< ਲੂਕਃ 9 >

1 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨਾਹੂਯ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਰੋਗਾਨ੍ ਪ੍ਰਤਿਕਰ੍ੱਤੁਞ੍ਚ ਤੇਭ੍ਯਃ ਸ਼ਕ੍ਤਿਮਾਧਿਪਤ੍ਯਞ੍ਚ ਦਦੌ|
फेर उसनै अपणे बारहां चेल्यां ताहीं बुलाकै उननै सारी ओपरी आत्मायाँ अर बिमारियाँ ताहीं दूर करण की सामर्थ अर हक दिया,
2 ਅਪਰਞ੍ਚ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ਯਿਤੁਮ੍ ਰੋਗਿਣਾਮਾਰੋਗ੍ਯੰ ਕਰ੍ੱਤੁਞ੍ਚ ਪ੍ਰੇਰਣਕਾਲੇ ਤਾਨ੍ ਜਗਾਦ|
अर उननै परमेसवर कै राज्य का प्रचार करण अर बिमारां ताहीं आच्छा करण खात्तर भेज्या।
3 ਯਾਤ੍ਰਾਰ੍ਥੰ ਯਸ਼਼੍ਟਿ ਰ੍ਵਸ੍ਤ੍ਰਪੁਟਕੰ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯੰ ਮੁਦ੍ਰਾ ਦ੍ਵਿਤੀਯਵਸ੍ਤ੍ਰਮ੍, ਏਸ਼਼ਾਂ ਕਿਮਪਿ ਮਾ ਗ੍ਰੁʼਹ੍ਲੀਤ|
उसनै उनतै कह्या, “राह खात्तर कुछ ना लियो, ना तो लाठ्ठी, ना झोळी, ना रोट्टी, ना रपिये अर ना दो-दो कुड़ते।
4 ਯੂਯਞ੍ਚ ਯੰਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਥ ਨਗਰਤ੍ਯਾਗਪਰ੍ੱਯਨਤੰ ਤੰਨਿਵੇਸ਼ਨੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਤ|
जिस किसे घर म्ह उतरो, उड़ैए रहो, अर उड़ैए तै बिदा होइयो।
5 ਤਤ੍ਰ ਯਦਿ ਕਸ੍ਯਚਿਤ੍ ਪੁਰਸ੍ਯ ਲੋਕਾ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਨ ਕੁਰ੍ੱਵਨ੍ਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਮਾੰਨਗਰਾਦ੍ ਗਮਨਕਾਲੇ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਵਿਰੁੱਧੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼੍ਯਾਰ੍ਥੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਪਦਧੂਲੀਃ ਸਮ੍ਪਾਤਯਤ|
जो कोए थमनै न्ही अपणावै, उस नगर तै जान्दे होए अपणे पायां की धूळ झाड़ दियो के उनपै गवाही होवै।”
6 ਅਥ ਤੇ ਪ੍ਰਸ੍ਥਾਯ ਸਰ੍ੱਵਤ੍ਰ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁੰ ਪੀਡਿਤਾਨ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਞ੍ਚ ਗ੍ਰਾਮੇਸ਼਼ੁ ਭ੍ਰਮਿਤੁੰ ਪ੍ਰਾਰੇਭਿਰੇ|
आखर म्ह वे लिकड़कै गाम-गाम सुसमाचार सुणान्दे, अर हरेक माणसां नै ठीक करदे होए हांडदे रहे।
7 ਏਤਰ੍ਹਿ ਹੇਰੋਦ੍ ਰਾਜਾ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਰ੍ੱਵਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਭ੍ਰੁʼਸ਼ਮੁਦ੍ਵਿਵਿਜੇ
चौथाई देश के गलील परदेस का राजा हेरोदेस यो सारा सुणकै घबराग्या, क्यूँके कईयाँ नै कह्या, के यूहन्ना मरे होया म्ह तै जिन्दा होया सै,
8 ਯਤਃ ਕੇਚਿਦੂਚੁਰ੍ਯੋਹਨ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦੁਦਤਿਸ਼਼੍ਠਤ੍| ਕੇਚਿਦੂਚੁਃ, ਏਲਿਯੋ ਦਰ੍ਸ਼ਨੰ ਦੱਤਵਾਨ੍; ਏਵਮਨ੍ਯਲੋਕਾ ਊਚੁਃ ਪੂਰ੍ੱਵੀਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਸਮੁੱਥਿਤਃ|
अर कईयाँ नै न्यू कह्या के एलिय्याह दिख्या सै, अर औरां नै न्यू के पुराणे नबियाँ म्ह तै कोए जिन्दा होया सै।
9 ਕਿਨ੍ਤੁ ਹੇਰੋਦੁਵਾਚ ਯੋਹਨਃ ਸ਼ਿਰੋ(ਅ)ਹਮਛਿਨਦਮ੍ ਇਦਾਨੀਂ ਯਸ੍ਯੇਦ੍ਰੁʼੱਕਰ੍ੰਮਣਾਂ ਵਾਰ੍ੱਤਾਂ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਮਿ ਸ ਕਃ? ਅਥ ਸ ਤੰ ਦ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਐੱਛਤ੍|
पर हेरोदेस नै कह्या, “यूहन्ना का तो मन्नै सिर कटवाया, इब यो कौण सै जिसकै बाबत इसी बात सुणु सूं?” अर उसनै उस ताहीं देखण की चाहन्ना करी।
10 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਪ੍ਰੇਰਿਤਾਃ ਪ੍ਰਤ੍ਯਾਗਤ੍ਯ ਯਾਨਿ ਯਾਨਿ ਕਰ੍ੰਮਾਣਿ ਚਕ੍ਰੁਸ੍ਤਾਨਿ ਯੀਸ਼ਵੇ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ ਤਤਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਬੈਤ੍ਸੈਦਾਨਾਮਕਨਗਰਸ੍ਯ ਵਿਜਨੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਗੁਪ੍ਤੰ ਜਗਾਮ|
