< ਲੂਕਃ 4 >

1 ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਃ ਪਵਿਤ੍ਰੇਣਾਤ੍ਮਨਾ ਪੂਰ੍ਣਃ ਸਨ੍ ਯਰ੍ੱਦਨਨਦ੍ਯਾਃ ਪਰਾਵ੍ਰੁʼਤ੍ਯਾਤ੍ਮਨਾ ਪ੍ਰਾਨ੍ਤਰੰ ਨੀਤਃ ਸਨ੍ ਚਤ੍ਵਾਰਿੰਸ਼ੱਦਿਨਾਨਿ ਯਾਵਤ੍ ਸ਼ੈਤਾਨਾ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਿਤੋ(ਅ)ਭੂਤ੍,
Y JESÚS, lleno del Espíritu Santo, volvió del Jordán, y fué llevado por el Espíritu al desierto
2 ਕਿਞ੍ਚ ਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਦਿਨਾਨਿ ਭੋਜਨੰ ਵਿਨਾ ਸ੍ਥਿਤਤ੍ਵਾਤ੍ ਕਾਲੇ ਪੂਰ੍ਣੇ ਸ ਕ੍ਸ਼਼ੁਧਿਤਵਾਨ੍|
Por cuarenta días, y era tentado del diablo. Y no comió cosa en aquellos días: los cuales pasados, tuvo hambre.
3 ਤਤਃ ਸ਼ੈਤਾਨਾਗਤ੍ਯ ਤਮਵਦਤ੍ ਤ੍ਵੰ ਚੇਦੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਾਨੇਤਾਨ੍ ਆਜ੍ਞਯਾ ਪੂਪਾਨ੍ ਕੁਰੁ|
Entonces el diablo le dijo: Si eres Hijo de Dios, di á esta piedra que se haga pan.
4 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰੁਵਾਚ, ਲਿਪਿਰੀਦ੍ਰੁʼਸ਼ੀ ਵਿਦ੍ਯਤੇ ਮਨੁਜਃ ਕੇਵਲੇਨ ਪੂਪੇਨ ਨ ਜੀਵਤਿ ਕਿਨ੍ਤ੍ਵੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਸਰ੍ੱਵਾਭਿਰਾਜ੍ਞਾਭਿ ਰ੍ਜੀਵਤਿ|
Y Jesús respondiéndole, dijo: Escrito está: Que no con pan solo vivirá el hombre, mas con toda palabra de Dios.
5 ਤਦਾ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਤਮੁੱਚੰ ਪਰ੍ੱਵਤੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਨਿਮਿਸ਼਼ੈਕਮਧ੍ਯੇ ਜਗਤਃ ਸਰ੍ੱਵਰਾਜ੍ਯਾਨਿ ਦਰ੍ਸ਼ਿਤਵਾਨ੍|
Y le llevó el diablo á un alto monte, y le mostró en un momento de tiempo todos los reinos de la tierra.
6 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਤਮਵਾਦੀਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਮ੍ ਏਤਦ੍ ਵਿਭਵੰ ਪ੍ਰਤਾਪਞ੍ਚ ਤੁਭ੍ਯੰ ਦਾਸ੍ਯਾਮਿ ਤਨ੍ ਮਯਿ ਸਮਰ੍ਪਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਯੰ ਪ੍ਰਤਿ ਮਮੇੱਛਾ ਜਾਯਤੇ ਤਸ੍ਮੈ ਦਾਤੁੰ ਸ਼ਕ੍ਨੋਮਿ,
Y le dijo el diablo: A ti te daré toda esta potestad, y la gloria de ellos; porque á mí es entregada, y á quien quiero la doy:
7 ਤ੍ਵੰ ਚੇਨ੍ਮਾਂ ਭਜਸੇ ਤਰ੍ਹਿ ਸਰ੍ੱਵਮੇਤਤ੍ ਤਵੈਵ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਤਿ|
Pues si tú adorares delante de mí, serán todos tuyos.
