ਮਥਿਃ 10
1 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਯੀਸ਼ੁ ਰ੍ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਆਹੂਯਾਮੇਧ੍ਯਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਸਰ੍ੱਵਪ੍ਰਕਾਰਰੋਗਾਨ੍ ਪੀਡਾਸ਼੍ਚ ਸ਼ਮਯਿਤੁੰ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸਾਮਰ੍ਥ੍ਯਮਦਾਤ੍|
Und er rief seine zwölf Jünger zu sich, und gab ihnen Macht über die unsauberen Geister, daß sie dieselben austreiben, und heilten jede Seuche und jede Krankheit.
2 ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਪ੍ਰੇਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਨਾਮਾਨ੍ਯੇਤਾਨਿ| ਪ੍ਰਥਮੰ ਸ਼ਿਮੋਨ੍ ਯੰ ਪਿਤਰੰ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਤਤਃ ਪਰੰ ਤਸ੍ਯ ਸਹਜ ਆਨ੍ਦ੍ਰਿਯਃ, ਸਿਵਦਿਯਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ ਯਾਕੂਬ੍
Die Namen der zwölf Apostel (Sendboten) sind diese: Der erste Simon, genannt Petrus, und Andreas, sein Bruder; Jakobus, Zebedäus´ Sohn, und Johannes, sein Bruder.
3 ਤਸ੍ਯ ਸਹਜੋ ਯੋਹਨ੍; ਫਿਲਿਪ੍ ਬਰ੍ਥਲਮਯ੍ ਥੋਮਾਃ ਕਰਸੰਗ੍ਰਾਹੀ ਮਥਿਃ, ਆਲ੍ਫੇਯਪੁਤ੍ਰੋ ਯਾਕੂਬ੍,
Philippus und Bartholomäus; Thomas und Matthäus, der Zöllner; Jakobus, Alphäus´ Sohn, und Lebbäus, mit dem Beinamen Thaddäus;
4 ਕਿਨਾਨੀਯਃ ਸ਼ਿਮੋਨ੍, ਯ ਈਸ਼਼੍ਕਰਿਯੋਤੀਯਯਿਹੂਦਾਃ ਖ੍ਰੀਸ਼਼੍ਟੰ ਪਰਕਰੇ(ਅ)ਰ੍ਪਯਤ੍|
Simon, der Kananite, und Judas, der Ischariote, der ihn auch verriet.
5 ਏਤਾਨ੍ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਨ੍ ਇਤ੍ਯਾਜ੍ਞਾਪਯਤ੍, ਯੂਯਮ੍ ਅਨ੍ਯਦੇਸ਼ੀਯਾਨਾਂ ਪਦਵੀਂ ਸ਼ੇਮਿਰੋਣੀਯਾਨਾਂ ਕਿਮਪਿ ਨਗਰਞ੍ਚ ਨ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯੇ
Diese Zwölf sandte Jesus, indem er ihnen gebot, und sprach: Gehet nicht zu den Heiden hin, und betretet keine samaritische Stadt;
6 ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਗੋਤ੍ਰਸ੍ਯ ਹਾਰਿਤਾ ਯੇ ਯੇ ਮੇਸ਼਼ਾਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਵ ਸਮੀਪੰ ਯਾਤ|
Sondern ziehet vielmehr zu den verlorenen Scharfen vom Hause Israel.
7 ਗਤ੍ਵਾ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਯ ਰਾਜਤ੍ਵੰ ਸਵਿਧਮਭਵਤ੍, ਏਤਾਂ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯਤ|
Gehet, verkündigt, und saget: Die Himmelsherrschaft ist nahe herbeigekommen.
8 ਆਮਯਗ੍ਰਸ੍ਤਾਨ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਕੁਰੁਤ, ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨਃ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕੁਰੁਤ, ਮ੍ਰੁʼਤਲੋਕਾਨ੍ ਜੀਵਯਤ, ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਤ, ਵਿਨਾ ਮੂਲ੍ਯੰ ਯੂਯਮ੍ ਅਲਭਧ੍ਵੰ ਵਿਨੈਵ ਮੂਲ੍ਯੰ ਵਿਸ਼੍ਰਾਣਯਤ|
Kranke heilet, Tote erwecket, Aussätzige reiniget, Dämonen treibet aus! Umsonst habt ihr es empfangen, umsonst gebet es!