फेर प्रेरितां नै बोहड़कै जो कुछ उननै करया था, उस ताहीं बता दिया, अर वो उननै न्यारे करकै बैतसैदा नामक नगर म्ह लेग्या।
11 ਪਸ਼੍ਚਾਲ੍ ਲੋਕਾਸ੍ਤਦ੍ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਯਯੁਃ; ਤਤਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਨਯਨ੍ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਪ੍ਰਸਙ੍ਗਮੁਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯੇਸ਼਼ਾਂ ਚਿਕਿਤ੍ਸਯਾ ਪ੍ਰਯੋਜਨਮ੍ ਆਸੀਤ੍ ਤਾਨ੍ ਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਚਕਾਰ ਚ|
न्यू जाणकै भीड़ उसकै पाच्छै हो ली, अर वो राज्जी होकै उनतै मिल्या, अर उनतै परमेसवर कै राज्य की बात करण लाग्या, अर जो चंगे होणा चाहवै थे उन ताहीं ठीक करया।
12 ਅਪਰਞ੍ਚ ਦਿਵਾਵਸੰਨੇ ਸਤਿ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾ ਯੀਸ਼ੋਰਨ੍ਤਿਕਮ੍ ਏਤ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ, ਵਯਮਤ੍ਰ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰਸ੍ਥਾਨੇ ਤਿਸ਼਼੍ਠਾਮਃ, ਤਤੋ ਨਗਰਾਣਿ ਗ੍ਰਾਮਾਣਿ ਗਤ੍ਵਾ ਵਾਸਸ੍ਥਾਨਾਨਿ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਕ੍ਰੇਤੁੰ ਜਨਨਿਵਹੰ ਭਵਾਨ੍ ਵਿਸ੍ਰੁʼਜਤੁ|
जिब दिन छिपण लाग्या तो बारहां नै आकै उसतै कह्या, “भीड़ नै जाणदे के चौगरदे के गाम्मां अर बस्तियाँ म्ह जाकै ठहरै अर खाणे का जुगाड़ करै, क्यूँके हम उरै बियाबान जगहां म्ह सां।”
13 ਤਦਾ ਸ ਉਵਾਚ, ਯੂਯਮੇਵ ਤਾਨ੍ ਭੇਜਯਧ੍ਵੰ; ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰੋਚੁਰਸ੍ਮਾਕੰ ਨਿਕਟੇ ਕੇਵਲੰ ਪਞ੍ਚ ਪੂਪਾ ਦ੍ਵੌ ਮਤ੍ਸ੍ਯੌ ਚ ਵਿਦ੍ਯਨ੍ਤੇ, ਅਤਏਵ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰਮ੍ ਇਤ੍ਵਾ ਨਿਮਿੱਤਮੇਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭਕ੍ਸ਼਼੍ਯਦ੍ਰਵ੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਨ ਕ੍ਰੀਤੇਸ਼਼ੁ ਨ ਭਵਤਿ|
यीशु नै उनतै कह्या, “थमे उननै खाण नै द्यो।” उननै कह्या, “म्हारै धोरै पाँच रोट्टी अर दो मच्छियाँ नै छोड़कै और कुछ कोनी, पर हाँ, जै हम जाकै इन सारया खात्तर खाणा मोल ल्यावां, फेर हो सकै सै।” वे माणस तो पाँच हजार माणसां कै करीबन थे।
14 ਤਤ੍ਰ ਪ੍ਰਾਯੇਣ ਪਞ੍ਚਸਹਸ੍ਰਾਣਿ ਪੁਰੁਸ਼਼ਾ ਆਸਨ੍|
फेर उसनै अपणे चेल्यां तै कह्या, “उननै पचास-पचास करकै लैणपतार म्ह बिठा द्यो।”
15 ਤਦਾ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਜਗਾਦ ਪਞ੍ਚਾਸ਼ਤ੍ ਪਞ੍ਚਾਸ਼ੱਜਨੈਃ ਪੰਕ੍ਤੀਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਤਾਨੁਪਵੇਸ਼ਯਤ, ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਤਦਨੁਸਾਰੇਣ ਸਰ੍ੱਵਲੋਕਾਨੁਪਵੇਸ਼ਯਾਪਾਸੁਃ|
उननै न्यूए करया, अर सारया ताहीं बिठा दिया।
16 ਤਤਃ ਸ ਤਾਨ੍ ਪਞ੍ਚ ਪੂਪਾਨ੍ ਮੀਨਦ੍ਵਯਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਰ੍ਗੰ ਵਿਲੋਕ੍ਯੇਸ਼੍ਵਰਗੁਣਾਨ੍ ਕੀਰ੍ੱਤਯਾਞ੍ਚਕ੍ਰੇ ਭਙ੍ਕ੍ਤਾ ਚ ਲੋਕੇਭ੍ਯਃ ਪਰਿਵੇਸ਼਼ਣਾਰ੍ਥੰ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮ੍ਬਭੂਵ|
फेर यीशु नै वे पाँच रोट्टी अर दो मच्छियाँ ली, सुर्ग कान्ही लखाकै परमेसवर का धन्यवाद करया, अर रोट्टी तोड़-तोड़कै चेल्यां ताहीं देंदा गया के माणसां ताहीं बांडै।
17 ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਭੁਕ੍ਤ੍ਵਾ ਤ੍ਰੁʼਪ੍ਤਿੰ ਗਤਾ ਅਵਸ਼ਿਸ਼਼੍ਟਾਨਾਞ੍ਚ ਦ੍ਵਾਦਸ਼ ਡੱਲਕਾਨ੍ ਸੰਜਗ੍ਰੁʼਹੁਃ|
फेर सारे खाकै छिकगे, अर चेल्यां नै बचे होड़ टुकड्या तै भरी होई बारहां टोकरी ठाई।
18 ਅਥੈਕਦਾ ਨਿਰ੍ਜਨੇ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੈਃ ਸਹ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਾਕਾਲੇ ਤਾਨ੍ ਪਪ੍ਰੱਛ, ਲੋਕਾ ਮਾਂ ਕੰ ਵਦਨ੍ਤਿ?