8 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਵਾਨ੍ ਦੂਰੀ ਭਵ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਲਿਪਿਰਾਸ੍ਤੇ, ਨਿਜੰ ਪ੍ਰਭੁੰ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰੰ ਭਜਸ੍ਵ ਕੇਵਲੰ ਤਮੇਵ ਸੇਵਸ੍ਵ ਚ|
Y respondiendo Jesús, le dijo: Vete de mí, Satanás, porque escrito está: A tu Señor Dios adorarás, y á él solo servirás.
9 ਅਥ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਤੰ ਯਿਰੂਸ਼ਾਲਮੰ ਨੀਤ੍ਵਾ ਮਨ੍ਦਿਰਸ੍ਯ ਚੂਡਾਯਾ ਉਪਰਿ ਸਮੁਪਵੇਸ਼੍ਯ ਜਗਾਦ ਤ੍ਵੰ ਚੇਦੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰਸ੍ਤਰ੍ਹਿ ਸ੍ਥਾਨਾਦਿਤੋ ਲਮ੍ਫਿਤ੍ਵਾਧਃ
Y le llevó á Jerusalem, y púsole sobre las almenas del templo, y le dijo: Si eres Hijo de Dios, échate de aquí abajo:
10 ਪਤ ਯਤੋ ਲਿਪਿਰਾਸ੍ਤੇ, ਆਜ੍ਞਾਪਯਿਸ਼਼੍ਯਤਿ ਸ੍ਵੀਯਾਨ੍ ਦੂਤਾਨ੍ ਸ ਪਰਮੇਸ਼੍ਵਰਃ|
Porque escrito está: Que á sus ángeles mandará de ti, que te guarden;
11 ਰਕ੍ਸ਼਼ਿਤੁੰ ਸਰ੍ੱਵਮਾਰ੍ਗੇ ਤ੍ਵਾਂ ਤੇਨ ਤ੍ਵੱਚਰਣੇ ਯਥਾ| ਨ ਲਗੇਤ੍ ਪ੍ਰਸ੍ਤਰਾਘਾਤਸ੍ਤ੍ਵਾਂ ਧਰਿਸ਼਼੍ਯਨ੍ਤਿ ਤੇ ਤਥਾ|
Y en las manos te llevarán, porque no dañes tu pie en piedra.
12 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਨਾ ਪ੍ਰਤ੍ਯੁਕ੍ਤਮ੍ ਇਦਮਪ੍ਯੁਕ੍ਤਮਸ੍ਤਿ ਤ੍ਵੰ ਸ੍ਵਪ੍ਰਭੁੰ ਪਰੇਸ਼ੰ ਮਾ ਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਸ੍ਵ|
Y respondiendo Jesús, le dijo: Dicho está: No tentarás al Señor tu Dios.
13 ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਸ਼ੈਤਾਨ੍ ਸਰ੍ੱਵਪਰੀਕ੍ਸ਼਼ਾਂ ਸਮਾਪ੍ਯ ਕ੍ਸ਼਼ਣਾੱਤੰ ਤ੍ਯਕ੍ਤ੍ਵਾ ਯਯੌ|
Y acabada toda tentación, el diablo se fué de él por un tiempo.
14 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਰਾਤ੍ਮਪ੍ਰਭਾਵਾਤ੍ ਪੁਨਰ੍ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੰ ਗਤਸ੍ਤਦਾ ਤਤ੍ਸੁਖ੍ਯਾਤਿਸ਼੍ਚਤੁਰ੍ਦਿਸ਼ੰ ਵ੍ਯਾਨਸ਼ੇ|
Y Jesús volvió en virtud del Espíritu á Galilea, y salió la fama de él por toda la tierra de alrededor.
15 ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹੇਸ਼਼ੁ ਉਪਦਿਸ਼੍ਯ ਸਰ੍ੱਵੈਃ ਪ੍ਰਸ਼ੰਸਿਤੋ ਬਭੂਵ|
Y enseñaba en las sinagogas de ellos, y era glorificado de todos.