9 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਕਟਿਬਨ੍ਧੇਸ਼਼ੁ ਸ੍ਵਰ੍ਣਰੂਪ੍ਯਤਾਮ੍ਰਾਣਾਂ ਕਿਮਪਿ ਨ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤ|
Ihr sollt weder Gold, noch Silber, noch Kupfer erwerben in eure Gürtel,
10 ਅਨ੍ਯੱਚ ਯਾਤ੍ਰਾਯੈ ਚੇਲਸਮ੍ਪੁਟੰ ਵਾ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਸਨੰ ਵਾ ਪਾਦੁਕੇ ਵਾ ਯਸ਼਼੍ਟਿਃ, ਏਤਾਨ੍ ਮਾ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤ, ਯਤਃ ਕਾਰ੍ੱਯਕ੍ਰੁʼਤ੍ ਭਰ੍ੱਤੁੰ ਯੋਗ੍ਯੋ ਭਵਤਿ|
Auch keine Reisetasche, noch zwei Kleidungen, noch Schuhe, noch Stab; denn der Arbeiter ist seiner Nahrung wert.
11 ਅਪਰੰ ਯੂਯੰ ਯਤ੍ ਪੁਰੰ ਯਞ੍ਚ ਗ੍ਰਾਮੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਥ, ਤਤ੍ਰ ਯੋ ਜਨੋ ਯੋਗ੍ਯਪਾਤ੍ਰੰ ਤਮਵਗਤ੍ਯ ਯਾਨਕਾਲੰ ਯਾਵਤ੍ ਤਤ੍ਰ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
Wo ihr aber in eine Stadt, oder in ein Dorf kommt, da erforschet, wer würdig ist darinnen, und daselbst bleibet, bis ihr weiter geht.
12 ਯਦਾ ਯੂਯੰ ਤਦ੍ਗੇਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਥ, ਤਦਾ ਤਮਾਸ਼ਿਸ਼਼ੰ ਵਦਤ|
Wenn ihr aber in das Haus geht, so grüßet dasselbige;
13 ਯਦਿ ਸ ਯੋਗ੍ਯਪਾਤ੍ਰੰ ਭਵਤਿ, ਤਰ੍ਹਿ ਤਤ੍ਕਲ੍ਯਾਣੰ ਤਸ੍ਮੈ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਨੋਚੇਤ੍ ਸਾਸ਼ੀਰ੍ਯੁਸ਼਼੍ਮਭ੍ਯਮੇਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Und wenn das Haus würdig ist, so soll euer Friede auf dasselbe kommen; wenn es aber nicht würdig ist, so soll euer Friede auf euch zurückkehren.
14 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੇ ਜਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਨ ਵਿਦਧਤਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਥਾਞ੍ਚ ਨ ਸ਼੍ਰੁʼਣ੍ਵਨ੍ਤਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਗੇਹਾਤ੍ ਪੁਰਾਦ੍ਵਾ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਨਕਾਲੇ ਸ੍ਵਪਦੂਲੀਃ ਪਾਤਯਤ|
Und wer euch nicht aufnimmt, noch eure Worte hört, aus jenem Hause, oder jener Stadt, gehet hinaus, und schüttelt den Staub von euern Füßen.
15 ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਵਚ੍ਮਿ ਵਿਚਾਰਦਿਨੇ ਤਤ੍ਪੁਰਸ੍ਯ ਦਸ਼ਾਤਃ ਸਿਦੋਮਮੋਰਾਪੁਰਯੋਰ੍ਦਸ਼ਾ ਸਹ੍ਯਤਰਾ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Wahrlich, ich sage euch, erträglicher wird es dem Lande Sodom und Gomorra ergehen am Tage des Gerichts, als jener Stadt.
16 ਪਸ਼੍ਯਤ, ਵ੍ਰੁʼਕਯੂਥਮਧ੍ਯੇ ਮੇਸ਼਼ਃ ਯਥਾਵਿਸ੍ਤਥਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ ਪ੍ਰਹਿਣੋਮਿ, ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਯੂਯਮ੍ ਅਹਿਰਿਵ ਸਤਰ੍ਕਾਃ ਕਪੋਤਾਇਵਾਹਿੰਸਕਾ ਭਵਤ|
Siehe, ich sende euch, wie Scharfe mitten unter Wölfe; so seid nun klug wie die Schlangen, und arglos wie die Tauben.