जिब वो एक्ले म्ह प्रार्थना करै था अर चेल्लें उसकै गेल्या थे, तो उसनै उनतै बुझ्झया, “माणस मन्नै के कहवै सै?”
19 ਤਤਸ੍ਤੇ ਪ੍ਰਾਚੁਃ, ਤ੍ਵਾਂ ਯੋਹਨ੍ਮੱਜਕੰ ਵਦਨ੍ਤਿ; ਕੇਚਿਤ੍ ਤ੍ਵਾਮ੍ ਏਲਿਯੰ ਵਦਨ੍ਤਿ, ਪੂਰ੍ੱਵਕਾਲਿਕਃ ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਦ੍ ਉਦਤਿਸ਼਼੍ਠਦ੍ ਇਤ੍ਯਪਿ ਕੇਚਿਦ੍ ਵਦਨ੍ਤਿ|
उननै जवाब दिया, “यूहन्ना बपतिस्मा देण आळा, अर कोए एलिय्याह, अर कोए यो के पुराणे नबियाँ म्ह तै कोए जिन्दा होया सै।”
20 ਤਦਾ ਸ ਉਵਾਚ, ਯੂਯੰ ਮਾਂ ਕੰ ਵਦਥ? ਤਤਃ ਪਿਤਰ ਉਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਤ੍ਵਮ੍ ਈਸ਼੍ਵਰਾਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਃ ਪੁਰੁਸ਼਼ਃ|
उसनै उनतै बुझ्झया, “पर थम मन्नै के कहो सो?” पतरस नै जवाब दिया, “परमेसवर का मसीह।”
21 ਤਦਾ ਸ ਤਾਨ੍ ਦ੍ਰੁʼਢਮਾਦਿਦੇਸ਼, ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਕਸ੍ਮੈਚਿਦਪਿ ਮਾ ਕਥਯਤ|
फेर उसनै उनतै चिताकै कह्या के यो किसे तै ना कहियो।।
22 ਸ ਪੁਨਰੁਵਾਚ, ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੇਣ ਵਹੁਯਾਤਨਾ ਭੋਕ੍ਤਵ੍ਯਾਃ ਪ੍ਰਾਚੀਨਲੋਕੈਃ ਪ੍ਰਧਾਨਯਾਜਕੈਰਧ੍ਯਾਪਕੈਸ਼੍ਚ ਸੋਵਜ੍ਞਾਯ ਹਨ੍ਤਵ੍ਯਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਰੁʼਤੀਯਦਿਵਸੇ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨਾਤ੍ ਤੇਨੋੱਥਾਤਵ੍ਯਮ੍|
फेर उसनै कह्या, “मुझ माणस कै बेट्टे खात्तर जरूरी सै के मै घणा दुख ठाऊँ, अर यहूदी अगुवें, प्रधान याजक अर शास्त्री मन्नै तुच्छ समझकै मार देवै, अर मै तीसरे दिन जिन्दा हो जाऊँगा।”
23 ਅਪਰੰ ਸ ਸਰ੍ੱਵਾਨੁਵਾਚ, ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਨ੍ਤੁੰ ਵਾਞ੍ਛਤਿ ਤਰ੍ਹਿ ਸ ਸ੍ਵੰ ਦਾਮ੍ਯਤੁ, ਦਿਨੇ ਦਿਨੇ ਕ੍ਰੁਸ਼ੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਚ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦਾਗੱਛਤੁ|
उसनै सारया तै कह्या, “जो कोए मेरै मेरा चेल्ला बणणा चाहवै, वो अपणी ए इच्छा पूरी ना करै बल्के हरेक दिन अपणे दुखां का क्रूस ठाकै, मेरै पाच्छै हो लेवै।
24 ਯਤੋ ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਤ੍ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਰਿਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼ਤਿ ਸ ਤਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ, ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਦਰ੍ਥੰ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਾਰਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ ਤਾਨ੍ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
क्यूँके जो कोए अपणी जान बचाणा चाहवैगा वो उसनै खोवैगा, पर जो कोए मेरी खात्तर अपणी जान खोवैगा वोए उसनै बचावैगा।
25 ਕਸ਼੍ਚਿਦ੍ ਯਦਿ ਸਰ੍ੱਵੰ ਜਗਤ੍ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ੍ਵਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਹਾਰਯਤਿ ਸ੍ਵਯੰ ਵਿਨਸ਼੍ਯਤਿ ਚ ਤਰ੍ਹਿ ਤਸ੍ਯ ਕੋ ਲਾਭਃ?