16 ਅਥ ਸ ਸ੍ਵਪਾਲਨਸ੍ਥਾਨੰ ਨਾਸਰਤ੍ਪੁਰਮੇਤ੍ਯ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਸ੍ਵਾਚਾਰਾਦ੍ ਭਜਨਗੇਹੰ ਪ੍ਰਵਿਸ਼੍ਯ ਪਠਿਤੁਮੁੱਤਸ੍ਥੌ|
Y vino á Nazaret, donde había sido criado; y entró, conforme á su costumbre, el día del sábado en la sinagoga, y se levantó á leer.
17 ਤਤੋ ਯਿਸ਼ਯਿਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਨਃ ਪੁਸ੍ਤਕੇ ਤਸ੍ਯ ਕਰਦੱਤੇ ਸਤਿ ਸ ਤਤ੍ ਪੁਸ੍ਤਕੰ ਵਿਸ੍ਤਾਰ੍ੱਯ ਯਤ੍ਰ ਵਕ੍ਸ਼਼੍ਯਮਾਣਾਨਿ ਵਚਨਾਨਿ ਸਨ੍ਤਿ ਤਤ੍ ਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਾਪ੍ਯ ਪਪਾਠ|
Y fuéle dado el libro del profeta Isaías; y como abrió el libro, halló el lugar donde estaba escrito:
18 ਆਤ੍ਮਾ ਤੁ ਪਰਮੇਸ਼ਸ੍ਯ ਮਦੀਯੋਪਰਿ ਵਿਦ੍ਯਤੇ| ਦਰਿਦ੍ਰੇਸ਼਼ੁ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਵਕ੍ਤੁੰ ਮਾਂ ਸੋਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਵਾਨ੍| ਭਗ੍ਨਾਨ੍ਤਃ ਕਰਣਾੱਲੋਕਾਨ੍ ਸੁਸ੍ਵਸ੍ਥਾਨ੍ ਕਰ੍ੱਤੁਮੇਵ ਚ| ਬਨ੍ਦੀਕ੍ਰੁʼਤੇਸ਼਼ੁ ਲੋਕੇਸ਼਼ੁ ਮੁਕ੍ਤੇ ਰ੍ਘੋਸ਼਼ਯਿਤੁੰ ਵਚਃ| ਨੇਤ੍ਰਾਣਿ ਦਾਤੁਮਨ੍ਧੇਭ੍ਯਸ੍ਤ੍ਰਾਤੁੰ ਬੱਧਜਨਾਨਪਿ|
El Espíritu del Señor es sobre mí, por cuanto me ha ungido para dar buenas nuevas á los pobres: me ha enviado para sanar á los quebrantados de corazón; para pregonar á los cautivos libertad, y á los ciegos vista; para poner en libertad á los quebrantados:
19 ਪਰੇਸ਼ਾਨੁਗ੍ਰਹੇ ਕਾਲੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁਮੇਵ ਚ| ਸਰ੍ੱਵੈਤਤ੍ਕਰਣਾਰ੍ਥਾਯ ਮਾਮੇਵ ਪ੍ਰਹਿਣੋਤਿ ਸਃ||
Para predicar el año agradable del Señor.
20 ਤਤਃ ਪੁਸ੍ਤਕੰ ਬਦ੍ੱਵਾ ਪਰਿਚਾਰਕਸ੍ਯ ਹਸ੍ਤੇ ਸਮਰ੍ਪ੍ਯ ਚਾਸਨੇ ਸਮੁਪਵਿਸ਼਼੍ਟਃ, ਤਤੋ ਭਜਨਗ੍ਰੁʼਹੇ ਯਾਵਨ੍ਤੋ ਲੋਕਾ ਆਸਨ੍ ਤੇ ਸਰ੍ੱਵੇ(ਅ)ਨਨ੍ਯਦ੍ਰੁʼਸ਼਼੍ਟ੍ਯਾ ਤੰ ਵਿਲੁਲੋਕਿਰੇ|
Y rollando el libro, lo dió al ministro, y sentóse: y los ojos de todos en la sinagoga estaban fijos en él.
21 ਅਨਨ੍ਤਰਮ੍ ਅਦ੍ਯੈਤਾਨਿ ਸਰ੍ੱਵਾਣਿ ਲਿਖਿਤਵਚਨਾਨਿ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਕੰ ਮਧ੍ਯੇ ਸਿੱਧਾਨਿ ਸ ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਤੇਭ੍ਯਃ ਕਥਯਿਤੁਮਾਰੇਭੇ|
Y comenzó á decirles: Hoy se ha cumplido esta Escritura en vuestros oídos.