17 ਨ੍ਰੁʼਭ੍ਯਃ ਸਾਵਧਾਨਾ ਭਵਤ; ਯਤਸ੍ਤੈ ਰ੍ਯੂਯੰ ਰਾਜਸੰਸਦਿ ਸਮਰ੍ਪਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭਜਨਗੇਹੇ ਪ੍ਰਹਾਰਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ|
Hütet euch aber vor den Menschen; denn sie werden euch übergeben den hohen Ratsversammlungen, und in ihren Synagogen werden sie euch geißeln,
18 ਯੂਯੰ ਮੰਨਾਮਹੇਤੋਃ ਸ਼ਾਸ੍ਤ੍ਰੁʼਣਾਂ ਰਾਜ੍ਞਾਞ੍ਚ ਸਮਕ੍ਸ਼਼ੰ ਤਾਨਨ੍ਯਦੇਸ਼ਿਨਸ਼੍ਚਾਧਿ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਿਤ੍ਵਾਰ੍ਥਮਾਨੇਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ|
Und vor Landpfleger und Könige werden sie euch führen, um meinetwillen, zum Zeugnis über sie und die Heiden.
19 ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਿੱਥੰ ਸਮਰ੍ਪਿਤਾ ਯੂਯੰ ਕਥੰ ਕਿਮੁੱਤਰੰ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ ਤਤ੍ਰ ਮਾ ਚਿਨ੍ਤਯਤ, ਯਤਸ੍ਤਦਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਯਦ੍ ਵਕ੍ਤਵ੍ਯੰ ਤਤ੍ ਤੱਦਣ੍ਡੇ ਯੁਸ਼਼੍ਮਨ੍ਮਨਃ ਸੁ ਸਮੁਪਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ|
Wenn sie euch aber überliefern, so sorget nicht wie, oder was ihr sagen sollt, denn es wird euch in jener Stunde gegeben werden, was ihr sagen sollt.
20 ਯਸ੍ਮਾਤ੍ ਤਦਾ ਯੋ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਨ ਯੂਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਨ੍ਤਰਸ੍ਥਃ ਪਿਤ੍ਰਾਤ੍ਮਾ|
Denn nicht ihr seid es, die da reden, sondern der Geist eures Vaters redet mit euch.
21 ਸਹਜਃ ਸਹਜੰ ਤਾਤਃ ਸੁਤਞ੍ਚ ਮ੍ਰੁʼਤੌ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਅਪਤ੍ਯਾਗਿ ਸ੍ਵਸ੍ਵਪਿਤ੍ਰੋ ਰ੍ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ੀਭੂਯ ਤੌ ਘਾਤਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ|
Es wird aber der Bruder den Bruder überliefern zum Tode, und der Vater das Kind, und es werden die Kinder aufstehen wider die Eltern, und sie töten;
22 ਮੰਨਮਹੇਤੋਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਜਨਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਰੁʼਤੀਯਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਯਃ ਸ਼ੇਸ਼਼ੰ ਯਾਵਦ੍ ਧੈਰ੍ੱਯੰ ਘ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਤਿ, ਸ ਤ੍ਰਾਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Und ihr werdet gehaßt werden von allen um meines Namens willen. Wer aber bis ans Ende beharrt, der wird errettet werden.
23 ਤੈ ਰ੍ਯਦਾ ਯੂਯਮੇਕਪੁਰੇ ਤਾਡਿਸ਼਼੍ਯਧ੍ਵੇ, ਤਦਾ ਯੂਯਮਨ੍ਯਪੁਰੰ ਪਲਾਯਧ੍ਵੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਵਚ੍ਮਿ ਯਾਵਨ੍ਮਨੁਜਸੁਤੋ ਨੈਤਿ ਤਾਵਦ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਦੇਸ਼ੀਯਸਰ੍ੱਵਨਗਰਭ੍ਰਮਣੰ ਸਮਾਪਯਿਤੁੰ ਨ ਸ਼ਕ੍ਸ਼਼੍ਯਥ|
Wenn sie euch aber in dieser Stadt verfolgen, so fliehet in eine andere; denn wahrlich, ich sage euch, ihr werdet mit den Städten Israels nicht zu Ende sein, bis daß der Menschensohn kommen wird.
24 ਗੁਰੋਃ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ ਨ ਮਹਾਨ੍, ਪ੍ਰਭੋਰ੍ਦਾਸੋ ਨ ਮਹਾਨ੍|
Der Jünger ist nicht über den Lehrer, noch der Knecht über seinen Herrn;
25 ਯਦਿ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੋ ਨਿਜਗੁਰੋ ਰ੍ਦਾਸਸ਼੍ਚ ਸ੍ਵਪ੍ਰਭੋਃ ਸਮਾਨੋ ਭਵਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਦ੍ ਯਥੇਸ਼਼੍ਟੰ| ਚੇੱਤੈਰ੍ਗ੍ਰੁʼਹਪਤਿਰ੍ਭੂਤਰਾਜ ਉਚ੍ਯਤੇ, ਤਰ੍ਹਿ ਪਰਿਵਾਰਾਃ ਕਿੰ ਤਥਾ ਨ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ?