जै माणस सारी दुनिया नै पा लेवै अर अपणी जान खो दे या उसका नुकसान ठावै, तो उसनै के फायदा?
26 ਪੁਨ ਰ੍ਯਃ ਕਸ਼੍ਚਿਨ੍ ਮਾਂ ਮਮ ਵਾਕ੍ਯੰ ਵਾ ਲੱਜਾਸ੍ਪਦੰ ਜਾਨਾਤਿ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋ ਯਦਾ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਪਿਤੁਸ਼੍ਚ ਪਵਿਤ੍ਰਾਣਾਂ ਦੂਤਾਨਾਞ੍ਚ ਤੇਜੋਭਿਃ ਪਰਿਵੇਸ਼਼੍ਟਿਤ ਆਗਮਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਤਦਾ ਸੋਪਿ ਤੰ ਲੱਜਾਸ੍ਪਦੰ ਜ੍ਞਾਸ੍ਯਤਿ|
जो कोए मेरै तै अर मेरी बात्तां तै सरमावैगा, मै माणस का बेट्टा भी, जिब अपणी अर अपणे पिता की अर पवित्र सुर्गदूत्तां की महिमा सुधां आऊँगा, तो उसतै सरमावैगा।
27 ਕਿਨ੍ਤੁ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜਤ੍ਵੰ ਨ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਾ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁੰ ਨਾਸ੍ਵਾਦਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤੇ, ਏਤਾਦ੍ਰੁʼਸ਼ਾਃ ਕਿਯਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਅਤ੍ਰ ਸ੍ਥਨੇ(ਅ)ਪਿ ਦਣ੍ਡਾਯਮਾਨਾਃ ਸਨ੍ਤਿ|
“मै थमनै साच्ची कहूँ सूं, के जो याड़ै खड़े सै, उन म्ह तै कुछ इसे सै के जिब ताहीं परमेसवर का राज्य ना देख लेवैं, जद ताहीं मौत उननै कदे छू भी न्ही पावैगी।”
28 ਏਤਦਾਖ੍ਯਾਨਕਥਨਾਤ੍ ਪਰੰ ਪ੍ਰਾਯੇਣਾਸ਼਼੍ਟਸੁ ਦਿਨੇਸ਼਼ੁ ਗਤੇਸ਼਼ੁ ਸ ਪਿਤਰੰ ਯੋਹਨੰ ਯਾਕੂਬਞ੍ਚ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਯਿਤੁੰ ਪਰ੍ੱਵਤਮੇਕੰ ਸਮਾਰੁਰੋਹ|
इन बात्तां कै कोए आठ दिनां पाच्छै वो पतरस, यूहन्ना अर याकूब नै गेल्या लेकै प्रार्थना करण खात्तर पहाड़ पै गया।
29 ਅਥ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਾਰ੍ਥਨਕਾਲੇ ਤਸ੍ਯ ਮੁਖਾਕ੍ਰੁʼਤਿਰਨ੍ਯਰੂਪਾ ਜਾਤਾ, ਤਦੀਯੰ ਵਸ੍ਤ੍ਰਮੁੱਜ੍ਵਲਸ਼ੁਕ੍ਲੰ ਜਾਤੰ|
जिब वो प्रार्थना करै था, तो उसके मुँह का रूप बदल ग्या, अर उसके लत्ते धोळे होकै चमकण लाग्गे।
30 ਅਪਰਞ੍ਚ ਮੂਸਾ ਏਲਿਯਸ਼੍ਚੋਭੌ ਤੇਜਸ੍ਵਿਨੌ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟੌ
अर लखाओ, मूसा नबी अर एलिय्याह नबी ये दो माणस उसकै गेल्या बतळावै थे।
31 ਤੌ ਤੇਨ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮ੍ਪੁਰੇ ਯੋ ਮ੍ਰੁʼਤ੍ਯੁਃ ਸਾਧਿਸ਼਼੍ਯਤੇ ਤਦੀਯਾਂ ਕਥਾਂ ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧੰ ਕਥਯਿਤੁਮ੍ ਆਰੇਭਾਤੇ|
ये महिमा सुधां दिक्खे अर यीशु के मरण का जिक्र करै थे, जो यरुशलेम म्ह होण आळा था।
32 ਤਦਾ ਪਿਤਰਾਦਯਃ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਸਙ੍ਗਿਨੋ ਨਿਦ੍ਰਯਾਕ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਾ ਆਸਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਜਾਗਰਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਤੇਜਸ੍ਤੇਨ ਸਾਰ੍ੱਧਮ੍ ਉੱਤਿਸ਼਼੍ਠਨ੍ਤੌ ਜਨੌ ਚ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ|
पतरस अर उसके साथी नींद म्ह होरे थे, अर जिब ठीक तरियां सोध्दी म्ह आए, तो उसकी महिमा अर उन दो माणसां नै, जो उसकै गेल्या खड़े थे, देख्या।