22 ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਅਨ੍ਵਰਜ੍ਯਨ੍ਤ, ਕਿਞ੍ਚ ਤਸ੍ਯ ਮੁਖਾੰਨਿਰ੍ਗਤਾਭਿਰਨੁਗ੍ਰਹਸ੍ਯ ਕਥਾਭਿਸ਼੍ਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਕਥਯਾਮਾਸੁਃ ਕਿਮਯੰ ਯੂਸ਼਼ਫਃ ਪੁਤ੍ਰੋ ਨ?
Y todos le daban testimonio, y estaban maravillados de las palabras de gracia que salían de su boca, y decían: ¿No es éste el hijo de José?
23 ਤਦਾ ਸੋ(ਅ)ਵਾਦੀਦ੍ ਹੇ ਚਿਕਿਤ੍ਸਕ ਸ੍ਵਮੇਵ ਸ੍ਵਸ੍ਥੰ ਕੁਰੁ ਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮਿ ਯਦ੍ਯਤ੍ ਕ੍ਰੁʼਤਵਾਨ੍ ਤਦਸ਼੍ਰੌਸ਼਼੍ਮ ਤਾਃ ਸਰ੍ਵਾਃ ਕ੍ਰਿਯਾ ਅਤ੍ਰ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ੇ ਕੁਰੁ ਕਥਾਮੇਤਾਂ ਯੂਯਮੇਵਾਵਸ਼੍ਯੰ ਮਾਂ ਵਦਿਸ਼਼੍ਯਥ|
Y les dijo: Sin duda me diréis este refrán: Médico, cúrate á ti mismo: de tantas cosas que hemos oído haber sido hechas en Capernaum, haz también aquí en tu tierra.
24 ਪੁਨਃ ਸੋਵਾਦੀਦ੍ ਯੁਸ਼਼੍ਮਾਨਹੰ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਦਾਮਿ, ਕੋਪਿ ਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦੀ ਸ੍ਵਦੇਸ਼ੇ ਸਤ੍ਕਾਰੰ ਨ ਪ੍ਰਾਪ੍ਨੋਤਿ|
Y dijo: De cierto os digo, que ningún profeta es acepto en su tierra.
25 ਅਪਰਞ੍ਚ ਯਥਾਰ੍ਥੰ ਵਚ੍ਮਿ, ਏਲਿਯਸ੍ਯ ਜੀਵਨਕਾਲੇ ਯਦਾ ਸਾਰ੍ੱਧਤ੍ਰਿਤਯਵਰ੍ਸ਼਼ਾਣਿ ਯਾਵਤ੍ ਜਲਦਪ੍ਰਤਿਬਨ੍ਧਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵਸ੍ਮਿਨ੍ ਦੇਸ਼ੇ ਮਹਾਦੁਰ੍ਭਿਕ੍ਸ਼਼ਮ੍ ਅਜਨਿਸ਼਼੍ਟ ਤਦਾਨੀਮ੍ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲੋ ਦੇਸ਼ਸ੍ਯ ਮਧ੍ਯੇ ਬਹ੍ਵ੍ਯੋ ਵਿਧਵਾ ਆਸਨ੍,
Mas en verdad os digo, [que] muchas viudas había en Israel en los días de Elías, cuando el cielo fué cerrado por tres años y seis meses, que hubo una grande hambre en toda la tierra;
26 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੀਦੋਨ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਸਾਰਿਫਤ੍ਪੁਰਨਿਵਾਸਿਨੀਮ੍ ਏਕਾਂ ਵਿਧਵਾਂ ਵਿਨਾ ਕਸ੍ਯਾਸ਼੍ਚਿਦਪਿ ਸਮੀਪੇ ਏਲਿਯਃ ਪ੍ਰੇਰਿਤੋ ਨਾਭੂਤ੍|
Pero á ninguna de ellas fué enviado Elías, sino á Sarepta de Sidón, á una mujer viuda.