Es genüge dem Jünger, daß ihm geschieht, wie seinem Lehrer, und dem Knecht, wie seinem Herrn. Haben sie den Hausherrn Beelzebul genannt, wie vielmehr seine Hausgenossen!
26 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇਭ੍ਯੋ ਯੂਯੰ ਮਾ ਬਿਭੀਤ, ਯਤੋ ਯੰਨ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਾਦ੍ਰੁʼਕ੍ ਛਾਦਿਤੰ ਕਿਮਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ, ਯੱਚ ਨ ਵ੍ਯਞ੍ਚਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਤਾਦ੍ਰੁʼਗ੍ ਗੁਪ੍ਤੰ ਕਿਮਪਿ ਨਾਸ੍ਤਿ|
Fürchtet sie jedoch nicht; denn nichts ist verhüllt, das nicht enthüllt, und verborgen, das nicht bekannt werden wird.
27 ਯਦਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨ੍ ਤਮਸਿ ਵਚ੍ਮਿ ਤਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਰ੍ਦੀਪ੍ਤੌ ਕਥ੍ਯਤਾਂ; ਕਰ੍ਣਾਭ੍ਯਾਂ ਯਤ੍ ਸ਼੍ਰੂਯਤੇ ਤਦ੍ ਗੇਹੋਪਰਿ ਪ੍ਰਚਾਰ੍ੱਯਤਾਂ|
Was ich euch im Dunkeln sage, das redet am Licht, und was ihr höret ins Ohr, das verkündiget auf den Dächern.
28 ਯੇ ਕਾਯੰ ਹਨ੍ਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੁਵਨ੍ਤਿ ਨਾਤ੍ਮਾਨੰ, ਤੇਭ੍ਯੋ ਮਾ ਭੈਸ਼਼੍ਟ; ਯਃ ਕਾਯਾਤ੍ਮਾਨੌ ਨਿਰਯੇ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ, ਸ਼ਕ੍ਨੋਤਿ, ਤਤੋ ਬਿਭੀਤ| (Geenna g1067)
Und fürchtet euch nicht vor denen, welche den Leib töten, die Seele aber nicht töten können; fürchtet aber vielmehr den, der sowohl die Seele, als auch den Leib, umbringen kann im Tal Hinnom. (Geenna g1067)
29 ਦ੍ਵੌ ਚਟਕੌ ਕਿਮੇਕਤਾਮ੍ਰਮੁਦ੍ਰਯਾ ਨ ਵਿਕ੍ਰੀਯੇਤੇ? ਤਥਾਪਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਤਾਤਾਨੁਮਤਿੰ ਵਿਨਾ ਤੇਸ਼਼ਾਮੇਕੋਪਿ ਭੁਵਿ ਨ ਪਤਤਿ|
Verkauft man nicht zwei Sperlinge um einen Pfennig? und nicht einer von ihnen fällt auf die Erde, ohne euern Vater.
30 ਯੁਸ਼਼੍ਮੱਛਿਰਸਾਂ ਸਰ੍ੱਵਕਚਾ ਗਣਿਤਾਂਃ ਸਨ੍ਤਿ|
Von euch aber sind auch alle Haare des Hauptes gezählt.
31 ਅਤੋ ਮਾ ਬਿਭੀਤ, ਯੂਯੰ ਬਹੁਚਟਕੇਭ੍ਯੋ ਬਹੁਮੂਲ੍ਯਾਃ|
Darum fürchtet euch nicht! Ihr seid mehr wert als viele Sperlinge.
32 ਯੋ ਮਨੁਜਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਨ੍ਮਾਮਙ੍ਗੀਕੁਰੁਤੇ ਤਮਹੰ ਸ੍ਵਰ੍ਗਸ੍ਥਤਾਤਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਦਙ੍ਗੀਕਰਿਸ਼਼੍ਯੇ|
Jeder nun, der sich zu mir bekennt vor den Menschen, zu dem werde auch ich mich bekennen vor meinem Vater, der in den Himmeln ist.