33 ਅਥ ਤਯੋਰੁਭਯੋ ਰ੍ਗਮਨਕਾਲੇ ਪਿਤਰੋ ਯੀਸ਼ੁੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਹੇ ਗੁਰੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਕੰ ਸ੍ਥਾਨੇ(ਅ)ਸ੍ਮਿਨ੍ ਸ੍ਥਿਤਿਃ ਸ਼ੁਭਾ, ਤਤ ਏਕਾ ਤ੍ਵਦਰ੍ਥਾ, ਏਕਾ ਮੂਸਾਰ੍ਥਾ, ਏਕਾ ਏਲਿਯਾਰ੍ਥਾ, ਇਤਿ ਤਿਸ੍ਰਃ ਕੁਟ੍ਯੋਸ੍ਮਾਭਿ ਰ੍ਨਿਰ੍ੰਮੀਯਨ੍ਤਾਂ, ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਸ ਨ ਵਿਵਿਚ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸ|
जिब वे उसकै धोरै तै जाण लाग्गे, तो पतरस नै यीशु तै कह्या, “हे माल्लिक, म्हारा उरै रहणा भला सै: आखर म्ह हम तीन मण्डप बणावा, एक तेरे खात्तर, एक मूसा नबी खात्तर, एक एलिय्याह नबी कै खात्तर।” उसनै बेरा कोनी था के कह के रह्या सै।
34 ਅਪਰਞ੍ਚ ਤਦ੍ਵਾਕ੍ਯਵਦਨਕਾਲੇ ਪਯੋਦ ਏਕ ਆਗਤ੍ਯ ਤੇਸ਼਼ਾਮੁਪਰਿ ਛਾਯਾਂ ਚਕਾਰ, ਤਤਸ੍ਤਨ੍ਮਧ੍ਯੇ ਤਯੋਃ ਪ੍ਰਵੇਸ਼ਾਤ੍ ਤੇ ਸ਼ਸ਼ਙ੍ਕਿਰੇ|
वो न्यू कहवैए था के एक बाद्दळ आकै उनपै छाग्या, अर जिब वे उस बाद्दळ तै घिरण लाग्गे तो वे डरगे।
35 ਤਦਾ ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਪਯੋਦਾਦ੍ ਇਯਮਾਕਾਸ਼ੀਯਾ ਵਾਣੀ ਨਿਰ੍ਜਗਾਮ, ਮਮਾਯੰ ਪ੍ਰਿਯਃ ਪੁਤ੍ਰ ਏਤਸ੍ਯ ਕਥਾਯਾਂ ਮਨੋ ਨਿਧੱਤ|
फेर उस बाद्दळ म्ह तै या वाणी लिकड़ी, “यो मेरा बेट्टा अर मेरा चुण्या होया सै, इसकी सुणो।”
36 ਇਤਿ ਸ਼ਬ੍ਦੇ ਜਾਤੇ ਤੇ ਯੀਸ਼ੁਮੇਕਾਕਿਨੰ ਦਦ੍ਰੁʼਸ਼ੁਃ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਤਦਾਨੀਂ ਤਸ੍ਯ ਦਰ੍ਸ਼ਨਸ੍ਯ ਵਾਚਮੇਕਾਮਪਿ ਨੋਕ੍ਤ੍ਵਾ ਮਨਃਸੁ ਸ੍ਥਾਪਯਾਮਾਸੁਃ|
या आवाज होन्दे यीशु एक्ला होग्या, अर वे बोल-बाल्ले रहे, अर जो कुछ देख्या था उसकी कोए बात उन दिनां म्ह किसे तै न्ही कही।
37 ਪਰੇ(ਅ)ਹਨਿ ਤੇਸ਼਼ੁ ਤਸ੍ਮਾੱਛੈਲਾਦ੍ ਅਵਰੂਢੇਸ਼਼ੁ ਤੰ ਸਾਕ੍ਸ਼਼ਾਤ੍ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਬਹਵੋ ਲੋਕਾ ਆਜਗ੍ਮੁਃ|
दुसरे दिन जिब वो पहाड़ तै उतरया तो एक बड्डी भीड़ उसतै आ मिली।
38 ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯਾਦ੍ ਏਕੋ ਜਨ ਉੱਚੈਰੁਵਾਚ, ਹੇ ਗੁਰੋ ਅਹੰ ਵਿਨਯੰ ਕਰੋਮਿ ਮਮ ਪੁਤ੍ਰੰ ਪ੍ਰਤਿ ਕ੍ਰੁʼਪਾਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਿੰ ਕਰੋਤੁ, ਮਮ ਸ ਏਵੈਕਃ ਪੁਤ੍ਰਃ|
अर लखाओ, भीड़ म्ह तै एक माणस नै किल्की मारकै कह्या, “हे गुरु, मै तेरे तै बिनती करुँ सूं के मेरे बेट्टे पै दया की निगांह फेर दे, क्यूँके वो मेरा एक्ला बेट्टा सै।
39 ਭੂਤੇਨ ਧ੍ਰੁʼਤਃ ਸਨ੍ ਸੰ ਪ੍ਰਸਭੰ ਚੀੱਛਬ੍ਦੰ ਕਰੋਤਿ ਤਨ੍ਮੁਖਾਤ੍ ਫੇਣਾ ਨਿਰ੍ਗੱਛਨ੍ਤਿ ਚ, ਭੂਤ ਇੱਥੰ ਵਿਦਾਰ੍ੱਯ ਕ੍ਲਿਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਪ੍ਰਾਯਸ਼ਸ੍ਤੰ ਨ ਤ੍ਯਜਤਿ|
अर दे, एक भुंडी ओपरी आत्मा उसनै पकड़ै थी, अर वो चाणचक किल्की मारै था, अर वा उसनै इसा मरोड़ै थी के वो मुँह म्ह तै झाग भर लावै सै, उसनै रोंदकै घणी मुश्किल तै छोड्डै थी।
40 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੰ ਭੂਤੰ ਤ੍ਯਾਜਯਿਤੁੰ ਤਵ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਸਮੀਪੇ ਨ੍ਯਵੇਦਯੰ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਨ ਸ਼ੇਕੁਃ|
मन्नै तेरे चेल्यां तै बिनती करी के उसनै लिकाड़ै, पर वे कोनी काढ सके।”