27 ਅਪਰਞ੍ਚ ਇਲੀਸ਼ਾਯਭਵਿਸ਼਼੍ਯਦ੍ਵਾਦਿਵਿਦ੍ਯਮਾਨਤਾਕਾਲੇ ਇਸ੍ਰਾਯੇਲ੍ਦੇਸ਼ੇ ਬਹਵਃ ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨ ਆਸਨ੍ ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੁਰੀਯਦੇਸ਼ੀਯੰ ਨਾਮਾਨ੍ਕੁਸ਼਼੍ਠਿਨੰ ਵਿਨਾ ਕੋਪ੍ਯਨ੍ਯਃ ਪਰਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤੋ ਨਾਭੂਤ੍|
Y muchos leprosos había en Israel en tiempo del profeta Eliseo; mas ninguno de ellos fué limpio, sino Naamán el Siro.
28 ਇਮਾਂ ਕਥਾਂ ਸ਼੍ਰੁਤ੍ਵਾ ਭਜਨਗੇਹਸ੍ਥਿਤਾ ਲੋਕਾਃ ਸਕ੍ਰੋਧਮ੍ ਉੱਥਾਯ
Entonces todos en la sinagoga fueron llenos de ira, oyendo estas cosas;
29 ਨਗਰਾੱਤੰ ਬਹਿਸ਼਼੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਯਸ੍ਯ ਸ਼ਿਖਰਿਣ ਉਪਰਿ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਨਗਰੰ ਸ੍ਥਾਪਿਤਮਾਸ੍ਤੇ ਤਸ੍ਮਾੰਨਿਕ੍ਸ਼਼ੇਪ੍ਤੁੰ ਤਸ੍ਯ ਸ਼ਿਖਰੰ ਤੰ ਨਿਨ੍ਯੁਃ
Y levantándose, le echaron fuera de la ciudad, y le llevaron hasta la cumbre del monte sobre el cual la ciudad de ellos estaba edificada, para despeñarle.
30 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤੇਸ਼਼ਾਂ ਮਧ੍ਯਾਦਪਸ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰੰ ਜਗਾਮ|
Mas él, pasando por medio de ellos, se fué.
31 ਤਤਃ ਪਰੰ ਯੀਸ਼ੁਰ੍ਗਾਲੀਲ੍ਪ੍ਰਦੇਸ਼ੀਯਕਫਰ੍ਨਾਹੂਮ੍ਨਗਰ ਉਪਸ੍ਥਾਯ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮਵਾਰੇ ਲੋਕਾਨੁਪਦੇਸ਼਼੍ਟੁਮ੍ ਆਰਬ੍ਧਵਾਨ੍|
Y descendió á Capernaum, ciudad de Galilea. Y los enseñaba en los sábados.
32 ਤਦੁਪਦੇਸ਼ਾਤ੍ ਸਰ੍ੱਵੇ ਚਮੱਚਕ੍ਰੁ ਰ੍ਯਤਸ੍ਤਸ੍ਯ ਕਥਾ ਗੁਰੁਤਰਾ ਆਸਨ੍|
Y se maravillaban de su doctrina, porque su palabra era con potestad.
33 ਤਦਾਨੀਂ ਤਦ੍ਭਜਨਗੇਹਸ੍ਥਿਤੋ(ਅ)ਮੇਧ੍ਯਭੂਤਗ੍ਰਸ੍ਤ ਏਕੋ ਜਨ ਉੱਚੈਃ ਕਥਯਾਮਾਸ,
Y estaba en la sinagoga un hombre que tenía un espíritu de un demonio inmundo, el cual exclamó á gran voz,
34 ਹੇ ਨਾਸਰਤੀਯਯੀਸ਼ੋ(ਅ)ਸ੍ਮਾਨ੍ ਤ੍ਯਜ, ਤ੍ਵਯਾ ਸਹਾਸ੍ਮਾਕੰ ਕਃ ਸਮ੍ਬਨ੍ਧਃ? ਕਿਮਸ੍ਮਾਨ੍ ਵਿਨਾਸ਼ਯਿਤੁਮਾਯਾਸਿ? ਤ੍ਵਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪਵਿਤ੍ਰੋ ਜਨ ਏਤਦਹੰ ਜਾਨਾਮਿ|
Diciendo: Déjanos, ¿qué tenemos contigo, Jesús Nazareno? ¿has venido á destruirnos? Yo te conozco quién eres, el Santo de Dios.
