ਰਾਣਯਤ੍, ਤਤਃ ਸਾ ਸ੍ਵਜਨਨ੍ਯਾਃ ਸਮੀਪੰ ਤੰਨਿਨਾਯ|
I przyniesiono jego głowę na misie, i dano dziewczynie, a ona zaniosła ją swojej matce.
12 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਯੋਹਨਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਆਗਤ੍ਯ ਕਾਯੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸੁਸ੍ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸੰਨਿਧਿੰ ਵ੍ਰਜਿਤ੍ਵਾ ਤਦ੍ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ|
Potem przyszli jego uczniowie, zabrali ciało i pogrzebali je, a poszedłszy, powiedzieli [o tym] Jezusowi.
13 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁਰਿਤਿ ਨਿਸ਼ਭ੍ਯ ਨਾਵਾ ਨਿਰ੍ਜਨਸ੍ਥਾਨਮ੍ ਏਕਾਕੀ ਗਤਵਾਨ੍, ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਮਾਨਵਾਸ੍ਤਤ੍ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਨਾਨਾਨਗਰੇਭ੍ਯ ਆਗਤ੍ਯ ਪਦੈਸ੍ਤਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਈਯੁਃ|
A Jezus, usłyszawszy to, oddalił się stamtąd łodzią na miejsce odludne, [żeby być] na osobności. Kiedy ludzie o tym usłyszeli, pieszo poszli za nim z miast.
14 ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਬਹਿਰਾਗਤ੍ਯ ਮਹਾਨ੍ਤੰ ਜਨਨਿਵਹੰ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯ ਤੇਸ਼਼ੁ ਕਾਰੁਣਿਕਃ ਮਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਪੀਡਿਤਜਨਾਨ੍ ਨਿਰਾਮਯਾਨ੍ ਚਕਾਰ|
Gdy Jezus wyszedł [z łodzi], zobaczył wielki tłum, ulitował się nad nimi i uzdrawiał ich chorych.
15 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਯਾਂ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਦਨ੍ਤਿਕਮਾਗਤ੍ਯ ਕਥਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੁਃ, ਇਦੰ ਨਿਰ੍ਜਨਸ੍ਥਾਨੰ ਵੇਲਾਪ੍ਯਵਸੰਨਾ; ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਮਨੁਜਾਨ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਵਗ੍ਰਾਮੰ ਗਨ੍ਤੁੰ ਸ੍ਵਾਰ੍ਥੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਣਿ ਕ੍ਰੇਤੁਞ੍ਚ ਭਵਾਨ੍ ਤਾਨ੍ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜਤੁ|
A gdy nastał wieczór, podeszli do niego jego uczniowie i powiedzieli: Miejsce to jest puste, a pora już późna. Odpraw tych ludzi, aby poszli do wiosek i kupili sobie żywności.
16 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵਾਦੀਤ੍, ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗਮਨੇ ਪ੍ਰਯੋਜਨੰ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਯੂਯਮੇਵ ਤਾਨ੍ ਭੋਜਯਤ|
Lecz Jezus im odpowiedział: Nie muszą odchodzić, wy dajcie im jeść.
17 ਤਦਾ ਤੇ ਪ੍ਰਤ੍ਯਵਦਨ੍, ਅਸ੍ਮਾਕਮਤ੍ਰ ਪੂਪਪਞ੍ਚਕੰ ਮੀਨਦ੍ਵਯਞ੍ਚਾਸ੍ਤੇ|
A oni mu powiedzieli: Nie mamy tu nic prócz pięciu chlebów i dwóch ryb.
18 ਤਦਾਨੀਂ ਤੇਨੋਕ੍ਤੰ ਤਾਨਿ ਮਦਨ੍ਤਿਕਮਾਨਯਤ|
On powiedział: Przynieście mi je tutaj.
19 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਮਨੁਜਾਨ੍ ਯਵਸੋਪਰ੍ੱਯੁਪਵੇਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਾਮਾਸ; ਅਪਰ ਤਤ੍ ਪੂਪਪਞ੍ਚਕੰ ਮੀਨਦ੍ਵਯਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਪ੍ਰਤਿ ਨਿਰੀਕ੍ਸ਼਼੍ਯੇਸ਼੍ਵਰੀਯਗੁਣਾਨ੍ ਅਨੂਦ੍ਯ ਭੰਕ੍ਤ੍ਵਾ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਭ੍ਯੋ ਦੱਤਵਾਨ੍, ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ਼੍ਚ ਲੋਕੇਭ੍ਯੋ ਦਦੁਃ|
Wtedy nakazał ludziom usiąść na trawie, wziął te pięć chlebów i dwie ryby, a spojrzawszy w niebo, pobłogosławił i łamiąc chleby, dawał uczniom, a uczniowie ludziom.