41 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਵਾਦੀਤ੍, ਰੇ ਆਵਿਸ਼੍ਵਾਸਿਨ੍ ਵਿਪਥਗਾਮਿਨ੍ ਵੰਸ਼ ਕਤਿਕਾਲਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਭਿਃ ਸਹ ਸ੍ਥਾਸ੍ਯਾਮ੍ਯਹੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕਮ੍ ਆਚਰਣਾਨਿ ਚ ਸਹਿਸ਼਼੍ਯੇ? ਤਵ ਪੁਤ੍ਰਮਿਹਾਨਯ|
यीशु नै जवाब दिया, “हे अबिश्वासी अर जिद्दी माणसों, मै कद ताहीं थारे गेल्या रहूँगा अर थारी सहूँगा? अपणे बेट्टे नै उरै लिया।”
42 ਤਤਸ੍ਤਸ੍ਮਿੰਨਾਗਤਮਾਤ੍ਰੇ ਭੂਤਸ੍ਤੰ ਭੂਮੌ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਵਿਦਦਾਰ; ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮਮੇਧ੍ਯੰ ਭੂਤੰ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾ ਬਾਲਕੰ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪਿਤਰਿ ਸਮਰ੍ਪਯਾਮਾਸ|
जिब वो आवै था तो ओपरी आत्मा नै उस ताहीं पटककै मरोड्या, पर यीशु नै उस ओपरी आत्मा ताहीं धमकाया अर छोरे ताहीं ठीक करकै पिता तै थमा दिया।
43 ਈਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਮਹਾਸ਼ਕ੍ਤਿਮ੍ ਇਮਾਂ ਵਿਲੋਕ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੇ ਚਮੱਚਕ੍ਰੁਃ; ਇੱਥੰ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਰ੍ੱਵਾਭਿਃ ਕ੍ਰਿਯਾਭਿਃ ਸਰ੍ੱਵੈਰ੍ਲੋਕੈਰਾਸ਼੍ਚਰ੍ੱਯੇ ਮਨ੍ਯਮਾਨੇ ਸਤਿ ਸ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਨ੍ ਬਭਾਸ਼਼ੇ,
फेर सारे माणस परमेसवर कै घणे सामर्थ तै हैरान होए। पर जिब सारे माणस उन सारे काम्मां तै जो वो करै था, हक्के-बक्के थे, तो उसनै अपणे चेल्यां तै कह्या,
44 ਕਥੇਯੰ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਕਰ੍ਣੇਸ਼਼ੁ ਪ੍ਰਵਿਸ਼ਤੁ, ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਪੁਤ੍ਰੋ ਮਨੁਸ਼਼੍ਯਾਣਾਂ ਕਰੇਸ਼਼ੁ ਸਮਰ੍ਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤੇ|
“थम इन बात्तां पै गौर करो, क्यूँके मै माणस का बेट्टा माणसां कै हाथ्थां म्ह पकड़वाया जाण पै सूं।”
45 ਕਿਨ੍ਤੁ ਤੇ ਤਾਂ ਕਥਾਂ ਨ ਬੁਬੁਧਿਰੇ, ਸ੍ਪਸ਼਼੍ਟਤ੍ਵਾਭਾਵਾਤ੍ ਤਸ੍ਯਾ ਅਭਿਪ੍ਰਾਯਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਬੋਧਗਮ੍ਯੋ ਨ ਬਭੂਵ; ਤਸ੍ਯਾ ਆਸ਼ਯਃ ਕ ਇਤ੍ਯਪਿ ਤੇ ਭਯਾਤ੍ ਪ੍ਰਸ਼਼੍ਟੁੰ ਨ ਸ਼ੇਕੁਃ|
पर वे इस बात नै कोनी समझै थे, अर या बात उनतै लुक्ही रही के उननै उसका बेरा न्ही पाट्टै, अर वे इस बात कै बारै म्ह उसतै बुझ्झण तै डरै थे।
46 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯੇ ਕਃ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠਃ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਤੇ ਮਿਥੋ ਵਿਵਾਦੰ ਚਕ੍ਰੁਃ|
फेर उन म्ह या बहस होण लाग्गी के म्हारै तै बड्ड़ा कौण सै।
47 ਤਤੋ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਨੋਭਿਪ੍ਰਾਯੰ ਵਿਦਿਤ੍ਵਾ ਬਾਲਕਮੇਕੰ ਗ੍ਰੁʼਹੀਤ੍ਵਾ ਸ੍ਵਸ੍ਯ ਨਿਕਟੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਾਨ੍ ਜਗਾਦ,
पर यीशु नै उनकै मन के विचारां ताहीं पढ़ लिया, अर एक बाळक नै लेकै अपणे धोरै खड्या करया,