35 ਤਦਾ ਯੀਸ਼ੁਸ੍ਤੰ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾਵਦਤ੍ ਮੌਨੀ ਭਵ ਇਤੋ ਬਹਿਰ੍ਭਵ; ਤਤਃ ਸੋਮੇਧ੍ਯਭੂਤਸ੍ਤੰ ਮਧ੍ਯਸ੍ਥਾਨੇ ਪਾਤਯਿਤ੍ਵਾ ਕਿਞ੍ਚਿਦਪ੍ਯਹਿੰਸਿਤ੍ਵਾ ਤਸ੍ਮਾਦ੍ ਬਹਿਰ੍ਗਤਵਾਨ੍|
Y Jesús le increpó, diciendo: Enmudece, y sal de él. Entonces el demonio, derribándole en medio, salió de él, y no le hizo daño alguno.
36 ਤਤਃ ਸਰ੍ੱਵੇ ਲੋਕਾਸ਼੍ਚਮਤ੍ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਯ ਪਰਸ੍ਪਰੰ ਵਕ੍ਤੁਮਾਰੇਭਿਰੇ ਕੋਯੰ ਚਮਤ੍ਕਾਰਃ| ਏਸ਼਼ ਪ੍ਰਭਾਵੇਣ ਪਰਾਕ੍ਰਮੇਣ ਚਾਮੇਧ੍ਯਭੂਤਾਨ੍ ਆਜ੍ਞਾਪਯਤਿ ਤੇਨੈਵ ਤੇ ਬਹਿਰ੍ਗੱਛਨ੍ਤਿ|
Y hubo espanto en todos, y hablaban unos á otros, diciendo: ¿Qué palabra es ésta, que con autoridad y potencia manda á los espíritus inmundos, y salen?
37 ਅਨਨ੍ਤਰੰ ਚਤੁਰ੍ਦਿਕ੍ਸ੍ਥਦੇਸ਼ਾਨ੍ ਤਸ੍ਯ ਸੁਖ੍ਯਾਤਿਰ੍ਵ੍ਯਾਪ੍ਨੋਤ੍|
Y la fama de él se divulgaba de todas partes por todos los lugares de la comarca.
38 ਤਦਨਨ੍ਤਰੰ ਸ ਭਜਨਗੇਹਾਦ੍ ਬਹਿਰਾਗਤ੍ਯ ਸ਼ਿਮੋਨੋ ਨਿਵੇਸ਼ਨੰ ਪ੍ਰਵਿਵੇਸ਼ ਤਦਾ ਤਸ੍ਯ ਸ਼੍ਵਸ਼੍ਰੂਰ੍ਜ੍ਵਰੇਣਾਤ੍ਯਨ੍ਤੰ ਪੀਡਿਤਾਸੀਤ੍ ਸ਼ਿਸ਼਼੍ਯਾਸ੍ਤਦਰ੍ਥੰ ਤਸ੍ਮਿਨ੍ ਵਿਨਯੰ ਚਕ੍ਰੁਃ|
Y levantándose Jesús de la sinagoga, entró en casa de Simón: y la suegra de Simón estaba con una grande fiebre; y le rogaron por ella.
39 ਤਤਃ ਸ ਤਸ੍ਯਾਃ ਸਮੀਪੇ ਸ੍ਥਿਤ੍ਵਾ ਜ੍ਵਰੰ ਤਰ੍ਜਯਾਮਾਸ ਤੇਨੈਵ ਤਾਂ ਜ੍ਵਰੋ(ਅ)ਤ੍ਯਾਕ੍ਸ਼਼ੀਤ੍ ਤਤਃ ਸਾ ਤਤ੍ਕ੍ਸ਼਼ਣਮ੍ ਉੱਥਾਯ ਤਾਨ੍ ਸਿਸ਼਼ੇਵੇ|
E inclinándose hacia ella, riñó á la fiebre; y la fiebre la dejó; y ella levantándose luego, les servía.