20 ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਪਰਿਤ੍ਰੁʼਪ੍ਤਵਨ੍ਤਃ, ਤਤਸ੍ਤਦਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੈਃ ਪੂਰ੍ਣਾਨ੍ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਡਲਕਾਨ੍ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤਵਨ੍ਤਃ|
I jedli wszyscy do syta. I zebrali z pozostałych kawałków dwanaście pełnych koszy.
21 ਤੇ ਭੋਕ੍ਤਾਰਃ ਸ੍ਤ੍ਰੀਰ੍ਬਾਲਕਾਂਸ਼੍ਚ ਵਿਹਾਯ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਪਞ੍ਚ ਸਹਸ੍ਰਾਣਿ ਪੁਮਾਂਸ ਆਸਨ੍|
A tych, którzy jedli, było około pięciu tysięcy mężczyzn, nie licząc kobiet i dzieci.
22 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਲੋਕਾਨਾਂ ਵਿਸਰ੍ਜਨਕਾਲੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਤਰਣਿਮਾਰੋਢੁੰ ਸ੍ਵਾਗ੍ਰੇ ਪਾਰੰ ਯਾਤੁਞ੍ਚ ਗਾਢਮਾਦਿਸ਼਼੍ਟਵਾਨ੍|
Zaraz też Jezus przymusił swoich uczniów, aby wsiedli do łodzi i wyprzedzili go na drugi brzeg, a on tymczasem odprawi tłumy.
23 ਤਤੋ ਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਵਿਸ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੇਸ਼਼ੁ ਸ ਵਿਵਿਕ੍ਤੇ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁੰ ਗਿਰਿਮੇਕੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸਨ੍ਧ੍ਯਾਂ ਯਾਵਤ੍ ਤਤ੍ਰੈਕਾਕੀ ਸ੍ਥਿਤਵਾਨ੍|
A odprawiwszy je, wszedł sam na górę, aby się modlić. A gdy nastał wieczór, [nadal] był tam sam.
24 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤਦਾਨੀਂ ਸੰਮੁਖਵਾਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਸਰਿਤ੍ਪਤੇ ਰ੍ਮਧ੍ਯੇ ਤਰਙ੍ਗੈਸ੍ਤਰਣਿਰ੍ਦੋਲਾਯਮਾਨਾਭਵਤ੍|
Łódź tymczasem była już na środku morza, miotana przez fale, bo wiatr był przeciwny.
25 ਤਦਾ ਸ ਯਾਮਿਨ੍ਯਾਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਥਪ੍ਰਹਰੇ ਪਦ੍ਭ੍ਯਾਂ ਵ੍ਰਜਨ੍ ਤੇਸ਼਼ਾਮਨ੍ਤਿਕੰ ਗਤਵਾਨ੍|
Lecz o czwartej straży nocnej przyszedł do nich Jezus, idąc po morzu.
26 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤੰ ਸਾਗਰੋਪਰਿ ਵ੍ਰਜਨ੍ਤੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸਮੁਦ੍ਵਿਗ੍ਨਾ ਜਗਦੁਃ, ਏਸ਼਼ ਭੂਤ ਇਤਿ ਸ਼ਙ੍ਕਮਾਨਾ ਉੱਚੈਃ ਸ਼ਬ੍ਦਾਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰਿਰੇ ਚ|
A uczniowie, gdy ujrzeli go idącego po morzu, przerazili się i powiedzieli: [To] zjawa! I krzyknęli ze strachu.
27 ਤਦੈਵ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਾਨਵਦਤ੍, ਸੁਸ੍ਥਿਰਾ ਭਵਤ, ਮਾ ਭੈਸ਼਼੍ਟ, ਏਸ਼਼ੋ(ਅ)ਹਮ੍|
Ale Jezus zaraz do nich powiedział: Ufajcie, [to] ja jestem! Nie bójcie się!