33 ਪ੍ਰੁʼਥ੍ਵ੍ਯਾਮਹੰ ਸ਼ਾਨ੍ਤਿੰ ਦਾਤੁਮਾਗਤਇਤਿ ਮਾਨੁਭਵਤ, ਸ਼ਾਨ੍ਤਿੰ ਦਾਤੁੰ ਨ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸਿੰ|
Wer mich aber verleugnet vor den Menschen, den werde auch ich verleugnen vor meinem Vater, der in den Himmeln ist.
34 ਪਿਤ੍ਰੁʼਮਾਤ੍ਰੁʼਸ਼੍ਚਸ਼੍ਰੂਭਿਃ ਸਾਕੰ ਸੁਤਸੁਤਾਬਧੂ ਰ੍ਵਿਰੋਧਯਿਤੁਞ੍ਚਾਗਤੇਸ੍ਮਿ|
Wähnet nicht, daß ich gekommen sei, Frieden zum bringen auf die Erde; ich bin nicht gekommen, Frieden zu bringen, sondern das Schwert.
35 ਤਤਃ ਸ੍ਵਸ੍ਵਪਰਿਵਾਰਏਵ ਨ੍ਰੁʼਸ਼ਤ੍ਰੁ ਰ੍ਭਵਿਤਾ|
Denn ich bin gekommen, den Menschen zu entzweien wider seinen Vater, und die Tochter wider ihre Mutter, und die Schnur wider ihre Schwieger.
36 ਯਃ ਪਿਤਰਿ ਮਾਤਰਿ ਵਾ ਮੱਤੋਧਿਕੰ ਪ੍ਰੀਯਤੇ, ਸ ਨ ਮਦਰ੍ਹਃ;
Und feind werden den Menschen seine Hausgenossen sein.
37 ਯਸ਼੍ਚ ਸੁਤੇ ਸੁਤਾਯਾਂ ਵਾ ਮੱਤੋਧਿਕੰ ਪ੍ਰੀਯਤੇ, ਸੇਪਿ ਨ ਮਦਰ੍ਹਃ|
Wer Vater oder Mutter mehr liebt, als mich, der ist meiner nicht wert; und wer Sohn oder Tochter mehr liebt, als mich, der ist meiner nicht wert.
38 ਯਃ ਸ੍ਵਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲਨ੍ ਮਤ੍ਪਸ਼੍ਚਾੰਨੈਤਿ, ਸੇਪਿ ਨ ਮਦਰ੍ਹਃ|
Und wer nicht sein Kreuz nimmt, und folgt mir nach, der ist meiner nicht wert.
39 ਯਃ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨਵਤਿ, ਸ ਤਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ, ਯਸ੍ਤੁ ਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤੇ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਾਰਯਤਿ, ਸ ਤਾਨਵਤਿ|
Wer seine Seele findet, der verliert sie, und wer seine Seele um meinetwillen verliert, der wird sie finden.
40 ਯੋ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ, ਸ ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ, ਯਸ਼੍ਚ ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ, ਸ ਮਤ੍ਪ੍ਰੇਰਕਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ|
Wer euch aufnimmt, der nimmt mich auf; wer mich aufnimmt, der nimmt den auf, der mich gesandt hat.
41 ਯੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀਤਿ ਜ੍ਞਾਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਧੱਤੇ, ਸ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਃ ਫਲੰ ਲਪ੍ਸ੍ਯਤੇ, ਯਸ਼੍ਚ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕ ਇਤਿ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਧੱਤੇ ਸ ਧਾਰ੍ੰਮਿਕਮਾਨਵਸ੍ਯ ਫਲੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਸ੍ਯਤਿ|
Wer einen Propheten aufnimmt in eines Propheten Namen, der wird eines Propheten Lohn empfangen; wer einen Gerechten aufnimmt in eines Gerechten Namen, der wird eines Gerechten Lohn empfangen.
42 ਯਸ਼੍ਚ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਏਤੇਸ਼਼ਾਂ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰਨਰਾਣਾਮ੍ ਯੰ ਕਞ੍ਚਨੈਕੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯ ਇਤਿ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਕੰਸੈਕੰ ਸ਼ੀਤਲਸਲਿਲੰ ਤਸ੍ਮੈ ਦੱਤੇ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਤਥ੍ਯੰ ਵਦਾਮਿ, ਸ ਕੇਨਾਪਿ ਪ੍ਰਕਾਰੇਣ ਫਲੇਨ ਨ ਵਞ੍ਚਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
Und wer einen dieser Kleinen nur mit einem Becher kalten Wassers tränkt, im Namen eines Jüngers, wahrlich ich sage euch, er wird seinen Lohn nicht verlieren.