40 ਅਥ ਸੂਰ੍ੱਯਾਸ੍ਤਕਾਲੇ ਸ੍ਵੇਸ਼਼ਾਂ ਯੇ ਯੇ ਜਨਾ ਨਾਨਾਰੋਗੈਃ ਪੀਡਿਤਾ ਆਸਨ੍ ਲੋਕਾਸ੍ਤਾਨ੍ ਯੀਸ਼ੋਃ ਸਮੀਪਮ੍ ਆਨਿਨ੍ਯੁਃ, ਤਦਾ ਸ ਏਕੈਕਸ੍ਯ ਗਾਤ੍ਰੇ ਕਰਮਰ੍ਪਯਿਤ੍ਵਾ ਤਾਨਰੋਗਾਨ੍ ਚਕਾਰ|
Y poniéndose el sol, todos los que tenían enfermos de diversas enfermedades, los traían á él; y él, poniendo las manos sobre cada uno de ellos, los sanaba.
41 ਤਤੋ ਭੂਤਾ ਬਹੁਭ੍ਯੋ ਨਿਰ੍ਗਤ੍ਯ ਚੀਤ੍ਸ਼ਬ੍ਦੰ ਕ੍ਰੁʼਤ੍ਵਾ ਚ ਬਭਾਸ਼਼ਿਰੇ ਤ੍ਵਮੀਸ਼੍ਵਰਸ੍ਯ ਪੁਤ੍ਰੋ(ਅ)ਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਤ੍ਰਾਤਾ; ਕਿਨ੍ਤੁ ਸੋਭਿਸ਼਼ਿਕ੍ਤਤ੍ਰਾਤੇਤਿ ਤੇ ਵਿਵਿਦੁਰੇਤਸ੍ਮਾਤ੍ ਕਾਰਣਾਤ੍ ਤਾਨ੍ ਤਰ੍ਜਯਿਤ੍ਵਾ ਤਦ੍ਵਕ੍ਤੁੰ ਨਿਸ਼਼ਿਸ਼਼ੇਧ|
Y salían también demonios de muchos, dando voces, y diciendo: Tú eres el Hijo de Dios. Mas riñéndolos no les dejaba hablar; porque sabían que él era el Cristo.
42 ਅਪਰਞ੍ਚ ਪ੍ਰਭਾਤੇ ਸਤਿ ਸ ਵਿਜਨਸ੍ਥਾਨੰ ਪ੍ਰਤਸ੍ਥੇ ਪਸ਼੍ਚਾਤ੍ ਜਨਾਸ੍ਤਮਨ੍ਵਿੱਛਨ੍ਤਸ੍ਤੰਨਿਕਟੰ ਗਤ੍ਵਾ ਸ੍ਥਾਨਾਨ੍ਤਰਗਮਨਾਰ੍ਥੰ ਤਮਨ੍ਵਰੁਨ੍ਧਨ੍|
Y siendo ya de día salió, y se fué á un lugar desierto: y las gentes le buscaban, y vinieron hasta él; y le detenían para que no se apartase de ellos.
43 ਕਿਨ੍ਤੁ ਸ ਤਾਨ੍ ਜਗਾਦ, ਈਸ਼੍ਵਰੀਯਰਾਜ੍ਯਸ੍ਯ ਸੁਸੰਵਾਦੰ ਪ੍ਰਚਾਰਯਿਤੁਮ੍ ਅਨ੍ਯਾਨਿ ਪੁਰਾਣ੍ਯਪਿ ਮਯਾ ਯਾਤਵ੍ਯਾਨਿ ਯਤਸ੍ਤਦਰ੍ਥਮੇਵ ਪ੍ਰੇਰਿਤੋਹੰ|
Mas él les dijo: Que también á otras ciudades es necesario que anuncie el evangelio del reino de Dios; porque para esto soy enviado.
44 ਅਥ ਗਾਲੀਲੋ ਭਜਨਗੇਹੇਸ਼਼ੁ ਸ ਉਪਦਿਦੇਸ਼|
Y predicaba en las sinagogas de Galilea.

< ਲੂਕਃ 4 >