48 ਯੋ ਜਨੋ ਮਮ ਨਾਮ੍ਨਾਸ੍ਯ ਬਾਲਾਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ ਸ ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ, ਯਸ਼੍ਚ ਮਮਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ ਸ ਮਮ ਪ੍ਰੇਰਕਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਵਿਦਧਾਤਿ, ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇਯਃ ਸ੍ਵੰ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਾਤ੍ ਕ੍ਸ਼਼ੁਦ੍ਰੰ ਜਾਨੀਤੇ ਸ ਏਵ ਸ਼੍ਰੇਸ਼਼੍ਠੋ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
अर उनतै कह्या, “जो कोए मेरै नाम तै इस बाळक नै अपणावै सै, वो मन्नै अपणावै सै, अर जो कोए मन्नै अपणावै सै, वो मेरै भेजण आळे नै भी अपणावै सै, क्यूँके जो थारे म्ह सारया म्ह छोट्टे तै छोट्टा सै, वोए बड्ड़ा सै।”
49 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯੋਹਨ੍ ਵ੍ਯਾਜਹਾਰ ਹੇ ਪ੍ਰਭੇ ਤਵ ਨਾਮ੍ਨਾ ਭੂਤਾਨ੍ ਤ੍ਯਾਜਯਨ੍ਤੰ ਮਾਨੁਸ਼਼ਮ੍ ਏਕੰ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟਵਨ੍ਤੋ ਵਯੰ, ਕਿਨ੍ਤ੍ਵਸ੍ਮਾਕਮ੍ ਅਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗਾਮਿਤ੍ਵਾਤ੍ ਤੰ ਨ੍ਯਸ਼਼ੇਧਾਮ੍| ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ,
फेर यूहन्ना नै कह्या, “हे स्वामी, हमनै एक माणस ताहीं तेरे नाम तै ओपरी आत्मा लिकाड़दे देख्या, अर हमनै उसतै मना करया, क्यूँके वो म्हारी तरियां तेरा चेल्ला न्ही था।”
50 ਤੰ ਮਾ ਨਿਸ਼਼ੇਧਤ, ਯਤੋ ਯੋ ਜਨੋਸ੍ਮਾਕੰ ਨ ਵਿਪਕ੍ਸ਼਼ਃ ਸ ਏਵਾਸ੍ਮਾਕੰ ਸਪਕ੍ਸ਼਼ੋ ਭਵਤਿ|
यीशु नै उसतै कह्या, “उसनै नाट्टो ना, क्यूँके जो थारे बिरोध म्ह न्ही, वो थारे कान्ही सै।”
51 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਤਸ੍ਯਾਰੋਹਣਸਮਯ ਉਪਸ੍ਥਿਤੇ ਸ ਸ੍ਥਿਰਚੇਤਾ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਪ੍ਰਤਿ ਯਾਤ੍ਰਾਂ ਕਰ੍ੱਤੁੰ ਨਿਸ਼੍ਚਿਤ੍ਯਾਗ੍ਰੇ ਦੂਤਾਨ੍ ਪ੍ਰੇਸ਼਼ਯਾਮਾਸ|
जिब उसके उप्पर ठाए जाण के दिन पूरे होण पै थे, तो उसनै यरुशलेम जाण का विचार पक्का करया।
52 ਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਤੇ ਗਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਯ ਪ੍ਰਯੋਜਨੀਯਦ੍ਰਵ੍ਯਾਣਿ ਸੰਗ੍ਰਹੀਤੁੰ ਸ਼ੋਮਿਰੋਣੀਯਾਨਾਂ ਗ੍ਰਾਮੰ ਪ੍ਰਵਿਵਿਸ਼ੁਃ|
उसनै अपणे आग्गै दूत भेज्जै। वे सामरियाँ कै एक गाम म्ह गए ताके उसकै खात्तर जगहां त्यार करै।
53 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਨਗਰੰ ਯਾਤਿ ਤਤੋ ਹੇਤੋ ਰ੍ਲੋਕਾਸ੍ਤਸ੍ਯਾਤਿਥ੍ਯੰ ਨ ਚਕ੍ਰੁਃ|
पर उन माणसां नै उस ताहीं उतरण कोनी दिया, क्यूँके वो यरुशलेम जावै था।
54 ਅਤਏਵ ਯਾਕੂਬ੍ਯੋਹਨੌ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯੌ ਤਦ੍ ਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਵਾ ਜਗਦਤੁਃ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਏਲਿਯੋ ਯਥਾ ਚਕਾਰ ਤਥਾ ਵਯਮਪਿ ਕਿੰ ਗਗਣਾਦ੍ ਆਗਨ੍ਤੁਮ੍ ਏਤਾਨ੍ ਭਸ੍ਮੀਕਰ੍ੱਤੁਞ੍ਚ ਵਹ੍ਨਿਮਾਜ੍ਞਾਪਯਾਮਃ? ਭਵਾਨ੍ ਕਿਮਿੱਛਤਿ?
न्यू देखकै उसके चेल्लें याकूब अर यूहन्ना नै कह्या, “हे प्रभु, तू के चाहवै सै के हम हुकम देवां, के अकास तै आग गिरकै उननै भस्म करदे?”