28 ਤਤਃ ਪਿਤਰ ਇਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਯਦਿ ਭਵਾਨੇਵ, ਤਰ੍ਹਿ ਮਾਂ ਭਵਤ੍ਸਮੀਪੰ ਯਾਤੁਮਾਜ੍ਞਾਪਯਤੁ|
Piotr odezwał się do niego: Panie, jeśli to jesteś ty, każ mi przyjść do siebie po wodzie.
29 ਤਤਃ ਤੇਨਾਦਿਸ਼਼੍ਟਃ ਪਿਤਰਸ੍ਤਰਣਿਤੋ(ਅ)ਵਰੁਹ੍ਯ ਯੀਸ਼ੇਰਨ੍ਤਿਕੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਤੁੰ ਤੋਯੋਪਰਿ ਵਵ੍ਰਾਜ|
A on powiedział: Przyjdź! I Piotr, wyszedłszy z łodzi, szedł po wodzie, aby przyjść do Jezusa.
30 ਕਿਨ੍ਤੁ ਪ੍ਰਚਣ੍ਡੰ ਪਵਨੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਭਯਾਤ੍ ਤੋਯੇ ਮੰਕ੍ਤੁਮ੍ ਆਰੇਭੇ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਉੱਚੈਃ ਸ਼ਬ੍ਦਾਯਮਾਨਃ ਕਥਿਤਵਾਨ੍, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ, ਮਾਮਵਤੁ|
Lecz widząc gwałtowny wiatr, zląkł się, a gdy zaczął tonąć, krzyknął: Panie, ratuj mnie!
31 ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਾਤ੍ ਕਰੰ ਪ੍ਰਸਾਰ੍ੱਯ ਤੰ ਧਰਨ੍ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਹ ਸ੍ਤੋਕਪ੍ਰਤ੍ਯਯਿਨ੍ ਤ੍ਵੰ ਕੁਤਃ ਸਮਸ਼ੇਥਾਃ?
Jezus natychmiast wyciągnął rękę, uchwycił go i powiedział: Człowieku małej wiary, dlaczego zwątpiłeś?
32 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਯੋਸ੍ਤਰਣਿਮਾਰੂਢਯੋਃ ਪਵਨੋ ਨਿਵਵ੍ਰੁʼਤੇ|
A gdy wsiedli do łodzi, wiatr się uciszył.
33 ਤਦਾਨੀਂ ਯੇ ਤਰਣ੍ਯਾਮਾਸਨ੍, ਤ ਆਗਤ੍ਯ ਤੰ ਪ੍ਰਣਭ੍ਯ ਕਥਿਤਵਨ੍ਤਃ, ਯਥਾਰ੍ਥਸ੍ਤ੍ਵਮੇਵੇਸ਼੍ਵਰਸੁਤਃ|
Ci zaś, którzy byli w łodzi, podeszli i oddali mu pokłon, mówiąc: Naprawdę jesteś Synem Bożym.
34 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪਾਰੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਤੇ ਗਿਨੇਸ਼਼ਰੰਨਾਮਕੰ ਨਗਰਮੁਪਤਸ੍ਥੁਃ,
I przeprawiwszy się, przybyli do ziemi Genezaret.
35 ਤਦਾ ਤਤ੍ਰਤ੍ਯਾ ਜਨਾ ਯੀਸ਼ੁੰ ਪਰਿਚੀਯ ਤੱਦੇਸ਼੍ਸ੍ਯ ਚਤੁਰ੍ਦਿਸ਼ੋ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਹਿਤ੍ਯ ਯਤ੍ਰ ਯਾਵਨ੍ਤਃ ਪੀਡਿਤਾ ਆਸਨ੍, ਤਾਵਤਏਵ ਤਦਨ੍ਤਿਕਮਾਨਯਾਮਾਸੁਃ|
A ludzie z tamtych okolic, poznawszy go, rozesłali [wiadomość] po całej okolicy i przyniesiono do niego wszystkich chorych.
36 ਅਪਰੰ ਤਦੀਯਵਸਨਸ੍ਯ ਗ੍ਰਨ੍ਥਿਮਾਤ੍ਰੰ ਸ੍ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਵਿਨੀਯ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਜਨਾਸ੍ਤਤ੍ ਸ੍ਪਰ੍ਸ਼ੰ ਚਕ੍ਰਿਰੇ, ਤੇ ਸਰ੍ੱਵਏਵ ਨਿਰਾਮਯਾ ਬਭੂਵੁਃ|
I prosili go, aby mogli dotknąć tylko brzegu jego szaty, a ci, którzy dotknęli, zostali uzdrowieni.

< ਮਥਿਃ 14 >