55 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਮੁਖੰ ਪਰਾਵਰ੍ਤ੍ਯ ਤਾਨ੍ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾ ਗਦਿਤਵਾਨ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਨੋਭਾਵਃ ਕਃ, ਇਤਿ ਯੂਯੰ ਨ ਜਾਨੀਥ|
पर उसनै बोहड़कै उन ताहीं धमकाया (अर कह्या, “थम न्ही जाणदे के थम किसी आत्मा के सो। क्यूँके माणस का बेट्टा लोग्गां नै जान तै मारण कोनी आया, बल्के उननै बचाण आया सै।”)
56 ਮਨੁਜਸੁਤੋ ਮਨੁਜਾਨਾਂ ਪ੍ਰਾਣਾਨ੍ ਨਾਸ਼ਯਿਤੁੰ ਨਾਗੱਛਤ੍, ਕਿਨ੍ਤੁ ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁਮ੍ ਆਗੱਛਤ੍| ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਇਤਰਗ੍ਰਾਮੰ ਤੇ ਯਯੁਃ|
अर वे किसे दुसरे गाम म्ह चले गये।
57 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਪਥਿ ਗਮਨਕਾਲੇ ਜਨ ਏਕਸ੍ਤੰ ਬਭਾਸ਼਼ੇ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਭਵਾਨ੍ ਯਤ੍ਰ ਯਾਤਿ ਭਵਤਾ ਸਹਾਹਮਪਿ ਤਤ੍ਰ ਯਾਸ੍ਯਾਮਿ|
जिब वे राह म्ह जावै थे, तो किसे नै उसतै कह्या, “जित्त-जित्त तू जावैगा, मै तेरे पाच्छै हो ल्यूँगा।”
58 ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤਮੁਵਾਚ, ਗੋਮਾਯੂਨਾਂ ਗਰ੍ੱਤਾ ਆਸਤੇ, ਵਿਹਾਯਸੀਯਵਿਹਗਾਨਾਂ ਨੀਡਾਨਿ ਚ ਸਨ੍ਤਿ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਮਾਨਵਤਨਯਸ੍ਯ ਸ਼ਿਰਃ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਸ੍ਥਾਨੰ ਨਾਸ੍ਤਿ|
यीशु नै उसतै कह्या, “लोमड़ियां की घुरखाण अर अकास के पंछियाँ के बसेरे हो सै, पर माणस के बेट्टे खात्तर सिर छिपाण की भी जगहां कोनी।”
59 ਤਤਃ ਪਰੰ ਸ ਇਤਰਜਨੰ ਜਗਾਦ, ਤ੍ਵੰ ਮਮ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਏਹਿ; ਤਤਃ ਸ ਉਵਾਚ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਪਿਤਰੰ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਯਿਤੁੰ ਮਾਮਾਦਿਸ਼ਤੁ|
उसनै दुसरे तै कह्या, “मेरै पाच्छै हो ले।” उसनै कह्या, “हे प्रभु, पैहले मन्नै घर जाणदे, मै अपणे पिता के मरण कै बाद उस ताहीं दफना के आऊँगा, फेर तेरा चेल्ला बणुगाँ।”
60 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਮ੍ਰੁʼਤਾ ਮ੍ਰੁʼਤਾਨ੍ ਸ਼੍ਮਸ਼ਾਨੇ ਸ੍ਥਾਪਯਨ੍ਤੁ ਕਿਨ੍ਤੁ ਤ੍ਵੰ ਗਤ੍ਵੇਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਕਥਾਂ ਪ੍ਰਚਾਰਯ|
उसनै उसतै कह्या, “जो आत्मिक रूप तै मर चुके सै, उननै मुर्दे दफणाण दे। पर तू जाकै परमेसवर कै राज्य की कथा सुणा।”
61 ਤਤੋਨ੍ਯਃ ਕਥਯਾਮਾਸ, ਹੇ ਪ੍ਰਭੋ ਮਯਾਪਿ ਭਵਤਃ ਪਸ਼੍ਚਾਦ੍ ਗੰਸ੍ਯਤੇ, ਕਿਨ੍ਤੁ ਪੂਰ੍ੱਵੰ ਮਮ ਨਿਵੇਸ਼ਨਸ੍ਯ ਪਰਿਜਨਾਨਾਮ੍ ਅਨੁਮਤਿੰ ਗ੍ਰਹੀਤੁਮ੍ ਅਹਮਾਦਿਸ਼੍ਯੈ ਭਵਤਾ|
एक और नै भी कह्या, “हे प्रभु, मै तेरे पाच्छै हो लूँगा, पर पैहल्या मन्नै जाणदे के अपणे घर के माणसां तै बिदा ले आऊँ।”
62 ਤਦਾਨੀਂ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰੋਕ੍ਤਵਾਨ੍, ਯੋ ਜਨੋ ਲਾਙ੍ਗਲੇ ਕਰਮਰ੍ਪਯਿਤ੍ਵਾ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਪਸ਼੍ਯਤਿ ਸ ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯੰ ਨਾਰ੍ਹਤਿ|
यीशु नै उसतै कह्या, “जो कोए अपणा हाथ हळ पै धरकै पाच्छै देक्खै सै, वो परमेसवर के राज्य कै जोग्गा कोनी।”

< ਲੂਕਃ 9 >